Ausgewählte Reden Rede vom Kranze. Rede gegen Leptines

81쪽

132 πις γὰρ μῶν ου οἶδεν τον ἀποφηφισθέντ' Αντιφῶντα, ο ἐπαγγειλάμενος Φιλίππφ τὰ νεώρι εμπρήσειν εἰς την πόλιν λθεν ον λαβόντος ἐμοῖ κεκρυμμένον

εν Πειραιε και καταστήσαντος εις την ἐκκλησίαν βοῶν ὁ βάσκανος ουτος καὶ κεκραγώς, ς εν δημοκρατία δεινὰ ποιῶ τους ταχηκδια των πολιτῶν βρίζων και εα ι- 133 κέας βαδίζων ανευ ψηφίσματος, φεθζναι ἐποίησεν και

κα την μετερα ἄγνοιαν ἐν ου δέοντι συμβεβηκυ7α ιδοῖσ'επεζήτησε τον ανθρωπον και συλλαβουσ' ἐπανήγαγεν ςυμῶς, ἐξήρπαστ' αν ὁ τοιουτος και το δίκην Ουναι δια- δἰ ἐξεπεπεμπ αν αὐτου σεμνολόγου τουτουέ νυν ὁ ἡμεῖς στρεβλώσαντες αυτὰν ἀπεκτείνατε, ς εδε γε και

πάγου τότε τούτω πεπραγμένα, χειροτονησάντων αυτὰν υμῶν σύνδικον περ του ερο του ἐν Ληλω αδ της --

82쪽

272. R.

της γνοίας σπερ πολλὰ προδεσθε των κοινῶν ς προείλεσθε κἀκείνην και του πράγματος κυρίαν ἐποιήσατε, τουτον μεν υ ς πήλασεν, προδειην, περείδη ἐλέγειν προσέταξεν και ταυτ' ἀπο-ου βωμου φερουσα

την ψῆφον πραξεν, κα ουδεμία φῆφος ήνέχθη του μια-

PT ΕΣ μαρτυρουσι Λημοσθένει περ πάντων οἶδε, Καλλίας Σουνιευς, Ζήνων Φλυεις, Κλέων ἄλη-

p. 285. απο - ησπερ, Wie 21, 155οτε κατὰ ταύτην την λικίαν νην ἐγὼ νυν. 22 30 περὶ του πράγ

dings sam Dein i, b ἀνάγκη την βουλην την ἔξ Ἀρείου πάγου κατὰ

83쪽

ρευς, ημόνικος Μαραθώνιος, τι του δήμου ποτλχειροτονήσαντος Αἰσχίνην σύνδικον πἐρ του ιερου του ἐν

Λήλω εἰς τους ἀμφικτύονας συνεδρεύσαντες μεῖς ἐκρέ- ναμεν περείδην αξιον εἶναι ἀλλον πἐρ της πόλεως λέγειν, και πεστάλη περείδης.JOυκουν τε τούτου μέλλοντος λέγειν ἀπήλασεν ὴ βουλὴ

και προσέταξεν τέρφ, τότε και προδότην εἶναι και κακόνουν μιν ἀπέφηνεν. 136 'Eν με τοίνυν τουτο τοιουτον πολίτομα του νεανίου

τούτου, μοιόν γε, ο γαρ οἷς μου κατηγορεῖ ἔτερον δ' ἀναμιμνήσκεσγε οτε γαρ Πύθωνα Φίλιππος πεμφε

το Βυζάντιον και παρὰ των υτου συμμάχων πάντων

συνέπεμψε πρέσβεις, ως ἐν αισχύν ποιήσων τὴν πόλιν

ταχύ γ' αν χαρίσαιντο, οὐ γάρ; Noεηθέντι φ των πολλῶν προσσχοῖεν. 22, 73 ομοιόν γε, ου γάρ ςτοὐr τοι προτέροις ἐπιγράμμασιν. 23, 16l, καλά γε, οὐ γάρ τὰ γεγραμμένα καὶ χάριτος πολλης α ξι α tu2ευνους γε, οὐ γάρ; απλῶς υμιν καὶ οὐδὲν αν ἔπεστείλας εὐ- δος οὐδ' ἐξαπατήσας. 86. καλόν γε, ου γάρ επι καὶ θεοί, ος αὐτός ποτε τους μετέρους ἐχ- θρους μισθὁ λαρβάνων δορυφόρει, οὐ τολυφ' μετέρου φη-

84쪽

273. R.

ἀναστὰς ἀντεῖπον και τα της πόλεως δίκαι υχ πρου-δωκα Ἀλλ' ἀδικοῖντα ἱλιππον ἐξήλεγξα φανερῶς ουτως, ωστε τους κείνου συμμάχους αυτον ἀνισταμένους ὁμολογειμ ουτος δε συνηγωνίζετο και τἀναντι ἐμαρτύρει τῆπατρέδι, καὶ ταυτα ψευδη.Kοὐκ ἀπέχρη ταυτα, ἀλλα πάλιν μετὰ ταῖΘ ἴστε 137ρον Ἀναξιν τψ κατασκόπου συνιών εις την Θράσωνος Οἰκίαν ἐλήφθη καίτοι στις τω π των πολεμίων πεμφθέντι μόνος μόντ ιν ει και κοινολογεῖτο, υτος αυτὴς πηρχεν ' φυσει κατάσκοπος και πολέμιος τῆ πατρίδι και τι ταυτ ἀληθῆ λέγω, κάλει μοι τούτων τους μάρτυρας.

σχρου, Νικόμαχος ιοφάντου μαρτυροῖσι Λημοσθένει καὶ ἐπωμόσαντο επὶ των στρατηγῶν, ειδέναι Θισχίνηνωτρομητου Κοθωκίδην συνερχθμενον νυκτὼ εις την Θράσωνος οἰκίαν και κοινολογούμενον ἰάναξίνω ος εκρίθη εἶναι κατάσκοπος παρὰ οιλίππου αυτa ἀπεδόθησαν αἱ μαρτυρίαι ἐπὶ Νικίου, κατομβαιῶνος τρίτην

85쪽

XVIII p. 273-

τοῖς ἐν ἐχθροῖς πηρετῶν, μοι ν ἐπηρεάζων ευρέθη.ἀλλ' ο τίθεται ταυτα παρ' μιν εἰς κριβῆ μνήμην οὐδ' ην προσῆκεν ὀργήν, ἀλλα δεδώκατ' ἔθει τινὶ φαυλωπολλὴν ἐξουσίαν το βουλομένW τον λέγοντα τι των ἡμιν συμφερόντων ποσκελίζειν και συκοφαντεῖν, τῆς εαι ταῖς λοι

δορίαις δονῆς και χάριτος το τῆς πόλεως συμφέρον ἀνταλλαττόμενοι διόπερ ρόν ἐστιν και ἀσφαλέστερον αεὶ τοις ἐχθροις πηρετοῖο μισθαρνειν η την πἐρ μῶν

ελόμενον τάξιν πολιτευεσθαι.

Και τὰ ἐν δὴ πρ του πολεμεi φανερῶς συναγωνίζεσθαι ιλίππου δεινὴν μέν, Ἀη και θεοί, πῶς γαρ υ; κατὰ τῆς πατρίδος δότε δ', εἰ βούλεσθε, δότ' αυτοτοῖτο ἀλλ' πειδὴ φανερῶς η' τα πλοῖ' σεσύλητο,πιρρόνησος ἐπορθεiτο επι την Ἀττικὴν ἐπορμεθ' ἄν θρωπος ουκέτ' εν ἀμφισβητησίμφ τα πράγματ' ἰν, ἀλλ' ενειστήκει πόλεμος, ο τι ἐν πώποτ επραξεν υπ- μῶν ὁ βάσκανος ουτος ιαμβειογράφος, υκ αν εχοι δειξαι, οὐδ' εστιν ἴτε μειζον υτ ελαττον ήφισμ -υdἐν Αἰσχινην

τὰ την πρεσβείαν πολύν δέδοικα μή τινα λήγην η συνήθειαν τῶνα δικημάrων μιν ἔμπε ποεξκη).

86쪽

274. R.

. περ των συμφερόντων τῆ πόλει. εἰ δέ φησι, νυν δειξάτω ἐν φ ω ἴδω ι αλλ' ι εστιν ουδέν. καίτοι δυοιν αυτὰν νάγκη θάτερον η μηδεν τοις πραττομένοις ια εμῶ τότ εχον ἐγκαλῶ7 μ γράφειν παρὰ ταsΘ' ἔτερα η το των χθρῶν συμφερον ζητοῖντα μὴ φερειν εις μέσον τὰ τούτων ἀμείνω.υρ' ιν ιδ ελεγεν, σπερ οὐδ' εγραφεν, νἱ ἐρ- 40γάσασθαί τι δέοι κακόν; ου μεν ουν εἰπὲῖν γῆν τέρφ. καὶ

ποιῶν ουτος λανθάνειν, ἔν δ επεξειργάσατο ανδρες υλη- νῶοι, τοιουτον, ο πασι τοῖς προτέροις πέθηκε τέλος

περὶ Ου τους πολλοῖς ἀνήλωσε λόγους, τὰ τῶν ' φισσέων νω Aoκρῶν διεξιών δγματα, ως διαστρεφων ταληθές.

πεπραγμένα σαυτφ' οὐ οἴτω πόλλ' εὐεH. λῶ δ' εναντίον τμῶν, ανδρες Ἀθηναῖοι, τους θεοῖς 41

87쪽

ἄπανατ και πάσας, σοι την χώραν λουσι την Ἀττικήν, και τον ζάπόλλω τον Πύθιον, ς πατρψός ἐστι τῆ πόλει, και ἐπευχομαι πασι τούτοις, ει με ἀληθῆ προς μῶς εἴποιμι και εἶπον και τότ ευθῖς ἐν το δήμω, τε πρῶτον ειδον τουτονὶ τον μιαρον τούτου του πράγματος ἄπτd- μενον εγνων γάρ, ευθέως γνων), στυχίαν μοι δουναικα σωτηρίαν, εἰ δε προ εχθραν η φιλονεικίας ἰδίας ἔνε αιτίαν πάγω τούτω ψευδῆ, πάντων των ἀγαθῶν ἀνόνητόν με ποιῆσaι.

δρῶς; δτι γράμμα εχων ν φ δημοσίου κείμενα, ἐξ ἄν

ταυτ' ἐπιδείξω σαφῶς, καὶ μας ειδῶς τα πεπραγμεναμνθμονεύσοντας, κεῖνο φοβουμαι, μὴ τῶν εἰργασμένων αὐτο κακῶν ουτος ἐλάττων ποληφ περ πρὀτερον συνέβη, τε τοiς ταλαιπωρους ωκέας ποίησεν ἀπο- 14 λέσθαι τα ψευδῆ δευρ' ἀπαγγείλας τον γαρ ν άμφίσσἴπόλεμον, δι ν εις Ἐλάτειαν λθε ίλιππος και δι' νῖρέθη τῶν ἀμφικτυόνων γεμών, ς απαντ ανετρεφε α τῶν Ἐλλήνων, ουτός ἐστιν ὁ συγκατασκευάσας και πάντων εις νὴ τῶν μεγίστων αἴτιος κακῶν καὶ τότ εὐθυς ἐμοῖ διαμαρτυρομένου και βοῶντος εν τῆ εκκλησία ,πό-

σθῆναι. Harp. unt. πόλλων

traueta konnte. Vst. 19, 29 δε δὲ μηδέν' μῶν εἰς ο τῶν πραγμά των μέγεθος ἀποβλέψαντα μείζους α κατηγορίας καὶ τὰς αtrίας της τούτου δόξος νομίσαι. - Πρό

88쪽

276. R.

κτυονικόν, - μεν ἐκ παρακλήσεως συγκαθήμενοι Ουκ εἴων

με λέγειν, οι δ' ἐθαύμαζον καὶ κενὴν αἰτίαν διὰ την ἰδέανεχθραν ἐπάγειν μ' υπελάμβανον αυτο. τις δ' η φύσις, 44ανδρες Αθηναῖοι, γέγονεν τούτων των πραγμάτων καὶ

τίνος εἶνεκα ταῖτα συνεσκευάσθη καὶ πῶς πράχθη, νυνακούσατε, πειδὴ τότ εκωλύθζτε και γαρ υ βγμα συντεθεν φεσθε και μεγάλ' φελήσεσθε προ ιστορίαν των κοινῶν, και ση δεινδτης ν ἐν του ιλίαπφθεάσεσθε.

89쪽

ΛΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ

XVIII p. 276

ποιήσειε τῆ πόλει αλλὰ καίπερ θλίως και κακῶς των στρατηγῶν των μετέρων πολεμούντων αὐτW, δμως α' αυτοῖ του πολεμου καὶ των λ5στῶν μυρι πασχε κακα. ουτ γαρ ξήγετο των ἐκ της χωρας γιγνομένων ουδέν,

τότε κρείττων μῶν, ἴτ' εις την Ἀττικὴν ελθεῖν δυνατὸς μήτε Θετταλῶν ἀκολουθούντων μήτε Θ βαίων διιέντων συνέβαινεν δ' αὐτφ το πολέμου κρατοῖντι τους ὁποιουσδήποθ' ἡμεiς ξεπέμπετε στρατηγοῖς ε γαρ τοὐτό γε αυτ τα φύσει του τὁπου καὶ των πορχήντων κατέροις 14 κακοπαθῶν. ει με οἶν της δέος ἔνεκ' εμρας τους Θετταλοῖς η τους Θηβαίους συμπείθοι βαδίζειν ἐφ' υμας, οὐδέν' γεir προσέξειν αὐτο τον νουν Ἀὼν δε τὰς ἐκείνων

κοινὰς προφάσεις λαβών γεμών σιρε , ρον ηλπιζεν τὰ

μεν παρακρούσεσθαι, τὰ δε πείσειν τι υν ἐπιχειρεῖ θεάσασθ' ς ευ πόλεμον ποιησa τοις μφικτύοσι καὶ

περὶ την πυλαίαν ταραχήπι εἰς γαρ ταῖτ' εὐγὰς αυτ ς

90쪽

277. R.

υπελάμβανεν αυτου δεήσεσθαι. εἰ μεν τοίνυν τουτ' η qτων παρ' εαυτο πεμπομενων πομνημόνων η τωὐεκείνου

συμμάχων εἰσηγαῖτό τις, αδφεσθαι τὰ πρῆγμ' νόμιζεν

και τους Θηβαίους και τους Θετταλοῖς και πουντας φυλάξεσθαι αν δ' Ἀθηναῖος η και πορ' μῶν των πενaντίων ὁ τουτο ποιῶν, εὐπόρως λήσει πι περ συνεβη. πῶς ουν - ἐποίησεν μισθουται τουτονί ουδενὴς δε προ- qειδότος, ιμαι, ὁ πρῆγμα ουδἐ φυλύιτοντος, ῶσπερ εἴωθε τα τοιαίτα παρ' μῖν γίγνεσθαι, προβληθεὶς πυλάγορος ουτος καὶ τριῶν η τεττάρων χειροτονησάντων --τὼν νερρήθη. ω δε τὰ της αδλεως αξίωμα λαβών φ Lκετ ει τους ἀμφικτύονας, πάντα τἄλλ' ἀφεὶς και παριδῶνεπεραινεν ἐφ' οις ἐμισθώθη, και λόγονς ευπροσωπους καὶ μύθους, θεν μιρραία χώρα καθιερώθη, συνθει καὶ διεξελθών ανθρώπους ἀπειρον λὁγων καὶ τὼ μέλλον υ

men, noen et ne engere nur on

20, 3. - προβληθεὶς - χειρονονησάντων Die Pylagoi en Murilen, vi alle illi riget Bea inten de Be