Athenaei Deipnosophistae

331쪽

316 Δ

τους δάπους, ἔτι τε μεσοκόπους καὶ τους καλουμένους -- τους τῶν δ' ἐλυμ- αυλῶν μνημονε καὶ Καλλίας ἐν Πεδήταις. ' βας τούτους Φρυγῶν irεῖνα ευρημα, - ζε ψαι ἡ ω - σκυταλώς κατ' ἐμφέρειαν του πάχους χρῆσθαι δ' αὐτοῖς καὶ Κυπρίοπις φησὶ Κρατῖνος ο νεωτερος ἐν Θηραμένει. οἴδαμεν δὲ καὶ τους ἐμωπους καλουμένους, περὶ νφησὶν Ἀνακρέων τίς ἐρασμίην τρέψας -- ἐς ην τερένων μιόπων π

εἰοὶ δ' οἱ αυλοὶ ουτοι ἐλῶν πιν- των τελείων Αἰσχυλος γουν κατὰ μεταφορὰν ἐνἰξωνί φησι setos M --- καὶ τον ἐλάσσω ταχέως ὁ μέγας καταπίνει. εἰοὶ δ' οἱ αὐτοὶ τοί παιδικοῖς καλουμένοιs, οἷς ουκοωσιν ἐναγωνίοις προς τὰς ευωχίας χρωνται δῶ καὶ τέρενας αυτοὐς κέκληκεν ὁ Ἀνακρέων. 80. οἶδα δὲ καὶ δελα γένη αυλῶν τραγικῶν τε καὶ λυσιωδῶν καὶ κιθαριστηρίων , ων μνημονεύουσιν μορός τ' ἐν τοῖς υ - καὶ Ευφράνωρ ὁ - - γορικος ἐν τ περ αυλῶν. ἔτι δὲ και Ἀλεξίων καὶαλὸς ἐν τεπερ ἶ-λῶν. ο δὲ καλ- ινος αυλος τι-- ἐρινος καλεῖται παρα τοῖς ἐν Ιταλία ωριεμιν , ως ω εμίδωρος ἱστορεῖ Ἀριστοφάνει ἐν δευτέρω

περὶ Θαρίως ο δὲ μάγαδις καλ-μενος αυλός , o m. πλαγιομάγαδις ονομαζόμενος , ἐν ταυτῶ ὀξὐν καὶ βαρυν φθόγγον ἐπιδείκνυται, ἡ Ἀναξανδρίδης υπλομάχω φησί μάγαδις λαμ- μικρον αμα σοι καὶ μέγα.

οἱ δὲ πώ μενοι λώτινοι αὐλοὶ ουτοί εἰσιν οἱ κο πιε-

332쪽

Δ 317ὐξανδρέων καλούμενοι φωτιγγες καταμευάγνται δ' του καλουμένου λωτου, ξυλο ἐστὶ τἀτο γινόμενον ἐν Λιβυη Θηβαίων εὐρημά φ*σιν μναι γόβας τον ἐκ νεβρου κωλον κατασκευαζόμενον αυλόν οχ ρυ- φων φησὶ καὶ τους καλουμένους ἐλεφαντίνους αυλους επαρὰ Φοίνιξιν ἀνατρη-ura. οἶδα δὲ - καὶ μάγαδις

οργανον εστιν ἐντατόν , καθάπερ καὶ κιδάρ ἡ λυρα,

βάρβιτον. φορίων δὲ Ο ἐποποιὸς ἐν τ' περὶ σθμίων οἱ νῶν φησὶ καλούμενοι ναβλισταὶ καὶ πανδουρισταὶ

καὶ σαμβυκισταὶ καινῶ μεν ουδενὶ χρῶνται ὀργάν- οῖ τον γαρ βάρωμον καὶ βάρβιτον, ων Σαπφω καὶ ωνακρέων μνημονευουσι, καὶ την μάγαδιν και τα τρίγωνα καὶ τὰς συμβυκας αρχαῖα εἶναι ἐν γουν Μυτιλήνη μίαν των Μουσῶν πεποιησθαι πο Λεσβοθεμιδος ἔπι-σαν σαμβω κ' Ἀριο-ενος δ' ἔκφυλα οργαια, καλεῖ φοίνικας καὶ πηκτίδας και μαγάδιδας σαμβυκας τε καὶ τρίγωνα καὶ κλεψιάμβους καὶ σκινδαψους καὶ - ἐννεάχορδο καλουμενο- λειον δ' ἐν τρίτω

Πολιτείας φησίν ου ἄρα ην δ' ἐγώ, πολυχορδίας γε ουδὲ παναρμονίου ημνη σε ἐν ταὶς ωδαῖς τε, δ, μέλεοιν οὐ μοι ἐφη, --ετα ι. τριγώνων ρα καὶ 83 πηκτίδω καὶ πάντων ὀργάνων - πολυχορδα καὶ

παναρμόνια. '

νυστο

σκυνδαψος τετράχορδος ἀνηλακάτοιο γυναικός. μνην ψευε δ' -- καὶ Θεόπομπος ο Κολοφώνιος ἐποποιὸς ἐν τω ἐπιγραφομέν' 'Αρματίω ml, - φο ν λυρόεντα μέγαν χείρεω τινα--οξυινον, προμάλοιο τετυγμένον-ἐς,ήεντος.

333쪽

ἐγὼ δὲ βαρβίτους τριχόρδους πηκτίδας κιθάρας λύρας σκινδαψὸν ἐξηρτυον ἄν. πατρος δ' ὁ παρωδος ἐν Ο ἐπιγραφομεν - - ο δίχορδον εἶναί φησι ν ποτίδα λέγων ουτως πη- ις δὲ μουσε γαυρι-- βαρβάρφδίχορδος εἰς την χεῖρα πως κατεστάθη. των δ ὲ παριαμβίδων Ἐπίχαρμος ἐν Περιάλλ' μνημο-

ih Σεμέλα δε χορσει καὶ παλίσφιν σοφος κιδάρα παριαμβίδας σπυκινων κρεγμων ἀκροαζομένα. - δε ψαλτηρων, ως φροιν οβας, λέξανδρος ὁ - . 5 θηριος συνεπληρωσε χορδαῖς κά ἐγγηράσας τῆ με σίων πόλειῶς σοφώτατον της εαυτοὐ τέχνης τουτὶ τοσρημα ἀνέθηπεν ἐνωρτέμιδος μ' μπινευε δ' οἰο- βας καὶ του λυροφοίνικος καὶ του ἐπιγονείου, ο νυν εἰς ψαλτηρι- ορθιον μετασχηματισθὲν διασώζει τη-

μουσικωτατος ο ων κατὰ χεῖρα δίχα πληκτρου ἔψαλλε πάντων ουν τούτων των προειρημένων ργάνων κοιαυλων ἐμπείρως νωσι καὶ τεχνικῶς ἈλεξανδρM, ah καὶ εὐοἷς αν μου θέλης ἀποπειρα- αι, ἐπωει Ῥασοιέγλαυτός, πολλῶν - ω μουσικωέρων μου ἐν τῆ πατρίδι υπαρχόντων. 82. 'πιέζανδρος δ' ὁ πολίτης μου, υτος δ' ο προ πολλή, τετελεύτηκε, δημοσία ἐπιδειξάμενος - τ τριγών ἐπικαὶ μέν οργών ουτως ἐστον πάντας Ρωμαίους μουσομανεῖν του πολλους κοὶ ἀπομνημονεέειν--- τα κρούσμαπα μνημονεύει λ

334쪽

πολυς η φρυξ τρίγωνος ἀντίσπαστά τε λυδῆς ἐφυμνεῖ πηκτίδος συγχορδία, καὶ ἐν Θαμύρα 'Αριστοφάνει θ ἐν Βαιταλευσι καὶ ε Θεόπομπος ἐν Πηνελόπη, υπολις δ' ἐν Βῶτταις - καλ- ὰ τυμπα--καὶ διαψάλλει τριγωνοις.

του δὲ καλουμένου πανδουρου υφορίων μέν, ς οπροείρη αι, καὶ Πρα ταγορίδης ἐν δευτέρφ περὶ των ἐH Aάφνη πανηγυρεων Πυθαγόρας δε ὁ γεγραφὼς 84 περὶ της ἐρυθρὰς βαλάσσης τους ρωγλοδύτας φησὶ κατασκευάζειν την πανδούραν ἐκ της ἐν θαλάσσι; φυομένης δάφνης. υρρηνῶν δ' ἐστὶν - μα κέρατά τε καὶ σάλπιγγες Μητρόδωρος ὁ ο ιο εν ρωικοῖς σύριγγα μέν, σιν ευρεῖν Μαρσύαν καὶ αὐλον ἐν Κελαιναῖς, των πρότερον ἐν καλάμω συριζόντων. φορίων δ' ὁ ἐποποιος ἐν τ- περὶ μελοποιιῶν την μὲν μονοκάλαμον σύριγγα 'μην ευρεῖν τινας δ', ἰοτορεῖν Σεύθην κα νάκην τους Μαιδούς, την δὲ πολυκάλαμον Σειληνον, Μαρσυαν δὲ την κηρόδετον. 83. I sτα ἔχει παρ μῶν των Ἀλεξανδρέων, ου--4 ονοματοθηρα, των περὶ τοπις μονα--ς

ἐσπουδακότων ο γαρ οἰδας ἱστορουντα Μενεκλέα 25- Βαρκαῖον συγγραφέα ἔτι τε --- ἐν τοῖς μονικοῖς τον Ἀλεξανδρέα οτι Ἀλεξανδρεις εἰσιν οἱ παιδεύσαντες πάντας τους Ελληνας καὶ τους βαρβάρους, ἐκλιπούσης δη της ἐγκυκλίου παιδείας διατας γενομένας συνεχεῖς κιν-εις ἐν τοῖς κατὰ τους οἈλεξάνδρου διαδόχους χρόνοις ἐγένετο οὐ ἀνανέωσις παλιν παιδείας πάσης κατὰ τον εἴδομον βασι--

335쪽

υκ των ωλεξανδρέων καλουμενον κακεργετην. -

τος γαρ πολλοῖς τῶν Ἀλεξανδρέων ποσφαξας, ὀλιγους δε καὶ φυγαδευσας των κατὰ τον δελφον αυ- του ἐφηβ γγάντων ἐποιησε πλήρεις - ταντ-ως καὶ πόλεις ανδρῶν γραμματικῶν φιλοσόφων γεωμετρῶν μουσικῶν ζ'γράφων παιδο σῶν τε καὶ ἐα-τρῶν καὶ αλλων πολλων τεχνιτῶν, οῖ διὰ τὸ πένεσθαι

διδάσκοντες α φαοταντο πολλους κατεσκευοπιαν αν-

D δρας ἐλλογίμους. 84. Ἐμελε δὲ τοῖς πάλαι πῆσιν Ελλησι μουσι ς' διόπερ καὶ φαυλητικη περισπουδαστος ην χαμαι. λέων γοsν λυρακλεώτης ἐν τω ἐπιγραφομένωΠρο τρεπτικω Λακεδαιμονίους φησὶ κῶ Θηβαίους πάντας

15 αυλειν μανθάνειν, φακλεώτας τε τους ἐν τω Πόντ' καθ' εαυτον ἔτι, Ἀθηναίων τε - ἐπιφανειστάποπις Καλλίαν τε τον Ἱππονίκου καὶ Κριτίαν τον Καλλαίσχρου μυρις δ' ἐντμπερὶ ριαίδου καὶ Σοφοκλιους υλκιβιάδην φησὶ μαθεῖν την αυλητικην ου παραγ του τυχόντος, αλλὰ Προνόμου του μεγωτην ἐσχη--τος δόξαν 'Αριστόξενος δὲ καὶ Ἐπαμινώνδαν τον - βαῖον αὐλειν μαθεῖν παρὰ λυμπιοδώρω καὶ υμαγόρα σι- των Πυθαγορικῶν δὲ πολλοὶ την αὐλητικροησκησαν, ς Εὐφράνωρ τε και ρχύτας ι λαός τε ει αλλοι τε οὐ δείροι. ὁ δ' Ευφράνωρ κώνσύγγραμμπερ αυλῶν κατέλιπεν ομοίως δε και ὁ ρχύτας --φανίζει δὲ καὶ ὁ Ἀρωτοφάνης ἐν τοῖς Λαιταλεμ τηροπερὶ το πρῆγμα τοὐτο σπουδην, ὀταν λέγηδοτις αυλοῖς κοὰ λύ - πιχτατέθρυμμα εἶτά με σκάπτειν κελεύεις;

336쪽

ἐπαπιλησαι τοι Θιοσκόροις τον ἐνοπλων πων δ' ἐν Φοίνικι η Καινε αλεκτορα τομαυλον καλε ἐν τ/ντοι ο

ριγγα διὰ τουτων ροθεῖ δε τοι συριγξ δαιος αλέκτωρ.

' ἔκτυπον ἀων βαρυν αυλον τρέχοντι ρυθμP, - ω λέγων - φρ ω βαρυς γαμουτος παρ' οκῶ το κερας αυτω προσάπτουσιν, ἀναλογοὐν φ τῶν σαλπίγγων κώδωνι

Ἐπὶ τούτοις τέλος ἐχέτω καὶ ηδε η βίβλος, τα ρε ιο τψώκρατες, ἱκανον εἰληφυω μῆκος.

im 1 υλλ' ἐπεὶ πολὐς -τως λόγος συμποσίων προ- φυ-ται όκρατες, ἐν τοι προ τούτων, παρ λίπομεν δὲ αυτῶν - χωσ-ώτωπα καὶ ου βαρουντατρο υχην, φελουν--καὶ τρέφοντα κατὰ πανδα Ἀοσίαν, απερ ὁ θεῖος υμηρος παρεισήγαγε, μνημονεμ δε καὶ τα περὶ τούτων λεχθέντα πο ου πάν ἀριστον-- ίου. μεῖς γαρ κατατον πιτλον' ἀθω ατο μὲν πάρεργον εργον ως ποιούμεθα,

ATHENAEUS. I. l

337쪽

τε γαμηλιων θεῶν ενεκα καὶ της οἱονεὶ μαρτυρίας. 0

προς τοῖς ξένους συμ σι οὐ της Λυκίας βαπιλῶς διδάσκει οἷον εἶναι δεῖ, ον Βελλεροφόντην μεγαι πρεπῶς δεξάμενος οis Dνημα ξεί-σσε - ἔπι - βους ἱέρε γλὶ Θοκεῖ γαρ ἔχειν προς φιλίαν τι λοίνος ἐλαφ

περχυθε πρότερον ηρώτων ο ινες εἰεὐαλλ' υστερον, την ξενίαν αὐτην τιμῶντες ἀλλ' - τους ἐν μέρει 1 καὶ κα θ' εκαστον μῶν τῶν δὲ νυν δείπνων προνο-οῶντες οἱ νομοθέται τά τε φυλετι- δεῖπνα κάὶ τα μοτικὰ προσέταξαν, ἔτι δὲ τους θιάσους καὶ τὰ φρατρικὰ καὶ πάλιν οργεωνικα καλουμενα πολλων γουν εἰσὶ φιλοσόφων εὐαστει συνοδοι, των μὲν διογενι- α στῶν τῶν δὲ μ ατριπτῶν λεγομένων τῶν δε παναιτιαστων κατέλιπε δὲ - Θεοφραστος εἰς την τ-- αντην συνοδον χρήματα, μὰ - ου ἶν' ἀκολαστα νωσι συνιόντες, ἀλλ ω τοὐς -- - συμπόσι- ώ- γους σωφρόνως καὶ πεπαιδευμένως διεξγάγωσι συνε--δείπνων δ οσημέραι οἱ περὶ πρύτανιν σώφρον πώι σωτήρια των πόλεων μυνδειπνα προς γοῶν τοιουτοσυμπόσιον φησιν ὁ Θημοσθένη ς ἀνεμνέχ'θαι, ν' προτείας κατάληψιν 'ἔσπέρα μὲν γὰρ ην, κε δὲ ἀγγέλλων τὶ λ τους πρυτάνεις ώς Ἐλάτεια κατείλη μάω καὶ τοῖς φιλοοόφοις δε ἐπιμελες ην συνάγουσι νέους μετ' αυτῶν πρός τινα τεταγμένον νόμον σωχεῖ-τα του - Σενοκράτους ἐν Ἀκαδημεί κώ

338쪽

αα λι- ά -τέιου συμποτι- τινες ησαν νόμοι. δ' εν Σπάρτα φιδίτια καὶ παρὰ τοις Κρημὶν ἀνδρεῖαριετα πάσης ἐπιμελείας αἱ πόλεις συνθον δῶ καί τις - κακῶς ἔφη ου χρη συμποσίοιο φίλους ἀπέχεσθια ἐταίρους ε δηρόν ἀνάμνηας δὲ πελει χαριεστιγ ri h

Αντίπατρος δ' ὁ φιλόσοφος συμπόσιον ποτε συνάγων συνέταξε τοῖς ἐρχομένοις ως ερὶ σοφισμάπων ἐγχασιν. Ἀρκεσίλαον δέ φασιν εἰς συμπόσιον παρακληθέντα καὶ συγκαπακλιθέντα ενὶ των βορῶς ἐσθιόνταγω, αὐτον δὲ ομηδενος απολαυσαι δυναμενον, ἐπεί τις αὐτφ τῶν

παρόντων ἐξέτεινε, φάναιευ-γι γένοιτο, Τηλέφφ δ' ἀγωνοῶ -χε δ' ο κατοψοφαγῶν Τηλεφος καλούμενος. ὁ δὲ Βίων, ἐπεί τις των παρόντ- ψοφάγων ἀπέσυρεν, - τω παρατεθηναι το ἐπάνω του ἰχθύος, στρέψας

3. φεῖς δὲ - περὶ των μηρικὴν συμποσίων

λῆ Ῥεμ φορίζει γαρ αυτῶν ὁ ποιητης χρόνους, - σωπα αἰτίας. ἡ δὲ ὀρθῶς ἀπεμάξατο ὁ Σεν--

καὶ Πλάτων, οῖ κατ αρχὰς τῶν συγγραμμάτων ἐκτί- 25θενται την αἰτιαν του συμποσίου καὶ τίνες οἱ παρο- τες. πίκουρος δὲ Ου τόπον , ου χρόνον φορίζει, υπρολέγει Ουδέν δε ο - μα τεύσασθαι πῶς ποτ' ανθρωπος ξαπίνης ἔχων κύλικα προβάλλει ζητηματα καθάπερ ἐν διατριβῆ λέγων. Ἀριστοτέλης δὲ αλου κτον καὶ κονιορτοφηκεν πληρη τινὰ ἐπὶ το συμπόσιον φ σιν. ἔπειθ' ὁ μὲν Θηρος ἐκδιδάσκει τίνας - 21.

339쪽

καλειν ουχῶν τρόπον 'Hσίοδος ουτος γαρ ἀξιοῖ καὶ τους γε μάλιστα καλειν ὁστις σεθεν εγγυθι ναιει.

τουτο γαρ ς ἀληθῶς βοι πιτικῆς ἐστὶν ἀναισθησίας συμπόσιον καὶ - μισανθρωποτάτη των παροιμιωτἀρμύττον in τηλου φίλοι ναίοντες - εων φίλοι. 'πῶς γαρ οὐκ αλογον τόπω την φιλίαν καὶ οὐ τρόπ' κρίνεσθαι τοιγαρουν παρ' μηρω μετα τὸ πιεῖν τοῖς δ' ὁ γέρον πάμπρωτος φαίνειν ' πετρ

u παρα δὲ τοῖς οὐ τα σώφρονα συμπόσια συνάγουσι

μῶκον.

ει ὁ μὲν χυηρος λικίτας εἰσάγει διαφέροντας κα ὶ

ταῖς προαιρέσεσι τους κεκλημένους, Νέστορα κάν--ου αντα καὶ υδυσσέα, το μὰν καθόλου συμπαντας bἀρετῆς ἀωτεχομένως, εἴδει δὲ δ οφόροις οδοῖς ἄρμηκότας ἐπ αυτην. ο δ' πίκουρος απαντας εισηγ γε προφήτας ἀπό-ω, καὶ ταυτ' ἔχα- παραδείγματα

τε του ποιητο των συμποσίων ποικιλίαν καὶ τροει Πλετωνος τε καὶ Σενοφῶντος χάριν - ὁ μ ν Πλάτων τον μὲώπρυξίμαχον ἰατρόν, τον δ' Ἀρωτοφάνη ἄλλον δ' ἀπ' αλλης προαιρέσεως σπουδε,ν- τας εἰσηγαγε Σενοφῶν δε καί τινας ἰδιώτας συνανε-lpiμιξε πολλβ τοίνυν κάλλιον υμηρος -- καὶ διαγ- φορα παρατιθεαενος συμπόσια. πῶν γαρ ἐξ ἀντιπαραβολῆς πῆτα μάλλον ἐστι γαρ αυτῆτο - των η' --- οἷον α γένοντο νεανίσκων μέθαις καὶ ἔρωσιν

340쪽

τούτων φιληδονον δε τουτοι, ν ἀντεθηκε ταἐM στρατιὰς τὰ δε πολιτι τερον τελουμενα σωφρόνως καὶ παλιν - διεῖλε τὰ.ὲ, δημοθοινίαν ἔχοντα, τὰ ἡ οἰκείων συνοδον 'Eπίκουρει συμπήγμον-. 4. δίδαξε δ υμηρος καὶ ους οὐδε καλεῖν, αλλ' αυτοματους ἰέναι πρεπόντως μένος τῶν ἀναγκαί-

δεικνῶ την των ομοίων παρουσίαν

αυτόματος δέ οἱ ἡ Θ. βοὴν ἀγα ς Μενέλαει. i.

δηλον γαρής ουτε ἀδελφον ουτ γονεας ουτε γυναῖκα κληφέον ουτ εἴ τις ἰσοτίμως τινὰς τουτοις γει καὶ γαρ αν ψυχρον εἰ καὶ αφιλον καίτοι τινὲς στίχον προσέγραψαν τὴν αἰτίαν προστιθέντες

ὐδε γαρ κατὰ θυμον ἀδελφεον - ἐπ-rem, ii,

ωσπερ δέον ον εἰπεῖν αἰτίαν δι' ην δελφος αυτο-Lματος δεῖπνοπι πιθανης αἰτίας - διδομέν ης ' ποτερον γαρ, φησίν, ου ξδει τον ἀδελφον εστιῶντα καὶ πωλου γελοῖον, πότε περιφανης ν η - σία καὶ πασι γνώριμος πως δ' αν πηλθεν, εἰ μη ηδει η νη Θία περιοπώμενον, φησίν,-τον εἰδὼς συνεγνωμονει τήμη κεκληπιεναι κάὶ συμπεριφερόμενος ηλθεν αυτόματος; ' σπερ ο φήσας ἄκλητονήκειν εια μη πρωῖας υποβλέπωσι ν ἀλληλοπις μὲν αἰδουμενος ο δε μεμφόμενος ἀλλα γελοῖον ν ε ἐπιλιιθμοχα -Ἀγαμέμνονα του ἀδελφου, κάὶ ταυταδι ἐκεῖνον υ μόνον εἰς το παρου θύοντα , ἀλλὰ καὶ τον πόλεμον ἀ-δεδεγμένον καὶ κεκληκότα τοὐς μητε γένει προσηκοντα μη τε πατρίδι προσφομιωμενους. - νοκλῆς δ' ὁ Κυζικηνος ι ἀλλον ριστάρχου κατα- δοκου- τῶν ομηρικων ἐπῶν ευπ-δωνότερον ἡμῖν φησι τομον ' ηρον καταλιπεῖν, ς- ς ανάγαθὰ μεν -