Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

61쪽

ER TOT AMM M κἀξ αλλον πολεων βοτρυοσταγη ἔρνη εἰπεῖν α ινησαί τε, καὶ ου με λέληθ' ονομηναι, ἀλλ' ὐδὲν τἄλλ' ἐστὶν απλῶς πρὸς λέσβιον οἶνον. ἀλλά τινες χαίρωσιν ἐπωνουντες - παρ αυMilo d53. Φοινικίου dὲ οἴνου μέμωηται καὶ Ἐφιππος κάρυα ρόας φοίνικας ἔτερα νώγαλα, σταμνάριε οἴνου μ α του φοινικια . καὶ πάλιν φοινικίνου βἰκός-υ,εήγνυτο. μνημονεύει αυτου καὶ πιν - Ἀναμπει μενδαίου δὲ Κρατῖνος νυν ν ην ωρ μενδαῖον ηβῶντ' ἀρτίως

οἰνισκον, πεται κἀκολουθε καὶ λέγει οῖμ λ απαλος καὶ λευκός αρ' οἴσει τρία; Εραιππος δέ που ποιεῖ τον Λάνυσον πλειόνων μεμνημένον

μεν - μὰν ἐνουρ σιν Γμάααρες θεοὶ αὐτοὶ στρώμασιν ἐν μαλακοῖς μάγνο δὲ μειλιχόδωρον καὶ θάσιον, ω δῆ μήλων ἐπιδέδρομεν ομή, τούτω θω κρίνω πολὐ πάντων εἶναι αρί-ωτωνίλλων οἴνων μετ' μυμονα χῖον αλυπ-. ἔστι δε τις οἶνος, τον δη σαπρίαν καλέουσιν, ου καὶ ἀπο στόματος στάμνων πανοιγομενάωνοζε ων ογι δὲ μων ζει μκίνθου, οσμη θεσπεσία κατὰ πῆν ν' ἔχει ψερεφὲς δω ρ ἀμβροσία καὶ νέκταρ ομos Us ἐστὶ το νέκταρ. τούτου χρη παρέχειν πίνειν ἐν δαιτὶ θαλείη τοῖσιν ἐμοῖσι φίλοις, τοῖς δ' ἐχθροῖς ἐκ Πεπαρήθου.

φησὶ Φανίας ὁ Ἐρέσιος Μενδαίους τους βοτρυς ἐπὶ τῆ ἀμπέλωφαίνειν Ο ἐλατηρ- δῶ γίνεοί - τον οἶνον μαλακόν.

62쪽

ER TOTA 53τη Λάμψακον εἰς οἶν γν, Μαγνησων δ' εἰς αρτον,-οὐντα δ' οψον, Περκώτην δε καὶ την Παλαί- mi'ιν εἰς στρωμνη. καὶ ψατισμόν. ἐκέλευσε-τοὐτ' στολαμ φορεῖν βαρβαρικήν,ώςκαὶ Ἀημαράτω, δουλιδωτὰ πρότερον υπάρχοντα, καὶ στολ η γάμβριον προσθείς,

θοκλης, Πηδασον υλύμπιον καμάντιον ἴ- Σκη δεοπτρα - -- πτυρη. o δ' εἰς υριν, φασί, καὶανοιαν προελθὼν τυραννεῖν ἐπεχείρησε της πατρίδος στρατιὰν συναγαγών καὶ οἱ Κυζικηνοὶ ἐξορμησαντες ἐπ -- ἐβοηδρόμουν, πρόκροσσοι φερόμενοι ἐπὶ τον κίνδυνο- τι μαται δν παρα Λαμψακηνοῖς ὁ Πρω- ul, πο λαυτος ων τω Λιονύσω, ἐξ ἐπιθέτου καλούμενος ουτως ώς θρίαμβος καὶ διθυραμβος.

οτι Μυτιμαχοι του παρ αυτοῖς γλυκυ οῖνον πρόδρομον καλουσιν, αλλοι δε πρότροπον.

ωτι δὲ Ουτος γένος τι ἀνου καὶ ωτιν ουτος ουτε γλυ--κυς υτε παχυς, ἀλλ αυστηρος καὶ σκληρος καὶ δυ

ουτε ποιηταις ῆδεσθαι σκληροῖς καὶ ἀστεμφεσι , ουτε πραμνίοις σκληροῖσιν Οἰ νοις, συνάγουσι τὰς ὀφρυς τε δ' - τὰ κοιλίαν, ἀλλ' - ,σμία καὶ πέπονι νεκτορ'

63쪽

54 E TO A τραν και παρ αυτῆ ορος μεγα ἀφ ου ον πράμνιον οἶνον ον καὶ φαρμακίτην τινας καλεῖν ἐκαλεῖτο Ἱκ----ερον δεθυοεσσα, δια το ἐν αυτη τωνδἰχθυων πληθος, ῶς καὶ Ἐχινάδες ἀπο τῶν ἐχίνων, καὶ Σηπιας α α ἀπο των περ αυτην σηπιῶν, καὶ Λα- ρουσσαι νησο ἀα- των ἐν αὐταῖς λαγωων, καὶ ἔτερ----1σαι καὶ Λοπαδουσσαι - των παραπλησίων. προσαγορεύεται δε φησὶν παρχιδης, Ἀμπελος τὸν ἰκάριον πράμνιον φέρουσα - των ξένων μὲν i ἱερά, - ὁ δὲ των οἰνοαίων διονυσιάς. ἰνδη δὲ πόλις εν ρ hσφ ἐστί. Λίδυμος φ πράμνιόν φ=ὶ σιν οινον ἀπο πραμνιας αμπέλου υτω καλουμενης, ο δὲ ἰδίως ρτου μέλανα, ἔνιοι δὲ ἐν τβ καθόλου τον προς παραι νην ἐπιτηδειον , οἱονεὶ παραμενιον οντα, ο δε τον i, πραύνοντα το μένος , ἐπεὶ οἱ πιόντες προσηνεῖς. 56. ' μνεῖ' τις καὶ των ἐξ - θου πόλεως οἶνον λέγων ποδαπος εἶ φράσον. R οποδαπός εἰμ' i Ἀκάνθιος. . - προς οἴνου πολίτης ν κρατίστου στρυφνος ει, καὶ τουνομ αυτ της πατρίδος ἐν τοῖς τρόποιό ἔχεις τα δ' ηθη τῶν πολιτῶν - ἔχεις; κορινθίου οἴνου Ἀλεξις μνημονευε ως σκληρου α οἶνος ξενικος παρην ' ο γαρ κορίνθιος βασανισμός ἐστι. καὶ ωοr- ὸν πολυν πιων επιβοειον οἴνον' 'Αρχίλοχος τον Νάξιον - νέκταρι παραβάλλει ος καί

που φησιν

, δορὶ μέν μοι μῆζα μεμαγμένη, ἐν δορὶ δ'Ἀωος

ἰσμαο κύς. πίνω δ' ἐν δορὶ κεκλιμένος. Στράττις δε τον σκιάθιον ἐπιανεῖ

64쪽

οἶνος κοχυζει τοῖς Μοιπόροις πιεῖν μίλας σκιάθιος, ἴσον ἴσκκεκραμένος.

καλεῖται δ' ουτως από τινος χωρίου ουτω προσαγο ιρευομένου φροὶ δὲ Φιλύλλιος τι παρεξω λεσβιον, χῖον σαπρόν, θάπιον βμινον, μενδαῖον, στε μηδένα κραιπαλῶν Ἐπίχαρμος δε απο Ω ων ὀρῶν Βιβλίνων χροὶ αυτον νομάσθαι 'Αρμενίδας δε της Θράκης φησὶ λεὼ - χώραν την Βιβλίαν, ν Ἀντι-- ορρο καὶ Οἰσυμην προσαγορευθέναι. ἐπιεικως δὲ ἡ Θράκη ἐθαυμάζετο, ηουοινος καὶ συνόλως τὰ πλη-b σί-- πει χωρία. ες δ' ἐκ Λημνοιο παρέστασα, οἶνον ἄγουσαι. ' Ιαπυς δε ὁ Ῥηγῖνος την εἰλεον καλουμενην αμπελον asNλίαν φησὶ καλεῖσθαι η Πόλλιν τον Ἀργεῖον, - ἐμοίλευσε Συμπικνίων, πρῶτον εἰς Συρακοήσας --μίσαι ζ Ιταλίας ε' αὐοὐν ο παρὰ Σικελιωταις γλυκυς καλουμενος Πολλιος ὁ βίβλινος οἶνος ἐν ' χρη--φ. 'ίν, ὁ θεος ηυτοματιο Ματῖν όω- τρυγιαν, ἐπεὶ -κ Ἀνθηδόνα ναίεις, Ου ἱεραν Υπέραν, οθι, ατρυγον οἶνον ἔπινες. ἀνομάζετο -- ροι νωις, ως φησιν Ἀριστοτέλης ἐν τι αὐτῶν πολιτεία, αμπελος ἀνθηδονιας καὶ ιπεριὰς ἀπο υνθου τινος και η περου, ς καὶ αλ ει φιας ἀπὸ Ἀλθηφίου τυνος, νει των Ἀλφειω ἀπο

57. λκμαν δέ που πυρον οἰνον καὶ ανθεος οσδοντα φησὶ τον ἐκ πέντε λόφων , ος ἐστι τοπος

Σπάρτη απέχων στάδια ειτὶ καὶ τον ἐκ Θε-- ωδων, ἐρυματός τινος , καὶ τον ἐκ ρέστ- ος μυκληρίον Ἀρκαθίας, καὶ τον δε οἰνολτος, καὶ τον α

65쪽

υνόγλων καὶ Σταθμῶν χωρία δὲ ταλα τὰ καὶJπλησίον Πιτάνης φησὶ γουν ἶνον δ' οἰνουντιάδη Ἀηχένθινή - στιν η ονογλιν η σταθμίτα, ἄπυρον δὲ εἶπε τον ου ηψημενον ἐχρῶντο γαρ φθοῖς οἴνοις Πολυβιος δε διάφορον οἶνον ἐν Καπυη νη- νειμέ - τον ἀναδενδρίτην καλούμενον, ω μηδένα συγκρίνεσθαι υλκίφρων δ Μαιάνδριος περὶ την Ἐφεσίαν φρον, εἶναι ὀρείαν κώμην, την πρότερον, καλουμένην -- νον δὲ απώρειαν ἀπο -ω- 1 ρείας υμαζόνος' καὶ γίνεσθαι τον ποάμν ον οἶνον. Tιμαχίδας δε ὁ μδιος υ χυτόν τινα οἶνον ἐν mδφκαλεῖ παραπλησιον φ γλυκεῖ. καὶ γλύξις δ' οἶνος καλεγα ετο ἔφημα ἔχων Πολυζηλος δὲ αυτίτην κα- λε οἶνον Πλάτων δ' ο κωμικος καπνίαν κάλλιστος 1 δ' οὐτος γίνεται ἐν Βενεβεντ πόλει γταλίας ἀμφίας δ' οἶνος ο φαυλος καλεῖται παρ- ουικράτει ἐχρῶντο δ λαρχαῖοι καὶ πώματί τινι εξ ρωμάτων κατασκευαζομενω ο ἐκάλουν τρῖμμα. Θεόφραστος δὲ ἐν περὶ φυτων ἴστορία Φὶν ἐν φαία της Ἀκαδίας εο γίνεσθαι οῖνον τους μὲν νδρας πινόμενος ἀίστησι, τὰς δε γυναῖκας τεκνουσα ποιεῖ περὶ δὲ Κερυνίαντ υχαῖας αμπέλ- τι γένος ἶναι ἀφ m τον οἶνον ἐξαμβλών ποιεῖν τα γυναῖκας τὰς ἐγκυμονας καντῶι βοτρυων δέ, φησί, φάγωσιν, ἐξαμβλουσιν. ὁ δὲαο τροιζ ιος οἶνος, --πις, φημί, ποιεῖ τους πίνοντα ἐν Θάσω δὲ λεγει - αυτῶ ποιουσιν οἶνον τινα---

τικον καὶ τερον ἀγρυπνεῖν ποιουντα τους πίνοντας.

58. Περὶ δὲ της του ανθοσμίου οἴνου σκευασίας Φανίας οπρέσιός φησι τάδε γλεύκει παραχεεια ἐπὶ a , χοῶς πεντήκοντα εἷς θαλάσσης, καὶ γίνεται --32σμίας καὶ πάλιν ' ανθοσμίας γίνεται ἐκ νέων ἀμπε-

66쪽

ER TOT 57ομφακωδεις συμπατμαντες ἀπέθεντο καὶ ἀνθοσμίας πευ-νεω διδόμενον --αστὸν εἶναι την δονην ήρτυμενος γάρ ἐστιν. εμβάλλουσι γὰρ εἰς τὰ κεράμιαστας μέλιτι φυράσαντες, ἄστε την ορον--τω, δε γλυκυτπαί- του σταιτὸς λαμβάνειν τον οἷ-b νον κα εξης δέ φησιν ἐάν τις κεράσ) σκληρ- καὶευοσμον μαλακβ καὶ ἀόσμ', καθάπερ τομηρακλεωτην αὐτον ἐρυθραῖον, - - την μαλακότητα του δὲ την ευοσμίαν παρεχομένου μυρίνης δὲ οἰνος κεῖται παρὰ Ποσειδίππφδιψηρος--πος ο μήνης ὁ τίμιος. καιάρμης δ' εἶδος πόσεως παρα Στράττιδι χαιρέας δὲ ἐν Βαβυλῶνι οἶνον φησι γίνεσθαι τον καλουμενον

νέκταρ

η. - ἔπος τόδ' ἀληθές - ου μόνον γατος

αἶσαν,

ἀλλά τι καὶ λέσχης οἶνος θενν ἐθέλει. οὐδ - γαργαπόβλητον δι--ιον ουδὲ γίγαρτον,

ὁ Κεῖός φησι ποιητης. ν οινων ο μεν λευκος ο δὲ κιρρος- δὲ μέλας καὶ ὁ μει λευκος λεπτότατος φυσει - τι- κος θερμος πεπτικός τε δν την κεφαλην ποιεῖ διά - πυρον ' ἀνωφερρο γαρ ὁ οἰνος ο δε μέλας ο μη λυ- 4ων τροφιμωτατος στυπτιαος, ὁ δὲ γλυκάζων κH- λευκων καὶ των σαρρῶν τροφιμωτατος. λεαίνει γαρ κατὰ την πάροdον, καὶ παχυνων λυγρὰ μῶλλον κεφαλην ηττον παρενοχλεῖ οντως γαρ η του γλυκέος ἀν- φυσις ἐγχρονίζει περὶ λυποχόωδρια καὶ πτυέλου ἐστὶν ἀναγωγός, Βιοκλης καὶ Πραξαγόρας ίστορουσι Μνησίθεος ὁ Ἀθηναῖός φησιν γ μίλος

67쪽

E TO A καὶ λεπτότατος, ὁ δε κιρρὸς ξηρὸς καὶ των σιτίων--οἶνοι ἀκραιπαλοί τέ εἰσι - κοιλιας λυουσιν ἐπιδάκνουσί τε τὸν στόμαχον ἐμφυσηγεις τε ἐνεργάζονται καὶ συγκατεργάζοντάιο τροφην τοιούτος ἐστὶν ὁ τε μυνδιος καὶ ὁ ἀπουλικαρνασσου. ὁ -υν κυνικος Μένιππος ἁλμοπότιν ν Μύνdον φησίν. κανῶς καὶ ληρος τεθαλάττωται- καὶ ο διος ἐλάττονος κεκοινωνη- θαλάσσης, ὁ δὲ πολυς αυτου αχρεῖος ἐστιν. χε νηπιωτης εἴς τε του ποτους ἐστὶν ευ πεφυκως καὶ προς χν κα μερινην - κώνοικειος. ὁ δὲ κνίδιος ωοιτος γεννη ικος τρόφιμος κοιλίαν υλυτον κατασκευάζων , πλεξίων ε πινόμενος

ἐκλυε τον στόμαχον ὁ δὲ λέσβιος στυφιν μικροτέραν καὶ μἀλλον οὐρεῖται χαριέστερος ἐστὶν χως, καὶ του χίου ὁ καλουμενος ἀριουσιος διαφοραὶ δὲαυτου εἰσὶ τρεῖς ο μεν γαρ αυστηρός ἐστινὰ δὲ γλυκάζων , ο δὲ μέσος τουτων γεύσει--όκρατος --λεῖται. ο - ουν αυστηρος ευστομός ἐστι καὶ ριαλλον ουρειται, ὁ ε γλυκάζων τρόφιμος πλησμιος κοιλίας μαλακτικος, ὁ δ αυτόκρατος μέσος ἐστί. Mκοινως δ' ο χῖος πεπτικος τρόφιμος ἀματει χρηστοὐ

γεννητικος προσηνεστατος πλησμιος, δια το παχυς εἶ

ναι τῆ δυνάμει τῶν δ' οἴνων χαριέστατος ὁ κατὰ τηνγταλίαν αλβανος καὶ ο φαλερνίτης ο δὲ τούτων πι- παλαιωμενος καὶ κεχροι ικὼς οOμακωδης ν καροῖ λίαν ταχέως ὁ δὲ ἀδριανος καλούμενος ευπνους ευανάδοτος αλυπος τὸ σύνολον οἰ-- έον δὲ αὐτολπρο τινος χρόνου καὶ εἰς ἀναπεπταμένον τόπον θετέον, εἰς το διαπνεμαι τὸ παχυ της δυνάμεως αὐτῶν. γχαριέστατος δ' οἰνος εἰς παλαίωσιν ὁ κερκυραῖος.

68쪽

λαττωμένω νάδε - σκληρα --υδάτων, οἷ κρηναῖα καὶ ομβρια, εαν η διυλισμένα καὶ πλειον χρόνον εκαθεσταμένα χρησφοι δ εἰσὶν ουτοι 'Aθήνησι καὶ Σαπιῶνι ἐν ταὐτοας γαρ σκληρὰ τλυδατα τοῖς δ' ἀθαλάσσοις των οἴνων καὶ τοῖς παρεχουσιν κανωτέραν στυφιν, ἔτι δὲ τεχνω καὶ λεσβίφ, τὰ ἀποιότατα--υδάτων ευθετεῖ. 1060. M γλωσσα σιγησασα τον πολυν χρονον,

πῶς δ α τλησε πραγμ' ἐπεξελθειν τόδε; α της ἀνάγκης -Mνυμ ιι θέστερο , ' ς λκρυφθὲν ἐκφανεῖς ανάκτορι,

αυτος ἐμαυτοργόλεώς τε καὶ Ἀλκείδης γενήσο--ὐμαι. τι ὁ μαρεώτης οἶνος ο ἀλεξανδρεωτικὸς την μει προσηγορίαν ἔχει ἀπο της ἐν Αλεξανδρεία κρηνης Μαρείας καὶ της παρ' αυτην πόλεως ομωνύμου. πρότερον μνὴ/μπίστη νυν δὲ κ*μης περιείληφε μέγεθος, οτη προσηγορίαν λαβουσα απὸ Μάρωνος - τωι

μετὰ Θιονύσου τας στρατείας πεποιημενων πολλη

λιστος λευκός τε γὰρ καὶ ηδὐ ευπνους ευανάδοτος ει λεπτος κεφαλῆς ου καθικνούμενος διουρητικός του του δὲ καλλίων ὁ ταινιωτικος καλουμενος ταινία δ' ἐστὶν πιμηκης περὶ τους αυτους τόπους, αφ' ης οἱ

γινώμενοι Οἰνοι εἰσὶ μὲν ήρέμα πόχλωροι, ἐμφαίνον' τές τι ἐν απιτοῖς -τωρόν, ὁ κατα την του ὁδατος, ' β' σιν αναλυεται κατα βραχυ, ἁ καὶ - μέλι λατυκον ἀνακιρνάμενον. φλορ- ταινιωτικὸς πρὸς τληβ

69쪽

ὁ ποταμος καὶ πολλαὶ των οἴνων αἱ ἰδιότητες κατά sτε - χρωματα καὶ τὰν πρ φοράν τούτους ἡπερ- βάλλε ο πιι τα υντυχών πόλιν ου μακραν -- ωλεξανδρείας, ης τους φόρους οἱ τότε βασιλεις Αἰγύ-ππω τε καὶ Πέρσαι ταῖς γαμεταῖς διδοσαν εἰς ζω- νας --τα την Θηβαίδα - μάλιοτα ὁ κατὰ τοαπτον πολιν, ουτως ἐστὶ λεπτος καὶ ταχέως πεπτικος

1 ά. καὶ τοῖς πυρεταινουσι διδόμενος μη βλάπτειν. σαυτην ἐπανεῖς με. εστυδάμας, γυναι δὲ τραγμος ποιητης ὁ 'Aστυδάμας. 3461. τιὰ Θεόπομπος ὁ πιος την αμπελον στορεῖ ευρεθησαι ἐν υλυμπί παρα τον πιφειόν καὶ τι

ἐγχώριοι κατακλείοντες τοῖς διονυσιοι χαλκοὐ λε- βπας τρεῖς κεν λα-ρόντι ν αποσφραγίζοντο, καὶ υστερο ανοίγοντες εὐρώσκουσι οἴνου πεπληρωμώνους Ελλάνικος δε φησιν ν τῆ Πλινθίνη πόλει Αἰ- ο γυπτου πρώτiευρεθηναι, την αμπελον δῶ καὶ -

Ο ἐξ Ἀκαδημείας φιλοίνους φρον καὶ φιλοπότας τους'

Αἰγυπτίους γενέσθαι, ευρεθῆναί τε βοηθημα παρ' αὐτοῖς ῶστε τους διὰ πενία απορούντας οἴνου τον ἐκ των κριθων γενόμενον πίνειν, καὶ ἀτως δεσμα του τουτον προσφερομένους, καὶ ἔδειν καὶ Ορχεῖσθαι καὶ πάντα ποιεῖν - τους ἐξοίνους γινομενους.

'Αρωτο τέλης δέ φησι κοτι οἰ- ἀπ' οἴνου μεθυσθεν- τες πρόσωπον φέρονται, οἱ δὲ τον κρίθινον πεπωκότες εξυπτιάζονται την κεφαλην ὁ μὲν γαρ οἰνος κα- ω ρηβαρικὀς, λει κρίθινος καρωτι ιος. 62 ' ζω δὲ φίλοι- Αἰγυπτιοι σημεῖον καὶ τὸ φ παρὰ μόνοις αὐτοῖς, νομ μον ν τοις δείπνοις προ

70쪽

E TO A ixαντων ἐδεσμάτων κράμβας ἔσθειν ωθής, μέχρι σκευαζομένας ---τους προσλαμβάνουσι τοκράμβης σπερμα καὶ ε ω ' αν ἀμπελῶνι κράμβαι φύωνται, ἀμαυρύτερος ὁ οἰνος γίνεται δῶ καὶ Συ ιβαρῖτ- γγ Πμαιος, προ - αάνειν κράμβας

ἐάφανόν με νομίμου εἰς ἐμέ σου την κραιστάληνν

μελλεις ἀφειναι πῆσαν - ἐμοὶ δοκεῖς. OG δε την κράμβην ράφανο ἐκάλουν οἱ παλαοὶ, οἶδ οτι καλοsμεν ράφανον, ημεῖς οἱ ζενοι κράμβην ' γυνα4 διιαφέρειν οἴει δὲ τί; siάφανόν τε πολλην ἐντράγητε παυσετε τὸ βάρος φασ1μωτε τὸ προσον νυν νέφος

ἐπὶ του μετωπον. Νικοχάρης