장음표시 사용
232쪽
ται, οἱονεὶ η ἐν τοῖς κροις ουσα. oθεν καὶ φελ α εἰ καὶ δε τούτου υ δύνανται-an/αφθηναι καὶ ποιησαι δε - πνευμα πως γαρ το ἐκ του θώρακος ἐκπεμπομενον χειλάων δώρακος γαρ καὶ χειλέων πολυ- μέσον στίν.
Ἀξιον, ζητησἀ, δια τί -πι απὸ τῶν δύο -- νων γένεται Ιτερος τόνος αγι απὸ κείας κοὶ βαρείας γίνεται η περισπωμένη, δια τί μη ἀπὸ μακρας καὶ βραχείας γίνεται στερος χρόνος. κοὰ λέγομεν δει - στω 'χεῖα α μονόχρον εἰσιν, οἷον καὶ ο ὐδίχρονα, ιονιη - , - ουδέποτε δε ὐπερβαίνουσι τους δύο χρό -- εἰ συνηλδον οἶν η μακρα καὶ η βραχεῖα, καὶ ἀπετα- ρον χηρ- ναν, φλλε τρίχρονος εἶναι χρόνος ' καὶ γαρ η 15
βραχεῖα δε- χρόνον ἔχει καὶ η μακρα δύο καὶ εἰς ου
233쪽
σει παρά πελμα ' διὰ το ἀδελφιδέος ὁ φιλοῖς, πο
τριδεος θυγατριδους ταυτα γαρ δι τερον λόγον περιεσπά-η τον λέγοντο τι τὰ εἰς ους νόματα ἄπλα - soοντα περισπῶνται, οἷον βους, πλους, ονς, νους, πλὴν του που καὶ δούς σύνθετα ὁ οντα βαρύνονται, οἷον συννους, ευπλους. ' τεο δε τι η ξεῖα καὶ αἱ δυο βαρεῖαι εἰς ξεῖ-
- καὶ βαρῶαν συνέσονται, οἷον --δ εος ηρ 5 σθένους, τείχεα τείχη, μέλεα βέλη. ν συα εος και χρύσεος καὶ ἀργύρεος καὶ σοπε- γινόμενα χαλκους καὶ σιδηρους καὶ ἄργυρους καὶ χρυσους, ἐτέρφ Θωπε
234쪽
οξεῖα. 15 Ωιδα λέγονται αἱ λέξεις ἐντεῖδεν τὰ φο ηεντα - ὁ τῶν στοιχεί- εω τὰς φωνας ἀποτελουν- των δὲ φωνηέντων πρῶτον ἀν- α τελευταῖον ὁ το ' τ γαρ -- ιθα--τεδει-ον ἐστιν Δ δύο ν η ἐκ δύο Ο διὰ γουν του - του πρωτου γράμματος, και του , - 2oνεκδοχικῶς καὶ τῶν ἄλλων φωνηεντων λαμβανομόνων,
παῖτα λαλη δηναι λλως η δια φωνης, αυδη κληθη φωνη, συναιρεο - του ον, - η συνδέουσα στρω- μαπα τα δαβαπτακα των πραγμάτων ην-- ἀρχαῖκα - τερον ὐ δη, οδεν ο ἀοιδη, ἐπειδη οἱ μεταγενέστεροι καὶ διὰ ματος ἐτυπώσαν του ἀείδω τὸ λέγω ἐντευθεν γέγονε το ἀοιδη η φωνη, κατὰ τον κα νόνα ον λέγοντα τὰ τροφα το ε ἐγκείμενον ἐν τοῖς Μασμ εχουσι τ οτιπαρακείμενον ἐν τοις ονόμασι κραδέκτων δὲ τονα και θοτου Ἀδλεξεφωνηθη. καὶ τούτου το τρόπου αι φωναὶ δοι λέγονται, προυν αἰ δέουσαι τὸ φωνηεντα, δι - αιεκφωνησεις γίνονται.
235쪽
a -ος, διὰ του αριδμου τὸ τελειοτατω/ ἀπο γαρ του ἐνος μεχρι του δέκα ρι θρουννες, -περ η - λης ἀσης του δέκα τους λους λέγομεν ἀριθμούς. διὰ τουτο-- δέκα λέγεται, τρόπον γωνικῆ δέκα τι μ' ἡ γαρ δεκας δεχὸς - κοι-τέρως ρηθείη, ου τους προ αντῆς ρηθέντας αριθμους μεδ μυτὴν λεγομένους δέχεται καὶ συν λῶται αυτοῖς. Icαι η εἰκος γαρ ι HI ἐστὶ δεκάς, ἔκας δεχας λεγομένη, ἡτοι μετὰ τυ διαδε κοὰ τοῖς ναδικους αριδμου ἐτέρα δεκάς, πόρρω τοσουτον ἀπέχουσα της πρωτης δεκάδος, σον ἐκείνη της μονάδος μειλεν οἶν λθεσθαι ἡ εἰκῶς εκάς. ἐπεὶ ὁ ην ἀναγκαῖον συναίρεσι γενωδα περρέχουσαν δον το πίρρημα καὶ τον ἀριθμόν, - δε καὶ εἰς ζ μακρὸν κιρναται-- ουκεἰς ι - θογγον γέγονεν περμφασμός, καὶ προε έθη τ P ου ἐκά του του σημαίνοντος τὸν ἀριδμον τον δέκα-' - ουτω γέγονεν εἰκάς φοι διπλη δεκάς. -περ καὶ τὰ τριάκοντα τριπλη εκάς, ητοι τρία κοντε διὰ το-οντο σχημα χεὶν το ς το δηλωτικὸν του δέκα. - δεξης ὁ τον τρόπον τουτον καὶ τον τεσσαράκοντα εα 2 ποις καὶ τον πεντηκον-α καῖ -υς λοιπούς. και ουτωτὸν δέ- διχα εἴποις κοινοτέρως Α δεκτικον τῶν ἄλacu Iν τε πλότητι καὶ διπιασιασμου καὶ πολυπλασιαροψ.
πολ λαπἈσιάσαι ἐκειν ἐπινοηδη καὶ ἔστι το ἐν κα- τον ενεκά τοπι νεκα γάρ ἐστι του δεκα τό ὁ δέκα,
236쪽
ιρ μένη, -un γίνεται πλαγίως ὁ τυπωδεισα, τυ -- κραν ποιεῖ. καὶ καμφθεισα εναντίως τ πεοισπωμένη, 'πεια γίνεται πάλιν καμφδεῖσα προς το κατόπιν, μοτροφός ιστι, τυ ανωθεν της φωνης θέσιν ἔχουσα. τ αυτου τύπου. v. κάτωδε της φωνης. δόσιν χου-
237쪽
ni, πόσοι διαιρούντων αἶ - προςwδμι; . Ela.ωσαρα καὶ δια τι εἰς τέ- α καὶ οὐκ εἰς πλείονα ἡ ἐλασσονα; υτι, φησίν, ὀ σχηματισμος των τεσσάρων --εμου - , β, γ, δ, θωμ μενος - δέκα ἀπο- τελει. τι γουν τέσσαρα τα γράμματα καὶ τι ἀριδμo μενα τον δεκατον ἀποτελουσι οἱ κεδμα ο δέκα εἰς τέο - σω διηρηται, και-- εἰς Πάσσονα ἡ πλείονα. - ουτω ὁ καλουνται παρὰ το προ αὐτὰς τείνεσθαι
238쪽
μζεων Μενται, ἡ μὰν Ἀπόστροφος π ἐκδλιφει --ος, ἡ φεν ἐπὶ συνθέσει δύο λέξεων μίαν ἀπο- Πιουσῶν ἐν ποὁιαστολη ἐπὶ διαιρέσει και γῆ τοὐχο Σημείωσα επὶ των πνευμάτων των της δασείας καὶ φιλης, τι οἱ μουσικοὶ ταῶνα φῶρον. καὶ προς rq ἐκφωνησεις δεχεσαν τοῖς φωνηεσι καὶ εἰ ἐν επι εἴη τραχεια καὶ -περ ἐκ του δώρακος ξερχομέ- 25 - - ος ἡρχετο, Πάσυναν εἰ ὁ λιγυρώ ι καὶ χαλαρὰ καὶ φειμένη, φιλην ἐτίθεσαν περὶ το η εν. πιιM δε στερον οἰ λορο τῶν μουσικων φυι αὐwouo ττοι, ἐξ ἐμπειρίας καὶ ἀτον τεχνωθέντες ημῖν διχρεώθησαν, καὶJ κατὰ την παρανηοησιν καὶ παράδο--4o' v, προ μῶν καὶ τοῖς ἐκείνων κανόν - πνευμα-
239쪽
τῆ τελευταί συλλαβῆ τῆ μὴ ἐχούπη τον κύριον
240쪽
Πλουται - μοίως καὶ τω καὶ τὰ λοιπὰ --ν α προ
τῶν αὐτων στοιχείων πότε δα---αι καὶ πότε φιλοίν ται δια τουτο νυν στενως εἶπεν , ὁ δασεῖα τέαται ο