장음표시 사용
361쪽
λας επερχονται. ωστε Ουκ εικος ες νησον γε απους Φων ναυτοκρατόρων όπων περαιωθηναι. . MΗΛ. Oi σε και αλλους αν εχοιεν πεμψαι πολυ σε το Κρητικον πε2.αγος, λ' ου των κρατουντων
ἀπορωτερος ἡ ληψις, η των λαθεῖν βουλομενων, η σωτη
μη Βρασίδας ἐπηλθε. και οὐ περι της μη προσηκουσης μαλλον η της οἰκειοτέρας - δς τε και γης ὀ πόνος
ρια. ΑΘ. Tουτων μεν και πεπειραμένοις ἄν τι --νοιτο και Φιν και οὐκ ἀνεπιστημοσιν, ἡτι οὐδ' αδ μιας ποτε πολιορκίας Ἀθηναῖοι δ' αλλων φόβον απε - ρησαν. ἐνθυμουμεθα δε ὀτι Cησαντες περι σωτηρίας βουλευσειν, οὐδεν εν τοσουτω λογω εἰρηκατε ω ανθρωποι - re non es vera ili , ipsos in insim saltem, nobis maris imis
perium obtinentibus, metrecturos. CX. M E I.. Astra Medaemonia vel alios mittere Poremnt. Larum autem est cierit m pes Is, in quo illi, pia maris tm-Perium tenent, Uicitas inremipere, petam Egi, qui clam ad ope nobis frendam ven- -LHnt, saluti sae consuere poterunt. Et, si hoe a pia neqMant, anna eonvertent m. vestrum agram, O in resipros vestrus socios, quos Mastas non invasit. Itas non pro alieno potius, quam pω - ιpsorum ae Dion m am, Labor vobis erit summesu. I. ATH. Ubi vero aΓpuid hom , qui e urbidus expia gnatis acridere solent, vobis quosve contigerat, tunc vestra malo domi cognoscitis, Athenienses p ter alio m nutum a nulla o sdione vissum re me. Anu dismnius Muran, Nos, quamνιs de salute vestra vos consiliaturus Meritis, nullam tamen m
362쪽
πιστεύσαντες νομίσαιεν σωθησεσλή ἀλλ' ὐμων τα μεν ἰσχυρότατα, ἐλπιζόμενα μελλεται τα ο υπάρχοντα, βραχέα προς τα μη ἀντιτεταγμενα περιγίγνεσ9αι. πολλην τε ἀλογίαν της διαπιας παρεχετε, εἰ μη μεταστησάμενοι ἐτι ημας, ἄλλο τι τωνδε σωφρονεστερον γνω- σεσθε. οὐ γαρ - εμι γε την ἐν τοις ἀσχροῆς και προαπτοις κινθυνοις πλειστα διαIΘείρουσαν ἀνθρώπους αἰσχύνην τρεφεσΘε. πολλοῖς γαδε προορωμενοις ἔτι ες οιαcερηται, το αἰσχρον καλουμενον, ὀνοματος επαγωγου δυναμει, επεσπασατο ησσηθεῖσι του ρηματος, εργω ξυμφοραῖς ἀνηκεστοις μοντας περιπεσειν, και αισχύνηναισχίω με- ἀνοίας η τύχης προσλαβειν. ο υμεῖς, ηνευ βουλεύησθε, φυλάρψε και οὐκ ἀπρεπες νομιεῖτε πόλεώς τε της μεγίστης ησσαψαι, μετρια προκαλώ
tanto semone mentionem ullius rei serisse, qua honianes feri se servatim iri arbitrentur. Sed ea suidem, in quisus frani marm-srae salutis praesidium collocatis, sperantur fore, O incerea
spe nituntizr: FG vero Praesemes, quas haberiis, sunt par ead vos tutandos adversus opes iam vobis oppositas. apropter magnam declaratis amentiam, nis, nobis semotis, alisi id aliud
his p dentitis adhue decernatis. Nam ad verecundiam, prae insessis ae amnis periculis homines Plemmpιe Perest, nequaquam iam vos conveneris. Multos enum, quamvis actiac mansese cernerent mala, in prae fractamur, Omen ea, prae turpitudo vo
catur, vi nominis animos allie sis , verbo superatos, o specim D nominum lenociniis captos, adse se attraxit, ut re ipsa illi sua sponte in gravissimas ealamitates inciderint, O dedecus tu pius propter suam Destitiam potius, psam Propter somnam, a ceperint. Q od vos, si recte con averitis, cavebitis. Nee imdecorum censebitis porentissimae civitati cedere, prae commodi
363쪽
μίνης, 'υμμάχους γενεσθαι, εχοντας την Ῥετεραν αυ- των υποτελη και δοθείσης α ρεσεως πολεμου περι, και ἀψαλείας, μη τα χείρω zιλονεικησαι. ὼς άλινες τοῖς μεν ἴσοις μη εἴκουσι, τοις δε κρεωποπι καλως προσzερονται, προς δε τους η σπους μετριοί εἰσι, πλει - αν ορ- θοῖντο. σκοπεῖτε ουν καὶ μετασπαντων ημων, και ἐνθυ μειψε πολλαπις ότι περι πατρωος βουλεύεσΘε, ην μιας πέρι, και ἐς μίαν βουλην, τυχοῖσάν τε και μη
β. Και οἱ μεν δεθηναῖοι μετεχώρησαν - των λ
γων' οἱ δε Mηλιοι κατα σῖ- αυτους γενόμενοι, ως εδοξεν αὐτοῖς παραπλησια, και ἀντελεγον, ἀπεκρίναντο τ ε' ουπε ἄλλα δοκει ημιν η απερ και τοπρωτον,ἀ Αθηναῖοι ' eυτ εν ολίγω χρόνω πόλεως, επτακοτια
ετη ηδε οικουμενης, την ελευθερίαν - αιρησόμεθα, δε- λα τη τε μεχ ι τουδε σωζούση τυχη - του θείου αὐ
notondus provocat, ut Dein Mu, O vestram aprum retinen tes, Diritum pendans; neve, nisi O incolumnatis Uriora vobis data, eontenti sis struso deteriora Nnini. Nam qua F. inti s p .um non sint, est a superiores tetra recte se gemni, O infici iotibus se moriratos prudent. ιι duzrissime flare possunt. Considerate itur, nobis esiam se nostis, O Depius vobisium cogitare, vos is patria consiliare, qu re in hac una, si ex hac una conis
sieriint. Melli vero, mi ira in citria soli remansisse tu, postquain ipsis ea lena, cylae arue dixerant, visa sunt, haecipiti responderunt: Nobis sero, A renrenses, Neouc aliud, cuam paulo anω, ναυαr: ne te brevi temporis Natio uia i , qaeae iam per spes ravos annos trabitatur, Menarem exiremus; sed tam
364쪽
fην, και τη απο των ανθρωπων καὶ Λακεδαιμονίων τιμωρία πιστεύοιπες, πειρασόμεθα σωζεσθαι. προκαλούμεθα ε υμας, φίλοι μεν εiναι, πολεμιοι δε μηδετέροις, καὶ εκ της γης ψων αναχωρησαι, σπονδας ποιησα μάνας άπινες δοκουσιν ἐπιτηδειοι εδαι ἀμῖρτεροις. ριγ. Oι μεν-Mηλιοι τοσαυτα ἀπεκρίναντο οἱ δε Ἀθηναῖοι, δαλυόμενοι ηοη ἐκ των λογων, εὐασαν Ἀλλ' οὐν μόνοι γε ἀπο τουτων των βουλευμα ν, ως ἡ μιν δοκεῖτε, - μεν μελλαντα των ορωμενων σαῖέστε- ξα κρίνετε, τα δε ψανη, τω βουλε-αι, ως γιγνόμεια η- Θεασθε και Λακεδαιμονίοις, καὶ τυχη και ελπίσι πλεῖστον ση παραβεβλημενοι και πιστευσαντες, πλεῖ
. Καὶ οἱ μεν Αθηναίων πρέσβεις ἀνεχωρησαν ἐς
foravna , quae sinisus eam huc vique conserevavit, tum fitimanis auxiliis O Laceda ontonum ope sint, nostriam Diuum tueri conabimur. Vos tamen provocamus, ut annιes quidem utri resimus, hostes vera nemtris; usare se hau initis, qvie ut puconmoda videbunno, ex agro nostro disieaeitis. CXIII. Melli igitur liaec responsa dederiant. Allier aienisses vero , clam e colloquio iam cligrederentair, Sixerrunt: Enun vero vos soli omnium , ut noris v iarinini , his vestris conis filiis, res qinem suci as, quarum exitus es ince rus, inforas
esse iussiciatis, au.tin prae cernuntiar ; res ureo Oc has, quod eas
cupιatis, ut masntra iam spectaris. Et quia Laudaranoniis, Osomnae, O spes iam plurimum vos imos penes A, O his nι-nsium sensitatis; plurimum etia n labem in I.
IV. Auiue Atheniensium quidem legati ad c Istra redieruiit. Ipsorii in vero duces, cuni Meld nullo modo min
365쪽
κουον οἱ Mηλιοι, προς πόλεμον εὐίυς ἐτράποντο , και διελόμενοι κατα πόλεις περιετείχισαν κύκλω τους Mηλίους. και υστερον zυλακην σίων τε αὐτων και των ξυμμάχων καταλιπόντες οἱ Ἀθηναῖοι και κατα γην καί κατα Θαλασσαν, ἀνεχώρησαν τω πλείονι του στρατου. eι δε λειπόμενοι, παραμενοντες επολιόρκουν το χωρἁν. ριε. Και Ἀργεῖοι κατα τον πονον τον αυτ y HG-λόντες ες την Φλιασίαν, και λοχισΘεντες υπό τε των
Φλιασίων και των σῖετέρων Cυγάδων, δεῖθάρησανῶς ογδοηκοντα. και ρι εκ της ΓΙυλου Αθηναιοι Λακεδαιμονίων πολλην λείαν ελαβον. και Λακεoαιμονιοι διαυτο, τας μεν σπονσας ιυσ' ὼς ἀίεντες, ἐπολέμαν αὐτοῖς εκηρυξαν σε, ειτις βουλεται παρα στων Αθηναίους ληίζεσθαι. και Κορινθιοι επολέμησαν Αίων τινων
rem ipsis gerere vellent, ad bellum continuo se comeri ritiit; & optri inter civitates partiti, Melios vallo cireum-Jreterrunt. Post haec Atlaeniensis, praesidio cuni ex suis, tum ex socioriim copiis,& a mari &a terra illic relicto, in Inuiore copiariim parte cloinu in redieriant. Relipti in obsidione labis manserunt. CXU. Sissi idem tempus Argivi, ir ruptione in agrum Pliliastini ficta, & a Pliliasiis S a suis exsulibus per insulias excepti, circiter octoginta perierunt. Et Athenienisses, qui Pyli erant, inagriam Lacedaemoniori in praedam ceperiunt. Lacedaemonii vero, ne sic qui leni propterea sollitis foederi fatis, Miliun ipsis fecerimi. Edicto alitem per-nuserunt cuilibet de suis, in praedam ex At lieniensetin fi-ndγiis ageret. Et Corinthii Paulem privatariin qilai unda in controversiarunt causa Militin Atlaeniensibus intuleriint. . Disiliaeci dy Corale
366쪽
σιοι ἡσυχαζον. ε ιλον δε και οι Mηλιοι των Ἀθηναίων του
χαριτειχίσματος το κατα την αγοραν , προσβαλόντες νυκτος, και ανδρας τε απεκτειναν, και ε σενεγκάμενοι
σῖτόν τε και ατα πλειστα ἐδυναντο χρημασιν, αναχωρη- σαντες ἡσύχαδεν. και οι Αθηναιοι αρμινον την γλακην ἔπειτα παρεσκευάHοντο. και το Θέρος ἐτελευτα. o. Tου δ' οπιγιγνομενου χειμωνος Λακεδαιμό- Beli. Pelop. νιοι, μελλησαντες ες την Αργειαν στρατευειν, ως αυτοις Olymp.τα διαβατηρια ιερα εν τοῖς ορίοις Ουκ ἐγίγνετο, ανεχω U. C. V are.
ρησαν. και 'Αργύοι δια την ἐκείνων 'ελλη ν, των ἐν τηπόλει τινας -οτοπησαντες, τους μεν ξυνέλαβον, οἱ δ'
αὐτας και διε γον. και οι Mηλιοι πιρι τους αὐτους χρόνους αυθις καθ' ἐτερόν τι του πιριτειχίσματος ελον Cereri vero Peloponnesii *itescetiam. Melii PIOPIe mil-nitionis ab Ameniensi is exstructae parietn , Plae forii in spestitat, cepertuit, mira aggressi noctu, & nonnullos viros interfecerant, & frumentiam aliumque contineatum pecunia comparatuin, qua in plurimum potuerunt, it iir-hem in portarunt, & cum in eam se recepissem, litescebant. Et Athenienses postea es entius excissitis agediam. Et haec aestas excessit. CXVI. Insevientis hiemis initio, Lacedaemonii copias in agrii in Argiviina educere statuerant: sed Muiri in ipsis finibus sacrificium pro transitu secissent, nec litare pontusi sent, domitan reverterunt. Argivi vero, viod issii in suum agrum invadere statuissent, nonnullos , qtitan urbe erant,sia spectos habuerunt: & eoria in alios quidem comprehenderiant, alii vero ex ipsoriim Inani is elapsi prosii gerunt.
Sub idem vi ac temptis Melii rursiri Atheniensuim munitionem ab alia parte aggressi , Libi non multi custodra Thi sit. Vol. III. Z
367쪽
των Αθηναίων, παροπαν οὐ πολλων των Cυλακων. καθἐMουσης στρατιας υσπερον ἐκ των Αμνων αλλης, ταυτα ἐγίγνετο, ἐς ηρχε Φιλοκρατης ο Δη-ου , κωκατὰ κρατος ηοη πολιορκουμενοι, γενομενης και προδοσίας τινος, ἀφ' εαυτων ξυνεχωρησαν τοῖς Αθην ις, Ξ' ἐκείνους περὶ αυτων βουλευσπιι. οι ό. απεκWιναν Μηλίων ὁσους ηβωντας λαβον, παιδας δε και γυναῖκας ἐνυοαποσισαν' το δε χωρἁν αυτοὶ ωκησαν, ἀποίκους
- αρον πεντακοσίους πέμψαντες. interivit, earn pariem ceperunt. Orn amem mox, post has res gestas, alius exercitiis Athenis venisset, cui praeerat Philocrates Demeae fili , cumque Melli gravi obsisssione iam premerentiu , clum .in oiana proditione a qui-lnistam ipsorum civium facta , Atheniens mus leth declideritiit, ea conditione, ut ipsi Ailaenienses se artatrarii suo statuerent. Illi vero, Melioriina quoscunque purueres ceperimi, Onan: interfecerant, puereri & seminas in seris viriuem abstraxeriant, & ur 'm ipsi incoluerunt, postea Plingentis colonis eo missis.