장음표시 사용
301쪽
ἐσπι, και λ' α Gευγει και, ει μη σωσει αυτον, ε ηερεῖν οτι χρημασι πει-εις αυτον αγει' την δε - α- λειαν ειναι, μυηδενα μβηναι εκ της νεως μεχρι πλωὸς γενηται. πειθομενω δ' αὐτω χαριν ὰπομνησεσθαι Ille vero, his a ustis, elim citin suo filio, c ut etiani illum teneus sedebat surgere iussit: laoc autem niax in unI erat supplicandi venu S.CXXXVII. Nec Lacedaei nonus & Atlaeniensibus, eo
non multo post prosectis, & longa oratione ii sis, eum tradere volitit; sed mini sit. cupietatem ad reaein pergere, itinere pedestri ad alteriina naare , ad in bem P Udnain, quavcrat Alexamici: ubi navem onerariam nactus, viae in Ioniana proficiscebatur, eam cons cendit, & tenapestate delatus est in castra Atlaeniensnini. cyra Naxtun Ol sutelὸ Int. Et
ignotata enim erat in , qui in navi vehebantire teret nistraticlem declaravit, quis esset, & qini de cauta fugeret:& nisi se servaret, dixit, se victuriun, se ab eo pectiniis atl- ducto duci: periculum alumi vitari posse, si nullus ex navi exii et, donec idonea navigandi tempestas sese ipsis os
302쪽
αξίαν. ρ δε ναυκληθος ποιειται ταυτα, και απαταλευσας ημεραν και νυκτα υπεο του στρατοπεδου, υσπερον
εθεραπευσε χρηματων δόσει, ῆλθε γαρ αὐτω υσπερον
ς ετι πλείω ἀγαθα, ἐπει6η εν τω - ψει μεν εμοι,εκείνω δε εν σικινδυνω παλιν η ἀποκομιδε ἐγίγνετο. καί μοι εὐεργεσία οίειλεται , s γραψας την τε εκ Σα-
serret. Quoil si silai morena gessisset, dixit se naeinori aninio pro meriti inagnini sine gratiam ei retariiruin. Naucleriis alitem liaec fecit, qhiae ille petierat, & cuin diem ac noctein in ancoris & salo stetisset stupra Ameniensiuni castra, postea Eplaeiuni pervenit. Themistocles vero eum liberaliter est prosectutis, pecimias ei largitiis, postea enim periiniae ad eum venerunt, & Athenis ab anticis nussae,& Argis eae, clam ibi clepositae fuerant & ruinqvirilana illoriina Persaruin, qui orae maritan ae praeeram, in loca niuduerranea profectus, litera inlisit ad regem A taxerxem, Xerxis filiuiri, qui nuper regnare coeperiit. Hoc auteni in illis literas erat serapnim: Themistoclo ad re venio, puι ex omniatu Graecιs tintis vestram fata iam plurunts aficimalis, quia Iesu necessit.rte compulseu p.rmem rutina, qtes tari bellum inserebat. ρmpulsivi. Sed longe pluribus bene is eum Ueci, postpιam mihi qμidrin tuta, liti vem perac losa reverso Irati id. Vol. I. N
303쪽
. λάλυσιν καὶ νυν εχων σε μεγαλα ἀγαθα ἀρακται,
κατενόησε, και των ἐπιτηδευματων της χωρας. - 2ι - μενος σε μετα τον ενιαυτον, γίγνεται παρ αὐτω με- γας, και οσος ουδείς πω Εὐηνων, διατε την προυπ- αρχουσαν αείω ν, και του Ελληνικου ελπι α, ην . Et benescium mihi debetur. Nam scripserat Themistocles, quom clo S patrem ipsius regis ante monuisset de Gae- coriun receptu ex Salamine, & iur ponti is non soluci, quos a Graecis victoridias rupriina iri, proprer ipsum tunc
falso simulaverat. Et nunc ego, quI muni ς beneficiis te a tere Possum, a Dur, quem Graeci Pesque tur propter bene sentitam, sua te prosequor. Anno autem DF iams, i e eorum advenitus mei causem tibi Alarare volo.c XXXVIII. Rex vero, ut aiunt, et iis consilium & ani-inum est admirariis, eia nimie ira facere iussit. Hic vero
unius anni spatio, quo superierit, mu'quid disci potuit &lingitae Persicae & moriim illius regionis, dulicit. Exact que anno ad regem proiectus, aptui eum nragnana auctoritatern est adeptus, & quantam nullire iliaquain Giraeco riini assecium fiteriit, ciun propter pristinam clignitatem, uni etiani propter spein, quana ei praebebat, promittens , sore, in Graeciam sit, eius potestatem redigeret: praeci-
304쪽
ἐπιμαθαν, των τε παραχρημα δ' ὶλαχίστης βουλης
πεῖν, οι σεως μεν δυνάμει, μελετης δε βραχύτητι,
κρατιστος ση ουτος αὐτοσχεδάζειν τα δεοντα ἐγενετο. νοσησας σι, τελευτα τον βίον. λεγου δε τινες καpue vero quod priuiem esse Viderinu, suaeque prudentiae specimen cladiisset. Themistocles enim in Inite stani sui ingenii vini certissime demonstraverat, & l ac in re inulto maiore admiratione, quam ullus alius, dignus erat. Nam naturali prii lentia praeditiis eriit, nec qui clqlla in aut ante aut postea didicerat, licui eam augeret, & rerum i inprovisarum, inim brevissima deliberatione i inlexerat praestantissilinus, & Ourarum, ac eventiis ipsinina pleriimque optimus coniector; quae autem in nranibus ha tat, ea etiani explicare almae exseqes poterat; quoni In vero esset in peritus, his continode iti casulis non erat alienus; qilial etiam melius, quiuive deteritis esset in rebus acti hic obscuris&incertis, Optin e prospiciebat. Utatue rem totam paucis expelliam, & nanirae bonitate, &. consilii celeritiue, vir iste maxilne i lonetis fuit ad explicandum ex tempore, quae ad ruin lacerum, & e re essetit. Mor, aluein corre
305쪽
εκ ου ον Cαρμακω ἀποθανειν αυτον, ἀσυνατον νομίσαντα ειναι εμιτελειται βασιλει α υπεσχετο. μνημεῖον
καδε, κελευσαντος μείνου, και τε ναι κρυzα Αθηναίων εν 1 A ι . ρυ γαρ εξην Θαπτειν, ως ἐπι προδοσία Οεύγοντος. τα μεν κατα Ι Ιαυσανίαν τον Λακεδαιμονιον και Θεμιστοκλεα τον Αθηναιον, λαμπρο- τατους γενομενους των καθ εαυτους Εὐηνων, ουτως
ρλθ. Λακεδαιμόνιοι δε ἐπι μεν της πρωτης πρατ-ptiis, vita est desunditis. Quidain aluein aiunt, elina spontecti iiii lia iisto veneno decessisse, Plini existiniasset, se non poste praestare , quae regi pronaisisset. Ita pie montum latum otiis exstat in foro hirtas Magnesiae , quae est in Asia: irain hisic regioni praefiait, qilana rex ipsi dederiit. Magnesiam
enim ei clederat pro pane: quae quotannis qhi in Plaginta talenta perulei cit. Lana placuna vem, pro vino: Iloc enim oppid ini ceteras illius seculi tirl , vini copia stiperare vicie-l atur. MVunteim Vero, pro opsonio. Et ita alite in ossa a
propinquis domum, ipsius itissu, reportata, & clain Atheniensit ii ii in agro ANico lita inara, serunt. Nec enuri eiura , qui proclitionis reus erat, imi aperie sepelire fis erat. Pausanias igitur Lacini emonitis, & Themistocles Atheniensis. viri omnitim suae aetatis Graecorrum nobilissimi, litinccxitiiin liabueritnt. Dissilire Iby Corale
306쪽
βεων εκ Λακεδαίμονος, Ραμῖίου τε και Mελησίπιπου και Ἀγησάνδρου, και λεγόντων ἄλλο μεν ουδεν -
CXXXIX. Licedaemonii iginir in prinia Pitilena legatione fiaec Atheniensi is de piaculis tollerti is ini peruritiar, &vicissini ab illiis idem facere sunt iusti. Deiniae vero . ad Athenienses prosem, tinpermisit, ut a potulaeae ol sulione recederent, & Aeginani sitis legi diis vivere sinerent. In primis vero, & ante Onania apertissime praedicebant, nulluin fore bellii in , si Allienienses decretii in de Megarensibus fictum rescinderent: quo Megarensibus inter det itin erat portissius, in Atheniensium ditione sitis, & Attico foro.Sed Athenienses neque ceteris in ruinis morem illis gerere, neque decrenim illud rescindere voluerunt; Megarensibus crimini dantes, quod sacrii in nullisque Iliniissitis finithim soliun colerent, qiuiumae servos iugitivos reciperet t. Tan- dein vero, cum postremi legati, Rhaniplitus, Melesippiis, S A sander Lacedaemone venissent, & nihil aliud dixissent eortiis, cpiae pritis dicere consueverant, sed haec ipsa,
307쪽
πρότερον εἰωθεσαν, αυτα ου ταἰ, ἔτι Λακεδαιμόνιοι βούλονται την εiρηνην ειαι, εἰη δ' - ώ τους ' Ελληνας
αὐτονόμους ἀzεπς ποιησαντες ἐκκληπιαν οι 'Aθ νούοι, γνωμας σῖίσιν αὐτοὶς προὐτAHταν. - ἐδοκΛι , ἄπαξ, περὶ ἁπαντων βουλευσαμενους, ἀποκρίνεσθαι. και-ριόντες αλλοι τε πολλοι ελεγον, επ' ἀμzότερα γι- Θίμενοι ταις γνωμαις, και ἀος πή πολεμεῖν, και ως μη εμπόδιον ειναι το Iozισμα εἰρηνης, - καθελεῖν. καὶ παρελθών ΓΙερικὰ ς ο αανθίππου, ἀνηρ κατ' εὐι- νον τον χρόνον πρωτος Ἀθηναίων, λέγειν τε και προ- σειν δυνατωτατος, προσνει τοιάδε. ρμ. THΣ μεν γνωμης, ω Αθηναιοι, ἀεὶ της αυτης εχομαι, μη εἴκειν Πελοποννησίοις ' καίπερ ε ιας τους ανθρωπους ου Π αυτη οργη ὀ απειθομενους τε πολεμειν, και ἐν τω εργω πράσσοντας, προς δε τας ξυμzορας
τiae set iunciir: Lamfacinonii pacem ess volunt; ei aurem, FGnureos liberos se, suis Me lemus vivere sinat Iu: Athenien QS , convocata concione, omni is suis civibus sententiae dicendae potestatem seceriim: & pl.achiit, semel, laab ira consul natione de summa rerum, respondere. Ti Inc aliternini in alii multi in nroestun progressi verba feceriint, & in utraImple partem sententiain rixerunt, & mu U , Ilii mrere oporteat, & qtloci non cle, at decreruni illius ossiceri paci, sed rescindi: trurn etiam Pericles Xanthippi filius, vir illis temporitata prirniis Allieniensium, & in cli ivlo &agendo praestantissiariis, in messiium progressus, haec Atta niensi Mis suasit. CXL IN eadem senuntia, Athenienses, fran' remaneo , Peloponnesiis non es re lenitim , quamvis sciam, homines non eodem animi ardore Mir admissi are, quo ad ea sumplenda
308쪽
και τας γνωμας τρεπομέν ς. ὀρω δε καὶ νυν ομοια καὶ παραπληπια ομβουλευτέα μοὶ ὀντα, και τους α-- πειθομενους Φων δικαιω, τοῖς κοινῆ δόξασιν, ρο αρα τι και σφαλωμεθα, βοηθειν η μηδε κατορθουντας, της νέσεως μεταποιεισθαι. ἐνδεχεται γαρ τους ἴ- ορας των πραγμάτων Ουχ ἡ τον ἀμαθως χωρησαι η και τας διανοίας του ἀνθρωπου. διοπερ και την τυχην όσα αν παραλογως ξυμβη. εἰωθαμεν αiτιαψαι. Λακεδαι- μνιοι δε πρότερον τε δηλοι ησαν επιβουλευοντες ηιιὼν, και νυν οὐχ ηκιστα. εἰρημενον γαρ δίκας μεν των δι
ς-ων ἀλληλοις διδόναι και δέχεσθαι, ἐχειν δε ε-
ρους α εχομεν, ουτε αὐτὰ δίκας πω ητησαν, ουτεημων διδοντων ὁ χονται. βουλονται δε ποMμω μαλλον η λόγοις τα ἐγκληματα διαλυεσθαι, και ἐπιτασσον
ut iis, suae 'Alis decreta furant, si qua sone in re o aeruirus, opem feratis; aut etiam . s rem fessester Dratis, rudentiae Lu-
n ne vobis solis vinitatis. IVI enim venιre solet, ut rerum evennas a re sint fallacra, ac homrniam cogitaitiones. Quamobrem etiam, se quid te nere accidit, hoc Oreunae tribuere, eamque culpare consimistu. Liacidaemonios enim cimet ante nobIs in- atos ess, tiran vel maxine nune ιυriari, constat. Cum enim in fociseris eonestioni bra essene sit expressum, de rebra coni verss i eis vici ni inter nos s. si sceptandum, interea vem ut que nostra m cir retinenda, suae lana tenemus' tinen nec ipsi adhuc postulumni, ut de nostras conmissis tilicium fieret, ne quo iudicium , a nobis oblatum, accipere volunt; sed annis,
309쪽
τες -- και οὐκετι αἰτιωμενοι πάρεισι. Ποτιδαίας τε γαρ ἀπανίστασθαι κελευου , καὶ Αιγιναν αυτοιρρονατιεναι, και το 1 Ιεγαρεων ψηοῦισμα καθαιρειν. οἱ σε τελευταιοι οιδε ηκοντες, και τους ειληνας προαγορευ-ctκτιν αυτονομους ἀτιεναι. ὐμων δε μησεις νομίση στεριβραχεως αν πολεμειν, εi το AIεγαρέων ψηοισμα μηκαθέλωμεν οπερ μαλιστα προυχονται, εi καθαιρεθείη, μη αν γίγνεσθαι τον πολεμον ρυηο εν ὐμῖν αὐτῶ. Κ- τιαν ὐπολίπησΘε ὼς οια μικρον επολεμησατε. το γαρ βραχυ τουτο πασαν ψων εχει την βεβαίωσιν κῶ πειραν της γνωμης. οις ει ξυγχωρησετε, και αλλο τι μει- ω εὐθυς επιταχΘ ησεσθε, ως Cοβω και τουτο υπα-
κουσοντες απισχυρισαμενοι Οε, σαSες αν καταστη τε αὐτοις, απο του κτα ἡμῖν μαλλον προσ2ερεσεται. Iam verbis, erimina diluere malunt , O adsunt, ut nobis iam imperem, nec amplius, ut expostulent. Imperant enim, ut a Potidaeae obsidione recedaniau, O A nam tiberam es e, sui quel bus uri ere Manius , 6 decretum de Megaren us factum rescindamus. Quin etiam , qui postremi huc venerunt, Praeci' i , tit Gntecos Dis legistis vivere permittamus. Nemo Limen vestron existinet, bellum de re imi sinceptum iri, si decretum de Megarensibus factum rescindere nolimus : pzod in maxime Praetendentes, at ni naillum fore besium, si decretum istud rescindatur. Neve apud vos ipsos querelam relinquatis, suasi levi de causa bellum susceperitis. Nam haec levu res omne documentum vestrae eonsantiae confimi Fibus si concesse iris, protinus etiam an- quid aliud marus inperabitur, petas metu percus hac quoque in re morem gesturi Mis. Sed se semel i s acriter abnueritis, HI- num 'sis faciens, omnem Vsos maiore raran a rabilitate Nobis ni a m
310쪽
ρεια. Aυτοθεν - διανοηθητε, η υπακουειν πρίν τι βλαβηναι, η, εi πολεμησομεν ωσπερ ἔμοιγε ἄμεινον δοκεῖ εἰναι θ και ἐπι ραγάλη και επι βραχεία ορμίως προ ασει μὴ ει ξοντες, μηδε ξυν Cόβω εξοντες α κεκτη - μεθα. την γ αυτην δύναται δουλωσιν η τε μεγίστη και η ελαχίσπη δικαίωσις ἀπο των ορμίων προ δίκης
τοῖς πελας επιτασσομένη. τα δε του πολέμισυ και των κατερρις υπαρχόντων ως οὐκ ἀσθενέστερα εξομεν, γνω- τε καθ' εκασπιν ἀκουοντες. αυτουργοί τε γ- εισι Ι Ιελοποννησιοι, καὶ ουτε ιδία, ουτε ἐν κοινω χρηματά ἐστιν αὐτοις' επειτα, χρονίων πολεμων και διαποντίων απειροι, διὰ το βραχέως αὐτοι ἐπ' αλληλους υπο πενίας
επι ερειν. και ρι τοιουτοι, ζυτε ναυς πληρουντες, ουτεπε - στρατιας πολλακις εκπίμαιν δυνανται , --ατων ἰδίων τε ἁμα ἀπόντες, και ἀπο των - ν δα-
CXLI. Hine gitur statuis vel imperata Drere, antepzam v Iani cladem aeripiatis, vel, s bellum geramus, pιod mihi satius es videtur nulla paruer, aut nimia, aut pari a de c.ausa cedere, neque rigm metu retinere ea, quM P Uranus. Nam sive maxima, sive Mina sint ea, prae atau ante Iudici n a P ιιώ imperantur, eandem vim habent , O valem ad semirutis m-ςum imponendum. B.m vero apparatra, Oscisitates, pι.re utrisque nostiam adfint, sin statim aliaue, ut e nostiaris, nos hιs in rebus inferiore conitione non situros. Nam Peloponnesii sunt nomἰ - privatim, nec publice munias halunt. Desnde dici- tumorum ae mritimorem buloriran sunt imperiti, qum propter paupereia una sesi rillum ιnter se ad exiguam travoris Oatrum nuxt. Hul nimia aurem immines, nepis naves explere , neque peristres exertaus saepe emittere possunt: tum Fod simul O a