Athenaei Deipnosophistae

481쪽

οὐδὲν ευρε παρεσκευασμώ- , αυτὸς ἐπιβαλὼν πσῖτον τον ἀλετωνα καὶ τἄλλα τἀκόλου- ἔπειτα αλέσα; ἐξενισεν αυτούς. καὶ ὁ Φόρβας ουτως ἐῶ τ' ξενι φησει ει - τον βίον τελω ῶν ἐπέσκηφε τοῖς φίλοις δι' ἐλευθέρων τους ἐναγισμους ἐπιτελεῖνα-- καὶ το ἔθει διαμμε ἐν- σίντου Φόρβαντος ἐλεύθεροι γάρ εἰσιν οἱ διακονουντες, δούλω δε

προσελθεῖν Ουκ ἐστιν οσιον '83. κε δὲ καὶ τουτ' ἐστὶ των,1τ του Οὐλπια- νου προβεβλημενων καὶJ το περὶ τους οἰκέτας, φέρ' hεῖπωμέν τι καὶ μεῖς, απι--άμενοι περὶ ων πάλαι τυγχάνομεν ἀνεγνωκότες Φερεκράτη

μὲν γαρ ἐν Ἀγρίοις φησίν

ου γὰρ ην τοτ υτε μάνης Ουτε σηκὶς οὐδενὶ μῶλος, ἀλα αὐτὰς ἔδει μαθεῖν -- ἐν οἰκία.

εἶτα προς τουτοισιν ηλουν ρθριαι τα Ιἐτία,

ωστε την κώμην ἡπηχεῖν θιγγανουσῶν τὰς μύλας. καὶ Αναξανδρίδης ἐν Ἀγχίση φησίν -κ ἔστι δούλων ἁ γαθ' οὐδαμου πόλις ' τύχη δ πειτα μεταφέρει τα σωματα πολλοὶ 34 νυν μέν εἰσιν ουκ ἐλεύθεροι, εἰς αυρι- Τὸ Σουνιης εἶ εἰς τρίτηναγορῆ κέχρηνται τον γὰρ οἴακα στρεφειδαίμων κάστP. 84 Ποσειδωνιος δέ φησιν ὁ ἀσῶ της στοας ἐν

τῶν ἱστοριῶν ἐνδεκάτη πολλούς τινας εαυτῶν οὐ δυναμένους προωταοθαι δια το της διανοίας ἀ-εὰς ἐπιδοsνα εαυτοὐς εἰς την των συνετωτερων πηρε - σίαν, οπως - ἐκείνων τυγχάνοναες της εἰς τἀνα Ἀ-ω ἐπιμελείας αυτοὶ πάλιν αποδιδῶσιν εκείνοις δι' μυτῶν απερ ανυσιν υπηρετεῖν δυνατοί. καὶ τ ρο

482쪽

ς 467τ- όπφ Μαριανδυνοὶ μὲν Ηρακλεώται υπεχάρον- σαν, διὰ τέλους ποσχόμενοι θη-ύσειν παρέχουσιν αυτοῖς τὰ δέοντα, προσδιαστειλάμενοι μηδενος αυτῶν ἐσεσθω πρασιν ἔξω της φακλεωτῶν χώρας, ἀλλ' ἐναυτὴ μενεῖν τι ἰδία χιώρι' τά ουν διὰ τοsτο καὶ εμφορίων ὁ ἐποποιος -- αριανδυνους δωρο -

ρους κεκληκεν

δωροφόροι κιαεοίαθ' υποφρίσσοντει νακτας. λέγει δὲ - καλλωτρατος ὁ ἀριστοφάνειος στι Μαριανδυνους ἀν- ζον μὲν δωροφόρους, αφαιρ ν is τε η πικρον της απατων οἰκετῶν προσηγορίας, καθάπερ Σπαρτιῆται με ἐποίησαν ἐπὶ τωνδειλώτων, Θετταλοὶ δ' ἐπὶ τον πενεστων, Κρητες δ' ἐκ των

κλαρωτῶν καλουσι θεὰ Κρητες τοὐς μεν κατα πο-

λιν οἰκέτας χρυσωνητους, ἀφαμιώτας δὲ τους κατ ο ἀγρόν, ἐγχωρίους μὲν οντας, δουλωθέντας δὲ καταπόλεμον δια το κληρωθῆναι δὲ κλαρώτας ο- ρος ἐν τρίτχ ἱστοριων κλαρώτας φροὶ μοες

καλουσι τους δουλους απο του γενομένου περ αυτῶν

κληροπι τουτοις δ εω νενομι-μέναι τινὲς ορταὶ ἐν Σκυδωνία, ἐν αἷς ου εἰσίασιν εἰς την πόλιν ἐλεύθεροι,-M μειοι πάντων κρα-- καὶ κυριο μαστιγοῶν εἰσὶ τους ελευθερους Σωσικράτης δ' ἐν δευτέρωΚρπικῶν την μὲν κοινην Θροψ ουλείαν Οἱ Κρῆτες καλοψσι μνοίαν, την δ' ἰδίαν ἄφαμιώτας, ο264 τους δ' υπηκόους περιοίκους τὰ παραπλησια ἱστο-- καὶ Θάψιάδας ἐν τετάρτωμητικων. 85. Θετταλῶν δὲ λεγόντων πενέστας τους μηγορο δουλους, δια πολέμου δ' ηλωκότας, Θεόπομπος ὁ κωμικος ἀποχρησάμενος τῆ φωνη φησί γδεσπότου πενέστου υσὰ βουλευτηρια.

483쪽

468 π

συγγράμματα, Πλεωθαί φησι τους πενέστας Βοιωτῶν φ 1r τῶν την ρνειαν κατοικισάντων οἱ μη πιτάραντες εἰς την Βοιωτίαν ἀλλ' ἐμφιλοχωρ. b σαντες παρεδωκαν ἐαυτους τοῖς Θετταλοῖς δουλευειν καθ' ομολογίας, ἐφ --τε ἐξάξουσιν - - ἐκ της χώρας ουτε ἀποκτενουσιν αυτοὶ δὲ την χώραν αυτοις ἐργαιόμενοι - συν ζεις ἀποδώσουσιν -- ουν οἱ κατὰ τὰς ομολογίας καταμείναντες καὶ παραδόντες 1 ἐαυτους ἐκληθησαν τότε μὲν μετωται νυν δὲ πενέσται. καὶ πολλοὶ των κυρίω μυτων εἰσὶν εὐπορω- τεροι καὶ υριπίδης δ' εν Φρίξ λάτρια αὐτους ὀνομάζει δια τουτω eλάτρις πενεστης μος αρχαίων ομων. io 86. ψαιος δ' ὁ αυρομενίτης ἐν ἐνάτη τωνίστοριῶν ου ην φησὶ πάτριον τοῖς Ελλησιν υποαργυρωνητων το παλαιὸν διακονεῖσθαι γράφων ου- τως ' καθόλου δὲ ρτιῶντο τονωριστοτελη διημαρτη κέναι των λοκρικῶν ἐθῶν ουδὲ γὰρ κεκτῆσθαι νό-m μον εἶναι τας δωροῖς, μοίως δὲ Ουδὲ Φωκεμιν, ουτε θεραπαίνας ουτε οἰκέτας, πλην εγγυς των χρό'νων Ἀλλὰ πρώτη τῆ Φιλομηλου γυναικὶ του καπαλαβόντος Λελφοὐ δύο θεραπαινας ἀκολουθῆσαι παραπλησίως δε καὶ Μνάσωνα τον - Ἀριστοτέλοπις ετM dr ρον χιλίους οἰκέτας κτησάμενον διαβληθονα παρὰ τοῖς κεμιν, ς τοσουτους των πολιτων την ἀναγκαίαν τροφην ἀφηρημένον εἰθίσθαι γὰρ ἐν ταῖς οἰκειακαῖς διακονειν του νεωτερους τοῖς πρεσβυτεροις 87 Πλάτων δ ἐνέον Νόμων φησί ,ὰ τῶν οἰ- 1 κετῶν χαλεπα πάντη σχεδον γὰρ πάντων Ελληνωνη ακεδαιμονίων εἱλωτεία πλείστην ἀπο λίαν παράσχοιτ' ἄν καὶ ἔριν, τοῖς μὲν ς ευ τοῖς δ' ώλου εν

484쪽

γεγονυῖά εστιν. λάττω δε η Ηρακλεωτῶν δουλείατης - Μαριανδυνῶν καταδουλώσεως ἔριν αν ἔπι, - Θετταλῶν δ' - πενεστικον ἔθυος εχ α καὶ πάντα ἀποβλεψαντας μῆς τί χρὴ ποιεῖν περὶ κτησεως οἰκετῶν - γαρ υγὼς οὐδὲ, ψυχqς δουλης συ δε ιγα ουοελυγιὲς πιστεύειν αυτοῖς τον νουν κεκτημε

νον ὁ δὲ σοφωτα- των ποιητῶν φησίνημισυ γάρ τε νόου ἀπαμείρετα ευρυοπα Ζευς ανδρων - αὐδη κατὰ δουλι- ημα ἔλησιν.

χαλεπον ουν το κτημα ἔργω πολλάκις ἐπ4δέδεικται id

περί τε τὰς Μεσσηνίων συχνὰς ἀποστάσεις καὶ περὶ τὰς των ἐκ μια φωνης πολλοδ οἰκέτας κτωμένων

πόλεις οσα κακὰ συμβαίνει καὶ ἐτι - των λεγομένων περιδίνω, περὶ 'Iταλίαν παντοδαπων κλοπῶν ἔργα καὶ παθηματα προ α τις απαντα βλέψας ο διαπορησει τι χρὴ δραν περναπάντωντων του-των. lbo δυο δη λείπεσθον μηχαναι, μη πατριώτας αλληλων Πναι τους μέλλοντας δουλευσειν ἀσυμφώνους τε Ουμαλιστα εἰς δυναμιν, τρέφειν δ' αυτ ς ορθως μημόνον ἐκείνων ἔνεκα, πλέον δ' εαυτῶν προτιμῶντας, Θέβρίζειν τε κιστα εἰς αὐτους κολάζεὶν δ' ἐν δίκη δουλους δεῖ καὶ μη νουθετοsντας ς ἐλευθερους θρυπιεσθαι ποιεῖν την δὲ οἰκέτο πρόσρησιν χρησχεδον ἐπίταξιν πῆσαν γίγνεσθαι, μη προσπαίζοντας μηδαμη μηδαμως οἰκέταις μητ' οὐ λείαις μο ειὶ ἄρρεσιν α δη προς δούλους φιλοίσι πολλοὶ σφοδρα- τως θρύπτοντες χαλεπώτερον ἀπεργάζεσθαι τον βίον ἐκείνοις τε αρχεσθαι καὶ ἐαυτοῖς αρχειν. '88 πρώτους δ' ἐγὼ τῶν πιλνων οἰδα ἀργυρωνήτοις δουλοις χρησαμένους μυς ώς ἱστορεῖ Θεό- ω πομπος ἐν τῆ βδόμη καὶ δεκάτη των ἱστοριῶν Ἀχιστρωτοι - Ἐλλη νων μετὰ Θετταλους κοὰ Λακεδαι-

485쪽

μονίους χρησαντο δούλοις, την μέντοι κτησιν αυτῶν Ου ον αυτὸν τρόπον ἐκείνοις . . . α εδαιμόνι- μὲν γαρ καὶ Θετταλοὶ φανηψονται κατασκευασάμεHuδουλείαν ἐκ των βλλήνων των οἰκουντων πρότερον, - χώραν ην ἐκεῖνοι νυν ἔχουσιν, οῖ-Ἀχαιῶν Θετταλοὶ δὲ Περραιβῶν καὶ Μαροφων, καὶ προσηγόρευσαν τους κοιταδουλωθέντας νιὰν Πωτας δὲ πενεστας πιοι δὲ βαρβάρους κεκτηνται τους οἰκέτας καὶ τ μην αυτῶν καταβάλλοντες. -ουν i Θεοπομπος ταυθ' ίστόρησεν. ἐγὼ δὲ τοῖς πιοις ηγου- μὴ δια, - νεμεσησα το δαιμήνιον πλοκ γαρυστερον ἐαεπολεμηθ ησαν δια δούλους Νυμφόδωρος γοῶν ο Συρακόσιος ἐν τω τῆς Ἀμας Περίπλω τάδ' ἱστορε περ αυτῶν τῶν πι- ο δ λο αποδιδρά- 15 σκουσιν αυτους καὶ εἰς τα ρη ρμωμενοι τὰς ἀγρω- dκίας - τῶν κακοποιουσι πολλοὶ συναθροισθέντες. - νησός ἐστι τραχεῖα καὶ κατάδενδρος μικρον δὲ προ μῶν οἰκέτην τινὰ μυθολογομι αυτοὶ οἱ ἄποδράντα ἐν τοις ορεσι τὰς διατριβας ποιεῖ-αι, αὐανδρεῖον δέ τινα οντα καὶ τα πολέμια επιτυχη των δραπετῶν ἀφηγεῖσθω, αν βασιλέα στρατ-ματος. καὶ πολλάκις των ων ἐπιστρατευσάντων ἐπ αυτὸν καὶ -δὲν ἀνυσαι δυναμένων, ἐπεὶ αυτ ς έωρα μάτην πολλυμένους ο ρίμακος , τοὐτο γαρ , νομα ὰφ δραπέτη, λέγει προς--οὐς τάδε, ἡμῖν ἄαῖοι τε

καὶ κύριοι τὸ μὲν γινόμενον πραγμα παρὰ των οἰκετῶν Ουδέποτε μη παύσεται. πῶς γάρ, πότε καππχρησμὸν γίνεται θεου δόντbς αλλ' ἐὰν ἐμοὶ σπεί - σθε καὶ ωτε μῶς συχίαν ἄγειν, ἐγὼ μῖν ἐσπις ω πολλῶν παθῶν αρχηγός. 89. σπεισαμένων ουν τῶν πιων προς αυτὸν καὶονοχὰς πο-αμένων χρόνον τινα κατασκευαζε -

486쪽

s . 471λτοῖς δίοις εἶπε διότι ληψομαι ο τι, αν παρά τινος

υμῶν λαμβάνω τουτοι τοῖς μέτροις καὶ σταθμοῖς, καὶ λαβὼν τα ἱκανὰ ταυτη τῆ σφραγῖδι τὰ ταμιεῖα σφραγιοάμενος καταλείψω τους ἀποδιδράσκοωταλευμῶν μέλους ἀνακρίνας την αἰτίαν, ἐαν μέν μοι δο- κωσιν ἀντιεστον τι παθόντες ἀποδεδρακέναι, ζωμετ' ἐμαυτου ια δὲ μηδὲν λεγωσι δίκαιον, -- 266 πέμψω προς τους δεσπότας ορῶντες ουν οἱ λοιποὶ οἰκέται τους λυς ηδέως - πωγρια--δεξ μέν ς ρπολλω ἔλαττον ἀπεδίδρασκον, φοβούμενοι τηλεκείνου κρωιν καὶ οἱ οντες δὲ με αὐτο δραπέτομπολυ μαλλον φοβουντο ἐκεῖνο ν η τους ἰδίους αυτων δεσποτα καὶ πάντ αυτ' τὰ δέον εποίουν πειθαρ-

ἀτακτουντας καὶ ουδεν ἐπετρεπε συλῶν ἀγρον ουδ'b αλλο ἀδικεῖν ἡδὲ, -- της -του γνωμης ἐλάμβανε δὲ ταῖς ορταις ἐπιπορευομενος ἐκ των αγρῶν οἶνον καὶ ἱερεῖα τα κραῶς ἔχοντα, σα δ' - αὐτοῖς δοίησαν οἱ κύριοι καὶ εtτιν αἴσθοιτο ἐπιβουλεύοντα Βαυτμφενέδρας κατασκευάζοντα, ἐτιμωρεῖτο.'90. εἶ ἐκηρυξε γαρ η πόλις χρήματα δωσειν πολλὰ τω αυτον λαβόντι η την κεφαλην κομίσαντι, ουτος ο ρίμα - πρεσβύτερὴς γενόμενος, - λέσας

- ἐρώμενον τον αυτολεῖς τινα τόπον λέγει αυτω 25oτι ἐγώ σε πάντων ανθρωπων πάπησα μάλιστα, καὶ συ μοι εἶ καὶ παῖς καὶ υἱος καὶ ταλλα πάντα ἐμοὶ - ουν χρμος ἱκανος βεβίωται, σὐ δὲ νέος εἶ καὶ ἀκμην ἔχεις του ζην. τί σύν ἐστίν; ανδρα σε δε γενέσθαι καλον καγαθόν. ἐπεὶ γαρ η πόλις τῶν πι- ω δίδωσι μυλα--είναντι χρή - πολλα καὶ ἐλευθερίαν,πισχνεῖται, δε σε ἀφελόντα μου την κεφα-

487쪽

τὰ χρηματα εὐδαιμονεῖν ἀντιλεγοντος δὲ του νεανίσκου πείθει αυτὸν τοὐτο ποιῆσαι καὶ .ος ἀφελόμενος αντον την κεφαλην λαμβάνει τῶν πι- - d. ἐπικηρυχθεντα χρηματα, καὶ θάψας το σῶμα τολ δραπέτου εἰς την ἰδίαν ἐχώρησεν - οἱ πιο πάλιν

- των οἰκετῶν δισωυμενοι καὶ -παζόμενοι ἱδρυσαντο κατὰ την χώραν καὶ πωνόμασαν ρωος 1 ευμενους. καὶ αυτ λι και νυν οἱ δραπέται προὐρουσιν παρχας πάντων ων αν ἀφέλωνται φασὶ δὲ καὶ καθ' υπνους ἐπιφαινόμενον πολλοῖς των ων

προσημαίνειν οἰκετῶν ἐπιβουλάς. κάγῶς αν ἐπιφανῶουτοι θύουσιν - ἐλθόντες ἐπὶ τον τοπον οὐ το Ἀβρωμ δεστιν αυτ 91 σμεν ουν Νυμφόδωρος ταῶτα ἱστόρησεν ἐν πολλοῖς δὲ ἀντιγράφω ἐξ--ματος αυτον καλουμε- νον υνευρον ουδένα δε υμῶν ἀγνοεῖν οἶμα ουδὲ ὁ καλος Ηρόδοτος οτόρησε περὶ Πανιωνίου, a Xίου καὶ - ἐκεῖνος ἔπαθε δικαίως ἐλευθέρων παίδων ἐκτομὰς ποιησάμενος καὶ τουτους ἀποδόμενος. Nμολαος δ' ὁ περιπατοικος καὶ Ποσειδώνιος στωικὸς ἐν ταῖς στορίαις κάτερος τοὐς ίους φησὶν ἐωνδραποδισθέντας υπὸ Μιθριδάτου του κα-ὐυ δοκος παραδοθηναι τοῖς ἰδίοις δούλοις δεδεμενους, ῖν εἰς πν Κόλχων γην κατοικισθῶσιν. ουτως αὐτοις ἀληθως - δαιμόνων μηνισε πρωτοις χρησαμενοις ωνητοῖς ἀνδραπόδοις των πολιτῶν αυτουργῶν ἔντυν κατὰ τὰς διακοτίας. μηπο --δια ταῶτα καὶ η παρ'

488쪽

υβρεως εἶναι Υπερείδης γουν ο ρήτωρ ἐν τω κατὰ 26T Μαντιθεου αἰκίας φησίν 'ἐθεσαν ου μω--ὲ των ἐλευθέρων, ἀλλὰ καὶ ἐάν τις - δούλου σωμα υβρί-ση, γραφὰς εἰναι κατὰ του ἡβρίσαντος. τὰ οWΜαο ἀρηκε κάν κουργος ἐν τφ κατὰ Λυκοφρονος προ

δ' ἐν τοῖς Σιφνίων ὀροις ἱστορεῖ, την μισον

δουλοι των Σαμίων κισαν χίλιοι τον αριθμον οντες,

οῖ καὶ το πρῶτον ἀποστάντες εἰς τὸ ἐν τη νήσμορος ρκα- πολλὰ ἐποίουν τους Σαμίους ἔτει ὁ ἄκτω μετὰ ταυτα ἐκ μαντείας οἱ Σάμιοι ἐσπείσαντο τοῖς οἰκέταις ἐπὶ συνθήκας, καὶ ἀθφοι ἐξελθόντες της νη--ἐκπλευσαντες κατέσχον την μεσον καὶ οἱ Ἐφέσιοι ἐκ

τουτων ἐγένοντο. 593. διαφέρεta δε φησι μύσιππος δουλον οἰκε--υ, γράφων ἐν δευτέρ' περὶ μονοίας, διὰ το τους ἀπελευθερους μὲν δουλους ἔτι εἶναι, οἰκέτααδ τους μη της κτήσεως ἀφε μένους. ὁ γαρ οἰκέτης φησὶ γ μῶλος ἐν κτησε κατατεταγμένος. καλουνται δ' οἱ ομει- ώς μὲν Κλείταρχός φησιν ἐν ταῖς Γλώσσαις, ἄζοι καὶ θεράποντες κανακόλουθοι καὶ διάκονοι καὶ υπηρέται, ἔτι ἐπάμονες και λάτρεις υμερίας δεδεγιιτας φησὶ καλεῖσθαι τους κατὰ τους ἀγρους οἰκέτας Ἐρμῶναξ δὲ ἐν Κρητικαῖς γλώσσαις μνωτας τους βευγενεῖς οἰκέτας, Σέλεvκος δ' ἄγυς τὰς θεραπαίνας καὶ τους θεράσωντας, ἀποφράσην δὲ την δουλην καὶ βολίζην, σίνδρωνα δε τον δουλέκδουλον Ἀμφίπολον δὲ την περὶ την δέσπονναν θερμαμαν, προπολ- δὲ την προπορευομένην Πρόξενος ὁ ἐν δευτέρφυακωνικης πολιτείας ἐπικαλεῖσθαί φησι χαλκίδας παρὰ

489쪽

474 Aαπεδραμονίοις τα θεραπαινας νων δ' ὁ πιο ἐυAαιι η τον οἰκετην ἐπὶ δουλου τέθεικεν εἰπών ἴθι μοι βόμον, οἰκέτα, κλῆσον ἀπερος, μη τις ἔλθη βροτῶν. 'Amia; a 4 υμνάλη περ, του σατύρου λέγων - σω ἁ εοδουλος ἁ ευοικος ην ἰδίως λεγων ως χρηστὸς ἐς το ς δούλους ἐστὶ καὶ τους οἰκέτας ὁτι δε οἰκετης ἐστὶν ὁ κατὰ την οἰκίαν διατρίβων καν ἐλεύ- e

94. οἱ δὲ της αρχαίας κωμωδίας ποWi- περὶ του ἀειαίου βίου διαλεγόμενοι ὁτι υ ην τότε δ - λων χρεία, τοιάδ' ἐκτίθενται Κρατῖνος ἐν Πλούτοις οἷς δη βασιλεM K νος ην - παλπιον,οτε τοῖς αρτοις ηστραγάλιζον, ἀχά δ' ἐυ - ωι

παλαίστραι

αἰγινα- ,πιεβέβληντο δρυπεπεῖς βωλοις τε

κομῶσαι.

άμης δ' ἐν Θηρίοις ἔπειτα δοὐλον ουδὲ εἷς κεκτησε ουδὲ δουλη , δελ' αὐτος---- ἀνη γέρων διπιωναμει;

B. ου δηθ' ' δοιπορουντα γαρ τα πάντ' ἐγω ποιήσω. τί δη τα - - - τοῖς πλέον Β πρόσεισιν, αἴθ' εκαστον των σκευαρίων, ταν καὶ τις παρ--- τράπεζα.-τη παρασκεύαζε σαυτην. - λακίσκε. ἔγχει κυαθε. πουσθ' η κυλιξ διανι ἰοῶσα

ἀνάβαινε μαζα τη χυτραν χρην ἐξεραν τὸ

490쪽

κουν με ταστρεψας σεαυτον αλοὶ πασεις ἀλεί- 268 μετὰ ταυτα ὁ τον ἐναντίον τολμπαρολαμβάνων λόγον -γω - βαλλ' αντίθες τοι θω γαρ αυτὰ ταμπαλιν

τὰ θερμὰ λουτρὰ πρῶτον - , τοῖς ἐμοῖς

ἐα ὶ κιόνων ωσπερ δια του παιωνίου

ἐῶ ἡ ἡ θαλάττης, ῶσθ' ἐκάστωρευσεται εἰς την πυελον, ἐρεῖ δὲ θυδωρ ανέχετε. ομει ἀλάβαστος - - ηξε μυρον - ματος ο σπόγγος τε καὶ τὰ σάνδαλα.95. βέλτιον δὲ τούτων 'λεκλείδης υμφικτυο

παρεῖχον. ο

κατὰ χειρός. η γη δ' ἔφερ' οὐδέος ουδὲ πόνους, αλλ' - - - ην τὰ δέονταο μγαρί-σ' ἔρρει χαράδρα, ἀζαι δ αρτοις, ἐμάχοντο

περὶ τοῖς στόμασιν ταλανθρώπων ἱκετευου- σαι κατα-νειν,

εἴ τι φιλοῖεν τὰς λευκοτάτας οἱ ὁ ἰχθυες οἴκαδ' ἰόντες ει ἐξοπιωντες σφας -τους - παρέκει - ἐπὶ ταῖσι τραπέζα .

ωμφ' ἔρρει παρὰ τὰς κλίνας τοταμος κρέα

θερμὰ κυλίνδων' υποτριμματίων δ' ὀχετο, τούτων τοῖς βουλομέ-Ἀρ

νοισι, παρησαν '