Historici Graeci minores edidit Ludovicus Dindorfius Nicolaus Damascenus

421쪽

PRISCIoυκ ἐγγυς, ἀλλ' επ' ακρου, αἰδοῖ του πατρὸς βλέπων ἐς γην. πάντων δε ἐν κόσμω καθεστώτων, παρελθὼν οἰνοχόος τῶ 'Aττίλα οἴνου κισσυβιον ἐπιδώδωσι. δεξάμενος δὲ τον τη τάξει, πρῶτον ήσπάζετο. ὁ δε τῶ ἀσπασμῶ τιμηθεὶς διανίστατο καὶ ου πρε-5τερον ἱζῆσαι θέμις ἐν πρὶν η τῶ οἰνοχόω ἀπογευσάμενος η καὶ εκπιὼν ἀπέδωκε το κισσυβιον. καθεσθέντα δε αυτὸν τῶ ΓαυτωJ τρόπω οἱ παρόντες ἐτίμων, δεχόμενοι τὰς κύλικας και μετὰ τον ἀσπασμὀν ἀπογευόμενοι. ἐκάστω δε εις οἰνοχόος παρῆν, ον εδει 1οκατὰ στοῖχον ἐσιέναι, του Αττίλα οἰνοχόου υπεξιόντος. τιμηθέντος δὲ και του δευτερου καὶ των ἐξης,

καὶ ημῶς τοῖς ἴσοις ὁ 'Aττίλας ἐδεξιώσατο κατὰ την τῶν θάκων τάξιν. ώ δη ἀσπασμῶ πάντων τιμηθέντων, υπεξήεσαν μὲν οἱ οἰνοχόοι, τράπεζαι δε μετὰ i5την του 'Aττίλα παρετίθεντο κατὰ τρεῖς και τετταρας ἄνδρας η καὶ πλείους οθεν εκαστος οιός τε ην τῶν τη μαγίδι τοδιJ ἐπιτιθεμένων μεταλαβεῖν μη υπεξιὼν τῆς τῶν θρόνων τάξεως. καὶ πρῶτος ἐσήει ὁ του Ἀττίλα υπηρέτης, κρεῶν πλήρη πίνακα φέρων, και οἱ πῶσι διακονούμενοι μετ' αυτὸν σῖτον καὶ ἔψα ταῖς τραπέζαις ἐπέθεσαν. ἀλλα τοῖς μὲν ἄλλοις βαρβάροις καὶ ἡμῖν πολυτελῆ δεῖπνα κατεσκευαστο, κύκλοις ἐπικείμενα ἀργυροῖς ' τῶ δὲ 'Aττίλα επὶ του ξυλίνου πίνακος ἐν Ουδεν πλέον κρεῶν. μέ- 25τριον ἐαυτὸν καὶ εν τοῖς ἄλλοις ἀπασιν ἐδείκνυ. τοῖς γὰρ τῆς ευωχίας ἀνδράσι κύλικες χρυσαῖ τε καιαργυραῖ ἐπεδίδοντο, τὸ-αυ του ἔκπωμα ξύλινονην. λιτὴ δε αυτῶ και ἡ ἐσθὴς ἐτυγχανεν ουσα, μηροδὲν τῶυ ἄλλων πλὴν του καθαρὰ εἶναι διαφυλάττουσα 30 και Ουτε τὰ παρηωρημένον αυτῶ ξίφος ουτε οι τῶν βαρβαρικῶν υποδημάτων δεσμοὶ τε του Ἀπου Ο

422쪽

AGMENTA.

ἡ τινι των τιμιων ἐκοσμεῖτο. των δε ὁφων των ἐν τοῖς πρώτοις πίναξιν ἐπιτεθέντων ἀναλωθέντων,

πάντες διανέστημεν, καὶ ου πρότερον ἐπὶ τον δίφρονι ἀναστὰς ἐλθε πρὶν ἡ κατὰ την προτέραν τάξιν εκα-στος την ἐπιδιδομένην αυτω οἴνου πλήρη ἐξέπιε κυλικα, τὸν ' ττίλαν σῶν εἶναι ἐπευξάμενος. καὶ τos- τον τιμηθέντος αυτου του τρόπον ἐκαθέσθημεν, καὶ

δεύτερος έκαστη τραπέζρ ἐπετίθετο πίναξ ετερα ἔχων 1ο ἐδώδιμα. ώς δὲ και αυτου οἱ πάντες μετέλαβον, καὶ τω αυτω ἐξαναστάντες τρόπω αυθις ἐκπιόντες ἐκαθέσθημεν. ἐπιγενομένης δὲ εσπέρας δῶδες ἀνήφθησαν, δύο δὲ ἀντικρυ του Αττίλα παρελθόντες βάρβαροι ἄσματα πεποιημένα ἔλεγον, νίκας αυτου καὶ 15 τὰς κατὰ πόλεμον ἄδοντες ἀρετάς' ἐς Ους οἱ τῆς ευωχίας ἀπέβλεπον, καὶ οἱ μεν ῆδοντο τοῖς ποιήμασιν, οἱ δε των πολέμων ἀναμιμνησκόμενοι διηγείροντο

τοῖς φρονήμασιν, ἄλλοι δὲ ἐχώρουν ἐς δάκρυα, ων υπὸ του χρόνου σθένει το σῶμα καὶ ἡσυχάζειν ὁ εο θυμὸς ἡναγκάζετο. μετὰ δε τὰ ἄσματα Σκυθης τις

παρελθὼν φρενοβλαβής, αλλόκοτα καὶ παράσημα καιουδὲν υγιες φθεγγόμενος, λ γέλωτα πάντας παρεσκευασε παρελθεῖν. μεθ' δν υπεσῆλθε Ζέρκων ΟΜαυρούσιος vi l. D. 11) ' ὁ γὰρ Ἐδέκων αυτον παρὰ H τον υττίλαν ἐλθεῖν παρέπεισεν, ώς τῆ ἐκείνου σπουδῆ την γαμετην ἀποληψόμενον, ἐν κατὰ τηντων βαρβάρων εἰλήφει χώραν, τω Βλήδα περισπου ὐαστος ἄν. ἀπελελοίπει δε αυτὴν ἐν τῆ Σκυθικῆ παρὰ του 'Aττίλα δῶρον υετίω πεμφθείς. ἀλλα δε τῆς μεν τοιαυτης διήμαρτεν ἐλπίδος, του 'πιτίλα χαλεπήναντος, ὁτι γε δὴ ἐς την αυτου ἐπανῆλθε. τότε δὲ διὰ τον τῆς ευωχίας καιρὸν παρελθὼν τω τε

423쪽

PRISCI εἴδει και τοῖς ἐσθήμασι καὶ τῆ φωνῆ καὶ τοῖς συγκεχυμένως παρ' αυτου προφερομένοις ρήμασι ' τῆ γὰρ Λυσονίων την των Ουννων καὶ την των Γότθων παραμιγνυς γλῶτταν πάντας διέχεε καὶ ἐς ἄσβεστον ὁρμῆσαι γέλωτα παρεσκεύασε πλὴν υττίλα ' ουτος εγὰρ ἔμενεν ἀστεμφὴς και τὸ ειδος ἀμετάτρεπτος καὶ ουδὲν ουτε λέγων ουτε ποιων γέλωτος ἐχόμενον ἐφαίνετο, πλὴν ὁτι τον νεώτατον των παίδων, ' νῆς ὁνομα τούτω, ἐσιόντα καὶ παρεστῶτα εἷλκε τῆς παρειῆς, γαληνοῖς ἀποβλέπων ἔμμασι προς αυτόν. Κεμοs δε θαυμάζοντος ὁπως των μεν ἄλλων παίδων ὀλιγωροίη, προς δε εκεῖνον ἔχοι τον νουν, ὁ παρακαθήμενος βάρβαρος, συνιεὶς τῆς Αυσονίων φωνῆς καὶ των παρ' αυτοί μοι ροθησομένων μηδὲν ἐκλέγειν προειπών, ἔφασκε τους μάντεις τῶ 'Aττίλα προηγο- Ibρευκέναι τὰ μεν αυτοὐ πεσεῖσθαι γένος, υπὸ δε τοὐπαιδὸς ἀναστήσεσθαι τούτου. ως δε ἐν τω συμποσίωειλκον την νύκτα, υπεξήλθομεν, επι πολὐ μὴ βουληθέντες τῶ πότω προσκαρτερεῖν.

έρας δε γενομένης ἐπὶ τὸν υνηγήσιον ῆλθ- ωμεν, χρῆναι ημῶς διαφεθῆναι λέγοντες καὶ μὴ τηνάλλως τρίβειν τὸν χρόνον. καὶ δς ἔφη εθέλειν καὶ τὸν 'Aττίλαν ἀποπέμπειν ημῆς. καὶ μικρον διαλιπὼν ἄμα τοῖς λογάσιν ἐβουλεύετο περὶ των Ἀττίλα δεδογμένων, καὶ τα βασιλεῖ ἀποδοθησόμενα συνέταττε αγράμματα, υπογραφέων αὐτῶ παρόντων καὶ Ῥουστι- κίου, ἀνδρὸς ὁρμωμένου μεν ἐκ τῆς ἄνω Μυσίας, άλόντος ἐν τῶ πολέμω, καὶ διὰ λόγων αρετὴν τω βαρβάρω επι τῆ τῶν γραμμάτων διαπονουμένου συντάξει. ως ἐκ τῆς συνόδου διανέστη, ἐδεήθημεν βοαυτου περὶ λύσεως τῆς Συλλου γαμετης και τῶν εκείνης παίδων, ἐν τῆ Pατιαρίας ἀνδραποδισθέντων

424쪽

FRAGMENTA.

ἀλώσει. καὶ προς μεν την αυτῶν οὐκ ἀπηγόρευσε λύσιν, ἐπὶ πολλοῖς δε σφῆς ἐβούλετο χρήμασιν απεμπολῶν. ημῶν δὲ ἐλεεῖν αυτοὐς της τυχης ἱκετευσάντων, την προτεραν ευδαιμονίαν λογιζόμενον, διέβη 5 τε προς τον 'Aττίλαν, καὶ την μεν γυναῖκα ἐπὶ πεντακοσίοις διαφῆκε χρυσοῖς, τοὐς δε παῖδας δῶρον ἔπεμπε βασιλεῖ. ἐν τουτω δε καὶ η μκαν leg. καὶ

υδάμει των αυτῆς πραγμάτων την ἐπιτροπὴν ἔχοντι H δειπνεῖν ημῆς παρεκάλει. καὶ παρ' αυτον ἐλθόντες ἄμα τισὶ τῶν ἐκ τοs ἔθνους λογάδων φιλοφροσύνης ἐτυχομεν. ἐδεξιούτο δὲ ημὰς μειλιχίοις τε λόγοις καὶ τῆ τῶν ἐδωδίμων παρασκευῆ. καὶ εκαστος τῶν πα-ροντων Σκυθικῆ φιλοτιμία κύλικα ῆμῖν πλήρη δια- 15 νιστάμενος ἐδίδου, καὶ τον ἐκπιόντα περιβαλων καὶ φιλήσας ταύτην ἐδεχετο. μετὰ δὲ το δεῖπνον ἐπι την σκηνὴν ἐλθόντες ἐς Γπνον ἐτράπημεν. τῆ δε υστεραία ἐπὶ συμπόσιον αυθις ημῆς υττίλας ἐκάλει, καὶ τῶ προτέρω τρόπω παρά τε αυτον εσήλθομεν και ἐς 20 την ευωχίαν ἐτράπημεν. συνεβαινε δε ἐπὶ τῆς κλίνης ἄμα αὐτῶ μὴ τον πρεσβυτερον τῶν παίδων ἡσθαι, ἀλλα γὰρ 'Ωηβάρσιον, θεῖον αὐτῶ τυγχάνοντα προς πατρός. παρὰ πἀν δε τὸ συμπόσιον λόγοις φιλοφρονούμενος φράζειν ημῆς βασιλεῖ παρεκελεύετο τῶ Κων-25 σταντίω, Oς αὐτῶ παρὰ υετίου ἀπεσταλτο ὐπογρα-

φεως χάριν, διδόναι ῆν αὐτῶ γυναῖκα καὶJ ὐπεσχετο.

παρὰ γὰρ τον βασιλεα Θεοδόσιον ἄμα τοῖς σταλεῖσι παρὰ τοs 'Aττίλα πρέσβεσιν ἀφικόμενος ὁ Κωνστάντιος την εἰρήνην ' μαίοις καὶ Σκύθαις ἔφησεν ἐπὶ

κ μακρὸν φυλάττεσθαι χρόνον παρασκευάσειν, αν αὐτῶ γυναῖκα ευπορον δοίη. καὶ προς τούτο ἐπενευσε βασιλεύς, καὶ Σατορνίλου περιουσία καὶ γενει κοσμου

425쪽

PRISCI μένου θυγατερα εἰρήκει δώσειν. τον δε Σατορνίλον

εκαλεῖτο τοῖς ὀνόμασιν. ἐς εργον δε την αυτου ου συνεχώρησεν ἀχθῆναι υπόσχεσιν Ζηνων, υπατικὸς ανηρ καὶ πολλὴν ἀμφ' αυτὸν ἔχων 'Ισαύρων δυναμιν, εμεθ' ης καὶ την Κωνσταντίνου κατὰ τον του πολ- μου καιρὸν φυλάττειν ἐπετετραπτο. τότε δη των ἐντη εω στρατιωτικῶν αρχων ταγμάτων υπεξάγει του φρουρίου την κόρην, καὶ μύφω τινί, ἐνὶ των ἐπιτηδείων, κατεγγυῆ. ταυτης δε ἀφηρημένης, ὁ Κων- iaστάντιος ἐδεῖτο του βαρβάρου ἐνυβρισμένον αυτὸν μη περιορῶσθαι, ἀλλα η την ἀφαιρεθεῖσαν η καὶ ἄλλην αυτῶ δίδοσθαι γαμετην φερνην ἐσοίσουσαν. παρὰ τον του δείπνου τοίνυν καιρὸν ὁ βάρβαρος λέγειν τῶ βασιλευοντι τον Μαξιμινον ἐκέλευε μη χρῆ- uναι της εξ αυτου τον Κωνστάντιον ἐλπίδος διαμαρτεῖν ουτε γὰρ βασιλεῖ βασιλικὸν Bel l ., πρέπειν supplet Niel .) τὸ ψευδεσθαι .... ταυτα δε ὁ 'Aττίλας μετελλετο, υποσχομενου Κωνσταντίου χρηματα δώσειν εἰ τῶν ζαπλουτων αυτῶ παρὰ Ῥωμαίοις κατεγγυηθείη γυνη. N υ δε συμποσίου υπεξελθόντες μετὰ την νυκτα ημερῶν διαγενομένων τριῶν διηφείθημεν δώροις τοῖς προσήκουσι τιμηθέντες ἔπεμπε δε ὁ Ἀττίλας και Βέριχον τον ημῶν ἐν τῶ συμποσίω προκαθε- σθεντα, ἄνδρα τῶν λογάδων και πολλῶν ἐν τη Σκυ- nθικῆ κωμῶν ἄρχοντα, παρὰ βασιλεα πρεσβευσόμενον, ἄλλως τε καὶ αυτόν, οἷα δη πρέσβιν, δῶραJπαρὰ Ῥωμαίων δέξασθαι βουλόμενοςJ. ποιουμενων

δὲ ημῶν την πορείαν καὶ προς κώμy καταλυσάντων τινί, ηλω Σκυθης ανηρ κατασκοπῆς ενεκα εκ τῆς θοῬωμαίων ἐς την βάρβαρον διαβεβηκὼς χώραν καὶ αυτόν υττίλας ἀνασκολοπισθῆναι παρεκελεύσατο.

426쪽

FRAGMENTA.

τῆ δε ἐπιούσρ δι' ετέρων κωμῶν πορευομένων ἡμῶν, ἄνδρες δυο των παρὰ Σκύθαις δουλευόντων ἐγοντο ὀπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένω, ως τους κατὰ πόλεμον ἀνελόντες δεσπότας ' καὶ ἐπὶ ξύλων δυο κεραίας ε ἐχόντων ἀμφοῖν τὰς κεφαλὰς ἐμβαλόντες ἀνεσταύρωσαν. ἐφ' οσον δε την Σκυθικὴν διεξήειμεν, ὁ Βέ- ριχος ἐκοινώνει τε ἡμῖν τῆς οδοὐ καὶ ῆσυχος τις καὶ επιτήδειος ἐνομίζετο. ώς δε τον 'Iστρον επεραιώθημεν, ἐν ἐχθροῶ ἡμῖν ἐγένετο μοίρα διά τινας εώλους

io προφάσεις ἐκ των θεραπόντων συνενεχθείσας. καὶ πρότερον μεν τον Ἀπον ἀφείλετο, ω τον Μαξιμῖνον

δωρησάμενος ην. ὁ γὰρ 'Aττίλας πάντας τοὐς ἀμφ' αυτὸν λογάδας παρεκελεύσατο δώροις τον Μαξιμῖνον φιλοφρονήσασθαι, καὶ ἔκαστος ἐπεπόμφει Ἀπον 15 αὐτω, μεθ' ἁν και ὁ Βέριχος. ολίγους δὲ λαβὼν τους ἄλλους ἀπέπεμπε, τὰ σῶφρον δηλῶσαι ἐκ τῆς

μετριότητος ἐσπουδακώς. τούτου Ουν ἀφείλετο τονλπον, και οἴτε συνοδοιπορεῖν Οἴτε συνεστιῶσθαιήνέσχετο ' ἄστε ἡμῖν ἐν τῆ βαρβάρων χώοα γενομένου 20 συμβόλου ἐς τοὐτο προελθεῖν. καὶ εντεὐθεν διὰ τῆς Φιλίππου ἐπὶ την υδριανουπολιν τον πορείαν ἐποιησάμεθα. ἐν ἡ διαναπαυσάμενοι ἐς λόγους ξλθομεντ- Βερίχω, καὶ αυτὸν τῆς προς ημῆς σιωπῆς κατεμεμψάμεθα, οτι γε δη οργίζεται Ουκ ἀδικοίσιν ουδέν. 25 θεραπευσαντες Ουν αυτὰν καὶ ἐπὶ ἱστίασιν καλέσαντες ἐξωρμήσαμεν. καὶ τψ Βιγίλα ἐν τῆ όδψ ἀπαντήσαντες ἐπὶ την Σκυθικὴν ἐπαναζευγνυντι, καὶ τὰ παρὰ 'πιτίλα ἡμῖν τῆς ἐπὶ τῆ πρεσβεία ἀποκρίσεως εἰρημένα ἀφηγησάμενοι, τῆς ἐπανόδου εἰχόμεθα. ώςso δὲ ἐς την Κωνσταντίνου παρεγενόμεθα, μεταβεβλῆσθαι μὲν ωόμεθα τον Βέριχον τῆς Οργῆς' δς δε τῆς ἀγρίας ουκ ἐπελέληστο φύσεως, ἀλλ' ἐς διαφορὰς

427쪽

PRISCI ἐχώρει, καὶ εν κατηγορία ἐποιεῖτο τον Μαξιμ ονώς ἔφησεν ἐς την Σκυθικὴν διαβὰς τον υρεόβινδον καὶ τιν Ἀσπαρα, ἄνδρας στρατηγούς, μηδεμίαν παρὰ βασιλεῖ ἔχειν μοιραν, καὶ ώς ἐν ολιγωρία τὰ κατ'αυτοῖς ἐποιήσατο, την βαρβαρικὴν ἐλέγξας κουφότητα. ε

υναζευξαντα δὲ τον Βιγίλαν καὶ ἐν οἷς τον 'Aττίλαν τόποις διατρίβειν συνέβαινεν ἀφικόμε

νον περιστάντες ειχον οἱ προς τουτο παρεσκευα- Κ

σμένοι βάρβαροι, καὶ τὰ χρηματα, ἄπερ τῶ Ἐδώκωνι ἐκόμιζεν, ἀφείλοντο. ώς δὲ και αυτὸν παρὰ τον 'Aττίλαν ηγον, καὶ ἀνηρωτἀτο ὁτου χάριν τοσουτον φέροι χρυσίον, ἔφη οἰκείας τε και τῶν παρεπο- μενων προνοίας ἔνεκα, ἄστε μη ἐνδεία τροφῶν η istaπων σπάνει η καὶ τῶν φορτηγῶν υποζυγίων υπὸ της μακρῶς ἐκδαπανηθέντων οδοὐ διαμαρτεῖν της περὶ τῆς πρεσβείας σπουδῆς ' παρεσκευάσθαι δὲ αυ-τῶ καὶ ἐς αἰχμαλώτων ἀνήν, πολλῶν κατὰ την ' - μαίων δεηθέντων αυτοί τοὐς σφίσι προσήκοντας Nλύσασθαι' καὶ ὁ 'Aττίλας 'ἀλλ' οὐτι,' ἔφη, Π συπονηρὸν θηρίον, τον Βιγίλαν λέγων, 'την δίκην σοφιζόμενος λήσεις, ου δε εσται σοι πρόφασις ἱκανὴ ἐς τὁ την κόλασιν διαφυγεῖν, μείζονος μὲν τῆς σῆς δαπάνης παρασκευῆς σοι χρημάτων ἡπαρχούσης, καὶ 3οτῶν υπὸ σου λπων και υποζυγίων ἀνηθησομένων, καὶ τῆς τῶν αἰχμαλώτων λύσεως, ἐν συν Μαξιμίνω παρ' εμὲ ἀφικομενω ποιεῖν ἀπηγόρευσα.V ταύταεἰπὼν του υἱόν ' ην δὲ καὶ τῶ Βιγίλα τότε πρῶτον

ἐς την βαρβάρων ἡκοὴουθηκὼς χώραν ξίφει κατα- κβληθῆναι παρεκελεύσατο, εἰ μη φθάσας εἴποι ὁτω τὰ χρήματα καὶ δι' ἐν αἰτίαν κομίζει. ὁ δὲ ώς ἐθεά-

428쪽

σατο τον παῖδα ἐπὶ θάνατον στείχοντα, ες δάκρυά τε καὶ ολοφυρμοὐς ἐτράπη, καὶ ανεβόα την δίκην ἐπ αυτὸν φέρειν το ξίφος, ουκ ἐπὶ τον νέον τον ἀδικουντα Ουδέν. καὶ μηδὲν μελλησας τά τε αυτῶι καὶ 'Eδεκωνι καὶ τῶ ευνουχω καὶ τω βασιλεῖ μελετηθέντα ἐλεγε, συνεχῶς δε ἐς ἱκεσίαν τρεπόμενος, ῶστεαυτὸν μὲν ἀναιρεθῆναι, διαφεθῆναι δὲ τον παῖδα.

δεν διεφεῶσθαι τον Βιγίλαν, ἐν δεσμοῖς εἶναι προσ-1o έταττεν, ου πρότtρον λύσειν ἀπειλησας πρὶν η τον παῖδα ἐκπεμψας ετερας αυτῶ πεντήκοντα χρυσίου λίτρας υπὲρ τῶν σφετερων κομίσοι λύτρων. καὶ ὁ μὲν

ἐδέδετο, ὁ δε ἐς την μαίων ἐπανρει. ἔπεμπε δὲ καὶ

'Ορέστην καὶ πιλαν ὁ υττίλας ἐς την Κωνσταντίνου. 15 Exc. de legat. p. 48-71 Par. . 169-2i2 Ni eluitu . JΑd qilem Attila inJ in legationem reuiissus a Τlieo- 9dosio iuniore Priscus tali voce inter alia resert . ingentia sima ulem flumina, id est Tysiain Τihisiamque et Driccaui

transeuntes, venimus in locum illum, ubi diutum Viso dicula, Gothomini sortissimus, Sarmatum dolo occubuit. indelae non longe ad vieiun in quo rex Attila morabatur accessimus: vicum, inquam, ad instar civitatis amplissimae, in quo lignea moenia ex tabulis nitentibus labricata reperimus, quariun compago ita Solidum men-25 tiebatur ut vix ab intento posset iunctura tabulatum comprehendi. vuleres triclinia ambitu prolixiore distenta porticusque in omni decore dispositas. area vero curiis ingenti anibitu cingebaturi ut amplittulo ipsa regiam aulam ostenderet. hae sedes erant Attilaeso regis barbariam totam tenentis: laaec captis civitatibiis habitacula praeponebat. Ior lanes De rela. Get. c. 34.

Haec iungenda iis quae sunt D. 8, p. 303, 14. J21 .

429쪽

PRISCI 10 0ui AttilaJ maamvis liuius esset naturae ut semper magna consulet et, addebat ei tamen considentiam glassius Martis inventus, sacer apini Scylliarmin reges semper ii alii tus. quena Priscus historicus tali refert occasione detectum. cum pastor, inquiens, quid an gregis bunani laucula in conspiceret claudicantem, nec caliSalutanti viilneris inveniret, sollicitiis vesti ia critoris insequitur: landenaque venit ad gladiuu , Paem depascenslierbas bucula incaute calcaverat, eslassumque protinus ad Attilam desert. quo ille munere gratulatus, ut erat Idmagnanimus, arbitratur Se totius ni uncti principem constitutuna et per Martis gladium potestatem sibi concessa in esse bellor In. Idem ita c. 35. Paucis Ilaec inclicata in D. 8, p. 314, 16. Adde alteriim de IIunnis locum, ubi Priscus lati latur, apud Ioidanem c. 24: ,,Tali ergo IsΙIunni stirpe creati Gothortina sinibus advenere. quor ni

latio saeva, ut Priscus i iistoriciis refert, in Maeotide palude ulteriorem ripam insedit, Venatione tantuin, nec alio labore expet)ta, nisi quo i, postq in crevisset in populos si altilibus et rapinis vicinani gente in contur- 20bavit. J11 Zέρκων, Σκυθης ουτω καλουμενος, Μαυρουσι ος το γένος. δια δὲ κακοφυῖαν σώματος και τὸ γέλωτα ἐκ τῆς τραυλότητος τῆς φωνῆς καὶ ὁ ψεως παρέχειν βραχὐς γάρ τις ην, κυρτός, διάστροφος τοῖς ποσί, 2b τὴν ρῖνα τοῖς μυκτῆρσι παραφαίνων διὰ σιμότητος υπερβολήν' υσπαρι τω 'Αρδαβουρίου ἐδεδώρητο,

καθ' ὁν ἐν Λιβυρ διέτριβε χρόνον. ῆλω δὲ των βαρ

βάρων ἐς τὴν Θρακῶν ἐμβαλόντων και παρὰ τους βασιλείους ῆχθη Σκυθας. καὶ 'Aττίλας μεν ουδε τὴν καυτου ῆνεγκεν ἴψιν' ὁ Βλήδας ῆσθη λίαν αυτωφθεγγομένω ου μόνον γέλωτος αξια, εἰ μή γε καὶ

430쪽

βαδίζοντι καὶ περιττῶς κινουντι τὸ σῶμα ' συνῆν δεαυτῶ ευωχουμενω καὶ ἐκστρατευοντι, πεποιημένην

προς τὸ γελοιότερον ἀναλαμβάνων ἐν ταῖς ἐξόδοις

πανοπλίαν. διὸ δη περισπουδαστον αυεῖν ὁ Βλήδας ε ποιουμενος μετὰ αἰχμαλωτων ἀποδράντα ωμαίων, τῶν μὲν ἄλλων κατωλιγώρησεν, αυτὸν δε μετὰ πάσης φροντίδος ἀναζητεῖσθαι προσεταξεν. καὶ ἀλόντα καὶ παρ' αυτὸν ἀχθέντα εν δεσμοῖς ἰδὼν ἐγέλασεν, καὶ καθυφεὶς της οργῆς επυνθάνετο την αἰτίαν τῆς 1ο φυγῆς και ὁτου χάριν νομίζοι τὰ Ῥωμαίων τῶν παρὰ σφίσιν ἀμείνονα. ὁ ἀπεκρίνατο αμάρτημα μεντην φυγὴν εἶναι, ἔχειν δε του αμαρτήματος λόγοντο μη γαμετην αυτῶ δεδόσθαι. τῶ δὲ γέλωτι μῆλλον ὁ Βλήδας ἡπαχθεὶς δίδωσιν αυτῶ γυναῖκα τῶν μεν,ε εὐ γεγονότων καὶ τῆ βασιλίδι διακονησαμενων, ἀτο-που δε τινος πράξεως ενεκα Ουκετι παρ' εκείνην φοιτῶσαν. και Ουτω διετελει ἄπαντα τὸν χρόνον τῶ

Βλήδα συνών. μετὰ δὲ την αυτοί τελευτὴν υττίλας Ῥετίω τῶ στρατηγῶ τῶν εσπερίων Γωμαίων δῶρον

εο τὸν Ζερκωνα δίδωσιν, ος αυτὸν παρὰ τὸν υσπαρα ἀπέπεμψεν. Sindas. IIaec si recte Prisco viri licavii Valestiis, iungenda cum D. 8, p. 317. 23, ubi de Zei cone istolain vidimus. Pro 'Aσπαρι τῶ 'Αρδαβουρίω recto Nie-bulimus emeiulat M. τῶ 'Αρδαβουρίου; sed non erat 25 cur verteret, patri Arila inimi quae vocis πατρὶ oniissio

insolens, adeo ut vulgatam intactam reliquerit Berntiardvus); nam diuo sunt Arctaburii, alter pater, alter lilius

Asparis. V. Tulemont. VI, p. 105 et passim. MU ERUS. Jυτι φωραθέντα τὸν Βιγίλαν ἐπιβουλευόμενον 12 3ο τῶ 'Ἀττίλα, καὶ του χρυσίου τὰς εκατὸν λίτρας τὰς παρὰ του μυσαφίου του ευνούχου σταλείσας ἀφελομένου ἀφελόμενος Class.), παρευθυς επεμπενυρέστην