Sanchuniathonis historiarum phoeniciae libros novem graece versos a Philone Byblio

발행: 1837년

분량: 220페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

εν ἐποίησεν δικα, Σίδιμον ταλαιπωρήσει καὶ --τικα, σφάλτω πυρ νεβαλεν ' ἐκωτοχύν, πεδίον καὶ ἀπώλετ εν - χωρι παντα, -ὲν Σιδιμο, καὶ - αὐτο τεκνα καὶ πόλις καὶ βοσκηματα, - δι ΟΔΘ οὐδ' εἷς οετως μὲν ἔν δεδωκεν αυλμαι - ' μου δ' ἀντ' ἐκείνου λίμνη , τυφον ἀεὶ ἀναπέμπουσα, ἰχμων δ' ἔρημος καὶ πλεουστο. ἡ δὲ - δι' ἀκαρπίαν οἱ τό ἐστιν' ενι - δὲ καὶ -τως γίνεται--ης, - ει ἱππεως - πόδας διελάσειεν - τάρδευτος ' μαι δ' αἱ διαβάσεις πίσημοι σι μυλλαις ἐν Ἀκτῆ σπηλαις. VII. Μετὰ ταττα δεκα βιοτ ἔτη ἀπεΘανεν 'Aμό

ομος δε Πιμώσιδι δουλω, την πατρίδα Λἰγαπτίωανδριάντας κά διαδήματα καὶ αλλα πολλὰ χρουσαεπισταμεν χωνευσαι, προσέταζε διάδημα ποιησαι βασίλικο εκ των ταύρων ' ὁ δὲ ΙΠίμωσις κουκλον ποίησε χρυσεοστεφανον, ἐκωτέρωΘεν ἄκρα χουσῶ χοντα πιέτων - ἄκρων ῆσαν τέσσαρα ' εὐεκάστω δὲ σμάραγδος ο γὰρ των ταυρων φΘαλμοὶ γένοντο λι-- κόλλητοι ' περιγενομένου δὲ χρυσου ἐποί-σε προιβραχιμια καὶ ξιφιστηρ χρωσουν τουτον δὲ τον κοσμον αππιος εἶχε καὶ ι - Ἀράδω μετ' -- βασιλεH'

πρωτότοκον ἱππιος, πάντων πων Ἀγραίων ο πρώτιστοι. Xιππίου δ' ἄπο νόντος ἐβασίλευεν Ἀδύνως' μετὰ δὲ τουτον οι αυτου παῖδες, τα πάντα οκτακόσια

42쪽

ei sore, responitit, statiinque asplialto ignem iniecit; hoe iiiodo nania, Pio erant hae in regione, igne

eonsumta sunt, Si liinus, eiusque libera almae urbs et armenta, ut ne tinus iidem evaderet salvus,

vallisque Sissimi suDniersa enis autem Ioeo exstitit lacus, aporibus senaper obductus , sine imbus, naviniisque naui fretaeritatus litorii propter steri- Ialatern non Italutata passim etiam vada, Iae Pies sire pede trajieere potest laee auten vada Inagnis in litore olumnis sunt denotata. II. Deceni annis post Antorius Init; posteriritas orianes Ainori apponantur filii Taistos relimiit Clitui, mi Pimosi lein servum, patria AegVptium, Alathias et diadernata naultavi alia ex auro somnari ii Peritum, insigne milia ex tauris itissit somnare. Pimosis igitur circulurn orona aurea et ab utra Ire parie aureis multis insignem effecit tales mulios quattuor habemit arculiis, torrem smaragdo qui que erat oritatus tauromam enim euti apillit,us fuerant praetexta. Ex eo antem, quod restavit, auro

aranillas rei et balteiiiii. miae erant ornamenta et C liuii et eooim, penes mios postea erat Aradi iram Perium, Adonii poster main. Adtanitis autem Ouuii

Prianogenuus erat. Hi erant Aniorieomam principes.

Gaaltius eum abiisset, Adonius eris rex, et post eius mortem, Asinii progerites per octingentos quadragilita annos. Pimosis ille edidi ortieuluant

44쪽

Amorieomam non interitumini regnium, nisi Dangm retur regium insigne, exuusPie oraculo respondit eum enim regum ultimus, oui uidem Ainoia erat nomen, cum SomΥraeas proelium onunitteret, retilias, 1 hinxeria caput, fractus est, et rege ab nostinus mox interfecto, An oraeorum intrerit regnum.

VIII. Illis teinporinus Saturnuin eiusui filios

veneranantur liomines sed non tulto post mori n agnos sumentes spiritiis, Saturit aes aliti filias in matrimoniui duxere, intronosque procreamini et maphinos et Oallicos, inniani corporiani Inagnitudine noniines. Quod cum antimadvertisset Saturnus, comites nis vernis est alloeutus quia mala vim sunt terrena et corri pia ad coeliani ascendamus, ubi tuti erimus an hominuit Insolentia temranimae Gigantibus et malis Moallieismi atque Onaernis lenius diripiendana, Ominuita iii Oppita

expugnanda Ex illo tempore montani vexant cani-i3os incolentes. IX. Meliearthus et Isroas fratres progeniti errante Demamonte. Cuin, ex proelio uni Gigantinus commisso victores donitana redirent, ImagnasPae agmrent praedas, inter emptivarum agmen Disonem comspexit Meliearilitis, magnoiiii eius amore flagrare Caepit. Isroas autem eum eam nituere nollet, postu-

45쪽

δ' αἰτήσαντος, τι ποτέρου Θελει εἶναι, τη παρΘένω

τ ποζσματα βαλον Δεισώνην διετίζετο καταπιπατουσαν δ' ἐδων προσορμα Μελι, Θος, τρίσκει δε δηώποΘάνουσαν την δε παῖδα κατ-ρηνῶ δια τριῶνημερων, πλοία λαμβάνει Σπο των Καβείρων πολλοὶ δε σαν συνοδοίποροι. X. Κατεψόντες ἡ προς την Θάλατταν ε ναυν ἐνέβησαν και πεπλευσαν ἐς Κίττων ' τοῖς δὲ τ ῶ- οἰκιζοτσι χωοίον, τα των τὰ δρη κατοικοωντων ἐκπολιορκουμένοις βοηΘήσας, πολιορκουντας, ὁσ- μεν κατελαβε νικησας, ἀπεκτεινε Λαμα ἀκούσαντες καὶ

οι ἁλλοι κα λΘον φοβουμενοι, και εσπείσαντο ' - δε Μελ- Θον παναι τκ Θέλησαν, ἀλλ απέδειχαν βασιλέα ' ἐν δὲ βασιλείαν - παρεδεζα- ἀλλ' ἀπο-

46쪽

Iavit Melii tiri itis, ut virgo maritum eligat Disone metiearuium eligit, pulcherrinia praeditum forma. froas autem erat desomnis Melioribus elenerrianam uxorem rellillisit carinuidius, a-Πrsi carminanilnii canunt se reximo ante sestrum Meliearilii. Cuna auten Ismas, ut recuperaret Disonent, fratren oppugnaret, is euin verbis auoclitus est Melicar-llius Aeeipitrem interno aeeipiter, cedrianique in montibus aedit edrus Ormiens; sed si id, sica

proelii es cupidus, si belli contra fratrem

vasti me vimini, attamen iiDi in proelio occuleterentini ne velleni. Duo stimus tori entes, In eodemnionte orta, o frater. Quid igitur praelii euptiliis

es, via belli contra me Igroa Ille vero non respondit, sed telo Disonem transnxit, a Melicarilius ad prolapsain a uiri ens, animadvertit antini esse mortuam. Tres sies puelian deploravit tum naves a Caniris naetiis, inultis eoiilitantibus ausit. X. Ad mare descendemini, navigaruntque Citilium versus insulam incolis alitem, a naontanis Della oppressis, auxilium tulit, victorqiae interfecit omnes, quos omprehendit, nostes vitibus renus territi et caetera deseenderunt, sediisque feeere. Melicaminum vero apti l se retinere volueriint, regernuue ereavere, sed ille imperium non accepit. Deinde in ea, viae insulae e regione sita sunt, litora naπι-

47쪽

πλέων παρεγένετο εις την της νήσου καταντικρυ πα

ἐσπλέων - Μελέκαμος - γέροντα κατεῖδεν κατασκέω καΘήμενον τύπω, Iovρος δὲ Οους φΘαλε - δι-Θαρμένος το προσερχόμενον Σκ -ετο. ΜελίκαρΘος δὲ ἀναν- -- καίπερ γέροντα, υγα προσωμίλησεν -- δια πολλου χρύνου, περιέβαλε και πω στύματι φίλων, μακρότατος σοι, φησιν, ἔστω βio. Iστρο δε τον μὲν πρῶτον - ἀναν- αντον,4 μὲν φωνη, ἔφη, εὐγνωστος ἄλλ' εἰπὲ κα την πατρίδα και- μνος, - ἀναγινώσκω σε --λδ χώρων δραν σε - συναμαι. Eκεῖνος ουν, λέκ Θος ειμὶ ἀπεκρίνατο, ὁ του ἀδελφου παῖς τότε δὲ τὰ δάκρτα κατὰ των του γέροντος ἀπελείψατο παρειω .

της τε Θαλάσσης κυμαινουσης καὶ πολλου γενομένου

χειμῶνος. τω μεταζε χρόνω οπος νόσω περιπίπτων, καὶ δ προ τετελευταν ν αἱςΘανόμενος, ἄκουσον τοίνουν, ἔφη, ΜελίκαρΘε τον εμον σχατον λήγον - μεν ουν, ἁ φίλε, ανδρεῖος εἶ καὶ Θαρραλεος, δι ὁ καὶ λαμπού σοι ἔσται μομα το μεν γαρ πί- λαγος γνωστον νικησεις καὶ τ της γης ἔσχατα ψει

πάντων πρῶτος καὶ ἔπι τοιουτος οἷόνπερ καὶ ρ νος καὶ οἱ ἁλλοι ποιησονται ἐν σω ' ταῶτα λέγων Ιουρος απέΘανε τεΘνεῶτι οgν ποιησας ἁ νομιούμενα

πενΘικῶς ἔχεν ὁ ΜελίκυΘος μέρας τρεῖς ἀναστησάμενος δὲ τeτάρτη ελοτσατο καὶ τὴν μάχειραν ἀνα-

48쪽

gavit hie enim patritus halutabat, ad sinum triuii

orgriarum, quem cum incurreret, senem Ioeo uam Mosiore sedentei conspexit Jumis autem, e dis plus avenam non animadvertit Melioribus litian Iuam valde consenescentem ex longo tempore

haud conspexisset, statim tamen agmovit, mitisse an plexus, ataue osculatus, Iongissima, inquit, Disit vita. Sed . itrii prinio eum cognoscendi arens sicultate, vocis qui leni in pili sonitiis talia est, tus, sed patriam etiam genus*ae dicas, ut te agnoscam eseeiis enim videre te non possit n. Ille autem eunt responderet, sese Melicarethum esse, fratris Llliini, lacrymae a genis defluxere senis. Lolli autern non poterat moe loeo Melieariluis per inultos re-rnariem dies, quia mare fluctuabat, saevienantoleventi. Interea cum Furiis morno assectus, se mox ODiluxum esse, sentiret, Meliearilium ni sere vernis alloeutus est Percipias ultimum uelim Semnonem. sortis es, o carissitne, 'tote an imosus propterea etiam nonien tuuii celeDr liue inter noniines nani

Ignota pernaviganis maria, nauiunali praneeps ultima terrae videlus, tantaque eris auctoritate, ut Saturni aeteroriturque Deomani societate sis dignus. Quod eum dixisset, duriis moriuus est. Melioribus sepeliit eum a maerebat triduum quario die surgens lautus est laesumore sums t tuna cornites adnortatus est, ut navem conscenderent ille in

49쪽

λαβον, ἐμβαίνωμεν, ἔφη, ω ἄνδρες εἰς να- M

των ἀνεμων ε κολπον ἀπεληφΘησαν παγίζοντα. Ἀπίλοντό τινες ἐν τοττω πω πόπω ' o δε πλε στοι r etiν παραλίαν διεσίΘησαν ' λ δε ναυπηγη- σιμος - ἐγένετο ἐν τω χωρίω πολλῶν δὲ παρόντων χειμώνων, τοὐν εντα α πόντου ι των Μιδίων καὶ σκοπέλων ηκιστα πάντων ωκινδυνου δντος, αττοῖς κατα χην ἔδοξε ποοεύεσΘαι εως ἄν λην εἴροιεν κα-νην καὶ λιμένα κίνεινον. Iροχωροωντες - παρεγένοντο ἐς πίρειαν του καλουμένο Λιβάν- ροις, της ρσιφωνίας. πὶ τοῖν η Θαλάττη παροδ ει ην νατόν ἀκουσα δε ΜελίκαρΘος, τι - δρους ἄκρα ἱερα ἐστι και π των Θεῶν οἰκεῖται, τους μὰν πνοδοιπόρους προαπέστειλεν ἐπὶ τῆ Θαλάττη παραπορευ μέν-ς αυτος δ' ἀνέβη Θυσίας ποιησόμενος καὶ προς- κτνησων. ετταράκοντα ἡν ημέρας διέμεινεν ἐν τρηρει καταβαίνων δὲ εἰς τα προς σπέραν τετραμμένα πης

χώρας, τοτ μεν ἄλλοτ παρὰ ποταμ μετάλω ἀνετρε,

πλοῖον δη πεποιηκότας - του πέραν του ποταμον.

Τουτο ὁ ἐψηλοτατον δρος καὶ βατον ἐποποπεππερέβη πιδεὶς, ι μη ὁ Μελέκαρεις δράκοντες μεν α ἐν ταῖς λίμναις εισὶ πολλοὶ καὶ μεγάλοι, ε δεες πωρεία δαίμονες των κατα-- δρυμώς το δὲ

ορους μέσον ἐπινέφίλον, ωπὶ δὲ τω νεφελῶν τὰ ἄκρα

50쪽

pro tu ilixerat Grais. XI. Navigamini igitne navem eo ceri lentes sed niuitis siebus praete lapsis ventus oritur vehememtissimus, Pio navis in sinum vadissum agitur.

Nomnulli militem perierunt noe Ioco, sed plerimae

ait tus Pervellere vivi Materia navalis in liae re- glome non inveniebatur et iuni processas, saxis et scorialis navigatio valite periculosa esset, malinus, de terra salsiendum esse vistini est, dolie materiena invenirent navalem oriuniore Pporiunum. Prosecti sunt igitur ae perveneritiit ad radices Libani montis in Ersiphonia, piein iacile praeterire poterant

ad mare. Melicaribus auteni vii acninitia montisaaera esse a livit atque a Diis innat,itata, omites ad mare praeterire iussit. Ipse ascendit in camineninoritas, ut sacra saceret at si adoraret ora adraginta in monte erat dies, cum antem descenderet, timae reidentem versus proficisceretur, reperit nil nitanen inagniani omites, si navem maessificaverant in ripa ulteriori nuvii montem 1 inealtissimum transitumi dissicillimum, nisi Meliear-snus, nemo unPiam si peravit serperiles ni illi inveniuntur in paludiDns exiiiiiii magnitudine, et Deis Ivestros in radiciniis montis in regionilnis mearis aer est neDurusus, et quae altius eminent caelumna nive oppleta sunt Hi sunt Deomina sedes, ad

SEARCH

MENU NAVIGATION