장음표시 사용
401쪽
ουτος ὁ ρχέλαος ἐστι κατὰ τον σον λόγον πιπερ φίλε, ἄδικος εἱ- ρητῶς εἰπὼν - κατέχοντω Μακεδόνων ἀρχην Ἀρχελάου προβα γράφει τάδε
Περικλέα τουτον νεωστὶ τετελευτηρ τα εἰ νεωστὶ τετελευτηκε Περικλῆς 'Αρχέλαος ουπω κύριος ἐστι, ρος εἰ ουτος βασιλευμ προ πολλοῶ πάνυ χρονου ἀπεθανε Περικλῆς Περδίκκας τοίm,
προ ρχελάου βασιλεύει, ώς μὲν ὁ Ἀκάνθι πις φροιM Νικομήδης ἔτη τεσσαράκοντα ἔ, Θεοπομπος δὲ τριά- , --α πέντε, Ἀναξιμένης τε αράκοντα, ερών 'ς εἴκοσιν ὀκ- , Μαρσυας δὲ κοὰ Φιλόχορος εμοσι τρία τούτων - διαφόρως στορουμένων λάβωμεν ον ἐλάχαντον ἀριθμον τα εἴκοσι τρία ἔτη Περικλης
ἀποθνήσκει κατὰ το τρίτον ἐτος του Πελοποννη -
κοπι πολέμου, ἄρχω τος παραινονος, ἐφ' ου τελευτῆI Αλέξανδρος, καὶ τὴν βασιλείαν Περδίκκας διαδωται, - ἐβιασίλευενέως Καλλωπι, ἐφ' ου τελευτα Περ
δίκκας καὶ την βασιλείαν Ἀρχέλαος διαδέχεται. -κ ουν νεωστὶ κατα Πλάτωνα τελευτα Περικλῆς ἐντ--τω Γοργία ὁ Πλάτων τον Σωκράτη ποιε λέγοντα ' καὶ πέρυσι βουλευειν πών, ἐπειδη ,rii ἐπρυτάνευε καὶ ἔδει με πιη ηφίζειν, γέλω - παρεuον καὶ - δυνάμην ἐπιψηφίσαι. τουτο ο Σωκράτης α - κατα ἀδυναμίαν ἐποίησε, Ἀλλα μὰ - καταδραγαθίαν οὐ γαρήβουλετο λύειν δημοκρατίας μους παρίστησι δε τουτο σαπῶς λανοφῶν - κρα- τωἘλληνικῶν ἐκτιθεὶς ουτως τῶν δὲ πρυτάνεων τινωνου ---ων προ σειν την διαφηφισιν παρα τώς ο νόμους, αυθις Καλλίξενος ἀναβὰς κατηγορε αὐτῶνIi οἱ δ' ἐβόων κιραεῖν τους οὐ σκυ-ας οἰδὲπφ --
402쪽
οβηθέντες μολόγουν παντες προθησειν, πλην Σωκράτους του Σωφρονίσκου. υτος δὲ οὐκ ἔφη, ἀλλα κατα οὐ νόμους πάντα ποιησειν. ουτός ἐστιν ὁ διαφη- μος ο γενόμενος κατὰ των περὶ ασειάδη στρατηγῶν οτι του ἐν υργινούσαις ἐν τῆ ναυμαχία ἀπολομέ- -- ἀνείλοντο ἐγειροτο- ναυμαχία ἐπὶ αρχοντος καλλίου, της Περικλέους τελευτης ---
ρω ετεσιν εἴκοσι καὶ τέτταρσιν.
b 59. υλλα μην καὶ ὁ ἐν τω Πρωταγόρα διάλογος, μετὰ την Ἱππονίκου τελευτην γενόμενος, παρειληφότος δη την ουσίαν Καλλίου τορφω ταγόρου μ μνη ται παραγεγονότος το δεύτερον ου πολλαῖς πρότερον ημέραις ὁ δ' Υππόνικος ἐπὶ - ου δημουαρχοντος στρατηγῶν παρατετακται μετὰ Νικίου προς Tαναγραίους καὶ το - παραβοηθουντας Βοιωτων, καὶ Φοτη μάχη νενίκ Γε τεθνηκε δε προ της ἐπυλκαίου ει σοι λία των πιπόλιδος Κολάκων ου πολλῶ πό- νω κατα το εἰκός πρόσφατον γάρ τινα του καλλίου
την παράληψιν της οὐσίας ἐμφαίνει το δραμα ἐν Ουν τούτω τω δράματι υπολις τον Πρωταγόραν ς ἐπι- κ μουντα εἰσάγει, Ἀμειψίας δ' ἐν τω Κόνν', δυοστ τερον ἔτεσι διδαχθέντι - καταριθμεrτρο των φροντιστῶν χορ- δῆλον ουν ως μεταξλτου--ν τῶν χρόν- παραγέγο νεν ο δὲ Πλάτων καὶ τον πλεῖον Υππίαν συμπαρόντα ποιεῖ ἐν τω Πρωταγόρα χιμε τα τινῶν ἰδίαν πολιτῶν Ους-- εἰκος ἐνυφαις Ἀσφαλῶς διατρίβειν πρ του ας ἐι ιαυσίας ἐπὶ Λαρ- ρου ἐλαφηβολιῶνος συντελεσθηναι σπονδάς. ὁ δὲ τὸν διάλογον φωταται γινόμενον περὶ τους καιρους τούτους, καθ' ους αἱ σπονδαὶ προσφάτως ἐγεγόνεσαν πλέγει γουν εἰ γὰρ εἱεναιθρωποι αγριοι,Ἀῖους πέρυσι
403쪽
δάχθησαν-οCAγριοι ἐπ' Ἀριστίωνος αρχοντος, ἀφκαθ' ον αἱ σπονδαὶ ἐγένοντο 1σαρχος γάρ, εἶτ' Ἀμει- λος παρα την στορίαν Ουν ο Πλάτων ἐν τω διαλόγ'
εἰς τὰς Αθη ας παράγει πολεμίους οντας τους περὶ ἀν)ππίαν, μη της ἐκεχειρίας αυτης μενούσης. 60. Καλαλλοις δ ὁ Πλάτων - Xαιρεφῶντα ἐρωτησαι την Πυθίαν εἴ τις εἴη Σωκράτους, -- 1 ρος καὶ την ἀνελεῖν, μηδένα κἀν τούτοις δὲ μη συα- φωνῶν Σεν ων φησι 'ααιρεφῶντος γάρ ποτε ἐπερωτησαντος ἐν Θελφοῖς υπερ μου ἀνεῖλεν ο Απόλλων πολλῶν παρόντων, μηδένα εἶναι ἀνυώπων ἐμοὐ,τε
δικαιότερον μητε σωφρονεστερον. πῶς ουν ευλογον DA, D ον Σωκράτη τονἈμολογουντα μηδὲν ἐπωτα-
σθαι σοφώτατον απάντων υπωτου πάντα ἐπισταμένου
οὐ ἀναρρηθῆναι; εἰ γὰρ,-- ἐστι σοφία - μηθεν εἰδέναι , το πειτα εἰδέναι φαυλοτης αν εἴη τίς πχρεία - μιρεφῶντι παρενοχλεῖν τον θεον περὶ - ει κράτους πυνθανομεν- αυτος γαρ ην ἀξιόπιστος υπερ αυτολλέγων, ου ἔστι σοφός. βλαξ γάρ τις 2νην τοιαυτ' ἐρωτῶν τον θεόν, μνε καὶ τοι τά τινα, των αττικῶν ἐρίων εἰ ἄλλ' ἐστὶ μαλακώτερομήτων ἐν μιτροις καμήλων εἰ- τινες δυνατώτεροι, α η εἰ Σωκράτους ἐστί τις σιμότερος τους γὰρ τὰ τοι- πυνθανομένους ευστόνος ἐπιρραπίζει ὁ θεός
ως καὶ τον πυθόμενον , ε' ισωπος ἐστιν Ἀογο---ς η ἄλλος τις, πῶς αν πλου σαιμι, ιος καὶ θους,G;M χλευάζων ἀπεκρίνατο ' εἰ - μέσον κτησαιο Κορίνθου καὶ Σισι -'l. υλλα ἐν οὐδὲν, ὁ Πλάτων εἰρηκε πεφ
404쪽
l, Σωκράτους των κωμικῶν τις εγνον, οὐθ' οτι μαίας βλοσυρῆς υίος ην Ουθ τι Σανθίππη χαλεπηήνουνη, ητι καὶ νιπτῆρας αυτου κατέχει της κεφαλῆς, ουθ'ώς πιαιβιάδης συνεκοιμηθη - την αυτην γενόμενος χλαῖναν καδεο αναγκαῖον ηὐτομο ἐκκMωνισθῆναι, εο- ωμοτοφάνους τοί καὶ ἐν τῶ συμποσίφ--Πλάτωνα ουσαρῶν ἐσίγησε τουτ ριστοφάναN ώς τους Σωκράτους διδάσκαλος των ἐπορικῶν λόγων, ἐν τοῖς τητειος παρέθετο, φησὶν ουτως
την σην παιδος Θεινομάχης καὶ Κλεινίου ἀλλ' ---- βου- σοι ἔχειν εὐπαιδικά μηδ' απιθη ἀγγέλω, αλλα πιθου καί σοι πολυ β ιδεν
-- ὁπμήκουσα χαρας υπο σῶμα λιαπινωd ἱδρῶτι, βλεφάρων δὲ γόος πέσεν ου ἐθελητως. οστέλλου, πλησάμενος θυμον μούσης καπώπω, - ω, - ας ηδ αρχη τῆδε καμε αυτόν , προσβάλλων ἀκοαῖς πτήρια θυμου. κυν πει - ὁ καλος Σωκράτης ἐρωτοδιδάσκαλον, ἔχων την Μιλησίαν, ἀλλ' -κχυτος θηρεύεται, ώς ὁ Πλάτων ἔνη, λινοστατουμενος πουλκ βιάδου καὶ μην - διαμπει γε κλαί-ν, ς - οἶμαι δυσημειμμωρωσα γαρ αυτον ἐν H καταστηματι Ἀσπασία τσίν τίπτε δεδάκρυσαι, φίλε Σώκρατες η να-
405쪽
στέρνοις ἐνναίων σκηπιτος πόθος ομμασι θραυρο
παιδος ἀνικά - τον ἐγὼ τιθασόν σοι πέστρο οτι δὲ οντως ηρα του Ἀλκιβιάδου δηλον ποιεῖΠλάτων
τεφω--- -τοι μικρον ἀπολείποντος τῶν φαίνει φ λαβὴ -ο κυνηγεσίου του περὶ την πικιβιάδου -ν καὶ μην μοι κά πρωην ἰδόντι καλος ι ἐφαίνετο ο ἀνηρ ἔτι ἀνηρ μέντοι ἡ κρατες, ως γ' πλάμενος Εἶτα τί δη τουτ' ου συ μέντοι Ομήρου2Nἐπαινέτης , - ἐφη χαρι εστειν ηβην εἶναι του λη- ροτου ην νυν Αλκιβιάδης αυτος ἔχει . 62. Πεφύκασι δ' οἱ πλειστο των φιλοσόφων τῶν κωμικῶν κακηγοροι μειλον εἶναι , εἰ γε κάὶ Αἰσχίνης σωκρατικος ἐν μὲν ω 'λαυγει Κριτόβουλον τον Κρίτωνος ἐπ ἀμαθί καὶ ἐπιπαρότητι βίου κωμφδεῖ, τον δε ηλαυγην αυτον ἱματίου με φορήσεως καθ' - ημέραν --μλιον κναφεῖ τελώντα μισθόν, κωδίφ δε ἐζωσμένον καὶ τα υποδηματα οπαρτίοις ἐνημμένοι σαπροῖς καὶ Πλέσαντα τον ήη-- ου μετέμ-- γελα ἐν '--αιοί γα-σνι- δά-- Καλλίου κοάλεμον προσαγορευει, τὰς ν ἐκ της γωνίας γυνα α κα συλλημην μοιχάδας καὶ κερδαλέας -καλλίας αυτοὐπεριέχει την του Καλλίου προ τον πατέροδιαφορα καὶ - Πιγγδίκου κάιωναξαγόρου τῶν σωφιστῶν διαμώκηοιν λέγει γαρ ως ο μεν Πρόδικος - μένην μαθητηνμπετέλεσεν ο δ' ἔτερος Φιλόξ - - - Ἐρύξιδος καὶ Ἀριφράδην του ἀδελφον Αρι γνω-- του φαρφλῶ, θέλων - τος τῶν δηλω οθέντων μοχ πρίας κιαὶ περὶ τα φαυλα λιχνείας ἐμπι
406쪽
ωξιόχω πικρῶς Ἀλκιβιάδου κατατρέχει οἰνόφλυγος καὶ , ..4 τὰς αλλοτριας γυναῖκας σπουδάζοντος. 63. Ἀντισθένης ν ἐν θατέρω τῶ Κυρων,--λογῶν Ἀλκ βιάδην καὶ παράνομον εἶναι λέγει καὶ εἰς ι φησιν αυτον και μητρὶ καὶ θυγατρὶ καὶ δελφῆ, s Πέρσας ὁ δε πολιτικὴ αυτολοιάλογος ἀπάντων --ταδρομην περιεχει τῶν ε νησι δημαγωγῶν - δ' ' χέλαος Γοργίου του πορος, η δ' Ἀπαπία τῶν4. Περικλέους υἱῶν Ξανθίππου καὶ Παράλου διώ-ολυλτούτων γα τον μεν ρχεστράτου φησὶν εἰνω συμβιωτην, τοὐ παραπλησια ταῖς ἐπὶ τῶν μιαρῶν, μά- των εργαζομένου, τον Εὐφημου συνήθη ,καὶ γνῶμμον ἡ φορτικα σκωπτοντος καὶ ψυχρά -υς συν-- uτῶντας καὶ Πλάτωνα δὲ μετονομάσας Σάθωνα ἀσυρῶς καὶ φορτικως, τον ταύτην ἔχοντα την ἐπιγραφηρο διάλογον ἐξέδωκε κατ' αὐτου τούτοις γαρ τοῖς ἀν-
δρῶσιν Ουδῶς ἀγαθος σύμβουλος εἶναι δοκει, ου στρα- τα ς νόμιμος , - σοφιστης ἀωλπος - στοι ης, ωφέλιμος, οὐ δημος ευλόγιστος ἀλλα Σωκράτης, ὁ τῶν - πίας αὐλητρίδων δερὶ τῶν ἐργαστηρίων
συνδιατρίβων, καὶ Πίστωνι τω θωρακοποιω διαλεγόμενος, καὶ Θεοδότη. διδάσκων τὴν ταίραν - δεῖ τους ἐρα-- παλεψιν, ς Ξενοφῶν παρίστησιν ἐνδειδευτήρ' Ἀπομνημονευμάτων τοιαῶτα γαρ ποιε αὐ-P- παραγγέλματα Θεοδόπη λέγοντα, α ουτε Νικὼ ἡ Σαμία η Καλλιστράτη η Λεσβία η Φιλαινὶς η Λευ--δία ἀλλ' οὐδὲ Ουθη-ιως Πυθόνιαος συνεοράκασιποθων θέλγρορα ουτοι γαρ περὶ ταῶτα σχόληντο, στεριττῶς ἐπιλείποι δ' - μ' ο πας χρόνος ἐκπίθεσθαι βουληθεω τὰς σεμνὰς τῶν φιλοσόφων μέμ-
407쪽
έγεις. κατὰ γὰρ αὐτον δη τον Πλάτωνα ἐπιρρεῖ δυος μοι τοιουτων γοργόνων καὶ πηγάσων καὶ ἄλλωνael ἀμηχάνω πλωι τε καὶ ἀτοπία τερατολόγων πινει φυσεων δάπερ κατασιωπήσομαι M. σαυτι του Μασουρίου πόντος καὶ --πάντων θαυμασθέντος διὰ σοφίαι ὁ Ουλπιανος πης γενομένης ἔφη, δοκεῖτέ μοι, ανδρες δαιτυμόνες, σφοδροῖς κατηντλησθαι λόγοις παρὰ προσδοκίαν βε
κάθυπνος ς μηκωνα φάρμακον πίνω , φησὶν ὁ Βυζαντιος Παρμένων η ἀπολελίθω- οπο - των προειρημένων γοργόνων περὶ - ως ὁντως γεγόνασί τινα ζ- ἀπολιθώσεως ἀωρωποι ἡτια ρε Ἀλέξανδρος ὁ Μύνδιος ἐν δευτερω κτηνῶν ἱστο- ρως -τως ' την γοργόνα το ζωον,- - οἱ ἐν βυη νομάδες οπου καὶ γίνεται, κατ-λέπα. ἔστι --α - πλεῖστοι λέγωσιν - της δορας σω ἀμ- προβάτω ἀγρίφ ὁμοιον, ς δ' ἔνιοί φασι μόσχω. ἔχει, δὲ λέγω ψιν αυτο τοιαύτην ἀ-ν - τε πάντατον ἐντυχόντα τω ζωω διαφθείρειν φερειν δε χαίτην φαπο ου μετώπου καθεροέπιν ἐῶ τους ὀφθαλμώς, ει ὰπόταν μόγις διασεισαμενη δια την βαρυττα -- βλέψη, κτεινε τον π αυτης θεωρηθέντα , ου τ' πνεύματι ἀλλα τῆ γιγνομένη πρὸ τῶν ὀμμων φυσεως φορῆ, καὶ νεκρὸν ποιεῖ. γνώω δὲ Ουτως τῶν μετὰ Μαρίου -- ἐπὶ γογόρθαν στρατευ---πω ἰδόντες την γοργόνα δόξαντές τε δια το κάτω νενεπικένα βραδέως τε κινε-α αγρι- ναι πρόβατον, ωρμησαν ἐπ αυτὸ ς κατεργασόμενοι οἷ Aio to
408쪽
σιν ἐπικε μερο χαίτην παγχρῆμα ἐποίησε τοὐς ορμ σαντας ἐπ' αὐτο νεκρους κάλ--πιὰ Ιαελιν - αυτὸπ πιάντων τερων νεκρῶν τε γε 'sέντων, αεὶ των πέμφερομένων ἀπολλυμένων, στορησπια ε τινὲς επαρα τῶν ἐπιχωρίων την του φου φυσιν μακρόθει ἐυεμ υσαντες απιτο ἱππεῖς τινὲς νομάδες Μαρίου --λευσαντος κατ νιόντισαν Ἀνάν τε φέροντες προ τον στρατηγον τὸ θηρίον. τουτο - οὐν ἄρα τοι-οsτο η δορὰ η τε Μαρίου στρατεια μηνύει ἐκεῖνο 1ομέντοι - λεγόμενα υ πο ου ίη-ρωγρά -- ἔτι
παντόν, ως εἰσί τινες κατὰ τὸν Λιβυην οπισθονομοι
καλουμενοι μύες, διὰ τὸ μη ἐμπροσθεν τους πορευομένους νέμεσθαι, αλλ' εἰς τοὐπί--ποχωροῶντας
τ το ποιεῖν εἶναι γαρ αυτοῖς ἐμπόδιον προς την του βκατὰ νυσιν -- τα κέρατα---- ἀνακεκυφότα καθάπερ τα τῶν λοιπῶν μων, αλλὰ κάτω νενευκοτα ἐπισκοτυωντα τοῖς ομμασι τἀτο γαρ πιπτόν ἐστιν , ουδενὸς ετέρου προαρτυρουντος ἱστορικου. m. αυτ του υλπιανου εἰπόντος ἐπιμαρτυρῶν, ὁ Λαρηνσιος και συγκατατιθέμενος τω λόγω ἔφη -
Μάριον τῶν φων τούτων δορας εἰς την Ῥώμην ἀναπεπομφέναι - μηδένα εἰκάσαι δεδυνησθαι τίνος
δια τὸ παράδοξον της ψεως ἀνατεθεῖσθαί τε τὰς δορὰς ταύτας ἐν τάτου Ηρακλέους ἱερω, D. A, τους θριάμβους κατάγοντες στρατηγοὶ στιῶσι τους πολίτας, - πιτερ πολλοὶ των ἡμεδαπων ποιηταὶ καὶ 222 συγγραφεις εἰρηκασιν. υμεῖς - ω γραμματικυς κατα -- συλώνιον Ῥω γ' μηδὲ α τῶν τοιούτωνίστοροὐντες οφευγε τ' ' πτῶπει--- τασης λ
409쪽
οταν τις ευρτὶ καινον ἐνθυμημά τι,
δηλουν ἄπαοι- ἡ δ' ἔπι τοῖσιν σοφῶ1ο πρῶτον μὲν ου ἔχουσι της τεχνης κριτην Ητα φθονουντια χρη γ -- πλον --, απανθ' - αν τις καινότητ' ειν δοκῆ. ἐπὶ τουτοις τοῖς λόγοις ἀναχωρο-της οἱ πολλο4 λελφθότως διέλυσαν - συνουσίαν. 1. Ἐπειδη- μαεις συνεχῶς ἀπαντῶν, ταῖρειροκρατες, τὰ παρα τοῖς δειπνοσοφισταῖς λεγόμενα, καινά τινα νομίδων η ς ευρίσκρον, υπομνημνομέν σε τὰ πιαρ' Ἀντιπάνει λεγόμενα ἐυ Ποιήσει τόνδε τὸν
ποιημα κατὰ πάντ' εἰ γε πρῶτον οι λόγοι-ο τῶν θεατῶν εἰ ν ἐγνωρισμένοι, πρὶν καί τιν' εἰπεῖν, ως πομνησαι μόνον
δεῖ τον ποι την Οἰδίπουν γὰρ αν μόνον φῶ τειλα πάντ' ἴσασιν ὁ πατηρ Λάιος,
410쪽
ἐπειθ Θαν, --δυνωντ' εἰπεῖν ἔτι, κομιδῆ δ' ἀπειρηκωσιν ἐν τοῖς δράμασιν, αἰρουσιν σα- δάκτυλον την μητρονφη,κάὶ τοῖς μομένοισιν αποχρωντως ἔχει. uua 1μω δὲ ταῶτ' οὐκ ἐμιν, ἀλλα πάντα δεῖ ευρεῖν, νόματα καHώ, τὰ δροκημένα πρότερον τὰ νυν παρόντα, την καταστροφνη, τὸν εἰσβολην - ἔν τι τουτων πο ραλλημέμης τις η Φείδων τις ἐκσυρίττεται' με δὲ κάντ αεστι - δε πιμποιεῖν. Αίφιλος ἐν Ἐλενηφορουσιν ω τόνδ' ἐποπτευουσα καὶ κεκτημένηὶ, τους ιός τε τοξ δαμνε παρθένε, χῶς οἱ τραγωδοὶ φασίν, οἷς ἐξουσία ἐστιν λέγειν ἀπαντα καὶ ποιεοῦν μόνοις. 2. ιμοκλη δ' ο κωμωδι-οὰς κατα πολλα χρ
σίμην εἶναι λέγων ' - την τραγφδίαν φησὶν ἐν
τῶν, ἄκουσον ην τί σοι μέλλω λέγειν. ἄνθρωπος ἐστι φον ἐπίπονον φύσει, καὶ σωλλὰ λυπηρ ὁ βίος ἐν μυτω φέρει. παραψ ind- ουν φροντίδων ἀνευρετο ταύτας ὁ γαρ οὐς των δίων ληθην λαβων προς ἀλλοτρίωτε φυχ γρογηθεὶς - μμεθ' ηδονῆς ἀπῆλθε παιδευθείς θ' αμα.