장음표시 사용
71쪽
κως ρξα 'τα παρών, νε μ' εἰσηγον οι λογισταί, ου κατηγορεις; 118 VD τοίντ ει ὁ θ' τι αυτὰς οντός μοι μαρτνρῶ φ' οἷς ου υπευθυνος ην στεφαγίσθαι, λαβών ἀνάγνωθι το ψήφισμ' ολον, γραφεν μοι οἷς γαρ υκ εγράφαιοτου προβουλευματος, τούτοις α διώκει συκοφαντῶν φανήσεται λέγε. F ΙΣΜΑ. En αρχοντος υ κλέους, πυανεψιῶνος ενάτ ἀπιόντος, τλῆς πρυτανευουσης Οἰνηίδος, τησιφῶν εωσθενους υναφλυστιος εἶ γεεν ἐ;rειδῆ ζμοσθένης Λημοσθενον Παιανιευς γενόμενος πιμελητὴς της των τειχῶν πισκειῆς και προσαναλώσας ει τὰ εργα αδ της ἰδέας οὐσίας τρία τάλαντα πεδωκε ταὐτατου μου, και ἐπι του θεωρικο κατασταθεις επέδωκε τοις εκ πασῶν τῶν φυλῶν θεωρικοῖς κατὰ μνῶς εις
θυσίας, δεδόχθαι τη βουλη καὶ τψ δήμω τῶ ΛΘ ναίων
επαινέσαι Λημοσθένην Λημοσθενους Παιανια ρετης ενεχ καὶ καλοκαγαθίας ς χων διαιελει ν παντὶ καιρῶ εις τον δῆμον τον θοναίων, και στεφανωσαι χρυσο στεφάνν, και ἀναγορεῖσαι τον στεφανον εν ω
θεάτρτ ιονυσίοις τραγφδοῖς καιναις της δε ἀναγορεύσεως ἐπιμεληθῆναι τον ἀγωνοθετην.J
72쪽
γραφαι δ δέ φησιν βουλὴ δεῖν αντὶ τούτων γενέσθαι
μοι, ταῖ εσν α διώκεις το λαβεῖν οἶν τὰ διδόμενα ομολογων εὐνομον εἶναι, το χάριν τούτων ἀποδοῖναι παρανόμων γράφει ὁ παμπόνηρος ανθρωπος και θεοῖς ἐχ9ρὰς και βάσκανος ντως ποιός τις αν ετ προ θεῶν; ου ὁ τοιουτος ἰKαι μην περὶ του γ' εν Φ θεάτρου κηρύττεσθαι, et 120μεν τριάκις μυρίους κεκηρυχθαι παραλείπω κa et O πολλάκις υτὰς στεφανῶσγαι πρότερον ἀλλα προς θεῶν ουτω σκαιὰς εὶ και ναίσθητος, ισχίνη, στ' υ δύνασαι λογίσασθαι, τι-τ μεν στεφανουμένν τον αυτὴν ἐχει ζῆλον ὁ στέφανος, πο αν ἀναρρηθἴ του των στεφανούντων ἔνεκα νμφέροντος εν του θεά ρω γίγνεται τοκήρυγμα; οι γαρ ἀκουσαντες παντες ει το ποιεi ευτην πόλιν προrρέπονται, και τους ἀποδιδόντας την χάριν ἀλλον ἐπαινοῖσι του στεφανουμένου διόπερ τοὐνύ-
νηρος ανθρωποςJVgl. 25, 2 ὁ δεδη παμπόνηρος ἄν γρωπος ποῖός
73쪽
μον τουτον ὴ πόλις γέγραφεν λέγε δ αυτόν μοι ον νόμον λαβών. NOMO . Oσους στεφανουσί τινες των δήμων, τὰς ναγορευσεις των στεφάνων ποιεiσθαι ἐν αὐτοις κάστους
τοι ἰδίοις δήμοις, ἐὰν μή τινας ὁ δῆμος των Ἀθηναίων η ὴ βουλὴ στεφανῶ τούτους δ' ἐξεῖναι εν φ
121 Ἀκούεις, Αἰσχίνη, του νόμου λέγοντος σαφῶς, πλὴν
ἐάν τινος ὁ δῆμος βουλὴ ψηφίσηται τούτους δ'
ἀναγορευέτω. - ουν, ὼ ταλαίπωρε, συκοφαντεῖς τί λύγους πλάττεις τί σαυτὰν υ ελλεβορίζεις επὶ τούτοις;
ἀλλ' οὐδ' αἰσχύνει φθόνου ἱκ εἰσάγειν, Ου adικήματος
74쪽
κόσι κατὰ τους νόμους φηφιόχθαι επειτα τοιαυτα ποιῶν 22 λέγεις α ει προσεDαι φ δημοτικτ, σπερ ανδριάντ' ἐκδεδωκώς κατὰ συγγραφήν, ειτ' ου εχονθ' α προσῆκεν
ἐκ της συγγραφῆς κομι μενος, η λύγω τοι δημοτικούς,
αλλ' υ τοι πράγμασι καὶ τοῖς πολιτεύμασι γιγνωσκομένους. καὶ βορς ρητὰ καὶ αρρητ' ὀνομάζων, σπερ ξ
ομάξης, α σοι καὶ του σφ γένει πρόσεστιν, οὐκ ἐμοί. καί 123 τοι καὶ τουτο, Ἀνδρες Αθηναῖοι ἐγὼ λοιδορίαν κατηγορίας τούτω διαφέρειν γοῖμαι του την με κατηγορίαναδικήματ' εχειν ων ε τοις νόμοις εἰσιν αἱ τιμωρίαι, την
75쪽
δε λοιδορίαν βλασφημίας, ας κατὰ την αυτῶν φύσιν τοις εχθροῖς περ αλλήλων συμβαίνει λέγειν οἰκοδομῆσαι ετοῖς προγόνους ταιτὶ τα δικαστήρ ὁπείληφα οὐχ νασυλλέξαντες μῆς εἰς ταὐτ απὰ των ἰδίων κακῶς ἀπόρρητα λέγωμεν αλλήλους, αλλ' ἶν' εξελέγχωμεν αν
το αυτὴν ἐρωτήσας πότερόν σέ τις, ισχίνη, της πόλεως ἐχθρὰν ἐμὴν εἶναι φῆς μὴ δηλον τι εἶθ' υμεν ἐν παρ' μοῖ δίκην κατὰ τους νόμους αἐ τούτων
λαβειν, εἴπερ dίκουν, ἐξέλειπες, εν ταῖς ευθύναις, ν32, ταις γραφα iς, εν ταῖς αλλαις κρίσεσιν δ εγῶ μεναθφος ἀπασι τοι νύμοις, τρο ρύνου, προθεσμία, τροκεκρίσθαι περὶ πάντων πολλάκις πρότερον, φ μηδεπώ-
76쪽
δέδεικται δει δέ με, ο εοικε, καίπερ υ φιλολοίδορον τα, δια τας α τουτου βλασφημίας εἰρημένας αντὶ αολλῶν καὶ ψευδῶν υτὰ τἀναγκαιότατ ει πεiν περ αυ- του, και δάιξαι τέ ων καὶ τίνων ὐαδίως ουτως ἄρχει του
κακῶς λέγειν, καὶ λόγους τινὰς διασύρει, αυτὰς ειρηκώς τίς ουκ- ώκνησε τῶν μετρίων ανθρώπων φθέγξασθαι; εἰ γαρ ιακος η Ῥαδάμανθυς η Μίνως ν ὁ κατηγορῶν, 27 αλλὰ μὴ σπερμολόγος περίτριμμ' γορῶς, λεθρος γραμ
ἐπαχθεῖς λόγους πορίσασθαι, σπερ εν τραγωδία βοῶντα
παεδεία διαγιγνώσκομεν τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρά, βεβοήθηκα
77쪽
, γ και ηλιε και ρετή ,αι τὰ τοιαυτα, και πάλιν σDνεσιν και παιδείαν ἐπικαλούμενον, η τὰ καλὰ και αἰσχρὰ διαγιγνώσκεται ταυτα γὰρ δήπουθενήκούετ' -του 12 λεγοντος σοι δ' αρετης, ὼ κάθαρμα, η τοι σοῖς τίς μειουσία καλῶν η μὴ τοιούτων τίς διάγνωσις πόθεν πῶς ἀξιωθέντι που ὁ παιδείας σοι θέμις μνησθῆναι, η των με ος ληθῶς τετυχηκότων ου δ' αὐεις εἴποι
περὶ υτου τοιουτον ουδέν, αλλὰ καν τέρου λέγοντος ἐρυθριάσειεν, τοι δ' ἀπολειφθεῖσιν μεν ἄσπερ συ προσποιουμένοι δ' π αναισθησίας το τοDς ἀκούοντας αλ-
πειν, ἀπορῶ τον πρώτου μνησθῶ, πότερ' ς ο πατήρ σου ρόμης ἐδούλευε σταρ' Ἐλπίδα φ προς φ Θησείω
διδάσκοντι γράμματα, χοίνικας παχείας χων και ξύλον,
euius mater eotidia is nuptiis delec-
78쪽
ρινοὶ γάμοι die i lieni istiset,
θόνrες. Plut Sol. 12 ώς ἐγένοντο περὶ τὰς σεμνὰς θεάς - ον κα-
ῶς ἔν το συνηθεία λέγουσιν αἱ μηrωες περὶ των υἱῶν , καλος
79쪽
αύλης σορμέων, ὁ Λιωνος του ρεαρρίου δουλος ἀνέστησεν αυτὴν απὰ ταύτης της καλῆς εργασίας ἀλλα νῆτον Λία καὶ θεορ ὀκνῶ μὴ περὶ σου τα προσήκοντα λέγων αυτὰς ου προσήκοντας ἐμαυτ δόξω προ5ρῆσθαι
βεβίωκεν αρξομαι, ουδ γαρ ἄν τυχεν ῆν, αλλ' οἷς ὁ ὁ μος καταρῶται. φ γάρ ποτε - ἐφ λέγω χθες ἐν
80쪽
οὐ και πρφην μ' Ἀθηναῖος και ἡ τωρ γέγονεν, και δύο συλλαβὰς προσθεις τον με πατερ αντὶ ρόμητος ἐποίησεν Axρόμητον, την δε μητέρα σεμνῶς πάνυ Γλαυκοθέαν,
ην' πουσαν παντες ἴσασι καλουμένην, ἐκ του πάνταποιιῶν και πάσχειν και γίγνεσθαι δηλονdg ταύτης της ἐπωνυμίας τυχουσαπι πόθεν γαρ λλοθεν ἀλWομως Ου- 131τως χάριστος εἰ και πονηρὰς φύσει, στ ελεύθερος ἐκ
δούλου και πλούσιος ἐκ πτωχου δια τουτουσι γεγονώς ου οπως χάριν αυτοῖς πεις, αλλὰ μισθώσας σαυτὰ κατὰ τουτωνι πολιτεύει και περὶ ἀν με ἐστί τις ἀμφισβήτησις,ώς ἄρ' υπερ της πόλεως εἴρηκεν, ἐάσω α δ' αi των ἐχθρῶν φανερῶς ἀπεδείχθη πράττων, ταυτ' ἀναμνήσω.
δαπον γουν γίγνεται, ποτὸ μέν γε βυος, νυνὶ ' ὀρεις, ποτὲ δ'