장음표시 사용
31쪽
Τm ni tata Begi Titili in Ashua dato. Citantur etiana a eodem ait Da de Pico rave de Regina Semirami, deque Nino et Thu .ra e succedente quae areationes , tua navIs nune in ostro, ouippe desunt in principio pleraque, non inveniantur, tamen non duintandiar videtur, oui in illis, quae a in desiderantur, repertae fuerint, ut quulem occuri'iant in illis, quae ex Chroni- eo Paschali sive Alexandrino in eos' supplentur. Locum unita ex supra menaoratis, de Veleri AegyptioItan anno, ut cum maletiano ha Lectore curioso si placeat conserantur, me non pigenit adscriuere. βασίλευσεν ιγυπτίων ὁ υἱὸς αυτos Ηλιος
ημερας δυοζ ως εἶναι ἔτη ν. καὶ ημέρας-ζ . οὐτε γαρ εἴδησαν τότε ιγύπτιοι φαλλοι τινες ἐνιαυτὸν ψηφίσαι ' λλ' οἱ μεν τὰς περιόδους της σεληνης ἐνιαυτοὐς ἐψηφιζον, οἷ δὲ τὰς περιόδους της μερας ο γαρ των ν μηνῶν ἀριθμοι μετὰ ταὐτα ἐπενοήθροσαν, ἐξ οτου ἐπενοηθη το ποτελεῖς εἶναι τους ἀνθρώπους τοῖς
βασιλευσι. VII. Attiue haec de liversis Ioannious An tiochenis, Chronographis, ne temere, ut solet, cum alleio illo Ioanne Antio- Cherro, Chronographo sive Archaeologo, consenulatur maleti noster, hic dicta sunto. Extiteriant alii Ioannes Antiochenι,αronogrvhi , ut Ioannes Rhetor, qui Bistoriam suam suo Imp. Iustia Seniore terminavit; et, si illes Arabitriuet, Ioannes ipse cirresostomus, ex Presnytero Antiochen Patriarcha Constantinopolitanus, Lirius nomine an apud eos, et eomini lingua, cis,cumfertur cironicon. De ovibus nos agi iis in alio opere. MIebratur a Ger Vorato ), et Phia Laboaeost , adius Ioanno Antiochenus Gronograρhris sive Historicus, quem dicunt soritisse post tenapora Iustiniani senioris, et Evagrio Historia ara clesiasticae Scriptori coaetaneum suisse, et D eo commemorori. At longa falluntur eruditi illi Viri non enim ex urbe Antiochiae, sed ex Epiphaniensi, fuit iste Ioannes Historicus, ut demonstrat
in Notis ad Evagrium clariss Hen. Via rus, et plenius nos in p. 497. p. 19, 20, 21. 3 p. 25.
32쪽
Opero alio modo memorato. Iam ut hisce omissis, ad caetera, quae spectant ad ostium litorent, procedamus, et da
eius Conditione ineamus disciuisitioneni sunt qui illiu existimant ipsius piscopatus Antiochen Insulis, dum vixit, sitissa or aluin In hac opinione suere interpretes Io Damascent ouem appellant Libra tertii pro maginibus, utque illos sunt secuti alia non exigui nominis. Phamnenti, auod in Iabro citato ex Chion ograpta nostro pIUdiacatui', inscriptio sic se uauet: κτης
χρονογραφίας μάννου ντιοχείας - καὶ Μαλάλα περὶ της λ
lomporram descripsione Ioannis Antiochiae Pontifeis, qui et I aula dicius est, muliere quae sanguinis fluxum GPema fuerat. Ilujus Tituli interpretationem ac Billius, dum in Versionein in aliis castigat, usque reprehensione praeterit sic ac Goth fredus, ad Philostoigu* Historiam colo. . Christi statua Paneassica verna faciens Quod innuit Ioannes Damascenus de Imaginibus sint. 3. refer ex Chronico Ioannis Antiochiae Diascopi, cognomento Malala. Eandent sententiam et interpret
tionem amplexi sunt illustrassimus Laronius y in Annalictus, et Ioannes noster Gregorius in Animadversionibus mS. super, leda, ae alii. VIII. Utrum ipso Orationis praedictae de Imaginibus Autor, Per Iωάννου ντιοχείας, Joannm nostratin Antiochiae fuisse Antistilom voluerit, uod Autores citati arDitrati sunt, pro certo haud facile statuerim hoc interim est admonendum, isti is modii loquendi somnula non semper necesse esse ut Discoρ intelligantur, lainetsi per illam in Catalogis Conciliorram designara Episcopi soleant; sed posse etiani Cives alios quoscunque Peream denotam. Hoc videtur explora lumina Duisse Godo idius GL mannus, Du in sua Orationis praealictae versione Ioannis Antiociani, simpliciter Dabet. At quaecunque suerit sentcntia ipsiua Autoris nos tamen nullo pacto descendere possumus in eoriam opinionem qui ex Sede Antioofienorum Patriarctiali Chronogra-
33쪽
phum Ostrian arcessunt VeTu In Suppetit novis argumentum, idquo maidem ni Libo es strinissimum ac Tefraga uiis, at illam dignitatiun euin nunqua in suisse evectu ua Noli lii adnotatio citam illiu a zelae Cluiliastu laiaquam nominen Ouscurum et igit
tuni: αυτ μεν ωάννης τις Μελέλης χρονογράφος ' ubi illini
Voca nutum, τις , oscuritatis nota et indicium videatur: noc, inquam, non adnotavo, uippe vix negari possit oui de Viria etiam nominatissi iiii et maximis vox ista intercitiam apud Veterea usurpata eperiatur. Sic ut alios inissos iaciam' de Theodor ro Episcopo Cyri doctissimo cete Diatissiinoque, Theodoris A istin et Phtilosophus in A, gumento Synodi Ephesinae Evρέθη δὲ μετὰ Ιωάννου Θεοδωρητός τις ἐλλογιμωτατος Κυψήου ἐπίσκοπος
Eυρέθη δε μετὰ μάννου Θεοδωρητός τις, ἐλλόγιμος Κυρο ἐπι-
oκοπος νατολης. ADtando erit, si ex ipso Patriarcuariam Amtiochenormi Catalogo demonstrenatis suisse nullum illius ivlatatis piscopuna nonianatui a Ioannςm, qui in tilia aetate, qua acripserit utila stomaerit. Age ita ius videamus .aot fuerunt Rannes Antiochenici aliti iaci Dio . et suisse nullui eodem lentPO-ans intervallo, quo vocerit maleta, ostenda natis. In No hori Pali 'ia I'l liae P. Patriarcliaritim Antiochenorum Catalogo, qui unum numer Supra sex nta complectitur, et perducitur usque ad Pati laticlaam Anastasium juniorem, ut martyriiana sistit circa annui incat nationis Dominicae 608. seu ut alii volunt, 11. recensentur Ioannes duo. Eorum primus, apud omnes Scripto-Tes Ecclesiasticos propter Scitisina in Synodo Ephesin comme- Ululatus, et Epistolis alui in t suis notissimus, fuit orcline Patriarcliariam 39us et anno D. 438. o vivis excessit, postquam P tria I lla tuu pex' 18 annos gubernasset Secundus sui ordine 47us successor Petri Fullonis, suo Zenone Imp. A. D. 476. Post menses 3 ejectus Post duos hos Ioannes, quos nemo non Via det Ioannem nostram malesam aetate antecessisse, ut soruerint ante imperauin Iustiniani nominis Prina cu)us gesta amita celebrantur, non alius Ioannes in Antistitum Antiochen' DAet. 4. p. 509.
34쪽
in serie occurrit ante aeculum a nato ciristo undecimum. In illo seculo , nimirma quo tempore recuperata fiat urbs Antioch noram, expulsis Saracenis, a Christianis nostris Occidentalibus, id est A. D. 1098. Cathedram illam tenuisse Ioannm ouendam, sanctissimum Consessorena, apud GuI. Tyrium ), inmuto, Belli Sacri memoriae proditur. Is ut dicii idem Drιus, v luto vix biennio post Uctea recuperatam Sede sua semet a licavit et Constantinopolim abiit. Vergente ad exitum insenuente Seculo, nempe aclinoni in nostri Nativitate duodecimo, Turonum Patriarcualem Antiochiae tenenat Ioannes alius id en ille, qui olim in Oxia, Propontidis Insula, Monaonicam exercuerat Vitam, culusaue extat, inter clariss Cotin ii Ecclesiae GraecasMonumenta, ratio in monasterior x donation L. Gfacias. In Concilior ni Volumininus hanetur opusculum Ioannis cujusdam Patriarena Antiocneni a. superioritate inter Concilium elici-Pam a Iecens is fuit, et non ante aeculum 15. neque Graecis est annuimerandus, sed Latinis, neque quidem revera, sed tit Iociantum sui Patriarcha. Uti uin inter hos duios Ioannes posteriores, cui rentibus seculis 13 et 14 in Tumno Antiocneno sed Tet usitIs, necne, non a Deo dicere; ego nostra ciuicquam resert Ioannes enim natiram ante seculum decimum Ormisse, in liquido est. It ue ut ante eum normemini illi duo auos primo memoraVimus, sic omnes la novissiine recensit eo longe fueriint recentiores. In Scripto quodam manu exarato Bi Diiotnecae Oxon. IIεω μεταθέσεως ρχιερέω de translatione Discuorum, quod uno circiter 1400. compositum est, sit mentio A. Antiocheni Patriarcnae cognomento Codona si si ira inde translatus sit, Sedem Metropolitanam Tyri. Non alius uic sultinitatu secundira Ilo I ut quos memorat Nicobhorrus atriarcha CP quem ligimuse ectum a Zenone Iinp. um enim Codonatum fuisse cognominatum, testimoniuua pultiiue Vicior tintinensis Ab Anastario sa-nsi, in Iractatu De 36unio Demarae, Ioannes quidam Patrιαrcha Antiocnenus, tanquam tunc cum ipse scribebat Gelesiam illa ni egens, celi diluit m quo seculo is cIaruerit, non ha bemus usque adeo exploratum, ut pra certo et induuitato decemere
35쪽
possiariis Doc tamen certissimina et exploratissimum, ut ante undecimum seculum, vel messiiIiu saltem praecedentis, in illius Ecclesiae Cathedra non praesedisse Dan autor est Hen Anasta sius, excepisse eum in Sede ista Theodosium, Priri successorena;
at ante ad mininarum medium decimi Seculi suisse nullum in illa Ecclesia Theodotium es Petro successerat, constat. Neque in Liliun quidem videtur duuitana irin, vi in dein is fuerat, vel cum illo Ioanne Patri arcua supra licto, crius apii 1 Gul Tyrium nabetur mentio, Vel saltem Paod minus Darridet cum nonα- IX. Si cui ob oriatur suspicio, inter Anastasium Iuniorem Palmarcham, in ovo temninatur Catalogus Nicephorianus, et Seculum reinrrum, ante uod apparet soruisse malelam, in Calliedra Antiochensi sessisse Ioan non aliquena, iii idem cum sm tela potuerit esse is adeat Velina Euboliti Patr. Alexandrini Annales, illisque praefixana tironologiae ejus *nusin. Recensa tos si reperiet illius intervalli Palmarchas universos Ioanne nullo inter illos celedrato. Usden rei en facit Catalogus alius, uena, ex Ialuco aliouo Autore ut opinoi transcriptum aD At ii co nosti o multo nomine venerando GDardo emnardo, Viro in onani doctrinae genere singulam praecellentiae, accepimus. Illius atriarcnas praedlicli litervalli, uia cliscrepat aliouantullini aD Eu chiano, Lectoris oculis lai non grava
58 Anastasius alter s. 607. 59. Vacat sub Perais 31. 638.e Macedonius 8 646. 60 mcarius . 651. 61. Theophanes 12. 663. 62. Thomas 20 683. 63. Georgius 21 704. 64. Vacat sub Saraonis 50. 754. et Theophylacius 18. 772.65. Theodiuvis. 23.795.
17 812.31 843. 26 869.22 891. 12 903. 28 931.4 935. Dein Theodosius e alia in
36쪽
X. Ut euorem committunt Scriptores praenotali, cum Mχ-ἰHam nostram in Patriarcnarum Antioclienorum Almo repontini, sic eri orant plane diiversum de illo ereavit Franc CornDinsitia. Isin manipulo Horisse nious rerum Constantinopolitanarram, Ioannem nostrein Antioollentia Malelam, cum nomen ex oratione, Plat vocant, D. Damasci ni de Imaginibus supra citata ei inno-titeriit, eundem fuisse decernit cum Ioanne illo Antiocheno, ex Grammatico IegbVtero, Paena tradun Gennad ιio Mass. et
Marcininus Conies' contra Haeret Eudichianos ii omini condississe. Qui reor, ut facile refellitur, cum Chronico Matilianum ultra tempus Ioαnnis praedlicti pellexatur ita facile quoque illi condonatur, cur cironicon ipsum videre ei, tui rani datum est. Suum autem Chronico composuit Marcininus A. D. 534. id est in perii Iustiniani octavo, et Catalogum suum Scr*torum Ecclesiasticorum, in a mentionem facit praedlicti Io Antiookeni Presbtera, concinnavit Gennarius, imperium administrante Ana stasio A. D. 495', hoc est, annis ante imperi Iustiniani, a m-Zela nostro celebrati, Titum irca .XX. XI. Conjecturam aliam ninito magis laelicem eodem in loco de Claionographo nostro facit Como ius ut eundem eum fuisse cum proeulicto Ioanne Presbytero, sic et eundem omnino fuisse
eum Ioanne Historico cognomenio Diacrinomeno, i. a. Eutychmno sic enini Scnismatici Eutychian nuncupari Consueverant.
Horuit isto Ioannes CBιακρινόμενo ante nostri III Ioannem, Et ante ipsius Iu tiniani tempora sub praeclicti Anastasi imperio, citant eum Theodoro Lectora in Hist Eccles. a ipse scripsit sub Iustino seniore, decessore Ius tiniani, Anastasiique succe Sore. Neque reperiuntur apiti nostriun Chronographum quae ex illo Ioanne nominato Disorinomen a Scriptorious Graecis prosemantur. De eo qui plumi volet, is adeat nostram Diatri amn ad Diana Lectorem Jam saepius ainanda Vii Iaus De Scriρtoribus
Graecis arras cupri rophanis tum Ecclesiasticis, maxime ex
Codd. SS. cluae lucem brevi visura est uni legeradicenit non
37쪽
XII. Utrum omni mereseos lane immunis esset noster Chronographus, an potius lavet et praessi clomina Eutychianor mpartibus, adeo ut mereatur, cum dicto Ioanne Historico, LBι κρινόμενος-mlire si maidem inquiuere operae pretium non desunt aae dein facilint, inter Scriptores eum Orthodoxos esse Potius anni inerti risitIn . Imperatoris quippe Iustiniani sulein, dogmatibus Haereticoruin, rosa lictis isse damnaverat, oppositam, Orthodoxam appellat. Harem tum in Hait sectatores quos-c naue Ornan Imperia snssus exce Ieraciussit, indulta tarere rasPo' tr menses licentia, oui per id tempus Fidem orthodoxa in amplecteretur. Sic alio in loco de Iustiniano Sub alius inman imperio Haeresious variis interdictum est. Inter istas ei nonainatim fuisse Eutychianae interiti cluni, ex dictis 5 et ' apud Codicem Iustinianaeum in Titulo 1'. si conspicuuna. Datur alius quidem in eo locus, qui forsan nonnullis videatur arguinenturnεUDIministIare, euin Eubchian or x opinioninus tinctum fuisse; locus scilicet iste ubi habet emnonem de Vitaliani reuellione contra Imp. -αstasium, Eutychianum, in dein Catholicam saevientem, et Episcopos orthodoxo e Selidus suis deturnantena; Paeni malianum ait Victor Episcopus Tuntinensis contra illum arma cepisse propter Fid. Catholicα suDversionem, ri Synodicialcedonensis damnationem, remotionesque orthodoxorum Di-SCOPOr m atque successiones Haeresicoriam. De illa Vitaliani rebellione VerDa faciens, et in fugam eum actum enauans GrOno
graphus noster sic suiuungit RQ ἐνίκησε ὁ Σωτηρ ριστὰς καὶφτου βασιλέως τύχη. Hanc vero vicioriam concIliari Salvator Cnristus es Imperatoris fortuna. Quae vecta videantur indicare zelum Jus contra causam Vitaliani, et ipsius suisse opinionem, Pro Imperatore tanquam pro Veritatis Curistum dimicasse. At utcumlue hoc nonnullis prima Donta videatur, exinde tamen ui- nil potest iure inseret , dici eniim ista a Malel potuere, quia a n a d inula contra rancipem suum Vitalianus sumpserat. Sic alii profecto Scriptores Orthodoxi da bello a Vitaliano moto, tanquam, re improbanda loquuntur, quamvis bene eo sensisse videatur citatus Victor Cy rillua Scythopolitanus in Ata S. Sabaei illius rebellionem damnare videtur, sed aliquanto Deap. 57.
38쪽
tectius; συνεχομενος ὁ βασιλευς ναστάσιος π του ιταλιανου βαρβαρικῶν χλησεων. Detentus mP. Anastasius a Vitaliani barbaricis motious Euagrius Papertissime Tυραννεῖ inquit τὀν ναστάσιον Βιταλιαν ' Et eodem in loco, ait eum meditatum fuisse ut lanymum OccuParet. XIII. Praeter varios laosce Ioannes Antiocherios nuc usque memoIatos, ouos esse liversos a Ioann/ nostro ex dictis certissint cognoscitur; Dservata sunt nouis inter egendum non inaalloriam non paucorum. Muna primus est L. Antiochenus Archipresuvier, unitae Diaconissae et Abbatissae Filius subcinap. Iuliano Apostata Iarus. Secundus est Io Blaxentius, re uter ut volunt Ecclesiae Antiochenae suu Iustino seniore, cujira extant in Bibliotheea Patriis opuscula aliquot Tertius est L. Antiochenus Probvio, contra Faustum Semipelagianum Scriptor, ab Arine Mennensi Iaudatus nisi idem hic esset Oaod facile quidei concedo cum praedlicto Io Maxentio. Quartus
es Io Antiochenus au 'a S. a Dae in Palaestina Monachus, Diaconus et Canonai clia, secta rigeti ista, imperante Iustiniano.Quintus est Io Scholassicus, ex Presuviero Antiocheno atri Arincna Constantinopolitanus sub ejusdem Iustiniani exitu cujus extant Collectio Canonum, et Capita Eectinastica; Iemquo aliqui per per ira confundunt cuin M. Antiocheno Chronogrvlio, cuJus extant Excerpta in collectione Constantini Porphrogennesi. Sextus est Ioannes de Antiochia vulgo dictus Araianus, unus ex Magistris mulammedia Pseud propnetae ciuo tempoTe imperavit Heraclius. Hisce a 'iciendi sunt, nisi uilem sortasse suerint cum aliquo ain siclor una, Ioannes monachus e Presbrer Antiochiae, cui in Codice quodam HS attrat, uilii oratio de Domini Transfguratione, eadem cum illi , quam nomine A. a. masceni in illius peranus vulgata in nauemus et L. Antio-estus, i ii i cujus nomen in alio quodam S. Tractatui De Conse
rationibus praes x una reperitur. De omnibus nisce, sicut et de illis plerisque quos in superioribus memoravimus, nos suSiu et plenius in Diatriba supra memoratam Scriptoribus Graecis, riis, capitibus duovus primis, ex professo disseruimus. Hic
39쪽
eos recensitos volui, ut uot et uinam extiterant illius nominis non nescius sit Lector, et, si quis ex illis cum Curonograpno nostro idem esse vuleatur, ei proprio suo Judicio uti liceat, modo ed mihi liceat ut naeo. Ninil opus est ut hisce su iciarn a Diacono Liberato memorari Episcopum ouendam Alexandriae, cuWs nonae sit nostri Scriptoris quam simillimum Ioannem cognomento Velis Plein licit suisse Dioscoritam, hoc est Dia-crino nenum sive Sunodi Chalcedonensis adversamuin. undemerini fuisse cum Nostro L. Malela suspicabitur,ein paulo em1-ditior. Ionii enim an teinpora Iustiniani, et, ut autor Stipse age rarus, secundlias erat in Antistituti Alexandrinoriam successione a Petro nongo, Athanasiimaeretici successor, et alterius Ioannis Machiotae sive Molotae cognominati decessor. Incoepit, juxta Chronico O-ntale Ecclesiae Alexandrinae praesidere A. D. 488. et Sedem tenuit per annos 8 et ouod eX-ciniit mrcherras in Catalogo Patriarchar x Alexandrinoris nrefert illius initi una ac annuna Curisti 506. Ad ouem Brinu In Onitu a Baronio non initium ems, sed exitus.
XIV De Claronograptio nostro Denigne Lector viis sauet qualis, vel potius sane quis et qualis non fuit, inquisivimunactenus. Mai postulat ratio nostri instituti, ut ad alia pregrediamur, et vialis sit Scriptor, deqiae Mus aetate, temporeque ouo scripsit, ineamus diis quisitionem. Horitisse eum sub imperio Iustiniani ejus noministrinai, ouod annom. 527'. incoeptum est, et 565 terminatum, inter illos eruditos Iros, Mai Ghronitici ejus exemplar S pervolverant, inolevit nucusque sententia. Sic statuunt pro certo et iii iuuitato Chibraeadus simul Interpres et Gregorius sic quoque Vir sumi navia Gul. I Lydius, Antistes
Asaphensis nodi: ernus, os tu et eum existimat anno Iustiniani circiter XXV acri Dere desiisse. Hoc edocti nos sumus a ClariSS.
Antonio Pagi in Annales Card Baronia )r in ovo opere eximio de Chronograpti nostro ex Patiis praedicti Literis ad se, is sis mentionem iaciens Vir illo russitissinnis Vixis, inquit, sub
Magno Iustiniano e videtur anno sus xxv au circiter scrιOere 3 Breviario cap. 18.
40쪽
desiisse. Ita claris,imus Gul Llydius, Discuus Asaphensis, stim Protestantium, in solidissimi Critos. In egi egi peri utiliaue Opera, de Scr*toribus Ecclesiasticis, Pro the in sibi
Linimam una Datrinxit Vir erudatissimus Gul Cavaeus nostras, ad aetatet Iustiniano sequiorem deuiittitur, ita tarne ut eo in
perant in vivis esse potuerit, et ad annum nrisii 601. o
XV. Cui ait celeberrimus P us certiorem se lactum ab Episcopo subensi Claroriograpuum nostrum anno iratiniani
x duanus in rebus Histruom fuisse apsum nam 1', mini facile Persuadeo scripsisse doctissimum laesulem de anno sustiniani, non ov' sed xxxv' Usque enim ad annum illius ImperatorisCnronograpluam nostram, prout an in S. nauetur, ici, tam certum est qua in ovo ceriissimum et desinit cuidem in anno illius imperii vel xxxviii'. vel saltem xxxVII'. Subest auoaue suspicio no tantum Eum sint voluisse, in isto carcister anno desinere nos lI'iun xemplar, non illo anno Autorem
scribere desiisse nam unde id colligi potuerit, init uapiam, vel leve, occuoit, cum iisne Exempla esse ni utilatum, Vel Iuce ipsa clarius appareat. lauetur Exemplar inter Codd. Baroccια- nos, Mena Dranc, et manu anticiua annoriam ut fas est conjicere Pluscuar 600, exaratum Voluminis S crassitie, collugendum facile videlia non multas Scnedas in calce desideram, et vix id deductum fuisse ultra rnoret ei Iustiniani sed ad nocVolumen non aliud otii pellinuisse, vel ipsum olim non fuisse in duo clivis una, ulula laueata Ceret constat opus loturnis ulta Oli In passum fuisse, et Sohedais omnes aliquandis acuisse per i juriam temporis a se invicem solutas Hoc utilicat praesens O- Iuminis conssinio Sehedis variis in locis a posteriora Bibliopego niger II in transpositis. Utcunque de hisce res haveat quod imis annos a Domini nostri Nativitat 900 scripsit noster Chronographus, extra uane in unitandi aleam ponitur, cum exta rent ex Opere illius excerpta, inter Collectanea Constantini Pomybrv. mp. qui natus est anno 905'. et anno circiter 959'. de-
natus et non scripsisse suo ipso Asianianiri inperio, sed postquam ille diem auu in supremum Diisset, noc est post annum 565.
eodem certitudinis gradu notus allicescit, id aperte indicantibus