Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

391쪽

μαρνάμενοι φυχας ἄλεσο ν ἐν πελάγει,τν ἱερὰν ὀτε νῆσον Αθηναῖοι κεράιζον

νηφύρος αἱρεθεις, τουτ' ἔστι ν ἱερευς υρακλέους, πορφυρο - μεν, λευκον χυτωνα εδυκώς, χλα- οι μυδα δε ἐφεστρίδα περ βεβλημενος πολυτελη καὶἀποδούμενος λευκὰς λακωνικάς, στέφανον δάφνης χροινῆς στεμμένος, κοὰ διανέμει τὰ τῶν πλωψίων τοῖς

πένγι πολλους φονευων των ου διδόντων. 55 Τοιουτοι εἰσιν οἱ ἀπο φιλοσοφίας στρατηγοί.

ῶν δυναιτο κατασκευάσαι λόγχην, ουδ' ἐκ Σωκράτους στρατιώτην αuεμπτον. γαρ Πλάτων φησὶ τρεις στρατείας στρατευσασθαι Σωκράτη, v μεν εἰς Πο d

δενος ε τουθ' ίστορηκότος αυτος καὶ ἀριστείων φησὶν τυτον τετυτηκέναι απάντω τῶν 'A τναί- --γόντων, πολλῶν δὲ καὶ αὐλομένων δὲ ταυτα ἐψευδολόγηται β με γαρ ἐ.α υμφίπολιν στρατεία a γέγονεν ἐπὶ Ἀλκαίου ἄρχοντος Κλεωνος πουμένου αδετιλέκτων ἀωδρῶν - φησι Θουκυδίδης τουτων ουν τῶν ἐπιλέκτων ανάγκη εἶναι κῶ Σωκράτην, χλην τρίβωνος καὶ βακτηρίας ουδὲν ην τις Ουν εἶπεν ἱστο οφορή ς η ποιητW η που Θουκυδίδης τον Σωκρά-- ν' παρενέχρωσε τον Πλατωνος στέγαιώτη. τίγ- ἀσπα ξυνθημα καὶ βακτηρία πότε δε καὶ εἰς Ποντίδαιαν ἐστρατευσατο , ως ἐν ε ρμιοῖ είρη εν ο

392쪽

κιβιάδη παραχωρησαι -- -τε Θουκυδίδου αλλ' ουδ γσοκράτους εἰρηκότος ἐν ταπερ του ζευγους.

f κυδίδει. ου ἀρκεσθῶς δε ταυτη πι τερατολογία ὁ Πλάτω ἐπάγει κH- - ἐπὶ Θαμ- γενομένη. μἀλ- λον δὲ, τλαομένην ἀνδραγαθίαν εἰ γαρ καὶ - Α

λιον ρηκε Σωκράτης ώς ἱστορεῖ μόδικοὐ κρατη- οτειος ἐν τοῖς προ τον Φιλοσωκράτην, - τοις πολ-

πέμψαντος των ἱππέων ἐκ του αφανους περὶ τ- ό-216 φον τότε γαρ οῖ μὲν προς το Θηλιον των Ἀ-αίων ἔφυγον, οῖ ὁ ἐπὶ θάλαπιαν, αλλοι δ' ἐπὶ Γ οσαόν. si uδ' ἐμὶ Πάρνη- - Ορος ' Βοιωτοὶ δ' ἐφεπόμενοι ἔκ νον καὶ μάλιστα ι ιππεῖς ῖ τε αυτῶν καὶ Λοκρῶν. τοιουτου οὐ κυδο - καὶ φοβου καταλαβόντος - 'ABU αίους μόνος Σωκράτω βρενθυόμενος καὶ τωφθαλμὼ παραβαλλ- είστηκε --τΩ--τω -- οτων καὶ Λοκρῶν ἱππικόν καὶ ταύτης πιὶ ανδρείας αυτο ου Θουκυθίδης μέροχῖται, - αλλος ουδεὶς

μυτ ὰστοριογράφος οττε ποιητή, πῶς δὲ καὶ τῶ h ἀοι-είων Αλκιβιάδη παραχωρεῖ, τω μηδ' ολως κεκοινωνηκότι ταύτης της στρατείας ἐν ε τω Κρίτωνι ὁ ατῆ Μνημοσύνη φίλος Πλάτων ουδὲ ποιπιασθαί τε αποδημίαν τον Σωκράπη ἐξω της εἰς Υσθμον πορείας

393쪽

λαβεῖν. πημει, ω ξένε Ἀλκιβιάδου το γερας Ουκ ἐμόν. - γε δόw- ώς ημεῖς -ούομεν. ο δὲ Πλά- τῶν ἀριστείων Ἀλκιβιάδη παρι εχωρηκεναι πPοτερει κατὰ πάντας τους στορικους της επὶ μιον στρα-56 Π τ' γυν ψευδονται οἱ φιλοσοφοι καὶ πολλα1 παρα του χρόνους γράφοντες Ου αἰσθάνονται. καθάπερ υδ ὁ καλος Σενοφῶν. 4 , ἐν τῶ συμποσίω dυπ-ίθεται Καλλία, ἡ, Ἱππον υ Αὐτολυ- τω Θύκωνος ἐρῶντα καὶ νε-κηκοτος αυτο παγκράτιον ἐκσταασι ν ποιουμενον καὶ συν τοι ἄλλοις δαιτυμ ιu παρόντα αυτόν, τον ἴσως μηδὲ, νηθεντα περὶ τηε καθ' ὁ, Ἀριστίων ἄρχων ην ἐπὶ τουτουσα Ευπολις τον --λwe- διδάξας διὰ Θημοστράτου χλευάζει - νειν του μολυκου πάλιν λανοφῶν - λο--ν Σωκράτη λέγοντα ἐν έμμα-- ταυτί καίτοι

Παυσανίας γε ο γάθωνος του ποιητο εραοτης,

ἀπολογουμενος υπὲρ τῶν ἀχραπία συγκαλινδουμένων, H ρηκεν - καὶ στράτευμα ἀλ--ατον - γέ-- ἐκ παιδικῶν καὶ ἐραστῶν τουτους γαλαν ἔφη Οἴεσθαι μάλιστ ν αἰδείσθω ἀλληλους ἀπολιπεῖν θαυμαστὰ τεω στρος αλλήλους ἐθιζόμενοι , -- μαλι- αισχυ-

εἴρηκε Πα Μανίας ἔξεστι μαθεῖν ἐκ του Πλάτωνος--μαυσμα Παυσανί- - - οἰδα συγγραμμα, οὐδ', rim M.' αλλ- λων--ος περὶ χρησεως ἐραστῶν καὶ παιδικῶν - παρὰ Πλάτωνι πλην εἴτε

394쪽

κατέψευστοι τούτο πινοφων εἴτ' αλλως γεγραμμένω ο Πλάτωνος ἐνετυχε Συμποσίω παρείσθω τοκατὰ τους χρόνους ἀστόχημα λεκτέον Αριστιων ἐφ' - - συμπόσιον ποκει Ρα συνηγμένον, προ τερψά-2lτρονάτων Εὐφημου πρότερος ηρξε - Πλάτων οτὰ Ἀγάθωνος νικητηρια γέγραφεν, ἐν οἷς Πω πανίας - περὶ των ἐρωτικῶν διεξερχετια θαυμαστὸν ἡνκαὶ τερατωδες εἰ τα --ψηθέντα, μετα τέτταρα ἔτη ἐπιχειρηθέντα παρ' Ἀγάθωνι, Σωκράτης παρὰ Καλλία δειπνῶν ευθυνε οὐ δεόντως ρηθέντα. 1.57. πιλως δὲ ληρός ἐστι Ῥ Πλάτωνι τὸ συμ--

σιον. τε γαρ Ἀγάθων - , Πλάτων τεσσαρεσκαίδεκα ἐτῶν. ο μὲν γαρ επὶ αρχοντος Εὐφημου στεφαν-ται ληναίοις Πλάτων δε γεννῆται ἐπὶ πολλο-

δωρου του μετ' Ευ δημον αρξαντος δύο δὲ καὶ ιογδοηκοντα βιωσας ἔτη μετηλλαξεν ἐπὶ Θεοφίχω του

μετὰ Καλλίμαχον ονεστιν ογδοηκοστος καὶ δεύτερος. ὀ δὲ πολλοδώρου κρὰ Πλάτωνος γενέσεως τεσσαρεσκαιδέκα τός ἐστιν αρχων --- , ἐφ' υ τὰ ἐπινίκια Ἀγαθωνος ἐστιῶνται. καὶ αυτὸς δὲ Ο Πλάτων δηλοι την συνουσίαν ταύτην προ πολλοὐ γεγονε- ναι, λέγων ουτως ἐν τω συμποσί νεωστ ηγεῖ την συνουσίαν γεγονένια, -τε ώμὲ παραγενέσθαι ' o γάρ ἔφη Πόθεν ην δ' ἐγώ. ω Γλαυκων Ῥυ οἶσθ' - πολλῶν ἐτῶν γάθων οὐκ ἐπιδεδημηκε; καὶ Ἀκμελ ω φησιν ἀλλ' εἰπέ μοι, πότ' ἐγένετο συν--σία αυτη Κἀγὼ εἶπον - παίδων ἔτι ----ων,οτε τῆ τραγωδία νίκησεν ὁ γά M . οτι δε πολλὰ Πλάτων παρὰ τους χρόνους αμαρτάνει δηλόν ἐπτιν ἐκ πολλῶν κατὰ γαρ τον εἰπόντα - Aτι κεν, δετ' ἀκαιριμαν γλωττα ἔλθη τουτο μη διακρίνας γραφει. οὐ γαρ ἀγράφως, ελεγεν, ἀλλα πάνυ ἐσκεμμένως

395쪽

ουτος ὁ Ἀρχέλαος ἐστι κα τὰ τον σον λόγον. ἴπερ γε, φίλε, ἄδικος. ' τα ρητῶς εἰπὼν ώς κατέχοντος την Μακεδόνων ἀρχηm Acmλά- προβα γράφει τάδε ε πιὰ Περ κλέα τούτου νεωστὶ τετελευτηκότα εἰ

νεωστὶ τετελευτηκε Ιερικλης, ' χελα0ς ουπω κυριος

ἐστι της ἀρχης - ουτος βασιλεύει, προ ποπι πάνυ χρόνου απέθανε Περιαλης Περδίκκας τοίνυν - ' χελά- βασιλευει, ἁ μεν ουκά-- φησι 1 Νικομηδης ἔτη τεσσαράκοντα εν Θεόπομπος δε τριά- κοπτα πέντε, ναξ μενης τεσσαράκοντα, Ἱερώνυμος εἴκοσινώκτώ, Μαμύας ὁλκιὰ Φιλόχορος εἴκοσι πω. τούτων - διαφόρως στορουαενων λάβωμεν ον ἐλάχιστον ἀριθμον τα εἴκοσι τρία ἔτη Περικλης ἀποθνησκε κατὰ το τρίτον ἔτος - Πελοποννmu κοπι πολέμου, ἄρχοντος Ἐπαμεί-ωος, ἐφ' ου τελευτε Αλααὶ δρος , καὶ την βασιλείαν εοδίκκας διαδέχεται ος ἐβασίλευεν εως Καλλωυ, ε οὐ τελευτῆJ Περδίκκας καὶ ' βασιλείαν Ἀρχέλαος διοδέχεται. πῶς ουν νεωστὶ κατὰ Πλάτωνα τελευτὰ Περικλης. ἐν δὲ τ αδτω Γοργία ὁ Πλάτων τον Σωκρατη ποιεῖ λέγοντα ' καὶ πέρυσι βουλευμ λαχων, ἐπειδνη φυλὴ iἐπρυτάνευε καὶ - με δετιψηφίζειν, γέλωτα παρεῖχον καὶ ου ηδυνάμην ἐπιφηφίσαι. τοὐτο Σωκ9seτης ν οὐ κατὰ αdυναμίαν ἐποίησεν, ἀλλα ἀλλοω κατὰ --δραγαθίαν οὐ γαρ ηβουλετο μει, δημοκρατεις -- μους παρωτησι δὲ τομο σαφῶς ὁ πινοφων ἐν προ-

τω Ελληνικῶν ἐκτιθεὶς Ουτως των πρυτάνεων τινῶν - φασκόντων προi ησειν την διαψήφισιν παρὰ του,

oἰ ἐμον καλεῖν τους συφάσκοντας οἱ δὲ πρυτάνεις

396쪽

E 387φηθέντες μολόγουν Ἀπαντες προθήσειν, πλην

Σωκράτους του Σωφρονίσκου. ουτος δε - ἔφη, ἀλλα κατὰ τοὐς νόμους πάντα ποιήσειν ουτός ἐστιν

ὁ μαψηφισμος ὁ γενόμενος κατὰ των περὶ 'αοινίδην

στρατηγων, ὁτι τους - πιπινοῶσπις ἐν-ναυμαχία ιἀπολομενους ου ἀνείλοντο ἐγένετο δε ἡ ναυμαχία ἐπὶ ἄρχοντος Καλλίου της Περικλέους τελευτῆς στερον ἔτεσιν ἀοι-σι καὶ τέτταρσιν. , 59. 'Aλλὰ μην καὶ ο ἐυτη Πρωταγόρα διάλογος, μετὰ τηνἹππονίκου τελευτην γενόμενος, παρειληφό H- η 'ν οὐσίαν Καλλίου του Πρωταγόρου --μνητ*J παραγεγονότο τ δεύτερ- ου πολλαῖς πρότερον μεραις. ου' γαπόνικος ἐπὶ μεν υ δημουαρχοντος στρατηγῶν παρατέτακται μετὰ Νικίου προς Tαναγραίως καὶ τους παραβοηθοὐντας Βοιωτῶν, καὶ μάχρ νενίκηκε --γι δὲ πω της ἐπ' --ά- διδασκαλία των υπόλιδος Κολάκων ου πολλῶ χρό- ν' κατὰ το εἰκός πρόσφατον γάρ τινα του καλλίου την παράληψιν τῆς σίας ἐμφαίνει - δρῆμα ἐν οπιν--φ φ δράμι' Ευπολις τον Πρωταγόραν - ἐπι--ο μουντα εἰσάγει υμειψίας δ' ἐν φ όννω, δύο

πρ τερον τεσι διδαχθεντω, ου καταριθμεῖ αυτον ἐντμτων --τι--απφ δηλον οὐ λ μετιει -- των ων χοόνων παραγέγονεν ο δὲ Πλάτων καὶ τον πιεῖον Ἱππίαν συμπαρόντα ποιεῖ ἐν ' ΠρωταγόρWa μετα τινων ἰδίων πολιτων - ου εἰκος ἐνυμα-d ἀσφαλως διαπρίβεν προ - τας ἐνιαυσίας ἐπὶ γοάρχου ἐλαφηβολιῶνος συντελεσθηνα σπονδας. O δετον διάλογον φωταται γινόμενον περὶ τους καιροειτούτους, καθ' ους αἱ σπονδαὶ προσφατ- οπόνεσαν -

λέγει Θυ- εἰ γὰρ εἱεν ανθρω- ἄγριοι, ἀους πέρυσι Φερεκράτης ὁ ποιφὴς ἐδίδαξεν ἐπὶ ληναίω. ἐδι-

397쪽

388 E

ου ἐστὶν αρχων Ἀστυφιλος πεμπτος - ἀπο μάρχου, καθ ον αἱ σπονδαὶ ἐγένοντο. σαρχος γάρ, εἶτ' ' ει λος παρὰ την ἱστορίαν --ο Πλώων ἐν-- διαλόγω εἰς τὰς 'υ θήνας παράγει πολεμίους οντας τους περὶ τὸνἹππίαν, μη της κεχειρίας αυτης μενουσης.

δικαιότερον μήτε σωφρονεστερον. πῶς οὐν υλπον 1 ἐπιθανον Σωκράτη - ομολογῶντα μηδὲ ἐπωτα- σθαι σοφιστατον απάντων υπὸ του πάντα ἐπιπταμένου θεοί ἀναρρηθῆναι. εἰ γὰρ τοὐτό ἐστι σοφία το μηδενεἰδέναι, το πάντα εἰδέναι φαυλότης αν εἴη τίς δ' ην χρεία - φαρεφωντι παρενοχλεῖν τον θεον περὶ Σω-2 κράτους πυνθανόμενον αυτος γὰρ ν αξιοπι- ος

ην τοιαυτ' ἐρωτων τον θεόν, λανεὶ καὶ τοι αυτάτινα, των δετικων ἐρίον εἰ αλλ' ἐλὴ μαλακώτερα ητων ἐν Βάκτροις καμηλων εἰ εἰσί τινες δυνατώτεθοι,

α η εἰ Σωκράτους ἐστί τις σιμότερος τους γὰρ τὰ τοιαυτα πυνθανομένους --χως ἐπιρραπίζει ο θεός ώς καὶ τον πυθόμενον εο --πος ἐστιν οἰογοποιὸς φαλλος τις, πῶς ἀν πλουτήσαιμι, ιος καὶ ητους υιέ; ο χλευάς - ἀπεκρίνατο εἰ το μέσον κτήσαιο Κορίνθου καὶ Σικυωνος. 61. λλὰ μεν ουδὲν ν ὁ Πλάτων εἴρηκε περὶ

398쪽

χλαῖναν καίτοι αναγκαῖ- ην τοίτο ἐκκωδωνιοθηναι, υπλυριστοφάνους του και ἐν τω συμ ποσί,κατὰ Πλάτωνα οὐ γὰρ ἀνώσθημε του 'Αριστοφάνης τοὐς--ς διαφθείρ ωτος - πία --- η - του Σοσκράτους διδάσκαλος των ητορικώ λογων, ἐν τοῖς φερομένοις, αυτῆς ἔπεσιν, περ φύοικος ο μα- 1οτ λειος παρέθετο, φησὶν ουτως κρατες, - ἔλαθές με πόθω δηχθεὶς φρένα την σην παιδος Θεινομάχης καὶ Κλεινίου ἀλλ' υπάκου

σον, ο

ε βούλει σοι ἔχειν - παιδικά μηδ' απιθήσῖς ἀγγέλφ, αλλὰ πιθου' καί σοι πολ βέλτιον

ἔσται.

καγω πως --σα χαρῆς - σῶμα λιααίνωd ἱδρῶτι, βλεφάρων δε γόος πέσεν - ἐθελήτως. Dστέλλου ἡ πλησάμενος θυμον μουσης κατόχοιο, η ἡόνδ' αἱρήσει. δῆς δεινοῖσι πόθοισιν.

αυτόν. προσβάλλων αὐα Ἀπτήρια μου. κυνηγεῖ ουν ὁ καλος Σωκράτης ἐρωτοδιδάσκαλον ἔχων την Μιλησίαν, ἀλλ' -κ αυτος θηρευεται, - ὁ Πλάτων ἔφη, λινο αποπιμενος-- ωλκιβιάδου καὶ

μην ου διαλείπει γε κλαίων , ως ἀν-ἰμαι δυσημερῶν.

ἰδουσα γὰρ αὐτον ἐν Ἀν καταστηματι σπασία φησίν οτίπτε δεδάκρυσαι, φίλε Σώκρατες η ἀνα

κινεῖ

399쪽

στέρην- ἐνναίων σκηπιτος αμος -- -- - παιδος ἀνικ ου τον ἐγὼ τιθασον σοι πέστvν , ὁτιδαιτως η - του Ἀλκιμμο δηλον ποιεῖΠλάτων ἐν τεφαντα - καίτοι μικρον ἀπολείποντος τῶν τριάκοντα ἐτῶν λέγει δ' ουτως πόθεν Σωκρατες, φαίνει νη δηλαδη ἀπο κυνησε Που - περὶ τηρουλκιβιάδου ἄρια- κοὰ μην μοι καὶ -- ἰωντι καλος D ἐφαίνετο ὁ ἀνηρ ἔτι ἀνηρ μεντοι, ω Σώκρατες, ως γ' ἐν ημῖν αυτοῖς εἰργθαι, καὶ πώγωνος δη-οπ--

νητου ην νυν Ἀλκιβιάδης αυτος ἔχει. 'is 62. Πεφυκαοι δ' οἱ πλεῖστοι τῶν φιλοσόφων τῶν

κωμικῶν κακηγοροι,δελ--ἶναι γε καὶ Αἰσχίνης σωκρατισιος ἐν - - ηλαύγει Κριτοβ υ ν τον Κρίτωνος ἐπ αμαθία καὶ ρυπαρότητι βίου κωμφδε τον δὲ Τηλαυγην αυτον ἱματίου μὲν φορχησεως καθ' --έμα ημιωβόλιον κναφε τελο - μι-- κωδ

ἐζωσμέi ον καὶ τα ποδηματα σπαρτίοις ἐνημμένον. σαπροῖς καὶ ελέσαντα τοὐ τορα οὐ μετρίως δια bγελῆ ἐν δὲ τῆ Ἀσπασί,χππονικον - τον Καλλίου

κοάλεμον προσαγορευει, τα δ' ἐκ της Ιωνίας γυνα 24, κα συλληβδω μοιχαδας καὶ κερδαλέας ὁ δὲ καλ- λίας αὐτου περιέχει τηνὰ Λαλλίου προς - πατέρα

διαναμ καὶ τῆν Πιμίκου καὶ γνα ξα - τῶν φιστῶν διαμωκησιν. λέγει γαρ ς ὁ , Προδικος Θηραμένην μαθητην ἀπετέλεσεν , ὁ δ ετερος Φιλόξε-M - τον Ἐρύξιδος καὶ Ἀριφράδην του ἀδελφονυμ- γνωτου του σαο φδου θέλων ἀπο της ταν δηλω eθέντων μοχθη ρίας καὶ περὶ τα φαεια λιχνείας ἐμφα-

400쪽

νωα την τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν ἐν δὲ τ

63. ντισθενης δ' ἐν θατέρωτων Κυρων κακολπῶν Αλκιβιάδην καὶ παράνομον εἰνο λέγει καὶ εἰς ι γυναῖκας - εἰς τηε αλλην δίαι-- συνεῖναι γαρ φησιν αυτον καὶ μητρὶ καὶ θ ατρὶ καὶ ἀδελφῆ , ς Πέρως ο δε πολιτικος--ου διάλογος απάντων κα--δρο- πεμβει των ω - δημαγωγῶ, ο δ' ' χέλαος Γοργίου του πορος, η δ' Ἀσπασί των 1. Ιερικλέους υἱων Ξανθίππου καὶ Παράλου διαβολqν. τούτων γα τον μὲν Ἀρχεστράτου φησὶν εἶναι συμ-φ-m6 τοὐ παραπλη σια ταῖς ἐπὶ των μιαρων οἰκημά---εργαζομενου, τὸν δ' Εὐφημου mmai καὶ γνωριμον του νορτικὰ σκωπτοντος καὶ φυχρὰ τους συναν Ἀτωντας καὶ Πλάτωνα δὲ μετονομάσας Σάθωνα δε ρως κιὰ φορτικως, - ταύτην ἔχοντα την ἐπιγραφηνε διάλογον ξεδωκε κατ' αὐτου τούτοις γαρ τοῖς αν- δράσιν οὐδεὶς ἀγαθὸς σύμβουλος εἶναι δοκεῖ, ου στρα- γος νόμιμος, - σοφιστης ξιόλογος - ποι -- ωφελιμος - δη ς εὐλόγιστος ἀλλα Σωκράτης. μετὰ τῶν 'Aσπασίας αὐλητρίδων επὶ τῶν ἐργαστηρίων συνδιατρίβων, καὶ Πίστωνι τω θωρακοποιῶ διαλεγόμενος, καὶ Θεοδότην διώ---ν λαίφαν - δεῖ του ἐραστὰς --ύειν - - ων παρισογνιν ἐν αδευτερ υπομνημονευμάτων τοιαίτα γαρ ποιεῖ αὐ-

ροτον παραγγέλματα τῆ Θεοδότη λέγοντα, ἁ οἴτε Νικὼ

ωαδία αλλ' ουδὲ ὁ Ἀθηναῖος Πυθονικος συνεοράκασι πόθων θέλγητρα οὐτοι γὰρ περὶ ταλα σχόληντο, περιττῶς ἐπιλείποι δ' αὐά ὁ πῶς χρόνος, εἰ ἐκτίθεσθαι βουληθείην ἀλσψν- των φιλοσόφων μέμ-