장음표시 사용
141쪽
tum animos cupido involat eundi in hostem, piaculunt: furoris . nec aliter poste placari commilitonum manes, quam si pectoribus impiis honesta vulnera accepis 1ent. Sequitur ardorcm militum Caesar, iunctoque ponte tramittit duodecim millia φ e legionibus, sex &. viginti socias cohortes, octo equitum alas, quarum eas o seditione intemerata modestia fuit. Laeti neque procul Germani agitabant, dum justitio ob amissum Augustum, post. discordiis attinemur. At Romanus agmine propero silvam Caesiam, ut mitemque a Tiberio coe-
I Honesta vulnera. t quae pectore excipiantur : inhonesta , quae tergo Itaque inter caetera, quae admirationi habita sunt in L. Siccio Dentato viro fortitudinis admirandae, illud non minimum et . quod XLv. cicatricibus adverso corpore insignis esset. nulla in tergo. Auctor Plinius, lib. 7. e.28. Sed di huc pertinet, quod de sacra cohorte Thebanorum , quae ex amatoribus, di eis, qui amabantur, constabat, memoriae pinditum eii, eam totam a Philippo Macedone in pugna Chaeronens este concitam, qui cum eos victor inspexisset, omnes adversis vulneribus con flas, Male pereant, in
quit, qui has turpe quicquam aiat facere, aut pati arbitrantur. Ex ea cohor te unus in proelio cuin promis cecidisset, hosti a quo te conso illim iri videbat, qualio te , inquit, gladium m: hi
ctor Plutarchus in Pelopida. Lacedaemonii quoque insepultos abjiciebant He imoaeώτους. Muretus. Hulnera accepissent. J Recte quidem Muteti libellus, excepissent, si Man.
annueret. Sed in eo nihil mutatur
quamvis i pie assirmet, in quibusdam veteribus tib rtasse impressis legi, eccepi sint. Pichena. a E legionibu: sex, O vitinti. J Di- sinctio praeter lustoriam. Interpunge,
tuor enim dumtaxat legionum miles. in id bellum ductus: nec plures in Germania inferiori erant. Clarum exl quentibus, ubi legiones enumerat:
Mox prima legio : sintstum latus uno GDut ani cla ere, dextrum quint ni t vicesima legio terga firma Diti
Lipsius. 3 Tiberia coeptum s inst. J Forte, seanssit. Vtrum autem limes hic a Tnberio structus ad secernendos disci minandosque Germanos e an potius anet de via r Casia etiam si O . dubtiles an Hesia scribenda : quo nomine etiam nunc eo tractu manet, in Clovens inquam Ducatu Heset '. maevox non abest, quin a Deo Hes nomen habeat, quem Galli Germanique
dit. J Limites impetii erant, aut morites, aut fluminum ripae, aut alia ciuita modi, quibus imperiam pQp. ROm. . barbaris dirimiretur ; interdum etiam ducebantur muri, di in eis excitethantur castella, tunes, propugnacula, edicle iones collocabantur, iluaepiafidioectent. dc barbarorum ineuisiones impeditent. Talem hune limitem itasse albitror. Muretus. . Lipsius mavult sianc t. me quidem assentiente, u-vis aut Cluverius Germ. 3. 9ὶ G dant eum line loco parum dextreconjecisse; limitem enim, inquiunt, poterat Germanicus cum exercituic adere, at quom0do silvam Z at sc--. dere
142쪽
ANN AL I VM Lt s. r. ptum scindit: castra in limite locat: frontem ac
dere utrique convenit, quippe & si
etis, Hir, id est, cecidit, de limitem Ici , id est, perfodit ae disjecit. id autem fecit quo castris locandis pateret spatium . hine in is in ipso limite
Iocatu frontem ac tergum Dalis , latera ne ibus munitus fuit. Ego autem
existimo Fandendi verbum egregie convenire. Cum enim silvae ut plurimum collibus atque montibus incumbant, quis dubitet, ill uam si andere recte de adposite dici apud Tacitum a. 16. Pone tersum injurgebar sil-
a. deinde Findendi vox ne cio quem xidiculum lentum praebet, nempe Germanico exscindenda lilva erat, ut castra metaretur λ rrimo igitur scindere
Uvam non videtur dici posse pro cxscindere; & si diceretur, non posset accipi de pane silvae cadenda, sed de
tota. hoc autem absurdum. deindesulte secisset Germanicus si limitem scidisset : nam ingenti labore quid aliud tibi comparasset, quam stativa incommodiora, iter impeditius 3 Itaque in limite castra posuit, hoc est, ut ego capio, supra limitem sive in superficie limitis , ad quod non opus at s a silva, quippe in limite arbores non fuisse, facile intellectu. Limitem autem castris ponendis suffecisse. ex aliis auctoris locis patet , quibus praelia in limitibus commissa scripsit,
ut H. 2. 2. H. 3. 2I. Et haec Omnia aperte ostendit auctore frontem ae ter
sum Palu ; latera concis bus munit .
vallo enim si potuisset, ex disciplina
majorum tota castra circumdedisset.
id igitur iam fecit quatenus licebat. licebat autem a fronte tantam atque
tergo; nempe in ipso aggere. Latera autem ne forte ascensuro hosti pate-Ient , concaedibus munivit. Hei mis- mitis. Censeo cum Mureto limitem hunc ex eo genere esse, quibus . ubi sumina, mare, montes non erant; adversus incursiones barbarorum im- retrum Romanum muniebatur. Ta- .itas i. Ann. cuncta mIeν castellis . Gisi nem ae Rhenum navis limitibus et geri Aue permunita. Spar ianus Hadriano : in prurimis locis, in cim starbari non stiminibus. sed timi Mod viduntur, stipitibus munis in morem murata pepis Iundi rus Ialtis atraue eo nexu , Misaras separavit. Sic Ammiano lib. 3o. Valentinianus laudatur W-pidorum O li tum conditor tempes
Dus. Hos limites standere quid sit, aut
cui usui, non intelligo: sed si quando
trans eos bellum inferebatur barbaris. aut barbari invadebant fines Roma nos, tum Fc ndi, aperiri, rumpi de peris rumpi dicebantur. Velleius lib. a.
Penetrar interius, aperit limites, --
par agro t. v cpiscus in Tacitor nam
imitem Transrhenaniam Germani ruinpisse dicuntur, occupa tirbes Dalidat. Ammianus lib. 23. Equestres has,
turmaι υ cano limire quodam perrupta avertisse subito praeda . Lib. 26. mannι terrupere Germania limites.
Hunc dicit ereptum a T berio, id est . factum , institutum : ut alibi hortos
e ter a LM tillo. Scinderesilvam , non est cadere, non exscindere: nam ea
res 7 m est aut conlucare, aut hic illie arbores dejicere; ex si dere autem est omnem omnino abolere de nullas ibi albores relinquere. At scinditur , quod dividitur, apetitur, rimam aut senestram aut intercapedinem & aliquid interlucens accipit. Si efiindunt robara cuneis , sic sicinaeis se nubes. Sic Orion vadit per maxima Nerei Stagna viam Findens : sic selum scindere e sie viarum scindere. Ita ergo de Ava siinditur, cum in ea pervium fit: cum per eam aperitur via milit ris: ut relinquantur quidem utrinque
arbores, tantum tamen fiat vacui, ut exercitus tuto ea commeare possiti
Commodillime igitur hoe verbum de ad limitem dc ad silvam Iesertur. Castra denique in ipso limite posita intestite, ut fossae aggerisque dc 'uie quid ibi structum erat muniendi cauia, ejus complanata pars intra castra G Iec ta
143쪽
tergum vallo; latera concaedibus munitus. Inde saltus obscuros per nacat, consultatque , ex duobus itineribus breve ta solitum sequatur; an impeditius taintentatum, eoque hostibus incautum. Delecta longi
re via, cetera adcelerantur. etenim attulerant ex
ploratores festam eam Germanis noctem , ac se nni' bus epulis ludicram. Caecina cum expeditis cohortibus praeire, & obstantia silvarum amoliri jubetur:
legiones modico intervallo sequuntur. Iuvit nox sideribus inlustris. ventumque ad vicos Marsorum,& circumdatae stationes, stratis etiam tum per cu'bilia, propterque mensas, nullo metu, non ante'
politis vigiliis. adeo cuncta incuria disjecta erant: neque belli timor ; ac ne i pax quidem, nisi languida
recepta st: non quasi praecise castra intra limitis quamvis latissimi angustias stringerentur. Si e Iustino Agathocles lio. 22. Cisra in quinto lapide a Carthagine statuit. Sic enim ΜSS. ut monuimus pec. vet. I, 3. Quia pro xime limitem erat silva Caesia, saltus autem omnes sunt loca insidiis nata, nec nisi caute & explarato intranda provido duci , eam non excidit totam neque enim necelle habuit sed longe lateque, qua . castris pro pectum patere voluit , &qua exercitus ducendus erat, cecidit, hoc est , scidit : co consilio, quo Caesar lib. 3 . Gall. 29. qui videndus.
Grons Pius. I Latera , eancaedibus munitur.J Alii, munite ego, munitus, malo. munien
di hie mos a Germanis Gallisque. Ammianus, lib. 16. Dissiciles utri te natu a clivosa com adibus elausere
rier, arboribus immensi roboris eas.
fias ea voce & Caesar. At cinefa v care videtur P. Diaconus: Fams etiam concisis, inquit, per devia siluarum seruit super eos. Lipsius. Concaedibus munitus. J Non quasi
non Maiiset ea quoque vallum ducere: quid enim vetaret sed quia tanta
caesarum arborum copia erat, Ut ag
gesta tussiceret lateribus tutandis, Contentus ea fuit, di consuluit militum labori. Prorsus ut in Morinis Caesar:
reliquis deinceps diebus sit η cadere rar-flituit , O ne qu s inermibus imprude tib rue militibus ab latere impetus si ri posset, omnem matertem, qua erat cata, conversam ad hostem e loeabat, O pro Olla ad utrumque latus extrusebat. Gronovius.
et Inde saltui obscuroi. J Proprium
3 Pax , nisi lauru da Osoluta. l Hoeest, torpor potius erat quam quies, ta lem paceni marcentem appellat in libello de Germ. c. 3 6. similis locuti nis insomnes magis quaem pervi iles apud nolitum 2. 63. Fretnih. A itabant, inquit , tanquam nullo besto atque in media pace securi: nec tamen, ut pace homines sobili de vigiles uippe
qui hactenus plerumque intemi de sui compotes: ut ii quid lubitum ingruat, aut arma aut fugam quarete norinti sed ut saucii ae piae poculis, ubi essent, nescientes marcebant torpebantque
144쪽
ANNALI vM LIB. I. 99guida & soluta inter temulentos. Caesar avidas te giones, quo latior populatio foret, quatuor in cuneos dispertit: quinquaginta millium spatium φ ferro
flammisque pervastat: non sexus, non aetas miserationem attulit ; profana simul & sacra , & celeberrimum illis gentibus intemplum, quod Tanfanae vocabant, solo sequantur. ' sine vulnere milites, qui semisomnos, inermos, aut palantis ceciderant. Excivit ca caedes Bructeros , Tubantes, Τ Vssipetes, faltusque , per quos exercitui regressus, insedere:
quod gnarum duci, si incessitque itineri & proelio.
1 indoletis,er.' Quidam avidi talem interpretantur de praeda : rectius
ineo animo, qui a MI a certaminu
ponunt : praesertim quum nec praeda multum ex tali hoste sperandum esset. est ititur ea cupido muri in hostem, de
2 Ferro fammisque pervastat.J Forte recta pervastata. Idem.
3 Templum, q-d Tanfana. J Quis Deus , quae dea 3 Quidain ἔτυμ ολο- quasi esset, ne anch quod lingua nostra principium rerum. At Britanni prisci , sua lingua Tan, ignem
vocant. Lipsius. Templum . quod Tanfana Poeabant. lDerivandum videtur a tan vel th.m in Ne Germ. Fcsaona vel fan, quae est vox prisca Gothoteutonica. domin aut numen signans. In cantico enim Mariae lingua prisca scripto & a Bon. Vulcanio edito sie habetur: Mihi Dirisai WValam na tan .i .e. Magnificat an mea Dominum, de in Cantico Simeonis : Frauita, si 'tainana frangi non n. i. e. Nune dimittis Ierυ tuum Domine. Martianus Capella lib.
2. de nuptiis Philologiae dc Mercurii:
qui habitantΝυa . nemora QM. lacus, sontes ae Fluvios . Vpellanturque Panes,
rauni, Mnes , &e. Ad quem locum Clotius ex Glossis Isidori notat: λ μ i, Dii JOrici. Gothi scriberent Tanes vel Iann.1. Itaque Tanfana
apud Tacitum nihil aliud est, quam
lucr patronus aut dominus. Romani Sila num indigitarent. Accedit etiam
haec ratio. quod Tanfanae templum fuit in luco inter Amisiam &Luppiamin Winphalia, ut ejus situm deseribit Cluverius lib. I. Germ. antiq. cap. II. & 7. Illum vero lucum abiegnum suisse, ex vocis notione liquet; quod genus arborum absque dubio olim in Germania, cum incultum adhue esset solum , uberius, quam hodie, ilice revit. Nee inibiens aliis gentibus erati, singulari arborum aut luci genere nomina petita diis suis imponere Sic Iupiter Iurgitesu cognominatus est Romanis , luco fageo ei sacro , ut tradit Plinius lib. I 6. cap. lo.
& ultimo. Loccentus. Sine Dulnere milites. putabam I
gendum ; sine vulnere militis, qui fenu-
idem Tacitus appellat , de utroque modo alii etiam auctores. Inchena.
6 Incessitque itineri O proelio. J Sie
145쪽
tergum vallo; latera concaedibus munitus. Inde saltus obscuros per incat, consultatque , ex duobus itineribus breve G sotitum sequatur; an impeditius Gintentarum, eorue hosibus incautum. Delecta longiore via, cetera adcelerantur. ctenim attulerant ex
ploratores festam eam Germanis nostem , ac flenni bus epulu ludicram. Caecina cum expeditis cohortibus praeire, & obstantia silvarum amoliri jubetur: legiones modico intervallo sequuntur. Iuvit nox sideribus inlustris. ventumque ad vicos Marsorum ,&'circumdatae stationes, stratis etiam tum per cubilia, propterque mensas, nullo metu, non ant politis vigiliis . adeo cuncta incuria disjecta erant:
neque belli timor; ac ne in pax quidem, nisi lan-
recepta sit: non quasi praecise castra lintra limitis quamvis latissimi angu- lstias stringerentur. Si e Iustino Aga- lthocles lio. ar. Castra in quinto lapide la Cartha me statit. Sie enim Μ S S. ut monuimus ped. vet. I, 3. Quia proxime limitem erat silva Caelia, saltus autem omnes sunt loca insultis nata , nec nisi caute de explorato intranda provido duci , eam non excidit totam neque enim necesse habuit) sed longe lateque, qua e castris prospectum patere voluit , &qua exercitus ducendus erat, cecidit, hoc est , sidit : eo consilio, quo Caesar lib. 3. Gall. 29. qui videndus.
I Latera, eancaedibus munitur.J Alii, munire ego, munitus, malo. munien
di hie mos a Germanis Gallisque. Ammianus . lib. 16. Discitis vias
suapte natura cli vos e concaedibus clausere sollerter, arboribus immensi roboris eam. Vius ea voce dc Caesar. At cincisa vOcare videtur P. Diaconus: Factis etiam concisis, inquit, per devia florum irruitsuper eos. Lipsius. Concaedibus munitui. J Non quasi
non Leuisset ea quoque vallum ducere: quid enim vetaret 3 sed quia tanta
caesarum arborum copia erat, ut ag
gesta sufficeret lateribus tutandis, contentus ea fuit, & consuluit militum labori. Prorsus ut in Morinis Caesar:
reliquus deinceps diebus V eadere m-siit tot . O ne erus inermibus amprude tib rue militibus ab latere impetus ri post, omnem matertem, qua erat caesis, conversam ad hostem collocabat, pro Ollo ad utrumque latus extr-bat. Gronovius.
2 Inde saltus Obscuros. J Proprium
3 Pax , nisi languida cis uta. l Hoeest, torpor potius erat quam quies, talem pacem marcentem appellat in libello de Germ. c. 3 6. similis locuti nis insomnes muti q m periniles apud nostrum 2. 61. Rei 1h. Apitabant, inquit, tanquam nullo bello atque in media pace securi: nee tamen, ut phee homines sobili de vigiles quippe qui hactenus plerumque intenti & sui
compotes: ut ii quid iubitum ingruar, aut arma aut iugam quaerere norint sed ut saucii ae piae poculis, ubi essetat, nescientes marcebant torpebamque.
146쪽
AN MALI vri LIB. I. 99guida & soluta inter temulentos. Caesar avidas Ic giones, quo latior populatio foret, quatuor in cuneos dispertit: quinquaginta millium spatium ' ferro
flammisque pervastat: non sexus, non aetas misera tionem attulit ; profana simul & sacra , & celeberrimum illis gentibus intemplum, quod Tanfanae vocabant, solo aequantur. ' sine vulnere milites, qui semisomnos, inermos, aut palantis ceciderant. Excivit ca caedes Bructeros , Tubantes , Τ Vsipetes, saltusque , per quos exercitui regressus, insedere:
quod gnarum duci, si incessitque itineri & proelio.
tatem interpretamur ae praeda: rectius meo animo, qui avia vi certaminis
ponunt : praesertim quum nec praeda multum ex tali hoste sperandum esset. est igitur ea cupido etinia in hostem, de qua supra i . U. Deinshemius. 2 Ferro frammisque pervasat.J Forte rectius pervastata. Idem. 3 Templum, quod Tanfana. Quis
Deus , quae dea 3 Quidam ἔτυ ρλο- se κο 1 quasi esset, Tae' ch quod lingua nostra principium rerum. At Britanni prisci , sua lingua Tan, ignem
vocant. Dpsius. Templum , quod Tanfanae voeabant. JDerivandum videtur a tan vel than abiete Germ. dc Dona vel san, quae est vox prisca cἰot holeutonica. domin aut numen signans. In cantico enim Natiae lingua prisca scripto dca Bon. Vulcanio edito sie habetur: Mi gleid- sui Mamerina san. i.e. Magnificat ni-- mea Dominum, de in Cantico Simeonis : Frateriti si 'sainana fravia non fan. i. e. Nune dimittis Ier tuum Domine. Martianus Capella lib.
z. de nuptiis Philologiae dc Mercurii:
IMMranissuas, nemora, ut. lacus, Fontes ac Fluinos, appellanturque Panes,
rauni, Fones. dce. Ad quem locum Crotius ex Glossis Isidori notat: λ- Mei, Dii Hotici. Gothi scriberent Taner veI Taan./. Itaque Tanfana
apud Tacitum nihil aliud est, quam
luci patronus aut dominus. Romani Sila num indigitarent. Accedit etiam
haec ratio. quod Tanfanae templum sitit in luco inter Amiliam de Luppiamin Winphalia, ut ejus situm deseribit Cluverius lib. I. Germ. antiq. cap. II. de 47. Illum vero lucum abiegnum fuisse, ex vocis notione liquet ;quod genus arborum absque dubio olim in Germania, cum incultum adhue emet solum, uberius, quam hodie, succrevit. Nee in lens aliis gentibus erat; a singulari arborum aut luci genere nomina petita diis suis imponere sic Iupiter Fasit.vir cognominatus est Romanis a luco sum ei
sacro , ut tradit Plinius lib. I 6. cap. to. dc ultimo. Locrenisu. Sine υulnere mittes. putabam i gendum ; sine vulnere militis . qui ρ Iomnos dcc. ceciderat. Frensli.
idem Tacitus appellat , dc utroque modo alii etiam auctores. Dchena.
6 Incessisque itineri O praelis. J Sie
Iib. 13. Non ignaro duce nostro, qui Diapariter , O pugna composuerat exerentum. Curtius itineri simul paratus Opralia. Xenophon. 2. -ιδ sub fi
147쪽
Ioo C. CORNELII TACITI pars equitum, & auxiliariae cohortes ducebant; mox prima legio: & mediis impedimentis, sinistrum lintus unetvicesimani, dextrum quintani clausere. v c ei ima legio terga firmavit, post ceteri sociorum. Sed hostes, donec agmen per saltus porrigeretur in moti; dein latera, & frontem modice adsultantes,
tota vi novissimos incurrere; turbabanturque densis Germanorum catervis leves cohortes, cum Caesar advectus ad vicesimanos, voce magna, hoc illud temptu oblitteranda seditionis clamitabat: pergerent, pro'
perarent culpam in decus vertere. Exariere animis,
unoque impetu perruptum hostem redigunt in aperta , caeduntque : simul primi agminis copiae evasere silvas, castraque communivere. Quictum inde itcr. fidensque recentibus, ac priorum oblitus miles, insa hibernis locatur. Nunciata ea Tiberium laetitia curaque adfecere : gaudebat oppressam seditionem ;
sed quod largiendis pecuniis, & missione festinata fa
vorem militum quaesivisset, bellica quoque Germanici gloria, angebatur. Retulit tamen ad senatu nude rebus gestis, multaque de virtute ejus memoravit, magis in speciem vobis adornata, quam ut penitus sentire crederetur. Paucioribus Drusum & finem Illyrici motus laudavit; sed intentior, & fida oratione.
1 3 cum laque quae Gemanicus indulserat, servavit etiam
premum diem obiit, ob impudicitiam olim a patre Augusto Pandateria insula, mox opido Rheginorum, qui
r Leve, cohortes. J Intelliguntur eereri sociorum, de quibus paulo supra :qui leviter, neque legionariis armis, armati. Fremibemius. a Iulia ob impudiatriam. J Qui seminam hanc impudicitiae arguant, multi testes. Seneca de Benef. lib. ut . cap. D. -ου ustus suilia pranc parussimiu in publicum emisit, admissos gregatim adulteros, pererratam noctu niscomessarionibus urbem, forum ipsum ac Rastra , ex quibus pater legem de adis teriis tulerat , filia in stupra me se , cotidianum ad Marsam comtisum , cum ex adultera in au mariam versa iuromnis tirentia se,.b euera adultero petere
148쪽
ANNALIVM LIB. I. Iorsiculum fretum accolunt, clausa. Fuerat in matri
monio Tiberii florentibus Caio & Lucio Casari
bus, ' spreveratque ut imparem; nec alia tam inti tria Tiberio cauisa, cur Rhodum abscederet : imperium adeptus, extorrem, infamem, &post inter- tectum Postumum Agrippam, omnis spei egenam, inopia ac tabe longa peremit, obscura in fore ne cem longinquitate exsilii ratus. Par caussa saevitiae
in Sempronium Gracchum, qui familia nobili, sollers ingenio , & prave facundus , cam dem Iuliam in matrimonio M. Agrippae temeraverat. necis
vet. Plinius, Opis nos huim licentia exemplum non es a ud, quam
tum Mars diam littera istius dei s munt. Vel, ut clarissimus Torrentius emendat , illi ias riserabunt. etsi ego malim, degemunt. De hoc Marsua,
Praeter ea quae diri Antiquis, sidonius, Marsque timet manum ac ruden
Id est, tribunal metuit & sorum. E
ροπιι obsignatum memoria commetu.
vide Dionem lib. xv. G H. .r Vt imparem. J Taurum non ad illud jugum. Idem. θreveratque in imarem.J Lipsius ad libidinem refert. Ego ad generis claritudinem , quasi Livia Tiberium despiceret tanquam haud aequalem. Pichena. Genere dc familia. Magna te ambitio. Noliet lib. 2. Ann.
cap. 3. de Plancina. Vix Tiberio eun-eedere; tiberos ritis in multum rnfra δε- flectare. Et mox ibidem: Contra Dr-Ρ proavus eques Roman s Pomponatis Atticus dedecere claudiorum imagines videbarm. Adde l. 3.c. 23. 5c 2 .l.6,27.&2. Hilior. so. G uterus. Similitersere, sed magis merito, Fabia apud patrem suom conqueritur, quod juncta pari est. Freinuehemius. a Iaut ηIrurare exstia ratus.J Id est, diuturnitate. Nam relegata Iulia anno Dccx2vi II. ex quo ad hunc diem anni sere viginti. IV i. Longinqti tale exsiliis. J Credens hominibus. ob exsilium quod tam diu remotis is locis toleravisset, ejus iam sere oblitis, neminem maenopere in uisiturum esse, quomodo perierit.
remshemim. Neutrum placet. Cum dicit obscuram necem , intelligo causam necis. At non adeo remotum est
Rhegium ab domina urbe, ut si nota illi et publice foret, fama eius Romam tardius perveniret. Nec vero, utrum diu quis extilium toleraverit, an modo exierit, interest ad judicandum , fato an fraude humana petierit. Res igitur ipsa videtur velle. ut scribamus: Angivgis rare exitu. Quod enim non subito eam peremit, ita aegrum spiritum inter inopiam trahere aliquandiu passu est, donec contabesceret, eo speravit seposta consimul, ut sit aus lateret , quemadmodum illi. qui lentis & tabificis venenis grassan
Sempionium Graechum. J Velleius lib. posteriore : L xcti in Cras inus
149쪽
ror C. CORNELII TACITI is libidini sinis; traditam Tiberio, pervicax adulter
contumacia & odiis in maritum accendebat; litteraeque quas Iulia patri Augusto cum insectatione Tiseberii scripsit, a Graccho compositae credebantur. Igitur amotus Cercinam, Africi maris insulam, quatuordecim annis exsilium toleravit. Tunc milites ad caedem missi invenere in prominenti littoris nihil laetum opperientem. quorum adventu breve tempus petivit, ut suprema mandata uxora e ginariae per litteras daret: cerviccnique percussoribus obtulit, constantia mortis haud indignus Sempronio nomine; Vita degeneraverat. quidam non Roma eos milites,
sed ' ab L. Asprenate proconsule Africae missos tradidere , auctore Tiberio, qui famam caedis poste in A-sqsprcnatem ' verti, frustra speraverat. Idem annus novas caerimonias accepit, addito i sodalium Augustalium sacerdotio : ' ut quondam T. Tatius retinendis Sabinorum sacris 3 i tales Titios instituerat.' . sorte
nummos huius Gracchi, Tr. I MIRO
. c. id est, quatuorvis, quaestor designatus, in parte altera. DavI.:IvMI. x L psius. a L. . Amenate. ' Credo cognomen esse gentis Noniae. De Asprenatum claritudine di familia consulm Plinius lib. x . cap. VII. Suetonius in Aug. cap. m. Iam et Verti frustra fraverat.' Forte ullius Dra rit. Freti hemius. 3 Siaal. - IV latium sacerdotiis.
Idque exemplum placuit deinceps in omni bas Imperatoribus,qui facti Di - 4. Ita sodales Flavii, Hadrianales , tu, Antonini. passim in histo-
viva. I. Mu . Vt quondam T. Tatius. J Pugnae aperto mite lecum Tacitus . lib. 0. Hii loriarum': ubi vult sodales Titios, ita enim scrib. non Taties, calapid. & libris ; dictique a praeno'mine Tatiij institutos non retinendis sacris , sed memoriae Tatii lacrandae. Quae caussa. hoc quidem loco aptior erat ; Drtasse & vetior. Faces Mugustatis subdidere, quod J
eerritrum ut Romulus Taris regi, ita Ce
sar Tiberim Iulia genti foravit. Dionysius hanc rem non attigit, conten ius dixiss), honeste sepultum Tatiam, de quotannis ei publicas inserias fa
s Sodales Tarios. ' Hos se dictos nusquam praeterea legi : neque ficio. cur Titios scriptum non sit tmesius : sie enim Budae in Hungaria refert instit-
Sodalium Titiorum meminit Varro
quos dictos Titus axibus, iblitum
150쪽
sorte ducti e primoribus civitatis unus & viginti. Tiberius, Drususque , & Claudius, & Germani
cus adiiciuntur. Ludos Auguitates tunc primum coepta turbavit discordia, ex certamine histrionum.
Indulserat ei ludicro Augustus , dum Maecenati obtemperat citiato in amorem Bathylli : neque ipse
auguriis observari, lib. rv. Linguae Latinae sic ibit. Eodem spectat Lucanus l. 2. D doctus volucres augur servare sin stra x Septem in rue epulis sesis, Tituque s. les. Sed de nomine non contendo , qui centiariam Tatiensem di Titiensem pro
eadem a Tito Tatio lego , sed ab eodem Titiam cie iam, di Titiensem tritum , apud Pompeiam. In hoc haereo, quod Varro praedicto loco nullum de
ratio vethain secit, e cujus votis paulo ante Ieseri, quae suetam Romae dedicata. Magis autem miror Cornelium , qui tam sui dissimilis, hic Sabinorum sacris retinendis, a rege Tatio, α Historianim lib. ii. a Romulo, Tatii memoriae, sedato Tities institutos ponat: quorum alterutrum sit falsiina necelle est. Sane Romulus T. Ta- io funus amplissimum iaciendum a1ravit,& ejus manibus parentalia annua decrevit : at sacratorum s alium aut flaminum nulla apud Livium, Dionysiunt , Plutarchum penitus
mentio est. Certranius. Lipsius ait,
.pugnare secum Tacitum, euvi hic Sodales Titios institutos dicat, retinendis Sabinorum sacris at lib. 2. histor. Tatii Regis memoriae a Romulo Geratos. Iulius Salineis idem esse affirmat, propter regni societatem , atque utrobique id a Tacito dictum , it tantum scitetur , quo exemplo Tiberius sodales Augustales institue it. Nos ibit alia aliter pugnain con-eliabimus ut Tatius sodales quiem instituerit. patriis sacris retineri. dx , Romulus vero poli illius mortem eu solemnitate quadam confirmaverit , atque sacraverit , ut Sabinum populum eo magis deliniret. Prihe
I Tune primum ereptos. J Quomodo
id verum 3 siquidem ludi Augustilesiampridem inllituri celebratique, RAElio Tuberone , paullo Fabio Cosi. ut dixi supra. Rescribe igitur , Tunc
primum cura. idque Tacito iplo auctore, infra: Theatri licentia proxιmr
quod Octaviani tempori u Pantomimorum saltatio tritis ιncognita in usu
his hiones s vulgo enim in historia.
ut hie Tacito, misi entur eae N ea ieximii, Pylades & Bathyllus. Posterior, ignis de delicium Maecenati . Dionem non capiunt vulgo, qui hunc