Thucydidis de bello peloponnesiaco libri octo recensuit et explicavit Fridericus Henricus Bothe

발행: 1848년

분량: 571페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

436 THUCYDIDISτον Πειραιῶ πανδημεὶ ἐχώρουν, ώς του ἰδίου πολέμου μείζωνος ἀν του απὸ τῶν πολεμίων ουχ έκὰς, ἀλλα πρὸς τρο λιμώι,οντος. καὶ οἱ μὲν τὰς παρούσας ναυς ἐσέβαινον. οἱ δὲ ἄλλας καθεῖλκον, οἱ δέ τινες ἐπὶ τα τείχη καὶ το στόμα του λι- μενος παρεβοήθουν.

Peloponnesior in classis, Suniunt circumvecta, portum inter Thoricum et Prosias subsid, posteaque Oropum appulsa est; Ath. vero, raptim, ut in se litione, niaxinio iue discrimine, coactis nantia ad tuendam Euboeam Thymocharem eum navibus Eretriam mittunt, ubi quae prius in Euboea errant mini illia emerunt 36.95. Αἱ δὲ τῶν Πελοποννησίων νῆες, παραπλευσασαι καὶ περιβαλοsσαι Σουνιον, ορμίζονται μεταξὐ Θορικου τε καὶ

Πρασιῶν υστερον δε ἀφικνουνται 'Sδρωπόν. Ἀθηναῖοι δὲ κατὰ τάχος καὶ ἀξυγκροτήτοις πληρώμασιν ἀναγκασθέντες χρήσασθαι, οἷα πόλεώς τε στασιαζουσης, καὶ περὶ του μεγίστου βουλόμενοι ἐν τάχει βοηθῆσαι, Εὐβοια γὰρ αυτοῖς, ἀποκεκλ μένης τῆς Ἀττικης, πάντα ην γ πέμπουσι Θυμοχάρην στρατηγὸν καὶ ναυς ἐς Κ ρέτριαν, ἁν ἀφικομένων ξυν ταῖς πρότερον ἐν μία ουσαις καὶ τριάκοντα ἐγένοντο.

Statimque navali proelio dimicare coacti sunt Atli., cum Age miradas cuni classe Oropo adnavigaret, pransua ille quidem cum suis militibus, imprangia autem adhuc Alsieniensibus, ut quibus fraude Eretrie tum non in foro, sed in ultimis urbis aedibus, ememta essenteibaria a unde eum inriti ira rediretit ad naves, signo dato a civibus Peloponnesii irruperiant, et sic pugnare coaeti Ath. aliquantis porquidem restiterunt, mox autem victi in terram confugerunt. quorum qui Eretriam, velut amicam urbem, petierunt, trucidati sunt, n servati praeterquam illi, Qui ad ipsoriam ibi munitionem ae rec perunt; salvae quoque Chalciden pervenerunt aliquot naves.

Καὶ εὐθὐς ναυμαχεῖν 'ναγκάζοντο. ὁ γὰρ Ἀγησανδρίδας

ἀριστοποιησάμενος ἐκ του ' ὀρωπου ἀνήγαγε τας ναυς ἀπέχει

απὁ τῶν πολ. . Oih α. πρ. τρολιμ., μείζονος αν ὁντος του ἰδ. πολ., aiiod quasi legisset in suo libro recte vertit Aeacius majus intestinoeertamine ab hostibus bellum non tonge, aed ad norium adesse rati.9b. ἀξυγκροτητα πληρώμα- τα aunt militea et nautae in myo- stati, nulto usu au baeti, ut explicat Reiis. ad L.ucian. do Gymn. 29., Vol. 7., p. 490. ILucianua Gali. 24., ol. 6., P. 327. λπος συγκροκροτημένη, eguitatus exercitatu . Arn. metaphorani ductam vicit a metallis consusis et commassatis. --

κρότητον S. σφυρήλατονὶ χαλκεανπρόroυν dixit Sophoclea Ant. 400. cf. Dio Cass. 38 , 4b. apud Polybiu in I, 61, 3. πληρώματα σπαε- κροτομήνα opponuntur ἀνασκῆτοις κ. πρὸς καιρον ἐμβεβλημένοις. E

Εὐβοια αυτοῖς - πάντα ην, omnem spem in Euboea positam habebant. sic πάντα εἶναι τινὲ dicuntur, qui in summa auctoritate et existimatione sunt, qui oninia apud aliquem possunt, a quibua omnia expectat. m. v. Rulinicen.

442쪽

μάλωτα ό Dρωπὸς τῆς τῶν Ερετριέων πόλεως θαλάσσης

μέτρον ερ κοντα σταδίους. ώς ουν ἐπέπλει, ευθυς ἐπλήρουν καὶ οἱ 'Abηναῖοι τὰς ναυς, οἰόμενοι σφίσι παρὰ ταῖς ναυσὶ τους στρατιώτας εἶναι ' οἱ δὲ ἔτυχον ουκ ἐκ τῆς αγορὰς ἄριστον ἐπισιτιζόμενοι, οὐδὲν νὰρ ἐπωλεῖτο απδ προνοίας των Ερετριέων αλλὰ ἐκ των επ' ἔσχατα του ἄστεος οἰκιῶν,οπως, σχολῆ πληρουμένων, ροάσειαν οἱ πολέμιοι προσπεσόντες, καὶ ἐξαναγκάσειαν τους υ ναίους ουτως, οπως τυχοιεν, ἀνάγεσθαι. σημεῖον δὲ αυτοῖς ἐς τον 'Sδρωπὸν ἐκ τῆς Ερε

τρίας, οπότε χρη ἀνθεσθαι, ὴρ . διὰ τοιαυτηνς δη παρα

σκευῆς οἱ Ἀθηναῖοι αναγαγόμενοι, καὶ ναυμαχησοντες υπὲρ του λιμένος τῶν Ἐχετριέων, ολίγον ρέν τινα χρόνον ομως καὶ ἀντέσχομ' ἐπειτα ἐς φ την τραπομενοι καταδιώκονται ἐς την γῆν. καὶ οσοι πιν αυτῶν προς την πόλιν τῶν Ερετριέωνώς. φιλίαν καταφευνουσι, χαλεπώτατα ἔπραξαν, φονευ ιενοι -' αυτῶν oῖ δὲ ἔς το ἐπιτείχισμα το ἐν τῆ μετρία , ὁ ε χον αυτοὶ, περιγίγνονται, καὶ ο σαι ἐς χαλκίδα ἀφικνοsνταιτων νεων. Peloponnesii vero, captia 22 Avieniensium navibus, hominibusque partim cae3ia, Partini eaptis, tropaetim statueriint brevique post omnem Euboeam praeter Oreum, ad sesectionem compilisam, suo modo gubernare coeperunt.

Λαβόντες δὲ οἱ Πελοποννήσιοι δυο καὶ εῖκοσι ναυς τῶν 'Aθηναίων, καὶ ἄνδρας τους μὲν ἀποκτείναντες, τους δὲ ζωτρήσαντες, τροπαῖον ἔστησαν καὶ Ου πολλῶ υστερον,μβοιάν τε ἄπασαν αποστ 1iσαντες πλὴν ουδρεου, ταυτθνχειν διειπάναι, διεληλυθέναι , et Thomas Mag. p. 234. διέχει δοκιμώτερον ῆ ἀπέχει, οἷον δεκα

δης διεῖχον δὲ πολυ απ' ἀλλή.

λω ν 2, 8 l. , etc.; sed recte P. Observavit, utrumque verbum legi apud bonos auctores. CL M. gr. S. 3l, G. ναγκάσειαν. significationem verbi auget L praepositio v. Vister. p. 602. , ann. , R, Soph. M. I2., Εl. 6 ., Eurip. 3le s. 879. tigitiir debilius est, quod habent Cass. et Aug., ἀναγκάσειαν, neque illi prae

serenuum.

443쪽

4M THUCYDIDIS

σταντο. Maxima omnium, quae unituam suit, consternatio Atheniensium propter in cladem et amissatii Euboeant, utiliorem adliue illis quam ipsam Atticam, nunc autem velle inenter metuet viam propter Viciniam Piraei, quem tacite, Vacitum navibus, invadere, et, ipsa uriis Athenarum olis sa, Hellespontum, Ioniam , inaniasque, et omne Atheniensium imperium, occupare potui ent Lacedaemonii, si audacioressuissent ad modum Athenietisium et Syracusanorim .

. Toῖς Ἀθηναίοις ώς ηλθε τὰ στερὶ την Ευβοιαν γεγενημένα, ἔκπληξις μεγίστη δὴ τῶν πρὶν παρέστη οὐτε γὰρ η ἐν υ Σικελία ξυμφορὰ, καίπερ μεγάλη τότε δόξασα ειναι,

ουτε αλλο ουδέν πω, ουτως ἐφόβησεν. οπου γὰρ, στρατοπέδου

τε του ἐν Σάμφ ἀφεστηκότος, ἄλλων τε νεῶν Ουκ οὐσῶν, ουδὲ των ἐσβησομένων, αὐτῶν τε στασιαζόντων, καὶ ἄδηλονον, ὁπότε σφίσιν αυτοῖς ξυήήάξουσι, τοσαυτη ἡ ξυμφορὰ ἐπεγεγόνοτο, ἐν Π ναυς τε, καὶ, το μέγιστον, Ευβοιαν ἀπολωλέκεσαν, ἐξ ης πλείω η τῆς 'Αττικῆς ωφελοοντο, πῶς ουκ εἰκότως ἡ θυμουν; μάλίστα δ' αυτους καὶ δι' ἐγγυτάτου ἐθ

Mannertus, taliquarn vetus nomen

Histiaeaa ustirpantem 2, 7., erravit tale enim ibi Mela de Eliboea , Aliquot in ea sunt oppida. Stria, Eretria, Pyretia, Nesos, Oechalia; verum opulentissimae Carystos et Clial-

eis; nihil amplius. Plinius Elihil

non Euboei. Arn. cleruchos auiros dici putat, quos eo niiserint Pericles, recuperata post desectionem Euboea.

νων. S. a Consequente et per meto

αγγελία περὶ τῶν γεγενημένων. ,, Primum sitspicabar. 4λθε sertassis o compendio scripturae, vel alio errore librariorum, ortum esse pro ήγγίλθst, quomodo saepe loquitur Thuc., non ηλθε. cap. 97. ἐπὶ τοις ήγγελ- 1 ἐνοις. deitide cum vidissem, schoiasten verba ηλθε τὰ γεν. interpretari ηλθε μήνυμα τῶν γεγενημένων,

ande apparet, eum agnovisse etὁ ηλουε , nihil tentandunt arbitratus sum, etsi non valde obvium genus loqueri di esse puto. D. Valla quid ni nuntiata sunt; sed ex eo non sequitur,

eum legisse ῆγγέλθη r sensum, quem perspexerat, τοὐ ῆλθε expressit

444쪽

ρπει, εἰ οἱ πολέμιοι τολμήσουσι νενικη κότες ευθυς σφῶν ἐπὶ τον Πειραιῶ, ἔρημον οντα νεῶν, πλεω καὶ οσον ουκ ηδη ἐνόμιζον αυτους παρεῖναι ' οπερ αν. εἰ τολμηρότεροι. ησαν, ραδίως αν ἐποίησαν. καὶ η διέστησαν αν ἔτι μὰλλον την πόλιν -ορ- μουντες, η ἐπολιορκουν μένοντες, καὶ τὰς απ' γωνίας ναυς ηνάγκασαν αν, καίπερ πολεμίας ουσας τν ολιγαρχία, τοῖς σφετέροις οἰκείοις καὶ τη ξυμπάσn πόλει βοηθῆσαι καὶ ἐν τούτPEλλήσποντός τε αν ην αυτοῖς, καὶ γωνία, καὶ αἱ νησοι, καὶ

τα μέχρι Κυβοίας, καὶ, εἰπεῖν, ἡ ω ναίων ἀρχὴ πῶσα. ἀλλ' οὐκ ἐν τούτω μόνp Λακεδαφόνιοι 'A μ/αίοις παντων δοξυμφορώτατοι προσπολεμῆσαι ἐγενο-oi ἀλλα καὶ ἐν ἄλλοις πολλοῖς διάφοροι γὰρ πλεῖστον οντες τον τρόπον, οἱ μὲν οξεῖς, οἱ βραδεῖς καὶ οἱ πιν ἐπιλειρηταὶ, οἱ δε ἄτολμοι ἄλλως τε, καὶ ναυτικῆ ἀρχῆ πλεῖστα, ωφέλουν. ἔδει αν δὲ οἱ Συρακου-

Igitur Ath. statim re ita ves instrarunt, et vocata concione Quadringentis maι iuratum abroga iit, eorum in locum suilaetis 5 millibus ad remput,licam adininistrati lam; qnoriun in numerum recipi volueriant, quicunque urnia gesta reiit; magistratus autem geri sine mercede, et execrandum esse, qui eam acciperet.

97. Ἐπὶ δ' ουν τοῖς ηγγελμένοις οἱ 'Aθηναῖοι ναίς τε εἰκοσιν ομως ἐπλήρουν, καὶ ἐκκλησίαν ξυνέλεγον μίαν μὲν

εὐθυς τότε πρῶτον ἐς την Πυκνα καλουμένην, ουπερ καὶ ἄλλοτε εἰώθεσαν, ἐν ιπερ καὶ τους τετρακοσίους καταπαύσαντες τοῖς πεντακωχιλίοις ἐφηφίσαντο τὰ πράγματα παραδΟὐ- ναι' εἰναι δὲ αυτῶν ὁπόσοι καὶ ο πλα παρ χονται' καὶ μι

σθὸν μηδένα φέρειν μηδεμιῆ αρχῆ εἰ δὲ μὴ, ἐπάρατον

ἐποιήσανTO.

γα οiιό ρκου ν. repete αν ex praegre is . - οἱ μὲν ο ρεῖς - ἄτολ- μοι. explicatius lianc morunt discrepantiam persequitur I, 70. et 8 . dativum ναυτικὴ ἀρχῆ unae τψώφέλουν, cum verbum ωφελέω et dativum, et accusativum , admireat. V. N. gr. g. 39l. Ex tile. ναπτικῆ ἀρτῆ, unperio maris, i. e. mari imperantibus, qui prae aliis alacres proniti ad agendum esse det ent; quales erant Ath.; non uern ILacedaemonii, qui tarditate sua imperium illud Atheniensium adiuvabant. 97. ἐς xην Πυκνα. sie libri optimi pro mυκα. illud veteribus Attieis vindieat Huumann. gr. m .

ubi plerumque contiones Atheniensium habetantur, maximo αἱ κυριαιθηλησίαι. v. annot. ad O. 67. - οπλα παρεχεσθαι, i. e. baL- τευειν, soli ditiores poterani* pau-lteres leviter armati erant, vel nava-em ni ilitiam exercet,ania In. ., tilios laudat K. ad Dionys. p. 25 .,

Aristoti Polit. 2, b, 2.; 6, 4, 3. , Plat.

πάρατον, ἀραχν, exsecrandum, diris devovendum; quarun empla vide apud Sophoclem oe l. tur. 254. - Ε7., et Aristophanem Theani. 3lo. - 330. cf. Soph. Trach.

IIvliis D, 5. Hujus atmestas Dei- noris novam velut flammam regia insidiae ut vulgo ipsum liberosqoe exaeerarentur ; quae dirae brevi ab omniaua dita eaaM- duae, ut saevii et iple in .uum

445쪽

Allia Mooue frequenter advomtia eoneionibus Aui. sciverunt testes doereanciis nomothetis omninue a ministratione rei p., aequa illia quidem initio, pariter uo utili optimatibus ac plebeiis.1 γίγνοντο δὲ καὶ αλλα υστερον πυκναὶ ἐκκλησίαι, ἀφ' ων καὶ νομοθετας, καὶ ταλλα, ἐψηφίσαντο την πολιτείαν. καὶ ουχ ηκωτα δη τον πρῶτον χρόνον ἐπί γε ἐμυ'Aθηναῖοι φαμνονται εὐ πολιτευσαντες ' μετρία γὰρ η τε ες τοὐς ολίγους, κῶτους πολλοὐς, ξυγκρασις ἐγένετο, κὰ ἐκ πονήρων τῶν πραγμάτων γενομένων τοsτο πρῶτον ανηνεγκε την πόλιν.

Deinde etiam Alcibiadem eum eoque sentientes restituerunt, nuntioquct misso et illum, et exercitum, qui Sami erat, res capeMere aus

serunt.

ψηφίσαντο δὲ καὶ Ἀλκιβιάδην, καὶ . ἄλλω ς μετ' αντον,

κατιέναι, καὶ παρά τε ἐαε νον, καὶ παρὰ το ἐν Σάμω στρατόπεδον, πέμφαντες διεκελεύοντο ανθάπτεσθαι τῶν πραγμάτων.

Ita nintatis rebus Pisander et Alexieles, aliaque principes onga iamin, Deceleam se subduxerant; Aristarchus autem dux Oenota, matellum Atheniensium, tune a Corinusiis obsessam, capit per dolitui et Boeotiis tradit.

9'. 'Εν δὲ τῆ μεταβολῆ ταυτη ευ ς οἱ μὲν περὶ τον Πείσανδρου καὶ 'Aλεξικλέα, καὶ ὁσοι ἐσαν τῆς ολιγαρχίας --

san tinem, effererrent. Plinius H. N. 7, 7. Ut populus serta univer-MIa conamrgeret, dirasque Pompus, suas ille mox luit, impreearetur. Horatius Epo l. 5, 89. Irim agam eos: dira detestatis nulla expiatur viet ima. usmodi exsecrationibus etiam Christiani olim eat honei haereticos de-Vo ere solebant, quas diras ridieulo imitatus est Sterne in fabula nitimsia, inscripta Tristram Silandy.ωομοθέτας Arai. intelligit viros

constituendae rei p. deles tos, ' Io mu

γάρ ἐστιν ὀξυτόνως ὁ κακοηπης,

κόψηρος δὲ ὁ ἐπίπονος etc. T. e. 2 . hujus libri, ubi G-r., multis citatis auctoribus, quamvis invito Schneidero in Ieaico v. πονηρὸς, edidit πόνηρα πράγματα, si eut h. l. πονήρων τῶν πραγμάτων. Did. , ,πονηρῶν. Noua croyona qu'il laut lixa πονήρων, Eomine dans plusi eurs au- tres passagea de Thucydide. πονήρων eat synonyme de ἀσθεν , --lades; te inoi niεtaphoriquo ἀνένεγκε, qui auit lininldiatenient apras,

confirme notre assertioni ear on dit

ἀναφέρειν ἐκ νόσου, ἐκ μέθης, υπνων. Pluti in Romulo, c. I 8. dii ἐκ τῆς πληγῆς ἀνατερων. . Herod. I, 116. εκπλαγεὶς δὲ τουτωσι

446쪽

λιστα, υπεξέρχονται ἐς την ὰσεκέλειαν ' Ἀρίσταιπος δὲ αὐτῶν

μόνος, ἔτυχε γὰρ καὶ στρατηγῶν, λαβὼν κατὰ τάιος φότας τινὰς τοὐς βαρβαρ-άτους ἐχώρει πρὸς την οἰνοην. ην δὲ - παίων ἐν μεθορίοις τῆς Βοιωτως τεῖχος ἐπολιόρκουν δ' αυτο διὰ ξυμφοραν σφίσιν ἐκ τῆς Οἰνόης γενομένην ἀνδρῶν

ἐκ Λεκελείας αναχωρουντων διαφθορὰς οt Κορίνθιοι, ἐθελον-τηδὸν ' προσπαρακαλέσαντες τοὐς Βοια τους. κοινολογησά

μενος ουν αυτοῖς ὁ ' ίσταρχος ἀπα- τοὐς ἐν τῆ Οἰνόη, λέγων, καὶ οἱ ἐν τῆ πόλει τἄλλα ξυμβεβήκασι Λακεδαιμο

τοις γὰρ ξυμβεβάσθαι. οἱ δὲ πιοτεύσαντες. ώς ἀνδρὶ στρατηγῶ, καὶ Ουκ εἰδότες ουδὲν διὰ το πολιορκεωθαι, υπόσπονδοι ἐξερχονται. τούτω τῶ τοόπ' Οἰνόην ληφθεῖσαν Βοιωτοὶ κατέλαβον, καὶ ἡ ἐν ταῖς Ἀθηναις ολιγαρχία, καὶ στάσις,

ἐπαυσατο. Peloponnesii, qui Mileti erant, intelleeta fraude Tissaphermis, eumquen Pharnaballo arcesserentur, elani Samiis, 73 navibus solvunt et in Hellespontum navigant, tempestate autem laetati ad Icamini insulam appellere coguntur, neque per 5 vel 6 dies ventum nacti Chium

perveniunt.

99. Υπὁ δὲ τοὐς αυτοὐς χρόνους του θέρους τούτου καὶ

οἱ ἐν τῆ Μιλητω Πελοποννήσιοι, ώς τροφήν τε οὐδεὶς ἐδίδου

λ. τοξοτας τινάς. sie dicebantur Athenis servi publici, quilexi arctiis et allis magistratibus prae-ato Brant. v. Pollux 8, 10 . et Boelch. de Oecon. pol. Ath. I., p. 222. Erant sere barbara, unde etiam Sc3uine dieii. cf. annota ad e. 67 Πk.τους βαρβαρωτάτους, maxime barbaros, Scythas, elui pili i

nium ab aliarum genti lin, Praesertim Graecorum, morimus abhorre

των. tile. προσπαρακαλεσαντες. ita Cass. et Aus., ut 2, 68. cum illi eodd., is in Dan.; sed utroque loco scriptura controversa esc, et hie quidem vulgo legitur προσκαλε- σαντες. qua ro vereor ne ponendum

sit παρακαλέσαντες, librariique salso Peraeriptum πως subjecto παρὰ eorrexerint, illo non expuncto, cum litura abstinerent pro more suo. Certe alteriatro horum careri potest salva sententia. - de interpunctione hu- alia loei reete Did. .,Νoua Croyonsque e est a tori que G . et P. aliique recentior in praeter DL Ineuent uno virgule aprM ἐθελον-τηδὸν , pour rapporter cet adverbeh ἐπολιόρκουν. πολιορκῶ ἐθελ. notas ambia produiro un sena laadmissi-ble, tandia que --καλέσαντες τοὐς B. ἐθελ. prigento un aena naturet, ,, ita appethrent quieonque parnii lea Boeotaena uoudrait urendre lea ar- mea. - Zonaraa μελοντηδὸν

Κορίνθν, ἐν φωφῖδι, etc. v. Euripo Alcmaeon, Eum p. fragm. p. 31. et 32. nostrae ed. Θουκυδίσης, καὶ

πο ννή σιοι. nominativus ot ma. videtur non habere quod albi assumat verbum; sed scraetor post multa interjecta membra in illius loeum substituit alium nominasuum 4 Μίν

447쪽

442 THUCYDIDIS

των υπο Τισσαφέρνους τότε, οτε ἐπὶ - Ἀσπενδον παρήει, προσταχθέντων, καὶ αἱ φοίνισσαι νῆες, Ουδὲ ὁ Πσσαφέρνqς, τέως που ῆκον, ο τε --τπος ὁ ξυμπεμφθεὶς αὐτῶ ἐπεστάλκει Μινδάρφ τῶ ναυάρχω, καὶ αλλος, Ἱπποκρατης. ἀνθρΣπαρτιάτης, καὶ ων ἐν Φασήλιδι. οτι Ουτε αἱ νῆες παρέσοιντο, πάντα τε ἀδικοῖντο υπο Tισσαφέρνους, Φαρνάβαζός τε ἐπεκαλεῖτο αὐτους, καὶ ην πρόθυμος , κομίσας τὰς ναsς, καὶ αυτος

τὰς λοπτὰς ἔτι πόλεις τῆς εα-os αρχῆς ἀποστῆσαι, τῶν 'Aθο- ναίων. ῶσπερ καὶ δ Tισσαφέρνης, ελπίζων πλέον τι σχήσειν ἀπ αυ s. o-ω δὴ ὁ Μίνδαρος πολλ0 κόσμ' καὶ ἀπο παραγγέλματος αἰφνιδίου, οπως λάθοι τοὐς ἐν Σάμφ. ἄρας ἀποτῆς Μιλήτου ναυσὶ τρισὶ καὶ ε ομήκοντα, ἔπλει - τον Ἐλ-ληοποντον. ἔπρότερον δὲ ἐν τφ αυτν θέρει τῶδε ἐκκαίδεκα ἐς αυτον νῆες ἐσέπλευσαν, αῖ καὶ τῆς πιμονήσου τι μέρος κατέδρα- ρον. χειμασθεὶς δὲ ἀνέμφ, καὶ ἀναὶ κασθεὶς, καταίρει ἐς τὴν

ἀφικνεῖται ἐς τὴν χων.

Qua de re Thrasyllusi certior laetus Lesbi et in continente adversa collo tis speculatoribus, ne solvena lateat Min larua, ipse evineta sua Meth unain yroficiscitur, Contineatus parari jubens, ut, si morentur Peloponnesii, talium pergat.

100. υ δὲ Θράσυλλος ἐκ τῆς Σάμου, ἐπειδὴ ἐπύθετο αὐ-

τον ἐκ τῆς Μιλῆτου απnρκότα, ἔπλει καὶ αυτος ναυσὶν εὐθυς πέντε καi πεντηκοντα, ἐπειγόμενος, μὴ φθάσy ἐς τον Ἐλλή ποντον ἐσπλεύσας. αἰσθόμενος δὲ, οτι ἐν τῆ M' εχ, καὶ νομίσας αὐτὸν καθέξειν αυτοὐ, σκοποὐς μὲν κατεστήσατο καὶ ἐν τῆ Λέσβω. καὶ ἐν τῆ ἀντιπέρας ήπεωφ. εἰ ἄρα ποι κινοῖντο αἱ ες, οπως μὴ λάθοιεν αὐτος δὲ ἐς τὴν Μήθυμναν παραπλεύσας αλφιτά τε, καὶ τὰ ἄλλα ἐπιτήδεια, παρασκευάζειν

ἐκέλευεν, ως, ἐν πλείων χρόνος γίγνqται, ἐκ τῆς Λέσβου τοὐς ἐπίπλους τst X ποιησόμενος.

αυτου, quod eae hae re eom--Hium aliquod se pereepturum spe raret. Pori. καὶ α πὰ - αἰφν ιδίον. i. e.

2tc., quamvis subito indieta profectisne, tamen ordine et servata militari disciplina, ne turbate discedens Ath. adverteret.

hae notione verbum, ut Ara . nnno ravit. de Cuma v. cap. 3l. hujus libria

448쪽

LIB. VIII. CAP. 99-100.443

SImul Eresum, quam exules Methymnaeomini ex optimatibus, inuiymnani

ipsam frustra Rearessi, ad defactionem compulerant, rem pere conabatur, Thrasybuli, quI prius eo venerat, et duarum navium ex Hellesponto Athenas redeuntium, et methyinnaeartim, adjunctis sibi auxiliis, quibus Eresus va, machinisque, et quovis modo, EXPu

gnaretur.

Aμα δὲ, Ἐρεσος γὰρ τῆς Λέσβου αφειστήκει, ἐβουλετο ἐπ

αυτ ν πλευσας, εἰ δύναιτο, ἐξελεῖν. Μηθυμναίων γαρ ουχοἱ αδυνατώτατοι φυγάδες, διακομίσαντες ἔκ τε τῆς Κυμης προσεταιριστους ὁπλίτας ώς πεντήκοντα, καὶ των ἐκ τῆς ἡπει- ρου μισθωσάμενοι, ξύμπασιν ώς τριακοσίοις, Ἀναξάνδρου Θηβαίου κατὰ το ξογενὲς ἡγουμένου, προσέβαλον πρώτy --θυμνy' καὶ, ἀποκρουσθέντες τῆς πείρας διὰ τοὐς ἐκ τῆς Μυ

ἀπωσθέντες, καὶ δια τοs ὁρους κομισθέντες i ἀφιστῆσι την Ἐρεσον. πλευσας ουν ὁ Θράσυλλος ἐπ' αυτ ν πάσαις ταῖς ναυσὶ διενοεῖτο προσβολὴν ποιεῖσθαι ' προαφιγμένος δὲ αυ- τόσε ην καὶ Θρασυβουλος πέντε ναυσὶν ἐκ τῆς Σάμου, οτε

ηγγέλθη αὐτοῖς ἡ των φυγάδων αυτη διάβασις ) υστερήσας δὲ

επὶ την Ἐρεσον ἐφώρμει ἐλθών. προσεγένοντο καὶ ἐκ τοὐπιλησπόντου τινὲς δυο νῆες ἐπ' οἴκου ἀνακομιζόμεναι, καὶ αἱ μη μναῖαι' καὶ αἱ πασαι νῆες παρῆσαν ἔπτὰ καὶ ἐξή

κοντα, αφ' ύν τω στρατευματι παρεσκευάζοντο, ώς κατὰ

προσεταιριστους , sodalino conjunetos. Herodotus 3, 70. τοῖσι των Περσέων ωοξε καὶ Βαρεων προσεταιρίσασθαι. ibi Bahr. notavit, in Gmaeeorum civitatibus liberis, nec minus Romae, oui exellisi aut ra- noti essent ab auininistratione rei p., haud raro sodalitia constituisse, in iisque conjuratione μοσίφ facta novas rea molitos esse de re eitat C. F. Hermann. Lehrbuch d. gr. Sinaisalterili. S. 70. annot. 2., et GeuZem Rom. Aliti litig. IV., p. 203., sequ., 2. e l. ligurate Lucianus de Hist. scrib. Cap. 23. dixit προσεταιριζεσθαι τὸν πι

νοφῶντα.

κατὰ τὼ ξυγγενές. de hae

consanguinitato Boeotoruim cum Ae

προστιγμένος - διά βα- σις. ,, Videtur vστερήσας ad Tilms bulum reserra, quem dicat, licet

qui repetendum fuerat Thrasylli nomen Post υστ. neque enim hic p renui i commodum esse locum puto,

quae incipiat a προαφ., Et desiliatin διάβασις. Π. Steph. quem, no nullis probatum, jure, ut opinor, D. refellens , , Acacius tamen, inquit, ,, haec Per parenthesin dicta existimavit, et ὐστ. ad Tlirasyllum, non Thrasybulum, retulit; nee video quidquam obstare, quominus ita recte accipi posaint. τινὲς δυο. ita bis terquo Noster. et Cicero 2. de Fin. , I9. Leonidas, Da nondas, tres aliqui, aut quatuor. V s. Similiter cap. 2 l. διακοσίους μέν τινας, ubi Hi . ,,Particulam imo pronomen. τινὲς,

quae nominibus numeralibus adnecti solet, ne luas tuam, ut pleramluo videtur, redundare existimat Stephanus Append. ad Scripta al. de Dial. attica p. 80. , sed eum potiuε usum habere, quem aflud Gallos que u ea, ut cum dicunt Ii a delueure Ia ques-psea vingi Ioura, ad verbum eo-- moratiis est ibi aliet oi viginti dira, i. e. circiter 20 dies. do Latinorum simili usu gos aliquis D. ibidem laudat Taubmann. et Lambinum ad Plauti Menaechm. b, b, 57., et Gro- novium ad Geli. 3, 7. cf. ann. ad

449쪽

444 THUCYDl DIS

κράτος μηχαναῖς τε, καὶ π πιαὶ τρόπ, ην δυνωνται, αἴρη-

σοντες την Ἐρεσον.

Mindarus et Peloponnesu obliquo cursu, Eresoque vitata, In continentem navigant, et, postri iam Crateriam, Arinussas, et Hamnatantem, subierunt ad prande naum, Lectum, Lari ani, et Hainaxuum, aliaque ibi oppida, praetervecti, in Hellesponisin perventulit, et Rhoeteum, partini lue Sigeum, appellunt.

Πελοποννησίων νῆες, σπιπιτισάμεναι δυσὶν ημέραις, κH λαβόντες παρὰ τῶν μων τρεῖς τεσσαρακοστὰς εκαστος χίας,

τρίτη διὰ ταχέων ἀπαίρουσιν ἐκ τῆς πιου ' πελάγιαι, ῖνα περιτυχωσι ταῖς ἐν τῆ Ἀέσω ναυσὶν, ἀλλὰ ἐν ἀριστερ*την Λέσβον ἔχοντες ἔπλεον ἐπὶ την ηπειρον ' καὶ προσβαλόντες τῆς Φωκαχος ἐς τον ἐν Κρατερίοις λιμένα, καὶ ἀριστοποι σά-

μενοι, παραπλευσαντες τὴν Κυμαίαν δειπνοποιουνται ἐν Αρ

γινουσσαις, τῆς τε ηπείρου ἐν τῶ ἀντιπέρας τῆς Μυτιλήνης ἐν-

δοσὶ μὴ λέγε, ἀλλὰ δυοῖν. Eustath. ad Iliad. v , p. 802, 28. - δυσὶ βάροβαρον. Lobeck.-Phrin. δυσὶ non rarum esse dicit apud Dpocraten , s mel autem tera apiid Titu didem, et apud oratores atticos et Pilitarchumnus luam: quare sibi certum esse, δυ-o scribi debere h. l. se 1 Thomas Mag. P. 2b3., Phrynichum reprehendens, etiam Atti eos dicere ait δυσὶ, quamvis melius su δυοῖν, et assere hune ipsum locum. Butunannua quo u gr. In . Vol. I., p. 282. tu ir o σί. N. gr. S. 138. E G- . τρεῖς τεσσα ρακo στὰ ς ἔκπιστος - S. αρχαῖα νομίσματα ἐπιχωρια. Portus ita vicis in putabat hunc nummuin, quod esset quadragesima pars numini alicujus igno

terant Atheniensium ad Eregum naves haec prorsus contraria sunt, neque ullo modo inter se conelitari

possunt, nisi ante πελάγιera Inserason, quod facile absorberi potuit ab ultima praecedentia nominis nov. hule loeuoni non solum tota navigationi a praeter Asiae continentia littora deseriptio a rinae eonvenit, sed etiam sequena αλλὰ respondet. Speciosa conjectum, sed κακόφωνος duobus ou collidentibus, ut in Dulceri conjectura cap. 9 ., quod vitaturum Lisse puto elegantem scriptorem. abhorret sane I λαγιαι: quid autem, si Thuc. di xu πλάγιαι, obliquae, obliquum cursum tenentes, non in altum, sed continentem Versus 3 frequenter commemorantur πελάγιαι νῆες , rarius πλάγιαιr hinc, opinor, lapsus librariorum. paulo durius constructisua re tu me non movet: si r hamini remim Thucydides. ἐν Κρατερίοις. Crateria inter Phoeaeam et Smyrnam alta eranti

terpretibus, variaque comminiscentibus, eum non viden , sorte exeidisse post τῆς. Arginussae insulae cum vicinae essent continenti, nec

magnae, Peloponnesii partim in illis, sartim in conciliente, coenaverunt. iodorus 13, 97. 'Αρχινοωσαι ita scribendum est τότ' ησαν οἰκούμεναι, καὶ πολισμάτιον αἰολικον elarum morie Alcibiadis. I lasa. 4-- σαι, κείμεναι μεταξὐ Μυτιλήνης καὶ

μης, ἀπέχουσαι τῆς ἡ πείρου βρα- χἡ παντελῶς καὶ τῆς ἄκρας τῆς Κα

νίδος. Strabo I3,2. Μυτιλήνη κε

450쪽

LIB. VIII. CAP. 10 102.445

τευθεν δὲ ἔτι πολλῆς νυκτὸς παραπλευσαντες, καὶ ἀφικόμενοι τῆς ἡπείρου ἐς Ἀρματο τα, καταντικρὐ μMμνης, ἀριστ ποιησάμενοι, διὰ ταχέων παραπλευσαντες Αἐκτον, καὶ Λάρισαν, καὶ 'Aμαξιτον, καὶ τὰ ταύτη χωρία, ἀφικνοsνται ἐς Ῥοίτειον ήδη του 'Eλλησπόντου, πρωῖτερον μέσων νυκτῶν εἰσὶ ε αῖ των νεῶν καὶ ις Σίγειον κατῆραν, καὶ ἄλλοσε τῶν ταυτρχωρίων. Peloponnestis Hellespontum ingressis Ath., qui Sesti erant 18 navibus,

re comperta quam celerrime ea ipsa nocte solvunt, oramque Chersonesi legentes in mare apertum enavigare titudent; et ac Abydum quidem appulsam ellissem hostium latent, sed orienta solo Mindari exercitus eos conspexit et persequi eoepit, illorum tu vibus inter septis, eeteris autem in continetitem et Lemnum diffugientibus.

102. Οἱ δὲ Ἀθηναῖοι ἐν τῆ Σηστω δυοῖν δεουσαις εἴκοσι

ται μεταξ ὁ ΜηθVνης π. τῆς Μωλίας, 4 μεγίστq πολις, διέχουσα τῆς Μαλίας ἐβδομηκοντα σταδίων, τῶν

δὲ Κανῶν εκατον εtκοσιν, οσον καὶ τῶν 'Αργινουσσῶν, H τρεις μέν εἰσιν

οὐ μεγάλαι νῆσοι, πλησιάζουσι δὲ τ πείρω, παρακείμεναι δῆ maleli. G. ταῖς Κάναις. continentis locum illum, quεni dieit Thuc., intelligas Mali in promontorium. Xeno-

καὶ Οἴ Ἀθηναῖοι δειπνοποι μενοι ἐν ταῖς Ἀργινούσσαις' αυται δ' εἰ

nugae sunt, larissae emetae ex ver

Post παραπλευσαντες Caasia, Aug., It., Vat., MF., Κ., In., Ar., Chr. , addunt τὴν Κυμιαν, quod e Praegressis limepsisse auspicatur K. P. 307., P. autem ex τὴν καναίαν corruptum putati m. Cana, sive Canae, promontorium, in eoque Op-I idum Aeolidis suit, oppositum Maiae, τὸ κάνης ορος Ηerod. 7, 42. M. Strab. 13., p. 916. Almel. , Mela

.. I.

Harinatua promontorii Troadian om n est apud Strabonem 13., P. 923, B, Almel., urbis apud Plinium.

ibi purpurariam genera majora pro venire doeet nos Athanaeus; ibi etiam sal eoitur αὐτομάτως etesii aspirantibus; auctor Etrabo . non enis isso α πῖ του ἐν αυτῶ κατακλιθῆναι Βία καὶ Ἐραν, alunt grammatici. ἐμαθόεντα vocat auctor li*mni in Apollinem. - Ἀμαριτος Troadis πολίχνιον Straboni, Plinio ιoeus tantum. E Waas. ei vicina Larissa urbs, in ora Tromtis sita. .. Strab. Focτειον, Σίγειον. Mela I, 18. In promontorio est Cana oppidum, quod praeterveetos stinus excipit, non pronus, aed longe aemolliter fleatis, retrahem sque Pau latim oras usque ad ima montis Idae. - Tum ainus alter, 'Aχαιῶν

λιμὴν, non longe ab Ilio littora incurvat. - hie Sigeum fuit oppi,dum; hie Aehivorum Sellantium

atatio. - extra sinum sunt rhoe

tea littora, Rhoeteo et Dardania Uάρδανον dicit Herod. 7, 3. Both. F

geo promontorio et Npido cl. Strab.13., p. 595. seou., Mo, B, Herodotilnis p. ad 4, M., etc. 102. Matum ἰσχυρότατον τεῖχος τῶν ταυτst vocat Herodotus 9, IIb.

SEARCH

MENU NAVIGATION