Athenaei Deipnosophistae

431쪽

δων κατὰ τὰ πάτρια αν μη θέλη παραοιτεῖν, εἰ γέτω καὶ πιέ --των εἰς το δικαστηριον δὲ τοῖς κυρβεσι τοῖς περὶ τῶν ἐν μιαστων ουτως γεγρα πται καὶ τὰ κηρυκε ἐκ του γέ- των κηρυκων πτης μυστηριωτιδος τουτους δὲ κοιμισιτεῖν ἐν τ-λ- ἐνιαυτόν. ἐν δε Π*λληνίδι, τοῖς αναθημασιν ἐπιγέγραπτιαι τάδε aditurem Ma παμ σιτοι αιέθεσαν

ἐπὶ Πυθοδωρου αρχοντος στεφανωθέντες χρυσω στε

μὴ φ HAιφίλης ἱερείας' ,--um 'E--κ iis κ0Jστράτου Γαργήττιος, Περικλῆς Περικλείτου -- θεώς, αργει Θημοχ ρους Γαροπτιος. κἀν τοῖς του --ως δὲ νομοι γεγραπται ' θύειν - λα, λωνι τους ' Ἀχαρνέων παρασίτους Κλεαρχος δ' οD Σολευς, εἷς -- των Ἀριστο-ους ἐστὶ ωφῶν, ἐν φ πρώτωτων βίων τάδε γράφει δε παράσι- πτον νυν μὲν τον λοφων, τότε δὲ τον εἰς τὸ συμμον

κατeιλεγμένον ἐν γουν τοῖς παλαιοῖς νόμοις αἱ πλεD

τον βασιλεα τον ἀεὶ βασιλευαντα κώ τους - ροι-- --ως ἄν ἐκ των δή ει προαιροντια καὶ τως α γέροντ' καὶ τα γυναῖκας - πρωτοποσεις 'εχεις δὲ κἀκ τούτων, καλέ μου Ουλαωνι ζητεῖν τίνες αἱ πρωτοπόσεις γυναῖκες ἀλλα μήν, πεμρορ των παρασίτων ο λόγος, --τφ ἀνακεω ἐπίτινει στηλης γεγραπται τοῖν δὲ βοοῖν τοῖν ηγεμόνοιν τοῖν 3 ἐξαιρουμένοιν το μεν τρίτον μέρος εἰς τον αγῶνα, νε

δύο μέρη - μον ἔτερον - ἱερεῖ, το δὲ τοῖς παγ' σίτοις Κρήτη δ' ἐν δευτέρ' -τι- διαλε Π

432쪽

πράγματος, πρότερον καλουντο παράσιτοι οι επὶ τηντου ἱερου σίτου ἐκλογην Η μενοι, κα--χεων παρασίτων. δῶ καὶ ἐν τω του βασιλέως νόμω γέγραπται ταυτί ' ἐπιμελεῖσθ' πι δὲ τον βασιλευοντα των ἄ- αρχόντων, πως αν καθιστῶνται, καὶ τους παρασίτους ἐκ των δημων αἱρῶνται κατὰ τα γεγραμμένα. τους δὲ παρασί-- ἐκ της βουκολίας ἐκλέγειν ἐκ του μέρους του εαυτῶν εκαστον ἐκτέα κριβῶν , δαίνυσθαί τε του οντας Α μαμως ἐν τ;ίερ- κατατα πάτρια. οτου δ' ἐκτέα παρεχειν εις λαρχεία τρυπόλλωνι τους υχαρνέων παρασίτους ἀπο τῆς ἐκλογης των κριθῶν.&- καὶ ἀρχεῖον ην αυτων ἐν αὐ-τ- νόμω τάδε γέγραπται εἰς τηρο ἐπι οσκευην του νεώ, ολαρχείου του ταρασιτεω καὶ της οἰκίας της ἱερῆς διδόναι - οαργύρων , πόσου αν οἱ των ιερέων ἐπισκευασταὶ μισθώσωσιν ἐκ τούτου δηλόν ἐστιν - ἐμέ τας ἀπαρχὰς ἐτίθεσαν του ἱερολσίτου οἱ παράσιτοι , τοὐτο παρασίτειον προσηγορευετο. ταυτὰ ωτορεῖ καὶ Φιλόχορος ἐν τη ἐπιγραφομεν Τετραπόλει μνημονευων πτων κατθλεγομένων τῆ μακλει παρασίτων, καὶ δωρος ο Σινωπευς κωμωδιοποιος ἐν επικλήρω, ου μαρτύρων λίγον στερον παραθησομαι Ἀριστοτέλης

δ' ἐν τῆ Μεθωναίων πολιτεία ' παρασιτοι φησὶ) τοῖς μὲν αἴρχουσι δύο καθ' εκαστον ῆσαν, τοῖς ἡ πολεμάρ--οχοις εἷς τεταγμένα δ' ἐλαμβανον παρ' αλλων τέ

28. - δε νυν λεγόμενον παραοιπον Καρυστιος ὁ Περγαμηνος ἐν τω περὶ διδασκαλιῶν ευρεθηναίφησιν υπο πρώτου Ἀλέξιδος, ἐκλαθόμενος οτι πί- ω

χαρμος ἐν πλατίδι η Πλούτωπαρὰ πότον αυτον εἰ φγαγεν οὐτωσὶ λέγων

433쪽

τον ήαδίως λαψῆ τυ, καίτοι νυν γα θ' τ/εὐωνον ἀεὶ σῖτον ἀλλ' ἔμπας δεαμυστιν κύλικα πίνει τον βίον.

και αυτον ποιεῖ τον παράσιτον λεγοντα τοι δεδε προὐτον πυνθανόμενον συνδειπνέω τλλῶντι, καλέσαι δεῖ μόνον,

i γέλωτα καὶ τον ἐστιῶν ἐπαινέω - 236 καἴ κά τις ἀντίον τι εχ τηνω λέγειν, την' κυδάζομαί τε κἀπ' ων ἐχθόμαν.κWτειτα πολλα καταφαγὼν πολλ' ἐμπιιόωαπειμι λυχνον δ' ουχ ὁ παῖς μοι συμφέρει, i ἔρατα δ'ώλωθράζων τε καὶ κατὰ σκοτος ἔρημος αἴ κα ὁ Ἀωτυχω τοῖς περιπόλοις, τοὐθ' οἱον αγαθον πιλεγήτοις θεοῖς οτι- λοντι παίων ἀλλα μαστιγων τί με. ἐπεὶ δέ χ εῖκω οἴκαδις καταφθαρείς, ba στρωτος - ' καὶ τὰ μὰν πρῶτ' - κοω, ας κά ά άκρατος οἰνος ἀμφέπη φρένας. 29. - αλλα δὲ τοιαυτα ἐπιλεγει ὁ του Ἀτιχά μου παράσιτος. ὁ δὲ παρὰ τω ιφιλω τάδε φησίν - ταν με καλέ πλουσι χεῖπνον ποιῶν, Σ ου κατανοῶ τα τρίγλυφ' ουδὲ τας στέγας, οὐδὲ δοκιμάζω τους κορινθίους κάδους, ἀτενὲς δὲ τηρῶ του μαγείρου τον καπνον.

καν μὲν σφοδρος φερήμενος εἰς ὀρθὸν τραρ,

γέγηθα καὶ χαίρω τε καὶ πτερύττομαι' αν δὲ πλάγιος καὶ λεπτός, ευθεως νοῶ

- τουτό μοι τὸ δεῖπνοι ἀλλ' οὐδ' α* INLπρῶτος δ' 'ομηρος, ῶς τινες φασίν, εισηγαγο- ρά

434쪽

αφνειός, αγαθος τε μάλιστα δέ μιν τίεν Εκτωρ τον γαλεν εἰλαπινγὶ φίλον εἰ ρηκε τον ν τω δειπνεῖν.δι καὶ ποιεῖ αὐτον - Μενελάου τι απικόμενον κατὰ την γαστέρα, φησὶν ὁ Σκηψιος σημητριος ς καὶ Πάνδαρον δια το ἐπιωρκηκένω κατὰ της γλώττης. τιτρώσκει δ' -τον Σπαρτιάτης ἄνθρωπος την αυτάρκειαν ζηλωκώς. 30. οἱ Ἀρχαῖοι ποιηταὶ τους- ρασίτους κόλακας ἐκάλουν, ἀφ ων καὶ υπολις τω δράματι τηνἐπιγραφην - νατο τον χορον των κολάκων πονσας τάδε λεγοντα 15 ἀλλα δίαιταν ν χουσ' οἱ σωλακες πιμπιυμῆς λεξομεν ἀλλ' ἀκουσαθ' ίς ἐσμὲ --τακομψοὶ ανδρες ὀτοισι πρῶτα μὰν παῖς ἀκόλουθός ἐστιν αλλότριος τὰ πιλλά, μικρον δὲ - κάμνον ὰὐτολιματίω δέ μοι δυ ἐστον χαρίεντε τ0t τω, re

οἷν μεταλαμβάνων ἀεὶ θάτερον ἐξήλαυνω

εἰς ἀγοράν ἐκεῖ δ' ἐπειδὰν κατίδω τιν' ανδραηλίθιον, πλουτο--ὰ - - περὶ τουτον εἰμί.

καν τι τυχη λέγων ὁ πλουταξ, πάνυ τουτ' ἐπαινῶ εκαὶ καταπλη τομαι δοκων τοῖσι λογοιο χαίρειν.

εἰ ἐπὶ δεῖπνον ἐρχόμεσθ' αλλυδις ἄλλος ημῶνι ἀζαν ἐπ' ἀλλόφυλον, οὐ δεῖ χαρίεντα πολλὰ τον κόλακ' εὐθεως λέγειν η 'κφέρεται θύραζε.37 οἶδα δ' Ἀκέστορ αυτ τον στιγματίαν παθόντα ' o σκῶμμα γαρ εἶπ' ἀσελγές, εἶ αυτον ὁ παῖςθυραζε 27.

435쪽

31. - δὲ ---ος-- στω σίτου μνημονεύειυραρὼς ἐν 'ενα- διὰ τούτων - ωθ' -- ουκω πιψα τος, φίλτατε ι ὁ ἡ 'Iσχόμαχος οδὶ τρέφων σε τυγχάνει.-λὶδ ἐστὶ τουνομα παρα τοῖς νεωτέροιε - δὲ ρῆμα παρὰ Πλάτωνι τω φιλοσοφω ἐν Λάχητι φησὶ 'καὶ ημῖν τα μειράπια παρασιτεῖ παρασίτων δ' ἐμαί φησι γένη δυο σλεξις ἐν κυβερνητy δια τούτων 1 dυ ἐστί, Ναυσίνικε, παρασίτων γήνη, ω μὲν το κοινον καὶ κεκωμφ μένον, οἱ μέλανες ημεῖς. N. θάτερον ροῶ γένος, α σεμνοπαράσιτον ἐκ μέσ- καλ-μενον,οατράπας παρασίτους καὶ στρατηγους ἐπιπινιο νεῖς, υποκρινόμενον ευ τοῖς βίοις Ἀφρυς εχον χιλιοταλάντους ἀνακυλιόν οὐσίας.

νοεῖς - τε γένος καὶ το πρῆγμα; IV καὶ - . Π τούτων δ' ἐκατέρου των γενῶν ὁ μὲν τύπος π της ἐργασίας εἷς ἐστι κολακείας ἀγών, αερ ἐπὶ των βίων δὲ τους μεν η τυχηημῶν μεγάλοις προσένειμε τους δ' ἐλάττοσιν εἶθ' ο μὲν εὐπορουμεν. δ' ἀλυομεν. αρά γε διδάσκω, μυοίνικ - ἀστόχως; B N. ἀλλ' - ου' ἐπαινῶ μἀλλον αἰτημεις μέ τι. 32 χαρακτηρίζει δ' ου ἀρρυθμως τον παρῶγι----οῖός τίς ἐστι ιμοκλης ἐν Θρακοντίφ,ύτως ἔπει ἐγὼ παράσιτον ἐπιτρέψω. τινὶ κακως λθειν; τ στά γ' ' ουδὲ ἔπτι,

- ἐν τοῖς τοtούτοις χρησιμωτερον γένος. εἰ δ' ἐστὶ - φιλέταιρον εν τι των καλῶν, '

ἀνηρ παράσιτος τἀτο ποιεῖ δια τέλους.

436쪽

ς 421

πράττεις τι, πράξει συμπαρῶν τι αν δέρ,

δίκαια ταυτα τω τρέφοντι νενομικως. ἐπαινετης θαυμαστος οἷος των φίλων.

χαίρο- δείπνων ηειναῖς ἀσυμβόλοις τίς δ' υχὶ θνροῶν η τίς ηρως η θεος ἀποδοκιμαζε τηρο--αύτην διατρψήν; ἴνα μη δὲ πολλὰ μακρολογω δι ημέρας, τεκμηριόν τι παμμέγεθες οἶμαί γ' ἐρεῖν, των παρασίτων λ τετίμη α βίος. ογερα γαρ αυτοῖς ταυτα τοῖς ἁλυμπια νικῶσι δίδοται χρηστο - ουνεκα σίτησις οὐ γαρ μη τίθενται συμβολαί, πρυτανεῖα, τα πάντα προσαγορευτέα.

33. καVἈντιφάνης δ' ἰά Λιδυμοις φησίν ' οὐγα παράσιτός ἐστιν - ὀρθῶς σκοπῆς, κοινωνος ἀμφοῖν, της τυχης καὶ του βίου. ουδεὶς γαρ σιτος εἴχετ' ἀτυχεῖν τους φίλους, -υναντίον δὲ πάντας ευτυχε, αεί. ἐστιν πολυτελης - βω τις, οὐ φθονεῖ, ah μετέχειν δε- των ευχετ' -τφη παρω . κἀστὶν φίλος γενναῖος ἀσφαλης , αμα, ου μάχιμος, - πάροξυς, Ουχὶ βάσκανος, οργην ἐνεγκεῖν ἀγαθος - σκώπτης γελα, ἐροπικος γελοῖος ἱλαρος φ τρόπω πHιν στραπιωτης ἀγαθος εἰς υπερβολην,

αν η το σιτάρχημα δεῖπνον ευτρεπές.34. καὶ Ἀριστοφῶν δ' ἐν Σατρω νημι βουλομαι δ αυτ προειπεῖν οἷός εἰμι τους τρό

πους. ο

αν τις πτια, πάρειμι πρῶτος - ηδη πάλαι. . . ζωμος - μαι δεῖ τιν αρασθαι μέσον

437쪽

προσβαλεῖν προς οἰκίαν δεῖ, κρως ἀναβροαίτι προς κλφάκιον Καπανεύς, πομένειν πληγὰς ακμων, πειρῶν καπνός. προς μεν το πεινηὶ ἐσθιειν τε μηδε εν

υδωρ δὲ πίνειν βάτραχος, ωτο υσαι θέμων λαχμων τε κάμπη, προς - μη λουσθαι ρυπ0λυπαίθριος χειμῶνα διάγει ν ωψιχος, πνῖγος πομεῖναι καὶ μεσημβρίας λαλεῖν

τέττιξ, ἐλαίω τε χρῆσθαι μηθ' οραν

κονιορτός, ἀνυπόδητος ὁρθρου περιπατεῖν γέρανος, καθευδειν μηδὲ μικρον νυκτερω 35. ντιφάνης ὁ ἐν Προγόνοις τον τρόπον μὲν οισθά μουοτ τυφος - ἔνεστιν, ἀλλα τοῖς φίλοις τοιουτοσί τίς εἰμι, τυπτεσθαι μυδρος, τυπτειν κεραπινός, ἐ--λουν τιν' ἀστραπη, φέρειν τιν' αρας νεμος, ἀποπνῖξαι βρόχος, θυρας μοχλευειν σει σμός, εἰσπηδῶν αμίς, δειπνεῖν ακλπος μυῖα, μη χελθεῖν φρέαρ, αγχειν φονεύειν μαρτυρεῖν ὁ ἀν μονον τυχη τις λων, ταυτ' ἀπρόσκεπτος ποιεῖν απαντα κάὶ καλουσί μ' ο νεώτεροι δια ταυτα -- - τἀν αλλ' -δὲν μέλει των σκωμμάτων μοι τῶν φίλων γαρ ων φίλος

ἐρροισι χρηστός, οὐλήροι ἔφυν μόνον

438쪽

ς 423Aίφιλος ἡ Ἀ Παρασίτνμελώντων γίνεσθαι γάμων

τον παράσιτον ποιεῖ λέγοντα τάδε αγνοεῖς ἐν ταῖς ἀραῖς

τι ἔστιν, εἴ τις, φρασει ὁμῶς οδον239 πυρ ναυσει η διαφθείρει δωρ, ' εὐδειανιεῖν μέλλοντα κωλυσαι τινά. Εὐβουλος δ' ἐν Οἰδίποδι ὁ πρῶτος ορ- τἀλλότρια δειπνεῖν ἀνηρ

οστις δ' ἐπὶ δεῖπνον η φίλον τιν' η ξένον οκαλέσας ἔπειτα συμβολὰς ἐπράξατο, φυγὰς γένοιτο μηδεν οἰκοθεν λαβών.36. ιόδωρος ὁ ο Σ--εὐς ἐν μικληρω πτρὶ του παρασιτειν καὶ αυτος οὐκ ἀγλαφύρως τάδε φησί βούλομαι δεῖ αι, - 1sσεμνόν ἐστι τοὐτο καὶ νενομισμένον

καὶ των θεῶν ευρημα, τὰς δ αλλας τέχνας ουδεὶς θεῶν κατέδειξεν, αλλ ανδρες σοφοί. το γαρ παρασιτεῖν ευρεν ὁ Ζευς ὁ φίλιος, ο των θεῶν μέγιστος ομολογουμένως. οοίτος γαρ εἰς τὰς οἰκίας εἰσέρχεταιουχὶ διακήμας την πενιτρον η λουοίαν, οὐδ' αν καλῶς ἐστρωμένην κλίνην ἴδηααρακειμένην τε την τράπεζαν κάνθ' ὐδuc εχουσαν βδη κατακλιθδες μάλαJ κοσμίως, ο ιοτίσας εαυτον ἐντραγῶν πιών ἀπέρχετ ἀκαδ', ου καταδε λων συμβολάς. κἀγὼ ποιῶ νυν τοs ' μαν κλίνας ἴδω ἐστρωμένας καὶ τὰς τραπέζας εὐτρεπεῖς καὶ την θυραν ἀνεφγμένην , εἰσέρχομαι οἐνθάδε σιωπῆ κοὰ ποι----ταληἐμαυτόν, ἀστε μη νοχλεῖν τον συμποτην,

439쪽

πάντων ἀπολαυσις των παρατεθεντων πιὼν οτι ὁ ην το πρῆγμ' ἔνδοξον α ὶ και καλον

ἐκεῖθεν ἀν γνοίη τις ἐτι σαφέστερον. 'ον Ηρακλέα τιμωσα λαμπρῶς η πόλις ἐνέπασι τοῖς δήμοις πισίας ποιουμένη, εἰς τας θυσίας ταυτας παρασίτους τω-πωποτ' ἀπεκληρωσεν, ουδὲ παρέλαβεν ταυτα τοὐς τυροντας, ἀλλα καπέλεγεν 10 ἐκ των πολιτῶν δώθεκ ανδρας ἐπιμελῶς ἐκλόξαμένη τους ἐκ δυ' ἀστῶν, γονότας, ἔχοντας ουσίας, καλῶς βεβιωκότας. ρυστερον - μακλέα μιμούμενοι - ευπόρων τινὲς παρασίτο- λόμενοι 15 τρέφειν, παρεκάλουν ουχὶ τους χαριεστάτους ἐκλεγόμενοι, τους--λα τειν δυναμένο καὶ πάντ' ἐπαινεῖν οἷς ἐπεὶ μὲν προσερύγιῆ φανῖδας η σαπρον σίλουρον καταφαρον,

, ἐπεὶ ὁ Ἀποπάρδοι μετά τινος κατακείμενος τουτων, προσάγων τηνέω ἐδεῖτ αυτου φράσαι,

πόθεν το θυμίαμα -- λαμβάνεις; δια τους τοιουτους τους απελγῶς χρωμεν-ς τὸ τίμιον καὶ το καλον αἰσχρόν ἐστι νυν.αι 37. καὶ Ἀξιόνικος δ' , αλκιδικω φησιν Ἀοτε του παρασιτειν πρῶτον ηράσθην μετὰ

Φιλοξένου της Πτερνοκοπίδος νέος, ἄν,

πληγὰς πέμενον κονδυλων και τρυβλίωνοστῶν τε το μέγεθος τοσαέτας, ἄστε μεα ἐνίοτε τοὐλάχιστον -- τραύματα πἔχειν ἐλυσιτέλει γάρ πιτων εἰμι, τῆς ἡδονῆς ἔπειτα καὶ τροπον τινα

440쪽

- πρῆγμά μοι - ντεδες ρωα νενόμακα οἷον φίλερίς τίς ἐστι καὶ μάχεταί τί μοι, μετεβαλόμην προς τομον, οσα, εἰρανιέ με

κακῶς ομολογων ευθεως οὐ βλάπτομαι. πονηρος ων τε χρηστὸς εἰναι φησί τις, ἐγκωμιάζων τουτον ἀπέλαβον χάριν.b γλαυκου βεβρωκὼς τέμαχος φουν τημερον ρυ- ωλον τουτ' ἔχων οὐκ αχ μαι. τοιομος ὁ τροπος ἐστὶν η φυσις τέ μου. 'Aντίδοτος δ' ἐν τω ἐπιγραφομένω Πρωτοχορρωπα - ογει τινα παραπλήσιον τοῖς ἐν τω Κλαυδιε- νυν σοφιστευουσιν, - -δὲ μεμνῆ -- καλόν, τοιαυτα περὶ παρασιτικης τέχνης λεγοντα κατα την στάσιν διστάντες ἀκροάσασθέ μου. πρὶν ἐγγραφῆναι καὶ λαβεῖν τὸ χλαμυδιον, se περὶ του παρασιτεῖν εἴ τις ἐμπέσοι λόγος,το τεχνίου ἀεὶ τουτό μοι κατεπίνετο, καὶ παιδομαθης προ αυτ την διάνοιαν ην.

38. παράσιτοι δ' ἡ ονόματος ἐγένοντο -- μαλλος μέν ου μνημονευειυλεξις ἐν Μιλησία καὶ ἐν ουδυσσεῖ υφαίνοντι, ἐν δὲ υλυνθίοις - ω ὁ δὲ - πένης - ω γλυκεῖα τουτο δὲ 'εδοιχ ὁ θάνατος το γένος, ως φασιν, μόν0ν. G -- ι μαλλος ἀλαωατος περιέρχεται. όμων δ' ἐν ναλτρ' υπερησχυνόμην μέλλων ἀσυμβολος πάλιν δειπνεῖν πάνυ αἰσχρον γαρ. B. ἀμέλει τον Ποπιμ- ον γουν ἀεὶ ἐρυθρὀτερον κόκκου περιπατουντ' ἐσθ' Ομν' οὐτως ἐρυθρια συμβολὰς - καταπιδείς Προκλης Κεντα μη εξομε