Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

발행: 1788년

분량: 584페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

166 ΤHUCYDIDI s

τέωρα της πόλεως ἐτράπετο, βουλόμενος κατ' ακρας και βεβαίως ελεῖν αυτην. ἡ δε αλλος ψιλος κατα πάντα Φοίως ἐσκεδάννυντο. γ. Των δε Tορωναίων, γγνομένης της αλωσεως,

το μεν πολυ ἀοεν εἰσος ἐθορυβεῖτο, οι δε πράσποντες, και ρις ταυτα ηρεσκε, μετα των εἰσελθόντων εὐθυς ἐσαν.

σαν ἀπειλημμένον ἐν στενω iis . κατέψυγον δε καὶ

frae. Brasulas i mr . totaqtie multi nido confessim ad sit periorem accininentiorem urbis partem se converiit, quod eam a siluinio & proinis occupare vellet. Reliqua vero multi nido per omnes paries niillo Siscinnine discunebat. CXIII. At Toronaeomin, dum urbs caperetilr, maior idem pars rerum ignara tumultilabariir, & vehemenrer trepidabat. pro stionis vero auctores , & qitibus haec placebant, statim se coniunxeriint cum iis, qlii ingressi eranti Athenienses vero erant enim gravis arnaatiirae milites ad quin*iaginta, qtii in foro dormiebano chim hoc sensissetu, aliqliot qii idem ipsorum, qui in eorum matriis inculerant,mesi sent, reliqDi vero, partim itinere pedestri, partim ad duas naves, quae exciibias agebant, iuga se recipie tes, evaserunt in Lecythiun, pracsusum , cpiod ipsi tenebant, Occupata arce, quae angusto isthmo ad mare inter-

172쪽

των Τορωναίων ες αυτους οσοι ησαν σφίσ ιν επιτηδειοι.

ριδ . Γεγενημενης δε ἡμερας ηδη, και βεβαίως της

πόλεως ἐχομενης, ἡ Βρασίδας τοις μεν μετα των Αθηναίων Tορωναίοις καταπε*ευγόσι κηρυγ' ε ποιησατο, τον βουλόμενον, επὶ τα εαυτου ύξελθόντα, αδεως πολιτευειν. τοῖς δε 'Aθηναίοις κηρυκα προσπιμψας, εξιέναι ἐκελευεν εκ της Ληκυθου -οσπονδους, και τα εαυτωνεχοντας, ὼς ου ς Xαλκώεων. οι δε, ἐκλείψειν μεν ουκε ασαν, σπείσασθαι δε σπίσιν ἐκελευον ἡμεραν τους νεκρους ἀνελειψαι. ἡ δε, εσπείσατο δυο. εν ταυταις δεαυτος τε τας εγγυς οἰκίας ἐκρατυνατο, και Αθηναῖοι τασίετερα. και ξυλλογον των Γορωναίων ποιησας, ελεξε τοῖς εν 'Aκανθω παραπλησια' οτι οὐ δίκαιον ειη οὐτεcepta erat. Confiagmini alitem ad eos & Toronaeoriim, quotquot mrirna erant stri lios.

CXIV. Clim alitem dies iam illuxisset, & uriri constanter teneretiar, Brasulas Totinaeis quidem, qae ad Athenienses confiigeram, & in ipsis erant, per c diiceatorem edixit, ut quisquis vellet, ad sua egressus, sine metia in civitate ex parens instinuis viveret. Athenienses vero, caduceatore ad eos misso, ac cepta fide. & si ia sporiantes, Lecytho, ii ippe qWH Giesculensium esset, exire iussit. Illi vero, se Piulem lociun non deserturiri, dixerunt: sed tamen postulariint, ut sibi per unius diei spatium ad suoruna cadavera suscipienda fuleni daret. Hic vero fide publica interposita duos clites ipsis concessit. His alitein iliebus & ipse vicina acssificia ficiliavit, & Attis nienses sua. Et concilio Toronaeorum coacto, iisdem veris his apud ipsos, qu thus & apitii A nihlas, est usus : Non esse aepiam, eos, pia secum de uiare deIenda transegissent, exi-

173쪽

τους πράξαντας προς αλον την ληψιν της πολεως, χύ- ρους, οὐδε προδοτας ἡγεῖσθαι. ουσε γ- ἐπὶ δρυέα, οὐδε χρημασι πεισθέντας δρασα τουτο, ἀλλ ἐπὶ ἀγα-

όω και ἐλευθερία της πολεως ουτε τους μη μετασχοντας οιεσθαι μη των αυτων τεύξεσΘαι. ἁῖιχθαι γαρ οὐδαNερων ουτε πολιν, ουτε ιδιωτην οὐδενα. το δε κρορυγμα ποιησασθαι τούτου ενεκα το παρ' ΑΘηναίους καταπεῖευγόσιν, ως ηγουμενος οὐδεν χώρους τη ἐκώνων ςιλία ' οὐδ αν σ2ων πιιρασαμενους αυτοῖς, των Λακεδαιμονίων δοκῶν ησσον, ἀλλα πολλω μαλλον, οσωδικαιοτερα πρασσουσιν, ευνους αν σz ίσι γενεσθαc απεμρία δε νυν πεῖρβησθαι. τούς τε παντας παρασκευα --αι εκελευεν ὼς βεβαίους τε ἐσομένους ξυμμαχους,

και το απο τουδε ηδε ο, τι αν ἁμαρτανωσιν, αιτίαν

nara aut ceteris deteriores , aut pmduores es. nec raum Pecuniis inductos hoe freto, ut emitatem in servitutem n Drent, sed publici commori causa , vi eam in Genatem vindicarent rnec aequaun eo, eos, qvi parties s non exstitoni, exi mre, se non iisdem bonis Diaureos, quiluis u5, quomm Fera urbs deindita sis L se enim eo venisse, cluaeuxit, non ad pHenciam civit rem, aut aLquem privatum. Hesrco avrem se risii n pmpsisse illis , qui ad At sensera confugerant, plod eos ceteras haud deinteriores Mnseret, ob amicitiam, quae ι s oran illis inremGset. nepte se exissmare, isses , ubi me tam ferint ipsoraran Lacedaemona Iur, nuntia Mnevolos ipsis fiet ; sed multo magis, Fanto magis se viros aequos prausiant. Iam veω ilus Propteri eritiam, suod Lacedaemonion , im mpie ei nullam peri--um aratus rit, territos mise, dicetiit. Omnes auteni ho

latratur, ut animis se yraepararent ad FHetatem constanur nundam , O ad omnωm eorum, quae Lam P0 ac Peccarent, cGI

174쪽

HISTORIAE LIB. IV. 369

ναι ειτι η αντιουντο.

ριε. Και α μεν, τοιαυτα ειπων, καὶ παραθαρσύνας , διελθουσων των σπονδων τας προσβολας εποιεῖτο τῆΛηκυθω οι σε Ἀ-αῖοι γένοντο τε εκ Cαυλου τειχίσματος, και απ' οικιων επαλξεις εχουσων. και μίαν

μεν ἡμεραν ἀπεκρουσαπο. τη σ ἐκπτεραία , μηχανης μελλουσης προσαλψαι αὐτοῖς ἀπο των ἐναντίων, ἁῖ' ς πυρ ἐνη τειν διενοουντο ἐς τα ξυλινα παραῖράγματα.

και προσιόντος η- του πρατεύματος η ωοντο μαλιστα αυτους προσκομαιν την μηχανην, κα ρο επιμαχωτα τον, πυργον ξυλινον επ' οικημα αντεστησαν, και υσατος

-ῖορεας πολλους καὶ πίθους ἀνεφόρησαν, και 2άθους

pani fisturendam. nam suod ad tra praeteritas attimeret, nulla

intima se affectos ess, sta illos potius ab aliis nuntioridus; O si qicita sim fuissent adversatiι, νωιam Esis esse iliandam. CXV. Hic igitur, c tri haec ifixisset, eosque laono animo esse iussisset, tibi fidei datae templis praeteres, Lec thum oppugnare coepit. Atlaenienses vero e munitione pariana firnaa, & ex aedificiis pinitas habentibus sese defendebant. Et un n Piidem clitem propitisariant. Postriuile vero, ciun adverserit machinani ipsis essent ad notum, ex qua ignem in ligneas nati nitiones iniicere in animo habebant; cumpie exercitus iam accessisset ad eam partem, ad cluani potissinum Athenienses inacliti uini ab ipsis act- monim iri putatam, & qua inlinitio maxinae expugnari potaat, ligneain tui rim aessificio linpositam ei opposue minit, & multas aquae amplioras, & closia , & ingentia faXa eo conlportarunt. multique nioriales illuc ascende-

175쪽

μεγάλους' ανθρωποί τε πολλοὶ ἀνέβησαν. το δε οἴκημα,

λαβον μέδον ἄχθος, ὲ ξαπίνης κατερράγη και μῖου

πολλῶ γενομένου, τους μεν εγγυς και ορροντας των Ἀθηναίών ελύχ σε μῆλλον η ἐῖόβησεν. οι δε ἄπωθεν, και μαλιστα, οἱ λ α πλείστου, νομίσαντες ταυτη εα - κέναι -- το πιρίον, Ουγο ες την Θάλα ταν και τας

ναυς ωρμησαν.

ρισπ'. Καὶ ο Βρασίδας ως ησθετο αὐτους ἀπολεί-

Cερίμνος τω στρατω, ευάυς το τείχισμα λαμβάνει και όσους εγκατελαβε, διε θειρε. και οἰ μεν Αθηναιοι τοῖς τε πλοίοις και ταῶς ναυσι, τούτω τω τρόπω ἐκλιπόν

rant. Acilificium autem, Dod onus suscepisset gravius, quam lud sustinere posset, repente ilismptrum est; editolle ingenti fragore, Athenienses quidem, qui prope erant, S rem cernebant, inaiore dolore, Pram metu asserit. Qui Vero procul a rant, praecipue vero remotissimi quique, existiinantes, munitionem ab illa parte iam esse captain, iuga ait inare & ad naves conteruterrunt. VI. Brasulis vero, ciam mi inadvertisset, ipsos propugnacilli pinnas deseritisse, de videret ut , qturit amicteriit, mim suis copiis ira uens, minitioncm continina capit; "quot in ea depreliendit, interfecit. Tunc Atheniensesqtsulem, citin hoc modo I uiri illum deseritissent, navigiis navibusque Pallenen se receperiant. Brasulas vero ni in Iarcytho erat Palladis templum, &, clina eam esset ore Pugnatruriri, per praeconis vocein edixerat, se triginta ar-

176쪽

HISTORIAE L. IB. IV. I7rτου τε&ους, τριάκοντα μνας αργυρίου δώσειν ) νομίσας

ἄλλω τινι τρόWω η ἀνθρωπιίω τρο αλωσιν γενέσθαι, τάς τε τριάκοντα μνας τη Θεω απέσωκεν ἐς το ἰέρον, καὶ την Ληκυθον καθελών, και λασκευασας, τεμενος ἀνηκεν ἁπαν. και ό μεν το λοπτον του χειμνος 1, τε ε αετων χωρίων καθίστατο, καi τοῖς ἄλλοις επεβουλευε. και του χειμωνος λελθόντος, ογδοον ετος ετελευτα τω πολεμω. ρι . Λακεδαιμόνιοι δε και Ἀθηναῖοι, ἄμα ηρι του επι- Beli. Pelop. γιγνομένου Θίρους, εὐθυς εκεχειρίαν εποιησαντο ἐνιαυ- oi irist.σιον, νομίσαντες, Ἀθηναιοι μεν, ουκ ἄν ετι τον Βρασί-- δε

ξυμβηναι τα πλείω Λακεδαιμόνιοι δε ταυτα τους Αθη-

sub stimia n. s.

genti minas ei clanariina, lai primus nati in conscentsinset ranis illium locum aliqua alia qhnim humana ratione captum, citin illas triginta minas Deae ad templum aedificandum dedit. nam ctiam eversa Lecymo, eaqΗe resecta, totii in eius solum illi vicavit. Atqtie hic quidem reliquiuniri emis tempus consumsit trum in locis, quae tenebat, sta-hiliemsis, trum in clandestinis consiliis ineuiuiis, qintrita alia in suam potestatem redigeret. Hac alitem hieme exacta, ostivus belli anniis excessit. VII. laetinae aluein sequentis aestatis vere, Lacedaemonii & Athenienses statim annuas inducias seceriint: Allienienses quidem, quod exissimirent, Brasidam ntillan Pri eterea sitoriani sociorum civitatem ad defectionem iaciendi m amplitis impulsurum, priusquam ad bellum se permiuin comparassent; simul etiam, si res sibi seliciter si ic- cederet, se compositionem ciuturniorem iacturos: tace

177쪽

THUCYDIDIS

νης ἀνακωχης κακων και ταλαιπωρίας, μαλλον επιθυ- μησειν αὐτους πειρασαμενους, ξυναλλαγηναί τε, και τους ανδρας σzίσιν ἀποδόντας, σπονσας ποιησασθαι και ες τον πλείω χρόνον. τους γαο δη ανδρας πιμ πλείωνος εποιαντα κομίσασθαι, ὼς ἔτι Βρασίδας ευτυχει καὶ φελλον, ἐπι μύδον χ ρησαντος αὐτου, και αντίπαλα καταπτησαπος, των μεν ορεσθαι, τοῖς δ εκ του γουαμυνόμενοι, κινδυνευροιν και κρατησειν. γίγνεται Ουνεκεχειρία αὐτοῖς τε και τοῖς ξυμμάχοις, ηδε. ριη. HEPI μεν του ἱεροῖ καὶ του μαντείου του Ἀπίλ- νος του Ι Ιυθίου, δοκει ἡμιν ησθαι τον βουλομενον-ο ς και ἀλως κατα τους πατρίους νόμους. τίς μεν Λακεδαιμονίοις ταυτα δοκει, και τοῖς ξυμμαχοις τίς

daemonii ureo, quod ptuarent, Athenienses ea metruere , quae reapse metruetant, dat Ie malorii in ac miseriarii in laxana eruo ubi pacis periculum fecissent, inaiore compositionis ficiendae destiterio flagrariiros, sibimie restinuis viris, quos in insida Sphaeteria ceperiuit, ad pacem Vel sutrurniorem faciendam prunitiores sunt ros. Plurimi enim facietant stam cives recliperetire, dum Brasulas adlatic rem feliciter gereret. Nani si ipse maiores progressius secisset,& res aeliasset, sutrumni erat, ut lus qisu ein suis civitatis privarentiir, c tun illis vero Athe sensibus amitis viribus certantes, belli sortiinani periclitarennar, illosque fortasse Vincerent. Indiaciae ivvir inter ipscvi ipsorii inlue socios iactae si int, in haec verba.CXVIII. Q G o D ad templum atque oratillum Apollinis Pria si aulari, nobis piaret, ut quι vetit, sine fraude O sine memex Patriis insituris eo utatur. Atipra Lacedaemonias sI idem, e

178쪽

N ISTORIAE LIB. IV. I73

ναμιν Ἀροσκηρυκευόμενοι. περι δε των χρημάτων των του Θεου Επιμελεισθαι οπως τους ἀδικοῖντας ε ευρόσωμεν,ορθ- κα δικαίως τοις πατρίοις νομοις χρωμενοι καὶ υμῶς και ημῶς, και των αλλων οἰ βουλόμενοι, τοῖς πατρίοις νόμοις χρωμενοι πὰντες. περὶ μεν οὐν τούτων ἔδοξε Λακεδαιμονίοις και τοις ἄλλοις ξυμμάχοις , ἐαν σπονδὰς ποιωνται οἱ Ἀθηναῖοι, ἐπι της αυτων μένειν εκατε- ρους, εχοντας απερ νυν εχομεν τούς μεν, Λ τω Κορυ-O- , ἐντος της Βου ραδος και τρῖ Tομέως μένοντας τοὐς ὁ , εν Κυθηροις, μη επιμισγομένους ἐς την ξυμμά-

χίαν, μητε ημῆς προς αὐτους, μητε αυτοῖς προς ημοῦς τους δε εν Νιπαια καὶ 13Ιιi'ωα, μη ὐπερβαίνοντας τηνοδόν την ἀπο των Πυλων των παρὼ τοῖ Νισου εστι το

Ποσειδώνιον, ἀπο δε του ΙΠοσειδωνίου, εὐθυς ἐπὶ την --Cυραν την κ νίωαν. μηδε Μεγαρέας και τοῖς ξυμ-

msu soriis, p.ι a sunt, haec placem. mxerunt autem, sBoeotis o Phocensibus hoc pro varili pane persuasuros, caduceatore ad ipsos mis. Fod vero attinet ad DG pemniam, ope et dare placet, ut sonus comperiamirus, patriis insitivis urentes ut, u , O nos O vos, O ex aliis , qui nqtu voluerint, omnes patrias institutis utentes. De his finir placitis Lucecsemoniιs, ceteri ze eomm suilis, si Athenienses pacran fariant,

ut utrapis in suo nianeant, retinentes ea , qMe nunc habemus.

hi quidem Lacedaemonia in Coryphasio inter Euphrad n O T rnemn manentes: hi vero Athe enses in cytheris. ita ut neutri eum alteras Misare sese per serant, neq- nos cum lasis, noque ipsi nobise ni commercium haseant. ero sunt in VOMO Minoa, tu minant viam, petae es a P is ad misi sacellum o ad Neptuni Mobram , O a Neptuni delubro ad pontem,

179쪽

μαχους πιτερ ινειν την οδον ταυτην, και την νησον ηνπεβελαβον οι δεινα-ι ἐχοντας, μητε επιμισγομενους μηδετέρους μηδετέρωσε καὶ τα ἐν Tροιζηνι ρσαπευ νυν εχου- , και οια ξυνέθεντο προς Αθηναίους' και τη θαλασση

χρώμενους, οσα αν κατα την εαυτων και κατα την

μαχίαν. Λακεδαιμονίους και τους ξυμμαχους πλειν μημα α νηι, αλλω δε κωπηρει πλαω, ες πιπα-τια τάλαντα ἄγοντι μέτρα. κηρυκι δε, και πρεσβεία, και ἀκολουθοις οπόσοις ἁν δοκη πιρὶ καταλύ - του πολε- μου, και δικων, ες ΓΠελοποννησον καὶ Ἐθναζε ροτανδας

λα ταν. τους δε αὐτομόλους μη δέχεσθαι π τουτω τω πίνω, μητε ἐλευθερον, μητε δουλον, μητε υμῶς, μητε . μας. δίκας τε διδόναι Ῥας τε ἡμιν, και η ό ὐμιν κατατα πατρια, τα ἀμφίλογα δίκη διαλυοντας ανευ πολε-

qui Minoam spectat. Ne e Megarensis eorumque Desi hane viam transeant, O insuam, Fam Athenienses ceperunt, neutraque cum alteris ultro chroque commemium habeant: easu Megarensis r tineant, petaerampse in Troeqene nune hisent, O de piabuscun-ple inter i os O Atherienses convenit. titque mari utantur citin Fer omnes agri sui panes, tum Per eas , quae ad inorum Mios peditinent. Item ut Lacedaemonia eorumque freti navigent navi non longa r sed alio navigio, quod remis agaiau, O ad quingento-mm talemorum pondus vehat. Item ut eaduceatori , O legaris, eonumque comituus, petotrimque i s pia erit besti finiendi Ocommissarum causa, in Peloponnesin aut Athenas euntdusae redeunestas, terra marisu foedera sint. Inum Mero neutrimosfugas, aut Memnet, aut sera m re iam. Item ut O a vobis apud nos O a nobis apud vos causa dicatur ex patriis in-

180쪽

μου. τί. μεν Λακεδαιμονίοις και τοῖς ξυμμάχοις ταῖτα

δοκεῖ εἰ δε τι υμ, ε τε καλλώτερον , ειτε δικαιότερον τουτων δοκει εiναι, ἰοντες ες Λακεδαίμονα διδάσκετε. οὐδενος γαώ ἀποστησονται οσα αν δίκαια λεγητε, ατε οἱ Λακεδαιμόνιοι, ουτε οι ξυμμαχοι. οἱ δε ἰοντες, τελος ἐχοπες ἰόντων, ηπερ καὶ Φεὰ ημας κελευετε. αί δεσπονδαι ενιαυτον εσονται. εδοξε τω δημω. Ἀκαμαντις ἐπρυτανευε, Φαίνιππος εγραμματευε, Νικιάδης ἐπεστάτει. Λάχης εδετε, τυχεν ἀγαθῆ τῆ 'Mηναίων, ποιM--αι την με ιρίαν, καθα ξυγχωρουσι Λακεδαιμόνιοι, και οἱ ξυμμαχοι αυ ν' και ώμολόγησαν εν τω δημωτην εκεχειρίαν εiναι ενιαυτόν. ἄρχειν δε τηνδε την Φεραν, τετράδα επι δεκα του Ἐλαφηβολιωνος μηνός. εν τούτω Mart.τω χρόνω ιόντας ἀς ἀλληλους πρεσβεις καὶ κηρυκας, ποιεῖσθαι τους λόγους καθοτι εσται η κατάλυσις του Lemonias pridem eonra e Misis hare pluent. Q od si pia

aus honestius, aru iustitu aes esse vobis videtur, Laoedarinorumpno Zi d Mete. nihil enim eomm , prae iusta eo demonstramis, aut Lacedaemonιi, aut eorum sociι recusabunt. Qin autem eo pro fientur, prosi canetur cium absoluta rei arbitraria sis transi-wtitie auctoruale, quem odum vos quoque nos facere iubes in Haec autem foedera ad anniam durabunt. ita piae it populo. Se natores Aeamantians triaus Prytanti erant, Phaeneptis ser: erat, Mesadra Epi tra. Laches pronuntiavit, Quod stix fa suntque si Athrarrensi populo. indurias fieri, mout Greaeremo.nti , eon pie socii in rartuum. Et magiseratus inducius annuas eo coram populo spopondenunt. Harum autem initium fieri ab hoc Hie, qui es duintiu quareus urensis Ua- lioris. Hoc inis

- Ira, tractare, pia ratione bellum sedari possit. Cantione am

SEARCH

MENU NAVIGATION