Ausgewählte Reden Rede vom Kranze. Rede gegen Leptines

101쪽

κατὰ τους νόμους φωνὴν ἀφίησι, ταύτην κοινὴν της πα- 171 τρίδος δίκαιον ἐστιν γεῖσθαι καίτοι εἰ μεν του σω- θηναι την πόλιν βουλομένους παρελθεῖν δει, πάντες αν ἡμεῖς και οἱ αλλοι Αθηναῖοι ἀναστάντες ἐπὶ τ βῆμ' εβαδίζετε πάντες γαρ ιδ' ὁτι σωθῆναι αυτὴν ἐβούλεσθε.

ει δἐ τους πλουσιωτάτους, ο τριακόσιοι εἰ δἐ τους μ-φότερα ταυτα και ευνους τί πόλει και πλουσίους, ιμετὰ ταsτα τὰς μεγάλας ἐπιδόσεις πιδόντες και γαρ 17 ευνοέα και πλούτφ του ἐποίησαν. λλ' ὐεοικεν, ἐκει-

νος ὁ καιρὰς και μερα κείνη ου μόνον ευνουν καὶ πλούσιον ανδρ' κάλει, ἀλλα και παρηκολουθηκότα τοις πράγμασιν β ρχῆς, και συλλελογισμένον ὀρθῶς τίνος ἔνεκα ταυτ πραττεν ὁ ἱλιππος καὶ τί βουλδμενος ὁ γαρ μὴ ταυτ' εἰδώς μηδ' ἐξητακῶς πόρρωθεν, ἴτ' εἰ ευ-

νου ην υτ ει πλούσιος, υδἐν ἄλλον μελλεν ο τι χρὴ 17 ποιεῖν εἴσεσθαι, οὐδ' ἡμιν ἔξειν συμβουλευειν ἐφάνην τοίνυν ουτος εν κείν5 5 μερα εγώ, και παρελθών ει- πον εις μῶς, α μου δυοιν νε ακούσατε προσχόντες τον νουν, νῖς μεν, ν' εἰδῆθ' ὁτι μόνος των λεγόντων

ἔτη γεγονότων καὶ πάλιν ἐν μέρει

αμφότερα ταιτα, aut undigende Formel. vi δυοῖν θάτερον ο'393. Ugl.Antipn. 6, 46 ἱκανὰ ην ὐπομνο- σαι καὶ ἐνθυμηθηναι, εἴπερ δὶ-πουντο, αμφότερα, καὶ σφῶν αυ- τῶν ενεκα καὶ της πόλεως. Aescn. 3, 34 δοκουμεν αμφότερα, καὶ κατορθουν καὶ παρακινδυνεύειν εἰς την πολιτείαν οὐ σωφρονολ- τες. gl. mager g 7, 0 11. μετὰ ταυτα, gleicnmcnder Scnlacuive Cn1roneta, sl unte si 248. 3124 Deinarcn. 1, 80. 172. αρηκολουθηκότα τοῖς πράγμασιν, de dem Gange derEreignis e gerulo ist Vst. 19, 2b7 τὰ τ υτου πονηρεύματ' ἀκριβέστατ' εἰδὼς καὶ παρηκολουθη-

102쪽

287. R.

και πολιτευομένων γε ν της σνοίας τάξιν ἐν τάῖς δεινῶς Ου ελιπον, αλλὰ και λέγων και ρύφων ἐξηταζόμην τὰ δέονθ' υπερ μῶν ἐν αυτοις τοις φοβεροῖς, σερο de Oτι μικρον ἀναλώσαντες χρόνον πολλ προς τὰ λοιπὰ

της πάσης πολιτείας σεσθ' ἐμπειρμεροι εἶπον τοι- 174Oτι τους μεν ως παρχόντων Θηβαίων Φιλlαπφ λίαν ἡθορυβουμένους ἀγνοεῖν τὰ παραντα πράγμαθ' ηγουμαι , εἶ γὰρ ιδ οτι ει τουθ ουτως ἐτυγχανεν εχον, υπιαν,,αυτὸν κουομεν ἐν λατεία οντα, αλλ' ἐπὶ τοις μετέ- ἡροις ὁρίοις - μέντοι γ' τοιμα ποιησηται τἀν Θή--βαις κει, σαφῶς ἐπίσταμαι. ως δ' χειμ εφην ,ταυτ', ἀκουσατέ μου. κεινος σου πεῖσαι χρημασι Θηβαίων 175- ἐξαπατησα ἐνῆν, παντας υτρέπισται, τους ς ἀπ'

ociorης ἀνθεστηκότας αυτ και νυν ἐναντιουμένως ουδα-,,μῶς πεῖσαι δυναται τι ουν βουλεται, και τίνος ἔνεκα

ἡτην Ἐλάτειαν κατείληφεν πλησίον δυναμιν δείξας και,,παραστήσας τὰ πλα τους μεν αυτου φίλους παραι, ,κα θρασεῖς ποιησαι, τους δ' ἐναντιουμένους καταπλῆξαι, ista' η συγχωρήσωσι φοβηθέντες, α νυν ου ἐθέλουσιν, ,,βιασθῶσιν. ει με τοίνυν προαιρησόμεθ' ημεῖς φην 176-ἐν του παρόντι, εἴ τι δυσκολον πέπρακται Θηβαίοις προς,,ήμας, τούτου μεμνῆσθαι και ἀπιστεῖν υτι ις ως εν Ἀ-τῶν ἐχθρῶν ουσι μερίδι, πρῶτον μεν α ευξαιτο ἱλ-,,ιππος ποιήσομεν, ἀτα φοβουμα μη προσδεξαμένων τῶν,,νυν ἀνθεστηκότων αυτ και ιβ γνώμI πάντων φιλια-

140 αυτοὶ μεν οὐν ὐπάρχειν φίλοι

103쪽

XVIII p. 287-

αισάντων εις την άττικὴν ελθωσιν αμφότεροι. α μέν-,,τοι πεισθρο μοι και προς ν σκοπεῖν, αλλὰ μη φιλο- μνεικεῖν περὶ αν λέγω γένησθε, ιμα και τὰ δέοντα,,λέγειν δόξειν και τον εφεστηκότα κίνδυνον τῖ αδλει δια- 177 ,λυσειν τι υν φημι δεῖν πρῶτον μεν ον παρεκτ' ἐπανοεῖναι φόβον ειτα μεταθέσθαι και φοβεῖσθαι πάντας,,υπερ Θηβαίων πολ γαρ των δεινῶν εἰσιν μῶν ἐγγυ-,,τέρω, και προτέροις αυταῖς εστιν ὁ κίνδυνος επειτ' ἐξελ--θόντας Ἐλευσὶνάδε του εὐηλικία και τους-ππέας δελ-ξαι πῶσιν μῆς αυτοῖς ἐν τοις πλοις οντας, να τοις

ἡἐν Θηβαις φρονουσιν τὰ τμέτερ' ἐξ ἴσου γένηται το παρ- ἡρησιάζεσθαι περὶ τῶν δικαίων, ὁ σινίτι, σπερ τοις,,πωλουσι ιλιππου την πατρίδα πάρεσθ' η βοηθήσουσα,,δυναμις ἐν Ἐλατεία, υτ τοις περ της λεπιθερέας -ἀγωνίζεσθαι βουλομένοις υπάρχεθ' υμεi ετοιμοι και βοη-

6, 3. 10, 36 , da dein Risne nichi

190 197. 220. 8, 21 τὰ παρόντα πράγματα ν πόλει. 21, 63 τα παρασκευαζόμενα ἱμάτια εἰς τηνεορτήν. 2b, 40 του γευομένους κύνα τῶν προβάrων. Danel enτους περιεστηκότας τῆ πόλει κινδύνους T und τον τότε τῆ πόλει περιστάντα κίνδυνον

104쪽

288. R.

105 ἡγήσετ . ἐάν τις ἐπ αυτοῖς ἰν μετὰ ταυτα χειροτονη- 178,,σαι κελεύω δέκα πρέσβεις, και ποιῆσαι τουτους κυρίους άμετὰ των στρατηγῶν και του πότε δει βαδίζειν ἐκεῖσε,,καὶ της ἐξόδου ἐπειδὰν δ' ελθωσιν οἱ πρέσβεις εἰς- Θήβας, πῶς χρήσασθαι του πράγματι παραινῶ τουτω-πάνυ μοι προσέχετε τὸν νοον μὴ δεῖσθαι Θηβαίων

,,μηδέν αισχρὰς γὰρ ὁ καιρός), ἀλx ἐπαγγέλλεσθαι βοη-Mθήσειν α κελευωσιν, ως εκείνων οντων ἐν τοις ἐσχάτοις,

-ημῶν δ' μεινον η κεῖνοι προορωμένωπι ν' ἐὰν μεν,, δέξωνται ταυτα καὶ πεισθῶσιν μῖν, και δ βουλόμεθ' ,,ωμεν διουκημένοι και μετὰ προσχήματος ἀξίου της αδολεως ταυτα πράξωμεν, ν δ' ἄρα μὴ συμβῆ κατατυχεῖν,

,, ἐκεiνοι μεν αυτοι ἐγκαλῶσιν, ἄν τι νυν ἐξαμαρτάνωσιν,

ταυτα και παραπλήσια τούτοις ειπών κατέβην συνεπαι 179νεσάντων δὴ πάντων κα ουδοῖς εἰπόντος ἐναντίον ΟυJἐνου εIπον ἐν ταυτα, υκ γραφα δέ, οὐδ' ἐγραφα μέν,

mei fellene gestarie siencilies dierdiniscue Sciansteller, te ae. Ann. 13, 19. destinavisse sum Rubellium Plautum, per maternum origorem paret a Nero gradu a

105쪽

XVIII p. 288

θον, και εδωκ' ἐμαυτὰν μ7 απλῶς εἰς τους περιεστηκότας τῆ πόλει κινδύνους. και μοι φέρε το ψήφισμα

180 αἱτοι τίνα βουλε σε, ισχίνη, κά τίν' ἐμαυτὰν ἐκείνην την μέραν εἶναι θῶ βούλει μαυτὰν μεν ον ανσυ λοιδορουμενος και διασυρων καλέσαις, Βάτταλον, ἐδε μηδ' ηρω τον τυχόντα, ἀλλα τούτων τινὰ των αδ

solari, sonderi nitidi Dernia liger

ην γαρ ξ αρχῆς κάτισχνος καὶ

νοσώδης, δι καὶ την λοιδορουμένην ἐπωνυμίαν τον Βάταλον sodie uss. εἰς το σῶμα λέγεται σκωπτόμενος ὐπλτων παίδων λαβεῖν.

φασιν, αὐλητὴς των κατεαγότων, καὶ δραμάτιον εἰς τοὐτο κωμωδῶν αυτον Ανrιφάνης πεποίηκεν. ἔνιοι δέ τινες ς ποιητο τρυφερὰ καὶ παροίνια γράφοντος τοὐΒατάλου μέμνηνται δοκε δὲ καὶ των οὐκ ευπρεπῶν τι λεχθηναι του σώματος μορίων παρὰ τοις Ἀττικοῖς τότε καλεῖσθαι βάταλος. Vgi Aesen 1, 26, de de Nanient 4ποκορίσματος τίrθηinerteitetis das. d. Scnoh , 131. 2 99. u. A. Son1se Dein i 306s. - κρεσφόντην, κρσοντα, Οἰνόμαονl ratagonisten pollen s. g 129 llas di i l. in xvel cheniri ais Eresphontes austrat, is vermuthiten das gleiennamige des Euripides, in elidieni Merope die naui trolle ge esen Eu sein sche int Valch diatr. p. 182. Schasser a. O. 1,

106쪽

ποτ' Oινόμαον κακῶς ἐπέτριψας τότε τοίνυν κατ' ἐκεῖνοντο καιρὰν ὁ Παιανιευς ἐγὼ Βάτταλος Οἰνομάου του Κοθωκίδου σου πλείονος αξιος ν ἐφάνην τ πατριδι συμεν, ιδδε υδαμου χρήσιμος ἰσθα, γωδε πάνθ', σαπροσηκε τον ἀγαθον πολίτην, πραττον λέγε τὰ φή

φισμα μοι.

ΗΦΙΣΜΑ ΛΗΜΟΣ--ο Ἐπὶ ρχοντος αυ- 181 σικλέους φυλῆς πρυτανευουσης Αἰαντίδος, σκιροφοριῶνος ἔκτη ἐπι δέκα, Λημοσθένης Λημοσθένους Παιανι- ας ἀπεν, ἐπειδὴ ' ίλιππος ὁ Μακεδών εν τε του παρεληλυθότι χρόνὐ παραβαίνων φαίνεται τὰς γεγενημένας αυτ συνθήκας προς το Ἀθηναίων δῆμον περὶ της ειρήνης, περιδὼν τους ορκους και τὰ παρὰ πῶσι τοις Ελλησι νομιζόμενα εἶναι δίκαια, καὶ πόλεις παύ-

αιρεῖται Ουδεν αυτ προσηκουσας, τινὰς δε και ω ναίων ουσας δοριαλωτους πεποίηκεν, ουδεν προαδικη-

θεις αὐτου δήμου του θηναίων, ουν τε του παρόντι ἐπι πολ προάγει τη τε βία και η μότητι και γαρ 182 Ελληνίδας πόλεις δ μεν ἐμφρουρους ποιε και τὰς πολιτείας καταλύει τινὰς δε καὶ εξανδραποδιζόμενος κατασκάπτει, εις Βίας δε και αντὶ Ἐλλήνων βαρβάρους κατοικmc ἐπι τὰ ιερὰ καὶ τους τάφους ἐπάγων,

μοσθένης untena 242 Αἰσχίνην

107쪽

osδἐ ἀλλότριον ποιῶν - τῆς εαττου πατρίδος ουτε του τρόπου, και τῆ νυν αυτου παρουσy vn κατακόρως χρώμενος, ἐπιλελησμένος εαυτου τι- μικρου και -

183 τυχόντος γέγονεν ἀνελπίστως μέγας. καὶ ως με πόλεις ώρα παραιρουμενον α t τον βαρβάρους και ἰδέας, υπελάμβανε ελαττον εlναι ὁ δημος ὁ Ἀθηναίων το εἰς αυτὰν πλημμελεῖσθαι νυν δε ορῶν Ἐλληνίδας πόλεις τὰς μεν βριζομένας, τὰς δ ἀναστάτους γιγνομένας, δεινὰν γεῖται ῶνα και ἀνάξιον της τῶν προγόνων δό- 184 ξης το περιορῶν τους ληνας καταδουλουμένους διδ

μένους και θυσαντας τοῖς θεοις και ηρωσι τοι κατέχουσι την πόλιν και την χώραν την Αθηναίων, και ἐνθυμηθέντας της τῶν προγόνων ρετῆς, διότι περὶ πλείονος ἐποιουντο την τῶν Ἐλλήνων ἐλευθερίαν διατηρεῖν η τη ιδίαν πατρίδα, διακοσίας ναυς καθέλκειν εἰς την θάλατταν και τον ναυαρχον ἀναπλεῖν ἐντ3im- λῶν, και τον στρατηγὰ και τοὐμπαρχον τὰς πεζὰς και τὰς ιππικὰς δυνάμεις Ἐλευσῖνάδε ἐξάγειν, πέμψαι δἐ και πρέσβεις προς τους ἄλλους πιληνας, πρῶτον δῶ πάντων προς Θηβαιους δια το ἐγγυτάτω εινα τον ἱλ- 185 ιππον τῆς εκείνων χώρας, παρακαλεῖν λαυτους μηδἐν καταπλαγέντας τον Φίλιππον ἀντέχεσθαι τῆς εαυτῶν

και τῆς τῶν αλλων Ἐλλήνων ἐλευθερίας, και τι ὁ Ἀθηναίων δῆμος ουδἐν μνησικακῶν εἴ τι πρότερον γέγονεν ἀλλότριον ταις πόλεσι προς ἀλλήλας, βοηθήσει και δυνάμεσι και χρήμασι και βέλεσι και οπλοις, εἰδώς οτι αυτοῖς με προς ἀλλήλους διαμφισβητειν περὶ της ηγεμονίας ουσιν Ελλησιν καλόν, α δἐ ἀλλοφυλου αν- θρώπω ρχεσθαι και τῆς γεμονίας ἀποστερεῖσθαι ἀνάξιον ιναι και τῆς δόξης και τῆς τῶν προγόνων 186 ἀρετῆς. τι δἐ ουδ ἀλλότριον γειται εἶναι ὁ Ἀθηναίων δῆμος το Θηβαέων δῆμον ουτ τῆ συγγενείαουτε του ὁμοφυλφ. ἀναμιμνησκεται ὁ και τὰς τῶν προγόνων τῶν αυτου εις τους Θηβαίων προγύνους

108쪽

29 I. R.

ευεργεσέας ' και γαρ τους υρακλέους πα7δας ἀποστερουμένους υπὸ Πελοποννησίων της πατρωας ρχθ κατήγαγον, τοῖς πλοις κρατήσαντες τους ἀντιβαίνειν πειρωμένους τοι πιρακλέους ἐγγόνοις, και τον Οἰδίπουν και τους μετ ἐκείνου εκπεσόντας υπεδεξάμεθα, και ετ α

πολλὰ μιν πάρχει φιλάνθρωπα κα ενδοξα προς Θηβαίους διόπερ ιδ νυν ἀποστήσεται ὁ ζ Θηναίων 187δημος των Θηβαέοις τε καὶ αλλοις Ελλησι συμφερόν

των συνθέσθαι δε προ αυτοῖς και συμμαχίαν καὶ ἐπιγαμίαν ποιήσασθαι και ρκους δουναι καὶ λαβεῖν.

πρέσβεις Θημοσθένης Λημοσθένους Παιανιευς, περείδης λεάνδρου Σφήττιος, Μνησιθείδης Αντιφάνους Φρεάρριος, Λημοκράτης Σωφέλου Φλυεύς, Κάλλαισχρος Λιοτίμου Κοθωκίδης.JA- των περὶ Θήβας ἐγίγνετο πραγμάτων ρχὴ καὶ 188

κατάστασις πρώτη, τα προ τούτων εἰς χθραν καὶ μῖσος και ἀπιστέαν των πόλεων πηγμένων αὐτούτων τουτοτο ψήφισμα τον τότε, πόλει περιστάντα κίνδυνον παρελθεiν ἐποίησεν σπερ νέφος ην μεν τοίνυν του δικαίου λίτου τότε δεῖξαι πασιν, εἴ τι τούτων εἶχεν αμει- ον, μη νυν πιτιμαν ὁ γαρ σύμβουλος και ὁ συκοφάν- 18sτης, ουδ των αλλων τειν ἐοικότες, ἐν τούτω πλεῖστον αλληλων διαφέρουσιν ὁ μέν γε προ των πραγμάτων γνώμην ποφαίνεται και δίδωσιν εαυτὰν πεύθυνον τοι πεισθεῖσι, τῆ τύχy του καιρW, του βουλομένω, ὁ δ σιγησας ηνίκ' ἔδει λέγειν, αν τι δύσκολον συμβῆ, τουτο βασκαίνει.

188 των περὶ Θηβας πραγμά-

πων, α των προς Θηβαίου καταλλαγῶν - πο τούτων, durissi Aeschines und seine Gamiossen.

189. ὁ σύμβουλος καὶ ὁ συκοφάντηςJ gl PIut Dem. 14 ἱστορεῖ καὶ Θεόπομπος οτε των Ἀθηναίων ἐπί τινα προβαλλομένων αυτον κατηγορίαν, ως θ πη- κου θορυβούντων ἀναστὰς εἶπεν,,ἡμείς ἐμοί, Ἀνδρες Ἀθηναῖοι, συμβούλω μὲν καν μη θέλητε χρη-

109쪽

190 ην μεν ουν, περ ιπον, ἐκεῖνος ὁ καιρῖς του γε φροντίζοντο ανδρὰς της πὀλεως και των δικαίων λόγων ἐγώδε τοσαύτην περβολὴν ποιουμαι - , αν νυν χἴ τις

δεῖξαί τι βελτιον, η λως εἰ τι ἄλλ' ἐνην πλην ἄν ἐγώ

προειλόμην, ἀδικειν μολογῶ ει γαρ εσθ' ο τι τις νυνεδρακεν ο συνήνεγκεν αὐτότε πραχθέν, του ἐγώ φημι

δεῖν με μη λαθεῖν εἰ δε μή ἐστι μήτ' ην - αν

εἰπεῖν χοι μηδεις μηδέπω και τήμερον, τι τον σύμβουλον χρην ποι ῖν οι των φαινομένων και ἐνόντων 19 τα κράτισθ' ελέσθαι τουτο τοίνυν ἐποίησα, του κήρυκος ἐρωτῶντος, ισχίνη, , τίς ἀγορεύειν βούλεται, ου ,τίς αἰτιασθαι περὶ των παρεληλυθότων ' ουδἐ ,τὰ ἐγγυασθαι τα μέλλοντ' σεσθαι. σου V ἀφωνου κατ'

ἐκείνους τοι χρόνους εν ταῖς ἐκκλησίαις καθημένου ἐγώ παριών εχεγον. ἐπειδὴ δ' ου τότε, ἀλλα νυν δεῖξον. εἰπέ τις η λόγος, οντιν εχρη ευπορεῖν, η καιρὰς συμ- φέρων α' ἐμοὐ παρελείφθη ταν πόλει τίς δε συμμαχία τις πραξις, ἐφ' η μῶλλον ἐδει μ' ἀγαγεῖν του-

192 υλλὰ μην το μεν παρεληλυθὰς ε παρὰ πῶσιν ἀφῶται, και Ουδεὶς περὶ τούτου προτίθησιν Ουδαμου βουλήν - δἐ μέλλον η το παρὼν την του συμβούλου τάξιν απαιτε7. τότε τοίνυν τα μεν μελλεν ως ἐδόκει, των δεινῶν, τα δ' ὁ παρην, ἐν οἷς την προαίρεσίν μου σκοπείτης πολιτείας, μη τὰ συμβάντα συκοφαντει. το μεν γαρ

192. ἀφεῖται, si, ut in rar

110쪽

293. R.

111 πέρας, αν ὁ δαίμων βουλη , πάντων γίγνεται, ὴ ἐπροαίρεσις υτ την του συμβούλου διάνοιαν δηλοῖ. in sad toῖθ' ς δίκη ἐμὰν θῖς, ει κρατησαι συνέβη σιλ- ιαπφ ο μύα ἐν γαρ φ θεν το τούτου τέλος ἰν, ουκεν εμοέ. Ἀλλ' ς οὐχ απανθ' os' ενην κατ' ἀνθρώπινον λογισμὰν ειλόμην, και δικαίως ταυτα και ἐπιμελῶς πραξα και φιλοπόνως πἐρ δύναμιν, ' ς ου καλὰ και η αδλεως ξια πράγματ ἐνεστησάμην και αναγκαῖα, ταὐτά μοι δῶρον κα τότ' ὁ κατηγορει μου. εἰ δ' ὁ συμβὰς 194σκηπτῖς η χε μῶν μη μόνον μῶν ἀλλα και πάντων τωναλλων Ἐλλήνων μείζων γέγονε, τί χρὴ ποιεῖν; σπερ ανε τις ναύκληρον πάντ Ἀπὶ σωτηρία πράξαντα και α-τασκευάσαντα το πλοῖον φ ων πελάμβανε σωθήσε-o Ia . εἶτα χειμῶνι χρησάμενον και πονησάντων,-φ των σκευῶν η και συντριβέντων λως της ναυαγίας αἰτιφτο.

αλλ' ἴτ' ἐκυβέρνων την ναυν φήσειεν αν, σπερ υδ ἐστρατήγουν γώ, ἴτε της τύχης κύριος ην, αλλ' ἐκείνη των πάντων. Ἀλλ' κειν λογίζου και ρα ει μετὰ ' 195βαίων μῖν ἀγωνιζομένοις ουτως ψαρτο πραξαι, τί χρῆν προσδοκμ ει μη δ τούτους σχομεν συμμάχους, ἀλλακρίνειν τοὐς ἀγαθοις ἄνδρας, ἀλλ' ἐκ της προαιρέσεως τολμὸν γαρη τύχη κυρία, του σχ προαίρεσις

δοκιμάζεται.

καὶ πονησάντων, vel 3 17 απαντες - ἐπειλημμένοι καὶ Αακεδαιμονίων ἀπολωλότων. 21, 206 καλούμενος καὶ ἀντιβολοῖντο τούτου. 24, 3 φληκότες χρηματα καὶ δεσμοῖ προστετιμημένον αὐτοῖς. gl Kr- 56, 14, 2. - ῶσπερ - ἐγώ, genor nichiri der