Athenaei deipnosophistae Lib. IVI

411쪽

μιαρωτηιτον -- - , εἰ -ὰ τα, μετά γε τοὐς τραπεζίτας ' θνος τούτου γα ουδέν ἐστιν ἐξωλέστερον.

οὐ πώποτ χθῶς οἰδα τιμιωτέρους ἰδών Ποσειδον, εἰ δεκάτην ἐλάμβα αυτῶν ἀπο της τιμῆς κάστης ἐμερας, κολντων θεῶν - σθα πλουσφώτατος. ομως δὲ τούτων ε με προσγελλαι τις, ἐδίδουν στενὰξ Hoπόσον αἰτησειέ με. γογγρον μεν ω περ ὁ Πρίαμος τον τορα, οσον εῖλκυσεν, τοσολο πιιταθεὶς ἐπιμάμη αυλὸξις δ' ἐν Ἐλληνίδι ἀι δὲ καὶ ζῶν ἐστὶ καὶ τεθνηκότα ἐν ἡρθαλάττοιτ ολέθρι μῖν θηρία - ἀνατραπῆ, πλοῖον, ειθ' ως γίγνεται, ληφθῆ νέων τιμ καταπεπώκα ευθέως. αυτο τ ἐπαν ληφθῶσιν πο των αλιέων, 227 τε εῶτες ἐπιτρίβουσι τους νουμένους τῆς Ουσίας γάρ απιν αφῶν μωμο πριάμενος τε πτωχος εὐθὴς ἀποτρέχει. ἐξ ονόματος δ' ἰχθυοπώλου μνημονεύει Ἐρμαίου --γυπτίου Αρναπολον γουσιν λυτως Αἰγύπτιος μιαρώτατος των ἰχθύων κάπηλος μως ος βία δέρων ρίνας γαλεους τε πωλεῖ καὶ τοὐς λάβρακας ἐντερεύ-ώς λεγουσιν μω. καὶ πιέει δ' ἐν επι, ε' Μικίωνος ἰχM πιπμον' τινος μνημονεύει. 11 εἰκοτως ουν καὶ οἱ ἀλιεῖς ἐπὶ τῆ θνρ μιγα

412쪽

φρονουσι μῶυπινέ οἱ αριστο των στρατηγῶν. λάλιευτικῆς τέχνης τάδε λέγοντα

τῶν ζωγράφων . - ἡ καλη χειρουργία

αυτη- σερδεως ἐκ - δος ἀρπάζοι ἀπο-- ταγήνου ευθέως ἀφανιζεται. Aτὶ τίνα δρ ἄλλην τεχνην, ἡχρηστε σν, μισμός ἐστι δακτύλων τοιουτοσὶ πνιγμής, αν μη, ἡ δυνηται καταπιεῖν; ἀλλ' ουν μνησαρ τας συν-σί , ευοφος αγορά τίς δὲ συνδεια - βμαῶν φρυκτους καταλαβὼν η κορακίνους νίους μαινιδ' ώραῖον δὲ μειρακύλλι-

τωιν, φράσον γάρ, αν τις αφέλη την τεχνην την τῶν ἀλιέων ηδε γα διφάζεται, έφθοῖς προσωποις ἰχθύων χειρουμένη, αγο - H -- τα σωμα ἀρίστυπι πύλας, ἀσυμβολον κλίνειν αναγκάζει φυσιν. 12. προ δε του περιέργως ψω--τει τάδε οστις αγοράζει πτωχος ---ο- ποώ,

ἀπορουμενός τε ἀλλα προς τουτ ευπορεῖ, νυκτὀ ουτος τους απαντῶντας ποιεῖ

γυμνολῶπαντας - δ' ἐπάν τις ἐκδυ τηρεῖνπωθεν ευθυς ἐν τοῖς ἰχθύσιν, - αν δ' ἴδη πρῶτον πένητα καὶ νέον παρα --ονος ἐγχέλεις ἀνοήμενον,απάγειν λαβόμενον εἰς το δε--vum.

413쪽

Κορινθίοις τινὰ τοιουτοννόμ μον του ἐστὶ βέλτιστ ἐνθαδίκορινθίοισιν, αν τιν ὀψων ,-H ἀεὶ λαμπρῶς ορῶμεν, τουτον ἀνακρίνειν πάθεν ζ1 καὶ τί ποιῶν καν μὲν ουσίαν χρης αἱ πρόσοδοι λέουσι τἀναλώματα, ἐ- ἀπολαπειν τουτον ηδη τον βίον ἐαυ ν υπὲρ την ουσίαν δαπανῶν τυχsi,

i ἀπειπον αυτῶ τουτο μη ποιεῖν ἔτι

αν δὲ - πίθη ἐπέβαλον ζημίην

ἐαν δὲ μηδ' οτιουν ἐχων χὶ πολυτελῶς, τ δημίω παρεδωκαν αυτόν. . Hρακλεις. A. ου ἐνδέχετω γαρ ζημανευ κακου τινος 228 15 τουτον συνως δελ αναγκαίως ἔρει λωποδυτεῖν τὰς νύκτας ζ τοιχωρυχεῖν,ντων ποιουντων ταῶτα κοινωνεῖν τισίν, η συκοφαντεω κατ ἀγοραν η μαρτυρεῖ ψευδη - τοιο -- ἐκκαθαίρομεν γένος.

et B. ρθῶς γε νη σίζ ἀλλα δη τί του ἐμοί; A. 6ρῶμεν ὀψωνουν ἐκάστης ημέρας . μετρως βέλτι στέου ἀλλ' υπερη-νως ουκ ἔστιν ἰχθυηρον - σοὐ μεταλαβεῖν' bσυνηχα ημῶν εἰς τὰ λάχανα τρο πόλιν. α περὶ των σελίνων μαχόμεθ' ω τε μυιπις λαγώς τις εἰσελήλυθ', ηρπασας πέρδικα δ' η κίχλην γε νηυί' οὐκ ἔτι ἔστιν δι' υμῆς οὐδὲ πετομένην ἰδεῖν 'τον ξενικον οἰνον ἐπιτετίμηκας πολ ah το δὲ ἔθος τούτο καὶ 'Aθη νησιν , αι ἀξιοῖ Σώφιλος ἐν Ἀνδροκλεῖ, φονόμους αξιῶν αιρεισθαι - της β λης δυ καὶ τρεῖς. υγκεος δ' ο Σάμιος καὶ e

414쪽

s 405

διδώσκων αὐτον τίνα δεῖ λέγοντα προς τους ἀνδροφόνους ἰχθυοπώλας λυσιτελῶς ἔτι δν ἀλύπως ἀνεμ τουτων παλιν τῶν λεχθέντων τὰς ἀκάν. ας ἀναλεξάμενος Οὐλπιανός, εἰ ἔχομεν, ἔφη, δειξαι ἀργυροῖς σκευεσιν ἐν τοῖς δείπνοις χρωμέν - τους αρχαίους, καὶ εἰ πί- ωροι - ονομα μηρου γὰρ

τοῖσιν δ' υ πίνακας κρειῶν παρεθηρος -- ἐπὶ πινακων παρατιθεναι τὰ ψα, ἀγνοῶν οτι κἀναλλο αείρηκεν ὁ ποιητη

δαιτρὸς ' κρω- πίνακας παρέλη εν ἀείρας ' Ἀζητῶ δὲ - εἰ δουλων πληήλγς τινὲς ἐκέκτηντο σπερ

καὶ οἱ νυν , καὶ εἰ το τηγανον εἱρπαι καὶ μη μόνως τάγηνον, μη πάντα πίνωμεν η καὶ ἐσθίωμεν σπερ οἱ δια την πιοτέρα παράσιτοι νομαζόμενοι η - 14 προ ον Αἰμιλιανος απεκρίνατο πίνα α μὲν ἔχεις το σκελς νομασμένον κάὶ παρα Μεταγένει Ῥκο-- ἐν Θουριοπέρσαις τοπιπιν δ', β ιπτε εἴρηκεν ἐν μὲν θροις Φερεκράτης Οχ1τως απο-πάνου, φασκεν ἀφύμῶν φαγεῖν. α-ὶ ἐν Πέρσαις λαυτος ἰὰ τηγά,οις κα Παισά πτειν του φλέω. Φιλωνίδης δ εν Κοθόρνοις υποδέχωθαι καὶ βατίσι κῶ τηγάνοις

415쪽

πῶσα δ' ευμορφει θηε area Dra MG 229 προσγελῶσά τε λοπας παφλάζει βαρβάρω ληματι του δεχηματος μεμνηται Φρυνιχος ἐν Παγροδοῖς i. ἡφυ δ' ἀποτηγανίζειν ανευ συμβολῶν. καὶ Φερεκράτης ἐν Μυρμηριαιθρώποις φροί-δ'σί- φησὶ την μὲν λοπάδα τηγανον καλειν, το δὲ ν γα- ξηροτήγανον δῶ -ὶ Θεοδωρίδαν -- ἐν',

τηγάνωε ηψησεν εν εφητημι κόλυμβον, - λοπαδα τηγανον προσαγορευων χωρὶς δὲ του τ

, 15. εἰς πίστασιν δε με αγει, καλὲ Οὐλπιανε, περὶ της των ἀργυρωμάτων πη γεως - Ἀλέξιδος ἐν Φυγάδι εἰρημένον οπου γάρ ἐστιν ὁ κέραμος μισθωσιμος ὁ τοῖς μαγείροις. en μέχρι γὰρ των μακεδονικῶν, μνων κεραμέο- σκευε- σιν οἱ δειπνουντες διηκονουντο, λ φησιν, ἐμὸς

μεταβαλόντων δ' ἐπὶ το πολυτελεστερον --

μαίων την δίαιταν, κατὰ μίμησιν ἐκδιπιιτ πεῖσα πάτρα η Αἰγύπτο καταλύσασα βασιλείαν, του- ω νομα ου δυναμένη ἀλλάξαι, ἀργυρουν καὶ χρυσουν ἀπεκάλει κέραμον αυτό, κέραμά τ' ἀπεδίδοτο τὰ - όρητα τοῖς δειπνοῶσι καὶ τοὐ ν το πολυτελέ-

416쪽

s 40 d ραμον πέντε μνας ημερησίας ἀνηλισκεν η Κλεοπάπρα.

Πτολεμαῖος ω ο βασιλευς ἐν ὀγδόω πομνημάτων πω Μασσανῶ σου τοὐλἡγον ποιούμενος του Αιβύων

σμένα, κεράμω παντὶ χορηγούμενα ἀργυρω τὰς τῶν δευτέρων τραπέζας ἐκόσμει τοῖς ταλικοῖς ἐθισμοῖς τα δὲ κανίσκια , --τα χροα γεγονότα προ τα πλεκομενα ταῖς σχ0ίνοις μουσικοῖς τε χρη οέλληνικοις Do 16. 'Αριστοφά inigra' ο κωμωδιοποιος, ον φησιν Ηλώδια ὁ 'A-αῖος ἐντους πει' ἀκροπόλετεκαίδεκα ὁ ἐστὶ ταλα βιβλία --ματίτην εἶναι γένος, ἐν τω Πλομ' - δράματι κατὰ την του ομωνύμου θεου ἐπιφάνειαν τους ἰχθυηρους φησι πίνακας, ἀργυρους ἀναφανηνας, καρπιτερ ἡ ταλ απαντα, λέγων ωδίδὲ πασα καὶ λοπάδιον καὶ χύτρα χαλκη γέγονε τυυς δὲ πινακίσκους -- --

τους ἰχθυηρους ἀργυρους πάρεσθ' ορῶν.

κατ ελαβον Ἐπικράτης τε καὶ Φορμίσιος παρὰ του βασιλέως πλειστα δωροδοκήμDirce, οξύβαφα χρυσα καὶ πινακίσκους ἀργυρους. φρων δ' ἐν γυναικελις μίμοις φησί τῶν δὲ χαλ- 230 κωμάτων καὶ τῶν ἀργυρωματων γάργαιρεν α οἰκία. 17. Φιλιππίδm δ' ἐν Ἀργυρίου ἀφανισμεώς φορτικο μέμνηται οὐ τοιουτου καὶ σπανί- ζηλουμένου δε υπό τινων νεοπλούτων μετοίκων ἀλλ' ἐλεει ἐμπέπτωκέ τιε μοι των υλων,

417쪽

ἐλευθέρους, μαστιγίας δ' ἐπ ἀργυρογῶ πίνακος αγοντος μνῶν τάρι-. ἐνί-ε δυοῖν οβολοῖν ἔσθοντας η τριωβόλου, καὶ κάππαριν χαλκῶν τριῶν ἐν τρυβλί' bποντι πεντ υντα δραχμὰς ἀρρορμπρότερον δὲ φιάλην ην ἀνοιαειμένην ἰδέαν

ἐργῶδες. B. αμελε τουτ μὲν καὶ νυν ἔτι

ἐπιδεικνυμενον τον πλολον τῆ ἐρωμέν)ρ ταντα --. λέγοντα τοῖς παισί, εἶπα δύο γαρ γον οἴκοθεν, τἀκπώμα εἰς το φανερον ἐκνενιτρωμένα 15 θεῖναι κύαθος δ' η αργυρους, τἀκπώματα

ηγεν δυο δραχμάς, κυμβιον δε τέτταρας ι πως τέραςJ, φυκτηρίδιον δὲ δε οβολους Φιλιππίδου λεπτοτιρον ἀλλὰ ταυFίλως ωρος ἀλαζονείαν ου κακῶς νενοημεν ν. α οἶδα δε κἀγώ τινὰ πολίτην μέτερον πτωχαλα- γνα, ο δραχμης ἔχων τα -- ἀργυρωματα ἐβόα καλῶν τον οἰκετην να οντα καὶ μόνον ὀνομασι δὲ χρώμενον ψαμμακοσίοις, παῖ Στρομβιχίδη, μη - dχε μερινῶν ἀργυρωμάτων μῖν παραθῆς, ἀλλα τῶνα θερινων τοιουτός ἐστι καὶ ο παραμικοστράτω ἐν τω ἐπιγραφομένω δράματι Βασιλεῖς ἀλαζὼν δ' ἐστὶ στρατιώτης, περὶ ου λέγει

λοιπή τις ὀξίς ιστι καὶ ψυκτηρι-της σπαρυφου λεπτότερον. a ἐξηλαυνον γάρ τινες τυ αργυρον καὶ τοτε εἰς μένει ἰδέαν.

418쪽

s 409

ἔχων, ἐν ἀργυρω τε τρυβλίω μέλι. . . καὶ Σεύπατρος δ' ὁ παρωδος εν ορεστη σαπρον σίλουρον αργυροδε πίναξ ἐχων.

αλλ' ἀμφὶ δείπνοις οξίδ' ἀργυρῶν ἔχει δρακοντομίμοις οργάνων τορεύμασιν, iaῖαν ποτ' ἔσχε καὶ Θίβρων ο αντάλου μαλακος ταλάντοις ἐκπιγλαντωθέὶς ἀνημ Θεόπομπος Ἀχ εν ταῖς προς Ἀλέξανδρον συμ- βου- πω Θεοκρίτου του πολίτου ον λόγον ποιού- μελ σι - ἐξ ἀργυρορμάτων καὶ χρωσων πίνει καὶ τοῖς σκευεσι χρη- -- ἐπὶ της τραπεζης ἐτέροις τοιούτοις, ὁ πρότερον οὐχ οπως, ἀργυρωμάτων Ουκἐχων πινειν, ἀλλ' υδε χαλκῶν, ἀλλ' ἐκ κεραμέων, Hi-τιον ἐνίοτε κολοβῶν Θίψιλω δ' ἐν Ζωγωφφαριστον ἐπεχόρευσεν ἐκλελεγμένον23 τι νέον η ποθεινόν, στρέων γένη παντοδαπά, λοπάδων παρατεταγμένη φάλοι ὀπτων ἐπηγε σωρδω ἀ- του τοπικνυ,

τριμματι τουτοις εν θυιαι αργυραῖς.

Φιλημων Ιατρῶ καὶ γυλών τυ ἀργυρωμάτων - νανδρος Εαυτον ψωρουμέν' λουτρον θεραπαίνας στρωματ ἀργυρωματα καὶ ἐν 'νίδι ἀλλα τἀργυρωμ τα. - λαβεῖν βουλόμενος. γ υσιας 4 ἐντμπερὶ του χρυσου τρίποδος, εἰ γνησιος

ὁ λόγος ἀργυρώματά τε η χρυσώματα λι- ναι οἱ δ' ἐλλη--τες λέγειν δεῖν φασὶν ἀργυροῶν κωμον

καὶ χρυσοει κόσμον.

419쪽

η. ο ἐν τοῖς μετάλλοις διο καὶ Φίλιππιν τον του με Σάμιος φιάλιον χρυσου κεκτηιιενον αε τουτ εχειν κείμενον υπο του προφιεφαλαίου. καὶ την τρέως δὲ

καὶ βασιλέων μοαμαὰ ἔτι τε της τραγωδίας η πολ- 1 λή, φιαλην ἀργυρῶν φησι γεγονέναι φόδωρος - μα- κλεώτης, ἐρουσαν ἐν μέσφ α --ῆν Ἀνι,4 μέν ς

δ' Ουαμ φαασὸς ἐν τισς ποώκυας ἐπιγραφομέν/α ς ἱστορίαις τον Εριφυλης ορμον διαβόητον γενέσθαι διὰ το σπάνιον,να τότε χρυσίον παρὰ τοῖς Ελλησι καὶ

μετα πιτην Θελφῶν ψά, Φωκέων κατάλη Φιν παλατα τοιαυτα δαψίλειαν ιληφεν ἐκ ποτηρίων δε χαλ- dκῶν ἔπινον οἱ σφόδρα δοκουντες πλουτεῖν καὶ τὰς θηκας τούτων μόμαζον χαλκοθηκας. ρόδμός τέ

ah φησι, τους Αἰγυπτίων ἱερεῖδες χαλκοις π0τηρίοις πίνειν, τοῖς τε βασιλευσιν αυτῶν θυουσί ποτε κοιν' ουνεπι

420쪽

oimo Eρεσιος καὶ Θεόπομπος εν τῆ τεσσαρακοστῆ των Φιλιππικῶν ἱστορ σι γαμουτοι κοσμηθνηαι - πυ-

ποιημένα ἀναθέντος καθ' οὐ χρόνους ψξ ης ἐπε- - τῆ Κλλάδι, το δ' ' -- τα ομια λέγει

δ' υτως ὁ Θεοπομπος ήν γαρ το παλαιον το ιερ- i. κεκοσμημένον χολκοῖς ἀναθήμασιν - ἀνδριῆσιν 232 δαιμόνιοι Ουν χρυσῶ α βο-όμε αγι τό πρόσαγα- τοὐμ υμυκλ ις Ἀπόλλωνος κα ουχ ευοίσκοντες ἐν Ἐλλοι χρυσίον. πω μαντες - θεου ἐπηρώτων τὸν Ἀθεὸν χρυσίον πρίαιντο. - αὐτοα Astas παρὰ Κροίσον τον Λυδον πορευθέντας ωνεισθαι παρ' ἐκείνου καὶ ο πορευθέντες παρὰ Κροίσου νγαντο. υι- δ' Ο --σιος βουλόμενος ἀν-εῖναι,- φb πολυν χρόνον ἀπορων χρυσίου στερον πεμψε τους ἀνα Πήσοντας εἰς την Ἐλλάδα οῖτινες μόλις ποτὲ

νούμενος κατὰ μικρον θησαυροὐς εἶχεν ουκχλίγους αὐτεωτο γοῶν amrς παρὰ του γέρωνος ο νον ηβουλοντο, κά μετὰ τιτυτα πληρωσας κοὰ την μυτ- χεῖρα οσονηδυνατο χωρησαι ἐπέδωκεν αυτοῖς. ἀνθ' ων γέρω, πλοῖον σίτου καναλλα πολλα δωρ ἔπεμψεν ἐκ Σικε- AEl. I - τὰ αὐτὰ κδ Φανίας ἐν τω περὶ τῶν ἐν τυμ νων, ως χαλκῶν οντων ων παλαιῶν