Athenaei Deipnosophistae

421쪽

καὶ πάλιν

του δὲ ρηματος μέμνπαι Φρυνιχος ἐν ραγωδοις, AEG δ' ἀποτηγανίζει.ανευ συμβολῶν. κά Φερεκράτης ἐν Μυρμ)ὶ κανθρωποι φησί ἡ δ' αποτηγανιζεις υγήσανδρος δ' ὁ ελφος Συρακο- σιο- pes . λοπάδα τηγανον καλεῖν, - δὲ τήγανον ξηροτ ργανον διὸ καὶ Θεοδωρίδαν φάναι ἔν bu τινι πιγι προαπω τηγάνωευ ψησεν ἐν εφροηρι κόλυμβον, τὴν λοπάδα τηγανον προσαγορεύων χωρὶς δὲ του στοιχείου γωνες ηγανον λέγουσιν, ς Ἀνακρέων χεμρά, ἐ- γάνωβαλεῖν is 15. εἰς ἐπωτασιν δέ με αγει, καλὲ Ουμπιά, περὶ της τῶν ἀργυρωμάτων χρησεως το Ἀλεξιδος ἐν Φυγάδι εἰρημένον --υ γάρ ἐστιν ὁ κέραμος μιν σθώσιμος

τοῖς μαγείροις α μέχρι γαρ των μακεδονικων χρόνων κεραμέοις σκευε

σιν οἱ δειπνουντες διηκονοῶντο - νων λιμος ' βας μεταβαλόντων δ ἐπὶ το πολυτελέστερον α- μαίων την δίαιταν, κατὰ μίμῬιν ἐκδιαιτηθεῖσα Κλεοπάτρα η την Αἰγύπτου κα---σα βασιλείαν - ο νομα οὐ δυναμένη ἀλλάξαι, ἀργυρουν καὶ χρυσορο ἀπεκάλει κέραμον αὐτό, κέραμά ἀπεδίδο- τα

μ οφορ α τοῖς δειπνουσι ' και τουτ ην Ο πολυτελο

422쪽

s 407-οον εῖς, τον --- ευανθέστατον οντα κοὐραμον πεντε μνῆς ημερησίας ἀνηλισκεν Ἀλεοπάτρα

Πτολεμαῖος ὁ βα-- ἐν ὀγδόω πομνημάτω/περὶ Μασσανάσσου τον λόγον ποιούμενος το ΓΛιβυων βασιλεως - τάδε δεῖπνα ἐωμαῖκως ' κατεσκευα ισμενα, κερ- παντὶ χορηγούμενα ἀργυρω τὰς δὲ των δευτέρων τραπεζας κωμι τοῖς ταλικοῖς μι- σμοῖς τὰ δὲ κανωκια - α παντα χρυσῆ γεγονότα προς τὰ πλεκέμενα ταῖς σχοίνοις μουσικοῖς τε ἐχρῆτοέλληνικοῖς De 16. 'Αριστοφάνης ο κω διοποιός, ὁ φησιν ιλιόδωρος ο A ima ἐν τοῖς περὶ λ ροπολεως πεπιτεκαιδεκα δ' ἐστὶ ταῶτα βιβλία Ναυκρατίτην εἶναι

μου θεου ἐπιφάνειαν τους ἰχθυηρούς φησι πίνακας 15 αργυρον ἀναφανῆναι, καθάπερ καὶ τἀλλ απαντα,

Qὶς δε πασα καὶ λοπάδιον καὶ χύτρα χαλκῆ γέγονε τοὐς δὲ πινα κους --προὐς ο ovς ἰχθυηρους ἀργυροπις πάρε φορῶν ω ν ἰπνος γέγονἹημῖν ἐξαπίνης λεφάντιν0ς. Πλάτων δ' ἐν Πρέσβεσι - ἔλαβον Ἐπικράτης τε κάὶ Φορμίσιος

παρα του βασιλέως πλεῖστα δωροδοκηματα,

οξύβαφα χρυσῆ καὶ πινακωκοπις αργυρον Σωφρων δ' ἐν γυναικείοις μίμοις φησί ' των δὲ χαλ- 230κωμάτων καὶ των ἀργυρωματων γάργαιρεν α οἰκία ' 17. Φιλιππίδης δ' εν Ἀργυρίου ἀφανισμωφ- κου μέμ-αι - τοιουτου καὶ σπανίου, - ολουμένου δὲ υπό τινων νεοπλουτων μετοίκων ἀλλ' ἐλεει μώτωκέ τις μοι - ολων,

423쪽

οταν απορουμενους μευ ανθρωπους ἰσω

πίνακος αγοντος μνῶν τάριχος ἐνίοτε δυοῖν ὀβολοῖν ἐσθοντα Φη τριωβύλου, καὶ --αριν χαλκῶν τριῶν ἐν τρυβλίφ hαροντι πεντηκοντα δραχμὰς ἀργυρῆ πρότερον ' φιαλην ην ἀνακε μένην ἐδι- ἐργῶδες. B. ἀμέλει τομο μὲν καὶ νυν ι'αν γὰρ ἀναθῆ τις, ε θυς ευρος η --. Ἀλεξις δ' ἐνἹππίσκω νεανίσκοι παράγων ἐρῶντα καὶ ἐπιδεικνύμενον τον πλομον α ἐρωμένρ ταυτα ποιειλέγ-τα τοῖς παισί, εἶπα, δυο γαρ γον οἴκοθεν, τἀκπωμα εἰς τὸ φανερον ἐκνενιπρωμένα θειναι σωα χρον ἀργυρους τἀκπώματα ὐεν δυο δραχμάς, σι υμβων δὲ τεντο - ἴσως τεραςJ, φυκτηρίδων δὲ δε ὀβολολΦιλιππίδου λεππότερον ' ἀιιὰ ταυθ' ολως προς ἀλαζονείαν ου κακῶς νενοημεν ην. οἶδα δε κἀγὼ τινὰ πολίτην μετερον πτωχαλα ωνα, ο δραχμης ἔχων - παν ἀργυρωματα βοακαλῶν τον οἰκετηρο ενα ἔντα κῶ μονον, νόμασι δὲ χρώμενον ψαμμακοσίοις. πα Στρομβιχίδη, μη - 4 χειμερινῶν ἀργυρωμάτων μῖν παρανῆς, ἀλλα των θεριν- τοιουτός ἐστι καὶ ο παρὰ κοστράτ ἐν τω ἐπιγραφ0μένω δράματι Βασιλεις ἀλαζών ἐστὶ στρατι-της, περὶ οὐ λέγει λοιπη τις οξίς ἐστι πιι φυγιτηριον τηλευπαρυφου λεπτοτῆρον. - έ τινες - αργυρον κάν-τε εἰς μή

ἰδέαν.

424쪽

ς 409

πλακουντα χρηστόν. πολυτροητοι

ω δὲ τω ἐπιγραφομένω δράματι Φακη φησίν ἀλλ' ἀμφὶ δείπνοις οξίδ' ἀργυρῆν ἔχει

δρακοντομίμοις ὀργάνων τορευμ σιν, οῖαν πο ἔσχε καὶ Θίβρων ὁ αντάλου Θεοπομπος ο ιος ἐν ταῖς προς Ἀλέξανδρον συμβουλαῖς περὶ Θεοκρίτου του πολίτου τον λόγον ποινούμενός φησιν ' ἀργυρωμάτων δὲ καὶ χρυσῶν πίνει καὶ τοῖς σκεύεσι χρῆται τοῖς ἐα, της τραπέο Ἀτέροις τοιούτοις, ὁ πρότερον ου οπω ἀργυρωμάτων οὐκ ἔχων πίνειν, αλλ' ουδὲ χαλκῶν, ἀλλ' ἐκ κεραμέων, κοιντοέτων ἐνί--λοβῶν Θίφιλος δ' ἐν Ζωγράφφαριστον ἐπεχόρευσεν ἐκλελεγμένον ui εἴ τι νέου η ποθει -' ὀστρέων γένη παντοδαπά, λοπάδων παρατεταγμένη φάλαγξ ποπτῶν ἐπηγε' ἐχν ἀπὸ του τηγάνου, τρ/μάτια --ις ἐν φάαις ἀργυραῖς. Φιλήμων Ιατρῶ καὶ γυλών τι ν ἀργυρωμάτων. Μένανδρος μνων τιμωρουμέν' λουτρον θεραπαίνας στρώματ ἀργυρώματα. ἀλλα τἀργυρωματα ηκω λαβεῖν βουλόμενος. 1, υσαις δ' ἐν α' περὶ Οὐ χρυσου τρί-ως, εἰροη ὁ λόγος ἀργυρωμι τά τε η χρυσωματα ἔτι ν διδόναι - οἱ δ' ἐλληνίζω οες λέγειν δι- φασὶν ἀργυροει κώ- κα ὶ χρυσουν κόσμον. .

425쪽

κείμενον πο ου προσκεφαλαίου. καὶ την Ἀτρεως

πνοηρο ορνα, περὶ νοερονα - λων τε ἐκλείψεις καὶ βασιλέων μεταβολιὰ τι τε της τραγωδίας η πολ- i. λη, φιάλην ἀργυρῆν φησι γεγονεναι μόδωρος ὁ μα- κλεώτης, ἔχω ψαν ἐν μεσμαρνα χρ - . 'Aναξιμενης δ' ο Λαμψακηνος ἐν ταῖς πρώταις ἐπιγραφομένακίστωρας -- πυλης ὁρμον διαβόησον γενέσθαι διατ σπάνιον εἶναι τότε χρυσίον παρα τοῖς λησι καὶ ο γαρ ἀργυρουν ποτηρων ν ωMν - παράδοξον. μετὰ φθην Θελφῶν πο Φωκέων καπάλη φιν πάντα τὰ τοιαῶτα δαφιλειαν εἴληφεν ἐκ ποτηρίων δὲ χαλ- ὸ κῶν ἔπινον οἱ σφόδρα δοκουντες, αεῖν κάντας θηκας τούτων νόμων χαλκοθηκας. πιόδοτος τι - φησι τους Αἰγυπτίων ἱερεῖς χοακηκ ποτηρ-ς πίνειν,

τοῖς τε βασιλευσιν αυτῶν θυουσί ποτε κοινῆ οὐχ ευρεθῆ ναί φησι ει πιι φιάλας ἀργυρα νο μητιν ν

γουν νεωτερον οντα τωὐαλλων βασιλεων χαλκη φιάλη σπεῖσαι τῶν αλλων ἀργυρα ις σπενδόντων συλη-

θέντει γων του πυθια- ίερο υπο τῶν Φιγαισαῆν τυράννων ἐπελαμψε παρὰ τοις Ελλησιν ὁ χρυσός, εἰ --ωμασε δὲ καὶ λαργυρος. στερον ντου μεγί-ω εωλεξάνδρου του ἐκ της Ἀσίας θησαυρους ἀνελομ' - οντως μέτεων ὁ κατὰ Πίνδαρον - σθενι

20. καὶ τὰ ἐν Λελφοῖς δὲ ἀναθηματα - ἀρροροκῶ τὸ χρυσῆ ἡπο πρωτου Γύγου τορήδων βασι -

426쪽

um m/ετέθη καὶ προ της μου βαπιλείας - - γυρος ἔτι δε αχρησος ην ὁ Πυθιος ως Φανίας τέ φη- Φιλιππικῶν ἱστορούσι γαλουτοι κοσμηθφα το πυθικον ἱερεν πό τε του Γύγου καὶ το J μετὰ τωτο Ἀκροωου, μεθ' ἀλυπό- Γ νος ι μωνος των Σικελιωτῶν του ιν τρίποδα καὶ νίκην χρυσου ποιημένα ἀναθέντος καθ' ους χρόνους με ης στράτευε τη Ἐλλάδι, του δ' Ἱέρωνος - ομια λέγει

κεκοσμημενον χαλκοῖς ἀναθημασιν, ου ἀνδριῶσιν οῦλλὰ λέ- καὶ τρίποσι.χαλκου πεποιημέareris. 32 δαι- νωι Ουν χρυσῶσαι βουλόμενοι το προσωπον του

ἐν Ἀμυκλαις πολλωνος καὶ οὐχ ευρίσκοντες ἐν τῆ 'mis inminνων, πέμψαντες εἰς θεου ἐπηρωτων τον βθεον παρ' ου χρυσίσυ πρίαιντο ο δ' αὐτοῖς ἀνεῖλε παρὰ Κρο- - -- ων πορευθέντας ἀν-- παρ' ἐκείνου κανοῖ πορευθέντες παρὰ Κροίσου νηγαντα γέρων δ' ὁ Συρακόσιος βουλό κγς -- αι,μο εφτον τρίποδα καὶ την νίκην - ἀπέφθου χρυσολἐστὶ - πολυν χρόνον ἀπορῶν χρυσίου ὁστερον ἐπεμψε τους ἀναζητησοντας εἰς την Ἐλλάδα οἶτινες μόλις ποτὲ εἰς Κόρινθον ἀφικόμενοι καὶ ζιχνεύσαντες ευρον πιαρα Ἀρχιτέλει τ*Κορινθίω, ος πολλω χρον συνω- νουμενος κατὰ μικρον θησαυρους εἶχεν -κχλίγους, ἀπέδοτο ροῶν τοῖς παρὰ το μαγωος -ονήμει πιντο, καὶ μετὰ ταλα πληρώσας καὶ την μυτου χεῖρα οσον δύνατο χωρῆσαι -- - αυτοῖς. ἀνθ' ων γέρων πλοῖον σίτου καὶ αλλα πολλὰ δῶρα ἔπεμψεν ἐκ Σικελίας ' so, 'l 'D-ρε τὰ αὐτα4M Φανίας ἐν τῆκεο τῶν ἐν Σιαελ- τυράννων, - χM---των τῶν παλαιῶν

427쪽

δίων, ων ἐφ' ένος καὶ επιγεγράφθαι φησίνην, τε καλλικόμωμαρνάμεθ' ἀμφ' Ἐλένη, νυν δέ με Λητοῖδου θεῖον εχει δάπεδον. ἐπὶ δὲ τρίοδος, ο ροὶ τῶν ἐπὶ Πατρόκλωἄθλων 4 χάλκεός εἰμι τρίπους Πυθο ς ἀνάκειμαι αγαλμα, is - μ ἐπὶ Παπροα- θηκεν ποδας κυς Ἀχιλλευς' δείδης δ' ἀνέθηκε βοην ἀγαθος Θωμηδης, νικησας λοιο παρα πλατυν Ἐλλησποντον. 22. Ἐφορος δε η AMIόφιλος ο ιος αυτου ἐν ἴτρια-στῆ τῶν ἱστοριῶν περὶ του ἐν Θελφοῖς ἱεροψ,1 λέγων φησίν ' --- δὲ καὶ Φλλλος καὶ Φάδακος ου μόνον απαντα τὰ του θεου δζεκόμισαν, ἀλλα- τελε- αῖ- M HYῖκες -τῶν τόν τε της Ἐριφυλει κόσμον ἔλαβον , δν Αλκμαίων ἐς Ιελφοὐς ἀνέ- κελεύσαντος του θεου, καὶ τον της --NIρμον-- ω νελάου ἀναθέντος. Ἀκατέρ γαρ ὁ θεος ἔχρησεν

τιμηέν, αἰτε ψώρον, μανίαν ἀπο--u. καὶ ἡ φερειν τιμηεν ἐμοὶ γέρας, ω ποτε μ ηρ α 'Aμφιάραον ἔκρυ- υπο γῆν αὐτοῖσι συνέπποις Μενελάφ δὲ πῶς αν τον Ἀλέξανδρον τιμωρησπιτο, πάγχρυσον φέρε κόσμον ελῶν ἀποχῆς λόχοιο

428쪽

διαφέρουσα καὶ μάχλος οὐ- τον - μένης εἰληνα

καὶ -τη με ἐρασθεῖσα νεανίσκου τινος μειρώτου----γεν, χε τω ἀνδρὶ θάνατον ἐβουλευσεν. - Πλάτων δὲ ἡ Ο καὶ δοκουργος οὐ-κων-δ' εἴων ἐνεπιδημεῖν ταῖς ἰδίαις πολιτειαις οὐτε τωναλλον σωλυτελῶν ουδέν, ἀλλ' οὐδὲ τον αργυρον ουει

τον χρυσόν των μεταλλευομενων τον σίδηρον κιῶ τον λυμαινόμενα τας γιαινούσας των πόλεων Ζηνων

ὐλῶ - στοὐ πάντα -- α ν τοὐνομίμως -- τοῖς καὶ καλως χρῆσθαι νομίσας διάφορα την μὲν ε θὴν τῶν καὶ φυγην --ών , Ῥη χρνσινχε τῶν λιτον κάγαπιήττων προηγουμένως ποιεῖ-αι προ- μώσσων, οπως ἀδεῆ καὶ ἀθαέφαστον προς τἀλλα τηροδα θ' - της φυχῆς ἔχοντες οἱ Α, - , ὁσαι καλά ἐπιι μη αἰσχρά τοι μεν κατα φυσιν ως ἐπὶ κότες λόγω καὶ ' φόβω τούτων ἀπεχωνται Ουδεν ει

γαρ ἡ φυσις ἐκβέβληκεν --- κόσμου τῶν εἰρημέ

νων, αλλ' ἐποίησεν υπογείους αυτῶν φλεβας πολυπονον καὶ χαλεπῆν Φρούσας ἐργωμ' .οπως οἱ περὶ ταῶτα σπουδάζοντες ὀδυνωμενοι μετίωσι τὴν κτῆσιν, Maoυχ οἱ μεταλλεύοντες μόνω ἀλλα καὶ οἱ τα μεταλλευ νθέντα συναγείροντες μυρ- μοχθήγις θ ενωσι την περίβλεπτον ταυτην πολυκτησίαν δείγματος μὲν ουνχι ριν. . ἐπείπερ ἐπιπόλπιον αυτῶν ἐωι το γένος, ἀν ἐν ταῖς ἐσχατιαῖς της οἰκουμένης καὶ ποτάμια τατ ποντο φηγματα χρυσου καταφέροι, κοὰ παντα γυ- μναῖκες καὶ ἄνδρες ἀσθενεῖς τὰ σωματα συν ταῖς αμμις υπο χοντες διχοτ ι καὶ πλυναντες γουσιν -

429쪽

γης αυτον τον Πλουτωνα χαριεντιζόμενος γουν τει - - ' πολλάκις καταναλωσαντες - φανερα τῶν ἀδηλων νεκα α μὲν μελλον ουκ ελαβον α εἰχον

ἀπέβαλον, σπερ αἰνίγματος τρόπον ἀτυχοῶντες. '24. Λακεδα μονιοι δ' -------ομε εἰσφέρειν εἰς την πτάρταρο λ ὁ αὐτος οτορε Ποσει- ο διόνως, καὶ κτάσθαι αργυρον καὶ χρυσον ἐκ-- μν. ουδὲν ηττον, παρακατετίθε ντ δε τοῖς ομόροις Ἀρκάσιν τα πολεράους αυτ ς ἔπι --ἀν- φίλων, --

ανυπευθυνον το απιστον δια την ἔχθραν γενηται. τω

- ἐν Θελφοῖς Ἀπόλλω- ταν προτερον τῆ Λακεδαίμονι χρυσον καὶ αργυρον στορουσιν ἀνατει ναι, δημοσία χνε--- πολιν χύσανδρον εἰ σαγα- γοωτα πολλον κακον δειον γενώψαι Γει -- γουν τον Συρακοσίους ἐλε-ερωσαντα ποθανεῖν ταποκαρτε σαντα λόγος, καταγνω-έντα - τοῖνα ἐφόρων νοσφισάμενον ἐκ του λυσανδρείου χρηματος,

του δὲ ἀνατιθεμένου θεω - συγχωροωμένου δημ' καθάπερ κοσμηματος καὶ κτήματος οὐ ψάδων ν τονφυ - ολιγωρον γε--αι. 25. ων δε Γαλατων οἱ Κορδισταὶ καυγυμνει η χρ αγον μὲν ου εἰσάγουσιν εἰς τὰν αυτῶν χώραν, ζόμενοι δὲ τυ ἀλλωρίαν καὶ ἀλα-ντες οὐ παραλειπουσι, το δ' μνος αυτῶν ἐστὶ μὲν λείψανον τῶν με -

430쪽

δι ης ἐνόστησαν Βαθανατείαν καλουσι καὶ τους απο-

γορευουσιν ἀφωσιώκασι δὲ Ουτο τον χρυσον καὶ ουκι φέρ-σιν εἰς τὰς πατρίδας, δι' ον πολλὰ καὶ δειναλαθον ἀργυρω δὲ χρῶνται καὶ τούτου χάριν πολλακαὶ δεινὰ ποιουσι καιτοι γε χρη ουχὶ το γένος τουο συληθέιαος ἀλλὰ τὴν ἱεροσυλήσασαν ἀσέβει - ἐξορί- is 6αι εἰ δὲ μηδε τον αργυρον εἰσέφερον εἰς την χώραν, 1 περὶ τον χαλκον ἀν καὶ σίδηρον ἐπλημμέλ-- καί,

ει μηδε αυτ ην παρ' αυτοῖς , περὶ των βρωτῶν καὶ ποτῶν καὶ τῶν αλλον ἀναγκαίων λομανουντες διετέλουν. 1526. I σαυτα καὶ του Ποντιανου εἰπόντος - ἐφι- λυτ μησαιτο γαρ οἰ πολλοὶ - - ουλπιανο απολύσασ θαι προτάσεις ἄν τὰς πολειπομένας διελομε-

νω ο μὲν Πλώταρτος ἔφη, το δὲ του παρασίτου ονομα πάλαι μὲν ὴν σεμνον καὶ ιερόν Πολέμων γουν ο εἴτε Σουμος η Σικυωνιος εἰ Ἀμαραῖος --αζωε νος χαίρει, ώς ὁ Μοψεάτης φακλείδης λεγε κατα- ριδμώμενος αὐτον καὶ ἀπ ἄλλων πήλεων ἐπεκαλειτοδὲκαὶ στηλοκοπας ώς Ηρόδικος ὁ κρατητειος εχηκε), γράψας περὶ παρασίτων φησὶν ουτω. - οὐ παρασί--του ονομα νῶν μὲν ἄδοξόν ἐστι, παρὰ δὲ τοῖς αρχαι--οις ευρίσκομεν τον παράσιτον ἱερόν τι χρημα και τ' συνθοίρο παρόμοιον ἐν Κυνοσάργει - ουν ἐν τμηρακλείω στηλη τίς στιν ἐν η ψηφισμα, ι υλκιβιάδου γραμματεἰς δε πιπαν- Θουκυδίδου, λέγε ωται δ' ἐν αυτῶ περ της προσηγορίας ἀτως αὐδε ἐπιμήνια οπιέτω ὁ ἱερευς μετὰ των παραπίτων οἱ δὲ