장음표시 사용
111쪽
76 C. CORNELII TACITI 3s turbidum aut discors. Silentio haec, vel murmure modico audita sunt. ut seditionem attigit, ubi modestia militaris p ubi veteris disciplinae decus ' quonam tribunos '
quo centuriones exegissent ZZrogitans; nudant univerit
corpora, cicatrices ex vulneribus, verberum no tas ex
probrant : mox indiscretis vocibus' pretia vacationum, angustias stipendii, d ritiam operum, ac propriis nominibus incusant, vallum , sessu; φ pabuli, materia, lignorum adgestus, & siqua alia cx necessitate, aut adversus otium castrorum quaeruntur. Atrocissimus vetera norum clamor oriebatur; qui tricena aut supra stipendia numerantes, ' mederetur fessis, neu mortem in iisdem Iaboribus, sed sinem tam exercitae militia, nerue inopem
xtima tantam veneratronem receperat,
ut felicitaι ejias et iugeres iniariam. Iu- 1linus de cohorte Alexandri lib. II.
ejus virtutis ac Denerationis erant, ut
si gulas reges putares. Ergo a veneratiane Mugis Τι orsa' est. orsus dicere de magnitudine ac majellate illius Plincipis. Gronainus. I Pretia Ocationum. J Vacationes
capiendae sunt munerum , quae haud multum servilibus miniisteriis distantia facere cogebantur manipulares. Exacte de his Saviles ad hist. I , M.
sui. J Monet me illustris Helatius
dubitandum vix esse, glossam e margine textui insertam. Vox enim lignorum vocis materia interpretatio. Ma-rerra aggestus est agginus lignorum :1igna eluin etiam materiae. Eruditissimum Glos larium: Maseria,
3 Adυersus otium eastrorum. J Ca-sra hie indigitat longioris mora, aestiva videlicet aut hiberna : hie enim otio Iocus est; non in expeditionibus aut frequenti mutatione castrorum. Ita Corbulo II, 2o,incat ira
consueta reductae exercitum jussius, inmitis etrum exueret, inter Mosam Rhenumqtiefossam pro uxit. Sic I 3. 3 . ursegnem milito attinerem, Pomprius vetusque nonnulla opera moliti leguntur. Frein hemius. Seneca ep. I s. Miles in meam pace decurrip sine ulti
hoste, vatrum jacit, ct supervacua labo re la situs. ut sussicere necessari is possis.
Livius lib. 39. D qvia a be o qu eram esst pro υmcia , effecerat , ne tu sti; militem haberet, Mam a Bononia perduxit Arretium. vopis is Probo; ρον milites, quos otiosos esse nunquam eqse passai. Exstant via . optum eius opera, qua per militem struxit in plurimis et wtat bus. Haec opere, imperta, labare, manu militara iacia dicebant. Suetonius Aug. I s. stis, omnes . tu quas Nilus exaestuat , oblimata P o sauetustate, militari opere detersit. Plianius II, 29. Necare in seria locustas militari imperio cogunt. Quintilianus 2 I iis . t 3. s ratum militarι fabare iter. Servius ad 8 Abneid. vers. 632. de Gallis urbem tenentibus : adeo kt qua tricendere non tolerant, militari manu diruerent, ullis in hollium opere vet-
Mederetur fessi. J Similia Iuliani milites, in seditione apud Lucanum: --jam respicς caης ,
112쪽
ANNALIVM LIB. i. 77 requiem orabant. fuere etiam qui legatam a divo Augusto pecuniam reposcerent, 'faustis in Germanicum ominibus; φ & si vellet imperium, Τ promptos ostenta
vere. Tum vero quasi scelere contaminaretur, prae ceps tribunali dusiluit. opposuerunt abeunti arma, mi nitantes ni regrederetur. At ille moriturum potius quam em exueret clamitans, ' ferrum a latere deripuit, et tumque
In valida que ma rus, ct inanes remne lacertos. Uus abit vita. be Iu consumpsimus
i Faustis in Germanicum eminibus.JAn vero , nominibus t Sic quidem Suetonius de Caligula: Densissim O lari mo obviorum agmine incessit, 'per frusta nomina . si s purum ci ρο- pum M pellantium. Fau lia nomina sunt, Di in ietvent Auguste, Imperator, Princeps, Felix, Victor, aliaque ab adulatione vulgi nata. Dio quidem ab hac lectione est: Τοντε Tic. νον , inquit , λακεγρη , υ rεομανι ν
propria significatione. Omon enim dictum quasi Osmen aut Oremen, quod ore de verbis fiat. Sic infra ue , .festis
in Caesarem ominibus. Plinius 28, 2. pramum anni ine rentis diem laru pr earιonibus in υιcem frustum ominamur. Alter Plinius: Optamus tibi ci eminamur prexamum in annum c Uiaarum. Ita hie milites Germanico imperium. Si e legerim infra hist. 2, 7 . fausta TFreato omina precantem. Et forte hist. a. so. lata omina excepit. Et hist. 4. . lata Pisoni omina. Preuis hemius. Ovidius lib. I a. M
si rem diximus illa Conju e Perithoum . quod pane sese
Et albi, reddidit omina υσtis, de salutaritibus inter se. Nec alit et Sue tonius in CaliguIa, super fausta omna,
2 Et, si velut imperium.J Id Velleius ita exprimit: Defuitque qui cen
tra remp. duceret, non qui ducerent-.
Nec alio fine letata petunt: tamquam illum scilicet nabeant pro herede. Lipsius 3 Pro fas estentavere. J Scilicet legiones. Nemini quicquam debeam, si hoe praeponam τώ pro iis, quod hic invectum est. Nam eadem Cornelius usurpat, quae alibi summus scriptoruni ejusque delicium Thucydides lib. s. 'Oσας θ πολειe παρεδεσαν Λ ε μιμάνιοι 'Α θ αίοιe , ἐξέμάmέν', οποι ἄν βουλ I, αὐgo κώm εαυτων ε ccM. Horatius: Laismus omnis exIeerata citata . Noster lib. 4. Inerat modica malitum manus tutela templι steri. Et, immensamqtie υim mortalium spectaculo intentσι. Salinerius. Suavius forsan , promptas ostentare se. Rescripsi praeterea promptas . sed auctoritate codicis Medicari, ut subaudiatur legiones: innuerintque isti , non te solum paratos agnoscere Imperatorem Germanicum, sed etiam legiones omnes, quarum ipti tanquam internuntii. Videntur autem istud Omne, non tam voce ostentasse quam gestu. Gruterus. M s. prompta . Ego nihil mutavi: seipsos enim promptos ostentant. Pichen. r. Ferrum a latere.' Recte a latere. Nam mos pii scias gladium ex humerosiis pendere, & dimittere ad latus. Homer. Iliad. c.
113쪽
8 C. Co RNELI I TAC I TItumque deserebat in peetiis, ni proximi prensori
dextram vi attinuissent. extrema & conglobata inter se pars concionis, ac vix credibile dictu, qui, dam singuli propius incedentes, feriret, hortabantur ; & miles nomine Calusidius, stridium obtulit gladium, addito, Acutiorem esse. Saevum id, malique moris, etiam furentibus visum; ac spatium fuit,
quo Caesar ab amicis in tabernaculum raperetur. 36 Consultatum ibi de remedio. ctenim nuntiabatur Ira rari legatos, qui superiorem exercitum ad caussam eandam traherent: destinatum excidιο Vlubrum oppidum i imbuta ue praeda manus, in direptionem Gamarum erupturas. Augebat metum gnarus Romanae seditioni
& si omitteretur ripa, invasurus hostis: ac si auxilia & socii adversum abscedentis legiones armaret tur, civile bcllum suscipi: periculosa sevcritas; si gitiosa largitior seu nihil militi, seu omnia concederentur, ' in ancipiti Resp. Igitur volutatis inter
circum humeros iecit clavis gladium argentatu. Odyss . c.
Tum lateri atque humeris Tegeaeum subligat ensem. idem -- atque ensem eo pendit
Nee id Heroum modo saeculo, sed
obtinuit postea. atque adeo apud Romanos. Claudian. Gostatasque patri scapidis rad antibias enses. Et Germanos. Windicii diis: Subnixi stabant f Saxones parvis sutis . habentes ad renes culteros mugnos. Ad
aius 3 histor. Oppias postquam orans nil proficiebat , t -de veste rectum
Nionem expedire e natus a Coua V teloque impellur. Statius libro Theb. exuerat Dagina turbidus ensiem . Uutabatque neci , comites renuere. Aurelius.
res. J Muretus accedentes. Melius ad sententiam . Ocidulta . At sic quoque auctor. infra cap. 6i . incedunt m.., sucos , Distaque ac memoria deformes Immo dc Cicero lib. a. de inventio ne : Facitius autem ad in Dentionem an mus incedet, si sesi negotii erctuam adversarii narrationem sive O dii genter pertractabit. Gronovitas.
3 Imbulas ue praeda manus. J L Itita hie sunt condocefactae quasi initiatae. Sic lib. 3 histor. ut ci Gu
yrada miles imueueretur. L e. ut sensim paullatimque assuesceret atque erudi
In ancipiti republica. J Lego res ub ca, nominandi casi, ut praecesserunt
114쪽
ANNAI IvM LIB. I. 79 se rationibus, placitum ut epistolae nomine principis scriberentur : missionem dari vicena stipendra m ritu, exauctorara qui se dena fecissent, ac retineri FubvexIIo, ceterorum immunes, nisi propulsandi hostis l gata quae petiverant exsolai duphcarique. Sensit miles 37 in tempus conficta, flatimque flagitavit. missio per tribunos maturatur : largitio differebatur in hiberna cujusque. Non abscessere quintani unetvi
Iius. Corrupte Olim. Recte M S. reis lyub Pictima. Quia sie in unico libro est, concedo. Alioqui facile, quod habetiant editi, tueare nam quemadmodum in ancipiti respublua incitur intellecto verbo erat, sic in Gncιριτι repulliea iuxta belle dicitur
intellecto ejusdem verbi participio,
I I ata quae petiverant.' Recte ergo in Suetonii Tiberio scriptum: Mι- tiri post dulicata ex Mugum testamentos ara , nihil αmquam laetitia est. ubi male Beroaldus publicata. Lipsius. E G h berna e Uiuam non abscess-ν-. J Malebam : in hiberna usimam t1M Iosiae Merceri, amici olim nostri, verissima lectio oc distinctior Largiris E erebatiar in hibernae usique. Nam in
castris aestivis junctim legiones habebantur . in hibernis singulae seorsim. Volebant ergo differti, de interim divelli : sed miles fraudem suspicatus
In laserua in ulnam. J Vitium huius lectionis animadversum vilis doctis. Medicinam tentavere, quae sa-cillima fuit, obliuvato more militiae. Estiva castra plures legiones habuerunt intra idem vallum paratas hosti: ubi hiems ingruebat, abibant in hiberna, quae saepius intra urbes aut proxime eas e & abibant aiscretae ac leparatae legiones , ut si ius tot civitates hi inis tenerent. quot Iegiones essent ; aut si quando duae tenerent ut KL em luberius, castra tameus ara. tim metarentur. Exempla ubique apud Caesarem, Tacitum, alios; Mnostra militia idem tenet, quae singulas catervas hibernatum mittit praesidio singulis ei vitatibus. In exocitu Pannonico stipra cap. 3 o. ubi vides iisdem aestivis attentas simul tres leti nes; separatas, quum itum in hiberna. Itaque nonani illi manendum sminui in aestivis clamabant, dum pollicitorum fides appareret, ne leparatii pernerentur. Idem prorsus, in hoe exercitu Germanico fuit. Quatuor legiones in iisdem aestivis eranti prima,
quinta, vicesima , Ez unetvicelim Earum seditionem periculo lillimam summae rerum veritus Germanicus,
literas Tiberii singit, quis promissa misito & pecunia r spe fore ut poli estis deliniti placarentur, quae deinde
separatis in hiberna repraesemarentur, uti e re dc commodo rei p. villim esset Sensit miles & promissorum ii dein prasentem flagitavit. Itaque millioni statim intentum , pecunia rurius dilata , donec iri hiberna discretis lesi nibus solveretur. Itaque levissima mutatione scribenduin : Lar ι tu iussiarebatur in hiberna cuiusque. Non ab si essere aeuintant. Rullus ut in illo sup riori loco: Et solust placuis suis qui F
que hibernis redderentur. Nam mox vi
des Quintam &Vnetvicesimam legiones hiemare in Veteribus; Primam civicesimam apud Aram Vbiorum, de ibi diaereta primae legionis castra. Aser ω- Vitium ex ingenio vidit correxitque Mercetus. Ego manuscripti m
115쪽
8o C. CORNELII TACITI cesimanique, donec iisdem in aestivis contracta ex via tico amicorum ipsiusque Caesaris pecunia persolver tur. Primam ac vicesimam legiones Caecina legatus in civitatem Vbiorum reduxit, turpi agmine , cumsisci de imperatore rapti inter signa interque aquilas veherentur. Germanicus superiorem ad exercitum profectus, secundam & tertiamdecumam , & sextamdecumam φ legiones nihil cunctatas sacramento adigit. Quartadecumani paulum dubitaverant. pecunia re
I antirue. J Ergo reliqui abscessere, prius quam iis in castris pecunia
ipsis persolveretur Necessario videtur sequi ex hae lectione; sed nihil
tale Tacitus : immo diserte contrarium mox ; sibi de Imperatore rapti. infra I, 2. m n missione, non pecunia
otiato. Quod dicam . non habeo , nisi sorte placet legendum: Non absece Fre , donee dec . ut de omnibus istis legionibus intelligatur: quae certe omnes in pari causa. sed quia subjicitur primam & vicesimam legiones in hiberna reductas fuisse . aliquis sorte putavit illud, Nen abscessise , de quinta dc unetvicesima tantum legione dici. Sed considerandum erat eam primanorum vicesima normnque reductionem factam fuisse persoluta iam pecunia. Ergo hie videtur suisse auctoris sensus. Largitio differebatur in hiberna: legiones praesentem exigebant, ea accepta redierunt in hiberna. Prima de vicesima in Vbios; reliquae duae ad vetera: quarum mentionem distulit, donee alterarum seditionem plene enarrasset ; deinde horum etiam tumultum poenamque exsequutus est infla cXLI v. Fretnshemisu. Sie interpretor immotam pris lectionem. Cum acquiessent primani& vicesimam , tardum fuit quintanis unetvicesimanisque exspectare , donec in hiberna veniretur et ideoque occlamitaverunt minitabundi . lnon se vestigium moturos, non in lossicio suturos, nisi di nummi Ie- lpraesentarentur: nee destiterunt tumultuari . donee concederet Germanicus. Hoc cum extorsissent duae legiones improbae, si non necessario , at prudenter placuit . ut modestiorisbus & moram passis ultro par honor haberetur; ne illi videntes contumaciam furoris sociis profuisse ,
rursus exasperarentur, Ec male o rutum incendium Ietageret. Gro
1 tam fissi de Imperatore. J Tangit non dubie moren priscum , quo Pecunias solitum deponere ad signa. ii enim militares dii, id templum U
Risii dis imperatore rapti , inter stagna. ὶ Sacci . qui pecuniam imperatoris continerem . ab illo per milites rapti: de inter signa militariati aducti sunt, ubi privata militum pecunia ex dimidia donativi, decem
saccis adlervabatur, ex more veteri, de quo Vegetius lib. D. cap. m. Eo pertinet edictum Domitiani vetans, plusquam misia nummos a quo is quam ad juna deponi. teste Suetotonio. Quare miles quidam ita lega
vit , mrι υσlo a uero actore aureos ret: ρο ιn castris quos habes tat, ut est
apud Iulianum. lib. xcvi. D. de legatis r. Indeque dictum pecu rem castrense. vertranius. 2 Legiones nihil eontatus. J Imo, cantata . uti ad legiones ipsas reseras. Lipsius.
Datona tribu cunuatvi. J sie optime
116쪽
ΑNNALI vM L I B. I. 8 Imisso, quamvis non flagitantibus oblata est. At in 3 8 Chaucis coeptavere seditionem praesidium agitantes vexillarii discordium legionum, & praesenti duorum
optime Man. Male prius , eunctatur. quod antea ex insenio animadvertexat sagacissimus Lipsius. Pichena. I Prasidium.agitantes vexillarii di- sordium lesionum. J Frequens auctori nostro rixiatario m mentio. at quod
militum genus esset , haud satis li-suet. Lipsius de militia Romana
lib. I. dies. s. de lib. s. dial. i p. suisse tradit, exauctoratos milites, di nondam plene missos , qui dum praemia
dc agros expectant, velut veterani,
Oc evocati quidam, a legionibus discreti , ad vexillum retinebantur, ideoque ν illarii dicti: ac de his capienda esse vciba Taciti de exauctoratis , paullo supra : mi ponem dura via cena stipendia meritia , exauctorari quasnaaena feci lint, ae retineri μι υι icto , ceterorum immunes , nisi pro
tur. Tamen multa sunt, quae me dissentire cogunt. Numquam enim eos Tacitus veteranas appellavit, aut
aliquid dixit, unde id suspicati possis. Immo contrarium arguitur lib. 2. histor nee rus prata v cohortes, O mira vexillarios, eum paucis equisibus, veterano exercitui objicere. de inserius :quppe muriacensi acie, vexillariis tantum pulsit , vires legionis non assui β.
Secundo, cum aliquando maximus et Eurιor is numerus esset in exercitibus , sicuti eodem lib. secundo histor. Muciano tribuuntur tredecim et illariorum milita; si veterani omnes, quae vires illis resistere potui seni Ac tot simul sub vexillo retenti, dum agros de praemia expectarent. quas turbas ac seditiones suscitavi Diant. ea cularitando, corruptis sna a praesertim disciplina ὶ cum de legionariis ipsis , qui nondum veteiani, id saepius au diatur. Tertio, quod hie Tacitus loquitur de agitantibus praesidium in C naucis, verisimile est, eos
aliquandiu ibi mansisse, at missio te
ex auito ratio a Germanico paulo antea , ac sonan illis ipsis diebus.
data fuit, ut supra patet: ergo Dexutarii isti ex codein numero exauctoratorum esse non poterant. Quarto, exauctorati tunc apud aram Vbio
tum sub vexillo hiemabant, ut paulo insta Tacitus ait: cigo non iidem qui in Chaucis. Quinto dc ultimo , veterani ab sexdecim annis, ceterorum erant immunes, nisi propulsandi hostis : ergo rc yrxsidii agitandi , di tamen id praecipue muneris ab istis curabatur. Censeo igitur, eos fuisse partem Iegionariolum militum , qui a sua legione abessent i ac vexi rarios appellatos , quia ab Aquilis lNionum separati. sub
vexillis propriis militarent. Observabis enim, eos plerumque alicujus letionis Dexigirios dici, 5c tamen eam ipsam legionem non esse inter prae- lentes. Firmatur haec opinio lib. 2. histor. proj quartadecimanoruni ferocia , qui se victos abnuebant: quippe Bedriacensi acie , Dexillarita tantum pulsis , vires legionis non assuisse. At superius eodem lib. dixit, e Dalmatia pixinissa Othoni bina millia militum e quatuor legionibus, quarum praecipua Quattadecima : ergo inter pram istos illi, quos postea , suos Dexigaries , legio vocat. Clarius eodem lib. in ipsa pugna: circumventi potirrumaecursu Luartadecimani. nempe iidem, quos dei inde dixit vexillari.apusso . nam legio ipsa praelio non adfuit, ut patet . iuvat etiam locus Annal.
lib. I . iam Suetonio quartadecima legio , cum Dexillariis vicesimariis, ct a proximis auxiliares , decem ferme mi lia armarorum erant. Paulo post, dum eosdem in aciem componit, ait, legionarius frequens ordinibu/ , levi circum armatura conglebarus , pro cstrnibua
117쪽
militum supplicio paulum repressi sunt. Iusserat id
Mennius castrorum praefectis, bono magis exem plo, quam concesso jure . deinde intumescente motu profugus repertusque , postquam intutae latebrae, praesidium ab audacia mutuatur: Non praefectum ab iis, sied Germanicum ducem, sed Tiberium imperatorem violari. simul exterritis qui obstiterant, raptum
vexillum ad ripam vertit, & si quis agmine decebisset ,
pro desertore fore clamitans, reduxit in hiberna turbidos s
eques astuit . ubi legi onariorum appellatione videtur simul comprehendere quartamdecimam legionem , ac --xtrario vicesinae. nam pro levi armatura capiendi sunt auxiliares, ut docet Lipsius de militia Romana. lib. a. dial. 2. Item vexassarios, non fuisse
equites, alibi Tacitus probat, qui separatim , Dexilurior, dc equi ira appellat. Aliquando Tacitus pro υexi a-rru . dicere solet , Dextrum. Annal. lib. xv. ν ita delectorum ex Dyri o. histor. lib. 2. tertiadecima legionu vexi rum. lib. III. cum Uexi is nona , fecundaeque θ' vicesimae fritannicarum legionum. Nam de hisi sis in fine lib. 2. dixit, cum se 2
riu trium Britannicarum legionum. Habemus etiam Dexiliarius cohortium. histor. lib. m. Antonio vexi arisi e cohortibus, ct partem equitum, ad invadendam Italiam rapienti. quos eadem
ratione interpretor milites a cohortibus suis, nempe auxiliariis, separatos.
e se iure. J soli enim illi jus plectendi militis, qui exercitus rector. Et Augusti quidem instituto quod apud Dionem libro iiD.ὶ solis Propraetoribus sive legatis Augusti , quos gladio siccinxerat, id ius luit: posteactiain yroconsulibus : univeisisque
provinciarum rectoribus , ex lege vi. De off. praesid. Saltem ut punirent milites gregarios. IV. IX. De custod . reorum: mi exercitiam accipia, jus animadvortenssi in milites caligatos habes. Lipsius. Eano magis e empla, quam eoncesso
iure. J Digna quidem , unde postea
exemplum caperetur, sed potet talem praeiecti egressa sententia. Sic est. Ipsim factum in exemplum ire potuit, quo deinceps alii simili in necessitate
uterentur: quanquam non eo coniblio secerit iste. licut in his Livii 3 . r. tirrumpeser ipsi res, an pejore exemplo agatur. Freiushemius. Ego accipio a magis opportune atque utiliter, quam legitime & ex disciplina. Nam imitationem si cogites . exemplum malum erat, praeserti in militiae, gladio quemquam uti, cui jus utendi non est, vel in usiam publicum. Viide illud Galbae : commilito 3vis iussis. Et inde ausus L. Otho imperatoris pater milites quos m . quod motu cam dii ex prenitentia praepositos se os . qu. si defectionuadversM Claudiam ausiores, occiderant, capite punire . O quarem .ante princ F se colam, quamvis ob id ps m Pro ros in ampliorem gradum a Claudio staret, quo facto gloriam eum a blatestis Suetonius. Eodem pertinet Velleii, cum Clodium a Milone iugulatum est exemplo mutili , sed sero Iutari reipublicae. Hie re exit ad imi
tationem. At Tacitus Dono exem o
non dixit pro te imitanda, sed simpliciter pro bone et quemadmodam
Iuvenalis. Exemplo quodcumque m Iaco sititur. hoc est, male aut P
118쪽
regressum jam apud aram Vbiorum, Germanicum adeunt. Duae ibi legiones prima atque Vicesima , veteranique nuper missi sub vexillo hiemabant. Pavidos & conscientia vecordes intrat metus, venisse
patrum jussu, qui irrita faccrent, quae per seditio
nem expresserant. utque mos vulgo, quamvis fallis reum subdere, Munatium Plancum 'consulatu functum, principem legationis, attinorem senatusconsulti incusant: & i nocte concubia vexillum in domo
Germa pretatur ob utilitatem praesentem.
I b Senatu egressi. J sive Placet, digressi. Vulgo esi, regressi: sed salso, nequedum ulli misti. Intellegit legatos . vel qui , Senatu decreti ad serendum Proconsulate imperium, de quibus supra: vel qui a Tiberio misi ad turbas sedandas, de quibus jam audie-,at. hoc Dio sentire videtur. Res sic videtur: sed in aperte si ter , ab Sematis digressi vel egregi, haud satis placet : magis lectio Florentini codicis.
Iegari ab Senatu, regressam iam. ut a superiore exercitu regressum iterum ad Aram Vbiorum velit, ibique conventum. Ac plurimum fortasse ibi, aut Coloniae Agrippinae, agebat: quidni, vel in uxoris patrisque ejus gratiam ttit 1. Legari ab Sena, egressi iam apud Aram. t Prisca omnis lectio, Regrets. quam falsam esse viderunt viri doctita mutaverunt. Sed ego sane malim , I gari ab Senatu regre m iam apud
oram Vbiorum Germanicum adeunt.
Alioqui neque illud iam, quo reseras,
habeas, de egress s ab Senaria legatos metuo ut satis Latine dixeris. At legar, ab senatu , eleganter, dc Corneliano compendio. Regressas Germanicus, quia ab exetcitu interiori adscenderat ad supeliorem , quem sacramento adigeret . a quo tum redux ad inas orem illum , qui apud Vbios.
Mere M. Faemus legebat regresum, ero, regressi, dc ad Germanicum referebat. De qua lectione mihi non liquet. Ursinus. Satis mirari non possum, tam multa praeteriisse Beroaldum , aut si quis alius hos Iibros ex Medicaeo manuscripto transiit fit de evulgavit. Quid hac lectione cIatius in
eo incorrupta, ab Senatu, regressum jam. tamen interpolant: interea legati ab Senatu egressi , jam apud a
ram Vbiorum Germanicum adeunt.
Acutior Mercerus nullo libri auxilio vitium ec emendationem Odora
χ Consulatu functum. J Et quidem nuper. C sui enim fuit anno an te , ciam C. filio. Μunatium illum esse , qui Censor fuit anno
DC cxxx II. fuge credere. Non fa
cile aetas feci; non Taciti verba. Dixisset enim potius a praecipuo honore, Censura functum. Filius. credo, ejus. D ur.3 Nolle concubia vexitam. J Quod vexillum illud ne sub quo veterani habebanturi non videtur. Non enim illi solum, sed duae legiones in eadem culpa. quarum signa aquilaeque in ca siris, non in tabernaculo ducis. Reserergo ad aliud vexillum, de observaritum antiquum. Signum futurae pugnae, vexillam purpureum fuit; quod adservabatur merito in tabernaculo ducis, quia illi soli ius dc aibitrium proponendi. Hoc insignite dc κα. ε ξον- , Vexillum dicium. Docte
119쪽
C. CORNELII TACITI instinctu, scd pariter ardescerent, pariter silereiar;
tanta aequalitate & constantia , ut regi crederes. 33 Interea Germanico per Gallias, ut diximus, cen-μs accipienti, excessisse e Mustum adsertur. Neptem ejus Agrippinam in matrimonio, pluresque cx ca liberos habebat. Ipse Druso fratre Tiberii genitus, Λugustae nc pos : sed anxius occultis in se patrui a viaeque odiis, quorum ' caussae acriores , quia ini quae . quippe Drusii magna apud populum Rom. memoria, in credebaturque si rerum potitus foret, li
rt consenesiere. Atque hine Germaniciani tormidabiliores. nam
Pantonii subinde distracti : ut eum
depulsi cmulario te cap. I g. cum ferrum inter se parabant ob centurιonem Promenta es prcum, cap. 23. Grono
x γ m arcipi hri J Ea forma sermonis Iurisconsilio dicta legatio ad
cen' accipiendos. c. I. n. De muneri
bus de honoribus. LRsta .r Luia iniqua. J A virtutibus ejus
tritae. Invidebant. Ac erectum ingenium timebant. Idem. Cause a ri ores , quoa iniqua. J Nam
quidquid aequum ac iustum est, certis finibus circumscriptuin e neque eos egreditur. At injustum & iniquum , ii illis certis terminis continetur. Tum nemo vult se injustum atque iniquum videri. Itaque,quanto qui in sue iniquius alterum odit, tanto maiore studio conatur eiscere, ut eum iuste odisse videatur: alioqui enim iniustum te, de iniquum esse fateatur necesse est. Ea res odium intendit. Praeterea, qui justam odii causam habet, si odium aut deponat, aut remittat, lenitatis ac clementiae laudem ex eo seMepturum videt. Intelligit etiam eam, quem aut odisse delinit, aut mitius ac moderatius odisse incipit, sibi eo nomine devinctum atque obstrimi insore. Nemo autem est, quin sibi , cum potest, libenter alius Obliget. Eis enim quisque superior est, quos
sibi obligatos de obnoxios habet. At, qui inique odit, si quid remittat Godio, non ullam sibi laudem ex eo parit: sed potius ipsemet iniquum, ecinjustum fuisse se contitetur. Neque sibi propterea obligat, eum , cui iam minus iniquus est : sed ipse potius prioris illius odii ultro petere ab eo
veniam debet. Atque haec cum in omni hominum genere vera sunt, tu ut in Principibus veri istina. Nunquam enim videri volunt errasse se. Itaque quos semel injuste odisse coeperunt , urgent ad extremum, ne principio in-julium in eos odium suscepisse videantur. Qua de re dicam quiddam admirabile, sed longo usu, di maliis exemplis confirmatum. Facilius impetrant veniam a multis principibus , ee facilius cum eis in gratiam redeunt , qui jure eorum iram in se provocarunt , quam si quos ipsi principe sine ulla justa causa odisse coepetunt. Nam si illis ignoscam , vident se mansuetos, ac naiseri eordes visum iri. Horus omittant . verentur ne hoc ipso praeteriit temporis injustitiam de iniquitatem agnoscere videamur. Λω-
3 Credebaturque , si rerum. J Imo prodita 1 Tiberio eius epistola est . qua de cogendo ad restituendam libertatem Augusto agebat. Quae una causa necis pio in patriam juveni, sed infelici. Sueton. in Tibetio, cap. L.
120쪽
ANNALI vM La 33. I. Isbςrtatem rcdditurus. unde in Germanicum favor, de spes eadem. Nam juveni civile ingenium, mir uomitas, de diversa a I iberii sermone, vultu, adrogantibus& obscuris. Accedebant muliebres osten.
siones, novercalibus Liviae in Agrippinam stimulis: atque ipsa Agrippina paulo commotior, nisi quod
fastitate, de maritiamore, quamvis indomitum ansemum in bonum vertebat. Sed Germanicus quan- Io summae spei propior, tanto impensitus pro Tiberio niti. Sςquassos proximos, & Belgarum civi Iates in vcrba ejus adigit. Dchinc audito legionum tumultu raptim prosectus, obvias extra calira habuit , ψciectis in terram oculis velut poenitentia. Postquam vallum iniit, dissoni questus audiri coepere. δίquidam prensa manu ejus per speciem osculandi, interuerunt digitos, ut vacua dentibus ora contingeret : alii curvata senio membra ostendebant. A sistentem concionem , quia permixta Videbatur, discedere is manipulos jubet, siu metius audituros responsum : vexilla praeferri, ut id saltem discerneret co
hortes. tarde obtemperavere. Tunc a veneratumo
Augusti orsus . flcxit ad victorias triumphossue Tiberis, praecipuis laudibus cclebrans, quae apud Germ maου Egis cum legionibus pulcherrima fecisset. Italia inde consen*m, Galliarum fidem extollit , nil quam
i V1 iustarctu disicerneret cohar ra. JAn , ut per id saltem Germanicaseo hortes discerneret Haud absimile illud Tetentii in fine Adelphi: in id sondorem . quod te isti faιilem , ωδε- μυ- putant , id non fieri. -- ω- ω- Ego sic malim et ut ea vexillorum praelatio 1 altem discerneret cohortes. 2 Deneratione. Musi orsu. J Ita pio h xc verba, ut Germanicus ini-Wo Otaxionis oculos conjecoit in
imaginem Augusti sgius atllaam ,
quam si veneratus genu flexo, di m nu Ori admota, mox orsus sit proloqui. . sis litia. Sic potiunt accipere ,
qui nesciunt, quid Tacito de aliis sit
Meneratio : dc certe id non omnes sciunt. Vsurpant autem eam vocem Pro ea, qua m noluerunt dicere Deneriantι talem: ut isne ιυ - ροβι non
sit actio aliorum circa eum. sed ipsi insita dignitas vel majestas. Sic Iib. I a.