Herodotos erklärt von Heinrich Stein 3. band Buch 5. und 6

221쪽

10 ἐποίεε και δμα ἐξείνιζε μεγαλοπρεπέως. και δή κου μάλιστα των μνηστήρων ηρέσκοντο Οι απ' Αωὶ νέων ἀπιγμένοι, καὶ τούτων μῶLλον Ἱπποκλείδης ὁ πισάνδρου καὶ κατ' ἀνδραγαθίην ἐκρίνετο καὶ μι τὀ ἀνέ-I29 καθεν τοῖσι ἐν Κορίνθω Κυφελέ σι ἐν προσήκων. δἐ ὴ κυρίη ἐγένετο των ημερέων τῆς τε κατακλίσιος

του γάμου καὶ ἐκφάσιος αυτου Κλεισθένεος τον κρίνοι - πάντων, θυσας βους εκατὰν ὁ Κλεισθένης ευωχεε5 αυτους τε τοῖς μνηστῆρας καὶ Σικυωνίους πάντας.

ώς δἐ ἀαδ δείπνου ἐγένοντο, οι μνηστῆρες ἔριν εἶχον ἀμφί τε μουσικῆ καὶ του λεγομένφ ἐς τὼ μέσον. προλύσης δἐ τῆς πόσιος κατέχων πολλὰν τοῖς ἄλλους ὁ γαποκλείδης ἐκέλευσέ οι τον συλητὴν αυλῆσαι ἐμμελείην,

IV 97 γνώμην - ἐς μέσον φέρω, VII 84 τίθημι τὰ πρῆγμα ἔς μ

222쪽

πειθομένου δἐ του αυλητέω ώρχήσατο. καί κως εωυτs 10μεν ἀρεστῶς ώρχέετο, ὁ δἐ Κλεισθέν ς ορέων ολον τὰ πρῆγμα υπώπτευε. μετὰ δε ἐπισχὼν ὁ Ἱπποκλείδης χρόνον ἐκέλευσέ or τινα τράπεζαν εσενεῖκαι, ἐσελθουσης δῶ τῆς τραπέζης πρῶτα μει ἐπ' αυτῆς δεχήσατο Θακωνικὰ σχημάτια, μετὰ δἐ ἄλλα Αττικά, τὼ τρίτον δἐ is την κεφαλὴν ἐρείσας επὶ την τράπεζαν τοῖσι σκέλεσι ἐχειρονόμησε. Κλεισθένης δῶ τὰ μει πρῶτα και τὰ δεύτερα ὀρχεομένου, ἀποστυγέων γαμβρὰν αν οἱ ετι γενέσθαι Ἱπποκλείδεα διὰ τήν τε ορχησιν καὶ την ἀναιδείην, κατε ε λυτόν, ου βουλόμενος ἐκραγῆναι ἐς αυτόW ώς 20

δἐ ῶδε τοῖσι σκέλεσι χειρονομήσαντα, ουκέτι κατέχειν

δυνάμενος εἶπε ,,ὼ παῖ πισάνδρου, ἀπωρχήσαό γε μειτον γάμον. ὁ δἐ Ἱπποκλείδης υπολαβών εἶπε ,,ου φροντἐς Ἱπποκλειδῖααδ τούτου μῶν τουτο νομί- 130ζεται, Κλεισθένης δῶ σιγὴν ποιησάμενος ελεξε ἐς μέσον τάδε. , ,ἄνδρες παιδὸς τῆς ἐμῆς μνηστῆρες, ἐγώ καὶ

πάντας Ῥέας ἐπαινέω καὶ πασι υμῖν, ει OIόν τε εἴη,

χαριζοίμην ἄν, μήτ ενα Ῥέων ἐξαἱρετον ἀποκρίνων 5 μήτε τους λοιποῖς ἀποδοκιμάζων. ἀλλ' ου γαρ oia Gἐστι μιῆς πέρι παρθένου βουλεύοντα πῶσι κατὰ νέον

ποιέειν, τοῖσι μἐν υμέων απελαυνομένοισι τουδε του γά

μου τάλαντον αργυρίου ἔκάμφ δωρεὴν δίδωμι τῆς ἀξιώσιος εἴνεκεν τῆς ἐξ ἐμευ γῆμαι καὶ τῆς ἐξ οἴκου ἀποδη- 1ο

γικῆς ὀρχήσεως ἡ καλουμέν η ω-

μέλεια, καθάπερ τῆς σατυρικῆς ῆκαλουμένη σίκιννις, τῆς δε κωμικῆς ὁ καλουμενος κόρδαξ. I ier

223쪽

μίης, του δἐ 'Ἀλκμέωνος Μεγακλέι εγγυῶ παῖδα την ἐμὴν Αγαρίστην νόμοισι τοωι Αθηναίων. φαμένου δε εγγυῆσθαι Μεγακλέος ἐκεκυρωτο ὁ γάμος Κλεισθένεῖ. III Aμφὶ μεν κρίσι των μνηστήρων τοσαυτα ἐγένετο, και -τω υλκμεωνέδαι ἐβώσθησαν ἀνὰ την Ἐλλάδα.

τούτων δε συνοικησάντων γένεται Κλεισθενης τε ὁ τὰς φυλὰς καὶ την δημοκρατέην Αθηναίοισι καταστήσας,5 ἔχων τὼ Ουννα απὰ του μητροπάτορος του Σικυωνίου

ουτός τε δη γίνεται Μεγακλέι καὶ Ἱπποκράτης, ἐκ δἐ Ἱπποκράτεος Μεγακλέης τε ἄλλος καὶ ωγαρίστη ἄλλη ἀαὰ τῆς Κλεισθένεος ωγαρίστης πουσα τὼ ουνομα, ησυνοικήσασά τε Ξανθίππου του Αρίφρονος καὶ εγκυος

10 ἐουσα εἶδε οφιν ἐν τφ υπνου ' ἐδόκεε δε λέοντα τεκεῖν καὶ μεπ' ὀλίγας ημέρας τίκτει Περικλέα Ξανθίππου 132 Μετὰ δἐ τὰ εν Μαραθῶνι τρῶμα γενόμενον Μιλτιάδ ς, καὶ πρότερον ευδοκιμέων παρὰ Αθηναίοισι, τότε μῶλλον αυξετο. αιτήσας δἐ νέας εβδομήκοντα καὶ στρατιήν τε καὶ χρήματα Ἀθηναίους, ου φράσας σφι ἐπ' b ῆν ἐπιστρατ ευσεται χώρην, ἀλλα φας αυτοῖς καταπλουτιειν ξν οι επωνται ' επὶ γὰρ χώρην τοιαυτην δή τινα

ἄξειν οθεν χρυσὰν ευπεπέως ἄφθονον οἴσονται λέγων τοιαυτα αἴτεε τὰς νέας. Αθηναῖοι δῶ τουτοισι ἐπαερ-

133 θέντες παρέδοσαν. παραλαβών δἐ ὁ Μιλτιάδ'ς την

Arist. Riv. 1037 ἔστι γυνή, ταειτε λέονθ' ἱεραῖς ἔν Αθήναις, πις περὶ τοῖ δῆμου πολλοῖς κώνωφι

μαχεῖται πιστε περὶ σκύμνοισι

βεβηκώς. Miltiades Fehise h Iag aut

224쪽

στρατιὴν ἐπλεε ἐπὶ Πάρον, πρόφασιν ἔχων ως οι Πάριοι υπηρων πρότεροι στρατευόμενοι τριήρεῖ ἐς Μαραθῶνα ἄμα τω Πέρσ=1. τουτο μἐν δὴ πρόσχημα λόγων , ἀτάρ τινα και εγκοτον εἶχε τoiσι Παρίοισι διὰ Αυ- bσαγόρεα τον Tισίεω, ἐόντα γένος Πάριον, διαβαλόντα μιν προς 'Fδάρνεα τον Πέρσην. ἀπικόμενος δἐ ἐς την ἔπλεε ὁ Μιλτιάδης τη στρατιῆ ἐπολιόρκεε Παρίους κατειλημένους ἐοῖς τείχεος, και ἐσπέμπων κήρυκα αἴτεε ἔκπιὼν τάλαντα, φάς, ην μη οι δῶσι, ODκ ἀπαναστή- 10σειν την στρατιὴν πριν ῆ ἐξέλη σφέας. οι δἐ Πάριοι ὁκως μέν τι δώσουσι Μιλτιάδy αργυρίου Ουδἐ διενοεῖντο, οι δἐ δκως διαφυλάξουσι την πόλιν, τουτο ἐμηχανέοντο, ἄλλα τε ἐπιφραζόμενοι, και τῆ μάλιστα εσκε ἔκάστοτε ἐπίμαχον τοῖ τείχεος, τουτο ἄμα νυκτι ἐλεί- 15ρετο διπλήσιον του αρχαίου. ἐς μἐν δὴ τοσουτο του 134 λόγου οι πάντες Ελληνες λέγουσι, τὰ ἐνθεῖτο δἐ --

τοὶ Πάριοι γενέσθαι ἄδε λέγουσι, Μιλτιάδη ἀπορέοντι

an grei mare Stello'; tu IV 62 7- ἐξηείρετο st. ἐξαείροντες : Eu I85 5.134. 2. Ephoros Fr. 107 ὁ δὲ Μιλτιάδης τῶν μεν ἄλλων νήσων τινὰς ἀποβάσεις ποιησάμενος ἐπόρθησε Πάρον δὲ ευδαιμονεστάτην καὶ μεγίστην οὐ σαν των κυκλάδων κα εζόμενος ἐπολιορκει πολύν χρόνον, τῆς οὐάττης εἴργων καὶ κατὰ γην μηχανήματα ἄγων. ἡδη δὲ των τειχῶν πιπτόντων, καὶ ἐπὶ το παραδιδόναι την πόλιν διωμολογημένων, ἴλης τινος ἐξ αυτομάτου περὶ την Μύκονον ἔξαφθείσης, οἱ μὸν Πάριοι

225쪽

226 - Σ - ἐλθεῖν ἐς λόγους αἰχμάλωτον γυναικα, εοῖσαν μἐν Πα- ο ρέην γένος, ουνομα δέ οι εἶναι πιμουν, Πναι δἐ υπο- ζάκορον τῶν χθονίων θεῶν. ταυτον ἐλθοῖσαν ἐς σφιν Μιλτιάδεω συμβουλῶσαι, εἰ περὶ πολλοs ποιέεται Πάρον ἐλῶν, τὰ ἄν αυτὴ υποθῆται, ταυτα ποιέειν. μετὰ δῶ την μῆν υποθέσθαι, τον δῶ ἀπεκδμενον ἐπὶ 10 τον κολωνὰν τον προ της πόλιος ἐόντα ερκος Θεσμωφδρου , μητρος υπερθορεῖν, ου δυνάμενον τας Θυ-

ρας ἀνοῖξαι οπερθορόντα δἐ ἰέναι ἐπὶ μέγαρον ὁτι-

δὴ ποιήσοντα εντός, ειτε κινήσοντά τι τῶν ἀκινήτων εἴτε οτιδήποτε πρήζοντα ' προς τῆσι Θυρῖσί τε γενέ- 15 σθαι, καὶ δκατε φρίκης αυτὴν υπελθουσης ὀπίσω τηναυτὴν οδὼν Ιεσθαι, καταθρώσκοντα ει την αιμασιὴν τον μηρον σπασθηναι' οι δἐ αυτὼν τὼ γόνυ προσπταῖ-

135 σαι λέγουσι. Μιλτιάδης μέν νυν φλαυρως ἔχων ἀπέπλεε ὀπίσω, ουτε χρήματα Αθηναίοισι ἄγων ουτε Πάρον προσκτησάμενος, αλλὰ πολιορκήσας τε Η καὶ εἴκοσι ημέρας καὶ δηιωσας την νῆσον. Πάριοι δἐ αυδδ-5 μενοι ώς ὴ υποζάκορος τῶν θεῶν δεμὼ Μιλτιδ κατηγήσατο, βουλουμενοί μιν αντὶ τούτων τιμωρήσασθαι, Θεο ὀπους πέμπουσι ἐς Λελφούς, ῶς σφεας ησυχίη ς πολιορκέ ς ἔσχε. επεμπον δῶ ἐπειρησομένους εἰ καταχρήσωνται την υποζάκορον τῶν θεῶν ώς ἐξηγησαμ 10 νην τοῖσι ἐχθροῖσι τῆς πατρίδος ὁ λωσιν καὶ τὰ ἐς ερ-

σενα γόνον ἄρρητα ιρὰ ἐκφήνασαν Μιλτιά . h δἐ Πο-

226쪽

θίη ουκ εα, φῶσα Ου Tιμουν εἶναι την αἰτίην τουτων,

στήσαντα επον εν στόμασι , G τε αλλοι καὶ μάλιστα

Ξάνθιππος ὁ ωρίφρονος, ος θανάτου υπαγαγών υπῖτον δῆμον Μιλτιάδεα ἐδίωκε τῆς Αθηναίων ἀπατης εia bνεκεν. Μιλτιάδης δὴ -τὼς παρεών -κ ἀπελογέετο γὰρ ἀδυνατος ἄστε σηπομένου του μηρου), προκειμένου δἐ αυτ ἐν κλίνη υπεραπελογέοντο οι φίλοι, της μάχης τε τῆς ἐν Μαραθῶνι γενομένης πολλὰ ἐπιμεμνημένοι

καὶ την Αον- αχεσιν, ως ελών Aῆμνον τε καὶ τισάμε- 10 νος τοῖς Πελασγοῖς παρέδωκε ωθηναίοισι. προσγενομένου ει του δήμου αὐτου κατὰ την ἀπόλυσιν του θανάτου, ζημιώσαντος ει κατὰ την ἀδικίην πεντήκοντα ταλάν-

sative Wie I 14 24. II 3 ib. VII 18 10 f. VIII 66 16. Dala die Verctei-

227쪽

τοισι, Μιλτιάδης μἐν μετὰ ταυτα σφακελέσαντός τε του Ib μηροῖ καὶ σαπέντος τελευτῆ, τὰ δε πεντήκοντα τάλαντα ἐξέτισε ὁ παις αυτου Κίμων.

εἰτε ων δὴ δικαίως εἴτε ἀδίκως ' τουτο γὰρ συκ ἔχω φράσαι, πλὴν τὰ λεγόμενα, οτι Ἐκαταioς μἐν ὁ ' η-5 σάνδρου ἔφησε ἐν τοῖσι λόγοισι λέγων ἀδίκως' ἐπείτε γὰρ

ἰδὲ ιν τους ΑΘ ναίους την χώρην, την σφίσι αυτοισι υπὰ

χεος του περὶ την ἀκρόπολίν κοτε ἐληλαμέκου, ταύτην ἰδεῖν τους Αθηναίους ἐξεργασμένην ευ, την πρότερον εἶναι 10 κακήν τε καὶ του μηδενὰς ἀξίην, λαβεῖν φθδνον τε καὶ πον τῆς γῆς, καὶ ουτω ἐξελαυνειν αυτοῖς Ουδεμίαν

erat.

228쪽

αλλην πρόφασιν προωχομένους τοὐς Αθηναίους. ώς δἐ αυτοὶ υθηναῖοι λέγουσι, δικαίως ἐξελάσαι. κατοικημένους γὰρ τους Πελασγους υπῖ το 'Fμησσφ, ἐνθευτεν ὁρμεομένους ἀδικέειν τάδε. φοιτῆν γὰρ αἰεὶ τὰς σφετέρας Θυ- lb

γατέρας τε και τους παῖδας ἐπ υδωρ επὶ την Ἐννεάκρου - νον ου γὰρ δη ειναι τουτον τον χρόνον σφίσι κω ουδὴ τοῖσι ἄλλοισι Ἐλλησι οἰκέτας ' δκως δἐ ελθοιο αυται,

τοῖς Πελασγοῖς υαδ υβριός τε καὶ ὀλιγωρίης βιωθαι

σφέας. καὶ ταυτα μέντοι σφι ουκ ἀποχρῆν ποιέειν, ἀλλα 20 τέλος καὶ ἐπιβουλεύοντας ἐπιχείρησιν φανῆναι ἐπ' αυτο- φωρφ. ὲωυτοῖς δἐ γενέσθαι τοσουτο εκείνων ἄνδρας ἀμείνονας, ὁσου παρεῖν ἐωυτοισι ἀποκτεῖναι τοῖς Πελασγούς.

ἐπεί σφεας ἔλαβον ἐπιβουλεύοντας, Ουκ ἐθελῆσαι, αλλά σφι προειπεῖν ἐκ της γης ἐξιέναι. τοὐς δἐ ουτω δ' ἐκχω- 25ρήσαντας ἄλλα τε σχειν χωρία καὶ δὴ καὶ μνον. ἐκεῖνα μἐν δὴ Ἐκαταioς ελεξε, ταυτα δἐ Αθηναῖοι λέ- 138

γουσι. Οι δἐ Πελασγοὶ οDτοι Αῆμνον τότε νεμύμενοι καὶ βουλόμενοι τοὐς Αθηναίους τιμωρήσασθαι, - τε ἐξεπιστάμενοι τὰς Αθηναίων ὁρτής, πεντηκοντέρους στη -

229쪽

5 σάμενοι ἐλόχησαν Αρτέμιδι ἐν Βραυρῶνι ἀγουσας ὁρτὴν

τὰς τῶν 'AIηναίων γυναικας, ενθεῖτεν δἐ dρπάσαντες τουτέων πολλὰς οἴχοντο ἀποπλέοντες, καἱ σφεας ἐς Α μνον ἀγαγόντες παλλακὰς εἶχον. ώς δἐ τέκνων αὐταιαι γυναῖκες υπεπλήσθησαν, γλῶσσαν τε την ωττικὴν 10 καὶ τρ3πους τοὐς Αθηναίων ἐδίδασκον τοῖς παiδας. οι δἐ Ουτε συμμίσγεσθαι τοῖσι ἐκ των Πελασγίδων γυναικῶν παισὶ ζθελον, εἴ τε τύπτοιτό τις αὐτῶν ὁπ' ἐκείνων τινός, εβοήθεόν τε πάντες καὶ ἐτιμώρεον ἀλλήλοισι καὶ δὴ καὶ ἄρχειν τε τῶν παίδων Οι παῖδες ἐδι- 15 καίαν καὶ πολλὴν ἐπεκράτεον. μαθόντες δἐ ταὐτα οι Πελασγοὶ ἐωυτῶσι λόγους ἐδίδοσαν ' καί σφι βουλευομένοισι δεινόν τι ἐσέδυνε, εἰ δὴ διαγινώσκοιεν σφίσι τε βοηθέειν Οι παiδες προς τῶν κουριδιέων γυναικῶν τοῖς παῖδaς καὶ τούτων αυτίκα δρχειν πειρτατο, τί δὴ ἀν- 20 δρωθέντες δῆθεν ποιήσουσι. ἐνθαλα ἔδοξέ σφι κτείνειν τοῖς παῖδας τοὐς ἐκ τῶν Αττικέων γυναικῶν. ποιεῖσι δὴ ταῖτα, προσαπολλύουσι δέ σφι καὶ τὰς μητέρας. ααδ τούτου δῶ του ἔργου καὶ του προτέρου τούτων, τὰ ἐργάσαντο αι γυναῖκες τοῖς ἄμα Θδαντι ἄν- 25 δρας σφετέρους ἀποκτείνασαι, νενόμισται ἀνὰ τὴν Ἐλ- 139 λάδα τὰ σχέτλια εργα πάντα Αήμνια καλέεσθαι. ἀποκτείνασι δἐ τοῖσι Πελασγοῖσι τοῖς σφετέρους παῖδας τε καὶ γυναῖκας οἴτε γη καρπὼν ἔφερε οἴτε γυναῖκες τε

230쪽

καὶ πῶμναι ομοίως ετικτον ώς προ τ . πιεζόμενοι δἐλιμφ τε καὶ ἀπαιδίη ἐς Λελφοῖς επεμπον λυσιν τινὰ 5αιτησόμενοι των παρεόντων κακῶν. ὴ δἐ Πυθίη σφέας ἐκέλευε υθηναίοισι δίκας διδόναι ταυτας τὰς αν αυgoi

'gθηναῖοι δικάσωσι. ῆλθόν τε δὴ ἐς τὰς Αθήνας οι Πελασγοὶ καὶ δίκας ἐπηγγέλλοντο βουλόμενοι διδόναι

παντὰς τοῖ ἀδικήματος. υθηναioι δἐ ἐν τφ πρυτα- 10 νηίου κλίνην στρώσαντες ώς ειχον κάλλιστα καὶ τράπεζαν ἐπιπλέην ἀγαθῶν πάντων παραθέντες, ἐκέλευον τοῖς

Πελασγοῖς την χώρην σφίσι παραδιδόναι Ουτω εχουσαν.

τέρην, τότε παραδώσομεν. τοῖτο ειπαν ἐπιστάμενοι

Μιλτιάδης ὁ Κίμωνος ἐτησιέων ανέμων κατεστηκότων νηὶ κατανύσας ἐξ Ἐλαιουντος τοῖ ἐν λωσον σφ ἐς βAῆμνον προηγόρευε ἐξιέναι ἐκ τῆς νήσου τιῶσι ΙΠλασγοισι, ἀναμιμνήσκων σφέας τὼ χρηστήριον, τὰ Ου- δαμὰ ξλαισαν σφίσι οι Πελασγοὶ ἐπιτελέεσθαι. πιφαιστιέες μέν νυν ἐπείθοντο, Μυριναῖοι δἐ ου συγγινωσκόμενοι εἶναι την περσόνησον ωττικὴν ἐπολιορκέοντο, ἐς 10ο καὶ αυτοὶ παρέστησαν. Οἴτω δὴ την Αῆμνον ἐουχον Αθηναῖοί τε καὶ Μιλτιάδης.