C. Cornelii Taciti Opera, quæ exstant, integris I. Lipsii, Rhenani, Vrsini, Mureti, Pichenae, Merceri, Gruteri, Acidalii, Grotii, Freinshemii, & selectis aliorum commentariis illustrata. Ioh. Fred. Gronovius recensuit, & suas notas passim adjecit. Ac

발행: 1685년

분량: 1327페이지

출처: archive.org

분류: 로마

121쪽

6 C. CORNELII TACITIas turbidum aut discors. Silentio haec, vel murmure modico audita sunt. ut seditionem attigit, ubi modestia militaris ' ubi veteris disciplina decus ' quonam tribunos e

quo centuriones exegissent' rogitans; nudant universi corpora, cicatrices ex vDlneribus, ve berum notas ex probrant: mox indiscretis vocibus pretia vacationum,

angustia stipendii, Gritiam operum, ac propriis nominibus incusant, vallum Jossis; φ pabuli, materia, ligno rum adgestus, & si qua alia ex necessitate, aut 3 adver

sus otium castrorum quaeruntur. Atrocissimus vetera norum clamor oriebatur; qui tricena aut supra stipendia numerantes, ' mederetur fessis, neu mortem in iisdem laboribus, sed sinem tam exercita militia, neque inopem i're-

ad Polybium eap. 2I. qui mimere fem

rima tantam Venerationem receperat,

ne feruitvi ejus effugeret is iam. Iustinus de cohorte Alexandri lib. 13 .

ejus virtutis ac venerationis erant, ut putidas reges putares. Ergo a Uenera

tione δε υβι οσm est. orius dicere de magnitudine ac majestate illius Plincipis. GranamV. I Pretia Dacationum. J Vacati ne scapiendae sunt munerum , quae haud multum servilibus ministeriis distantia facete cogebantur manipulares. Exacte de his saxiles ad hist. I, 6.

sui. J Monet me illustris Heininis

dubitandum vix esse, glossam e margine textui insertam. Vcx enim lign rum vocis materia interpretatio. Ma-yerta aggestus est aggestus lignorum :ligna enim etiam materiae. Eruditiisi

ssa hie indigitat longioris mora, aestiva videlicet aut hiberna : hic enim otio locus est; non in expeditionibus aut frequenti mutatione castiorum. Ita Corbulo O, eto, incalfra onsueta reducere exacitum jussuo, in

miles et um exurret. inter Mosem Rh numque fossam produxit. Sic I 3, 1 3. me segnem militem attinerent ζ Pompeius Vetusque nonnulla opera moliti le-puntur. Fre in hemius. Seneca ep. I s. Miles in media pace deciarrit sine Mys

hoste , vatium jacit, O super Dacus labore lagaim , ut susscere necessariis possit. Livius lib. 39. Et qωa a beta quietam esset provincia, effecerat, ne in oti militem haberet, Dram a Bononia perduxit mettum. Vopiscus Probo : ye milites, quas otiosos esse nunquim es

Fera, qua per militem si uxit in plurι- mis ei υitat bus. Haec vere, i eris, labore, manu militari facta dicebant. Suetonius Aug. I g. μφε omnes . ι quαι Nilus exaestuat , obti matvi longa vetustate , mrtitari opere detersit. Pilianius II ,29. Necare o in S)ria locustas militari imperio cogunt. Quintilianus 2 Inst. II. fratum militara faba erreri Servius ad 8 Abneid. vers. 6s r. de GaIlis urbem tenentibus : adeo ne qua m-cendere non Roterant, militari manu diruerent, usus in hollium opere verbo Romano. Granowm.

Mederetio fessu. J Similia Iuliani milites, in seditione apud Lucanum r

122쪽

ANNALI vM LIB. I. 77 requiem orabant. fuere etiam qui legatam a divo Augusto pecuniam reposcerent, faustis in Germanicum ominibus; φ & si vellet imperium, in promptos ostenta

vere. Tum vero quasi scelere contaminaretur, prae ceps tribunali da siluit. opposuerunt abeunti arma, mi nitantes ni regrederetur. At ille moraturum potius quam sudem exueret clamitans, ' ferrum a latere deripuit, et tum que

tacertos.

bis abit utra. bellu consumpsimus

Ad mortem imitte senes. Timus. I Faustis in Germanicum ι minibus.JAn vero , nominibus t Sic quidem Suetonius de Caligula: Densis O O la-rsis o obviorum agmine incessit, super fatista nomina . sidus er puta pu pum appellantium. Faulia nomina sunt, Di in servent Auguste, Imperator, Princeps, Felix, Victor, aliaque ab adulatione vulgi nata. Dio quidem ab hae lectione est: Τοντε Ticιριον , inquit , - ακε γρη , ν τr :Mαria ναυ7οκmerose . et V λειπαν. Idem. Ar m Ger meum ominibus. JOmina hoc loco sunt acclamationes

propria significatione. Omen enim diactum quasi O rai aut Oremen, quod ore & verbis fiat. Sic insta s , . festis

in Caesarem ominibus. Plinius 28, 2. pr: tim anni incirentis diem Iaru pr cationibus invicem faustum ominamur.

Alter Plinius: Optamus tibi ci emi

namur proximum in annum e Viaa

rum. Ita hic milites Germanico imperium. Sic legerim infra hist. 2, 7 . yausta Itate Lo omina precantem. Et sorte hist. a. go. lata omina exrepit. Et hist. 4. . laeta Pisoni omina. Pretiis hemius. Ovidius lib. I a. M

sol rem diximus ista Conjure Perithoum , quod paene fere

limus omen.

Et albi, reddidit omina vatis, de salutantibus inter se. Nec aliter Suetonius in Caligula, super fausta omnat,

2 Et, si velut impertum J Id Uelleius ita exprimit: Defuitque qui con

tra remp. duceret, non fias duce ortar.

Nec alio fine legata petunt: tamquam illum scilicet habeant pro herede. Lipsius. 3 Prom M estentavere. J scilicet legiones. Nemini quicquam debeam, si hoe praeponam τώ pro iis, quod hic invectum est. Nam eadem Cornelius usurpat, quae alibi summus scrisorum ejusque delicium Thuc ido

linerius. Suavius sorsan , promptassentare se. Rescripsi praeterea promptas , sed auctoritate codicis Medicati, ut subaudiatur legiones: innuerintque isti, non se soluin paratos agnoscere Imperatorem Germanicum, sed etiam legiones omnes, quatum ipsi tanquam internuntii. Videntur autem istud Omne, non tam voce ostentasse quam gestu. Gruter Q. M S. romptas. Ego nihil mutavit seipsos enim promptos ostentant. Pichena. Ferrum a carere' Recte a titere. Nam mos priscus gladium ex humero suspendere, dc dimittere ad latus. Homer. Iliad. c.

123쪽

g C. Cores 1 LII TACITI tumque deferebat in pectus , ni proximi prensa ui

dextram vi attinruissent. extrema & conglobata inter se pars concionis, ac vix credibile dictu, qui dam singuli propius incedentes, feriret, hortabantur; & miles nomine Calusidius, striditam obtulit gladium, addito, Acutiorem esse. Saevum id, malique moris, etiam furentibus visum; ac spatium fuit, quo Caesar ab amicis in tabernaculum raperetur. 36 Consultatum ibi de remedio. etenim nuntiabatur parari legatos, qui si periorem exercitum ad caussam ean iam traherent: de malum excidio Ulpiorum oppidum: Τ imbuta ue praeda marius, in direptionem Gisiarum erupturas. Augebat metum gnarus Romanae seditioni & si omitteretur ripa, invasurus hostis: ac si auxilia & socii adversum abscedentis legiones armaret Y-

tur, civile bellum suscipi: periculosa sevcritas; si gitiosa largitio ε seu nihil militi, seu omnia concederentur, 'in ancipiti Res p. Igitur volutatis inter

vigilius.

Tum titeri atque humeris Tegeaeum subligat ensem. Idem. - - - . atque ensem con sta nasit

eburnum.

Nee id Heroum modo saeculo, sed obtinuit pollea. atque adeo apud Ro

manos. Claudian. Gestata que patri scapian radiantibus enses.

Et Germanos. Windlahindus: Subnixi stabant Saxones parvis sistis,

habentes ad renes cultellis magnos. Ad

renes enim ut eiusmodi scriptorum Atticismus est in valet Ad latera. D u . I Dextram vi a tinuissint. I sallustius a littat. Oppias p ut suam orans nil prolitebat , t mue veste tectum

e tonem expedire e naim a citia ι 26oque impellur. Statius libio Theb. exuerat vagina turbidus ensiem , stabatque neci , comites tenuere.

Aurelius. et L udum singuli propius inteι res. J Murenis aecedentes. Melius ac sententiam. Me desivi. At sic quoque auctor. infra cap. 6 t. incedunt m .sucoi , visuque ac memoria deserimen Immo & Cicero lib. 2. de inventio ne : Facinus autem ad indientionem an mus incedet, si gesti negotii Dan, O ad farii narrationem saepe ct a ligenter pertractasit. Gronovitas. 3 Imbus sua praeda manus. J I bura hic sunt condocefactae quasi initiatae. si e lib. 3 lutior. in civiu rara miter imbueretur. i. e. ut sensim paullatimque assuesceret atque erudi

In ancipiti republica. J Lego respuuesica, normnandi casu, ut praecesserunt

124쪽

ANNAI IvM LIB. I. 79 se rationibus, placitum ut epistolae nomine principis scriberentur: missionem dari vicena stipendia moritis , exaucit orari qui senarina fecissent, ac retineri μώvexisso , ceterorum immunes, nisi propulsandi hostis l gaza qua petiverant exsolvi duplicarique. Sensit miles 3T in tempus conficta, statimque flagitavit. missio per tribunos maturatur : largitio differebatur in hiberna cujusque. )Non abscessere quintani unetvi

runt severavi , largitio. Notavit te

Mutetus. Sic lib. . invitas leges, rempublicam in anoptri conquestos. Acida-

Iius. Corrupte olim. Recte M S. reses Acm Pictima. Quia sie in nitico ibro est, concedo. Alioqui facile, quod habebant editi, tueare; nam

'uemadmodum in ancapita respiabluacieitur intellecto verbo erat, sic monom republica iuxta belle dicitur intellecto inuidem verbi participio,

go in Suetonii Tiberio scriptum : MLωι ρυ pluvia ex Mugum testamento se Ma , nihil umquam largitia est. ubi male Betoaldus publicata. Lipsius. 2 In hiberna ctij qu.im non abscess--. J Malebam : m ossema quam tsed Iosia: Μerceri, amici olim nostri, verissima lectio de distinctio e Largiri οὐ serebatiar m hibernae usique. Nam inca: iis aestivis iuncti ni legiones habebantur . in hibernis singulae seorsim. UOlebant ergo differri, de interim divelli : sed miles fraudem suspicatus

abnuit. Idem.

In hiberna cuiusquam. J Vitium huius lectionis animadversum vitis doctis. Medicinam tentavere, quae facillima fuit, oblesvato more militia. Ritiva castra plures legiones habuerunt intra idem vallum paratas hosti :ubi hiems ingruebat, abibant in huberna, quae saepius intra urbes aut proxime eas : & abibant aiscretae ac separatae Iegiones , ut saepius tot civitates hibernis tenerent. quot legiones cl-sent ; aut si quando duae tenerentur ridem hibernis, cactra tamen separa . tim metarentur. Exempla ubique apud Caesarum, Tacitum, alios; Et nostra militia idem tenet, quae singi las catervas hibernatum mittit prasidio singulis civitatibus. In exercitu Pannonico supra cap. 3 o. ubi vides iisdem aestivis attentas times tres Iesi nes ; separatas, quum itum in hiberna. Itaque nonani illi manendum simul in aestivis elamabant, dum pollicitorum fides appareret, ne teparatii merentur. Idem prorsus, in hoe exercitu Germanico fuit. Quatuor legiones in iisdem aestivis erant, prima, quinta, vicesina , di unetvicennis. Earum seditionem periculotissimam

sananaae rerum veritus Germanicus,

literas Tiberii fingit, quis promissa missio Sc pecunia: spe fore ut pes: citis deliniti placarentur, quae deinde

separatis in hiberna repraesentarentur, uti e re & commodo rei p. visum esset

Sensit miles & promissorum fidem praesentem flagitavit. Itaque missioni

statim intentum , pecunia rurius dilata , donec in hiberna discretis lesi

nibus solleret u r. Itaque levissima mutatione scribendum : Largitis disso rebatur in hiberna etii que. Nan absi se sere 2uintant. Rurius ut in illo sup

que hibernis redderentur. Nam mox M-

des Quintam &Vnetvicesimam legiones hiemare in Veteribus; Primam devicesimam api id Aram Vbiorum, ecibi discreta primae legionis castra.

cera . Vitium ex ingenio vidit con Xitque Mercetus. Ego manuscripti si

125쪽

8o C. CORNELII TACITI cesimanique, donec iisdem in aestivis contracta ex via tico amicorum ipsiusque Caesaris pecunia persolver tur. Primam ac vicesimam legiones Caecina legatus in civitatem Vbiorum reduxit, turpi agmine,, cumsisti de imperatore rapti inter signa interque aquilas veherentur. Germanicus superiorem ad exercitum prosectus, secundam & tertiamdecumam , & sexta indecumam φ legiones nihil cunetatas sac ramento adigit. Quartadecumani paulum dubitaverant. pecunia &

missio,

anique. 4 Ergo reliqui abscessere, prius quam iis in castris pecunia

ipsis persolveretur Necessario videtur sequi ex hae lactione; sed nihil

tale Tacitus : immo diuerte contra rium mox ; fm de Imperatore rapti. infra I , 2. m,n missione, non pecunia

fritiatos. Quod dicam . non habeo , nisi forte placet legendum: Non absecessiere, donee de c. ut de omnibus

istis legionibus intelligatur: quae certe omnes in pari caua. Sed quia subjicitur primam de vicesimam legiones in hiberna reductas fisisse. aliquis forte putavit illud, Non abscessere . de quinta dc unetvicesima tantum legione dici. Sed considerandum erat eam primanorum vicesimanorumque reductionem factam fuisse per taluta iam pecunia. Ergo hie videtur fuisse auctoris sensus. Largitio differebatur in hiberna: legiones praesentem exigebant, ea accepta redierunt in hiberna. Prima & vicesima in Vbios; reliquae duae ad vetera: quarum mentionem distulit, donee alterarum seditionem plene enarrasset ; deinde horum etiam tumultum poenamque exsequu

tus est infra c x L I v. Fretus Iemius.

Sie interpretor immotam pristam lemonem. Cum acquiessent primam de vi celsi inani , tardum fuit quintanis unetvicesimanisque exspectare , donee in hiberna veniretur : ideoque occlamitaverunt minitabundi , non se vestigium moturos, non in

ossicio suturos, nisi di nummi Ie-

praesentarentur e nee destiterunt tumultuari , donec concederet Germanicus. Hoe cum extorsissent duae legiones improbae , si non nece nito, at prudenter placuit, ut modestiorisbus & moram pastis ultro par honor haberetur; ne illi videntes contumaciam furoris sociis profuisIe ,

rursus exasperarentur, Ec male obrutum incendium Ietageret. Gro-

i cum Di de Imperatore. J Tangit

non dubie moren priscum , quo Pecunias solitum deponere ad fgna. ii enim militares dii, id templum V

getius lib. II. cap. xx. suet. Domit. cap. v II. LUNAM. Hisci de imperatore rapti , inter si-

na. ὶ sacci . qui pecuniam imperatoris continerent. ab illo per milites rapti: de inter signa militaria traducti sunt, ubi privata militum pecunia ex dimidia donativi, decem

laccis adservabatur, ex more veteri, de quo Vegetius lib. D. cap. m. Eo pertinet edictum Domitiani vetans , plusquam milia nummos a quo quam ad Ana deponi. teste Suetotonio. Quare miles quidam ita legavit , Dara Dolo a Iulio actore aureos rei r ct in eastris quos habes tot . ut est apud Iulianum. lib. xcvi. D. de legatis r. Indeque dictum pecu um castrense. vertranius. 2 Legiones nihil eontatus. J Imo, cantata. . uti ad legiones ipsis reieras.

Lipsim Legum nihil cunctata . J Sie optime

126쪽

ANNALI vM L I P. L Si irrisso, quamvis non flagitantibus oblata est. At in Chaucis coeptavere seditionem praesidium agitantes vexillarii diicordium legionum, & praesenti duorum militum

optime Mari. Male pilus. eunctatur. quod antea ex insemo animadverterat sagacissimus Lipsius. Pichena. 1 Prasidi . agitantes vexa Zaνιι dia sordium tegionum. J Frequens auctori nostro vexistariorum mentio. at quod

militum genus esset , haud satis li- 'uet. Lipsius de militia Romana lib. I. dies. g. & lib. s. dial. is . fuisse tradit, exauctoratos milites, & nondum plene missos, qui dum praemiadi agros expectant, velut veterani, Oc evocati quidam . a legionibus dis creti , ad vexillum retinebantur, ideoque diei illarii dicti: ac de his capienda esse; ciba Taciti de exauctoraris, paullo supra : rni ponem dara υirena stipendia meritu , exaut tirari quisnarina feci sient, ae retineri suo υι-xi o , ceterarum immunes , nisi pr. I, sandi hosti. Ipsam dc alii sequuntur. Tamen multa sunt, quae me dissentire cogunt. Numquam enim eos Tacitus veteranas aprea lavit, aut

aliquid dixit, unde id suspicati possis. Immo contrarium arguitur lib. 2. histor nee Pres praelaram cohortes. Omit e vexillarius , eum paucis equitibus, veterano exercitui obiicere. 5e inserius :qu ppe Bedriacensi acie, vexιllariis tantum pulsit , vires legionis non a fuisse. Secundo, cum aliquando maximus

texillariorum numerus esset in exerci

tibus , sicuti eodem lib. secundo lu-stor. Muciano tribuuntur tredecim et illariorum millia; si veterani omnes, quae vires illis resistere potui sent 3 Ae tot simul sub vexillo retenti, dum agros re praemia expectarent ; uas turbas ac seditiones suscitavi D:nt . ea cul agitando , corrupti Ismaptas im disciplina eum de legionariis ipsis , qui nondum vetetani, id saepius au diatui. Tertio, quod hie Tacitus loquitur de Vitant ibus prasidium in Enaucis, verisimile est. eos

aliquandiu ibi mansisse, at misso ti

auctoratio , Germanico Paulo antea , ac forsan illis ipsis diebus, data sit, ut supra patet: ergo Dextia larii isti ex eodem numero exauctoratorum esse non poterant. Quarto , exauctorati tune apud aram Vbiorum sub vexillo hiemabant . ut paulo infra Tacitus ait: cigo non iideiri qui in Chaucis. Quinto di ultimo , veterani ab sexdeci ut annis, ceterorum erant immunes, nisi Dropulsandi hostis : ergo de yrxsiati agitandi , & tamen id praecipue ni unetis ab istis curabatur. Censeo igitur, eos ibisse partem Iegionariorum militum , qui a sua legione abessent i ac vexiliarios appellatos , quia ab Aquilis te ionum separati, sub vexillis propriis militarent. Observabis enim, eos plerumque alicujus

legionis vexillirios dici, dc tamen eam ipsain legionem non esse inter prae lentes. Firmatur haec opinio lib. 2. histor. praecipua quartadecimanorum ferocia , qui se victos abnuebant : quippe Bedriacensi acie , Dexillaris rantum

pulsis , vires legionis non assuisse. At sit perius eodem lib. dixit, . Dalmatia praemissa Othoni bina millia militume quatuor legionibus, quarum praecipua Quartadecima : ergo inter praemissos illi, quos postea , suos vex tuis ridi , legio vocat. Clarius eodem lib. in ipsa pugna: eircumventi plurium aecursia Luartadecimani. nempe iidem, quos deinde dixit uexillari.apui i. nam legio ipsa praelio non adfuit, ut patet . iuvat etiam locus Annal.

lib. I . iam Siretonio quartadecima legio , cum vexillariis vicesimariis, O a proximis auxiliares, decem ferme mi lia armatorum erant. Paulo post, dum eosdem in aciem componit, ait, legio narius frequens ordinibuή, teri circum armatura conglobatus , pro cornibus

E erue

127쪽

81 C. CORNELII TACITI

militum supplicio paulum repressi sunt. Iusserat id

Mennius castroruin praefectus, bono magis exem plo, quam concesso jure . deinde intumescente motu profugus repertusque , postquam intutae latebrae, praesidium ab audacia mutuatur: Non praefectum ab iis, sta Germanicum ducem, sed Tiberium imperatorem violari. simul cxterritis qui obstiterant, raptum

vexillum ad ripam vertit, & si quis agmine decessisset,

pro desertore fore clamitans, reduxit in hiberna tur

eques astitit. ubi letianariarum appellatione videtur simul comprehendere quartamdeclinain i ionem , ac vexillarios vicesimae. nam pro levi armatura capiendi sunt auxiliares, ut docet Lipsius de militia Romana. lib. a. dial. 2. Item vexistarios, non suiue equites, alibi Tacitus probat, qui separatim, vexillarios, ce equi ira appellat. Aliquando Tacitus pro υexisti-rtu, dicere solet , vexi rum. Annal.

lib. xv. Dexi a delectorum ex Izyrico opto. histor. lib. 2. tertiadecimae legionu υμι tam . lib. I ii. cum Uexicta nona , secundaque o vicesima fritannieartim legionum. Nam de hisipiis in fine lib. a. dixit, cum vexια-rtu rerum Britannicarum legionum. Habemus etiam vexillarios cohortium. hilior. lib. iii. Ontonio Dexitariose cohortibus , o partem equitum, ad in- dendam Italiam rapienti. quos eadem

Iatione interpretor milites a cohortibus suis, nempe auxiliariis , separatos.

es. iure. J Soli enim illi jus plectendi militis, oui exercitus rector. E

Augusti quidem instituto quod apud Dionem libro Oii.) solis Propra toribus sive legatis Augusti , quos gladio succinxerat, id jus idit: posteacti ain proconsulibus : universisque provinciarum rectoribus , ex lege vi. De Off. praesid. Saltem ut punirent milites gregarios. IV. I x. De cui iod. Icosum : γι exercitism accipit, ius animadvertendi in milites ealeatos si bet. Lipsius. Lono magis e empla, quam concesse

jure. J Digna quidem , unde postea

exemplum caperetur, sed pote litatem praesecti egrena sententia. sic est. Dpsum factum in exemplum ue potuit, quo deinceps alii simili in necessitate

uterentur: quanquam non eo coni.

Iio secerit iste. sicut in his Livii 3 φ. r.

inrumpejor ipsa res, an pejore exemplo agatur. Frein Shemius. Ego accipio et

magis opportune atque utiliter, quam legitime & ex disciplina. Nam imitationem si cogites, exemplum malum erat, praesertim militiae, gladio quemquam uti, cui jus utendi non est, vel in uilam publicum. Vnde illud Galbae : com lito quis iussis. Et inde au-siis L. Otho imperatoris pater milites quosiam. quod motu camilii ex parnirentia praepositos suos . quasi defectionua υιrsus claudaum auctorei, occidaerant, capite punire . quidem Mnte principisse coram, quam υιι ob ti um proma ros in ampliorem gradum a clauio sciret, quo facto gloriam eam auculetellis Suetonius. Eodem pertinet Velleii, cum Clodium a Milone iugulatum est exemplo inutili , se uacto scutari reipublica. Hic respexit ad imitatio irem. At Tacitus νοno exemplo

non dixit pro re imitanda, sed simplicitet pro bene e quemadmodum

iuvenalis. Exemplo quodcumque malo committitur. hoc est, male aut perperam. Bene autem Linim inter-

128쪽

ANNALI ubi L I p. I. 83hidos, & nihil ausos. Interca legati ab senatu , 39

regressum jam apud aram Vbiorum, Germanicum adeunt. Duae ibi legiones prima atque vicesima , veteranique nuper missi sub vexillo hiemabant. Pavidos & conscientia vecordes intrat metus, venisse patrum jussu, qui irrita faccrent, quae per seditionem CX presserant. utque mos vulgo, quamvis falsis reum subdere, Munatium Plancum 'consulatu functum, principem legationis , auctore in senatusconsulti incusant: & in nocte concubia vexillum in domo

Germa pretatur ob utilitatem praesentem.

I ob Senatu egressi. J Sive placet, digressi. Vulgo eit, regressi: sed fallo. nequedum uui missi. Intellegit legatos . vel qui a senatu decreti ad seren- .dum Proconsulate impetium , de quibus supra: vel qui a Tibrio misi ad turbas sedandas, de quibus iam audierat. hoc Dio sentite videtur. Res sievitetur: sed in aperte fabuler, ab Senatis digress vel egressi, haud satis placet : magis lectio Florentini eodicis. Iegari ab Senatu , regressum iam. ut a superiore exercitu regressum iterum ad Aram Vbiorum velit, ibique conventum. Ac plurimum fortasse ibi, aut Coloniae Agrippinae, agebat: quidni, vel in uxoris patrisque ejus gratiam r psius. Legati ab Senatu egregi iam apud Aram. J Prisca omnis lectio, Regressi. quam falsam esse viderunt viri doctici mutaverunt. Sed ego Cine malim , Ietari ab Senatu regressum jam apud

Ora, Vbiortim Germanactim adeunt.

Alioqui neque illud iam, quo reseras.

beas,& egress abSenatu legatos merito ut satis Latine dixeris. At legat ab senatu, eleganter, dc Corneliano compendio. Regressas Germanicus, quia ab exetcitu interiori adstenderat ad superiorem , quem sacramento adigeret . a quo tum redux ad in

seriorem illum , qui apud Vbios.

Mercrevi. Eaemus legebat regresum, pro, regressi, de ad Germanicum referebat. De qua lectione mihi non liquet. Ursinui. Satis mirari non possum, tam multa praeteriisse Betoal-dum, aut si quis alius hos Ilibros ex Medicaeo manuscripto transiti sit sc evulgavit. Quid hac lectione clarius in

eo incorrupta, ab Senatu, regressisulam. tamen interpolam: interea legati ab Senatu egressi , iam apud a

ram Vbiorum Germanicum adeunt.

Acutior Mercerus nullo libri auxilio vitium 8c emendationem Odora

2 consulatu functum. J Et quidem nuper. C sui enim suit anno an te , cum C. filio. blunatium illum esse , qui Censor fuit anno

DCCxxxii. fuge credere. Non facile aetas sere; non Taciti verba. Dixisset enim potius a praecipuo hon re, censura suntlum. Filius . credo , ejus. L p r. 3 Noe se concubia vexillam. J modvexillum illud ne sub quo veterani habebantur non videtur. Non enim illi solum , sed duae legiones in eadem culpa. quarum syna aquilaeque in castris, non in tabernaculo ducis. Reserergo ad aliud vexillum, Ac observaritum antiquum. Signum fiaturae pugnae, vexillum purpureum fuit ; quod adservabatur merito in tabernaculo ducis , quia illi soli jus de arbitrium proponendi. Hoc insignite dc κ, '

EG M , vexillum dictum. Docte F α Glossae

129쪽

8 C. CORNELII TACITI

Germanici situm flagitare occipiunt: concursuque adjanuam facto, moliuntur fores: extractum cubili Caesarem tradere vexillum intento mortis metu subigunt. mox vagi per vias, obvios habuere legatos, audita consternatione ad Germanicum tendentes. ingerunt contumelias; caedem parant: Planco maxime, quem di

gnitas fuga impediverat. neque aliud periclitanti stib-sidium a

Glossae veteres : 'Pκπιον , vexillam. At de more, Caesat belli Gallici lib. ii. Casari omnia uno

tempore erant agenda. υexilium pro

ponendum , quod erat insi ne cum ad arma concurrι oporteret. De oello civili: Sequeuti die cum iter facere Caesar Deialet , renunciatum es a speculatoribus Pompeium de tertia vigilia in acie steris. Hoc nuncio allato , Dexillum Proposuit. Plutarchus sormam ejus satis describit in Fabio : Το ἡ ' χης

μυιον . t. tar. 'Eo δέ-ὐκ-υπὲρ ἡ πατηγι ς me μῆς δὶα τεινό/υνγ : Signum pugna proposuit est aurem tunica coccinea, super prato-ritim extensa. Quod Plutarchus I -τῶνα dicit , Tunicam etiam Isidorus : Ressura , quam paniceam vocant, nos coccineam. Hac sis consuli biM Romani usi sint milites . tinde etiam Rusiti vocabantur. Solebat enim priare quam dimicandum e fit , ante

principia pani vellem dixisset, ante praerorium poni, vel, supra pratorium ;id enim verius in quasi admonitio O

iis Bruti Casili castris signum pugna, tunica puniceae Non ergo si rupliciter velum iuit, sed tunicae sorma. Mansit is mos ad tempora imperii labentis. Ammianus lib. xxv II.

Signis illico fixis ex more, cum undique ad arma conclamaretur, imperio

principis O ductorum serit regibilis miles et rixillum opperiens extollentam, quod erat opportune subeunda ind cium

pugnae. Hoc illud vexillum est quod lymphati milites postulant, dc cum

eo ius scilicet caedis ec armorum. Lipsius. Rexittam in domo Germanici. J De hoc multa Lipsius. Considerandum autem annon fuerit, quale Dio lib. o. describit in adverus ominibus Crassi, et suγέλαν το te ἰώοις ἔρικά-

Mie vitis doctissimis, quibus libentet assargo. Quorsum enim signam pugnae , ubi nemo hostis 3 postquam in hiberna jam concesserant Sedias caedis, inquit, postulant & armorum. Itane 3 armorum, adversus quos ὶ Legatos. At hi inermes Caedis tamen, quorum Eorundem-At etiam sacrosancti. An Germanicus cum tandem , invitus licet, vexillum tradidit, simili ius dedit eaedendi legatos 3 Dii meliora. Ego vero, vexillum intelligo , de quo legis hoc ipso capite : Veterantque nuper n F sub υexillo hiemabant : quod nacti

erant , cum exauctorarentur. Hoc

suspicabantur venisse . qui sibi e&ptum atque suppressium irent , ab senatu legatos : ideo illud in s ui

potestate esse optimum rebantur. Et si autem tot erant caligae , tot millia clavorum, ut, quamvis hoc suppressum esset . quod acceperant. aliud renovato tumultu extorQuere possent; tamen ipsam Omen verebantur , si, modo quod accepissent, fieretiuitvita

130쪽

ANNALI vM LIB. I. 8ssidium, ' quam castra primae legionis. illic signa &aquilam amplexus, religione sese tutabatur: ac ni aquilifer Calpurnius vim extremam arcuisset, rarum etiam

inter hostes , legatus populi Romani, Romanis in

castris, sanguine suo altaria deum commaculavisse set. Luce demum, postquam dux, & miles, & Ω-cta noscebantur, ingressus castra Germanicus, per duci ad se Plancum imperat, recipitque in tribunal. Tum fatalem increpans rabiem, neque militum, in sed deum ira resiurgere, cur venerint legati aperit: jus legationis, atque ibius Planci gravem ta immeritum casium,smul quantum dedecoris adierit legio , facunde mise

ratur. attonitaque magis, quam quieta concione,

legatos praesidio auxiliarium equitum dimittit. ' Eo

in metu arguere Germanicum omnes, quod non ad superiorem exercitum pergeret, ubi obsequia, contra

rebellis auxilium. Satis superque mi ione ta pecunia,

itritum. Et facile sub iebant veteranis, qui stab signis manebant, quippe metuentes, ne, si veteranis auferretur vexillum, ab sese repeterentur nummi eadem vi expressi. ωσυν-.I Luam cistra primae legionu r icie

signa er aquilam amplexm. J Haereo an distinguendum sit, castra,prima legionu istic signa. videntur enim duae hae legiones unis in hibernis fuisse: sie tamen, ut ritu Romano, quae que legio eum signis seo sum locaretur. Ideo ait Plancum confiipisse ad aquilam & signa primae legionis. Supra, tres legiones Pannonicae castris aestivi; simul habebantur: separatae tamen aquilae, donec per furorem , una tres otii signa cohartium l. ea. rent , ait Tacitus. Receptam tamen interpunctionem tueti videtur, quod sequitur . Suantum dedecam MFerattegia, facunde miseratur. ut videantur

haec in unius legionis castris gesta. D- us. 2 Altam Deum.J sunt arae, ut opinor, qlix in principiis honori Aquilarum Ac eastrensium Deorum erant: itemque principum . quorum esti pies insignis. Vide Militiam nostram lib.

v. Diat. Iv. Idem.

Sed deum ira resurgere. J Nempe eam rabiem .Fatalem eam rabiem esse incusans, neque sponte militum, sed deorum ira recrudescere, ut recte Freinshemius. Quod moneo,ne quem pelliceat, res vergere, quod non nemo coniecit, & vidi, quibus placeret. Tacitus lib. 2. Hist. Eadem iris deum

ira, eadem traminum rabies ; eadem scelerum ea a m discordiam egere. Cicero pro Ligario : Me mihi quidem, si propritim O υerum nomen n stra maliquaratur, fatalis quadam ea amita/ Ἀ-j cidisse indetur , ct improvida homi

num mentes occupavisse, tit nemo mira

SEARCH

MENU NAVIGATION