장음표시 사용
231쪽
ίε την ει νην μαλλον την γνωμην ίἶχον. οἱ μὲν Ἀθηναῖοι , πληγέντες επί τε τω Δηλίω, και δ' ολίγου αυ- ει ι ἐν Ἀμφια λει, - οὐκ ἔχοντες την ἐλπίδα της ρω-
δας, δοκῶντες τη παρου ευτυχία καθυπερτεροι γενησεσθαι. καὶ τους ξυμμάχους ἄμα εηεοίεσαν στων, μηλα τα σπάλματα επαιρομενοι, επιπλεον ἀποπιωσι. μετεμελοντό τε, σι μετα - εν Πυλω καλως παρα- σχον ου 1υνεβησαν. οἱ δ' - Λακεδαιμόνιοι, παρα γνω-
αλίγων ετων καθαιρησειν την των 'Mηναίων δύναμιν , εἰ την γην τεμνοιεν, περιπεσοντες δε τν εν τη νησω ξυμ ορα, οῖα ουπω γεγενητο τ Σπάρτν, και λαστευομενης nem, neutri ullam belli partem atriplius attigerent; sed
antinos ad pacen potitis propensos haberet t. Athenienses Oiulein, quod & aptui Deli uiri, & paulo post rei us ad Amphipolin, cladem accepissent, nec certam virium spem amplitus Iralinent, mra freti foedera prim admittem n literant, existimantes, se propter praesentem felicitatem superiores evasuros. Praeterea suos socios resornii labaiat, ne, propter suas belli Ostensiones elati, inagis a se deficerent. Eoinae poenitebat, quod post res ad Pylum gestas, Rioneam occasionem nacti, compositionem non fecissent. Dic en onios vero vicissi in poenitebat, quod bellum ipsis praeter opinionem eveniret, in quo, i rura paucos annos Atheniensium potentiam a se eversum iri purarant, si ipsoriun agrum vastarent. Sed & eo imgis, cum in illain calamitatena inculissent, quam in insula Splia teris . acceperant, qilae ratis iuerat, qualis nunquam ante Spartae contigerat; cuni die ager latrociniis iidestarenu ab illis, cpia
232쪽
της χωρας ὲκ πης Πυλου και Κυθηρων, αὐτομολούντων τε των Εἰλατων' και ἀει προσδοκίας ουσης μη τι και θι
ωσπερ και πρότερον, νεωτερίσωσι. ξυνέβαινε δε και προς τοὐς Ἀργείους αὐτοις τας τριακονταετεῖς σπονδὰς ἐπ' εμόσω εἶναι καὶ ἄλλας ουκ θελον σπενδεψαι οι Αρ- γεῖοι, εἰ μη τις αὐτοῖς την Κυνουρίαν γην ἀποδώσει. ω Mύνατα εiιαι εIαίνετο 'Αργείοις και 'Aθηναίοις ἄμα πολεμέῖν. των τε ἐν Πελοποννησω πόλεων ὐπωπτευῶν τινας ἀποστησεψαι προς τους Αργείους όπερ καὶ ἐγένετο. ιύ. Ταυτ οὐν - οτεροις αὐτοῖς λογιζομένοις ἐδοκει ποιητέα εἰναι η ξυμβασις, και οὐχ ησσον τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπιθυμία των ἀνδρων των - της νησου κομίσασθαι. ησαν ΘΟ οἱ Σπαρτιαται άπων πρωτοί τε, και o Pylo & Cytheras proci ant; & Helotes ad hostes transfugerent; & suspicio semper esset, ne & illi, qtii domi r manebant, confisi iis, qui extra erant, pro praesenti rerum suarum statu, sic vi & prius, aliqtira res novas m Iirentiar. Huc accedetat, qM H tricennale fociliis cum Argivis ictum iam exibat; nec altitit Argivi inire volebant, nisi quis agrum Cynurium ipsis restitueret. Ita pie piit tant, se non posse si nihil bellum cum Argivis & Atheniensibus gerere. Qinn enaan nonnullas Peloponnesi civitates a se ad Argivos defectionem factivas suspicabantis: quod
XV. Haec igitiir iurisque reputantibias. compositio rucienda videtariir: nec minita Laced terr Onus, virorum, qui in insula capti fuerant, recipiendorum de Ierio. Nonnulli enim ipsorim erant & Spartani, & viri prii ru, & propter parem dignitatem cum ipsis priniariis cognatione con
233쪽
ομοίας σzίσι ξυγγενεις. ηρξαντο μεν οὐ και εὐsυς μετατην αλωσιν αὐτων πρασσειν αλλ' ιι 'Aθηναιοι ουπως ηθελον, ευ γρόμενοι, επι τῆ ιο ν καταλυεσθαι. σῖα - λεντων δε αυτων ἐπι τω Δηλίω, παραχρημα οι Λακεδαιμόνιοι, γνόντες νυν μὰλλον αν εν ξομενους, ποιουν- ται την ενιαύ ον εκεχειpίαν, εν ἡ ἐδει ξυνιόντας και περιτου πλείονος χρόνου βουλευεσθαι.
δια το εὐτυχεῖν τε και τιμασθαι εκ τιυ πολειμεῖν, ο δε ,
κουργων, και ἀπιστοτερος διαβάλλων ο τότε δε εκατε
ρα τη πολει σπευδοντες ταμ ιστα την ηγεμινίαν,
ΙΙλει στοαναξ τε Ο ΙΠαυσανίου βασιλευς Λακεδαιμο-
iiincti. Qtian obrem etiam statim post ipsos captos agere coeperant: sint Athenienses, cpiod rem feliciter gererent, 1,ellium aemiis conditionibus nonciliri cleponere volebant. fini ci 1 in ipsi cladem ad Delium accepissetu . confestina I.acedaemonii, Plint scirem, reuic faciluis actinissit ros, at nitas inducias seceriint, per qhiariim teinpus oporiebat colloquena habentes ite longiore pacis tempore consultare. XVI. Postea vero quam & ad Aniplii polin Athenienses claden acceperiint, & Geon & Brasulas iriortem oppetieriint, Pii utrinquete paci maxime adversalacintiat . llic quidem, quod rem in bello feliciter gereret, ac honores ideo conseqtaeretur: ille verro , qtunt retais pacatis sua fl:igitia manifestiora fore, suamqtie auctoritateni in odirectando imminutum iri pinaret tunc vero in Ilitarque civitate, duo, qui ad principatuin niaxime properabant, Plistoa-
234쪽
νίων, και Νικίας ὁ Νικηρατα, πλέῖστα των τότε ευοερομενος υν στρατηγίαις, πολλω - μαλλον προεθυμοῖντο Νικίας μεν βουλόμενος, εν ω ἀπαθης ἡν, κἀηξιουτο διασωσασθαι την ευτυχίαν, και ες τε το αὐτακα πόνων πεπαυσθαι και αυτος, και τους πολίτας παυσαι, και - μελλοντι χρονω καταλιπειν ονομα ως
οὐδεν σίηλας την πολιν δεγενετο νομίζων εκ του ακιν-gυνου τουτο ξυμβαίνειν, και οσπις ελάχιστα τυχη αυ- τον παραδίδωσι, το οε ἀκίνδυνον, την ειρηνην παρέχειν' '
LIλει στοαναξ δε, -ο των ἐχθρων διαβαλλόμενος περι
της καθοδρυ, και ες ἐνθυμίαν τοις Λακεδαιμονίοις ἀειπροβαλλόμενος ὐπ αυτων, ὀποτε τι πταίσειαν, ὼς διατην ἐκείνου καθοδον παρανομηθεισαν ταυτα ξυμβαίνει. nax Pausaniae filius, Lacaelaemonio im rex, & Nicias Ni rati fili , mii eorum, qui tunc vivetant, in re militari
longe felicissiuniis erat, inulto magis animis crklnt proPen. sis. Ac Ni is quidem , qti H interea, di na niillain cladent accepi siet, & mictoritate in otiineret, teli ratem conservare, & cum in praesent ni tam se ipsum, quain cives laboribus liberare , trum etiain posteritini nomen relinqtiere vellet, quod rei ipissilicam in nullii in disc inen linquama Hiixi O. existinia Letu alueii , hoc ita dein un contingere posse, si nullum periculi uia adu etur, & ei, qvi se ipsum fortunae nilninae conamitteret: hanc vero periculonin Vlia, rationen a pace nuγrtalibus prae ri pinabit. Plistoanax Vero, miod propter suum in patriam ab exsilio rcilitum, ab inlinicis per oliti e nationem acciis are ', & Uinedaeisinoniorum an in is, quotiescunque cladem aliquam accepissent, ab illis qhiasi relino seinpere Odiicereriir, qti pmpter ipsi tis redituin contra leges ipsi concessirin liuec a
235쪽
πιυσαν ἀναχώρησιν, και η μισυ της οικίας του ιερουτοτε του Διος οικοὐιτα, zoβω των Λακεδαιμονίων, ετι ενος οἱοντι εμισπω, τοῖς ὀμοίοις χοροις και Θυσίαις καταγαγε ν, ωσπερ με τοπρωτον Λακεδαίμονα κτίζοντες, τους βασιλεας καθίσταντο.
c. 'Aχθομενος ουν τη σιαβολη ταύτη, καὶ νομίζων,
εν ει ρηιν μεν ουδειὸς σῖαλματος γιγνομενου, και α'riderent. G iminabannir enim ipsum ciun franae Aristocle, alent, Piae Delpis erat, induxisse, in Lacetaenioni AΤlaeocis . mii ad ora la petenta eo piraticiscebannir, liahccsu rei potuleret, ut Iove sati semidei prolem ex alieno sola in suurn rixlucerent. alio pii armenteo Vomere ararii . Tandem vero eandem valent Lacedaemonios impulis l. ad evin , tyri in L. Taeum confligerat, propter suspicionem minerum PIondam is hostibias acceptorii na. iit ex Attim, ea non vastata. domum rediret, & qin dimidiaras aedes templi Iovis, Lacetiaemoni riin metu, tunc in letat, undevicesimo post illii l oraclitum eiuriam anno , eliusnodictioris at lite sacrificiis in patriam reducendum, qui is,
prosequi instinieratu.XVII. Plistoanax toriar hanc ini coria in criminationen Imvirer serens, & existimans, in pace clui dein, si nulla Disitigod by Cooste
236쪽
των Λακεδαιμονίων τους ανδρας κομιζομένων, καν αυ- τος τοῖς ἐχθροῖς ἀνεπίληπτος έἶναι πολίμου δε καθεστω-
Cορων διαβαλλε αι, προὐθυμηθη την ξυμβασιν, καινον τε χειμωνα τουτον ησαν ες λόγους, και προς το ε
ηδη παρασκευη τε προεπανεσεώσει ἀπο των Λακεδαιμονίων, περιαγγελδομένη κατα πόλεις ώς επιτειχισμμον, μως οἰ 'Aθηναῖοι μῶλλον ἐσακούοιεν και ἐμειδηεκ των συνοδων, ἀμα πιλλας δικαιωσεις προενεγκον- των ω λοις, ἔξυνεχ ρειτο, ωστε α ἐκάτεροι πολεμωεσχον ἀποδόντας, την εἰρηνην ποιεισθαι, Νίσαιαν δ' ειν Αθηναίους. ἀνταπαιτουντων γαρ ΙΠλάταιαν, οι Θηβαῖοι ε2ασαν, ου βία αλλ ορολογία αὐτων πρω
χωρησάντων, και ου προδοντων, εχειν το χωρίον. και Γhelli ossensio contingeret, simul etiam si Iacessiremonii suos reciperent, se quoque inimico in criminationi hiis miniis obnoxiiun fore; sed belli tempore semper necesse esse, civitatis principes, propter calamitates, criminationibus obis noxios esse: ulcirco ad compositionein antino erat propenso. Atque per illam hiemem in colloquitun iveriant. Et Vere iam instante, apparinus a Lacetaenioniis hosti palani intentariis suit, & niin iis per civitates cimii trimissis significatiis , tu ad munitiones in agro Attico exsiniendas se praepararent, ut Athenienses dicto lata sitis audientes essent. Ciun a tuem in conciliis, post multa postulata ultroci De ab iurisque in medimn prolata, conveniret, ut pax fieret ea coiulitione, tu utrique residerent ea, PI hello cepissent: sed Athenienses Nisaeam retinerent. Nam cum Plataeana vicissi in repeterent, Thetani responderunt, se hanc iubem tenere nelie vi, nelie proticione, sed de
237쪽
ται την ξύμβασιν,-εσπεσαντο προς τους Αθηναίους, και Ῥεοσαν εκεινοι τε προς τους Λακεδαιμονίeυς τ σε. ιη. ΣΠΟNΔΑΣ εποιησαamo 'Aθηνάοι και Λακεδαιμονιοι και οι ξυμμαχοι κατα τασε, και ωμοσαν καταπολεις, Πῶ ραν των ιερων των κοινων, Θυειν, και Αναι, και ριανζεύεσθαι, και θεωρεῖν κατα τα παροια τον βουλόμενον, και κατα γην και κατα Θαλασσαν α/εως. το δ αρον, και τον νεων τον εν Δ zοις του Απόλλωνος, και Δελzους, αυτονόμους εὶαι, και - τελῶ, και ditione ab ipsis tacta. Quamobimn Asaenienses mioque e dena minio Nisa in a se tenera clixeriint. Tunc igitur Lain diremonii, clam suos si clos adu assent, & cirtem onanes. praὸter Boeotos, & Grint latos, & Eleos, & Megarenses his enitri Wiae fictant liatici placebant decretii in de bello finiendo fecissent, compositionena fixeriint. & sociliis cum Atheniensi is percusseritnt, & iure iuratulo confirmiaciant.& vicissi in illi apud Lacedaemonios haec, Plae sequetuntur,
238쪽
αὐτοδίκους και αυτων, και της γης της εαυτων, κατα ταπατοια. ετη δε εiναι τας σπονδας πεντηκοντα 'Mηναίοις
και τοις ἔμμμαχοις τοῖς 'Mηναίων, και Λακεδαιμονίοις και τοις ξυμμαχοις τοις Λακεδαιμονίων, ἀλλZυς καὶ ἀβλαβεις, και κατα γην καὶ κατα Θαλασπαν. - τε ε μη εξεστω ἐπιφερειν επὶ πημονη, μητε Λακώαιμονίους καὶ τους ξυμμάχους επ' Mηναίους και τους ἔν μαχους , μητε Αθηναίους και τους ξυμμαχους επι Λακεδαιμονίους και τους ξυμμαχους, μήτε τεχνη, μητε
καίω πη-ων, και ορκοις, καθότι αν ξύνθωνται. απουρντων ηε Αθηναίοις Λακεδαιμόνιοι και οἱ ξυμμαχοι Αμτίπολιν. οσας δε πολεις παρεόρ ταν Λακεδαιμόνιοι Ἀθηναίοις, εξ στω απιεναι οποι αν βουλονται αὐτους, καί τα εαυτων εχοντας τας δε πόλεις, *ερουσας τον φορον τον επ' 'ME'είδου, αυτογίμους ειναι. οπλα δε μηutantvr Ais legibus, Dis iactigalibus, strissis inditiis in dαι-
rdis controvesis tum eorum, pti in urbe habitant, rem eorum,
quos in sua ritione halunt, id re patrio instituto. Esse pomo federa annos quinquaginta Atheniensebus ae Lacedaemonus O M mi ve s iu sincera o innoxia urea marique. Istin nccpue Lacedamoniis, neqvi Attinim ira, eorumve foriis, ama Hi imuicem insem dinni Zandi cutis, tilia vel arae vel mactinalione liceat. Si sua eon versa inter eos oriatur, iura agant, O iureiurando, prout inter eos conpenerat. Lacedaemonii vero, es-mmpu socii Amphipolin Atheniensibus reviant. Incolis veno civitatum . quo*mqare Laodamonia Athenien au tradiderunt. Gim Ais Levitalibus astra liceat, pro unpre voluerant. I se vero cliniates tiberiae sint, ita tamen, ut pendant redurunt. od
Aristias travore impositum predebant. Foniam autem j dcia
239쪽
εφίστω επι τερειν Αθηναίους, μηδε τους ξυμμάχους, επὶ
νοντο. εισι δὲ, αδε, Αργιλος, Σταγειρος, Ακανθ ος, Σκωλος, ολυνθος, Σπάρτωλος. ξυμμαχους ν ειναι μηδε ρων, μητε Λακεδαιμονίων; μητε Αθηναίων. ην δε
Ἀθηναῖοι πείθω τας πόλεις, βουλομένας ταυτας εξε- στω ξυμμάχους ποιεατ ι αὐτους 'Aθηναίοις. Mηκυβερναίους δε, και Σαναίους, και Σιγγαίους, οἰκεῖν τας πόλεις τας εαυτων, καθάπερ ολυνθιοι και 'Aκάνθιοι. αποδόντων δὲ Ἀθηναίοις Λακεδαιμόνιοι και eἱ λμμαχοι ΓIανακτον αποδόντων δε καὶ οι Ἀθηναῖι Λαὐδαμμονίοις Κοροτάπιον, και Κυθηρα, και Μεθωνην, καιΠτελεον, και Ἀταλάντην, καὶ τους ανδρος ἔσοι εισι Λακεδαιμονίων εν - δεμοσέω των Αθηναίων, η αλλοειπου οσης Αθηναῖοι ἄρχουσιν εν σημοσέω, κω τους ἐν Σκιωνη πολιορκουμενους Πελοποννησίων α2εῖναι, και sum sint, Atheniensibus, eorum e uecus ius ne fit, arma n
rum, aut Ain ensium, soriae sint. Q d si Atheniens His ei vitatis persuaiare possint, ut 'tetatem serasm inire velint,
enim us societatem erran ipsis volentibus facem Iurat. Me-πlurnaes v O Saraei. O Singaei, suas Uforum urbes Incolant, prema Mini Di, nihil, o Manisu. Lacedaemonia vero , eonum Uu soria Panactum Athenien us reddans. Et viri mAthenienses reddant Laceda onus Coryphasiam, O Cythera, O Methonem, O Pteleum, o Atalamem, O prasiu re Laceda moniorazm captimos in eamem, vel Athenis, vel alibι intra se .ieaetionis sim habent. Item dimittant Peloponnesos, pes Scionae
240쪽
τους αλλους ἐσοι Λακεδαιμονίαν ξύμμαχοι ἐν ΣκιώbΜεἰσι, καὶ ο τους Βρασίδας ε σεπε ε' και ειτις των ξυμμάχων των Λακεδαιμονίων ἐν Ἀθηναις ἐστιν εν τω δημοσίω, η ἄλλοθί που ης Αθηναίῖσι αρχουσιν ἐν δημοσίω
ὰποδοντων δε και Λακεδαιμόνιοι και οι Dμμαχοι ους τινας εχουσιν Mηναίων και των ξυμμάχων, κατα ταυ- τα Σκιωναίων δε, και Γορωναίων, και Σερμυλάων, και ε πινα ἄλλην πάλιν εχουσιν Ἀθηναῖοι, Ἀθηναίους
βουλευεσθαι περι αυτων και των αλλων πολεων ο , τιαν δοκῆ αὐτοῖς. ὀρκους δε ποιησασθαι Ἀθηναίους προς Λακεδαιμονίους καὶ τους ξυμμαχους κατα πόλεις. ομνύντων δε τον επιχωριον ὀρκον ἐκάτεροι ταν μεγιστον ἐξ ἐκάστης πόλεως. ἡ δ ορκος, εστω όδε, Ἐμμενω ταῖς ξυνθηκαις, και ταις σπονδαῖς ταισδε, δικαίως και ἁδε- ς. ἐστω δε Λακεδαιμονίοις και τοῖς ξυμμάχοις κατ ταῖτα ὀρκος προς Ἀθηναίους. τον δε ἄρκον ἀνανεουσθαι. densare, erieromu Medamoniorum socios, pist quoisint Limnae, O quotquot Brasidas eo mi . si quis denique Laeetaemonionis foedius vel Athenis, vel alui. irura fines imprii, quod Athenisnsis habent, in eancere detinetur, eum missiun fariarii. Viei m etiam rara moniti, eorumqtu socii Athenun us eodem modo reddant, quinampse Athenunsium forionumve pem se Ment. De Seionaeis vero, O Toronaeis, O Gransiis, Osipiam aliam rivitatem flaiant Atheniensera, Athenιenses de 'sis, O de atiis civitatibus, arbitratu sto satiram. IPHem erilam Viri Lacedaemonios, eorumque foetos, in Mortis Avitutibus iusiurandum iurant. Ut Uis aut iusiurandum more Patrio receptinn,pιod in utris se emitate maximum habens' rurent. I urandum miran in Me verba iuretur: Siabo his pactis, auque his fκ-deribus, sincera o sine dolo. Medaemonia aurem eommque socia