Herodotos erklärt von Heinrich Stein 3. band Buch 5. und 6

51쪽

ἐς την Ματιηνὴν γην σταθμοί εἰσι τέσσερες καὶ τριήκοντα, παρασάγγαι δε επτὰ καὶ τριήκοντα καὶ εκα-τόν. ποταμοὶ δε νηυσιπέρητοι τέσσερες δια ταυτης

ήέουσι, τους πῶσα ανάγκη διαπορθμευσαί ἐστι, πρῶ-2b τος μἐν Ἀγρις, μετὰ δε δεύτερός τε καὶ τρίτος ώυτὸς

52쪽

ουνομαζόμενος, Ουκ ώυτὰς ἐών ποταμὸς δἐ ἐκ του αυτου ὐγέων. ὁ μεν γαρ πρότερος αυτῶν καταλεχθεὶς ἐξ Ἀρμενίων ζεει, ὁ δ' υστερος ἐκ Ματιηνῶν δ δε τέταρ-

τος των ποταμῶν Ουνομα ἔχει Γυνδην, τον Κῆρος διέλαβέ κοτε ες διώρυχας εξηκοντα καὶ τριηκοσίας. ἐκ δε ταυ- 30της ες την Κισσίην χώρην μεταβαίνοντι ἔνδεκα σταθμol, παρασάγγαι δε δυο καὶ τεσσεράκοντα καὶ ημισύ ἐστι ἐπὶ ποταμὼν πιάσπην ἐόντα καὶ τουτον νηυσιπέρητον,εά ψ Σουσα πόλις πεπόλισται. ουτοι οι πάντες στα οἱ εἰσι ἔνδεκα καὶ εκατόν. καταγωγαὶ μεν νυν σταθμῶν 35 τοσαυταί εἰσι ἐκ Σαρδίων ἐς Σουσα αναβαίνοντι. εἰ δε 53

ὀρθῶς μεμέτρηται η οδω ὴ βασιληίη τοῖσι παρασάγ-

Ἀσι καὶ ὁ παρασάγγης δυναται τριήκοντα στάδια, ῶσπερ Ουτός γε δυναται ταυτα, εκ Σαρδίων στάδιά ἐστιες τα βασιλοια τα Μεμνόνια καλεόμενα πεντακόσια καὶ Ι

202 16. 29 s. S. I 189.

διν ἔτι ἀποφαίνουσι δι' ης την στρατιὰν ηγαγε, τα ἐπίτομα ἐκλεγόμενος της χώρας ' τέτμηται δὸ

53쪽

τρισχίλια καὶ μύρια, παρασαγγέων ἐόντων πεντήκοντα καὶ τετρακοσίων. πεντήκοντα δε καὶ ἔκατὰν στάδια ἐπ

54 ἐνενήκοντα. ουτω του Μιλησίου Αρισταγόρθ ειπαντι προς Κλεομένεα τον Αακεδαιμόνιον εἶναι τριῶν μηνῶν την ἄνοδον την παρὰ βασιλέα ὀρθῶς εἴρητο. εἰ δέ τις το ἀτρεκέστερον τούτων ετι δίζηται, εγῶ καὶ τουτο5 σημανέω την γὰρ ἐξ Ἐφεσου ἐς Σάρδις οδὼν δει προ λογίσασθαι ταύτy. και δὴ λέγω σταδίους ειναι τοῖς παντας α αδ θαλάσσης τῆς Ἐλληνικης μέχρι Σούσων τοῖτο γὰρ Μεμνόνιον ἄστυ καλέεταιὶ τεσσεράκοντα καὶ τετρακισχιλίους καὶ μυρίους oι γὰρ ἐξ εφέσου ἐς Σάρ-

10 δις εἰσὶ τεσσεράκοντα καὶ πεντακόσιοι στάδιοι, και --

τω τρισὶ ὴμέρῖσι μηκύνεται η τρίμηνος οδύς. 55 Ἀπελαυνόμενος δἐ ὁ Ἀρισταγόρης ἐκ τῆς Σπάρτ'ς ηιε ἐς τὰς Αθήνας γενομένας τυράννων ώδε ἐλευθέρας.

ἐπεὶ Ἱππαρχον τον Πεισιστράτου, Ἱππίεω δἐ του τυ-

ἐν Σούσοισι τοῖσι Μεμνονίοισι.

11. Xen. Heli. IIl 2 11 snηλθεν εἰς 'εφεσον, η ἀπέχει ἀπο Σάρδεων τριων ἡμερῶν ὁδόν.

54쪽

ράννου αδελφεόν, ἰδόντα ἔφιν ενυπνίου του εωυτου πά- ,εῆ ἐναργεστάτην κτείνουσι Αριστογείτων καὶ Αρμόδιος, 5 γένος ἐόντες τὰ ἀνέκαθεν Γεφυραῖοι, μετὰ ταυτα ετυ

λα και μῶλλον η προ του. ὴ μέν νυν ἴφις του Ἱππάρ- 56χου ενυπνίου ζ' ηδε. ἐν τῶν προτέρy νυκτὶ των Πανα- θναίων ἐδόκεε ὁ 1ππαρχος ἄνδρα Οι ἐπιστάντα μέγαν

στογείτων, Ῥrε τον τύραννον κτανέτην Ἱσονόμους τ' Αθήνας ἐποιησάτην. b. ἔναργὴς stetit ost von fleuili

'Iσαγόρης, 80 Θήβη τε και Αἴγινα, 82 Aαμίης τε και Αὐξησίης , I. iκλέοβίν τε και Βίτωνα. VI 58 αν- δρα τε καὶ γυναῖκα, VI 94. VII 8, 10β Aατίς τε καὶ ωρτnφρένης, VIII 34 Σπερθίης τε-καὶ Βουλις, VIII111 πειθώ τε καὶ αναγκαίην undπενίην τε καὶ αμηχανίην, VI l l 98 ἄμπωτίς τε καὶ ὐπίη, das stehenile γῆ τε καὶ ὐδωρ u. n. 6. τὰ ἀνέκαθεν ουπιτα ανωθεν, ' in Bogug aiis altere Herkunst, von Sei-

55쪽

5 τλῆθι λέων ἄτλητα παθών τετληότι θυμψ'

ουδεὶς ανθρώπων αδικῶν τίσιν Ουκ ἀποτίσει.

ταῶτα δέ, ώς ὴμερη εγένετο τάχιστα, φανερὰς ἰν υπερ- τιθέμενος ὀνειροπόλοισι ' μετὰ δἐ ἀπειπάμενος την ἴφιν 57 ἐπεμπε την πομπήν, ἐν τy δὴ τελευτ*. Οι δἐ Γεφυραῖοι, των ἰσαν Οι φονέες οι Ἱππαρχου, ώς μἐν αυτοὶ

λέγουσι, ἐγεγόνεσαν εξ Ἐρετρίης την αρχήν, ώς δἐ ἐγὼ

ἀναπυνθανόμενος ευρίσκω, ἰσαν ωοίνικες των συν5 Kάωψ ἀπικομένων ΙΦοινίκωνl ἐς γζν την νυν Βοιωτίην καλεομένην, οἴκεον δἐ τῆς χώρης ταύτης ἀπολαχόντες

56쪽

την -ναγρικὴν μοῖραν. ἐνθευτεν δἐ Καδμείων πρότερον ἐβαναστάντων υπ Ἀργεέων, οι Γεφυραῖοι Ουτοι δευτερα υπὴ Βοιωτῶν ἐξαναστάντες ἐτράποντο ἐπ θη- νέων. Ἀθηναῖοι δέ σφεας ἐπὶ ργητοῖσι εδέξαντο σφέων 10αυτῶν Πναι πολιήτας, πολλῶν τεων και Οὐκ αξιαπηγήτων ἐπιτάξαντες εργεσθαι. οι δἐ ωοίνικες Ουτοι οι συν Κάδμφ 58 ἀπικόμενοι, τῶν ησαν οι Γεφυραῖοι, ἄλλα τε πολλὰ οικησαντες ταυτην την χώρην ἐσῆγαρον διδασκαλια ες τους Ἀλλ νας καὶ δη καὶ γράμματα, ουκ εόντα πριν Ἐλλησιώς ἐμοὶ δοκέειν, πρῶτα μεν τιῶσι καὶ ἄπαντες χρέονται βωοίνικες μετὰ δἐ χρόνου προβαίνοντος ἄμα τῖ φω-

8. S. Eu e. 61 6.

57쪽

Ἐλληνων 'γωνες, οῖ παραλαβόντες διδαχῆ παρὰ των

10 Φοινίκων τὰ γράμματα, μεταρρυθμίσαντές σφεων ὀλέ- γα πρεοντο, χρεομενοι δε ἐφάτισαν, ῶσπερ καὶ τι δέ-καιον εφερε, ἐσαγαγόντων σοινίκων ες την Ἐλλάδα, ωοινικήια κεκλῆσθαι. καὶ τὰς βίβλους διφθέρας κα-

δε και το κατ ἐμε πολλοι των βαρβάρων ες τοιαυτας

Aristot. Metaph. I 4 o μὸν ρυγος ἔστεν- διαφέρει γὰρ τὸ μ ἐν γ τοὐ ν σχήματι. Da die helleni-

58쪽

Πολυδώρου τού Κάδμου. ετερος δε τρίπους ἐν εωμέτρs 60τδνω λέγει Σκαῖος πυγμαχέων με εκηβόλφ γαόλλωνι νικησας ἀνέθηκε τεῖν περικαλλες ἄγαλμα. αioς δ' αν εἴη ὁ Ἱπποκόωντος, εἰ δη ουτός γ ἐστὶ β

κεδαιμόνιοι συμμαχία τ' ἀνέθεν Βῶρον απ' Ἀργείων καὶ Αθαναίων καὶ γάνων.

59쪽

μουναρχέων ανέθηκε τεὶν περικαλλἐς αγαλμα 5 εαὶ τούτου δὴ του Ααοδάμαντος τῶ Ἐτεοκλέος μουναρχέοντος ἐξανιστέαται Καδμεῖοι υα υργείων καὶ τράπονται ἐς τοὐς Ἐγχελέας. Οι δἐ Γεφυραioι υπολειφθέντες υστερον υπὰ Βοιωτῶν ἀναχωρέουσι ἐς Αθήνας - καί σφι ιρά ἐστι ἐν γλ νῖσι ι detμένα, των Ουδἐν μέτα

10 τοῖσι λοιποισι Αθηναέοισι, αλλα τε κεχωρισμένα τῶν

12 Ζηνὶ θεῶν βασιλεῖ μ' ἀκροθί

60쪽

Η μεν δὴ ἴφις τοῖ Ἱππάρχου ενυπνίου, και Οι Γε- 62φυραῖοι δυο ἐγεγόνεσαν, των ησαν οι Ἱππαρχου φονέες, ἀπήγηται μοι ' δει δἐ προς τούτοισι ετι ἀναλαβεῖντον κατ' ἀρχὰς ηια λέξων λόγον, ως τυράννων ὐλευθερώθησαν Αθηναῖοι. Ἱππίεω τυραννεύοντος καὶ ω- 5 πικραινομένου Ἀθηναίοισι δια τον Ἱππάρχου θάνατον, άλκμεωνίδαι γένος ἐόντες Αθηναῖοι και φευγοντες Πεισιστρατίδας, ἐπείτε σφι ἄμα τοῖσι ἄλλοισι Ἀθηναίων φυγουσι πειρεομένοισι κατὰ τὼ ἰσχυρὼν ου προεχώρεε ὴ κάτοδος, ἀλλα προσέπταιον μεγάλως πειρεδμενοι κατιέναι 10- τε καὶ ἐλευθεροῖν τὰς Αθήνας Αειψύδριον τὼ οπἐρ Παιονίης τειχίσαντες, ἐνθαλα οι Αλκμεωνίδαι παν

Αργους πισαμενόν, ἔκ δὲ τῆς

Eunde sitit: AIαῖ, Αειφυδριον προδωσοαιρον, ολυς ἄνδρας ἀπωλεσας, μάχεσθαι χροθούς τε καὶ εὐπατρίδας, ω τότ' ἔδειξαν