장음표시 사용
21쪽
Lacedaemonii nongentos hoplitas auxilio mittunt in Thraeiam tribus ducibus, qui rea Heracleae trachiniae constituunt.
τος Pαμφίας, καὶ Αὐτοχαρίδας, καὶ ρπικυδίδας, Λακεδα μόνιοι, ἐς τα ἐπὶ . Θράκης φωρία βοήθειαν ηγον μαχοσίων ὁπλι- των , καὶ ἀφικόμενοι ἐς Ηράκλειαν την ἐν Παφῖνι καθωταν ο τι αὐτοῖς ἐδόκει μη καλῶς ἔχειν. ενδιατριβοντων δὲ αυτῶν τυχεν ἡ μάχη αὐτη γενομενη, καὶ τὸ θερος ἐτελευτα.
Insequente hieme Rhamphias quidem cum suis copiis usque ad Pierium Iroeedit; sed Thessalis prohibi ntibus, mortuoque Brasida, citi aduxerant exercitum, eum que susi essent Atli., Ipsique Lao. Pacem cuperent, tres illi omnes revertuntur.
ρίου τῆς Θεσσαλίας διῆλθον οἱ περὶ τον 'PUφωπι κωλυόντων δὲ των Θεσσαλῶν, καὶ ἄμα Βρασίδου τε εῶτος, ωπερηγον την στρατιὰν, ἀπετράποντο ἐπ οἴκου, νομίσαντες Ουδένα καιρον δει εἶναι, τῶν τε Ἀθηναίων ῆσσιὴ ἀπεληλυθότων, καὶ Ουκ ἀξιόχρεων αυτῶν ὀντων δρῆν τι ἄν κακεῖνος ἐπενόει ' μάλιστα δὲ ἀπῆλθον εἰδότες τους Λακεδαιμονίους, οτε ἐξηεσαν, πρὸς την εἰρήνην μαλλον την γνώμην ἔχοντας.
Causae, ob quas et Ath., et Lac., Cessaverint tunc a bello.
την Ῥαμφίου ἀναχώρησιν ἐκ Θεσσαλίας, ωστε πολέμου μὲν μηδὲν ἔτι μασθαι μηδετέρους, ἱπρὸς δὲ την εἰρήνον μῆλλον την γνώuην ειχον,J οἱ μὲν Ἀθηναῖοι πλαγροέντες ἐπὶ τφ Aηλω, κὰ δἰ ολίγου αυθις ἐν ' φιπόλει, καἱ Ουκ ἔχοντες την πίδα τῆς ῆώμης πιστῆν ἐτι, μερ - προσεδέχοντο πρότερον τὰς σπονδὰς, δο--τες τῆ παρούσu ευτυχία καθυπέρτεροι γε σεσθαι καὶ τοῖς ξυμμάχους αμα ἐδέδισαν σφῶν, διὰ τὰ σφάλματα ἐπαιρόμενοι δερὶ πλέον ἀποστῶσι, μετεμελοντό τε, ora 1'τὰ τὰ ἐν Πυλφ, καλῶς παρασχὸν, ου ξυνέβησαν ) οἱ ν - Λακεδα-νωι παρὰ γνώμην ν ἀπογνοντος σφίσι του
ναίων δύναμιν, εἰ την γῆν τέμνοιεν, περιπεσόντες δὲ τῆ ἐν τῆ ινμρορα, οῖα ουπω γεγένητο τη Σπάρτη, καὶ ληστευ μένης τῆς χωρας ἐκ τῆς Πύλου καὶ κυ ρων, αὐτομολουντων τε τῶν Εἱλώτων, καὶ ἀεὶ προσδοκίας Ουσης, μή τι καὶ οἱ ὁπωμένοντες, τοῖς ἔξω πίσυνοι, πρὸς τὰ παρόντα σφίσιν, ῶσπερ καὶ πρότερον, νεωτερίσωσι. ξυνέβαψε δὲ καὶ πρὸς τοὐς Ἀργείους αὐτοῖς τὰς τριακοντούτεις σπονδὰς ρά ἐξοδω ειναι, καὶ ἄλλας ο- ῆθελον σπένδεσθαι οἱ 'Aπεχι, εἰ μη τις αὐτοῖς την Κυνουρίαν γῆν ἀποδώσει' ωM' αδύνατα εἶναι ἐφαίνετο
ua. Πίερον dieit Aelianua de Ani- e superioribus Petita, opinor, ab eo, ni M. 3, 37. Plinius H. N. 4, 8. He- qui haud eoncoqueret nominativos rua mons est in Thessalia, qui in alisolutos, quoa passim usurpat Thuc. maeedoniam protenditur. τὴν Κυνουρίαν γῆν. de ea
22쪽
γείοις καὶ ' ναίοις αμα πολεμεῖν. των τε ἐν Πελοποννησω πολεων υπώπτευόν τιναοῦ ἀποστήσεσθαι ποος τουe M γείους' οπερ κάὶ ἐγένετο.
Aui. paratiores ad inducias laesendas post cladem apud Delium;
15. Wsτ ουν αμφοτεροις αυτοῖς λογιζομένοις ἐδόκει ποι
τέα εἶναι η ξυμβασις, καὶ Ουχ ησσον τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπω μία των ἀνδρῶν των ἐκ τῆς νήσου κομίσασθαι ῆσαν γαρ οἱ Σπαρτιῆται αυτῶν πρῶτοί τε, καὶ ομοιοι, σφίσι ξυγγενεῖς. 'ρξαντο ρὲν ο in/ καὶ υθ ές μετὰ την ἄλωσιν αυτῶν πράσσειν, αλλ οἱ Ἀθηναῖοι Ουπως ',ελον, ευ φερόμενοι, ἐπὶ τῆ ἴση καταλύεσθαι σφαλε πιων δε αυτῶν ἐπὶ τῶ Ληλίω, παραχρῆμα οἱ Λακεδαιμόνιοι, γνόντες ν μὰλλον ἀν ἐνδεξομένους, ποιos- ται την ἐνιαyσιον ἐκεχειρίαν, ἐν ν ἔδει ξυνιόντας καὶ περὶ του πλείονος χρόνου βουλεύεσθαι.
multoque etiam magis et illi, et Lae., post pugnam ad Amphipolin, Plistoanaete et Nicia diversis do causis pacem cupiet tibus.16. 'Eπειδὴ δὲ καὶ ἡ ἐν ' φιπόλει ησσα τοῖς 'Aθνναίοις ἐγεγένητο, καὶ ἐτεθνήκει Κλέαν τε, καὶ Βρασίδας, ολερ ἀμφ τερωθεν μάλιστα ἡναντιο το τῆ εἰρήνη, ὁ μεν διὰ τὸ ευτυχεῖν τε καὶ τιμῆσθαι ἐκ τos πολεμεῖν, ὁ - γενομένης ἡσυχίας
-ταΨανέστερος νο-- αν εἶναι κακουργῶν, καὶ ἀπιστότερος
διαβαλλων, τότε δε οἱ ἐν ἐκατέρα τῆ πόλει σπεύδοντες τὰ μάλιστα την Θεμονίαν, Πλειστοάναξ τε ὁ Παυσανίου, βασιλευς Αακεδαιμονίων, καὶ Νικίας ὁ κηράτου, πλεῖστα τῶν τότε εν φερομενος ἐν στρατηγίαις, πολλῶ δὴ μῶλλον προεθυμουντο ' Nικίας μὰν βουλόμενος, εν ω απαθὴς ην καὶ ήξιουτο,
μη τις ad Lacedaemonios pertinet. -epe fienatae voluntatis et indignationis titilicium est reticentia nominis M. εῖ τε μὴ πει σεταί τις, αυτοῖ τὴν μάχην ἔσεσθαι. m. 15. ἐπιθυμία τῶν ἀνδρῶν
ησαν γαρ - ὁμοιοι, σφίσι ξυγγενεῖς, nam eor in qua erant Spartani, et primorea erant, et a ginates, inter ae eo ali. de Oμοίοις, qui ilicebantur, Spartanoria in V. X nophontis intemp. ad librum de Lac. Rep. 13, I., ubi doctissimus SauPP., secundum C. G. Hemannum disputatione de Homoeis Lacedaemoniorum, eos a te appellatos videri dicit, qui cum soli eum agrorum modum possiderent, unde et syssitiorum sumtui sum ere, et, rei familiaris Cura soluti, Lycurgeae disciplinae TarucYD. II. vicibus inde a pueritia vacare possent, etiam soli civium ea dignitate jurisque elenitudine gauderent, quam conditionibus illis Lycurgus circum.
νους : ἡτοι προσδεξομήνους, δηλ. την εἰρήνην. S.I6. τότε δὲ οἴ ἐν έκατ. τη πόλει. δὲ in apodosi usurpatum,
ut I, II. sententia loci haec est, et Plistoanactem, fit Niciam, principem suae civitatis esse voluisse, quod nonnisi pacem agente republica se Consecuturos esse sperabant. cf. Pluti in vita Nic. 6. Ble. ἐν ω- ηξιουτο, interea, dum nullam eludem aec Pisaei, et aueιο-
23쪽
Mασωσασθαι την εὐτυχίαν, καὶ ἔς τε το αυτίκα πόνων πεπαυ-
σθαι καὶ αὐτὰς, καὶ τους πολίτας παυσαι, καὶ τφ μέλλοντι χρόνω καταλιπεῖν ἄνομα, ώς ουδὲν σφήλας την πόλιν διεγμνετο, νομίζων τοs ἀκινδυνου τομο υμβαίνειν, . καὶ ο στις ἐλάχιστα τυχn αὐτὸν παοαδίδωσι, το δὲ ακίνδυνον την εἰρήνην παρέχειν Πλειστοάναξ oὲ υπῖ τῶν ἐχθρῶν διαβαλλόμενος περὶ τῆς καθόδου, καὶ ἐς ἐνθυμίαν τοῖς Λακεδαιμονίοις ἀεὶ προβα λό'.ενος υπ αυτῶν, ὁπότε τι πταίσειαν, ώς διὰ την ἐκείνου
καθοδον παρανομηθεῖσαν ταυτα ξυμβαίνοι.
Omiculum Delphis olim editum de Plisto acto exule reducendo.
Tην γὰρ πρόμαντιν την ἐν Λελφοῖς ἐπρτιῶντο αυτὀν πελσαι μετ' Ἀριστοκλέους τοs αδελφοὐ, ωστε χρῆσαι Λακεδαιμο
νίοις ἐπὶ πολὐ τάδε θεωροῖς ἀφικνουμένοις, Λώς υλο ἐμιθίουτο σπέρμα ἐκ τῆς ἀλλοτρίας ἐς την εαυτῶν ἀναφέρειν, εἰ δὲ μ q, ἀργυρία εὐλάκα εὐλάξειν χρόνω δὲ προτρίφαι τοὐς Λακεδαιμονίους Ζεύγοντα αὐτὸν ἐς Λύκαιον διὰ τὴν ἐκ τῆς 'Αττικῆς ποτὲ μετα δώρων δοκοὐσαν ἀναχώρησιν, καὶ ῆμισυ τῆς οἰκίας
mrtaimn Obtineret. Pori. - δν μα, δόξαν
202. ete. - ἐπὶ πολυ, πολλαγεις. θεωροις. munere θεωρῶν Spartae Pythii iungebantur, bini a reis gibus nominat in , qui publii eo cum regibus Hebantur, et una cum iis oracula petebant. V. Herod. 6, 57., Xenoph. R. Lac. I S. Ex Arn.Aιὀς υίos ημιθέου τὀ σπέρ- μ αr ῆμιθέου μ ν τos 'Hρακλέους λέγει, σπέρμα δὲ τον απόγονον Ουeος δ' ἐν δ Πλειστοάνας. α να- φέρει ν δὲ τὸ κατάγειν. ευ λάκανοι τὴν υνιν Λακεδαιμόνιοι λέγουσιν ἔνιοι δὲ τὴν δίκελλαν, ἀπὸ τοὐ λα- καίνειν, δ εστι σκάπτειν. εὐλάξειν δὲ ἀρόσειν. εοιολο δέ τι λέγει, ἁρ- γυρεα ευλάκφ εὐλάξειν, τουτέστι λιμὀν ἔσεσθαι, καὶ πo11os σφόδρα τον σῖτον ωνήσεσθαι 1 ωσπερ ἀργυροῖς ἐργαλείοις χρωμενους.
S. Bauerua non incommode consepstrat Augustenta illud apud Sustonium aureo hamo piseari, quod alatntuosam jacturam significat. - δοκοsσαν. pro eo δόκησιν lerigitur in aliquot libris, sed in margine Cl. Mi δοκῆσεως, et inter δοκησιν et δοκήσεως a plurani stuctuasse, Cum inuui Q Hi l. ostendunt, ciui habenι δόκησιν εις vel δόκησινες, tum actiolia, in quibus post alia
ἔλαβον. - καὶ δεκxioν τ λO. V. 2, 2 l. etiam Suidaa v. δώρων explicaι τὴν δωροδοκίαν. Ex tile. servavimus tamen δοκολαν, Dulceram, A noldum et Didotum audientes, quo rum D. odoκουσαν, inquit, Praeserendum videtur. propter auspicionem aeceptas ob diace auru peeM-niae non male vertit Acacius; da
δόξαντι χρημασι πεισθῆναι τὴν ἀναφώρησιν. eodem modo 3, 10. di--αρετὴν δοκοὐσαν, opinionem v ceteriim in δώρων δόκησινεως latero videtur δωροδοκήσεως, ouod etiam ipsum haud indignum uerit Thueydide, ae u δωροδοκίας-- uin, luanivis ἄπαξ λεγόμενον. - μετὰ δώρων, propter do
ῆμισυ τῆς οἰκίας. ημισυ omi Rostrei lo, quamvis adjectivum vicem
24쪽
του ἱερου τότε του ὀς οἰκουντα φόβω τρο Λακεδαιμονίων, ἔτει ενος δέοντι εἰκοστφ τοῖς ὁμοίοις χοροῖς καὶ θυσίαις καταγαγεῖν, ῶσπερ οτε το πρῶτον Λακεδαίμονα κτιαντες τουe βασιλέας καθίσταντο.
Atheniensium et Lacedaemoniorum deliberationes de laedere faciendo.
εωρο ὶ μὲν, ουδενὸς σφάλματος γιγνομένου, κώὶ ἄμα των Λακεδαιμονίων τοὐς ανδρας κομιαμένων, καν αυτὰς τοῖς ἐχθροῖς ανεπίληπτος εἶναι,. πολέμου δε καθεστῶτος ἀεὶ ἀνάγκη γ ειναι
τοὐς προυχ τας απὼ τῶν ξυμφορῶν διαβάλλεσθαι, προυθυμήθη την ξυμβασιν. καὶ τόν τε χειμῶνα τομον ῆμσαν ἐς λόγους, καὶ πρὸς τὸ ωρ ηδ' παρασκευή τε προεπανεσείσθη α τῶν Λακεδαιμονίων, περιαγγελλομένη κατὰ πόλεις ως - ἐπιτειχισμὸν, οπως οἱ Αθηναῖοι μὰλλον ἐσακουοιεν καὶ ἐπειδὴ ἐκ τῶν ξυνοδων, αμα πολλὰς δικαιώσεις προενεγκόντων ἀλλήλοις, ωνεχωρεῖτο, ῶστε, ἁ ἐκάτεροι πολέμφ ἔσχον, ἀποδόντας την
εἰρηνην ποιεῖσθαι, Νίσαιαν ο ἔχειν 'Ἀθηναίους, ἀνταπαιτου-
των γὰρ Πλάταιαν οἱ Θηβαῖοι μασαν Ου ροα, ἀλλ' ὁμολο
γία, αυτῶν προσχωρησάντων και οὐ προδόντων, ἔχειν τὀ χωρίον, καὶ οt 'Aθηναῖοι τῶ αυτῶ τρόπω τὴν Νίσαιαν ) τότε, δη παρακαλέσαντες τοὐς εαυτῶν ξυμμάχους οἱ Αακεδαιμρόνιοι, καὶ ψηφισαμένων, πλὴν Βοιωτῶν, καὶ Κορινθίων, καὶ Ηλείων, καὶ Μεγαρέων, τῶν ἄλλων ῶστε καπαλυεσθαι, τουτοις
-et aaemini erat. V. Strab. 8., P.
ῆμισυ βεβηλον. mater neque enim domum si di aedificavit Plisto in in acro, ubi vix licuit, sed 4 Οἰκία τμ ίερον, domus saera, est ipsum templum, quo consu erat, ut eo pro Myso uteretur. similiter Thuc. τὸ ἱερδν ει τὸν νεών distiliguit e. 18.τοις ὁ μοίοις χοροῖς etc. de regibus Spartanomitu inter sacrificia et choreas primuin institutis v. Od.ΜUIeri Dor. I., P. M. G-r. - 17.. νεπίληπτος εἶναιr μὴ αν πιπος παρέξων κατηγορίας ἀφορ-
μικὴ παρασκευὴ προηπειλήθη. S.
ῶς ἐπ' ἐπιτειχισμόν. vulgo ώς μιτειχισμόν. Gr. et Ven. ῶς ἐπὶ τειχισμόν. n. praesert ώς ἐς ἐπιτειχισμὸν, ouia Spartani cogitaverint de Decelea munienda; id autem non τειχισμόν. sed esso ἐπιτειχισμὸν, et ipsum P. I, 50. ex aliquot libris accepisso ώς ἐς ἐπίπλουν pro vulgatis ῶς ἐπίπλουν. us , , Mihi qui-
uena, inquit, , , criptor videtur satis habuisse dicere muror In ex-airmetio τειχισμὸς), Cum muror Im ad-
Deraus athenienses exstriictio ἐπιτειχισμὰς sponte sua Intelligatur. sed hoc nemo ei concesserit: quare immisi i , id excississe ratus pro pter - vicinum. recte Did. Tnne. 3., P. 341. ,, I 'εpouvantial poue les Athiniens, coinnae l'observo judici eu-aenient Blooinfield, cliau Ia sortification de Dlectio, quo no Dyona essectule plus tard par les Lacεdε- Inoniens sur Ies exhortations dἈlcibiades. Cyest dana ce sena qu Aemilius Potius a rendu auasi lernot ἐπιτειrισών, ad munitionea in agro alueo exstrmendas. sponsorem τοῖ ἐπιτειχισμὸν dabo scholia-aten, ita haec explicantem ῶς μελλόντων φρουρια ἐπ ιτ ειχίσειν ἐν τῆ Ἀττικῆ τῶν Λακεδαιμονίων.
25쪽
ουκ ηρεσκε τα πρασσόμενα. ποιο ται την ξυμβασιν, καὶ ἐσπείσαντο προς τους Ἀθηναίους, καὶ ωμοσαν, ἐκεῖνοί τε προς τοὐς Λακεδαιμονιους, τάδε.
Foederis in bo annos lacti verba.18. - Ο ΑΣ ἐποιήσαντο Ἀθηναῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι, καὶ οἱ ξυμμαχοι, κατὰ τάδε, καὶ ὐ σαν κατὰ πόλεις. Περὶ μεν τῶν ἱερῶν τῶν κοινῶν, λύειν, και αναι, καὶ μαντευ-εσθαι, καὶ θεωρεῖν, κατὰ τα πάτρια τον βουλόμενον, καὶ κατὰ γην, καὶ κατὰ θάλασσαν, ἀδεῶς. το δ' ἱερον καὶ τον νεῶν τον ἐν Λελφοῖς του Ῥπόλλωνος καὶ Αελφους αντονόμους εἶναι, καὶ αυτοτελεῖς, καὶ αυτοδίκους κοὰ αυτῶνi κῶ τῆς γης τῆς μυ- τῶν, κατὰ τὰ πάτρια. ἔτη δὲ εἶναι τας σπονδὰς πεντήκοντα
Ἀθηναίοις, καὶ τοῖς ξυμμάχοις τοῖς Ἀθηναίων, καὶ Λακεδαιμονίοις, καὶ τοῖς ξυμμάχοις τοῖς Λακεδαιμονίων, ἀδολους καὶαβλαβεῖς, καὶ κατὰ γῆν, καὶ κατὰ θάλασσαν. οπλα δὲ μ' ἐξέστω ἐπιφέρειν ἐπὶ πημονῆ μήτε Λακεδαιμονίους καὶ τους ξυuμάχους ἐπ Ἀθηναίους καὶ τους ξυμμάχους, μήτε Ἀθηναίους καὶ τους ξυμμάχους ἐπὶ Λακεδαιμονίους καὶ τους ξυμμάχους,
μήτε τέχνll, μήτε μηχανῆ μηδεμιὰ ῆν δέ τι διάφορον ἡ προς
18. τῶν ἴερῶν τῶν κοινῶν. μυρίων δ' οὐσῶν μηχανῶν ἀπαλλα- intellii it templa Iovis Olympii, Apol- γῆς βίου, et dana celes de Pl Monlinis pythii, et ejusmodi aliar nan Apolog. Socr. mp. 29. καὶ ἄλλαι de oraculis potissimum agi, apparet noli tαὶ μηrαναί εἰσιν ἐν λάστοις
τὴν διαφορὰν δειν λυοντες, κ. μὴ μῆτε δαίμονας, μήτε θεους, μῆτεμετάγοντες αντῆν εἰς οπερορίους ῆρωας, ουδεμία μηχανή ἐστιν,
ἀνθρώπους. uemadmodum Atho- i. o. interpreto F. A. Wolfio ,,inniensium socii Athenis lege experiri autem cuipiam perauadeas homi- cogebantur. E G o. num, qui vel paululum habeat men- μήτε τέχνy - μ η δ εμ-Nous tisi, ejusdem esso viri et ponere dae-croyons que Portus n' a pas salsi monia ae divina, et non ponere necle viri table gens de ces mola; car daemonas, nec deos, neque heroas, it traduit nem e ulla oel fraude id vero fieri nullo modo potest. arte , vel maehinatione: tous lea es. Viger. p. II 3., 145. παση τέχνη.J interprhtes lyoni sui . Nous enten- Both. C'est dans te m/ine sena dona disi reminent ces mora. Thu- quo ces deux mota sont employ
26쪽
ἀλλ λους, δίκαι χ σθων καὶ ο ρκοις, καθότι αν ξ-θωνται. ἀποδόντων. M A ναίοις Λακεδα μόνιοι καὶ οἱ ξυμροχοι ' --
φίπολιν. οσας πολεις παρεωσαν Λακεδαιμόνιοι Ἀ ναίοις ἐξέστω ἀπιέναι, οποι αν βούλωνται, αυτους, καὶ τα εαυτῶν ἔχοντας ' τας πόλεις Ζερουσας τον φόρον του ἐπ' Ἀραστείδου
αυτονόμους εἶναι. οπλα δὲ μὴ ἐξέστω ἐπιφέρειν Αθηναίους μηδε τοὐς ξυαμάχους, ἐπὶ κακῶ, ἀποδιδόντων τον φόρον, ἐπειδqαἱ σπονδαὶ εγένοντο. εἰσὶ δε υργιλος, Στάγειρος, ωκανθος, Σκῶλος, πιλυνθος, Σπάρτωλος. ξυμμάχους δ' εἶναι μηδετέρων,
μητε Αακεδαιμοτίων, μητε 'Aθηναίων ' ην δὲ Ἀθηναῖοι πείθωσιτας πόλεις, βουλομένας ταύτας ἐξέστω ξυμμάχους ποιεῖσθαι αυτοὐς 'Aθηναίοις. μκυβερναίους δὲ, καὶ Σαναίους, καὶ Σιροyαίους, οἰκεῖν τὰς πόλεις τὰς εαυτῶν, καθάπερ υλύνθιοι. κάὶAκάνθιοι. ἀποδόντων-'Amrναίοις Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι Πάνακτον' ἀποδόντων δὲ καὶ Ἀλν,αῖοι Λακεδαιμονίοις Κορυφάσιον, καὶ Κύρορα, καὶ Μελόνην, καὶ Πτελεον, καὶ Ἀταλάντην, καὶ τοὐς ἄνδρας οσοι εἰσὶ Λακεδαιμονίων ἐν τῶ δη-
τα δηλ. S. tributum ab Aristide desera ptuni sio talentorum erat. postea auctum ad talenta 600. v. Thuc. I, M., eou. cum 2, 13. Diodor. I 2, 40. tantum cluadringenta sexaginta talenta a sociis congesta trii lit; sed accurate tempora distinguit Pliit. in Arist. e. 2 . cf. Boeelch. Oecon. polit.
men halint a mure, ciui Thracum lingua ἄργιλος. neque aliter scribit Herodotus 7, 1 b., aut Strabonis Epitoniator P. 109. - Σκῶλος est Bo otiae oppidunit v. Strab. 9., p. 408. Seolum Olynthiacam, quam memorat Eustathius ad Iliad. ν, 497., e.
265., non boeotiam, recte intellii sit D. , suiuidem Boeotii non arant inter τους τὸν φόρον ἀποδιδόντας. - Σπάρτ ω λο ς πόλις Μακεδονίας, ut Thuc. in 2. e. 79. 3, Steph. Thuc. ibi τὴν βοττικὴν vocat, atque ex eo recte Harpoer. et Suidas. E W a. cf. Xenopn. Heli. b, 3, 6., ubi etiam Aeanthus et Olynthus memorantur. - Μηκ νβε ρναίους. Mecyberara oppidum D sta His distabat ab Olyn-ilio, cujus ditioni mox addita vi lotur, et deinde a Philippo expugnata interiisse, cum nulla ejus amplius fiat mentio. Olynthi navale vocant
Strabo et alsi. unde maris sinus, qui vulgo toronaeus, etiam meo ther naeus appellatur. cf. C. M., Diodor.
Sanaeis v. , I M. Sane urbs In Acto sita suit. alia est Sane Herodoti 7, 123. , sita illa in Pallene,
Singos autem ad oram orientalem
Sithoniae Herod. 7, 122. . de Panaeto 3. et inferius M.; de Cors- haaio 4, 3.; de Cytheria 4, M., 5 .;, 26.; de Methone 4, 45. Pteleum Bloonis. probabiliter suseicatiar diei oppidum in eonfiniis Elisis et Mea-
seniae, commemoratum Homero Il.
Almelov., quod Ath. Videri occupasse, mi an vis tacente de hac re Thucydide, si eut paucis post annis peninsulam orae laconicae, obversam
Cutheris. 7, 26.3 de Atalante v. 2, 32.; 3, M. alia est cognominia urbs
27쪽
μοσίω τῶ 'Aθηναίων, η ἄλλοθί που οσης 'Αθηναῖοι αρχου γινἐν δημοσίω ' καἰ τοὐς ἐν Σκιώνν πολιορκουμένους Πελοπονν σίων ἀφεῖναι, καὶ τους ἄλλους, ὐσοι Λακεδαιμονίων ξυμμαχοι ἐν Σκιών)ὶ εἰσὶ, καὶ οσους Βρασίδας ἐσέπεμψε, καὶ εἴ τις των ξυμμά ρον τῶν Λακεδαινονίων ἐν 'Aθῆναις ἐστὶν ἐν τῶ δνὶμ σίω, η ἄλλοθί που ης Αθναῖοι αρρουσιν ἐν δUοσω. απο- δοντων καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ οἱ ξυμμαχοι Ουστινας ἔχουσιν 'Ἀθηναίων κH τῶν ξυμμάχων, κατὰ ταὐτά. Σκιωναίων δὲ, καὶ 1 ορωναίων, καὶ Σερμυλίων, καὶ εἱ τινα ἄλλην πόλιν ἔχουσιν 'Aθηναῖοι, Ἀθηναίους βουλευεσθαι περὶ αυτῶν καὶ τῶν ἄλλων πόλεων, Ο τι ἀν δοκῆ αυτοῖς. ορκους δὲ ποιησασθαι 'Aθηναίους πρὸς Λακεδαιμονίους καὶ τους ξυμμάχους καταπόλεις' ὀμνυντων δὲ τον ἐπιχώριον Ορκον εκάτεροι τον μίγμστον ἐξ ἐκάστης πόλεως. ὁ Ο ορκος ἔστω οδε .- μένω ταῖς ξυνθηκαις καὶ ταῖς σπονδαῖς ταωδε δικαίως καὶ ἀδόλως. - ἔστω δὲ Λακεδαιμονίοις καὶ τοῖς ξυμμάχοις κατὰ ταυτὰ ορκος ποος
'Aθηναίους. τον-ορκον ἀνανεουσθαι κατ' ἐνιαυτον αμφοτέρους. στηλας δὲ στῆσαι υλυμπίασι, καὶ Πυθοῖ, καὶ 'Iσθμοῖ, καὶ ωθήνισιν ἐν πολει, καὶ ἐνὶ Λακεδαίμονι ἐν 'Aμυκλαίφ. εἰ δέ τι αμν μονοsσι καὶ ὁπότεροι ουν, καὶ Οτου πέρι, λο- γοις δικαίοις χρωμένοις εὐορκον ειναι ἀμφοτέροις ταυτll μεταθεῖναι, οπ' ἀν δοκῆ ἀμφοτέροις, ωθ ναίοις καὶ Λακεδαιμονίοις., Nomina eorram, qui laedus pepigerunt.
19. υρχει δε τῶν σπονδῶν ἔφορος Πλειοτόλας, Ἀρτεμ
Macedoniae 2, 100. de Seione , I 20. - de Toronaeιa v. EuPerius o. S., et 4, III. - Semni la urbs graeca in Sithonia erat et v. I, M., Herod. 7, 122. E G-ro. ἀφεῖναι est infinitivns loco imperativi, ut 6, 3 . παραστῆναι. II e.
ματι)i ἐν τῶ δεσμωτορίφ. S. sic etiam Hesychitis. alias τι δημόσιον est publie una, sive aerarium reiP., elut Aristoph. I.ys. b 7. ἐμμέ νω. sic codd. hic et CRP. 47. recentiores editt. e Fr. Porii conjectura ἐμμενῶ. idem pro 'Ισθμῶ conjecit γσθμοῖ, recte, cum ante Iσθμῶ aegre careas ἐν praepositione me.
ναις, quae videtur esse glossa. - Λα-
κε δ., ut Μαραθῶτι 1, 73. etiam hic ἐν a glossatoro inculeatum dicas. - ἐν πόλει, ἐν ἀκροπολει. ἐν γ μυκλαίφ. hoc celeberrimum Apollinis templum non erat Laeῆ- daemone, sed Amyelis v. Xen. Heli.
urbis, jam pridem a Doriensibus eversae, templis et signis vid. Pans. 3, 18, 4. seqq. triginta quinque stadia a Lacedaemone aberat, propter cluam vicinitatem Spartae nomine continebatur, ut Piraeeus Athenarum, etsi quadraginta stadia distabat. Eae m. εἰ δέ .τι ἀμνημονουσι καὶ ὁπότεροι Ουν. ita Gr. et Reg. , nisi quod in hoc scriptum Videtur,
ut vulgo, ὁποτεροιουν. etiam Ald., Flor. , Bas., recte ὁπότεροι Ουν. deinde Mos iv. δτου pro vulgato εtτovr Aug. a I. m nu οἱ του mendose pro oτο , ut opinor; certe bena habet καὶ 'του περι, quo Pertinet oυν ex antecedentibus, respondent tua sibi καὶ particulae, et -, et -, quarum priorem non erat quod omitterent editores.
I9. υρχει δὲ - χλκαῖος. i. e. initium habent laedera ab ephoro eponymo Plistola et archonte Al
28쪽
σίου μηνος τετάρτ)ὶ φθίνοντος, ἔν-ωθήναις αρχων υλ ως Ελαφηβολιῶνος μηνος εκτy φθίνοντος. ώμνυον οῖδε καὶ ἐσπένδοντο, Λακεδαιμονίων μὲν ρολειοτοάναξ, 'Aγις,) Πλει
Computatio annorum, qui adlauc emuxerunt, hujus belli.
20. Aυται αἱ σπονδαὶ ἐγένοντο τελευτῶντος του χειμῶνος αμα ηρι, ἐκ Βιονυσίων ευθυς τῶν ἀστικῶν, αυτόδεκα ἐτῶν
de ratione horum mensium utriusque gentis non convenit inter doctos, potestque ut librarii in numero diemini siclis inter se perinutatis ere
et, quem minuit, Ideler. Haruit,. d. Chronol. vol. I., P. 362.
derantur haeo nomina in libris hallucinatione acribae alie qua antiquissimi, qui simile Πλειστολας occupavit. quibus nominibus hie non magia earem eotest quam capite 24., cum iidem viri, qui hoc, etiam illud foedus jurejurando fimare jubeantiu cap. 23. δμουνται δε ταυτα ογερκαι τὰς αDας σπονδὰς ωμνυον λα- τέρων. quod non fugit Arnoldum. Λντ ιππος Cl. , Gr., Reg., CRM., Alit., et recentiores edd., non laνθιππος, ut Ar., C., Flor., Bam, Steph.1., Beck., qua de re V. Buti m. gr. maj. S. II. ann. 3. simile Λευκιππος pro A χιππος.Tελλις li. meliores, ut e. 24. I
ωίδας. Iaθμιόνικος. mirum nomen viri Atheniensis, quod non adducor ut ineorruptum eredam, Red hunc nostrum vixisse puto Aάμπων ἰσθμιονίκης , cujusmodi victoriis nomina Graecorum illustrari solent. χριστοκράτης. etiam hoe nomene cap. 24. restitutum est. Me I l. 'Λρι- -οιτζς. ,, nomen 'Αριστοκοίτης inauditnin est. v. Krsiger. ad Dionys.. 331., et de Aristoerata Thuc. 8.
connisa in codicibus. 20. ἐκ Βιονυσίων ευθυς τῶναστικῶν. de diversis Bacchi festia, quae Athenis celebrabantur, v. But mann. ad Demosth. Midian. p. II9.
quatuor erant, et in quatuor men-gea contiguos incidebant e Ruralia τὰ κατ' ἀγρους in Posideonem,
qui mensis solstitium hibernum sereantecedebat; Lenaea in Gamelionem; Anthesteria in Anthesterionem; Urbana denique , quae τὰ μεγάλα vocantur, in Elaphebolionem, qui aequinoctium vernum attingit. verba ἡμερια παρενεγκουσαι Buu- manno l. l. p. 127. sunt dira elapsi, praeterlapM; Gollero autem dieaeel addendi, vel demendi, i. e. Wenige Tage darenter oder daruber διενεγκουσαι . non enim duo dies Lisso ultra decennium, ut I odHellus putabat, sed quatuor infra, quoniam dios Elaphebolionis vicesimus quartus vid. c. I9. non potuerit excurrere ultra diem quartum Aprilia Iuliani. , ,Raque, ait, ,,hyc loco dies intelligendi sunt aliquanto Pau-eiores quam erant in mense NIunychione praeteriti illo anno, quo Peloponnesii in Atticam invadentes bellum gerere coeperunt . . . Contra fit
in altero loco 5. 26. , ubi docet, bellum Peloponnesiacum gestum e se Perviginti septem annos, paucis diebus exsuperantibus. S. παρενεγκουσῶν, παρελθουσῶν. praeterea DodHellus docuit, hanc Thucydidis rationem modo ita constare, si computationem non incipias inde a mense Hecaton
29쪽
24 THUCYDIDIS διελθόντω/ καὶ 'μερῶν ολίγων παοενεγκο-ῶν η ώς τὰ πρῶτον η ἐσβολη ἡ ες την Ἀττικην καὶ ῆ ἀρχη του πολωου του-
δε ἐγένετο. σκοπείτω δέ τις κατὰ τους χρόνους, και μὴ τῶνεκασταχου η αρχόντων, η απὸ τιμῆς τινος την ἀπαρίθμ'σιν τῶν ονομάτων ἐ' τὰ προγεγενημένα σηνιαινόντων, πιστευσας μῆλλον ου γὰρ ἀκριβές Jστιν, οἷς καὶ αρχομενοις, καὶ μεσουσι, καὶ οπως, ετυχέ τω ἡ ἐπεγενετό τι ' κατα θέρη δὲ καὶ νωμῶνας αριθμῶν, ῶσπερ γέγραπται, ευρήσει. ἐξ ἡμισείας εκατέρου του ἐνιαυτου του δυναμιν ἔχοντος, δέκα μὲν θέρη. ἴσους δὲ χειμῶνας, τῶ πρώτω πολεμω τῶδε γεγενημένους.
Displieet foedus sociis ILacedaemonior in in Thracia, negni lue Primum, Gaal cadensibus pratificatus, Clearidas, se Amphipolin Atheniensibus traditurum, Geinde tamen obessit imagistratibus.. 21. Λακεδαιμόνιοι δὲ ελαχον rὰρ πρότεροι αποδιδόναι, αειχον) τους τε ἄνδρας ευθυς τους παρὰ σφίσιν αἰχμαλωτους ἀφίεσαν, καὶ πέμψαντες ἐς τὰ ἐπὶ Θράκης πρέσβεις γοαγμραν, καὶ Μηνἀν, καὶ Φιλοχαρίδαν, ἐκ λευον τον Κλεαρίδαν την Ἀμφίπολιν παραδιδόναι τοῖς Ἀθηναίοις, καὶ τους ἄλλους τας σπονδας, ως εἴρητο εκάστοις, δέηεσθαι. οἱ δ' Ουκ ῆθελον νομίζοντες Ουκ ἐπιτηδείας εἶναι ουδὲ ὁ Κλεαρίδας παρέδωκε μ πόλιν, χαριυμενος τοῖς χαλκιδευσι, λέγων, ώς ου δυνα- τος εχ βία ἶκείνων παραδιδόναι. ἐλθών, αυτὰς κατὰ τάχος μετὰ ροέσβεων αυτόθεν ἀπολογησόμενός τε ἐς την Λακεδαίμονα, ἐν κατηγορῶσιν οἱ περὶ τον γοαγόραν, ὁτι Ουκ ἐπελθετο, καὶ ἄμα βουλόμενος εἰδέναι, εὶ ἔτι ' μετακινητὴ εχ η
prima invasio a ILacedaemoniis in Atticam tacta est, sed ab initio aestatis primae belli illius, quae incipi elint a mense Munychione, sive Aprilis Iuliani me octavo. Πις.
σας μὰλλον. S. κατὰ φησὶ, καὶ χειμῶνας τὰ δικα ἔτη σκοπείτω
tim ξ αρχόντων, ἰ απὸ τιμῆς τινος
νυμου, καὶ εν Σπάρτη τῶν Σφόρων , ' ἀπὸ τιμῆς τινος ωσπερ εν Αργει απὸ τῆς ἴερείας, η στρατq-γίας, ῆ νίκης ἐν τοῖς ἀγῶσιν , μ-
θα τὰ Ο ματα ταυτα σημαίνουσι μόνον την ἐποrῆν τῶν προγεγενημένων. - - σημαιν. ἐς τὰ προγ. haud insolentius dictum est ni amilla, quae Nauli. attulit gr. S. 578., pag. 8 4., I. ed. ipse ThuC., finno.
ἐνιαυτου τὴν δυν. ἔχοντος. haec Ver in jungenda esse docui in majora editione. ἐκατέρου refer ad θέρος καὶ χειμῶνα. sententiat euine dimidio, quod utraque aestas et hiems) consere, annus compleatur. Bh.
κακοφωνία vix, et ne vix quidem, digna Thucydide, quem dedisse Putn μετακίνητος, ut γῆν ἐσβατὸν 2,4 ., ubi v. -r., τυτθὀν ἐουσαν Iliad. ν o. es. Matui. go. S.
30쪽
ομολπία, ἐπειδη εὐρε κατειλημμένας, αυτος πιν, πάλιν πεμπόντων των Λακεδαιμονίων, και κελευόντων μάλιστα μὲν καὶ το χωρίον παραδουναι, εἰ δὲ μη, ὁπόσοι Πελοποννησίων ἔνεισιν,εξαγαγεῖν, κατὰ τάχος ἐπορσετο.
Lacedaemoniorum Aociis etiam Spartae recusantibus id foedus illi per se societatem cum Avieniensibus ineunt.22. οἱ δε ξυμμαχοι ἐν τῆ Λακεδαίμονι αυτοὶ ἔτυχον οντες, καὶ αυτῶν τους μη δεξαμένους τὰς σπονδὰς ἐκέλευον οἱ Λακεδαιμόνιοι ποιεῖσθαι ' οἱ δὲ τρ αυτῆ προφάσει, ιπερ καὶτὀ πρῶτον ἀπεώσαντο, Ουκ ἔφασαν δέξασθαι, 'ν μή τινας
νους μὲν ἀπέπεμψαν, αυτοὶ δὲ προς τοὐς ω ναίου ξυμμαχίαν ἐποιουντο, νομίζοντες ηκιστα αν σφίσι τους τε Αὐγείους ἐπει o- ηθελον, ' πελίδου καὶ Λίχου ἐλθόντων ἐπισπένδεσθαι, νομίσαντας αυτοὐς ἄνευ '- ναίων οὐ δεινοὐς εἶναι, καὶ την ἄλλην Πελοπόννησον μάλιστ' αν ,συχάζειν προς γὰρ ἄν τοὐς 'Aθηναίους, εἰ ἐξην, χωρεω. παροντων ουν πρεσβεων ἀπο τῶν 'Aθqναίων, καὶ γενομένων λόγων, ξυνέβησαν, καὶ ἐγένοντο ορκοι καὶ ξυμιμυα ηδε κατὰ τάδε.
Verta foederas peeuliaris, quod inter se iseerunt Lacedaemonii et
πεντήκοντα ἔτη. ην δέ τινες ωσιν ἐς την γην πολεμιοι την Λα-
κατειλημμένας , int. τὰς σπονδὰς, obstrietas τῆ ὁμολογία .R. ἰποράς. Πh. is beschin ren.
καὶ - παραδοsναι , ,,et a nurbem tradere, si possiι per Chalcidenses, non modo Peloponnesios at
22. ἄρ δ' αυτῶν etc. αυτῶν, Λαχεδαιμονίων. iidem et in istoi i. e. ipsi per re, vel soli sina so-mis , et mox in αυτ ς, intelligendi sunt; νομίσαντας autem nam id Ponendum est loco vulgati νομίσαν- τες pertinet ad ' ργείους. aei licet hoc dicit Thuc., Lacedaemonios societatem cum Atheniensibus secisse Propterea, quia -istininuerint, Argivos quisem ad saciendam eam non ut a nune propensos esse ouam prius, eum ipsi legatos hae cie re Argos miserint Ampelidam et Licham, quo tempore Argivi putaverint, se i. e. Lacedaemonios sine
Atlieniensibus non esse metuendos, reliquam vero Peloponnesum Prorsus quieturam ipsis Arovis ad
Athenienses accessuris, si liceat. licebat autem, si Argivi abstinet antlaedere faciendo cum I.acedaemo nias, vetoribus suis inimicis. quare nunc potius cum Atheniensibus sociari voluisse Lacedaemonios, quo
id auxilii eriperetur Arsivis, ipsique cona uncti cum illis Peloponneso et reli quae Graeciae sine rivalibus im
. Legationem illam Ampelidae et
Lichae in superioribus non diserte vel nominatim commemoritvit Thuc., sed verisimile videtur, eos paulo ante hoc tempus missos esse: nam supra cap. 14. nariat, foedus inter Lacedaemonios et Argivos in m annos sactum ad finem vertisse, Arsi- vos autem noluisse novas inducias pangere, nisi Cynumus ager ipsis restitueretur. hoc responsum sortasse Ampelidas et Lichas retulorant, cum de ea re agenda Argos missi essent. M NE.
cio quo casu omissa esso a librariis, anima ivertit Fr. Portus.