Athenaei Deipnosophistae

451쪽

4as s

ora' αυτος παράσιτον ἀκουσας υπο γραιας τρεφόμενον- νυν πάντα, φασί, γίγνin' muti W- κυει,

ἐν γαστρὶ ' ουτος λαμβάνει καθ μέραν. Πτολεμαῖος ι ὁ του Ἀγησάρχου Μεγαλοπολίτης γένος, ἐν τῆ ευτέρη των περὶ τον Φιλοπάτορα ἱστοριῶν συμπότας φησὶ τω βασιλεῖ συνάγεσθαι ἀστασης

πόλεως, ους προσαγορευεοπα γελοιαστάς.

i τριτη των ιστοριῶν Κελτοὶ φησὶ περιάγοντα αεθ' -τῶν καὶ πολεμουντες συμβιωτὰς οὐς καλουσι παρα- 4 σίτους. ουτοι δὲ ἐγκώμι αυτων καὶ προς ἀθρόους λεγουσιν ἀνθρώπους συνεοτῶτας, καὶ προς καστ0ντων κατα μέρος ἐκείνων ἀκροωμένων --ἀ--1 σματα αυτῶν εἰσιν οι καλουμενοι Βάρδοι ποιπαὶ

ουτοι τυγχάνουσι μετ' -δῆς ἐπαίνους λέγοντες ἐν δὲ ρ τετάρτη καὶ τριακοστῆ ο αυτος συγγραφενς υπολλωνιόν τινα αναγράφει , παράσιτον γερον τουντιόχου του Γρυπου πικαλουμενου του της Συρίας

γ βασιλέως. ριστόδημος δ' ἱστορεῖ Βῖθυν τον Λυσιμάχου του βασιλέως παράσιτον, ἐπεὶ αυτου εἰς τορ' ἱμάτιον ο Λυσίμαχος ἐνέβαλε ξύλινον σκορπίον, ἐκταραχθέντα ἀναπηδησαι, εἶτα γνοντα το γεγενημένον, κἀγὼ σή, φησίν, ἐκφοβήσω, βασιλευ' δός μοι τάλανα - ην δ' ὁ Λυσίμαχος μικρολογώrium. ' ὁθς δ' ο Κνίδιος ἐν-δευτέρα καὶ εἰκοστῆ τω- ρωπιακων Ἀριοτομάχου του ' γεω--ράννου --

ράσιτον γενέσθαι φροὶν Ἀνθεμοκριτον τον παγκρα τιαστήν.

50. κοινὴ δὲ περὶ παρασίτων εἰρηκασι ιμοκλει μὲν ἐν Πυκτρ ἐπισιτίους καλῶν αυτοὐς ἐν τοῖσδε εὐρσεις δὲ των ἐπισιτιων

452쪽

s 437ταλλότριν αυτους ἀντὶ κωρύκων δέρειν Φερεκράτης δε Γραυσί

B. τίς δ υτος,μῖν ἔστι ἁ τοὐτον πανταγουαγω λαρυγγικον τιν ἐπὶ μισθ' ξένον. ἐπικνίτιοι γαρ καλ-νται- ἐπὶ τροφαῖς υπουργοὐντες.

N7Πλάτων ἐν τετάρτφ Πολιτείας α ταμ' ἐπισίτιοι καὶ - μασθὸν προς τοῖς σιτίοις σπερ οἱαῖ οι λα- οβόντες 'Αριστοφάνης Πελαργοῖς

δώδεκα τοῖς τέροις μίσιοι. Mβουλος δ' ἐν Βαιδάλφἐθέλει δ' ανευ μισθου παρ αυτοῖς καταμένειν 51 Aίφιλος δ' ἡ Συνωρίδι, ταίρας δ' -- η Συνωρίς, Εὐριπίδου μνησθείς, κυβος δε τις λυτως, καλεῖται Ευριπίδης, παίζων καὶ προς το του ποι ολειονομα - καὶ περὶ παρασίτων τάδε λέγει

αριστ ἀπαλλάττεις ἐπὶ τουτου του κυβου.

B. ἀστειος- δραχμην υπόθες - κεῖται πάλαι. -ς αν βάλοφ' Εὐριπίδην Β ουπιαν ποτε ριπίδης γυναι, σώσει οὐχ ορῆς ἐν ταῖς τροφειαισιν αυτὰς ς στυγεῖς τους δε παρασίτους γάπα λέγει γέ τοι α ρ γαμοστις ευ βίον κεκτημένος μη τουλάχιστον τρεῖς ἀσυμβόλους τρέφει, ολοιτο, νόστου μή ποτ' εἰς πάτραν τυχών. DA. πόθεν ἐστὶ ταυτα, προς θεῶν B. τί δέ σοι

μέλει

453쪽

ἐν δὲ τῆ διασκευν του αυτου δράματος περ οργιζ μίνου παρασίτου λέγων φησίνοργίζεται παράσιτος ων οργίζεται; ου αλλ' ἀλείψας την τράπεζαν τῆ χολη

του φάγοις, - in ορα διασέσυρκε την τέχνην. . ου Oiσθ' oriis με- ἀν κιθαρφων ὁ παράσιτος κρίνεται; καν τω δὲ ἐπιγρα μένω Παρασίτω δράματί φησινου δεῖ παρασιτειν ὁντα δυσάρεστον σφόδρα. 52 Μένανδρος δ' ἐν τῆ υργρ τερ φίλου λέγονουχ πακουοντος γάμων δείπνωφησίν is Mi ', λαχόλωτινάντως - ἐρωτα καὶ νίκα δεῖπνόν ἐστιν, σπερ στεροι, καὶ τί δειπνεῖν

καὶυλεξις ἐν Ορεστη ικόστρατός τ ἐν Πλούτω νέ- νανδρος τ' ἐν Μέθη καὶ Νομοθέτη, Φιλωνίδης δ' ἐν θορνοις ουτως ἐγὼ ν ποσιτος ων,--τ' - ανέχομαει τω δὲ παράσιτος μοιά ἐστιν ονόματα ἐπίσιτος, περὶ - προείρη αι, καὶ οἰκόσμος σιτόκουρος τε και --- σιτος, ἔτι δὲ κακοσιτος καὶ ολιγοσιτος μνημονεύει δὲ τοῆμεν ἐπισίτου Λράτης ὁλμαις ποιμαίνει δ' ἐπωιτον

454쪽

λει πηρεσῶν. Ἀντιφάνης Σκυθη ταχυ γαρ γιγνεται Μένανδρος Θακτυλίφ' οἰκόσιτον νυμφίον δὲ δεόμενον προικος ἐξευρηθημεν. σαὰ ἐν κιθαριστη οού οικοσίτους τους ἀκροατὰς λαμβάνεις

248ωως δ ἐν Συναριστώσαις ἔφη ἀστεῖον τὸ μησυνάγειν γυναῖκας μηδὲ δειπνίδειν πλον,

αλλ οἰκοσίτους τους γάμους πεποιηκέναι. α Οαγυρ- δ' Ἀλεξις μw ονευε ἐνΠαννυχίδι η ' μ ις ἔσει περιπατων σιτόκουρος. Μένανδρο τον ἄχυρ ηγμ τον καὶ μάτην τρεφόμενον σιτόκουρον ἐν Θρα- ὀκνηρός, πάντα μέλλων , σιτόκουρος ορολογων Θ παρατρέφεσθαι καὶ ἐν Πωλουμενοις τάλας, ἔστηκας ἔτι πρὸς ταῖς θυραις το φορτιον θεις σιτόκουρον ἄθλιον πρηστον εἰς τῆν οἰκίαν εἰλνφαμεν. λαυτόσμου δ' είρηκε Κρωβυλος ἐν 'Aπαγχομενω Σωράσιτον αὐτόσιτον πτον γουν τρέφωντα πλεῖστα συνερανιστος εἰ τεδεσπότη. κακοσίτου δὲ μεμνησαι Εὐβουλος ἐν Γανυμηδει υπνος αὐτον οντα κακόσι πιν τρέφει. οολιγοσίτου δὲ μέμνηται Φρύνιχος ἐν Μονοτρόπpο δ ολιγοσιτος υρακλῆς ἐκεῖ τί'δω;

455쪽

ώς λιγόσιτος - - ος κατεσθίεις ημερας ιμηρῆς τριηρους σιτία. 53 τοσαὐτα το Πλουτάρνγλείποντος -- ρασίτων διαδεξάμενος τον λόγον ο Λημόκριτος , ἀληεμην καὶ αὐτός, ἐφη, το ποτίκολλον τε ξυλον παρὰ ξύλ', ὁ Θηβαῖος εἴρηκε ποιητης, περὶ κολάκων ἐρωτι πράττειν γα πάντων ο κόλαξ αριστα, ὁ καλος εἶπε dΜένανδρος ου μακρὰν ἐστὶν ο κόλα 4 --των παρασίτων νόματος Κλείσοφον γουν τον πο πάντων

κόλακα Φιλίππου του τει Μακεδόν- βα- - ἀναγραφομενον, ωθρο/αῖος δ' ην γένος, ως φησι Σάτυρος ο περιπατοικος ἐν τwΦιλίππου βω, οὐ χαμιος ἐν τοῖς Ἀπομνημονεύμασι παράσιτον ονομάζει λέγων ουτως Ἀλείσοφος ο Φιλίππου πα σιτος, ἐπιροτφῶντος αυτῶ του Φιλίππου διοτι ἀεὶ αἰτεῖ, ν ἔφη, μ ἐπιλανθάνωμαι του δε Φιλίππου δόντος αυρο λα- τραυματίαν ἀπέδοτο καὶ μετὰ χρόνον ἐπερω- ρτηθεὶς πο ου βασιλέως που ἐστίν, ἐκ του τραύματος, ἔφη, κείνου πέπραται σκώπτοντος δ' αττον του Φιλίππου καὶ ευημεροῶντος, εἶτ' ουκ γω σε, ἔφη, θρέψω; καὶ ὁ ελφος Γυγησανδρος ἐν τοῖς πομφμασι περὶ του Κλεισόφου τάδε ἱστορε ῖ Φιλίππου του βασιλέως εἰπόωτος διότι γράμματα αυτ ἐκομίσθη παρα Κότυος του βασιλέως Κλείσοφος παρὼν ἔφη, ευ γε νη τους θεους του δὲ Φιλίππου εἰπόντος, τί δὲ - οἶδας υπὲρ ων γέγραπται νη - - - μέμ- -- εἶπεν, ακρως γέ μοι ἐπετίμησας 54. Σάτυρος δ' ἐν τήτου Φιλίππου - - φησὶ ) Φίλιππος τον ὀφ θαλμον ἐζεκόπη, συμπροηλθεν

αυτῶ καὶ ὁ Κλείσοφος τελαμωνισθεὶς το αντον

456쪽

44lροιτο των ἐδεσμάτων ὁ Φίλιππος, αυτος συνέστρεφε τηρο μιν ως συι δια νυμ- ἐν δὲ- βων χώρε2494υ-ἐν κολακεία τουτ' ἐποίουν Ἀλλα κατά τι νό--ον, βασιλέως παθόντος τὶ των μελῶν συνυποκρώ- sνMψαι - ομοιον πάθος. ἐπδε καὶ γελοῖον νομίζουσιν--νόντι μεν--- σπουδάζειν συγκατορύττεσθαι, πηροαθέντι μη χαριζεσθαι τὰν μυ δοξαι τοὐπάθους Νικόλαος ὁ Θαμασκηνός, εἷς ην τῶν ἐκ του πω πάπου, ἐν τῆ πολυβίβλκίστορία, ἐκατον γὰρ, καὶ τεσσαράκοντά εἰσι προς ταῖς τέσσαρσι, τῆ ἐκκαι-ὶ δεκά ρ καὶ μοι στῆ φη---ιάτομον τον τῶν Σω -

τιανῶν βασιλέα ἐθνος δὲ τουτωκελτικον. εξακοσίους

ἐχειν λογάδας περ αυτόν, ους καλεῖσθαι πο Γαλατῶν τῆ πατρί γλώττη ena kέρους, τουτο ἐστὶν Πι-- νιστὶ ευχωλιμαῖοι, τούτους δ'-βασαεῖς ἔχουσι συ- γῶντας καὶ συναποθνη γοῶντα - Οαίνων εὐχροποιουμενωμ' ἀνθ' ης συνδυναστευουσί τε αυτ τηνιαυτην ἐσθη. καὶ δίαιταν ἔχοντες, καὶ συναποθνήσκουσι κατὰ στῆσαν ανάγκην, εἰ τ' εὐνόσω τελευτησειε πβασιλευς εἴτε πολ-φ εἴτ' αλλως πως καὶ ουδέ ςειπειν ἔχει τινὰ ἀποδειλιάσαντα τούτων τον θάνατον, Θαν κη βασι ι, ὴ διεκδύντα. 55. Διππον δέ φησι Θεόπομπος ἐν τῆ τετάρτη καὶ τεσσι Ῥακοστῆ των ἱστοριῶν ρασυδαῖον τονωτ 25 OG κατ- σαι - ομε - τυραννον, μικρον μὲν οντα την γνώμην, κόλακα δὲ μέγω ν ἀλλ' ο υρκαδίων λυμῶς κολιαξήν, περι- ο ιτυτος στροει

τος δὲ - Ἀρκαδὼm μισῶν τον Φίλιοταον ἐκούσι- ἐκ κτης πατρίδος φυγην ἔφυγεν. ν δ ευφυέστατος καὶ πλείους αποφάσεις αυτο μνημονεύονται - δευχε δ'

457쪽

ἐν Θελφοις επιδημουντος Φιλίππου παρα χικαὶ τον Ἀρκαδίωνα ον θεασάμενος ὁ Μακεδὼν καὶἰ

Φυλα ρχος δ' ἐν τῆ πρώτη σαὶ εἰκοστῆ τ- ωτοφῶν, γελάσαντα - Φίλιππον ἐπὶ τ ου κα--- ὰ δεῖπνον τον ρκαδίωνα, ἀχυτω την ἔχθρον διαλυ-D--θαι περὶ Νικησίου του λεξάνδρου κόλακος ' ησανδρος αδ ειτορεῖ 'Aλεξάνδρου δάκνεσθαι---- υπο μαγιῶν καὶ προθύμως λας ἀποσοβουν ετος, ων κολάκων εἷς Νικησιας παρών , του των αλ- λων μυιῶν, εἶπεν αυται πολυ κρατη - ψι του σω15 γευσάμενα α ατος. δ αυτός φησι καὶ Αειρίσοφοντον Λιονυσίου κόλακα ἰδόντα Λιονυσιον γελῶντα μετά τινων γνωρίμων, ἀπειχε δ' -τῶν πλείω --λως μη συνακουειν, συγγεών. ἐπεὶ ὁ ω συκηρώτησεν αυτον δια τίνα αἰτίαν - συναπι -- - λεγομένων γεμ υμῖν, φησί, -τευμ, διότι - φηθὲν γελοῖό ἐστιν. 56. πλείστους δ' εἶχε καὶ ο υίος αυτοs wνυ- σιος τους κολακευοντας , - καὶ προσηγορευον οἰ πολλοὶ διονυσοκόλακας. υτοι δὲ προσεποιοίντο μητεα οξυ ορῶν παρατο δεῖπνον, ἐπεὶ ο Θιονυσιος οὐκ ην ὀξυ πης, ἔψαυοντε τὴν πιο ει μέν- ως οὐχ ορῶντες,ως ὁ Αιονύσιος αυτῶν τα χεῖρας προς τὰ λεκάρια προσῆγεν ἀποπτυοντος δὲ του Αιονυσίου πολλάκις παραχον τὰ πρόσωπα καταπτύεσθαι καναπολείχοντες τ-DθM MMον ἔτι δ τον ἔμετον--- μέλιτος ἔλεγο ν εἶναι γλυκύτερον. ίμαιος δ' ἐν ἡ δευτέρα καὶ εἰκοστῆτων ωτοριῶ Θημοκλέα φησὶ τον ονυσίου - --

458쪽

-- ῶια, ἔθους -τος,. . Σικελίαν θυσίας ποιμεῖσθαι κατὰ τὰς οἰκίας ταῖς νύμφαις καὶ περὶ τὰ ἀγάλ- τας θεάς, o Aqμοκλης ἐάσας τας νυμφας καὶ ιπὼν -- ονώνιον ἔπειτα πρεσβεύσας ποτὲ μεθ' ετέρων b ώς-- Θων-wH καὶ παντων κομιζομένων ἐπὶ τρι ρους, κατηγορουμενος -- των δε νοτι στασιάζοι κατὰ τηρο ἀποδημίαν και βλάπτοι του ιονυσίου τὰς κοινας πράξεις, καὶ σφόδρα του ιονυσίου οπιοθέντος, ἔφησε την διαφορα γενέσθαι, αυτ προς τους συμπρέσβεις τι μετα τὸ δεῖπνον ἐκεῖνο μ ν τῶν Φρυνιχ, καὶ Στησιχόρου τι δε Πινδαρου παιῶνα τῶν αυτῶν τι-ες ἀνειληφότες ῆδον, αὐτος δὲ μετὰ τῶν βουλομένων τους - του ιονυσίου πεποιημένους, διεπεραίνετο. καὶ τουτου σαφῆ τον ἔλεγχον παρέξειν ἐπηγγείλατο τους μὲν γαρ αὐτο σιωτηγόρους ουδὲ τον ἀριθμον των ασμάτων κατέχειν αυτος δ' ετοιμος παντας ἐφεξῆς γειν ληξαντος δὲ τῆς οργης του ιονυσίου πάλιν ο Θημοκλη ἔφη, χαρίσω δ' αν ομοί τι, ιονυσιε, κελευσας τινὶ τῶν ἐπιπτο μένων

διδάξαι με τον πεποιημένον εἰς τον Ἀσκληπιον παιῶ-- ακούω γαρ σε πεπραγματευσθαι περὶ τολον πα- ραιεκλημένων δέ ποτε των φίλων - του ονυσίου δε ὶ ο δεῖπνον εἰσιὼν ο ιονυσιος εἰς τον ικον,

γράμμα τα ημω- δρες φίλοι, ἐπέμφθη παρατων γεμόνων των εἰς Νέαν πόλιν ἀποσταλεντων. καὶ ὁ Θημοκλης υπολαβών φηγευ γε νη τοὐς θεους ἐποίησαν, ἔφη, ιονυσιε κἀκεῖνος προσβλέψας αυτφ, τί δ' οἶδας, ἔφη - πότερα κατὰ γνωμην ἐστὶν ντου γναντίον α γεγράφασιν, καὶ ο ημοκλης, ευ γενητους θεους ἐπιτετίμμη - , ἔφη, Θιονύσιε. καὶ Σάτυρον δή

459쪽

5 7 Ηγησανδρος δ' ἱστορεῖ καὶἹέρωνα τον τυραννον ἀμβλυτερον κατα τὰς ψεις γενέ-αι - τοτ οσυνδειπνουντας τῶν φίλων ἔχειν πίτηδες διαμαρτ.HΜαας τῶν ἐδεσμάτω/, ω τ' -ου χε - ---- καὶ δοκῆ τῶν αλλων οξυδερκεστερος εἰναι. - ω δέ,-- Ηγησανδρος - εὐτλον ἐπικαλούμενον,

παράσιτος η καὶ ουτος, παραθέντος τινος αυτροπλείους σόγκους ἐν δείπνφ, ν πανευς, ἔφη, ο - του υριπίδου εἰσαγόμενος ἐν ταῖς Σκέτισιν ἡπεριτ στεῖος ἐν

μισῶν τραπέζας οστις ἐξογκ ἀτ αγαν. οἱ δὲ δημαγωγουντες,, τσίν, Ἀθήνησι κατὰ τον χρε-

μωνίδειον πολεμον κολακευοντες τοὐς - μα νς ταλλα μὲν ἔφασκον πάντα.εἶναι κοινὰ τῶν Ἐλληνων, ου, δ' ἐπὶ - ουρανον ανθρώπους φέρ-σαν-δον Ἀθηναίους εἰδεναι μόνους Σάτυρος εν τοῖς βίοις υνάξ -μν φησι τον εὐδαιμονικον φώω φονῶμα τῶν ωλεξάνδρου γενέ-οα-ia Dioni , καὶ συνοδεύοντα τ' μ ιεῖ, ἐπεὶ ἐγένετό ποτε βροντη ἰσχυρα καὶ ἐξαίσιος πάντας πτωι, εἰπεῖν, μη τι - - τοι τον ἐποίην νας, Ἀλεξανδρε, ο τουωάς τον δὲ γελάσαντα εἰπειν,

οὐ γὰρ φοβερος βούλομαι εἶναι, καθαπω σύ με δι-25lδάσκεις, ὁ τῶν σατραπῶν καὶ βασιλέων κελευοπν με δειπνομ α προσφέρεσθαι κεπαλ- ωριπτόμω ς δε φησιν ὁ Κασανδρεὴς ιωξιππον - Αθηναῖον προκρατι απτ τ τρωθέντος ποτε τολυλεξάνδρου κῶάψατ πψέοντος εἰπεῖν ἰχὼρ οἷόσπερ τε ἐδει μακάρεσσι θεοῖσιν.

460쪽

l, ἐκείνου λωών, - ἡσχυνετο κολακευον ουηως φανε- καὶ τολμηρῶς τον βασιλέα, ῶς καὶ εἰπεῖν δεῖν κατου ἐννέα ἄρχοντας, αλ ἐννέα ἀρέσβεις αἱρεῖσθαι προς βασιλέα θαυμάζω δ' ἔγωγε των Αθ ναίων πως τουτον, κριτον -- Θημάδηνὰ δέκα ταλάντοις ἐζημίωοαν ὁτι θεον εἰσηγησατο Αλέξια η, καὶπιμαγόραν απέκτειναν - πρεσβευωνώς βασιλε προσεκυνησεν αυτόν Τίμων ὁ ' ο λια- σιος ἐν τῶ τρίτφ των σίλλων ρίστωνά φησι τον χῖον Ζηνωνος δὲ του Κιτιέως γνωριμον, λακα γε- ο νέσθαι Περσαίου του φιλοσόφου, οτι ην ταῖρος Ἀντιγόνου του βασιλέως Φυλαρχος δ' ἐν κτω ἴστορι- Νικησίαν φησὶ τον λεξάνδρου κόλακα θεασάμενοντον βασιλέα σπαρασσόμενο-- ου εἰλήνει φαρμάκ- εἰπεῖν, ω βασιλευ , τί δει ποιειν μας, τε καὶ Ῥεῖ 15

οἱ θεοὶ τοιαυτα πάσχετε; H-- Ἀλέξανδρον λις

ἀναβλέψαντα , ποῖο θεοι φησαι φοβουμα μη τοις

θεοῖσιν ἐχθροί. ἐν δὲ τῆ ὀγδόη καὶ εἰκοστῆ ὁ αυτὸς Φέλαρχος Ἀντιγόν- του κληθ--Επιτροποπι, τουτους Αακεδαιμονίους λόντος, κόλακα γενέσθαι Ἀπολ--ολοφάνη τινα - εἰ - την Ἀντιγονου τυχην ἀλεξανδρίζειν. 59. Eυφαντος ὁ ἐν τετάρτη μορι- Πτολεμαί-

φησὶ του τρίτου βασιλευσαντος ιγυπτου κόλακα γενέσθαι Καλλικράτην, γουτω δεινὸς ηνής, μόνον ουδυσσέως εἰκόνα ἐν τη σφραγῖδι περιφερειν, ἀλλα καὶ τοι τέκνοις ὀνόματα θέσθαι Τηλέγονον καὶ Αντί- κλειοι, Πολύβιος δ' ἐν τα τρισκαιδεκάτη των ἴ- ριῶν Φιλίππου του κατάλυθέντος -ο Ῥωμαίων κο- λακα γεω-α ιρακλείδην τον αραντῖνον, τυν καὶ ωτην βασιλείαν αυτου πῆσαν ἀνατρεψαντα ἐν δε τῆτεσσαρεσκαιδεκάτο7 Aγα κλέους, του οἰνάνθης υίου,