Augustini Valerii, ... Libri tres, de rhetorica ecclesiastica. Synopsis eiusdem rhetoricae ab ipso auctore contexta. Adiunctis tribus prelectionibus, ab eodem habitis quibus omnis huius Rhetoricae explicandae ratio traditur. Accessit item index rerum

발행: 1574년

분량: 271페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

PRAELECTIO PRIMA.NDE magna oritur perturbatio, et confusio, ch risiim ιν , quod non intelligunt homines, ad quid potis imumsint nati, et quo eorum studia i res

renda r inde etiam sis, ut eam sacerdotum copiam non habeamus, quam optaremus, et qua maxime haec Ecclesia indigeret I idcirco non desino pro mea paterna erga uos charitate, acpro meo officio, uos

saepe hortari, ut uos ini cognosiatis finem uestrorum studioram, et u strarum acBonum; cogitetis sepe uos Ecclesiae sumptibus ali, ut adnuntissmum sacerdotij gradum Uendatis, ut miniseri Dei, mediatores inter populum et Deumstis, atqne etiam squod uehementer opto coadiutores mei in animarum, quas Dominus noser IESvs CHRISTUS

ei meae tradidit cura ; quod ut consequi psitis, in iis studiis uobis affuscendum es, ista aetate, quae maxime sacerdotes decent, nimirum ut oretis, sanctis orationibus delectemini, quando celebrare per aetarem v bis non liceat ,sanctis imo sacraficio Mis singulis diebus maxima deu rione et attentione intersitis, et cum nondum ad istam aetatem peruenerratis, neque isium gradum in Ecclesia teneatis, ut sitis idonei ad docendum, adole centiam usram cognitione literarum, doctrina in primis Ecclesia- sica ornetis. et quoniam sua imi Alis quamuis doctrinamum, et omnium bonorum magistersis ritus sanctus, ad excitandam tamen hum litatem no um, requirit saepe Dominus non solum preces, qua quidem multum conferunt, et uitae innocentiam , sed etiam studium, et dili entiam , qu bus disiciplinae comparantur, hac in re nolite uobis deesse; ego certe quantam in me suis, nunquam risui: non defiunt etiam fratres mei Canonici qui adseunt, qui cohortationibus multis, uos adstudia et ad omnes uirtutes solent Impellare cum autem usu ueniat, ut Sacerdos quod ipse didiceri adgloriam Dei communicet cu caeteris,eos hortando,aut docendo,aut con Rando; idcirco in ea parte Theologiae, quam eius succum possemus dicere, quae summis quibusdam continetur, uos uersari oportere intestigrim qua ut facilius,et maiore cum ructa postis proficere, et holasticam doctrinam, quam expultricem errorum, et catholicae ueritatis

a simam misybum nominamus quantum ad uestrum officium pertinebit

242쪽

nebin teneatis, i imas etiam mi in logicis ures emini. uerum cum noscerdotes modo, sidetiam parochi uti ro 2 futurasitis, quorum praecipuum est munus docere populum; hoc etiam in docendi munere esis erudiendi, praecepta huius artis, quam Ecclesiasticam Rhetoricam nomina uimus , uobis tradenda sint . quam re non mihi esse recusandum latorem praefandi aliquid ad utititatem studiorum uestrorum Imdicam; cum n hementer cupiam sut sepe iam iuxo uos esse optimos et docZ imos, u res angelos Dei, ueros internuntios populi ad Deum, et dignos bonorum sacerdotum, quι ante uos in hac Ecclesia fuerunt ,successores. Euidis turagum ut uesbis suditis consulam 'propovam haec capita expticanaa, et munere magistra multis iam annis interimisso siungar , non magna quindam ,sed tamen utilia, et uestris studiis sui opinor accommodata pressequar. Explicabo primum quid ibi uelit liga inscriptio, Ecclesiasica Rhetorica ad clericos: secundo loco, quis fuerit scopus in hoc opere ; tertio H-cam de methodo Hua es sic pium , et de diuisione librorum; quarto de utilitate ; quinto quissent aucto peris; sexto de interprete; sipi mode legitimo auditore ; octauo qua ratione haec praecepta sint ad usui

reuocanda indicabo: quae autem proposit, explicabo breuius et dilucidius quam potero, et tribus tantum praedectionibus , aliis enim, et uuionius occupationibus Impedior. Itaque primum caput aggrediamur, quodpertinet adinscriptionem. uia homo ab aliis anImalibus , raraone , et sermone dispen ; ut sermone quo dissert ab aliis animalibus , aliis

etiam somnibus excesieret, eosque iuuaret i Rhetoncam araem Inuenta

legimus, quam docti homines desin erunt, artem bene dicenia, esse collocandam In genere artium fermocinalium , et earum,quaeproprium sem- perfnem non consequuntur . non enim perpersuadet orator, et quamuis nonpersuadeat, boni oratoris nomen non amittit . esse inquam Rhetoricam artem sermocinalem , compenetis in ιLa tabesia, quam uobis proponimus , et quam uobis mcmoria commendandam putamus . continet mi m omnes sitientias, et omnes artes, et qua ratione inter se quasi quada linitate coniunctae quaedamsint, qua ratione etiam dis guantur; hanc nemo uesirum non commendet memonae. asseret enim haec distinctro ar et sicientiarum uobis non minimas utilitates, in omni uita ; et ad doctrinae exis attonem, quae si cum humilitate coniuncta sit, non est ne gunda, non mImmum conseret. Metoricam distinxit Plato magnus sene philoso

243쪽

philosophus; adteram in Phaedro nominauit philosophicam ouius trinse

ptis, mortales ad bonum perducerentur, eamque miris lauibus Uert ;alterum in Gorgia dixit uile abiectam, et adulatoriam ,qua, lenociniis quibusdam, populi allicerentur, ac deciperentur; quo loco iis Plato quatuor enumerus artes, duas ad animum, et duas ad corpus pertinentes. Praeceptorum copiam, quibus animus construatur, appestat artem Hes- cultatem Dialem quamuis proprie scientia appetiara psit I iudiciariam uero, appellat facultatem , qua animus corrigitur . sdem scribit, corpus conseruari arte gymnastica, quae constat exercitationibus moderatis, et opportunis i medicina sanari, cuius tria fiunt instrumenta ut omnes fiunt diaeta , pharmacia, et chirurgia, tutius aute instrumentum es diaeta, hoc est ratio uictas. Hac distinctione posita , uir admirabiti ingemo praeditus facit quatuor artes adulatorias, abiectas, et uiles; quatuor quas nominaui)simulantes , et assectantes. Sophisticam, ecZantem Salem. assectant enim sophistae, et aucupantur famam sapientiae cum ab ea longissime absint, et quos uenantur adolescentes fui idem ait Plato diuites in primis, maxime solent, corrumpere ἱ nominat oratoriam assecZantem iudicianam ; patres enim patriae haberi uoluerunt oratores , et cum sepe propriae gloriae derent, seditiones mammas concitauerunt, et respublicra euerterunt, quam rem non es necesse pluribus exemplis confirmare nominamucatoriam quandam artem simulantem gymnas cam, qua no- nulli sit os, et alios decipientes, coloribus et fucis quibusdam Ombe- Egitatem corporis, aut etiam morbos tegunt, et risistior se esse iurant, quam sint, quod imprimis seminarum uitium est, quae radiculo, et miserasiti quodam conatu pulchriores dent haberi, quam sint, propriam faciem piarunque sedantes, resibi etsis, et ualetudini parum consulentes. quarta erat ars uitis, abiecta, et adulatoria, quae simulabat medicinam I ars coquInaria, palato tanquam re feruiens, et corporaptemnq. debilitans et corrumpens. qua Uinctione, Socrates, Rhetoricam sam ratem, analogiam et proportionem quandam habere cum coq Inaria per irrisionem dixit , quanquam mi uere dicamus ridentem dicere uerum. quiduetuIt y cicero,qui maximam in dicendo laudem es consecutus , ita hac de re iudicauit, Socratem ιn irridendis oratoribus, oraetorem summuapparuisse. Nos haec missa facientes, Metoricam non adulatoriam, uilem, et abiectam qua ,seditiones concitantur , nec philosophicam tantum Dipitizeo Lyciorale

244쪽

tum, qua ad bonum philosiophis cognitum, hominexpe urerentur, hoc

est ad morales uirtutes,sed Ecclesiasticam, qua ad beas. et aeternam uia tam populus erudiretur, qua, regnum Dei augeretur, saeuissima satiana tiron is minueretur, e ncta Ecclesia ornaretur, tradimus. Diadno men , ecclesiastica, additum est, ut intelligatur, nihil contineri in hac a te , quod magistra ueritatis Ecclesia non probet, non doceat, quod in*ctis literis, aut insnctu doctoribus non repenatur , aut saltem per similitudinem quandam, ad interpretationem furoris librorum, aut ad sim tentias patrum nonpossit referri. neque meo iudicio quenquam debebis findere, quod nomine Rhetorice utamur, cum iam ostin rimus et Pi tonem , Rhetoricam philosophicam cognouisse, et cum iam explicauerimus, quideo nomine intelligamus. Arastoteles de 'si Ismo primum,

deinde de uarus deciebus ' Nisinorum, disseruit in logicis : ita nobis liceat huius nobilis imae artis Rhetoricae, quae Ecclesiasica dicitur inpara tim de sysio simo demonstrativo , qui scientiam pareret, libros duos con- si sit . et quemadmodum nomen Rhetoricae non improprie ut ostendimus usurpauimus ; usi etiam Fumus alio nomine minime usitato; loco enim concionatoris ,siue doctoris, Usumus saepe hoc nomine oraetoris E clesiastici; tum quia nobis non sit propositum, concionatoribus, uiras In multiplici doctrina uersatis, qui iam multis exercitationibus et laboribus , Ecclesiae Dei profuerunt, et magnam laudem fiunt consecuti , praec

pia tradereritu maxime quia accomodauimu s pauca haec praecepta,quae tradimus, breuibus etiam sermonibus,qui hasentur inter missarum flemnia, aut etia qui habentur in secietatibus ad excitandos homines adpi tatem et in quibus tantum qui uersautur, concionatoraspraestantis mo nomine , minime dignosputaui. Ita autem oratorem Ecclesiasticum de cribimus, non uirum bonum tantum quemadmodum definiuit uintilianus dicendi peritum ; sed uirum non fiam bonum, et dicendi sucu tute infructum; verum etiam Ianctis quibusdam moribus uenerabilem, aucto ritate , a CHRIsTI Vicaris asiue ab eius ministris e si is ,sibi concessu, non si sim sed CHRIs TVM praedicantem; et oues CHRISTI ,salutara uerbo pa centem; non Ρ- ,sid Dei gloriam quaerentem;

quales, ut uos singuli euadatis, uehementer sudeo et opto. Secundum caput eratpropositum, ut declaremus fiopum huius operis . hic autem est;

xt ducendi scultate instructis, mecum stati huius Veronensis populι, con-

245쪽

flatis. uultis ut apertius quid mihi inire opereprapositu ejZ, ex Demuobis comemoro, a sanc imus Archre rasi pus Braccharensis, in quodam libesio , qui inscribitur stimulus pasurum, obsie uite de Io-ne Baptista sic tum est quod e si uox, mea significatione qua apud Terentium in illa comoedia, quae in cribitur Adelphis, uia uerba usu pantur,quantus quantus es, totus sapientia es. in quo etiam sensu te imus m fabulis philomelam dictam totam uocem , qua- cum uidistis pus, quia eam magΠ- PId esse, G uoce putauerat, ita dixisse se tur , tu tota uox es, m I praeterea . opus igitur huius operis charassimi non eis alius, nisi ut philomelae Dei sitis, nihil praeterea; uoces Dei sitis, organa diuinae bonitatis , et tubae CNIM. Et quamuis etf- sine b is praece Is In nutissimo concionandi munere, uersara facile possitis, adpiritu sancto, qui eis uerus magirier, edocti, et Ercendi

exercitatione adlucis: utitia tamen uobis fore haec praecepta putauimus. quidquid enim scriptum est in hoc opere, et obsieruatione sanritissmo rum haminum et grauissimorum sicriptorum, cosiectum eis. Intere gutus B. Dominicus, qua ratione, pulcherrimas res,quas dicebat, excogitast; et ita drceret, ut audientes In admirat Ionem traheret, rejom

cere tantum, eis uanum I ita redere tantum, traderi potea parum, et idcirco cum chantate comungenda- esse scientiam , et praeceptorum cognitIonem , quispiam ture existimauerat. Ad reprimendam hominum superbiam, et ad erudiendos nos ad humilitiatem, iussit Dominus, ut artes et scient ae lalare compararentur. quamobrem liabor siu cipiendus est a uobis alacriter, uobisque ea enitendum , ut haec quae collegimus praecepta., ita adusium reuocetis, ut me nunquam meae indutinae paenIteat.

B. Iob de si ipsio loquens dixit; Sifructus terrae ab que pecunia comedi ;quae uerba explicans sanct imus Pontifim Gregorius interpretatur, nihil esse aliud ; fructas terrae sine pecuma comedere, quaM Ecclesiae em lumenta percipere, et praedicationis officium non praestare. Multi ferunt ira, ingenio et doctrina excelgentes, qui, praecepta ad dicendum tradiderunt, qustrum copia ne obrueremini, et ne uanis exemplis, quae uestra saluti et populorum , nullam , aut minimam utilitatem assem

246쪽

rent, Mana studia retardarentur, si raptum ea hoc opus. Vos autem moneo,ut caput huius artis,quam Ecclesia am Rhetoricam nominaummus non putetis sui Cicero siuae Rhetoricae esseputauit J celare artem, sed praestare quae docueritis. P loco ι ramatis uelim in animis uentris tres pulcherrimas sinuntias; primam Gregorij met Ianet . quem, nihil. si eius in dicendo uim consideremus, prohibet, nos appestare christ anum Demosthenem ; oportet prius mundari, et sic alios mundare; oportet lumen fieri, et sic alios utaminare; sapientem prius fera, et sic alios furere sipientes ἱ ad Deum accedere, et sie alios ad Deum adducere . sancI cara, et ita sinctificare, manus habere rectas, etsic cadentibus porrigere manum. altera esissententia B. Augustinι, quae date operum, ut nunquam in uos possit conuenire ἱ exaudi te ipsem, durissime, im nisi me, Fusi me doctor; quid mihi lingua orea, et cre formum 'cum multo facilius sit loqui, quam praestare D.e loquimur. ita β res habet , magis mouent facta quam uerba. et maiorem honore uti habentur , quos cum videmus , admiramur, quam cum auaemus. pulchra et a sententia eis. B. Gregorij; cuius inquit uita de itur, restat ut eius praeduatio contemnatur. Haec ideo a nobis dicta siunt, ut intefligeretis,

scopum nostrum fulse I clericis tantum praecepta tradere, et Utis qusdem bonis ; eorum studus prodese, no&s propositum fuisse , ut Ecclesiae, et populo Anfano consideremus Et haec hodierno die satis dictu's ,fortasse etiam plura, quam oportuit, ut a uobis possent memoriae commendan ἔsed quia tribus praelectionibus omnia, quae proposuimus capita ,sunt emplicanda , ideo tam multa Lximus.

PRAE LECTI OmR E C V N D A. TERTIUM erat caput, charisiimi sitis, ut de methodo, qua hoc opus est criptum, et de diuisione etiam libram, diceremus aliquid. ita igitur si res habet: omnis pulchritudo, ab ordine proficiscitur; ita ut

ordo a Platone appellatus sit anima rerum, et appellara etiam possit anima artium et scientiarum . Deviro, quid si methodus, uos diligenter attendite; ea enim quae, multo tempore, et non mInimo etiam la

- Oi

247쪽

aserent, non βolum ad inte lentiam huius operis, sed ad uariam et

multiplicem rerum cognstionem. Ita ea methodus sc desicribatur , remadmodum desin a suis a Philopono Arpotetis interprete , uia revis docendi, cum ratione insuma; Illi aratem docendi rationem optimam tenet, et mr ut Ita dicam methodicus nominan potest, qui adlabet modum docend , qui adlabet is menta accommodata tructandis theorematibus ; et quam sirentus et artibus dissonendis, o dinem qumdam uniuersalem struat. Modus docendi, in hoc in primis est positus, ut habeatur ratio rerum et personamm; diuersio emm modo , res traduntur I ut Ipse mathematicae , firmam solam confiderunt: MIurulis scientia consiliarat omnes causas ,sid in primis materia , It ophia de moribus,atque etiam artes, maxime per causem finalem traduntur .vi 2uod si quis disit inas mathematicas decens , omissa forma , abas causis inusi arer, ita moralem philosephiam tractans , per ams ponus causas, quam per finalem doceret is non adhiberet modum docendi; is methodum ignoraret. Cum autem diuersa sint genera hominum et alis moueantur exemplis alij subiimus argumentis conum cantur Is quis ad populum ut nonnulli faciunt sermonem habens;

exquisito, et an ultatorio isto docendι gene e uteretur, is sine careret methodo . Instrumenta autem docendi artes reficientias, sunt quatiror, quod quidem hac ratione comprobari potes: nam aut docemus essen-ιIam πι , aut probamus proprietatem AIquam ines rei ; e sentia autem et natura rei explicatur definitione ; δε itio autem cum ex genere , et diserentia consset: genus inuenitur myolutione; disserentia diuisione; quamobrem diuisionem et resilutronem , docti iri dixerunt, feruire de ιtioni; demonstratione uero Uenditur , aliquam pro Ie-μatem inesse μbiecti. Rem istasiremus exemplis, e mortali philosephiasiumptis, ut fiat notior. Virtutem moratim aecimus habitum in mediocritate consitutum : haec ot esentia Wrtutis ς huius definitionis genus, est habitus; quod quidem genus instrumento resolutionis inuenitur, hoc modo; qui ex uinute agit, non agit temere, nec suarius: uem ιι causa , qus uartute insitiae es ornatus, non temeo exercet ι itiam , nequ e interdum es msustus. ex hab tu igitur agit.praeterea cum prudentia, ι issa, temperantia , et sortitudo . t uirtutes , et ueluti species ; n quo ita consentiunt, iliad σιι genus ; hoc autem es habitus. Hui-- B a fione Disi liroci by C

248쪽

sione uero reperitur disserentia, hoc modo : cum habituum inimi, at nimie ectius si activi: et activorum, es' sint in excessu, a* in defectu, Hy in mediocritare posita; uirtus centes habitus, non in exce*u, neque in defectu, sunt enim uitia , ut auaritia, et prodigaluas ,sid mmedi critate positus, ut liberalitas .fle autem ostenditur his propraetas; verbi causa, uirtutem expetendam ese, quia est bona, quia est amabilis; quod sc ostenditur: omne bonum es expetendum, uirtus est bona, ergo est empetenda . hoc ipsum quod dixi, alus exemplis istaserare, esu superuacaneum; facile esset quam plurimis. Porro ordo non solum in distin-ZZione rerum, et auditorum, rem quaestionibus trucZandis, si, etiam in dissonenda tota arte, et cientia, uersatur. υ autem ordo, positio partium intersi, et est quaedam relatio; haec autem eis, aut simpticium partium ad magis compositas, aut compostarum ad plices, aut reductio partium ad unum. Vnde tres onuntur ordines, resolutivus, compositivus, et dis nitivus, resolutiuus est aptus ad inueniendum; compositiuus ad docendum , definitivus ad memoriam. Compositivo usus est Aristoteles in logicis: tractat enim de summis rerum generatas, hoc est de decem praedicamentis, deinde de propositione,tertio de sub ismo, δε-que eiuseciebus, demonstratius , dialectico, et se suo. eodem usus es in philosiophia naturali, incipiens a principiis, et pro rediens ad corpora plicia, deinde ad magis composita, hunc . eundem ordinem

Iicet ammaduertere, in tractatione sacrae theologiae, quam uiri ingeny acumine, et multiplici doctrina praestantes, adhibita methodo, tradiderunt: primus omnium latinorum, Doncm Dami cenumscriptore .

cum imitatus, is qui mansesententiarum es V status: agit enim primum de Deo, deque eius aurisatis, deinde de creaturis, tum de homine, deq. CHRISTO, propter nos homines, et propter nostram salutem, hominesum: ultimo loco de uirtute, deque sacramentis diserit. hunc

ordinem composituum, naturae ordinem etiam, doriri homines appelL-runt. Resolutivo us uset Anstoteles artem logicam aggresus esset explicare a 'Logismo; eis in philosiophia naturali, de animalibus, primum egisset, et ultimo loco explicasset principia: aptior est multo hieordo ad inueniendum, quam ad docendum . DesinitImus ordo, es cum satim a principio operas proponitur de stioό et nihil aliud tractatur,nis explicatio ipsius de nitionis, quem ordinem adhibuit Galenus in arte

249쪽

medicinali ,e t nos conati fumus adhibere, in hac ecclesiui stica ante re denda . Sic enim definimus Rhetoricam ecclesiasticam, esse artem inueniendi, dissonendi, et eloquendi, omnia quae ad stutem animarum pertinent, docendo, mouendo , et conciliando, ut persuadeamus, regna Dei aureamus, et minuamus tyrannidem sua . Euorsum haec edi. citis dammi ij. A nobis ideo haec, multo iam tempore intermissi. et pene oblita, repetenda iudicauimus; ut ostenderemus hoc, quod uobis proponimus, opus, non prorsus carere methodo. adhibitus est m dus docendi, halitu rario rerum, de quibus agitur, crassa quadam minerua, ad uestrum captum, praecepta tradita sunt: sunt etiam comprobata exemplis, ex sinis purisus sumptis, populariterscriptis, hoc est, quibus populus p it instrui. Instrumenta quatuor, de quibus diximus, in toto opere adhibuimus: Diuisione saepe usi sumus, cum legem disj-ximus, cum de varais uirtutibus, et peccatorum generibus, egimus, in-uementes locos communes. instrumento resolutionis adusti plurimum

sumus: definitionibus abundat opus. quid essent singulae uirtutes, et peccata, aperuimus: demonstrationisus as sectis, interdum usi sumus ; nam demonstrationes a causa, asserre non fuit necesse, cum prae repta Rhetoricae tradamus; uerbi causa, cum probauimus, neminem linae , nisi a semetipso , quia peccatum tantum es malum; cum ostendimus , humiles esse sapientes, quia stipsi cognossunt. in tradenda autem totis ecclesiastica hac arte in uniuersum, labuit ordinem definitiuum ad- libere , accommodarum ad memoriam; ut iudicarem, tenenda quidem, et memoriae mandanda esstpraecepta ,sed exercitatione, ad usum reu canda; in iis praeceptis disicendis, multum temporis mini-eponendum, plura esse boni sacerdotis ossicia praecipuum docere, quod fit non tam . praecerptis, quam sancta quadam pli citate, et uitae ex implo. DAsinximus autem opus in tres libros , grauissimum philosephum, et naturae stribum Aristotelem imitati: primo enim, qua ratione auditores docerentur: secundo, qua ratione commouenentur: tertio, qua concili rentur , aperuimus. ita ut Νmmus illa uir fecit nos etiam conati Fumus , hoc opus d inguere. Integram autem totius operis diuisionem , in quadam tabelia con tuemus, ad usumstudiorum uesrorum , ut cum praecepta uobis explicabantur, ea non omnino uobis noua uideantur De Militate hums operis, dicamus aliquid, ut magis ad diligenter logendos

250쪽

endos hos libros excitemini. Attende tibi, et Ammae; insta in Uzs ihoc enim furens, et te Esem saluum facies, et eos , PI te audiunt, scripsit B. Paulus ad Timotheum. Saluum 1 tur cum faciat seipsum , et assies, qui in ectas anico dicenda moene, rate uersatis ; fac de per citur uis artis utibias, qua Praecepta ad bene aerendam, continentre D. Gregonus, tanto facibus et citius, remitti unicuique peccata, scrinis, quanto Hligentius quis, populis munus praedicationis praestiterat. I uod de episse , sancti tmus episio a S ccanensis paulo ante nominauimus si sit, liceat misi accommodare etiam ad parochos.

reta eis es ad scha imissisy aut quid aliud Dus esse deberet pi

rochus, Fam sol suae pare ' homo totus unitus, animarum saluti totus intentus , exemplo semper, uerbo saepsiime praeicans y ut sitis

igitur lucernae ardentes, Ioannes Ra Ista praecursioras Amsm imitat res , ealsa, mae Metor a cognitio non mInlmum oderat . quam magnum fit luerum , uel unam tantum animam lucrura Christo eiusdem saluatoris testimonio confirmari potess ; qus de peccatore parinuentiam agente , disit; laetitia exultare choros Angelorum, es beatas omnes animas , quae uistone Dei perfruuntur: non unam, aut duas, quod es magnum , ut duximur, sed Innumerabiles animas, GaItates Integras, et prouincias, ecdemori strurores ad D eum conuerterant, erranus multis pua omini, ad socZam resuronem traxerunt, se bus, et sanctis institutis sed troes et perturbasones uarias fedantes liabili erunt.

quod quam acceptum sit Deo, et quam utile, ei qui hoc pote is praestare, quiuis facile intelligit. De utilitate haec satis dicta sim. Plura dixsem,s suisti neces; sid quoniam ut animaduerto ad hanc facultatem percipiendam , satis ne a Jponte, ems lucensi; reliqua capita explicemus . Laudantur auctores tibrorum; ut mi, eorum auditores excitem

tur, ad eas suduse legendos: idcirro interpretes Anxutetis, eum mi-ns laudibus esserunt, et non immerito βιmmum philosiophum, nam-rae miraculum , et:eiusdem ueluti Me imum. Mam neminant, ut inde homines ad ejus stadium alliciant sinererunt Platonis, sic CD ceronis , se etiam colasscorum, hoc es, malis fra sentent. arum, B. N mae interpretes. De huius ecclesiadicae Rhetoricae auctore, quid Hcam pcum reuera, quis fuerit Gus aucZor, non sit facile tuere, ut paucis , quomodo se res habet, aperiam: nec meum es hoc opus, nec non meum. Carolus

SEARCH

MENU NAVIGATION