Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

발행: 1788년

분량: 527페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

Τ HUCYDIDIS

πανωπες, καὶ προσέτι και θαλάσσης ειργόρονοι. αἱ δε περιουσίαι τους πολεμους μαλλον η αἰ βίαιοι εο ραι λεχο τι. σωμασί τε ετοιμότεροι οι αυτουργοὶ των τρωπαν η χρημασι πολεμειν, το μεν, πιστον εχοντες εκ των κινδυνων καν περιγενεσθαι το δε, οὐ βέβαιον, μη οὐ προαναλώσειν, αλλως τε καν παρα δόξαν, ὀπεοεικος, ο πολερος αυτοις μ κυνηται. ρο η μεν γοωπρος ἄπαντας Ἐλληνας δυνατοι ΙΠελοποννησιοι και οἱ ξυμμαχοι ἀντισχειν, πολεμεῖν δε μη προς οροίαν --τιπαρασκε ν αδύνατοι, ἔταν μη τε βουλευτηρίω ενὶ χρωμενοι, παραχρημά τι ὀξεως ἐπιτελωσι, παντες τε ἰσοψηῖοι όντες, και οὐχ ο-ῖυλοι, το εῖ' ερωτον ε-- στος σπιύ- εξ ων *ιλεῖ μηδεν επι-ες γίγνεσθαι. καὶ γαν οι 'εν ώς μάλιστα τιμωρησασθαί τινα βου- λονται, οἱ δε, ῶς ηκιστα τα οἰκεια φθεῖραι. πόνιοί τε

.iant; mm Giam praeterea, petod mans usi a nobis prohinantur. Arapia opes magis, quam violentiae Pe nraram collationυ, MEa sistinent. Homines aurem inopes ad Mium Prendaran comporibus, suam pecimiis sint promitiorra: nam illa qtiadem ex 'nolis evaserea spreum; has veru, vel ore Mili finem abs trum

Praeter i oram opinionem pmiuati r. Nam Peloponnsi, eorum. que socii, in uno quidem pintio Graecis ommbus resistere possιnt: sed citra dis liti adversariorum apparatu Lissum Prere non possint; trum quia, Gm non uno eodem re concilio utiantur, omne u par sulfiuod ferendi rus habeant, nihil ex tempore reis irai pze peragunts rum etiam quIa, tam non sint omnes unius . fide u gentis, Mn qui re rem suam urget, unde nihil m fri, O ad finem perduci Dist. Nam hι pridem, nonnullos quam maxime cistunt ulcisι: am vero, res domesticias psam mιnime Diusti eo di orale

312쪽

ξυνιόντες, εν βραχῶ μεν μορίω σκοπουσί πι των κοινων,

παρα την ἐαυτου ἀμέλειαν οιεται βλάψειν, μελειν δέ

υπο απάντων ιδία, δοξάσματι λανθάνειν το κοινον ἁθρόον φθειρόμενον. ρμβ. Mεγιστον δε , τη των χρημάτων σπάνει -- λυσονται, οταν σχολν αυτὶ πορι μενοι διαμέλλωσς του οε πολεμου οἰ καιροὶ οὐ μενετοί. και μην ουδ' ἡ ἐπι-

' τείχισις, οὐδε το ναυτικον αυτων α ιον *Gηsηναι. την μεν γαο χαλεπον και εν εἰρηνν πόλν αντίπαλον παρασκευάσασθαι, που - ἐν πολεμία τε, και Ουχ ησπονεκείνοις ημων ἀντεπιτετειχισμενων. φρούριον ς' ει ποι -

ex Lae Da negligensia capere posse putat: sed O at rem alium esse existimat, qui rempublicani eruet, eique pro se i o prospi

313쪽

σονται, της μεν γης βλάπτοιεν αν τι μερος καταδρο-

σε της Θαλα της επιστημονας γενεσθαι, ου λάιως αὐτο ς προσγενησεται. οὐοε γαυ υμεις, μελετωντες αυ- τι εὐθυς απο των Mηλκων, ἐξείργασθε πω. πως σπανδρες γεωργοι, και ου Θαλάσπιοι, και προσετι ρυόεμελετηται εασρμενοι, οια το υ ' ημων πολλαις ναυσιν

αεὶ hzοροεκπΘαι, αξαν αν τι δρωεν; προς μεν γαο ολίγας ναυς ἐῖορμουσας καν διακινδυνευσειαν, πληθει τηναμαθίαν Θρασυνοντες πολλαις δε εἰργόμενοι, ησυχα-σουσι και εν - μη μελετωντι, αργρετωτεροι επονται, pamur filis excissondus, O nostrarem ad illos transfigiis vastabunt: sed tunio haec munitio non poteriet nos rimum vallare, O ιηπYdire, ne in i oram opum navi mo , 6 qua re potile ui navibur illos utasiamur. Nam ex usis retiam naut/cammplus peraritae ad proelia rem a habranus , quam illi ex tis mi is fiuiae terrestris ad ptignas navales. Rerum vero maritu rem mentiam non seste poterunt alim. Nam ne vos quidem, ptamvis tu operam statim a Milo Meteo ad hoc pre tempus Dris edederiseis. 'fore adline estis adepti. O nam iptur modo homi

nes, pω -ιc itur re, non aurem reluas maritimus dant operam,

Praeterea pios ne in hoc qm n studio se exemere snemur, propter assiduas nostrae classis inciusones facinus aliquod dignum edent 8 Νam advosus quidem paucas nora, quae incusonra In eos facient, Peracithun finiasse Dbeant, multituderis suam imm-ratiam altilarius confirmantes: sed, si multis prohibeantur, φια- Diuiligo 1 f y Corale

314쪽

και δι το και ὀκνηροτεροι. το δε ναυτικον, τέχνης ἐσπιν,--ο και αλλο τι, και οὐκ ἐνδεχεται, οταν τυχη, ἐκ

παρέργου μελετασθαι, αλλα μῶλλον μηοεν ἐκείνω παρεργον ἄλλο γίγνεσθαι. iρμγ. Eιτε και κινησαντες των ολυμπιάσιν η Δελ-Cοις πηματων, μισΘω μείζονι πειρωντο - ν ὐπολαβεῖν τους ξενους των ναυτων, μη οντων μεν ψων αντι- παλων . εσβαντων αὐτων τε και των μετοίκων, δεινον ανην' νυν δε τουε τε ὐπαρχει, και οπεο κρατιστον κυ- χερνητας εχομεν πολιτας, και την αὐην υπηρεσιαν, πλείους και ἀμείνους η πλα η ἄλλη Ελλοις. και επὶτω κινδυνω ουσεις - σεξαιτο των ξενων την τε αυτρυφευγειν, και μετα της ησσονος ἁμα ἱλπίδος, ολίγων Φερων με- μεγαλσυ μιήλυ δοσεως, μείνοις ξυνα-

siems. Et, pilis se in his non exemebunt, erant imperitiores, Oh.re ipsa de ea a cunctantiores es iam erum. At rerum nautica rum peritia, est artis, ut aliarum remur Henitia r nec sueta is operis O remissa exercitatione obiter ista potes: Immo vera mLlisis alius rei stussium ad eam accedere oponet , piod ab assia eius nuditatione nos aveniat.

CXLlII. Q od si peramias, piae Ant Olympiae aut Deianis, sis loco moveant , O, his usi, maiore mereede nautas 'V-grinos a nobis conductos staminere eonentur; hoc profecto grave esset, si nos, cum inquilinis nostris niaxes conscendentes, resistere non possemus. Iam vero cum hoc nobis adest, tum etiam, quod es praecipuum navium gubernatores ex noseris ei inus habemus, O alios tanistras, O plures, O peritiores, quam resi-Fa omnιs Graecia. Nec vero ob impendens periculum quisquam extemorum mutuum an animum induxerit, O a patria sua exsulare, o cum minore simul salutis ae victoriae spό pHopter maius

315쪽

τε μερος τι τμη ναι, και την Ηττικην απαπαν. ρι μεν

ημεν νηπιωται, τινες αν αληπτο ροι ησαν; και νυν χρηοτι εγγυτατα τουτου διανοηοεντας, την μεν γην και ρικίαις ἀοῦειναι, της σε Θαλασπης και πόλεως γλακην χειν, και ΓΙ σποννησίοις υπερ αυτων ὀργισθέντας,

paucorum dierum pisensum, quod i Us tabifur, illos in belio gerendo iuvare. Ac res p. ran Peloponnesiorum DB, O sulumlus simιles eo videntur: at nostin, m vitiis illis, quiae in ipsis repretines, carere, iam citam alia commoda lom niaiora habere vicenmn Q od si 'destrisus copias nostram agnum in .serint, nos virissim in illonin agrum me stono e s. faciemus. Hae vero iactura non eril as sis, si Peloponnes asipia pacia nobis, O tora Attica ab utis vasten r. Illi enum nulti m alitim agram haribunt, qum alurius, pιι vastarus fretis, loco sine priretio occipent. Nolis vera o in insula O in continore amplus est Vm Magna enim res est mans inrem . considerauautem id, quod aeco: A enim insuas incoleremus, quinam miniuessent expugnabriles 8 Nunc autem oponet nos, piam Proximae aesistam cogiMesonin aecedentes, Umm qui re ac a ficia missis stare, at mare, urbempta pride iis tueri: nepιe Coram eausa, fi vastrarer, iratos, cirm Peloponnesiιι, qui sum longe plures ,

316쪽

ρ- . Πολλα δε και αλλα εχω ες ελπίδα του περιέσεσ9αι, ν εθελητε αρών τε μη επιπι Θαι αμα πολεμοῖντες, καὶ κινδυνους - αιρέτους μη προσταθεσθαι. μαλλον γαρ πιzοβημαι τάς οικείας ἡ ναμαρτίας, η τας των εναντίων διανοιας. ἀλλ' εκεῖνα μεν

pnresso tantua,. Nam si eos vineamus, rursu Gm non infi-rio numero consige ru s', si pιam cladm aGipiamus, s riorum quoqtu auxilia , unde nostri m robur Pendet, maciem nobis perierint: nre enim psustant, nu in officio freque mismanebiwns, s nos rillum iEsis inferre nepιeamura: - vittis, O agωs, sed hominum eorpora deplorare oponti: non enIm res istae viros, at vis ira so parum, O possi t. Et si existi. marem , me vobis hoc persiastrum, suaderem, M vos ipsi ex urbe exerretes has res vastaretis, O Peloponnesis demonstraretis, vos haram renum causa imperata non facturos. CXUV. Qi nupsam O alta multa praererea hario, fgae mihima nam victortae spem ast mnt, si modo uno eodemque travore vestri m ιπFerimn eno gare, dum bellum geretιs, O pericu v luntaria perie dis necessariis a ere nolitis: nam domestua no-

317쪽

Σοῖ THUCYDIDIS

κ εν αλλω λόγω αμα τοῖς ἔργοις δηλωθησπται' νυνδε τουτοις ἀποκριναμενοι, ἀποπεμψωμεν, Mεγαρέας μεν ὀτι εασομεν αγορα και λιμέσι χρημΘαι, ν καὶ Λακεδαιμονιοι ξενηλασίας μη ποιωσι, μητε ημων, μη τε των ἡμετερων ἴ-μαχων. ουτε γα ἐκεινο κωλυει ἐν

ταις σπονδαις, ουτε τοδε. τας δε πολεις οτι αὐτονομους α ησομεν, εἰ και απονόμους ἐχοντες εσπεισάμεθα, και ρταν κακεῖνοι ταις εαυτων ωποδωσι πολεσι, μυησ2ία τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπιτηδείως -τονομεῖς Θαι, ἀλλα αὐτοις εκαστοις, ως βουλονται. δικας δε οτι ἐθε - λομεν δουναι κατα τας ξυνόηκας. πολεμου δε οὐκ αρ

ξομεν, ἀρχομένους δε ἀμυνουμεθα. ταυτα -ο δίκαια

καὶ πρεποντα ἀμα τῆδε τη πόλει ἀποκρίνασθαι. εi- δεναι δε χρη οτι ἀναγκη πολεμειν ην δε μουσιοι μαλ-

ινιa. Verum quaenam ruia sint, planiam siti etiam alias, di hellum ipsum geretur. Iam vero legatos istos ciem hoe responsio dimittamus: Nos Megarensebus purusan esse pennissuos usum nae Graium O metuunt, se ies Lacidaemonisi nobis, socii u nostis , qui sumus PeregrinI, suae riuuariis usim pennittant: nam mve ιllud, necque hoc in sederibus prolubetur. Praeterea nosellam 'missuros, ut Graecae erisitares Gerae , Disivi leod vιvant; si modo liberas , Dirique te dies viventes tunc habebamus . e in foetas est initum : O si ira quoqtu civitatibus , φιπι ιn Da ditione habent, pristinam fide tem reddam, Ita ut m Dis rebus i lucra ad Usruncis ad sesorum Lacedaenionioiarium morra ac instituta ses ataommodam non cogantur, sed suo

ctis ad iti iuni si indum paratos esse; nec belli inimum nossa laros, at ab ins illatum ρωFulsaturos. Haec enim res mahmi Aravit O iusta, O ex dignitare huius reipub&ae. Sciendum

318쪽

HISTORIAE LIB. I.

2oc, λον δεχωμεθα, ησσον ἐγκεισομένους τους ἐναντίους εὶ μεν. εκ τε των μεγίστων κινδυνων ἔτι καὶ πόλει και ἰδιωτη μεγισται τιμαι περιγίγνονται. οι γουν πατέρες ἡ μων υποσταντες 5Iμους, καὶ οὐκ απο τοσωνδε ὀρ-- μενοι, ἀλλα και τα υπάρχοντα εκλείποντες, γνωμητε πλάονι η τύχη, και τόλμη μείζονι η δυνάμει, τόν τε βαρβαρον απεωσαντο, και ες ταδε προηγαγον αυτά.ων ου χρη λείπεσε αι, ἀλλα τους τε ἐχθρους παντὶ τρόπω ἀμυνε τ9αι, και τοῖς επιγιγνομένοις πειρῶ αιαλα μη ἐλασσω παραλυναι.

ναῖοι , νομίσαντες ἄριστα cuisu παραινειν αυτὶν, ε η-Cίσαντο δ εκελευε. καὶ τοῖς τε Λακεδαιμονίοις ἀπεκρίναντο, τη ἐκείνου γνωμη, καθ εκαστὰ τε ως ε ραπι,

aurem es, bellum necessano gerendum es ; pzod si nostra sponte

potιus, quam ne dare compulsi, bellum sumptamus, adversorios mino insessos h.ibebimus: flandum eisiim, ex mximis peritalis e m ad rempullicam, tum etiam ad homines privasos, niaximos honores redundare. Itaque maiores nostri, cum Medos sustinumunt; quamvis a tantu nessapram initiis os O progress sint, sed etiam O, quas pos ebant, re ueriint, tamen consitio potius, Fam foravn.re opibus, O considentia A lare , qu.rtu potentia , G1m imum ba rigm repulerant, tum etiam imperium ad tantam amp&udinem pro exerunt. A quibus degenerare non debemiis: sed hostes omni ratione ulcisiι; opera udum, ut hoc imperium non diminutum Posteras tradamus.

319쪽

1io THUCYDID. H I S T. I IB. I.

Επιδαμνω καὶ Κερκυρα επεμίγνυντο δε -- εν αὐταῖς, καὶ π ἀλληλους ἐzοίτων, ἀκηρυκτως μεν, λυπ-τως δε οὐ. σπονδων γαρ ξυγνσις τα γιγνώμενα ρο, κώ προ ασις του πολεμεῖν. ille monuerat, ruin etiana generatim, se nihil ipso n iussunt thiros: sed se ex foederiani pactis ad itidi civin s eundum, & in eo de controversiis pari iure, parique conditione disceptanduin paretuos esse. At te illi Piulem cloimim redimini, nec tillam legationem amplius postea miserant CXLVI. Hae igitiu mierulae & discor liae inter uti osque ante luκ ilhun exstiterunt, statim ex rebita ad Epictainnuni & Corcyram gestis oreae. Verminamen dum hae discortatae inter illos adlluc essem, commercia inter se habebant, & alteri ad alteros ibant, sine ciuilia eratori qui- dein, sed non etiam sine suspicione. Nam ea, quae fiebant, erant foederum pertiirliatio, & Ili materia.

320쪽

IN LIBRUM I.

SEARCH

MENU NAVIGATION