장음표시 사용
51쪽
Vertis fomleris in I annos facti inter Ath. et Argivos cum sociis.
47. , ΣΠΟΝΑΑΣ μοι σαντο ἔκατον ετη 'Aθοναῖοι, καὶ Ἀργεῖοι, καὶ ωαντινῆς, καὶ Πλεῖοι, υπὲρ σφῶν αυτῶν καὶ των
ξυμεάχων, ων ἄρηουσιν ἐκάτεροι, αδόλους. καὶ ἀβλαρεῖς, καὶ κατὰ γῆν, καὶ κατα θάλασσαν. οπλα δὲ μ' ἐξεστω επιφέρειν ἐπὶ πημονῆι μήτε Ἀργείους, καὶ 'Hλείους, καὶ Μαντινέας, καὶ τους ξυμμάχους, ἐπὶ Αθηναίους καὶ τους ξυμμάλ ους, ων αρχουσιν 'Aθqναῖοι. μήτε 'Aθηναίους καὶ τοῖς ξυρμαχους ἐπὶ 'Αργείους, καi υλείους , καὶ Μαντινέας, καὶ τους ξυμμάδους, τέχν μηδὲ μηχανῆ μηδεμιῆ. κατὰ τάδε ξυμμάχους εἶναι Mθθναίους, καὶ ωργείους, καὶ γIλείους, και Mαντινέας, ἐκατον ἔτη ῆν πολέμιοι Γωσιν ἐς την γην την 'A ναίων, βοηθεῖν 'Ἀργείους, καὶ
'IIλείους, καὶ Μαντινέας, 'Aθήναζε, καθότι αν ἐπαγγέλλωσιν 'Ἀθηναῖοι, τρόπω ὁποίω αν δύνωνται ἰσχυροτάτω κατὰ το δυνατόν ῆν δὲ θύωσαντες οἴχωνται, πολεμίαν εἶναι ταύτην τqν πόλιν Ἀργείοις, καὶ Μαντινευσι, καὶ 'IIλείοις, καὶ 'Aθηναίοις,
καὶ κακῶς πάσχειν υπὀ πασῶν τῶν πόλεων τουτων' καταλυειν
δὲ μὴ ἐξεῖναι τον πόλεμον προς ταύτην την πόλιν μζδεμιd τῶν πόλεων, ἐν μὴ ἀπάσαις δοκῆ. βοηθεῖν δὴ καὶ 'Aθηναίους. ἐς υργος καὶ Μαντίνειαν, καὶ Πλεν, ἐν πολέμιοι ωσιν ἐπὶ την γην την 'Hλείων, ῆ την Μαντινέων, ῆ τζν Ἀργείων, καθότιαν ἐπαγγέλλωσιν αι πόλεις αυται, τρόπω ὁποίω αν δύνων- ται ἰσχυροτάτω κατὰ τὸ δυνατόν ῆν δὲ δρώσαντες οἴχωνται, πολεμίαν εἶναι ταύτην την πόλιν Ἀθηναίοις, καὶ 'Αργείοις, καὶ Μαντινευσι, καὶ Πλείοις, καὶ κακῶς πάσδειν υπὸ πασῶν τούτων τῶν πόλεων ' καταλύειν δὲ μὴ ἐξεῖναι τον πόλεμον προς
ταύτην τὴν πόλιν, ἐν μὴ ἀπάσαις δοκν ταῖς πόλεσιν. οπλα δὲ μ' ἐὰν ἔχοντας διἱέναι επὶ πολέμω δια τῆς γης τῆς σφετέρας
αυτῶν, καὶ τῶν ξυμμάχων, ων αν ἄρχωσιν ἔκαστοι, μζδὲ κατὰ θάλασσαν, ἐν μὴ φηφισανίνων σῶν πόλεων απασῶν τὴν δίωδον εἶναι, 'Aθηναίων, καὶ 'Αργείων, καὶ Μαντινέων, καὶ 'IIλείων.
τοῖς δε βο οὐσιν ἡ πόλις ῆ πέμπουσα παρεχέτω μέχρι μὲν
τριάκοντα ημερῶν σῖτον, ἐπὴν ἔλθρ ἐς τὴν πόλιν τὴν ἐπαγγείλασαν βοηθεῖν, καὶ απιοὐσι κατὰ ταυτά ῆν δὲ πλέονα βούλωνται χρόνον τῆ στρατια χρῆσθαι, ἡ πόλις ἡ μεταπεμψαμένη διδότω σῖτον, τῶ μὲν οπλίτsi, καὶ ψιλῶ, καὶ τοξότst, τρεῖς οβ
λοὐς αἰγιναίους τῆς ἡμέρας ἐκάστης, τῶ δ' ἱππεῖ δραχμὴν
oleo R. χθην. ἔτη. risum debuisset Thue., si tarn assectate locutus essedi atqui Gr. 9θηναλι R. ἔτη, ex quo nalluctuationem scritae in-tallia s. τεχνη - μη δ ε μιῶ. cs cap. 18. τρόπω - ου ὁ δυνατόν. somnula di nisi foedorum, ut videtur, eu-lus jam non urgendum puto tamininogiam, eum praeserit In haec Ra explices quominque modo porsint, est 'eaeissime agentes.
τοῖς βοηθυυσιν. Hle. - τρεῖς ὀβ. αἰγιναίους. qui aequabant 1 obolos atticos, sicut dractune aeonetica Io obolos atticos. E G-ro. Paulo inserius recepi Duheri eoniecturam
52쪽
Hγιναίαν. η δὲ-η μεταπεμψαμένη την πεμονίαν ἐχέτω,
οταν ἐν τῆ αφῆς ὁ πόλεμος ο ην δέ ποι δόξη ταῖς πόλεσι
κοινῆ στρατευεσθαι, το ἴσον τῆς ηγεμονίας μετεῖναι πάσαις ταῖς πόλεσιν. ὀμόσαι δὲ τὰς σπονδὰς 'A ναίους μεν υπω τε σφῶν αυτῶν καὶ τῶν ξυμμάχων' 'Αργεῖοι δὲ, καὶ Μαντινῆς, καὶ Πλεῖοι, καὶ οἱ ξύμμαχοι τουτων, κατὰ πόλεις ὀμνυντων.
ὀμνυντων δὲ τον ἐπιχώριον ορκον εχαστοι τον μέγιστον κατα
ἱερῶν τελείων. ὁ δὲ ορκος ἔστω ἄδε , μενω τη ξυμμαχία κατὰ τα ξυγκείμενα, δικαίως, καὶ ἀβλαβῶς, καὶ ἀδόλως ' καὶ ου παραμ μι τεχνῖ οὐδὲ μηχανῆ ούδεμιή. ὀμνυντων ὁ νησι μεν ἡ βουλὴ, καὶ αἱ ἔνδqμοι ἀρχαὶ, ἐξορκουντων δε οἱ πρυτανεις εν υργει δὲ ἡ Θυλη, καὶ οἱ ὀγδοήκοντα, καὶ αἱ ἀρτυναι, ἐξορκουντων δὲ οἱ ὀγδοveoντα ' ἐν δε Μαντινεία οἱ δεμουργοὶ, καὶ ἡ βουλὴ, καὶ αἱ ἄλλαι ἀρ ιαὶ, ἐξορκούντων δὲ οἱ θεωροὶ, καὶ οἱ πολέμαρηοι' ἐν δε Ἐλιδι οἱ δημιουργοὶ, καὶ οἱ τὰ τέλη ἔχοντες, καὶ οἱ εξακόσιοι, ἐξορκούντων δὲ οἱ δqμιου γοὶ, καὶ οἱ θεσμοφύλακες. ἀνανεοὐσθαι δὲ τους ορκους 'Aθηναίους μὲν ἰόντας ἐς υλιν, καὶ ἐς Μαντίνειαν, καὶ ἐς Ἀργος, τριάκοντα ἡμέραις προ υλυρπίων, ωργείους δὲ, καὶ 'Hλείους, καὶ Μαντινέας, ἰόντας Ἀθηναζε δέκα ἡμέραις προ Παναθηναίων τsν μεγάλων. τὰς δὲ ξυνθηκας τὰς περὶ τῶν σπου-κατα ίερῶν τελείων. D. cum Budaeo ἱερὰ τέλεια intelligit majorea et eximias hostias, ,,laetent oua oppositaar V. Herod. I, 183. G-r. quales hecatombae sunt apud Homerum, Quas scholia min. ad Hom. Il. α, 65. τελείας σίας pe hibent. - ἐμμένω. hic rorsus P. et Gδller. ἐμμενῶ e Fr. Porii conjectum. cf. e. 18. - αἱ ἔνδημοιάρχαὶ sunt omnea majores m-- stratus, qui domi sunt, non vπερύ-
οῖ ὀγδοήκοντα. de octoginta viris, magistratu Arpi omni, G-r. volvi jussit Kortuini Hellen . Sisara- ers. p. 127. αἴ ἀρτῶναι. P. eum Golleroeontra libros edidit oῖ ἀρτυναι, quasi non eodem modo munus pro magistratu dici possit, quo paulo ante αἱ ἔνδημοι αρχαί. me. οἱ θ oeo L erant hi apud Mantinenses sacerdotes eini tam ordinarii, sive collemum poenne, alii Mi r i lonea cura t. Idem.
ceterae manstratu . ciuemadmodum
Pindarma et Ismes, similiaque di
τριάκοντα ὴμέραις - δεκαῆμέραις. olympia quarto quoquct
- atti ei die II.; Panathenaea magna non magis singulis annis quam Olympia, sed item quarto quoque anno, et tertio quidem quoqiis olympiadum inde ab Hecatombaeonia dia 28. celebrabantur. Ergo foedus Peloponnesiis renovatum est nhAtheniensibus Scirophorionia die 1 l. limus ipsius anni olyn p. 89, φ. 420. dis 15. Iun.), rura cine Au niensibus a Peloponnesiis Hoeni ou baeonia mensis d. I9. vir p. 90. 3. l8. d. M. Iul.) - Ceterum proxima Olympia ailebantuT olymp. 90, I. m. inuo a a . 14. Iul. , proxima Panathenaea olymp. 90, 3. 418. inde a d. 8. Aug. - de more foedera in tabulis pereoipta Olympias ponendi v. Dahiniann. Herod. p. 18. io ua in tabulam ream incisum, et olytii piae reperium, extat apud Boeckii. Corp. inscripti vol. I., P. 26. E G- .
53쪽
48 THUCYDIDISδῶν, καὶ τῶν ὁρκων, καὶ τῆς ξυμμαχίας, ἀναγράψαι ἐν στήλη λιθίνst, 'A /αίους μὲν ἐν πόλει, 'Aργείους ἐν αγορὰ, ἐν του 'Oπόλλωνος τω ἱερῶ, Μαντινέας δὲ ἐν τοs Aiaς τφ ίερφ
ἐν τη αγορῶ. καταθέντων δὲ καὶ 'ολυμπίασι στήλην χαλκῆν κοινῆ υλυμπίοις τοῖς νυνί. ἐαν δέ τι δοκῆ ἄμεινον εἶναι ταῖς πόλεσι ταυταις. προσθεῖναι προς τοῖς ξυγκειμένοις. ὁ τι δ' αν δόξη ταῖς πόλεσιν ἁπάσαις κοινῆ βουλευσαμέναις, τομο κύ
ριον εσαι. . Manet tamen foedus inise Atli. et Lae. proesens quidem Corintliti non coeunt simul, magisque ad Lacedaemonios se inclinant.
48. μὲν σπονδαὶ καὶ αἱ ξυμμαχίαι Ουτως ἐγένοντο ' καὶ αἱ τῶν Λακεδαιμονίων καὶ 'Aθηναίων Ουκ ἀπείρηντο του- του ενεκα ουδ' υφ' ετερων. Κορίνθιοι δὲ, υργείων ἔντες
ξυμμαχοι, ουκ ἐσῆλθον ἐς αυτας, ἀλλα καὶ γενομένης πρὰ
τούτου Γλείοις, και Ἀργείοις, καὶ Μαντινευσι. ξυμμα ως, τ0'αυτοῖς πολεμεῖν καὶ εἰρήνην ἄγειν, Ου ξυνώμοσαν, αρκεῖν δἔφασαν σφίσι την πρώτην γενομένην ἐπιμαχίαν, ἀλλήλοις εο θεῖν, ξυνεπιστρατεύειν δε μηδενί. οἱ μὲν Κορίνθιοι ουτως ἀπέστησαν τῶν ξυνμάχων, κH προς τους Λακεδαιμονίους π λιν την γνώμην ειχον.
Lae. in ludis olympicia aditu templum prohibiti ab Eleia propter
non persolutam multam, ab iis petitam, quod tempore induciarum olympicarum Ρhvreum mistelluan et Lepreum oppugniinsent; de re utrisque uisceptatur.
49. υλόρπια δ' ἐγένετο του θερους τούτου, οἷς Ἀνδροσθένης Ἀρκας παγκράτιον το πρῶτον ἐνίκα καὶ Λακεδαιμόνιοι του ἱερου υπὀ Hλείων εῖρφθησαν, ῶστε μη πειν, μηδ' ἀγωνίζεσθαι, ουκ ἐκτμντες την δίκην αυτοῖς, ἐν ἐν τῶ ὀλυμπιακῶ νόμω υλεῖοι κατεδικάσαντο αυτῶν, φάσκοντες
σφῆς ἐπὶ Φυρκου τε τεῖχος ὁπλα ἐπενεγκεῖν, κH ἐς Λέπρεον αὐτῶν ὁπλίτας ἐν ταῖς ὀλυμπιακαῖς σπονδαῖς ἐσπέμψαι. ἡ δὲ
49. παγκράτιο ν το πρῶτον ἐνίκα. cum ceteri historiae seri-Ptores nomen ejus, qui stadio vicis
et, ponere soleant, Thucydidos hie et alibi S pancintli victorem nominat. item, notante G-m, Paus. 6, 7, I. quod addit το πρῶτον, --
ser ad posteriorem eiusdem Androsthenis victoriam. Πῆ. - ἐνίκα. imperfectum sensu aoristi. v. Matur.
ei dicunt ἐν δίκη pro δια δίκης, ἐν πυρὶ pro δμα πυρὰς, ἐν οργῆ pro
54쪽
Ll B. V. CAP. 47-50. 49 καταδίκη διοχίλιαι μναῖ ησαν, κατὰ τον ὁπλιτην εκαστον δυο μναῖ ωσπερ ὁ νόμος ἔχει. Λακεδαιμόνιοι δὲ πρεσβεις πέμψαντες ἀντέλεγον, μὴ δικαίως σφῶν καταδεδικάσθαι ' λέγοντεςJ μημ)γγέλθαι πω ἐς Λακεδαίμονα τας σπονδὰς, οτ' ἐσέπεμψαντους ὁπλίτας. πιεχι δὲ την παρ' αὐτοῖς ἐκεχειρίαν ηδη ἔφασαν εἶναι, πρώτοις γὰρ σφίσιν αὐτοῖς ἐπαγγέλλουσι,) καὶ ησυχαζόντων σφῶν καὶ ου προσδεχομενων - ώς ἐν σπονδαῖς, αυ- τοὐς λαθεω ἀδικήσαντας. οἱ Λακεδαιμόνιοι υπελάμβανονου χρεῶν εἶναι αυτους ἐπαγγεῖλαι ετι ἐς Λακεδαίμονα, εἰ ἀδι κεῖν γε ηδη ἐνόμιζον αυτους' ἀλλ' ουχ ῶς νομίζοντας τομοδρῆσαι καὶ ὁπλα ουδαμόσε ἔτι αὐτοψ ἐπενεγκεῖν. υλεῖοι δὲ του αυτου λόγου εἴχοντο, ώς μεν ουκ ἀδικουσι, μη αν πει σωτναι' εἰ δὲ Θυλονται. σφίσι Λέπρεον ἀποδουναι, το τε αυ- τῶν μέρος ἀφιεναι του αργυρίου, καὶ ο τρο θεP γίγνεται, αυτοὶ υπὲρ ἐκείνων ἐκτίσειν.Lacedaemonii cum neque Lepreuna reddere pro multa velint, neque j ii-rare, se eam soluturos in posteriam, templo et certaminibus prohibiti, tamen domi sacrificantes quiescunt, omnibus metuentibus, no vim adhibituri essent et hujus rei causa, et ob castigatum in certamine Lichaim Lacedaemonium, qui, cum bigis nomino reip. Boeotorum commissis vicisset, suas esse publice ostenderat.
50. Σῖς δ' Ουκ ἐσηκου , αυθις τάδε ήξίουν, Λέπρεον μὲν μὴ ἀποδουναι, εἰ μὴ βούλονται, ἀναβάντας δὲ ἐπὶ τον βωμὸν του ς του ὀλυμπίου, ἐπειδὴ προθυμουνταιηρῆσθαι τῶ ἱερῶ, ἀπομόσαι ἐναντίον τῶν Ελληνων ἡ μῆν
αποδώσειν ὐστερον τὴν καταδίκην. ώς δὲ Ουδὲ ταντα ῆ-ελον. Λακεδαιμόνιοι μὲ ρ εἴργοντο του ἱερου θυσίας, καὶ ἀγώνων, καὶ οἴκοι ἔθυον, οἱ δὲ αλλοι Ἐλληνες ἐθεώρουν πλὴν Αεπρεατῶν.
Ομως δὲ οἱ 'Hλεῖοι δεδιότες, μὴ βία θυσωσι, ξυν οπλοις τῶν
λέγοντες.J hoc intelligendum . est ex verbo ἀντέλεγον, solentque talia omittit v. Viach. ad Herod. I, M., pag. 4 I, 96., Iliad. φ , 272., ubi λέγων intelligendum est in ωμωξεν, sicut o tuas. μ , 339. in verbis
Εὐρύλοχος δ' ἰτάροισι κακῆς ἐξηρχειτο θουλῆς, ete. glossator non vidit, verba μο ἐπηγγ. - τους ὁπχί- τας subjecta esse Per asyndeton epexegeticum. ἔφασαν εIναι , direbant fuis-a e. hoc sensu Etam iterum hoc loco in verbis oὐ χρεων εἱναι usurpatum est; item Iliad. ε', 639., ω , 5 3. cf. Matth. gr. S. 499. v πελα μβανον. id valet υπn- λαμβάνοντες ελον. cf. ann. ad 2, 72. ου χρεων εIναι αυτ υς ἐπαγγεῖλαι. totius loci sententia haee est. dixerant Elei, se tempore TuticYD. II. olympicarii an induciarum jam in-
lictumam non expeetasse 1Lacedaemoniorum incursionem, et injuria aD sectos esse. ad quae ILacedaemonii, perstantes in affirmando, nondiim indictas fuisse inducias, respondent, si injuriam sibi jam tunc illatam Putassent, non opus fuisse inducias postea nitulo secius Spartae indicere ;Indixisse autem; neque se usquam lio arma illis intulisse. m. - α λλουχ ώς ν. x. δρῶσαι , sed tanquam id non putantes ita Iecisae i. E. Lacedaemoniis indixisse inducias Eleos.ῶς μὲν Ουκ ἀδικουσι. scit. Λακ. etiam hic praesens implet vicem praeteriit.
55쪽
νεωτερων φυλακὴν εἶχον. ηλθον αυτοῖς καὶ Ἀργεῖοι, καὶ Μαντινῆς, χίλιοι εκατέρων, καὶ Ἀθηναίων ἱππῆς, οῖ ἐν υρ- γει υπέμενον την εορτην. δέος δ' ἐγένετο τη πανηγυρει μέγα. μη ξυν οπλοις ἔλθωσιν οἱ Λακεδαιμόνιοι αλλως τε, καὶ ἐπειδὴ καὶ Λίχας ὁ Ἀρκεσιλάου Λακεδαιμόνως εν τφ ἀγῶνι υπο τῶν βαβδολων πληγὰς ἔλαβεν, οτι, νικῶντος του --οὐ ζεύγους καὶ ἀνακηρυχθὸντος Βοι-ῶν δ'μοσίου κατὰ την Ουκ ἐξουσίαν τῆς θωωίσεως, προελθὼν ἐς τον ἀγωνα ἀνέδησε τον ηνίοχον μυλομενος δηλῶσαι, οτι εαυτου ῆν το αρμα ' ωστε πολλῶ δημῆλλον ἐπεφόβροτο πάντες, καὶ ἐδόκει τι νέον ἔσεσθαι. οἱ μέντοι Λακεδαιμόνιοι ἡσυχασάν τε, καὶ ἡ εορτὴ αυτοῖς -τω διῆλθεν.
Post olvmpia Cori liuium prosecti Argivi eum sociis Corinthios ad soinvitant; praesentibusque etiam Lacedaemoniorum legatis multum disceptatur, sed tandem, accidente etiam terrae motu, re infecta omis
'M δὲ Κόρινθον μετὰ τα υλυρπια υργεῖοί τε, καὶ οἱ ξύμ
μαχοι, ἀφίκοντο, δεησόμενοι αυτῶν παρὰ σφῆς ἐλθεῖν' καὶ Λακεδαιμονίων πρωρεις ἔτυχον παροντες. καὶ πολλῶν λόγων γενομένων τεχος ουδὲν ἐπράχθη, ἀλλα σεισμοί γενομένου
διελύθησαν εκαστοι ἐπ' οἴκου. καὶ το θέρος ἐτελευτα.
Ieracleotarum Trachine pugna cum Aenianibus, Dolopitias, Meliensibus, et nonnullis Thessalomun finitimis; qua pugna vincuntur Heraeleotae, eumque alii pereunt, tum dux eorum Xenares Cni lius.
51. υ δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος φακλεώταις τοῖς ἐν 'αχῖνι μάχη ἐγένετο πρῖς Αἰνιῆνας, καὶ Θόλοπας, καὶ Μηλιέας, καὶ Θεσσαλῶν τινάς. προσοικουντα γὰρ τα ἐμη ταυτα
τβ πόλει πολέμια ἡπι Οὐ γὰρ . ἐπ' ἄλλη τινὶ γρ ῆ τῆ τούτων
το χωρίον ἐτειχίσθη, καὶ εὐθές τε καθισταuων τῆ πόλειήναντιοsντο i ἐς οσον ἐδυναντο φθείροντες, .καὶ τοτε τῆ μάχηενίκησαν τους μακλεώτας, -ὶ Σενάρ'ς, ὁ Κνίδιος Λακεδαι- ρ νιοςJ, αρχων αυτῶν, ἀπέθανε, διεφθαρησαν δὲ καὶ ἄλλοι τῶν ρακλεωτῶν. καὶ ὁ χεφῶν ἐτελευτα, καὶ δωδέκατον ἔτος Ῥπολέμω ΙἐτελευταJ.οκὸ τῶν ἐαβδουχων. i. e. τῶν Ἐλλανοδικῶν. Patinan. 6, 2. AD χας, γρκεσιλάου παῖς, εἰργομενων
τηνικαυτα τοδ αγῶνος Λακεδαιμο
νίων, καθῆκεν ἐπὶ ὀνόματι τοὐ θηβαίων δήμου τὸ ἄρμα, τὸν δὲ ηνω-
consessus ei locus certaminis voca
tur. sic notante Porto, Odyss. 26α ἀγῶν-locus, in quo Ral - ur. es. Iliad. si, 258. ete. m. 51. ὁ Κνίδιος. Herodotiis I, 174. Λακεδαιμονίων ἄποικοι Κν διοι. ibi docti initis Bia1r. ,,Heraclitidae duce Hippota Cniduni olim Condidisse feruntur, e Peloponneso huc Profecti. - cs. Diod. Sac. b, 9, 53., C. O. Mulier. Dor. I., P. IM., se lu. etc. hinc aptaret, a glosa tore esse Λακεδαιμονιος illud ταυτολόγον. proclivi eriore Hailin. τὰ Κνίδιος ρutabat genitivum nominis proprii Rνίδι ς, quod inauditum
56쪽
Heracleam assimini in fidem recipiunt Boeotii, veriti, ne ab Atheniensibus occupetur; qua re indignatitur Lac. Alcibiades, foederis confirmandi musa per inelliam Peloponnesum profectus cum exercitu, a Corintillis, Sicyoniis, aliisque sibi metuentibus, impeditur, luominus muniat Patras.
52. υ δ' ἐπιγιγνομένου θερους, ευθυς ἀρχομένου, την
οράκλειαν, ώς ρετὰ την μάχην κακῶς ἐφθείρετο. Βοιωτοὶ
παρέλαβον, καὶ Ηγησιππιδαν τυν Λακεδαιμόνιον, ώς ου κα
λῶς ἄρχοντα, ἐξέπεμψαν. δείσαντες δὲ παρέλαβον το χωρίον,
ρη, Λακεδαιμονίων τὰ κατὰ Πελοπόνν3σον θορυβουμενων, Ἀθηναῖοι, λάβωσι ' Λακεδαιμόνιοι μέντοι ωργίζοντο αυτοῖς. καὶ
του αυτos θέρους Ἀλκιβιάδης ὁ Κλεινίου, στρατηγὸς ων Ἀθηναίων, Ἀργείων καὶ τῶν ξυμμάχων ξυμπρασσόντων, ἐλθὼν ες Πελοπόννησον μετ' ολίχων 'Ἀθηναίων ὁπλιτῶν. καὶ τοξοτῶν, καὶ τῶν αυτόθεν ξυμμαχων παραλαβὼν, τά τε ἄλλα ξυγκαθίστη περὶ την ξυμμαχίαν, διαπορευόμενος ΠελοπόνHiσον τῆστοατιὰ, καὶ Πατρεας τε τείχη καθεῖναι ἔπεισεν ἐς θάλασσαν,
κώ αυτος ετερον διενοεῖτο τειχίσαι ἐπὶ τῶ 'μφ τῶ ἀχακ' Κορίνθιοι δὲ καὶ Σικυώνιοι, καὶ οἷς ην εν βώβy τειχιοειν, μη σαντες διεκώλυσαν.
Arovorum bellum cum Epidauriis propter victimam non a ductam ab his Argos in templum Apollinia, tectoque coirailio de occupanda Epidauro.
M. Tos δ' α-os θέρους Ἐπιδαυρίοις καὶ ωργείοις πόλεμος ἐγένετο, προZάσει μὲν περὶ του ύματος του Ἀπόλλω
νος του πυθέως. ὁ δέον ἀπαγαγεῖν Ουκ ἀπέπεμπον υπὲρ βοταμίων Ἐπιδαυριοι κυριώτατοι δὲ του ἱερου ησαν 'A
M. πυθέως. Paus. 2, 36, b. , omnia haec .pro πυθέως, χοεῖοι δὲ ἐς ἔδαφος καταβαλοντες uod cognomen proprium fuisse vi- τὴν Ἀσίνην, καὶ την γην προσορι- sietur dei Aros culti, secundum illa σάμενοι τῆ σφετέρα, πυθαέως τε Pausaniae 2, 35. To τμ πυθαέως Ἀπόλλωνος ἡ-ελείπονeo laoὸν καὶ siet vide superior' ονομα μεμα- νυν ἔτι δῆλόν ἐστι , καὶ τον Λυσί- θήκασι παρὰ Ἱργείων. , , Fuit hiqua στρατον πρὸς αὐτῶ θάπτουσιν. cf. Apollinis templum etiam Spartae ridem 2, 3b, 2., et 3, I 0, Io. sed ni- v. Ρaus. 3, M.temptuni, de quo hic agi-hili vox est πυθαέως , nec dubio tur, Arn. putat esse illud, quod stabat
phallina scribae, cui e scribere vo- in ascensu ad Larissam, arcem Ar-
lenti excissit di, quod correxit aut gorii in apud Paua. 2,24. E G-ro. eclo εως, ut esset πυθέως, nee t βοταμίων. menda mani seata, men α litteram expunxit pro reli- sed ea , in qua aspioscast Ver in βο-gione istius generis hominum. si- τανῶν. sic Enim leaendum. arbitror, mili hallucinatione Gr. et Reg. πυ- ut Aesculapii templo clari Epidau-οιέως , cum librarii in aenimo habe- rii. pro herbis, praecipue usurpatiarent πυθίου. hic ciuidem vulgati o- olim a medicis, victimam auotannia lini Il. recte πυθεως, eum et nv- obtulisse existimentur . Apostini, ar- θος 'ro πυθιος extet apud Stepha- tis medicae inventori. ipse deus num In Πυθω et a genitivo ionico apud Nasonem Met. I, 521. -qος possessivum πυθοιος, ut Inventum medicina meum est, opiser-Wass. annotavit. Mosqu. liber prope que pes Orbem erunx πυθέος, Vat. πιθέως, E paria. Dicor, et herbartim subjecta poten- πειθαλῆ, Laur. st torTectione πυ- tia nobis.
57쪽
THUCYDIDISγεῖοι ) ἐδόκει δὲ καὶ ανευ τῆς αἰτίας τὴν. Eπίδαυρον τῶ τε
Αλκιβιάδxὶ, καὶ τοῖς Ἀργείοις, προσλαβεῖν, ην δυνωνται, τῆς τε κορίνθου ενεκα ἡσυχίας, καὶ ἐκ τῆς Αἰγίνης βραχυτέραν ἔσεσθαι τὴν βοήθειαν ῆ Σκυλλαιον περιπλεῖν τοῖς χθηναίοις παρεσκευάζοντο ουν οἱ ' γεῖοι ώς αυτοὶ ἐς τὴν 'Eπίδαυρον διὰ του θυματος τὴν ἔσπραξιν ἐσβαλοὐντες.
. . omniinus copiis Leuctra profecti in eonfiniis sui, duce Aide, ut sacrificantes pro tra uu non litariant, domum redeunt; Argivi invadunι Epidaurios.
54. Eξεστράτευσαν δὲ κῶ οἱ Λακεδαιμόνιοι κα τὰ τους αυτοὐς χρόνους πανδημεὶ ἐς Λευκτρα τῆς εαυτῶν μεθορίας
Et idem poeta ex Ponto 1, 3, 21. do Aesculapio Asserat ipse licet cunctas Epidaurilis herbas. ροτανῶν sorte videtur degenera Bin ποταμῶν, quod ineptius visum correctores mutaverint in ποταμίων, et παραποταμιων , scriptumim sere exemplarium, qui sunt in manibus. Aliam viam emendandi institit et gantissimus Did ., oui sic Thue. 3.,. 350 Ουκ απέπεμπον οπερ
ce que les epidauriens qui n'envo-yalent pas la victime h cause despatur es, ou k cause de Gux quinabitatent te long de la rivthro Quelle est tetis rivihre, et queis
Pinspection suprenie du temple, exigenient Ies victimes dues par les Epidauriens. Eῆς τε - τοῖς χθηναίοις, tum ut Corinthus esaei paeata, Did.
, ,tant pour tenir Corintho en respecl. tum etiam quod Ath. auxilium ex Aegina Argivis itinere compendiosiore latum iri putarent, quam si Myllaeum circumveetasu etias illis ferrent. Ρori. Σκυλλαιον, promontorium Argolidis. IIh. - διὰ - ἐσβαλό ν-τε ς, ut ipsim et hostiam exigerent.
58쪽
προς το Λυκαιον, υτιδος του Ἀρχιδάμου βασιλέως ἡγουμε- νου ' kδει-ουδεὶς, οποι στρατεύουσιν, ουδὲ αἱ πόλεις, ων ἐπέμφθησαν. ώς δ' αυτοῖς τὰ διαβατηρια θυομένοις οὐ προχωρει, αυτοι τε απῆλθον ἐπ οἴκου, καὶ τοῖς ξυμμάχοις περιηγγειλαν μετα τον μέλλοντα, Καρνεῖον εῖος δὲ μην ἱερο- μήνια Απιευσι,) παρασκευάζεσθαι ώς στρατευσομένους. 'Αρ- γεῖοι δ , ἀναχωρησάντων αυτῶν, του πρὸ του Καρνείου μηνὰς ἐξελθόντες τετραδι φθίνοντος, καὶ αγοντες την Ἱμέραν ταυτVν, πάντα τον χρονον εσέβαλλον ἐς την επιδαυρίαν, καὶ ων ουν. ιδαυριοι τοὐς ξυμμάχους ἐπεκαλο το ' ων τινὲς οἱ μεντον μῆνα προυφασίσαντο, οἱ δε καὶ ἐς μεθορίαν της ' ιδαυοίας Ωθοντες ἐσυχαζον.Αth. legatos urbium sociarum Mantineam convocant, suasuque Euphantidae Argivi ex agro epidaurio abducuntur; sed paulo post denuo irrumpunt. iten Lac. exercitu in adversus Caryas educunt reducuntiaque, ne tum quidem sacrificio facto pro transitu litantes. Argivi tertiam sere partem Epidauriae vastant, Atheniensibus opena serentibus propter nuntium acceptum do Lacedaenioniis pariter in bellum profectis; sed jam non egentibus Argivis auxilio suo domum
55. Καὶ καθ' ον χρόνον ἐν τῆ Ἐπιδαυρω οἱ Ἀργεῖοι ησαν,
sacrificia, quibus et Graeci, et Persae v. Bahr. ad Herod. 7, 53. , fines vel nuvi uin transituri, pacem
deormni expetebant. μετὰ - Αωριευσε. I l. manca
Apollinis, cujus varias Causas PrOdit Paus. 3, 13. in honorem ejus dei et mensem appellaverunt Lac., attico Metagoitnioni convenientem, et CR nea restum a*ebant inde a 7. die mensis Carnei per nundinum; eum ero mensem praecedente Hecator beo, quem attico Hecatombaeoni respondere putant, Ηγacinthia celebrabant. cs. cap. 4 I. hujus libri. ,,Docuit Boeculi. Indice lecl. aestiv. uni v. berol. ann. 1816. , solo mense Carneo Spartanos non ante plenilunium in bellunt profectos esse. EG-r .
3, 56. Ex eodem. καὶ ἄγοντες την ὴμ. T. Portus eι Acacius hoc de celebratiotio diemina sestorum ac eperunt, et sic ante eos alii apud Scholiasten. niihi Valla rectius videtur vertisse itinere saetor nam ut ἄγειν, ἀπάγειν, ἐξάγειν, et προσάγειν την στρατιὰν, ita etiam ἐλλειπτικῶς eadent omnia
sola dicuntur: Xenophon I. Cyri p. in fine n οπως προς πολεμίους προσάγειν , ὴ ἀπαγειν απὀ πολεμίων, ξ οπως πρὰς τεθος ἄγειν, ηἀπάγειν. ibidem εἴγε δη σοι κατακέρας ἄγοντι - καὶ εἴ σοι ἐπὶ φάλαγγος ἄγοντι -. idem 2, 59. καὶ ουτως ἐξαγει δη ώς εἰς θήραν παρεσκευασμένος. et 3.i p. 83. . cap. 3,
τούς πολεμίους. D. πάντα τον χρόνον ἐσέβαλ- λον. sic P. cum Bredorio ex Uat. , Η., Gr., quod sane aptu ri est Verbis πάντα τὸν χρόνον, scit. προ τοὐ ρνείου μηνος, per omne temptis ante mensem Carneum, i. e. per Iusere dies. vulgo ἐσέβαλον, quod tantum non soloecum est. bene habent
Ovν e. 55. , ubi una tantum invasio dieitur.
59쪽
ἐς Μαντίνεων πρεσβεῖαι ἀπο τῶν πόλεων ξυνῆλθον, 'A 'αίων παρακαλεσάντων. καὶ λ ιγνομένων λόγων Γυφαμίδας ο Κορίνθιος ουκ ἔφ' τοὐς λογους τοῖς ἔργοις ὁμολογεω σφεῖς μεν γαρ περὶ εἰρηνης ξυγκαθέσθαι, τουρ δ' ὐιδαυρίους καὶ τους ξυμμάχους κατὰ τους σπείουρ μεθ ἔπλων αντιτετάχθαι ' διώ- λυσαι ουν Ῥῶτον χρῆναι ἐφ εκατέρων ἐλθόντας τὰ στρατόπεδα, καὶ ουτω πάλιν λέγειν περὶ τῆς εἰρήνης. καὶ πεισθέντες ωχοντο, καὶ τους Ἀργείους ἀπήγαγον ἐκ τῆς πιιδαυρίας ' υστερον δὲ ἐς τὀ αυτὀ ξυνελθόντες Ουδ' ως ἐδε νήθησαν ξυμβ=ναι, ἀλλ' οἱ 'Αργεῖοι πάλιν ἐς τὴν Απιδαυρίαν ἐσέβαλον, καὶ ἐδΓουν. ἐξεστράτευσαν δὲ κα4 οἱ Λακεδαιμόνιοι ἐς Καρυας ' καὶ ως Ουδ' ἐνταυθα τὰ διαβατήρια αυτοῖς ἐγίνετο, ἐπανεχωρησαν. Ἀργεῖοι δὲ τεμόντες τῆς 'Eπιδαυρίας ώς το τρίτον μέρος ἀπῆλθον ἐποίκου. καὶ 'Aθηναίων.αυτοῖς χίλιοι ἐβοήθησαν ὁπλῖται, καὶ 'Aλκιβιάδης στρατηγὸς, πυθόμενοι δ' τους Λακεδαιμονίους
εστρατεsσθαι' καὶ ως Ουδὶν ἔτι αυτων ἔδει, απῆλθον. καὶ τὀ θέρος ουτω διῆλθεν.
Lae. elam Atheniensibus, laeso lue foedere, praesidium mittunt Epidauriam . quibus par pro pari reserentes Atli., instigantibus Arpi vis, Ho- lotas e Craniis PMuni reducunt ad latrocinati sunt in Laconica.M. Toυ δ' ἐπιγιγνομένου χειμῶνος Αακεδαιμόνιοι, λα- θοr τες 'Aθηναίους, φρουρους τε τριακοσίους καὶ ' ησιππίδαν ἄρχοντα κατὰ θάλασσαν ἐς Επίδαυρον ἐσέπεμψαν. 'Αργεῖοι δ' ἐλθόντες πα 'Aθηναίους ἐπεκάλουν, δει, γεγραμμένον ἐν ταῖς σπονδαῖς δια τῆς ἐαυτῶν εκάστους μὴ ἐὰν πολεμίους διἱέναι ἐάσειαν κατὰ θάλασσαν παραπλευσαι καὶ εἰ μὴ κἀκεῖνοι ἐς Πύλον κομιοίσιν ἐπὶ Λακεδαιμονίους τοὐς Μεσσqνίους καὶ
necesse est legisse Vallani vertenteni Epidaurios autem ac socι os eum amnis aduersus Argivos in arie stare. vulgo, minus, tui deincommode, καὶ τους 'A. saepe confusa καὶ et κατα. es. 6, 18., Scha ser. Meleti erit. II9.
eile expedias, sl ἀφ' legatur, quod
seo uenti nenitivo videtur originem debere. IIh.
Laconicae. v. Paus. 3, 10, s. Πh. ἐξεστρατευσθαι, pro eiost ea se ad bellieani expeditionem. EG-ro. - καὶ Ἀλκ. στρατηγος, πυθ . δ' τους Λακ. ἐξ. Vulgo - στρατηγος ' πνθ. , καὶ ώς etc. interpunctionem emendavit Did , et rocto locum explicuit his verbis,,Νous lisons un Peu plus haut, queles Aretens avalent fait une seconde irruption sur te territoire 41'Epidaure, et que de leur odia les Lac6 thai niens a ginioni port/a gur Caryae, ἐξεστράτευσαν ἐς Καρυας: h cotis nouvelle, πυθ. τους Λακ. R., millo hoplites d' Athhnes, sotia te Con in mari lenient d Alcibiades, vinrent auseco urs des Ariens, uo θησαν; nais commo on nyavait plus besoind' elix, ῶς - ἔδει, attendu la r imite des Lae., ἐπανεχώρησαν, itas'en althrent. δὲ particulam caneellavit, , , comme inui-h-fait inutile, nec sana ferenda est, sed aptuni δὴ, quod posui, non ignarus, has V eu-laa saepe perinicitas esse a librariis.
60쪽
αλωτας, αδικησεσθαι αυτοί. 'Aθηναῖοι ' πικιμιάδου πείσαντος, τῆ μὲν -κωνικῆ στηλη υπέγραφαν, οτι Ουκ ἐνέμειναν οἱ Λακεδαιμόνιοι τοῖς Ορκοις, ἐς Πυλον ἐκόμισαν τους ἐκ Κρανίων αλωτας ληαεσθαι ' τὰ δ' αλλα ησυχαζον.Ηiente ejus anni Argivi et Epidaurrit bellum inter se gerunt insidiis incursioni inque, sine austa pugna; et sub initium veria desertam bello Epidaurum capere sperantes Argivi non proficiunt.
ν δὲ χειμῶνα τομον, πολεμουντων ' γείων καὶ ' μδαυρίων, μάχη μὲν ουδεμία ἐγένετο ἐκ παρασκεinis, ἐνέδραι δὲ κιὰ καταδρομαὶ, ἐν αἷς, ώς τυχοιεν, ἐκατέρων τινὲς διεφθείροντο. καὶ τελε-ῶντος του χειuῶνος, πρὸς Γαρ ηδη, κλίμακας ἔχοντες οἱ 'Αργεῖοι ηλθον ἐπὶ την Επίδαυρον, ώς ἐρημου-σης διὰ τον πόλεμον, βία α*χσοντες ' καὶ ἄπρακτοι ἀπῆλθον. καὶ ὁ χειμὼν ἐτελεύτα, καὶ τρίτον καὶ δέκατον ἔτος τφπολωφ ἐτελευταJ.
c., rebus suis magis magis tua dissidentes, bellum occupare statuunt ritaque toto exercitu et suo, et Helotarum, adjuvantibus sociis Areadum ceteris uo Peloponnesiis, et exteromi in Boeotiis Corinthiisque, duce Aoue, inva iant Argoa.
57. Tos δ' ἐπιγιγνομένου θέρους μεσουντος Λακεδαιμόνιοι, ώς αὐτοῖς οι τε ' ιδαύριοι, ξυμμαχοι ὁντες, ἐταλαιπώρουν, καὶ τἄλλα ἐν τῆ Πελοποννησω τὰ μὲν ἀφειστηκει, τὰ δ' ου καλῶς εἶχε, νομίσαντες, εἰ μη προκαταλήψονται ἐν τάχει, ἐπὶ πλων χωρησεσθαι αυτὰ, ἐστράτευον αυτοὶ, καὶ οἱ κ λωτες, πανδημα ἐπ υργος ' ηγεῖτο-υrις ὁ Ἀρχιδάμου, Λακεδαιρονίων βασιλεύς. ξυνεστράτευον δ αυτοῖς Τεγεῆταί τε, καὶ ο σοι ἄλλοι Ῥρκάδων Λακεδα μονίοις ξύμμαχοι ησαν ' οἱ
δ' ἐκ τῆς ἄλλης Πελοποννήσου ξυμμαχοι, καὶ οἱ ἔξωθεν, ἐς
Φλιουντα ξυνελέγοντο, Βοιωτοὶ μὲD πεντακισχίλιοι οπλῖται, κα2 τοσουτοι ψιλοὶ, καὶ ἱππῆς πεντακόσιοι, κω ἄμιπποι χοι, Κορίνθιοι δὲ δισιίλιοι ὁπλῖται, οἱ ἄλλοι ώς εκαστοι, Φλιάσιοι δὲ πανστρατῶ, οτι ἐν τῆ ἐκείνων ην το στράτευμα.
H. ἀδικήσεσθαι, modo Pro passi Vo, ut saepe. ceteriun otiam hic In orationa obliqua ad infinitivum transit. Bh. τοὐς ἐκ Κρανίων. cap. 35. Erix. κατώκεσαν αυτοὐς ἐν Κρανίοις τῆς κεφαλληνίας. vix Deus est
bia ἐκόμισαν τοὐς ἐκ κρανίων, pro ἐκόμισαν τοὐς ἐν Αρανίοις ἄντας ἐκ
Κρονίων. exempla ubique reperias, velut 2. M. Idem. . 57. ἄμιπποι peditea sunt juxta equites eollocati. Suidas s. V.,
ad Pollue. I, 131. , Ἀμιπποι Pro prio equites sunt, qui duos una equos trahunt et .lternis usurpant. horum nomen o--μως eumi peditibus communicatur, quod soleant in acie iminisceri equitibus pro usu
git leviter armatos pedites, qui necessitate jubente equum conscenderent et pone equitem seuerent, quo invento Boeotiorum optimates equorum utilitatem adauxerint. Ex tile. coinpares hodie usitatum genus militum, quo vocasu Bragoner.