Ausgewählte Reden Rede vom Kranze. Rede gegen Leptines

201쪽

μόνον δει σκοπεῖν, ψ φιλοτιμιας εῖνα η περ της δωρεῶς σπουδὴ γενοιτ' ἄν - χρείας, αλλὰ και εἴ τις αλλος

ευ με ἐποίησεν μας - πράττων, εἰ δεον δε νυν γέγονεν υτφ το παρ' μῶν λαβεῖν τότε την ἀτέλειαν τις ουνουτός εστιν Ἐπικερδης ὁ Κτρηναῖος ος, εἴπερ τις ολλος τωνδειληφότων, δικαίως ξιώθη ταύτης της τιμης, ου του μεγάλ' η θαυμάσι ήλίκα δοιναι, αλλὰ τλπαρὰ τοι -

τον καιρόν, εν κα των - πεπονθότων εργο ην ευρεῖν

42 ἐθελοντά τιν ν σηργέτητο μεμνῆσθαι οἶτος γὰρ ὁνήρ,ώς τ ψήφισμα τουτο δηλοῖ, τότ' υτο γραφέν, τοις

ἁλοπισιν τότ' ἐν Σικελία των πολιτῶν ἐν τοιαύτη συμφορρκαθεστηκόσιν εδωκε μνῶς κατὰ και του τ λιμφαάντας υτους ἀποθανεῖν αἰτιώτaτος γενετο και μετὰ ταυτα δοθείσης τελειaς αυτ*χιὰ ταυτα παρ μῶν ορῶν ἐν τφ πολεμφ προ τῶν τριάκοντα μικρὰν σπανίζοντα τονθῆμον χρημάτων, τάλαντον εdωκεν αυτος ἐπαγγειλάμενος. 4 σκέψασθε δὴ προς ιδ και θεῶν, νδρες Αθηναῖοι, πῶς αὐανθρωπος ἀλλον φανερὰς γε οι ευνους νήμis,

πῶς στον ξιος δικηθῆναι η πρῶτον ἐν εἰ παρώντφ της πὀλεως τυχήματι ἄλλο ελοιτο τοίς ἀτυχουντας και τὴν παρὰ τούτων χάριν, τις ποτ' εμελλεν σεσθαι,

202쪽

470. R.

μη πως ἰδέα τὰ οντα σώσει προνοουμενος, αλλ' πως των μετέρων μηδἐν ἐνδεῶς ξει το καθ' υτόν τουτον 44 μέντοι τον του με εργρο παρὰ τους μεγίστους καιρους ἡ- τωσὶ κοινὰ τὰ ντα τω δήμω κεκτημένον, φ ε ρήματι καὶ τη τιμην την ἀτέλειαν εχον ουχὶ την ἀτέλειαν φαιρήσεσθε d γὰρ υσῖ χρώμενος φαίνεται), αλλὰ το πιστεύειν μD, O τί γένοιτ' αν αἴσχιον το τοίνυν φηφι

ποιεi ,δμος, και σου ανθρώπους δικε και εν ὁποίοις καιροῖς χρησίμους*μῖν παρασχοντας εαττούς σρήσετε γὰρ τούτοις, ους κιστα προσηκεν, ἀδικοῖντα λέγε.

203쪽

σταί. σκοπεῖτε δε η τοὐτ, εἰ γῆς εκατὰ και πάλιν τάλαντον ἐδωκεν Ουd γὰρ του λαβόντας εγωγ' ηπιμαιτο πλῆθος των χρημάτων θαυμάσαι), αλλὰ την προθυμίαν καὶ τ αυτὰν ἐπαγγειλάμενον ποιεῖν και τους καιροῖς ἐνη οὰ πάντες μεν γάρ εἰσιν ἴσως αξιοι χάριν ἀνταπολαμβάνειν οι προὐπάρχοντες το ποιεῖν ευ μάλιστα δ' επαρὰ τὰς χρείας, ν εις υτος ἁνὴρ ν φαίνεται. εἶτ' οὐκ αισχυνόμεθ Ἀνδρες Αθηνaτιοι, τους του τοιούτου παiδας εἰ μηδεμίαν ποιησάμενοι τούτων μηδενὰς μνείαναφῖρημένοι φανούμεθα την δωρεάν, μηδὰν ποντες ἐγκα- 47 λέσαι; ου γὰρ εἰ τεροι μεν ησαν οι τότε σωθεντες α'αυτο και δόντες την ἀτελειαν, ἔτεροι δ' μεις οι νυναφαιρούμενοι, πολύει τοῖτο την αἰσχύνην, αλ λ αυτὰ δὴ τοῖτο και το δεινόν ἐστιν ει γὰρ ι εὐειδότες και

παθόντες ξια τούτων ἐνόμιζον ευ πάσχειν, μεῖς δ' ιλόγφ ταῖτ' ἀκούοντες ς αναξίων ἀφαιρησδμεθα, πῶς οὐχ 48 πέρδεινον ποιήσομεν αυτὰς τοίνυν ἐστι μοι λόγος ου-

τος και περὶ των του τετρακοσιους καταλυσάντων και

ευεργεσία u. s. v. Diese Annanme ευεργεσιῶν.

204쪽

περὶ τῶν τ' εφευγεν ὁ δημος χρησίμους αυτοῖς παρα

σχόντων ' πάντας γαρ αυτους γουμαι δεινότατ α παθεῖν, εἴ τι των τότε ψηφισθεντων αυταῖς λυθείη.Ει τοίνυν τις μῶν ἐκεῖν πέπεισται πολί του ὁ - 49θηναι τινος τοιούτου νυν ἀπέχειν την πόλιν, ταλα μεν

ευχεσθω τοις θεοις, αγῶ συνεύχομαι, λογιζέσθω δἐ πρῶτον μεν τι περὶ νόμου μελλε φέρειν την ψῆφον φ μὴ

λυθέντι δεησε χρῆσθαι, δεύτερον δ' τι βλάπτουσιν επονηροι νόμοι καὶ τὰς σφαλῶς οἰκεiν οἰομενα πόλεις. O γαρ α μετέπιπτε τὰ πράγματ' ἐπ αμφότερ' εἰ μὴ τους μεν ἐν κινδύνο καθεστηκότας καὶ πράξεις χρησταὶ καὶ νόμοι καὶ ανδρες χρηστοὶ καὶ πάν ἐξητασμέν ἐπὶ το βέλτιον προῆγε, τους δ' ἐνυπάσῖ καθεστάναι δοκοῖν-

τας ευδαιμονία ' πάντα ταλ' ἀμελούμεν υπέρρει κατὰ μικρόν των γαρ νθρώπων ο πλεῖστοι κτῶνται με τἀ 50γαθὰ φ καλῶς βουλεύεσθαι καὶ μηdενὴς καταφρονεῖν, φυλάττειν ν οὐκ θέλουσι τοῖς αὐτoi τούτοις. ο μὴ πάθητε νυν ἡμεῖς, μηδ' οἴεσθε νόμον τοιοῖτο θέσθαι δεῆν, ς καλῶς τε πράττουσαν τὴν πόλιν μῶν πονηρας δόξης ναπλήσει, εουν τε τι συμβὴ ποτε ε ρημον τῶν ἐθελησόντων ἀγαθόν τι ποιε7ν καταστήσει.

205쪽

γνόντας ευ ποιεῖν μῆς και παρασχόντας χρησίμους αιτορ εα τηλικούτων και τοιούτων καιρῶν, Οἴων μικρPπρότερον ορμίων διεξεληλυθε κἀγὼ νυν εἴρηκα, ἄξιόν

ἐστιν εὐλαβηθῆναι δικησαι, αλλὰ και πολλοῖς λλους, ο πόλεις λας, τὰς αυτῶν πατρίδας, συμμάχους μιν ἐπι του προς-ακεδαιμονίους πολέμου παρέσχον, και λέγοντες α συμφέρει τὴ πόλει τῆ μετέρα καὶ πράττοντες

52 τρίδος ων ἐπέρχεταί μοι πρώτους ἐξετάσαι τους ἐκ Κορίνθου φυγόντας αναγκάζομαι δἐ λέγειν προς μῶς ταμ α παρ' μῶν των πρεσβυτέρων υτὰς ἀκήκοα τὰ μενου αλλ' σα χρησίμους μῖν αυτοῖς κεινοι παρέσχον ἐάσω λλ' - μεγάλη μάχη προς Αακεδαιμονίους ἐγένετο ἐν Κορίνθω, των ε τῖ πόλει βουλευσαμένων μετὰ την μάχην, δέχεσθαι φ τείχει τοῖς στρατιώτας,53Ἀλλὰ προς-ακεδαιμονίους επικηρυκευεσθαι, ορῶντες ὐτυ-

206쪽

473. R.

των πολλῶν, και μῶλλω εἴλοντο μεθ' υμῶν των τότε στρατευσαμένων, εἴ τι δέ,ι, πάσχειν η χωρὶς μῶν κινδύνως σεσῶσθαι, και εἰσεφρουν τὰ στράτευμα, καὶ διέσωσαν και μῶς και τους συμμάχους ἐπειδῆ λαρος α 54

κεδαιμονίους εἰρήνη μετὰ ταῶτ' ἐγένετο, η ἐπ' ἰάνταλκίδου,

ἡποδεξάμενοι δ' ἱμεις αυτοῖς ἐποιησατ εργον ἀνθρώπων καλῶν κἀγαθῶν ε φίσασθε γὰρ αὐτοις ἄπανω. εδέοντο. εἶτα ταῖτα νυν- χρὴ κύρι' εἶναι σκοποῖμεν; λλ' ὁ λδγος πρῶτον αισχρὰς τοι σκοπουμένοις, ει τις ἀκού-

- πάντων Πελοποννησίων,

προς τὰ τείχη, ἔπειτα δ' εἰρξάντων κορεγγίων πάλιν κατεσκήνωσαν εt τι ἀρχαῖον στρατόπε

δον.

απερ ιμα φεύγουσι ευεργέταις δι υμῶς προσῆκε, ποοξενίαν,

ευεργεσίαν, ἀτέλειαν απανΤων -

207쪽

εξιόντος ἀκουσας, κούσαι του νόμου τούτου τὰς τότε δωρεὰς δοθείσας φαιρουμένου, ση - κακίαν των θε

μένων τον νόμον καταγνοίη, ο παρὰ μεν τὰς χρείας ἴτω φιλάνθρωποι και πάντα ποιοῖντες, ἐπειδὴ δ' ἐπράξαμεναάνθ' os &ν εὐξαίμεθ', ουτως χάριστοι κοι κακοί, στετους τ εχοντας ἀφῖρήμεθα και το λοιπὰ μηδενι δοῖναιε ταῶτ' ἐξώῖναι νόμον τεθείκαμεν νὴ Λι ανάξιοι γάρ τινες των εἱρημένων ταυτ' ἰσαν τουτὶ γὰρ παρὰ πάντ εσται

m intuens, conriderans, nur ass

trast recnt Euirinessen, in melcnem

208쪽

474. R.

τον λόγον αυτοῖς. πει ἐκεῖν' ἀγνοεῖν φήσομεν, τι τὴν ἀξίαν, ταν διδῶμεν, δεῖ σκοπεῖν, ου μετὰ ταυν' στερον χρόνW παμπληθεῖ. ὀ με γαρ ἐξ ρχης τι μὴ Ου- ναι γνώμη χρη σαμένων εργο ανθρώπων ἐστέ, τ δε τους

εχοντας ἀφαιρεῖσθαι φθονουντωπι τουτο δ' οὐδε7 δοκεῖν Ῥας πεπονθέναι και μὴν ου δ' ἐκεῶν' κνησω περι η 5etαξίας , τῆς προς μα ειπεῖν. ἐγὼ γὰρ υ ον αυτὰν τρόπον νομίζω πόλει τον αξιον ἐξεταστέον εἶναι και ιδι

ἔκαστος μῶν σκοπῶ τις ξιός ἐστιν κάστου κηδεστὴς των τοιούτων τι γίγνεσθαι, ταυτα δε και νόμοις τισὶ και δόξαις διώρισται κοιναν δ' η πόλις και ὁ δῆμος, στις αν υτὰν ευ ποιν και σώ ν τουτο δ' ου γένει και δόξε

Demostheneam. 4. Auss.

209쪽

ἴδοι τις αν ἀλλ εργφ. ταν μεν ουν ευ πάσχειν δε Τ, τον βουλὁμενον ευ ποιεῖν μῶς άσομεν, πειδὰν ὁ πή- θωμεν, τότε την ἀξίαν του ποιήσαντος σκεψόμεθα ουκαρ' ὀρθῶς βουλευσὁμεθα.s Ἀλλὰ νὴ Λ ι υτοι μόνοι τουτο πείσονται, και περὶ τουτων μόνων ποιουμαι λόγον τοσο-ον. πολλου γε καιδέω ἀλλα παντας μεν ιδ αν ἐγχειρήσαιμ' εξετάζειν,οσοι πεποι διες μας ευ δια τον νόμον ει μὴ λυθήσεται, τα δοθέντ' φαιρεθήσονται εν δ' η υ δείξας ετιι ψηφίσματ' ἀπαλλάττομαι του περι τούτων λέγειν τουτομεν τοίνυν Θασίοις τους μετ' Ἐκφάντου πῶς υ αδικήσετε, εὰν ἀφαιρῆσθε την τέλειαν, οι παραδόντες μιν Θάσον και η Αακεδαιμονίων φρουρὰν μεθ' πλων κ- βαλόντες και Θρασυβουλον εἰσαγαγόντες και παρασχοντες φίλην μῖν την αυτῶν πατρίδ' αἴτιοι του γενέσθαι συμ-60 μαχον τον περὶ Θρgκην τόπον μιν γένοντο τουτο 1 Ἀρχεβιον και φακλείδην, οι Βυζάντιον ποραδόντες ρα-

210쪽

475. R.

δι υμα προσῆκε, προξενίαν, ευεργεσίαν, τέλειαν απάντων εἶτα τους δι' μῆς φεύγοντας και δικαίως τι παρ'

υμῶ ευρομένοvς ἐάσωμεν ἀφαιρεθηναι, τα μηδἐ εχοντες ἐγκαλέσαι αλλ' αἰσχρὴ αν εἴη μάθοιτε δε τουτο 1 μάλιστ' αν, ἐκείνως εἰ λογίσαισθε προ υμβ αυτούς. εἴ

τινες νυνὶ των πόντων Πυδναν η Ποτίδαιαν η τι των