장음표시 사용
271쪽
ἔτι του μη τι τα πράττειν σφίσι καταλειπομενης.
ἐγεγόνει δὲ καὶ τβ βασιλεῖ των Ρωμαίων υπὲρ της σπι/ωμοσίας ταύτης η μην- παρα των ἐκ Φιδηνης φίλων, ω ' -δ αυτος ἔτι διαμελλησας δέχευα τας του Φουφεττίου προκλήσεις ἐπεὶ ε συνῆλθον εχτο μετ ξλτων - τοπέδων χωρίον ἐπαγόμενοι συμβουλους κάτεροι τους φρονησαι τὰ δέοντα ἱκανούς, ἀσπασάμενοι πρῶτον ἀλληλους πρότερον εἰώθεσαν καὶ φιλοφρονηθέντες τὰς ταιρικάς τε καὶ συγ-I γενικας φιλοφροσυνας διεaέγοντο περὶ των διαλυ- σεων. ηρχετο δ' ο λβανος πρότερος τοιάδε λεγων υναγκαῖον εἶναί μοι δοκεῖ τὰς αἰτίας πρῶτον ἐπι- Mi iiDι, δι' ας ἐγὼ πρωτος ηξιωσα περὶ καταλυσε
του πολεμου διαλεγεσθαι οἴτε μάχη κρατηθεὶς φ . 1 υμῶν Ουτε ἐπισιτισμους εἰσάγεσθαι κωλυομενος ουτε εἰς αλλην κατακεκλεισμένος ἀνάγκην ουδεμίαν, ναμ με υπ0λάβtΠε της μεν ικεια δυνάμεως ο δε- νειαν κατεγνωκοτα, την δὲ ἡμετέραν ἰσχυν δυσκαταγωνιστον εἶναι νομίζοντα εὐπρεπῆ ζητεῖν ἀπαλλαγην20 του πολέμου. ἀφόρφοι γαρ αν γένοισθε πο βαρύτητος, εἰ τι πεισθείητε περ ημῶν τοιοsτον καὶ ουθενῶν ων μετρί- πομείνωτε ποιε , v κρατουντες ηδη φ πολέμω. - δη μ.ουν τα ψευδεῖς αἰτίας εἰκάζητε περὶ της εμης προαιρεσεως, δι' ας ἀξιῶ κατα- 2 λυσασθαι τον πόλεμον, ἀκουσατε τὰς αληθεῖς' ἐγὼ στρατηγο αποδειχθεὶς υπὸ της πατρίδος αυτοκράτωραμα τω παραλαβεῖν τρο ἀρχ' ἐσκόπουν τίνες ηοαναι συντ ῶζασαι τας πόλεις μῶν προφάσεις ορῶν δὲ μικρὰς καὶ φαυλας καὶ Ουχ ἱκανὸς διελεῖν τοσαs 42230 την φιλίαν καὶ συγγενειαν ου τα κράτιστα γουμηνουτευλβανοῖς ουτ υμῆς βουλευσασθαι ἔτιχε μἀλ- λον ἔγνων τοὐτο - πολλο κατέγνω αμφοτέρων
272쪽
219ημῶν μανίαν, πειδη παρῆλθον ἐπὶ τὸ πράγματα καὶ πεῖμαν ἐλάμβανον της ἐκ το προαιρέσεως. -υγα ἐν τοῖς ἰδίοις υτ' ἐν τοῖς κοινοῖς συλλόγοις ὁμονοουντας υπὲρ του πολέμου παντας λβανους ἐώρων, μακρp δ' ἔτι - α ἀνθρωπίνου λογισμου καταλαμβανομενων χαλεπων - δα μόνιοι σημεῖα,οποτε χρησαίμην σφαγίοις περὶ μάχης, χαλεπωτερα
γινόμενα πολλην δυσθυμία παρεῖχέ μοι καὶ μνχανίαν. ἔνθυμουμενος δη ταμα τῆς με ἐπὶ τους ψ23 αγῶνας σῆς ἐπέσχον, ἀναβολὰς δὲ καὶ διατριβὰς 10 μοι μην - πολέμου προτέρους μῆ οἰδμενος αρξειν των περὶ φιλίας λογον καὶ ἔδει γε, φ υλλε, τοsτο ποιεῖν μὰς ποίκου οντας μῶν καὶ μη περιμένειν ως η μητρόπολις αρξει. ὁσης γαρ ξιos τιμης τυγχάνειν οἱ πατέρες παρὰ τῶν ἐγγόνων, -- βσαυτης οἱ κτίσαντες τὰς πόλεις παρα των ποίκων.
ἐν ημεῖς μελλομεν καὶ παρετηρουμεν ἀλληλους, ποτεροι των ευγνωμόνων α σι ργων, ἐτερα τις μας νάγκη κρείττων παντος ανσρωπίνου λογισμου περιλαβοῶσα συνάγει ἐν γ πυ- 20θόμενος ἔτι λανθάνουσαν μας οὐκέτ φόμην δεῖν της ευπρεπεια των διαλλαγῶν στοχάζεσθαι δειναὶ γαρ ω Τύλλε, μηχαναὶ πλέκονται καθ' ημῶν καὶ δόλος φυκτος ἔρραπται κατ' αμφοτέρων, ς ἔμελλεν ἀκονιτὶ καὶ διχα πόνου πάντα συντρίψειν καὶ 25 διαφθερεῖν μῶν τα πράγματα πυρος η 0ταμ0sδίκην ἐμπεσων δημιουργοὶ δὲ των ἀνοσίων βουλευμάτων ωὶ ο δον--ατοι Φιδηναιων τε κῶ Ουιεντανῶν συνελθόντες. 4στις δὲ ὁ της ἐπιβουλῆς υτων τρόπος - καὶ πόθεν εἰς ἐμὲ η των κἀπορρσω βουλευμάτων γνωσις ἐλήλυθεν κού
273쪽
VIII. αυτ εἰπὼν δίδωσι των παρόντων τινὶ ἀναρομαι τὰς ἐπιστολὰς, ας αυτ κεκομικώς τις ωγχανε παρὰ των ἐν Φιδηνα ξένων καὶ τον κομίσαντα αυτὰς παρηγαγεν ἀναγνωσθεισῶν δὲ τῶν
ἐπιστολῶν καὶ τολάνδρος ἐξηγησαμενου πάντα μακαρ των ἐπιθεμένον αὐτὰς ἀπο στόματος κουσεν
ἐκπληξεώς τε μεγάλης κατασχουσης Τους κουοντας, οἱ εἰκος ἐπὶ τηλικουτω κακῶ παρ' ἐλπίδας ἀκουσθέντι, μικρον ἐπισχον ὁ Φουφέττιος πάλιν ἔλεξει 10υκηκοατε τας αἰτίας, ανδρες Ῥωμαῖοι, δι' ας ἐγὼ τέως μὲν ἀνεβαλόμην του προλυμ αγῶνας, νυν καὶ των πιρὶ φιλίας ἡξίωσα πρότερος αρχειν λόγων. υμεῖς δὲ τὸ μετὰ τούτο ηδη σκοπεῖσθε ποτερον οtεσθε δεῖν περὶ βοιδίων καὶ προβάτων αρπαγη ἄσπειστον i5 πόλεμον φυλάττειν πρὸς τους κτίσαντας καὶ πατέρας, ἐν καὶ κρατηθέντες ἀπολεῖσθε καὶ κρατησαντες, η διαλυσάμενοι τηρο προς τους συγγενεῖς χθραν μεθ' ημῶν ἐπὶ τους κοινοῖς ἐαθρους χωρεῖν, οῖ γε μόνον ἀποστασιν ἐβουλευσαν ἀφ' -- αλλὰ καὶ 42520 ἐπανάστασιν , υτ πεπονθότες δεινον ουδὲν ουτε
μὴ πάθωσι δεδιότες , καὶ Ουδ' ἐκ του φανερολει θ ο μω λ ο κοινὸς ἀξιοῖ του πολεμου νόμος, ἀλλ' υπο σκότους,, αν ῆκιστα πίδοιτό τις αυτῶν την ἐπιβουλην καὶ φυλάξαιτο ἀλλα γαρ ὁτι μὲν ἐπὶ25 τους ἀνοσίους ανθρώπως ἰτέον μῖν α σρ σπουδῆκαταλυσαμ ε 1 Ωις τα εχθη μανίας γαρ θάτερα ἀξιουν ώς ἐγνωκόσιν μω καὶ ποιησουσιν , ουδεν δέομαι πλείω λέγειν καὶ παρακελευεσθαι οὐδὲ τρόπον αἱ διαλυσεις καλαὶ καὶ συμφερουσαι γένοιντ αν ἀμφο-30 τέραις ταις πόλεσι τοsτο γαρ ἴσως ποθεῖτε ἀκουσαι
πάλαι νυν ηδη πειράσομαι λέγειν ἐγὼ νομίζω κρα- τωτας μὲν εἶναι διαλλαγας καὶ πρεπωδεστάτας συγ-
274쪽
γενεσι και φίλοις προ αλληλους, εν αἷς ουδεν ἐστιν ἔγκοτον ουτε μνησίκακον ἀφέσεως απασι προς ἄπαν-
426 τας υπὲρ ν ἔδρασαν η μαθον αδόλου γινομέiniri ηττον ἡν τούτων ευ ρεπεῖς, ἐν αἷς το μὲν πλῆθος απολύεται, των ἐγκλημάτων, οἱ ι , ἀδικη ναν- ἀλλήλους ἀναγκάζονται δίκας πήχειν --κρινόμενοι καὶ νόμω τουτων δη των διαλλαγῶν ἐμοὶ μὲν δοκεrχρηναι τὰς ευπρεπεστέρας καὶ μεγαλοφυροτέρας ημῆέλέσθω καὶ γνωμην θέοθαι περὶ μηδενος ημας ἀλληλοις μνησικακεῖνό συ δ' εἰ μη βούλει διαλλάτ- 10
τεσθαι τοίτον τον τρόπον, ω υλλε, ἀλλα καὶ διδόναι δίκας καὶ λαμβάνειν ἀυοιωτους ἐν ταῖς αωαwπαρ' ἀλληλων, λοφοι καὶ τιάτα -- εἰσιν πι--βανοὶ τα κοινὰ ἔχθη προκαταλυσάμενοι εἰ δε τινας ἔχεις παρὰ ταυτας λέγειν τέρας εἴτε καλλίους διωλ- 1ο γας με δισιαι--ας, - ἀν- Hus φέρων εἰς
μέσον καὶ πολλην νοι χάριν εἴσομαι.
VIIII. αυτ εἰπόντος του Φουφεττίου παραλαβὼν τον λόγον των Ῥωμαίων βασιλ- ωξε Καὶ ἡμεῖS , ω Φουφέττιε , βαρειαν πελαμβάνομεν η- 20 καταλήψεσθαι, συμφορὰν, εἰ φ αῖματος κιά φόνων ἀναγκασ-ημεν κρῖνοι το συγγενη πόλεμον, κὐυπο των ιερῶν πότε τὰ προπολεμια θυοιμεν ἐκωλυύμεθα ἄρχειν μάχης τάς τε απορρητους Φιδηναίων κα λοφντανῶν συνωμοσίας, ας ἐπ' ἀμφοτέροις - bσυνωμοσαν, λίγω πρότερόν σου πεπυσμεθα παράτων ἐκεῖθεν ξένων καὶ ου αφύλακτοι προς αὐτάς ἐσμεν, ἀλλ' ὐπα-ν τε μηδὲν αὐτοὶ κακον -- κείνους τιμωρησασθαι της ἐπιβουλης ἰώως παρεσκευάσμεθα ου ηττόν τε σου καταλύσασθαι τον
πολεμον μα- μαλο φλα των πλω ἐβουλόμεθα πρότεροι δὲ πρεσβεύεσθαι περὶ διαλλαγῶν
275쪽
ου ηξιουμεν, ἐπείπερ οπιδ ηρξαμεν αὐτοὶ πρότεροι του πολεμου, ἄρξαντας ημυνάμεθα ἀποτιθεμέ- ωου δὲ ἡμῶν τὰ -- δεχόμεθα τὰς προκλησει ασμε--γι καὶ περὶ διαλλαγῶν μὲν ἀκριβολογουμεθα, 4285 ἀλλα τὰς κρατίστας τε καὶ μεγει οφυροτάτας δε,-- παν ἀδίκημα καὶ παλαμάρτημα της Ἀλβα ων πολεως ἀφιέντες, εἰ δη κά κοινα χρ καλεῖν πόλεως αμαρτηματα , ων ὁ στρατηγος μῶν Κλοίλιος αἴτιος. 0ς,πὲρ ἀμφοτέρω ημῶν ου μεμπτὰς τέτικε δί-i inii, ij θεοῖς ἀφείσθω δη πασα ἐγκλήματος ἰδίου
τε καὶ κοινου πρόφασις καὶ μηδενος ἔτι μνημη των παρεληλυθοτων ε στω κακῶν - καὶ σοὶ, ω Φουφέττιε, δοκεῖ ἀλλ' οὐκ α χρη τουτο μον- μα -οπεῖν , πως ν την παροὐσαν χθραν διαλυσαιμεθα
i5 προς ἀλληλους, ἀλλ', μηδ' αυθίς ποτε πολεμήσωμεν ἔτι δεῖ παρασκευάσασθαι - γὰρ ἀναβολὰς ποιησόμενοι τῶν κακῶν συνεληλυθαμεν , ἀλλ' ἀπαλλαγάς. τίς ουν η βεβαία του πολέμου κατάλυσις ἐσται - τί παρασχοντες εἰς τὰ πράγματα κάτεροι νυν 20 τε - εἰς τον ἀεὶ χρόνον ἐσόμεθα φίλοι, ἡ μὲν παρέλιπες, ῶ Φουφέττιε, ἐγὼ δ' ἔτι καὶ τοsτο προσθεῖναι πειράσομαι. εἰ παυσαιντο μὲν ωβα-- νοῶντες Ῥωμαίοις ἐφ' οἱς εχουσιν ἀγαθοῖς, - ανευ 429 μεγάλων κινδύνων καὶ πονων πολλῶν αυτὰ κτη - 25 μενοι, οὐδὲν γουν πεπονθότες - -- ουτ μεῖζον ουτε ἔλαττον κακον δια τουτο μισεῖτε ημῆς, τι δοκοῶμεν ἄμεινον μῶν πράττειν παύσαιντο δε ' - μαῖοι λ' --ίας ἔχοντες Ἀλβανοῖς ς ἐπιβουλεύειν- τας εἰ σφισι καὶ φυλαττόμενοι καθάπερ ἐχθρούς 3 ου γὰρ αν γένοιτο βεβαίως φίλος τῶ μισουντι οὐδείς. πῶς ουν γενησεται τούτων κάτερον ου ἐὰν, - ψωμεν αυτὰ ἐν ταῖς μολπί- οὐδ' ἐαν ὀμόσωμεν
276쪽
αμφότεροι καθ' ιερῶν , μικραὶ γαρ αυταί γε αἱ φυλακαὶ καὶ ἀσθενεῖς αλλ' ἐὰν κοινὰ ηγησώμεθα τὰς αλληλων τυχας. D γάρ ἐστι μονο' ω Φουφέττιε, --πης ἀνθρωπίνης ἐπ αλλοτρίοις ἀγαθοις γινομένης ακος το μηκετι τους φθονουντας αλλότρια τὰ των 5φθωνουμένων ἀγα---- δη τοin γένη - ται Ῥωμαίους ἱμαι δεῖν εἰς ι κοινον - Ωαγὶς
θεῖναι πάντα οσα τε νυν ἔχουσι καὶ αυθις ξουσιν
G0χεσθαι καὶ γενέσθαι μάλιστα απαντας υμας, εἰ δὲ θμη γε του πλείστους τε καὶ ἀρίστους μῶν της Ῥωμαίων πόλεως οἰ--ας - γαρ δη Σαβίνοις μὲν καὶ Ἀρρηνοῖς καλῶς εἶχεν ἐκλιπουσι τὰς ἐαυτῶν πόλεις μεταθεσθαι τους βίους, ημῆς , μῖν δε αρατοῖς συγγενεστάτοις το αυτ τοὐτο γενόμενον ου 15 ἔξει καλ- εἰ ὁ - ἀξιώσετε μιαν οἰκ- πόλιν τὴν ημετέραν μεγάλην τε Ουσαν ηδ καὶ τι μαλλον σο - μένην - ἀλλὰ φιλοχωρησετε τοῖς πατρωοις ἐφεστίοις, ἐκεῖνό γέ τοι ποιησατε βουλευτήριονῖν ἀποδείξατε, ο τὰ συμφέροντα περ κατερας βουλεύσει πόλεως, καὶ 20την γεμονίαν ἀποδοτε μι τῆ κρείττονι πόλει καὶ
πλείονα δυναμένη ποιεῖν ἀγαθὰ την ποτα ἐγὼ μὲν η ταυτ' ἀξιω καὶ τουτων γενομένων τόθ' ηγ0Hμα βεβαίως μῆς ἔσεσθαι φίλους , δύο δε πόλεις οἰκουντας ἰσοκορύφους σπερ νυν -δέποτε Θ
431 X. αυτ' ἀκουσας ο Φουφέττιος χρόνον εἰς μυληνήτη σατο, καὶ μεταστάς ἐκ του συυι-- μετὰ των παρόντων 'Aλβανον εἰ χρ δεχεσθαι τὰς αίρε- σεις ἐσκοπει. ς δὲ τὰς απάντων γνώμας λοβεν, 30 ἐπιστρέψας αὐθι τον σύλλογου λεξεν ruitis, υλλε, την - πατρίδα καταλιπεῖν - δοκεῖ
277쪽
224 δ' ἐξερημον εμ πατρῶα - προγονικὸς στως
καὶ τοπον ον ἐγγύς τῶν πεντακοσίων οἱ πατέρες
ημῶς μηδ' αλλης θεοπέμπτου συμφορῆς μηδεμιας '
D M καταστήσασθαι βουλευτηριον καὶ μίαν εἶναι αρξουσαν της τέρας πόλιν ου ἀπαρέσκει γρας-- δη καὶ τουτο - μέρος ἐν τὴς συνθηκαις, ει δοκεῖ, καὶ πῆσα ἀναιρέσθω πολέμου πρόφασις ώς
δὲ συνέβησαν ἐπὶ τούτοις , περὶ της μελλουσης τηρο10 ηγεμονων παραλήψεσθαι πόλεως διεφέροντο, κάὶ
πολλοὶ ἐλέχθησαν εἰς τουτο λόγοι παρ αμφοτερων δικαιουντος κατέρου την αυτο πήλιν ἄρχειν της ἐτέ- ο μὲν συν Ἀλβαιος τοι-τα παρέσχετο δίκαια γ μεῖς Τύλλε , και η μὲν αλλης αρχειν π15 ἐσμεν ταλίας, τι ἔθνος Ἐλληruκον καὶ μέγιστο, τῶν καποικοέντων τηνδε την γην -- παρεχόμεθα, του δὲ Λατίνων θνους, εἰ καὶ μηδενος των αλλων ἐμῶν, γεῖσθαι δικαιο-εν ου ατεραἰτίμ, αλλα καπα - κοινὸν ἀνθρώπων νόμον - 20 η φυσις ἔδωκεν πασι, των ἐκγόνων ρχειν τους πόνους. υπὲρ πάσας δε τὰς αλλας ποικίας, ου.
μέχρι του παρόντος ουδὲν ἐγκαλοῶμεν, τῆς Μετέρας
οἰομεθα δεῖν πολεως αρχειν ου προ πολλο τηναποικίαν εἰς αυτην ἀπεσταλκότες, ηε ἐξίτηλον εἱ-
ἀλλα τῆ τρίτη προ ταύτης γενεα ἐαν δὲ αναστρέψασα τὰς ἀνθρωπίνας δικαιώσεις η φυσις τα νέατάξη-πρεσβυτέρων αρχειν καὶ τὰ ἔκγονα τῶν προγόνων, τότε καὶ μεῖς δεξόμεθα την μητρόπολιν 30 πο της ποικιας ἀρχομένην, πρότερον δὲ Ου μὲν η -- τὸ δικαίωμα παρεχόμενοι της -κ ανή-ταίομευ υμῖν κόντες τερον δὲ τοιόνδε 433
278쪽
τφ μετέρω λεγόμενον, αλλα του αναγκαιου νεκα - μὲν Ἀλβανῶν γένος οἷ- ν' - των ----των την πόλιν, πιγι -- ς των καθ' ημῆς χρόνων διαμένει, καὶ ου αν ἔχοι τις ἐπιδει, φυλον αν- θρωπων ουδὲν ἐξω-- Ἐλληνικου τε καὶ του χατίνων - της πολιτείας μεταδεδώκαμεν ' μεῖς δὲ τηνἀκρίβειαν του παρ' ἐαυτοῖς πολιτευματος διεφθάρκατε υρρηνους τε ὁποδεξάμενοι καὶ Σαβίνους κHαλλως τινας ἀνεστίους - πλάνητας καὶ βαρβάρους Η πάνυ πολλοὐς , στε λίγον το γνησι- μῶν ἐστιν -- ἀφ' μῶν ρμηθη, μαλλον δὲ πολλοστον του μειώκτου τε καὶ ἀλλοφύλου. εἰ δὲ μεῖς παραχω-οηοαιμεν μῖν της ἀρχης το νόθον αρξει του νησίου καὶ το βάρβαρον του Ἐλληνικο καὶ τ ἐπείσ- Uακτον - αυθιγεν ς. - γαρ αὐτομο ἔχοιτε εἰπεῖν , τι τον μὲν ἔπηλυν χλον ουδενος εἰάκατεῶνα των κοινῶν κυριον χετε δ' αὐτοὶ της πόλεως
434 καὶ βουλευετε οἱ αὐθιγενεῖς ἀλλα καὶ βαπιλεῖς α--
ἐστιν ἐκ των ἐπηλυδων, ν οὐδενίν φησαιτε ἐκόντες υπομμειν τίς γαρ ἐκουσίως αρχεται - κρειττόνων υπο ου χείρονος πολλη δη μωρία καὶ κακότης, α δι' ανάγκην φαίητ' αν μεῖς πομένειν,
ταντα μολόντας δέχεσθαι τελευταῖος μοι λόγος ἐστὶν, τι της Αλβανῶν πόλεως μὲν ἔτι παρακινεῖ μέρει το πολιτεύματος ὀκτωκπιδεκάτην δηγενεα οἰκουμένης καὶ πάντα ἐν κόσμWτα συνη καὶ πάτρια ἐπιτελούσης , η υμετερα πόλις ἀδιακοσμητός ἐστιν ἔτι καὶ ἀοιάτακτος, τε νεόκτωτος γοκυσα καὶ ἐκ πολλῶν συμφορητὴ -- η - - δεῖ χρόνων καὶ παθημάτων παντοδαπῶν, ῖνα καταρ-
279쪽
ωσπερ νυν. παντες αν εγο ν ὁτι δει τὰ καθε-- ώτα των ταραττομένων καὶ τὰ πεπειραμένα τωνάδοκι στων καὶ - γιαίνοντα τῶν νοσἀντων 435 5 χειν οἷς υμεῖς τἀναντία ἀξιουντες Ουἐορθῶς ποιεῖτε. XL T αυτ του Φοωφεστίου λεξαντος λαβώυ ὁ δελος του λογo iam To μὲν ἐκ φυσεως καὶ προγόνων ἀρετης δίκαιον, ω Φουφεττιε καὶ πιεῖς ανδρες Ἀλβανοὶ κοινον ἀμφοτέροις - ' τους ιναυτους γαρ παρεχόμεθα προγόνους κάτεροι, στεουδεν δεῖ τούτου χάριν υτ πλέον μῶν χειν τους ἐτήρους υτ αττον του αρχειν ἐκ παντος των ἀποικιῶν τὰς μητροπόλεις, αναγκαῖον τι φύσεως νόμιμον υτε ἀληθὲς ουτε δίκαιον ζιουτο φ' μῶν' 1 πολλά γέ τοι φυλά ἐστιν ανθρώπων , παρ οἷ αι μητροπόλεις - αρχουσιν ἀλλ' υποτάττονται ταῖς
ἀποικίαις. έγιστον δε καὶ φανεριότατον του λόγου
τοὐβε παράδειγμα η Σπαρτιατῶν πόλις ο των λ λων μόνον αρχειν ἀξιουσα Ἐλληνων, ἀλλα καὶ του20 Aωρικο γένους θεν ἀπωκίσθη καὶ τί δει πε0ὶ των ἄλλων λέγειν αυτοὶ γαρ υμεῖς οἱ την μετέραν πόλιν ποικίΠαντες ---ιατῶν ἐστε αποικοι.ε δ φυσεως ἐστι νόμος αρχειν της ποικίας χῖν 436 μητροπολήν, οὐκ αν φθάνοιεν ἀμφοτέροις ημιν ΛαουΓ-25 νιαται τὰ δίκαια τάττοντες προς μὲν δη - πρῶτονυμῶν δικαίωμα καὶ πλείστην χον ευπροσωπίαν ταω ἱκανά ἐπειδ δε καὶ τους βίους των πόλεων
ἀντιπαραετάζειν ἀλληλοις ἐπεχείρεις, --φέττιε, λέγων οτι το μεν υλβανῶν ευγενὲς μοιον ἀεὶ δια-30 μένει οὐδ' ημέτερον ξέφθαρται ταῖς ἐπ μιιίαις τουαλλοφύλου, καὶ ου ηξω- αρχειν των γνησίων το ἀλγυς ουδὲ των αυθιγενῶν του ἐπήλυδας, μάθε
280쪽
καὶ κατὰ Ουτο μαρτάνων μάλιστα το δικαίωμα.ημεῖς γαρ τοσουτου δέομεν αἰσχύνεσθαι κοινην ἀνα- Maiarντες την πολιν τοῖς βουλομένοις, στε κοὰ
σεμνυνόμεθα ἐπὶ τουτω μάλιστα τω εὐγω ου αυτοὶ
του ζήλου τοsδε αρξαντες, παρὰ δὲ της Ἀθηναιωνὰ πόλεας το παράδειγμα λαβοντες, ης μέγιστον κλέος
437 ἐν Ελληοί ἐστι, καὶ δια τosτ ου ηκιστα, μὴ καὶ μάλιστα το πολίτευμα καὶ το πρῆγμα ἡμῖν πολλῶν γενόμενον ἀγαθων αἴτιον ουτ' ἐπίμεμφινχυτε μεταμέλειαν ψήχμαοτηκόοι φερει, αρχει τε και βουλευε 10
καὶ τὰς αλλας τιμὰς καρποῶται παρ' μῖν οὐχ ὁ πολλὰ χρήματα κεκτημένος ουδὲ ὁ πολλους πατέρας ἐπιχωρίους επιδεῖξαι δυνάμενος, ἀλλ' οστις ανῆτου- των των τιμῶν ἄξιος ου γὰρ ἐν δελφ τινὶ την ἀνθρωπίνην ευγένειαν πάρχειν νομίζομεν, ἀλλ' ἐυ i5αρετη ό δναλλος Οχλος σῶμα της πόλεως ἐστιν ἰσχὐν
καὶ δυναμιν τοῖς βουλευθεῖσιν πο των κρατίστων