Aratou Soleōs Phainomena kai Diosēmeia Arati Solensis Phænomena et Diosemea Græce et Latine ad codd. mss. et optimarum edd. fidem recensita. Accedunt Theonis Scholia Vulgata et Emendatiora ... Volumen 1. 2.

462쪽

IN ARATI PHA IN MENA. v. seo-sas. 427 V sis sag. in codd. Ba b. et BodL Ionge aliter leguntur quam in evitis; en verius insititios:

τον Basil. Is 34. Groti et marg. Moret. Steph. . et Oxon. αὐτους ex Ald. in alias transiit. Non dubito quin verum sit αυτόν.

463쪽

του ὀε κύκλου αὐτου, παραπλησίως τω ζωδιακω εἰς δώδεκα τε μνομένου, ε κατον των δωδεκατημορίων γεν σεται ταδίων μυρι 'δων τρισχιλίων διακοσίων πεντεκοντα ' δύο δὲ δωδεκατημοριων

464쪽

IN ARATI PHA IN MENA. v. 26 - 44. 4λ9ΕΠ pir. adu. Mathem. I. I 3. pag. 284. qui laticlat vir. 34I --.s43. - πισον - ὀφθαλμοῖσ et pro απονων. legit απολα απετα . Hipparcia. p. 2 O A. άπorἀνετ . . De re ipsa ita F ric. ad Sext. l. l. ASupponit autem Aratus, terram, in medio positam, instar centra se habere ad peripheriam, unde linea, a nostro oculo mi solem emisia, is di. metri habebitrationem, hoc est, lextam pariem circuli zodia es eis i , nam ut Archimedes in circuli mensuratione de in onstrauit, cyiam eistri longit tuto in periplaeria circuli ter contin'Lur. . EA quo ipso consequitur, liale in libet semidiametrum aequalem esse

1. l. περιτελara Mosc. - περιτέμνεταφ Hipp. pag. a . Cleomedes l. l. et Grotius περιτέμνετ . Schol. ad Eurip.Phoen. περισέμνετη οἰκους, quod placuit Arnaldo lact. gr. P. I 63. non probant E 'alhen. ad Phoen. I. qui e ecus. Aug. ατρα scholiastae restituit ad Phoen. p. 39a.

De hoe versa apud Germanicum nimii. Hygin. poet. astr. IV. Init. Aratum, travit, quatuor inrculoriam nullum aperte deis

monstrasse. Ex quissius quis colligat, hunc verium spurium esse; accedit et hoc, Aratum semis de Zodiaco, vstirpasse.

quod monet oguet. Orig. de Bis etc. sed Cicero eum interis pretatus est, et Elym. M. eum laudat v. Zεδιον, cum versa

465쪽

riam EITore, nescio.

466쪽

Vers. ss9. Reprehendit Hipp. p. alta Expressit Manil. I.

sesam, diuet sos modos coniungi. Alii sonasse malint et zνοιντ'. Nee ego aduerser. De geminando M alias. Oxon. male κεκρυμμένοι. Mose. κεκρυμμένα, supra scripto M. Vers. 36s. ἐπερχομένοισινJ Mose. et Vrat. ἐπερχομέ-

467쪽

43 AN I N AD N E RS IO N ES C R I T ICARλιαo et e Cod. Paris. v. Brunch. ad Apoll. Rhod. Pag. 92. Ita emendauerunt Benti. ad Callim. et ita scribendum monuit Sela rader. lib. emend. praes pag. XVIII. ex optimis codici.

oι compi ante consonantes, olim putabatur. Ita statuebat Casa uti. Iedi. Theoce. e. I S. P. I 26. eL Reish. Sententiam,hois E explosam inter doctos viros, mirμris Offertili in grammaticia graecis, hami ita pridem excusis. Mox Mosc. με iωρον. Vrat. legit Iδιο μετηωρον.

468쪽

IN ARATI PHAINOΜENA. v. s7s- 699. 433 phylax, tum noctes - ἀρκτούρω dicuntur. quoniam plus dimidia nocte occidendo consumit. Fatendtina tarn n. inisterpretes latinos hunc versitur omisisse. Miror, deprauatam Iectionem έποψ onines editores lariailse, quam Sealiger rmcte emendauerit , ὀψέ. Hune ve sim se recte seri s)- ad Manil. V, 3 2. p. 39 . Homeriis quoque Arcturum Oψὲ δύω oreae appellata Maligeri verba adponam: ini inac ἐπ' κτούρω iseuntur. quod post Arcturiam, id est . post ei iis omea sum sequuntur, quando Arct uirus totum di in supra Homzontem existit una cum Uirgine, et una cum ea occissit.

explic. αντέλρον. Argumentrum huius et sequentium versia iunvide apud Hipp. p. II 8 K. e quo pparere puto, eum qu que άρχομένω legisse. es tamen verέ ωT. cum Hipp. pag. xa I A. i

s. 39 I. consule Hipp. p. a I 8 Ε. Suspectum mihi est

Ures s9a. Reprehendit Hipp. p. a I9 A. Cod. vrat. Im

470쪽

volebat Grotius. cs Hipp. p. Ia I B. Vers. 624. καταμελε*J carotiira set non poterat κα--αελεyris nesciε bat tamen, quod reponeret. Schraderi lib. emend. scribendum metri caussa, καταμμελε&ὶ praef. pag. XVIII. Non credo. ΤΟ μ geminari debet enunciando p

se iubet veterii In vias. . . .