Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

31쪽

καλῶν , μόνου ἀνθρώπου χωροωντος το ἴσον βως. καὶ μύνου τούτου η τροφη δαίς, 13 καὶ μοῖρα - λά--διδόμενον οὐκ ἔφερον-οἴκαδε παρ' ' ηρ-οἱ δαιτυμόνες τὰ λειπόμενα, ἀλλα κορε- μέντες απιέλιπον παρ' οἷς τ/η δαίς καὶ η ταμία λαβουσα χεν, να τις αφίκη α ξένος, ἔχοι οὐνοα

22. H ἰχθυσι δὲ χ μηρος ποιεῖ χρωμένους τους τότε καὶ ορνισι κατὰ γουν τὴν Θρινακίαν οἱ δυσ-i σέως ταῖροι ρεύουσιν ἰχθυς ορνιθάς τε φίλας ο ο τι χεῖρας ῖκοιτο γναμ τοῖς ἀγκίστροισιν. . ου γαρ ἐν τῆ θρινακία ἐκεχάλκευτωτα αγκώμι', αλλ' ἐπιφέροντο ἐν τω πλφ δηλονότι ' στὶν αυτοῖς lii, ἰχθύων ἐπεμέλεια καὶ τέχνη εἰκάζει δὲ καὶ τους

ωπο Σκυλλης ἀρπαζομένους οδυσσεως ἐτα Ους ἰχμέσι προμηκε ράβοωαλισκομένοιςκαὶ ραζε ριπτομένοις -- αι ιἀταυτηὶ ντῆν τωnet'Awιμ μἀλλον τῶν τοιαδ- τα προηγουμενως ἐκδεδωκότων ποιηματα η συγγράμει ματα, Καικίλιον λέγω τον Ἀργεῖον καὶ Νουμήνιον τον φακλεωτjν, Παγκράτη /-ν ερκάδα, Ποσειδωνι γντον Κορίνθιον, κιὰ τὸν ὀλίγ' προ ημῶν γενόμενον

ποιοῖς ἀλιευτικα γεγρα οσι καπαλπάειτν δὲ τμπια λευκου του Ἀμέως καὶ σνω- του Βυζαντίου οὐ μνημονεύει δὲ τοιαύτης ἐδωδης ἐπὶ των δείπνωνίς - οἰκ- N νομιγμένης της τροφῆς τοῖς ἐν ἀξιώμασι νηρωσι κειμένοις -δὲ της τῶν νειπνῶν ἱερείων.oυ μόνον θὶ ἰχθυσιν ἀλλα καὶ οστρείοις ἐχρῶντο, και - νη τοι της τούτων ἐδωδης Ου πολλιχουσης λώφέλψον

καὶ δή, ολλα κἀν φ βυ- κατα βάθος κειμένων.

32쪽

ὸν καὶ λέγει πολλους ἄν κορέσωτα - διψῶντα

imn φανο - Η κὰ ταυτα ἔπρασσον, οἰωνου ο τιβέμενοι κουροι δὲ διανέμουσι πάσιν, ἐπαρξάμενοι δεπάεσσι το δὲ πῆσιν, - τοῖς ποτηρίοις, ἀλλα τοῖς ἀιδράσιν υλκίνους γουν φ Ποντο---ν μουν, Ἀ- παπιν ανὰ μέγαρον - ἐξης ἐπάγει νωμή - Ἀοὐπῆσιν, ἐπαρξάμενος δεπάεσσιν sues δὲ καὶ τοῖς ἀρίστοις κατὰ δεῖπνα, μαί. Ἀδείδης

α νώτοισι δι ἶνεκεεσσι γεναίρεται , και ι βασιλεῖς δὲ τοις αυτοῖς. νῶτα βοός, τά ρά οἱ γέρα πάρθεσαν--φ' 'κ - δέπα τι- καὶ ΣαρπMὼν δὲ παρὰ Λυκίοις τοῖς αυτοῖς τιμῆται, καὶ εδρη καὶ κρεασιν ην δε τις αυτοῖς καὶ διὰ της προπόσεως ἀσπασμός. οἱ γουνθεοὶ χω, νέοις δεπάεσσι δειδέχατ' αλληλους, φοι ἐδεξιουν-H το προπίνοντες αυτοῖς ταις δεξιαῖς καί τις δὲ δει-ει δεκε υχιλλέα, ἀντὶ του ἐδεζιομο ο ἐστι προεπινενα--πιῆ δεξιῆ διμυς, ποτηριον. δ--wς δὲ καὶ ἀπο της αυτῶν μοίρας οἷς ἐβουλοντο ' ω υδυσσεις - του ἀποπροταμων, ου αυτρο παρέθεντο, φ24. Ἐχρῶντο δ' ἐυ τοῖς συμποσίοις κάνεαρορρο δοῖς καὶχρχησταῖς άλοι μνηστηρες καὶ παρὰ

33쪽

24 ΕΚ ΤΟΥ νελάω ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδός δυω δε κυβιστητῆρες μολπῆμ ζάρροντες ἐδινευον μολπης ἀντὶ του παιδῶς σωφρον δέ τι ην τὸ τῶν ἀοιδῶν γένος καὶ φιλοσόφων διάθεσιν ἐπέχον , γαμέμνων γουν τον ἀοιδo b καπαλειπε , DRλυτα μνηστρα φύλακα καὶ παραινε- νος ἐνέβαλλέ τινα φιλοτιμιαν εἰς καλοκαγαθίαν , ειτα διατρήβην παρέχων δειαν ἀπεπλάνα τον διάνοιαν 1 ρε την γυναῖκα πρἴν τον ἀοιδον ἀπο-εῖναι ἐν νη-

ἐβδελυττετο κοινως δέ που πάντας τους ἀμογυς αἰ--δοίους τοῖς ἀ- θρώποις εἶναί φησι,1 τουνεκ' αρ- έας δε παρα Φαίαξι ημόδοκος αδειυρεος κcὰ Ἀφροδί- ταῖς συνουσίαν, ου δια το ἀποδέχεσθαι τὸ τοιουτον πάθος, αλλ' ἀποτιμων αὐτοῖς παιγυ-- οραέων, εἰ- αὐδῶς ἐν τρυφερῶ τινι βιω τεθραμμένους, κἀντευθενομώτατα τοῖς τρόποις αυτῶν τὰ προς πιταυσιν προσ-φι- κά τοῖς μνυντηρσιν δε προς την αυτ Hβουλην Φημιος νόστον πιπιων καὶ αἰ σειρηνες δὲαδουσι τ υδυσσεῖ τὰ μάλιστα αυτον τέρψοντα καὶει - οἰκεῖα φιλοθία αυτου καὶ πολυμαθεί λέγουσαι ' ωμεν - φαοι ' τά τ' αλλα καὶ -- γέιπται ἐν χθονὶ πολυβοτείρηὶ 25. ρχησεις δ' εἰσὶ παρ' --φ α μέν τινες τῶν κωβι φηρων ανδε δια της σφαί- η την -- ιο ρεσιν Ἀγαλλὶς η Κερκυραία γραμματικη Ναυσικάα ἀνατιθησιν ς πολίτιδι χαριζομένη, Θικαμως δὲ Σμυωνίοις. --- Ω -κεδα -- - ταυτηντε κιὼ

34쪽

ἔξω, μακράν, παρ αυτόν, υπὲρ αυτον, κάτω, M. ανω, βρανιαν ἀπύδος, ἐγκαταστρέφει. ἐκαλεῖτο δὲ φαινίνδα δε- - ἀφέσεως τῶν σμαι - ων - η τι ἀρετης αυτης, ως φησιν γόβας ὁ Μαυρουσιος, Φαινέστιος ο παιδοτρίβης καὶ Ἀντιφάνης α α παίω νη ντις ἐν Φαινεστίου. ἐφρόντιζον ὁμευρυθμίας οἱ σφαιρίζοντες. αμορ ρουν φησί

35쪽

- ΟΥ νεανίας τις ἐσφαίριζεν ς ος θεους γαρ φαίνεθ' η νησος φέρειν. ος ἐπεί ποτ' ἐμβλέψειε τοῖς καθημένοις,

αάντες ἐβοῶμεν. . . ἡ τ ευρυθμία το τ ηθος η τάξις οση ἐν τ' τι πράττειν φλέγειν ἐφαίνετο. i ἔμπροσθεi ουθ εόρακα τοιαυτm χάριν φκακον αν τι μεῖζον ἔλαβον, εἰ πλείω χρόνον

ἔμεινα καὶ λ δ' οὐχ υγιαίνειν μοι δοκω ἐσφα ιυ δ' οὐκ ἀηδῶς ,αι Κτησίβως ο χαλκιδευσφιλόσοφος και πολMὶ διὰ την σφαιριστικτω -- συν-ψ απεδυ-- των ωντιγόνου του βασιλέως φίλ- συνέγραψε δὲ περὶ σφαιριστικῆς ιμοκράτης ο ---.27. Οἱ Φαίακες δὲ παρ' Ομήρω καὶανευ σφαίρας ρχοὐντο καὶάρχουνταί που ἀνα μερος πυκνῶς τἀτο γάρ ἐστι το ' ταρφέ' ἀμειβόμενοι ' ἄλλου ἐφε d

στωτων καὶ πικροτουντων τοῖς λιχανοῖς δακτυλοις,

ἀρχούντο καὶ ἐυ τλ-λοποιία δὲ παιδος κιθαρίζοντος αλλοι ἐναντίοι ἀλληλοισι μολπῆ τε ορχ'θμῶ τεα ἔσκαιρον. ποσημαίνεοπι δὲ ἐν τούτοις ο υπορχη--τιανς τρόπος, ο ην σεν ἐπὶ Σενοδη- καὶ Πινδάρου καὶ ἔστιν η τοιαύτη ορχησις μίμησις των πο της λαεως ἐν Μυομένων πραγμάτων ην παριστησι ' φνομένη. πινοφων ὁ καλ- ἐν τῆ ἀν- ει ἐυτω παράη Σεύθρ τω Θρακὶ σin1ποσιω φησὶ γουν ἐπειδη σπονδαὶ ἐγένοντο καὶ ἐπαιώνισαν, ἀνεστησαν πρῶτοι Θρῆκες, - στρος αυλον ει - συνχπλώου - φλο-

36쪽

στησαν, οῖ ρχουι το την καρπαίαν καλουμενην ἐν τοῖς

ο Ῥιε ο δε τρόπος της ὀρχησεως ην,--στωραθέμενος - οπλα σπείρει κι, ζευγηλατα πυκνα μετα-δεο ρεφόμενος ς φοβούμενος, ληστὴς δὲ προσέρχεται' ο δὲ ἐπαν προῖδηται, αρπάσας - οπλα μάχεται προ-ο ζεύγους ἐν ἐυνεπως τον αυλον καὶ τέλει ὁ i5λγτης δήσας - ἄνδρα - ζευγος απάγει, ἐνίοτε

καὶα ζευγηλάτης τον ληστην εἶτα παρὰ του βους δμιις οπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένον ἐλαύνει. καί τις, φησί, το περσικον ρχεῖτο καὶ,-- τας πέλτας ωκλαζε καὶ ἐξανίστατο καὶ αὐτα πάντα ἐυθμω προς τον αυλον ἐποίει καὶ Ἀρκάδες δέ, γίν, ἀναστάντες α οπλισάμενοι ρεσαν ἐν Θυματρος - ἐνόπλιον Θῆ-μον αὐλούμενοι καὶ ἐνωπλίπαντο καὶ ωρχησαντα 28. χρῶντο δὲ καὶ αὐλοῖς καὶ σύριγξιν ηρωες. ο γουν Ἀγαμέμνων αυλῶν συρίγγω τ' ἐνοπην κουει. I, εἰς δὲ τὰ συμπόσια οὐ παρηγαγε πλην ἐν τῆ οπλοποιι γάμων γινομένων αυλῶν μνημονεύει τοῖς δὲ αβαρβάροις ἀποδίδωσι τους αυλούς παμπραγ 1 ρομην -- συρίγγων τ' ἐνοπή ἔσπενδου δνώ- των

δείπνων αναλύοντες καὶ τας σπονδὰς ἐποιο το Ἐρμῆ

καὶ ' ς στερον - , τελε- δοκεῖ γαρ Ερμης ---προστάτης εἶναι - ουσι δ' αὐαν καὶ - ταῖς γλώσσαις ἐκ των δείπνων ἀπιόντες προσνέμ- ται δ αυτ α γλῶσσαι δια την ερμηνείαν. id e

37쪽

28 ER To A 'Oμηρος καὶ ποικίλας ἐδωδάς λέγει γουν ἐδωδὴν παντοί. καὶ ο φα οἱ ἔδουσι διοτρεφέες βασιλῆες οἶδε ει καὶ στῆσαν - νυν πολυτ αν οἴ--οων

λαμπρότατος ὁ Μενελάου τοιαυτην δε τινα φίσταται

τI κατασκευὴ καὶ λαμπρότητι Πολυβιος Ἱβηρός τινος βα-ως οἰκίαν - σμὰ ἐζηλωκέναι λέγει τηρο τῶν Φαιάκων - πην, πλην του του κρατηρας ἐπτης οἰκίας εστάναι πληρεις οἴνου κριδίνου πυροῆοντας πιὰ χρυ-- Ῥμηρος τοπογραφων καὶ τροχ λυψους οἰκων ἐκπληττε τον Ἐρμην μολ- τι- κος δε ἐστι παρ αυτω καὶ ὁ των Φαιάκων βίος ' αἰεὶ γαρ ηα, λάς τε φίλη κίθαρίς τε καὶ τὰ4 . .. α ἔπη Ἐρατο- Da N Gτω γεγράφθαι φησὶν ου γαρ εγωγέ τι φημὶ τελος χαριέστερον εἶναι τοταν ευφροσύνη μεν ἔχη κακότητος ἀπούσης, δαιτυμόνες ἡ Ἀνὰ δωματ' ἀκουάζωνται αοιδου. κακοτητος ἀπουσης, κων της ἀφροσύνης. δύν - τον γα μη φρονιμους εἶναι Φαίακας, ο μάλα φίλοι εἰσὶ θεοῖσιν, ς η μυσια- 'L29. Milo μνηστηρες δὲ παρ' -τω - - προπάροιθε θυράων ἐτέρποντο, ου παρὰ του Μεγαλοπολίτου ιοδωρου η Θεοδώρου μαθόντες την πεττείαν, ουδὲ του Μυτιληναίου --τει του ἀνέκαρον Α γ

Φανίας Ἀπίων δὲ Ουλεξανδρεῖς καὶ ἀκηκοενα φ es t παρα του Λακησίου τμωνος την - μνη στήρων πεττεων οῖα ν ὀκτὼ γάρ φησι καὶ ἔκα---τες οἱ μνηστηρες διετίθεσαν ψηφους ἐναντίας ἀλληλαις, ἴσας

--Φαχυν ἐκατέρωθεν τέσσαρας καὶ στεντήκοντα τοδ ανὰ μέσον τούτων διαλιπεῖν λίγον κενόν ἐν δὲ

38쪽

στοχάζεσθαι τὰυτης. εἰ δέ τις τυχοι κοὰ ἐκκρούσειε δεύτερον ἐγένετο χωρία, ἐντευθεν βαλεῖν την μυτουὶ εἰ δὲ τυχοι ἄνευ του μηδεμιῆς των αλλων ψαυ- σαι , νικῶν καὶ ἐλπίδας ἔχειν πολλὰς γαμήσειν αὐτην. tον-Eυρυμαχον πλεωτας εἰληφεναι νίκας ταυτη Π οπαδῶ καὶ υελπιν εἶναι τεγάμφ. υτ διὰ τηντι - ν τας χεῖρας ἡ μνη-ρες ἔχουσιν ἀπαλα λμηδε - τόξον ἰντεῖνπιὲ--θοα πολ- λε δ αυτοῖς καὶ οἱ διακονουμενοι

δυνατωτάτη , λ παρ ' καὶ ἡ τῶν μύρων Ἀ

ευωδία ου καὶ κινυμενοι Λώς ποτὶ χαλκοβατὲς δωωπm εἰς γαῖάν τε καὶ οώρανον λετ' ἀυτμη.κἀ στρωμνὰς δὲ οἶδε διαπρεπουσας τοιαύτας ρυρήτη δυσσεῖ υποστρωννυειν κελεύει, καὶ Νέστωρ οαυχεῖ προς ηλέμαχον πολλῶν τοιουτων ευπορεῖν.30. - δ αλλων στοι - ἔνιοι τας πι- αυτους πολυτελείας καὶ ἐαθυμίας νέπεμπον ς ουσας καὶ

κατὰ τὰ τρωικά. ἰσχυλος γουν ἀπρεπῶς που παράγει μεθύοντας τους πιλναας ἡ κι, τὰς μίδας αἰαζήλοις περιστατο γνυται λέγει πινο δ' ἐστἰνί ποτ' αuφ' ἐμοὶ βέλος γελωτοποάν, την κάκω ν ουράνην, ἔρριψεν ουδ ημαρτε ' περὶ δ' ἐμφ -- πληγεῖ ἐι αυάγησεν στρακουμένη, ο χωρὶς μυρηρῶν τευχεων πνέουσ' ἐμοί. καὶ Σοφοκλης πινυ χαιῶν συνδείπν'

39쪽

ER TOT A κατάγνυται το τευχος οὐ μύρου πνέον. ἐδειματουμην δ' - φίλης οσμῆς -ο.Mπολις δὲ τον πρωτον δενηγησάμενον - της ἀμίως

A. Hεν, τίς εἶπεν ἀμίδα παι πρῶτος μετοώ πί

νων;

B. παλαμηδικόν γε τομο τουξεύρημα καὶ σοφόν παρ' μηρω δὲ οἱ ἀριπτεῖς κοσμίως δειπυσῶσιν ἐν

Ἀγαμεμνονος εἰ εν οδυσσεία φιλονεικουσιν χιλ-λευς καὶ υδυσσεύς, καὶ Ἀγαμέμνων χαῖρε νόω, ἀλλ' ωφέλιμοι αἰ φιλοτιμίαι, ζοούντων εἰ λόγω η μαν

άγει μεθυοντας, ουδὲ τότε τοιαύτην ἀκοσμίαν εἰσφορον λ Σοφοκλης καὶ ἰούλος πεπανιωσιν, αλλὰ κόδα βόειον ἐπὶ τον 'Oδυσσέα βιπτουμενον. 31. καθέζονται δ ἐν οἱ συνδείπνοις οἱχρωελου κατοι κέκδενται τουτο δὲ καὶ παρ' υλεξάνδρο φβασιλεῖ ἐνί- ην, ως φησι Θουρις. οτιῶν γουν ποτεηγεμόνας εἰς ξακισχιλίους ἐκάθισεν ἐH δίφρων αργυρῶν καὶ κλιντηρων ἀλουργοῖς περιι στρώσας μα- i8τίοις ' ησανδρος δέ φησιν οὐδὲ ἔθος εἶναι ἐν μακεδονία κατακλίνεσθαί τινα εὐδείπνω εἰ μη τις ἐξωλίνω υν κεντησειεν εω τότε καθημενοι ἐδείπνουν Κάμανδρος λ/στέιαε καὶ τιμάκοντα - ἐτων

ἐδείπνει παρα φ παπο-- ω νος, οὐ μνάμιος -

40쪽

ER TOT A

το πρεποι δε μηρος φορῶν rux ου παρηγαγεν αλλο τι δαινυμένους η σι , καὶ τρῶτ' αὐτους πιαοῖς μυάζοντας - γὰρ ἔχει γέλωτα Ουδ ινιάοχυνην ὀψαρτυ0ντας αυτους καὶ εψοντας ορὰν ἐπετηδευον γὰρ ν αὐτοδιακονίαν ἐκταλωπίζοντο, HAU σι --ἐν τούτοιί ευστροφία υδυσσευς νουν δαιτρευσαί τε καὶ πυρ νησα οἷος-υ αλλος ωιος εἶναι φησί καὶ ἐν Λιταῖς δε Πάτροκλος καὶ οτος γάμους ὁ νυμφίος Μεγαπω-N οἰνοχοεῖ νυν δεδερὶ

τοσουτον ἐκπεπτώκαμεν, κατακεῖσθαι δαινυμενοι.

32. Προσφάτως δὲ καὶ τα βαλανεῖα παρώσπι. Wἰρ1. -δὲ ἔνδον της πόλεως ἐώντ- εἶναι -τά. ν se ro βλαπτικον Ἀντιφάνης δ λοῖ ἐς μακαρων το λουτρόν, ως διέθηριέ με. καν οστιπουν μου λαβόμενος του δερματος.

ουτ στερεόν τι πραγμα θερμόν ἐσθ' ὁδωρ. μὰ - - ου μέντοι μεθύειν τον ανδρα χρητον ἀγαθον οὐδὲ θερμολουτεῖν, α σὐ ποιεῖς. ηυξηται δε καὶ η - o- ωιων περιεργία καὶ ἡ τῶν μυρεψ- ' στ' Ουδ' ἀν κολυμβῶν εἰς κολυμβηθραν μύρου ἀρκεῖσθαί τις αν δύναιτο, Ῥὶν Αλεω. -υσι καὶ αἱ τῶν περὶ τα πέμματα δημιουργίαι καὶ αἱ περὶ

τας συνουσίας περιεργίαι, στ επιτεχνῆσθαι σπόγγους ποτίθεσθαι ἐπακτικον γὰρ εἰναι, το τοιομον μαφροδιπίων πλῆθος Θεόφραστος ς -τω, μή τινας ὀχευ-αι δυνάμεις εἶναι ώς καὶ μεχρι βδομη