Thucydidis de bello peloponnesiaco libri octo recensuit et explicavit Fridericus Henricus Bothe

421쪽

416 THUCYDIDIS

παρόντας πολεμίους λεχθέντων καταφρονεῖν, πλεῖν τε ἐπὶ τον Πειραιῶ.

Id, multis urgentibus , Alcibiades impedivit, nihil antiquius esse dieens sibi, cum dux creatus sit, quam ut Tissaphernelia conveniat de bello gerendo. itaque statim eum prosectus est, quo ostenderet, utrinquo plur inium se valere auctoritate, et Athenienses Tissapherne, hunc autem Atheniensibus, terrens.U-τὀ μεν ἐπι τον Πειραιῶ πλεῖν τοὐς ἐγγυτερω πολεμίους υπολιπόντας καὶ πάνυ διεκωλυσε, πολλῶν ἐπειγομέ-νωπι τὰ δε του πολέμου πρωτον ἔφη, ἐπειδὴ κάὶ στρατηγος ῆρητο, πλευσας ως Tισσαφέρνην πράξειν. καὶ απὁ ταυτης τῆς ἐκκλησίας ευθυς ωλετο, ῖνα δοκῆ πάντα μετ' ἐκείνου κοινουσθαι, καὶ ἄμα βουλομενος αυτῶ τιμιωτερός τε εἶναι, καὶ ἐνδείκνυσθαι, οτι καὶ στρατηγὸς ἐδο ῆρηται, καὶ ευ, και κακῶς. οιός τε ἐστὶν αυτὸν ξδηJ ποιεῖν. ξυνέβαινε δὲ τω 'Aλκιβιάδy τῶ μεν Tισσαφέρνει τοὐς Ἀθαμαχίους φοβεῖν, ἐκείνοις δὲ τον Ποσαφέρνην.

Pelopolinesii, qui Mileti erant, jampridoni suscensentes Tissapherni ob maligne datum stipendium, accepto nuntio de restitutione Alcibii dis, iliai magis etiam eum ipsis alienaverat, et milites, et alii viri non ignobiles, congregati pugnam postulant, vel alium quaeri jubent, qui alat exercet uni, ne. naves deserrantur, et Astyochum, quaestus privati cratia Tissapherni gratifieantem, tanquam aucto

rem malorum omnium, Ccusant.

83. οἱ δε Πελοποννήσιοι ἐν τῆ Μιλήτω, πυνθανόμενοι την -κιβιάδου κάθοδον, καὶ πρότερον τῶ Dοσαφέρνει ἀπιστουντες, πολλῶ δὴ μῶλλον ἔτι διεβέβληντο. ξυνηνιχθη γὰρ αυτοη κατὰ τον ἐπὶ τὴν Μίλητον τωνὶ Ἀθηναίων ἐπίπλουν,ώς ουκ ήθέλησαν ἀνταναγαγόντες ναυμαχῆσαι, πολλῶ ἐς τὴν μισθοδοσίαν τον Tισσαφέρνην ἀήρωστότερον γενόμενον, καὶ ὐτὸ μισεῖσθαι υπ' αυτῶν πρότερον ἔτι τουτων διὰ του 'Aλκιβιάδην ἐπιδεδωκέναι' καὶ ξυνιστάμενοι πρὸς ἀλλήλους , οἱάπερ καὶ πρότερον, οἱ στρατιῶται ἀνελογίζοντο, καί τινες καὶ τῶν ἄλλων τῶν ἀξίων λόγου ἀνθρώπων, καὶ ου μόνον τὰ στρατιωτικὸν,J ώς οὐτε μισθὐν ἐντελῆ πώποτε λάβοιεν, τό τε διδόμε

νον βραχώ, καὶ οὐδὲ τοὐτο ξυνεχῶς καὶ εἰ μή τις ῆ διαναυ-

κ. βουλομενων διαναυμαχεμ τοῖς Πελοποννησίοις, τῶν δὲ Πελοποννησίων -κ ἀντιταχθέντων αυτοῖς, αλλ' ἀποδειλιασάντων, ὁ Τισσ., καταφρονήσας αυτῶν, πολυ ὀκνηρότερον ηπερ προτερον παρεῖzεν αυτοῖς τον μισθόν. τοῖς Ουν Πελοποννησίοις, καὶ πρότερον μισοῖσιν αυτιν,

άς φθείροντα τὰ πράγματα, ονψητοῖτο διὰ τὸ μο προθυμως μισθοδοτεῖν, ἐπιτεμαι τὰ εἰς αυτὸν μ

εἰ μή τις ξ δ ιαναυμαχήσει.

significant Astyochum, imperatorem suum, quem Quo minus nomina dastanent, impedit indisnatio. v. de hoc usu voc. τὶς Eum p. Phoen. V.

422쪽

41 7

μαχησει, η ἀπαλλάξεται, ὁθεν τροφὴν ἔξειν, ἀπολείψειν τοὐς

ανθρώπους τὰς ναυς' πάντων τε 'Aστυπον εἶναι αἴτιον, ἐπι

φέροντα οργὰς Tισσαφέρνει δια ἴδια κερδη.

Astyochus, in nautas Symicusanos et Thurios diicemque Dorieum, stipendi uni confidentius poscentes, insolenter se gerens, lapidationem vix effugit, in ara vulneratus; tamen res composita est.

R4. πντων δ' αυτῶν ἐν τοιουτω ἀναλογισμῶ ξυνηνέχθη καὶ τοιόσδε τις θόρυβος περὶ τον Ἀστυοχον. τῶν γὰρ Συρακουσίων καὶ Θουρίων οσω μάλιστα καὶ Δεύθεροι ῆσαν τὰ πλῆθος οἱ ναυται J τοσουτω καὶ θρασυτατα προσπεσοντες τον μωσθὸν ἀπxπουν - ὁ αυθαδέστερόν τέ τι ἀπεκρίνατο καὶ ἡπείλησε,J καὶ τω γε Αωριεῖ ξυναγορευο 'πι τοῖς εαυτου ναμ

ταις καὶ ὸπανήρατο τῆν βακτqρίαν. τό δὲ πλῆθος τῶν στρατιωτῶνJ ῶς εἰδον, οια δὴ ναυται, ώρμησαν ἐκραγέντες ἐπὶ

οθεν. - de structura pronominis

quae sic componas

- η δὲ μουσικη βροτοῖς ὀργας ἀκορέστους ἐπιφέρει τοῖς

σώφροσι. Vigerus 3, 8, ib., pag. I25. ed. 3. Lips. ,, Eadem vox ὀργὴ , in plurali maxime eum verso ἐπιφἐρειν et dativo stersonae, idem est, quod poetis τὸ ηρα φερειν, l. e. χαριν- σθαι, gratis eari, indulgere, . Oblectare. qui tamen usus antiquiorum Atticorum proprius videtur. Thue.

- κερδη, omnium porro taugam Aati ochum eaee, qui aese privati tueri atudio ad Tissapheratis voluntatem aecommodaret. Ita Cratinus Comicus dicebat τὴν - σωτρυσι, i. e. mullieam moderatis hominibus obieetationem afferre sine fastidio. cf. ann. ad Iliad. α , 572. M. Scatent haec glossis: quarum prin ain aenovit lik., cum inconcinnum timidola in sonent verba τὰ πλῆθος οἰ νανταιr sed altera καὶ ηπείλησε non minus manifesta est, an ita

illa proeul dubio illis καὶ ἐπανήρα-

Tnuevn. II. το τὴν βακτηρίαν. dent lue τῶν στρατιωτῶν abhorret, eum sequatur in eadem oratione o Iα δὴ ναὐται , n que hic tam militum, quam nautarum velut propria notatur violentia. Euripides Hecub. 577. - ἔν τοι μυρίω στρατευματιακόλαστος ἄχλος, ναοτική τ'αναρχία κρείσσων κυοὸς, κακὸς δ' ὁ μή τι δρῶν κακόν.

βακτηρίαν. Graecorum ducibus βακτηρία, baeulus, sicut Romanis centurionibus .itis, gestamen et insigne suit. Clearchus a Xenophonte ita describitur 2. Anab. pag. 279.

cap. 3, Il. , ἐν μὲν τῆ ἀριστερῶ χειρὶ το δόρυ ἔχων, ἐν δὲ τῆ δεξιμ

σακτηρίαν. καὶ εt τις αυτῶ δοκοίη τῶν πρ/ς τοῖτο τεταγμένων βλα- πενειν, ἐκλεγόμενος τον ἐπιτήδειον ἔπαισεν ἄν, etc. LIn. Sequitur Llpsium de Milii. Rom. 5, 18., erius

sententiam ut non rejicio, ua n quo pro certissima habeo, donee hoe etiam de aliis Graecis, non deILacedaemoniis tantiam, ostensum iu ru. nam Astyochus et Clearchus cum Lacedaemonii fuerint, fortassis etiam in bello, sicut alias , baculis gestandis morem patrium semiti sunt; de quo more Casaubonus ad Theophrasti Oiar. cap. 5. sic de EuUbiade, rege Lacedaemoniorum, Plutarchus Themistocle pag. 21 . Tπαρα-νου

δὲ τὴν βακτηρίαν, ώς πατάξοντος, ὁ Θεμιστοκλῆς Θη , , Πάταξον μὲν,

423쪽

τον Ἀστυοχον, ωμε βάλλειν ὁ δὲ προδὼν καταφευγει - βωμόν τινα, ου μέντοι ἐβλήθη γε, ἀλλα διελυ σαν απ α λήλων.

Castellum qi mite, Mileti exstrii retini a Tissapherile. clam capiti in Malean, praesidio expulso, comprobantibus soriis, praesertim. Syraeusanis, sed Licha obeviro eos lubente regi, donec bellum feliciter fiuiatur.

σαφέρνους φρούρων οἱ Μιλησιοι, λαθρα ἐπιπεσοντες. και τους μοντας φυλακας αυτο 0 ἐκβάλλουσι. ξυνεδοκει δε καὶ τοῖς ἄλλοις ξυμμάχοις ταυτα. καὶ Ουχ ηκιοτα τοῖς Συρακουσίοις ὁ μέντοι Λίχας Ουτε ηφεσκετο αὐτοῖς, ἔφη τε χρῆναι Tinσα- φώνει καὶ δουλευειν Μιλησίους, καὶ τους ἄλλους τους ω τvβασιλέως. τὰ μέτρια, καὶ ἐπιθεραπευειν, εως αν τον πολεμον.ὐ θῶνται.

una re indignati Milesia postea rnocto defunctum ne humari quideri , ubi volebant praesentes Lac., Periniflerant.

Οἱ δὲ Μιλήσιοι ωργίζοντό τε αυτφ καὶ διὰ ταυτα, καὶ δι'

ἄλλα τοιουτότροπα, καὶ νοσφ υστερον ἀποθανόiπα αντον Ουκ εἴασαν θαψαι, οἴ ἐβουλοντο οἱ παροντες των Λααεδαμ μονίων.

ine. Mindamini nauarchum mittunt, successorem Astyochi; qui Spartam redit, comitante Gaul ite, Tissaphernis legato , cum Milesios aeeu--turo de capto castello, tum conspiri soliis cum Alcibiade, et inalieno dat; stipendii, erinilna. Quae allaturi erant Milesii at ille Hermocrates, vissolutum. - lῖtur Laeedaemonem navigantibus Alcibi lea Samum reversus eat ad Tissaphernem.

85. E-ὰ δη τοιαυτην διαφορὰν ἔντων αὐτοῖς των πραγμάτων πρός τε τον Ἀστυοχον, καὶ τον Ποσαφέρνην, Μίνδα-

ρει διάδοχος τῆς Ἀστυόχου ναυαρχίας ἐκ Λακεδαίμονος ἐπῆλθε, καὶ παραλαμβάνει την ἀπῆν' ὁ δὲ Ἀστυοχος ἀπέπλει. ξυνέπεμψε δὲ καὶ Ποσαφέρνης αυτρο πρεσβε πῆν των παρίαυτου, Γαυλίτην ἔνομα, Κῆρα δίγλωσσον, κατηγορήσοντα

ου μιν τοι ἐβλήθη γε , ubi

quidem vulneratus est. inepte Il.ου μ. ἐμι. γε.τὰ μέτρια, μετρίως, moderate, neque hostilem in modum. V., sitan ii est, M. gr. S. 4 6- 85. Α ἄρα δίγλω σσον r ηγ. καὶ

την βάρβαρον, καὶ την δεχάδα, γλῶσσαν ἐπιστάμενον. S. Cares non o lum graeco aciebant, sed grae etiam Persia interpretabantur, eoque munere lanai solebant. v. Visetc. Herod. R IM. Ex Π . DLes Perfiea

424쪽

των τε Μιλησίων περὶ του φρουρχυ, καὶ περὶ αυτου αμσαπολ γησόμενον, εχῶς τους τε Μιλησλυς πορευομένους επὶ καταβ τv αυτοί μάλιστα, καὶ τον Ἐρμοκράτην μετ' αυτῶν,ος εμελλε τον Tισσαφέρνχὶν ἀποφαι νειν φθείροντα τῶν Πελοποννησίων τὰ πράγματα μετὰ 'Aλκιβιάδου, καὶ ἐπαμφοτερίζοντα. V θρα πρὀς αυτὸν ην αυτs ἀεί ποτε περὶ του μισθου τῆς αποδόσεως ' καὶ τὰ τελευταῖα, φυγέντος ἐκ Συρακουσῶν του Ερμοκράτους, καὶ ετέρων ἡκόντων ω τὰς ναυς τῶν Συρακουσίων ἐς τὴν Μίλητον στρατηγῶν, Ποτάμιδος, καὶ ωυσκωνος, καὶ Θημαρχου, ἐνέκειτο ὁ Tισσαφέρνης φυγάδι ὁντι ἐδητφ Ερμοκράτει πολλῶ ἔτι μῆλλον, καὶ κατsGρει ἄλλα τε, καὶ, ῶς χρήματα ποτὲ αἰτήσας αυτον, και ου τυχὼν, τὴν ἔχθραν οἱ προθοῖτο. ὁ μὲν ουν Ῥοτυοχος, καὶ οἱ Μιλησιοι, καὶ ὁ Ἀμοκράτης ἀπέπλευσαν ἐς τὴν Λακεδαίμονα ὁ δὲ 'Aλκιβιάδης διεβεβήκει πάλιν ήδη παρὰ του Ποσαφέρνους ἐς τὴν

Σάμον.

Delo Samum navigant legati Quadringentorem ad deleniendos atque edocendos ibi Ath. do novo statu reii iublicae. quo primurn ne nudire quidam volunt milites, morio ilignos esse clamantea populi everaores; deinde multia praedicantes consilia sua, salutem sibi debitam civitatis, millime sostibus proditae, partim pesciue remim fimi uia civium, et eognatorum Athenis ineolumitatern , aliaque multa ejusmodi, no sto quidem serunt, sed irati varia suadent, maxime veri , ut in Piraeum navigetur.

86. Mὶ οἱ ἐκ τῆς Αἐλου ἀπο τῶν τετρακοσίων πρεσβευταὶ, ους τότε ἔπεμψαν παραμυθησομένους, καὶ αναδιδάξοντας,

- Aervaiant de Cariens potir inter-prhtes au pres des Greca, parce queles Cariatis, par leura rapPoris eo

bola liv. 14, S. 27. et 28. Iλιιι. ἐπαμφοτερίζοντα. verbum Thuer Nileum. Timaeua ἐπαμφοτερίσαια εἰς ἀμφιβολίαν ἀγαγεῖν τον λόγον. ubi Rulaniten. AIs quotque dicitvr ἐπαμφοτεριζειν, qui modo huic, mino illi parti favet, alcitia adeo in

neutram transit. r. conferri

jussit Aristi PoIit. 7, 12, 6.3 8, 2,2., Plui. Mario, c. 40. ἔχθρα δὲ προς αὐτόν. lnt.

Tissaphernem. V. supra C. 29., C.

b. Κ. l. l. , p. 32 l. IIh. ἐνέκειτο Κ. Interpretatur vexa vit, ut I, I 44 , 80. mali in convertere instabat, tin intiee premebat.

δάξοντας. vi 4etur ἀναδιδασκειν hic esse e foeere quempiam de aliqua re aeeus quam edoetus fuerat. H. Steph. ,.Stephani interpretatioliuans vocabuli ad ea pertinet, quae cap. 7 . de Chaerea narrantur. Sed, si Thuc. ordinem temporis secutus est, non potest eo roserrit nam loillos legatos, a Quadringentia, finie- quam chaereas in Samum rediret, ad exercituni, qui ibi serat, missos nareat cap. 72., ae deinde, eum Jam in Delo essent, demum como vis ea, quae in Samo acta erant, Cap.

quae de Chaereae crinii nationibus paulo post hoe capite dicunt. Et ἀναδιδάσκω saepe nihil aliud est quam perdoces, edoceo. Thue. 3, 97. άνα- διδαξαντες αυτον, τῶν Αἰτωλῶν ἀρ

425쪽

420 THUCYDIDIS

τοχ ς ἐν τη Σάμφ, ἀφικνοὐνται παρόντος του 'Aλκιβιάδου, καὶ ἐκκλησίας γενομένης λέγειν ἐπεχείρουν. οἱ δὲ στρατιῶται τομὲν πρῶτον ουκ ηθελον ακουειν, ἀλλ' ἀποκτείνειν ἐβόων τους του δῆμον καταλυοντας' ἔπειτα μέντοι μόλις ἡσυχάσαντες ηκουσαν. οἱ δ' ἀπύγγγελλον, ώς Ουτε ἐπὶ διαφουρὰ τῆς πόλεως η μετάστασις γένοιτο , αλλ' ἐπὶ σωτζρία, ου θ', ἶνα τοῖς πολε

μίοις παραδοθῆ ἐξεῖναι γὰρ, οτε ἐσέβαλον, ῆδο σφῶν ἀρχόν-

των , TOsτο ποιῆσαι ' τῶν τε πεντακισχιλίων ἔτι πάντες ἐν τῶ μέρει μεθέξουσιν, οι τε οἰκεῖοι αυτῶν Ουθ' υβρίζονται. ῶσπερ

ιρέας διαβάλλων απῆγγειλεν, ουτε κακὰν ἔχουσιν οὐθεν, ἀλλ' ἐπὶ τοῖς σφετεροις αυτῶν εκαστοι κατὰ χώραν μένουσιν. ἄλλα τε πολλὰ εἰπόντων ουδεν μἀλλον ἐρηκουον, ἀλλ' ἐχαλέπαινον,

καὶ γνώμας ἄλλοι ἄλλας ἔλεγον, μάλιστα δὲ ἐπὶ τον Πει

ραιὰ πλεῖν.

Id bellum intestinum, quo statim Ioniam et Hellespontum halutissmit hostes , auctoritato alia apud exercitum P multis, maxil e lue omnium, impediens Alcit, itides sibi devinxit Alli., etiam a Ieiratis militum injurias prohibet s.

καὶ ἐδόκει υλκιβιάδ ς πρῶτος τότε, καὶ ουδενὸς ἔλα σον, την πόλιν ώφελῆσαι ώρμημένων γὰρ τῶν ἐν Σάμφ'Aθηναίων πλεῖν ἐπὶ.σlῆς αυτούς, ἐν ρο σαφέστατ' 'Iωνίαν καὶ Ἐλλήσποντον εὐθυς ειχον οἱ πολέμιοι, κωλυτὴς γενέσθαι, ' καὶ ἐν τρο τότε αλλος μὲν ουδ' ἄν. εἷς ἱκανος ἐγένετο κατασχεῖν τον οχλον, ἐκεῖνος δὲ του τ' ἐπίπλου ἔπαυσε, καὶ τους ἰδία τοῖς πρέσβεσιν ὀργιζομένους λοιδορῶν ἀποτρεπεν. Quos dimittens, non improtinis 5 millium imperio, Quadringetitos amo- vero j iissit, et senatum Quingentoruin restituere; praetereaque, siqvid adhuc compersissent, jam augere stipendia militum; inimicis autem sortiter resistere, ut, et Sami, et Athenis , incolumi atante republica spes sit aliquando aequain compositionem faciendi.

Aυτος δὲ ἀποκρινάμενος αυτοῖς ἀπέπεμπεν, ὁτι τους μεν

ἴτε ἐσέβαλον. V. cap. 7 I. ἐν ω. i. e. δι' ὁ, δι' ον πλουν.

Portus.

In verbia εὐθυς εἶχον deest αν, neque id inusitate, quemadmodum et latine dici potest habebunt pro habuissent. v. M. gr. P. 96η. p. 7Ib. I. ed.), Grotes. gr. lat. S. 243, 2. E G-ro. καὶ ἐν τφ τύ τε etc. minu aptum vαl sententiae, qua non tam additur aliquid sit perioribus quam causa eornm indicaturi igitur ponamus ώς, quia. Pro oυδ' αν εἴς Cass., Aug.,

426쪽

πεντακισχιλιους οὐ κωλυμ αρχειν, τοὐς μέντοι τετρακοσίους ἐκέλευεν ἀπαλλάσσειν αυτους, καὶ καbιστάναι την βουλὴν, ωσπερ καὶ πρότερον, τους πεντακοσίους ' εἰ-ἐς ευτέλειάν τι ξυπιέτμηται , ῶστε τους στρατευομένους μῆλλον ἔχειν τροφὴν, πάνυ ἐπαινεῖν. καὶ τἄλλα ἐκέλευεν ἀντέχειν, καὶ μηδὲν ενδιδόναι τοῖς πολεμίοις. προς μἐν γὰρ σφὰς αυτοὐς. σωζομένης

τῆς πόλεως, πολλὴν ἐλπιδα εἶναι καὶ ξυμβῆναι - εἰ δὲ ἀπαξ τόετερον σφαλήσεται, ῆ το ἐν Σάμω, ῆ ἐκεῖνοι, οὐδὲ, οτω διαλλαγήσεταί τις, ἔτι ἔσεσθαι.

eum Argivorum legati, opem pollicentes factio iii, iiuae Sanii erat, populari Atheniensium; quos legatos, laiulata voluntate, Alci-l,lades dimisit, rogans, ut succurrere velint advocati. venerant autem Argivi cum Paralis, qui, jussu Quadringentoruin eorum I acedaemonem de lueentea, Argos appulat legatos comprehensos, quiI Pe et ipsos e numero inoruni, qui democratiam everterant, Ar- nivis tradideriint, ne ille jam Athenas re litura, adductis Argivorum legatis, nave militari aua Sanir manserunt.

Παρῆσαν δε καὶ 'Αργείων πρίσβεις, ἐπαγγελλόμενοι τῶ ἐν

ορο ἐπαινέσας αυτοὐς, καὶ εἰπών, οταν τις καλα, παρε α ουτως ἀπέπεμπεν. ἀφίκοντο δε οἱ Ἀργεῖοι μετὰ τῶν IDρά- λων, οῖ τότε ἐτάχθησαν ἐν τἶ στρατιώτιδι νζῖ ὐπὐ τῶν τε τρακοσίων περιπλεῖν EDβοιαν, καὶ αγοντες 'Ἀθηναίων ἐς Λακεδαίμονα ἀπο τῶν τετρακοσίων πεμπτους πρέσβεις, Λαισποθοων, -ὶ 'Aeorοφῶντα, καὶ μελησίαν. οῖ ἐπειδὴ ἐγένοντο πλέοντες κατ Αργος, τους μὲν πρέσβεις ξυλλαβόντες τοῖς Ἀργείοις παρέδοσαν, ώς τῶν Ουχ ῆκιστα καταλυσαi των του δῆ

μον ἄντας, αυτοὶ δὲ Ουκέτι ἐς τὰς Ἀθήνας ἀφίκοντο, ἀλλ' ἄγοντες ἐκ τοs υργους ἐς τὴν Σάμον τοὐς πρέσβεις Ιἀφικνου- ταιJ ρπερ εἶχον τριήρει.

Tis D hernes illacatilin, ut quidem videri volebat, Peloponnesios, cum alia, tit in Alcibiadis restitutionem aegerrii te serentes, AspenduluProficisci confitituit ad naves phoenicias, L. icta se comitari aiasso, et npud exercitum relicto Tamo sul praesecio ad dandum interea stipemi iuua. Asperi li autem revera inventam classem phoeniciami I navium non adduxit; qua de re cum variae essent opiniones, ectveristin illima visa est Thuca didi, sic egis- Periinni, ut Peloponne-hioa attereret ni oras nectendo, neutraque parti bellii erantium accessu προσθεμενος sive anxilio sito victoriam pareret; ineptissilii a Vero, litam Tissaphernes ipse jactabat, regem nou sufficieritem existi nasse numeri ini navium, ciui haud dubie minore sumtu regia negotium conficiens gratiani ab eo initaset.

s. adhuc nonnihil mιn ut erit sumtum, i. e. si parcius stipendium dedisseiit militibus, nune id augendum esFe. . cap. 45. hujus libri.

427쪽

422 THUCYDIDIS

τουτον, ἐν φ μάλιστα διά τε ταλλα, καὶ τηρο Ἀλαψιάδ κα--δον, ηχθοντο αυτω οἱ Πελοποννησιοι. - φανερῶς ηδ' ἀττροκίζονα, βουλόμενος, ῶς ἐδόκει δὴ , ἀπολυεσθαι προς αυτους τὰς διαβολὰς, παρεσκευάζετο πορευεσθαι ἐπὶ τὰς 'οινίσσας

ναυς υσπενδον. καὶ τον Λίχαν ξυμπορευεσθαι ἐκρουε ' τῆ δὲ στρατα προστάξειν ' Tαμῶν εαυτοs υπαπιον, ῶστε τρωφην, ἐν ἔσω ἀν αυτος απῆ, διδόναι. λέγεται δε Οὐ-τατὀ, ουδὲ ραδιον εἰδέναι, τίνι γνώμη παρῆλθεν ἐς Οὶν Ἀσπενδον, καὶ παρελθὼν οὐκ ηγε τὰς ναυς. οτι ρὰν γαρ αἱ φοίνι σαι νῆες επτὰ καὶ τεσσαράκοντα. καὶ εκατον μέχρι Ἀσπένδου ἀφίκοντοi σαφές ἐστι' διοτι δε Ουκ ἐλθον, πολλαχῆ εἰκαζεται.

οἱ μεν γαρ, ἴνα διατρίβn ἀπελθών, ῶσπερ καὶ διενυθ', τατων Πελοποννησίων τροφὴν γοει Ουδὲν βέλτιον, ἀλλα καὶ χεῖρον, ὁ Ἀμώς, ἁ προσετει , παρεtχεν γ οἱ δὲ, ωα τους

Φοίνικας προαγαγων ἐς την Ασπενδον εκχρημεχτχαιτο, ἀφείς'

καὶ γὰρ ῶς αὐτοῖς ουδὲν ἔμελλε χρήσεσθαι ) αλλοι. 3, ώς κα

ταβοῆς ενεκα τῆς ἐς Λακεδαίμονα, το λέγεσθαι, ως Ουκ αδκεῖ, αλλὰ καὶ σαφῶς οἴχεται ἐπὶ τὰς ναυς, ἀληθῶς πεπληρωμ νας. ἐμοὶ μέντοι δοκεῖ σαφέστατον εἶναι 'ριβῆς ενεκα και ἀνακωχ ς των Ελληνικῶν το ναυτικὀν-ἀrαγεῖν, φρορῆς μ/, ἐν οσφ παρίει ἐκεῖσε καὶ διέμελλεν, ἀνισωσεως δὲ, μως μηδετέρους προσθέμενος ἰσχυροτέρους ποιῆσy, ἐπεὶ, εἴγε ἐβουληθ', διαπολεμῆσαι ἐπιφανὲς δήπου, ουκ ἐνδοιαστῶς' κομίσας γὰρ ῶν Λακεδαιμονίοις την νίκην κατὰ το εἰκος ἔδωκεν, οῖ γε καὶ ἐν τW παρόντι ἀντιπάλως μὰλλον η υποδεεστέρως τῶ ναυτικP

ut eunetando attereret. v. ad c. 78.

S. Plioenicilius, qui Aspendum ad lucti erant, dimissis, ut clitibus ne manentibus quidem usurufi esset, reliquum, quod iis debebatur, stipendium literari volebat Tissaphernes. το λέγεσθαι, ut diceretur, ut fama de aequitate sua diuulgare

φθορῶς. inteli. ἔνεκα φθορῆς a Consenuenti τῆς τριβῆς, siquidem

cunctanuo , cum ipse cessaret Tiss., et nautae, et naves, Peloponnesiorum cor inpebantur otio ae si . Vocabulum ανακωχῆ ς, significatis Ausenthali, moram , fuerunt qui satis respondero vocabulo άνίσωσις negarent. at enim, dum moratur et tergiversatur, magis utrorunique vires exaequat Tissaph. , vel certe, Exaequatas esse, quales jam tunc erant, patitur; quam primum morari cessans alterutris adjungitur, quasi libra altera lance propendens lι ram deprimit, et aequilibrium tollendo inclinat. qitare Arn. Vol. I., P. 6i2. eonvertit , a lancing or Lemping in suspence, etc. G-r. ανα

διαπολεμῆσαι. intelligendum exsuperioribus ἐμοὶ δοκεῖ. - R 'Gσ ας τὰς νανς. - ἀντιπάλως: ῆγ. ἰσοπάλως. S.

428쪽

ἀνθώρμουν. καταφωρα μάλιστα καὶ ην εἶπε πρόφασιν, ου κομίσας τὰς ναος ' ἔφη γὰρ αυτας ἐλάσσους η ὁσας βασιλευς ἔταξε ξυλλεγῆναι ' ὁ δε χάριν αν δήπου ἐν τουτω μείζω ἔτι ἔσχεν, Ουτε ἀναλώσας πολλὰ τῶν σιλέως, τά τε αυτὰ απ' ἐλασσόνων πράξας.

It Itiir illiominilne tandem consilio Tissapheri es Aspendum luit, et Phoei ices convenit; illiusque jussu etian Peloponnesii Philippum Lae daeinonium eo miseruiit duabus triremibus.

νος αφικνεῖται, καὶ τοῖς Φοίνιξι ξυγγίγνεται καὶ οἱ Πελοποννησιοι ἔπεμψαν ώς ἐπὶ τας ναύς, κελεύσαντος αυ-s, Φίλιππον ἄνδρα Αακεδαιμόνιον δυο τριήρεσιν.

Nuntio de hae re perlato etiam Aleibiades Aspendum properat, certo

magnoque lis, qui Sami erant, beneficio promissor acilicet vel salpsiim phoenicias naves adducturum esse Atheniensibus, vel certe, ne Peloponnesiis adducantur, impediturun . quippe dudum no erat, id ii olle Tissaphernent, studebat ine sua et Athetilensitim amicitia sunt in ei Peloponnesiorum consare invidiam, Eumlemque compellere ad magis se Atheniensibus adjungendum.

88. Ἀλκιβιάδν ἐπειδq fκαὶJ τον Tισσαφέρνην ιοθετο παριόντα ἐπὶ τῆς ' σπένδου, ἔπλει καὶ αυτὰς, λαβὼν τρισκαίδεκα ναυς, υποσχόμενος τοῖς ἐν τῆ Ἀμρο ἀσφαλῆ καὶ μεγάλην χάριν ' ῆ γὰρ αυτὸς ἄξειν Ἀθηναίοις τὰς φοινωσας ναος,ῆ Πελοποννησίοις γε κωλύσειν ἐλθεῖν' εἰδώς, ώς εἰκος, ἐκ

πλείονος την Tισσαφέρνους γνώμην, οτι Ουκ αξειν ἔμελλε, καὶ βουλόμενος αυτὸν τοῖς Πελοποννησίοις ἐς τqν αυτοs καὶ Ἀθηναίων φιλίαν ώς μάλωτα διαβάλλειν, οπως μὰλλον δι αὐτο

καταφωρῶ, re ruit, predit. conlectura viri doeil, qui varietatem heript irae e cod. reeio excerpsit inusii in Dukera; riuam etiam Helim. s cit, confirmatam libria Casa. et Aug., in quibus habetur καταφωρῶν, quod et Ipsi im Drobes, ludem ex superiori is intellecto ἐμοὶ δοκεῖ, cum pra

serii in eo commode reseratur πρε- τασιν. praetextum. ipse Reg. κα

nn, καταφθορά. gervato ipso καταφω- interfunctione concinniore scri

τα τε - πράξας. i. e. ἐλάσωνι δαπάνy. Aristophanes Plui. v.

νης υμὰς ἀριστιζων ἀπέπεμπεν, ubi vide fiusterum. Thue. 3, 36. - γορδει βραχείας διανοίας εδόκουν τὴν άπόστασιν ποιήσασθαι. ibid. 92. ἀκλειαν - καθίσταντο ἀπ4 τοιῶσδε γνώμης. D. . ες τὴν αὐτΟὐ - φιλίαν.

junetiim verbia διαβάλλειν, λοιδορεῖν, et similem vim habentibus, iiotat rem, ciuae alicui invidiam faciat, vel vitium aliudve ouid, quod alleui exprobrari potest. Berodianus M. II. εἰς ανανδρίαν καὶ θήλειαν νόσον διέβαλλεν. Plutarchus Apophthegin. p. 305. λοιδορηθεὶς υπδ τινος εἰς τὴν δυσωδίαν τοῖ στ-ατος. et ibidem p. 327. προς Ἀρμοδιον, εἰς δυσγένειαν αντφ λοιδορουμενον, ἔφη. I bue. o, 7b. τὴν ἐπιφερομνην Γλι-

429쪽

424 THUCYDIDIS

σφίσιν ἀναγκάζοιτο προσχωρεῖν. κH ὁ μὲν ἄρας ευει τῆς

Καυνου καὶ Φασήλιδος ἄνω τον πλο- ἐποιεῖτο.

Quadringentoriam legatis Samo reversis, mandatisque perlatis Alcibia lis, plurimi eius lactionis a in antea invisam ossa archiain gravius etiam rerebant, auctoribus ipsis principibus magistratibusque illorum, velut Theramene atque Aristoerate. qui quidem, metum eorum, qui Sami erant, et Alcibiadis praetexentea, quam citissime legatos 1 .acedaemonem missos, ne officerent Populo, reVοCamant, non Quo perpaucorum dominatus impediretur, seu eo consilio, ut, S in ille cives rovem, nec nomino tantum, imperare, et aequabiliorem statum reipublicae constituendum esse, ostemlerent.

89. Οἱ δὲ ἐκ τῆς Σάμου ἀπο τῶν τετρακοσίων πεμφθέντες πρέσβεις ἐπειδὴ , ἀφικόμενοι ἐς τὰς Ἀθήνας, ἀπήγγειλαν τὰ παρὰ τos 'Mκψιάδου, ώς κελευει τε ἀντέχειν, καὶ μηδὲν

ἐνδιδόναι τοῖς πολεμίοις, ἐλπίδας τε - πολλὰς ἔχει κἀκείνοις το στράτευμα διαλλάξειν, καὶ Πελοποννησίων περιέσεσθαι, ἀχθομένους καὶ πρότερον. τους πολλους τῶν μετεχόντων τῆς

ολιγαρχίας, καὶ ἡδεως ἄν ἀπαλλαγέντας πη ἀσφαλῶς τos πραγματος, πολλῶ δὴ μῆλλον ἐπεύρωσαν. καὶ ξυνίσταντό τε ῆ , καὶ τὰ πράγματα διεμέμφοντο, ἔχοντες ηrεμόνας τῶν πάνυ

στρατηγῶν τῶν ἐν τῆ ολιγαρχία καὶ ἐν αρχαῖς ὀντων, οιον Θηραμένην τε τον υγνωνος, καὶ 'Αριστοκράτην τον Σκε

τίαν ἔς τε μαλακίαν, κ. ἐς την ἄλλην αβουλίαν τε, καὶ βραδυτῆτα, ἔνὶ ἔργφ τούτω ἀπελύσαντο. D. , qui merito probat Sylburgii Etym.

l. v. οἶνος conj eeturam, legentis apud Comicum Equ. m. Οἶνον οὐ τολμῶς εἰς ἀπόνοιαν λοιδορεῖν ἔpro ἐπίνοιαν. εὐθυ τῆς Καυνου καὶ Φασήλιδος. perverse Il. F. τῆς Φασ. καὶ Ααυνου, cum librarius per osci

tationem no nen Φασ. occupavisset.

Alcibiades enim cum Samo solvIsset, nimimim Phaselidem , urbem in confinio I.yciae et Pamphyliae sitam, attingere, nisi Caunum Cariamque Iraetervectus, non potuit; quod non agit Dulcerum. et Acacius cum aοι-visset, ab Cauno Phaselideque in uperiora aseendit . quasi legisset e. τῆς Καυνου καὶ Φασ., quod cum invenissent hoc loco scribae, temere, opinor, c. I . inferserunt καὶ Καυ- νου , idque itidem importune, cun1 ibi de re litu Alcibiailis dicatur, Phaselido Caunum et Faritum. aeti Calinunt non videtur inculcasse Thue., satis habens dicero ναυσὶν ἄπο Φασ.- ευ οὐ meliores eo licea Plurimi, nee ferendum εο ς, mendum inv teratum, quod mireria Beckii diligentiam fugisse. recte enim D. , Non est dubium, quin eum omnibus M ., excepto Clar. et Mosqu- , et Cum e ld. ante Stephani 2., qui tamen et

ipse in iis , quae in margine e l. illius adnotavit, εὐθύ agnoscit, pro εο ς legendum ait ευού. Piit nichus pag. 24. ευθυ πολλοὶ αντὶ του ευθυς. διαφέρει ει' τό μεν γὰρ τόπου ἐστὶν, ευθυ χθηνῶν, τι δε χρόνου, καὶ λέγεται σὴν τροσ. adde Ammonium et Thomani Magistrum. et obvia sunt exempla h sigilificationis Toὐ ευθὐ cum genuivo. v. interpretes Aeliani ad V.

H. I8. - Quod hic in cod. . Gr. Φασηλωος serabitur παροξυτόνως,

non caret auctoritate alioruui scri-

Ptomim: nam in Scylace, Polybio, Strabone et Stephano, nominativus est Φασηλὶς , et veterea magistro non ident de se se toni sensisse, e

Stepliano intelligi potest, qlii scribit, Herodiantini tradidisse, τὸ Φάσο

λις προπαροξυνεσθαι. eam fientenis

tiani probavit Eustathius ad Diothya.

Peraea. 8bb., et ita est in Herodoto

430쪽

λίου, καὶ αλλους, οῖ μετέσχον μὲν ἐν πρώτοις των πραγμάτων, φοβούμενοι δὲ, ώς ἔφασαν, το τε ἐν τῆ Σάμω στράτευμα, καὶ τον Ἀλκιβιάδην, σπουδῆ πάνυ τούς γε την Λα

κεδαίμονα πρεσβευομένους ἔπεμπον, τι ανευ τῶν πλροι νων κακον δράσωσι την πόλιν Ου τὀ απαλλαξειειν του ἄγα

ἐς ολίγους ἐλθεῖν. αλλὰ τοὐς πεντακισχιλίους ἐργP, και μηὀνόματι, χρῆναι ἀποδεικνυναι, καὶ την πολιτείαν ἰσαιτέραν

καθιστάναι. Hunc illorum praetextum politieum dicit Thue., plerisque privata ambitione ductis, qua fero oligarchiam is democratia ortam corrumpi, cum quis lite statim ceteria non modo par, primus omnium, esse velit. maxime autem eos Alcibiadis potentiam commovisse, nec durabilesii visam oligarchiam, qua eversa unumquem lue de obtinendo primo apud populum loco certaturum suisse.

Hν δὲ τοὐτο μὲν σχῆμα πολιτικὸν του λόγου αυτοῖς, κατωίας δὲ φιλοτιμίας οἱ πολλοὶ αυτῶν τῶ τοιουτω προσέκειντο,

ἐν ψπερ καὶ μάλιστα Ολιγαρχία ἐκ δημοκρατίας γενομενη

σ αν. scriptura Vetus, quam temere

posthabuerunι in aliquot libris inventae φοβούμενοι δὲ ἀδεῶς ἔφασαν,

cum non animadverterent, mendum ess αδε - , e vicino simili -οι δε ortum in scriptura continua. recto Did. ,,Ceue variante ne nous sem-

ψαίαθ', ω ' etc. - , , ἄνευ τῶν πλειόνων , eine voluntate, consensu et consilio mutiumlinis, vel saltem si millium, quomodo ανευ 1aepe accipi supra aliquot locis ostensum est. E D. τῶν πλειόνων ne so opporte

λὰ διὰ το χρῆναι - , sed quia videbant, jam opus esse , ut 5 mille

eives revera , rice nomine tantum, constituerentur.

ἰσαιτέραν. sornia comparativi Ionum Atticorum, Dorun . V. M. gr. S. 127, ann. 2. πολιτικόν ἀ ῆγ. δημοκρατικόν. S. τῶ τοιουτ φ. CI. τοιούτω εῖδει, Gr. τοιούτω τρόπω , ex interpretatione. Wan. 2 ρόπω glossam eS B, haud facile quisquam dubitet. de εῖδει id non tam apertum est: nam Thuc. saepe ita liquitur. cap. sectu.μάλιστα ἐναντίοι ἔντες τφ τοιουτροεῖδει. 3, 62. σκέη ασθε, ἐν ο- εἴδειλάτεροι ημῶν τομο ἔπραξαν. 6i77. δρῶντες -τους ἐπὶ τοὐτο τοεἶδος τρεπομένους. 8, 56. τρίππαι ἐπὶ τοιονδε ειδος. D. Sintiliter tamen et τὸ τοιἀτos dixit 3, 30.3 7, 86. - ἐν φ περ, δι' οπερ. Portus sed eorum plerique propter prava tarn ambulonem ei rei dabant operam, qua potissimum interit pau-