장음표시 사용
371쪽
310 AN0NYMI κάτω βάλλοντα, και πολλάττα ἐξεργαζόμενα πτώματα φυχῶν ὁμόυ καὶ σωμάτων τῆ προς ἄλληλα κοινωνία τον ἐτοιουτον σκόπελον παρεξελῆ ὁ κατ δυσσέα μέτριος ἄνθρωπος προηγεῖται, 6 Ἀτέρω πλησιάζειν, εἴπερ νάγκη '5 ἐκεῖ μἐν α λόγω μόνω καὶ φιλαῖς ὁρμαῖς τυς νυχῆς νοσῶν ὁ ἄνθρωπος ξελεγχεται καὶ ρωδίως ἔχει ἐπὶ την ἔξεν ἐπανελθεῖν, ἐνθάδε δ α εργοις αὐτοῖς καταρρυπαινόμενος ἡ δυσίατον ζ ἔκπλυσιν εχε η υκ ἔχω τι πλέον εἰπεῖν Ο μαι μέντοι προς τούτοιν τοῖν δυοῖν σκοπόuιν εικάζεσθαι τά τε
10 παρὰ της γνώμης μῖν συμβαίνοντα κουσίως καὶ τὰ παρὰτης λης ἐξωθεν δυσχερη, περ η κάτερα πάσχομεν η δυωδεε τερον ἐξ νάγκης, παρελθεῖν δ' υκ ἔνι αμφότερα τον εiς γένεσιν κοντα, σπερ οὐδ δυσσεύς. IX. Περὶ του πιλί,1 βοῶν καὶ τοιαυτην πλώνην 154ποστονα τον δυσσέα φασίν νησός ἐστι Θρινακία προς τὰ ἐσπέρια Σικελίαν η νέα γλῶσσα καλεῖ ), ην καὶ νακελσθαι τῆ ποιησε λόγεται τυμ υλίφ, βον αὐτῶ πλείστας καὶ πρόβατα καλὰ τρέφουσαν ἔνδα τον δυσσέα μετὰ τῶν ἐταίρων παραγενόμενον μυκηθμου βοῶν καὶ προβύτων αὐ- 20λιζομένων κοῖσαι, ταχέως ὁ φεύγειν ἐκεῖθεν του Ἀλίου κελεῖσαι την νησον του δ' ἐταίρους μη βούλεσθαι πόνοδεδαμασμόνους καὶ γρυπνία, δεδιότας καὶ τους κατὰ νύκτα γενομένους νέμους ἐν τοι πελάγει, ν ποτε κακόν τι πάθοιεν τον δυσσέα ἐκβιασθέ τ ὰλλώ γε παρ25 αυτῶν ὁρκον λαβεῖν, μηλπω τῶν δερῶν βοῶν η δίυγνάφα-
σθαι. οὐ γεγονότος καὶ τῶν ἐταίρων ἐκβάντων, Λ ταγόντων τε καὶ κοιμηθέντων νύκτα νεμον πνευσαι συν λαίλαπι μάλα σφοδρὰ καὶ τον πλουν ποπαῖσαι καὶ τοτ αυτον δυσσέα δημηγορησαι, μηδ' αν τι πω γένηται τῶν θείων 30κτημάτων φασγαι, προσέτι δἐ καὶ ἀπε δην ἐπιθεῖναι το δὲ τέως ἐν πείθεσθαι, νότου δ' ληκτον πνέοντος καὶ τῶν
ἐν τῆ νηὶ βρωμάτων ἐκλελοιπότωνάλλον ἐπ λλω τρέπεσθαι, νυν ἐν ρνιθας γρευον τα, νυν δε αθυῶντα, τείρεσθαι σῖμως καὶ ταύτη γε τῶ λιμου πρυς περ μηχανουντα τον γυ-35 σσόαὰνὼ την νοσον έναι εἴξασγαι, εἴ τις αὐτῶ θεόθεν φανείη
372쪽
σφάξαι και κατατεμεῖν και ὀβελοῖς πεδειπεῖραι ἐλομένους μὰλλον πώντα, δεινὰ παθεῖν υπὰ θεου λιμοῖ θανάτελῶπολέσθαι, ὁ ἐστι παντος θανάτου χείριστος ' ποστῆναι μέντοι, ει σωθεῖεν, καὶ νεὼν ἱδρύσεσixα αυτω και γ λ- ματα πολλώττω ν&itήσειν ἐν τούτω δἐ παραγενόμενον τον 'IDσσέα ευρεῖν ἐκείνους παντα τα οβερὰ τετολμηκότας, καὶ ἐποιμῶξαι τω δεινω, καὶ μώλιστα ὁτι καὶ τέρατα Γλι ἐπὶ ταῖς βουσίν' ἔλπειν ἐν γαρ ωiτικα τους ρινούς, μεμυκέ- να δἐ τα κρέατα ς ὀβελοῖς, καὶ φωνὴ δἐ τούτων γίνεσθαι' οὐ ποια πρ του τεixνηκέναι ὁμως ὁ καὶ ἴτω τοι ἐξομωρ τὰ δεινὰ τολμῆσitω τοις θλιοις ἐβδόμης δἐ πεπαῖσθαι μέν τον ἄνεμον, γενέσixαι ὁ ἄλλον ον αυτοί γε θελον, τους ει πετάσαντας αυτίκα τὰ ἱστία πλεῖν το δε ἐντευσεν πλε πτον ἴσον την νῆσον πολελοιπότων ζέχνοον πνευσα συν με lbγάλη λαίλαπι καὶ κεραννον ἄνωθε- τοῖς δυστυχέσι καταπεμ- φδηναι τον μέν τοι κνβερνήτην στω πληγόντα τι κετα- λην πρότερον κατακλαs iεντι, τε δ κω πρότερον κακος ψοξύμενον βουλος, αυτόν τε η καὶ τους ὰλλους παντας ει τιν λασσαν διεκπεσεῖν' τον τοίνυν δυσσέα ὁ τι δο 20
καὶ δράσειεν πορούμενον συχνότερον φοσσν διὰ τῆς νεώς, ως ὁ δεινὰς ἐκεῖνος κλύδων τὰ τείχη τις τρόπεως ἐξέλυσε
τον δε - τω στω ἱμάντι την τροπιν καταδησαντα ἐπιβε- βρκέναι καὶ τοι κυμασιν ἐφεῖναι φέρεσθαι καὶ μέν φησιν ὁ μυθος ταυτα πάρεστι δἐ νοεῖν ἐνθάδε καὶ τον λίixιον πωυτόν, οἱας δίκας ἱεροσύλους τε καὶ ἐπιόρκους πράττεται ποίησις, καὶ ς διδάσκειν βούλεται παντας νθρώπους σέβειν ἰεὶ ὁ ποτε τον θεὰν καὶ περὶ τὰ Τεῖα πρώγματα ευ- λωβεισθαι, καν βία τις ἐπαναγκάζη του καιρου, κἀν δεινοῖ τινος ἐπύρεια προσωπον, κἀν του παντός γε τὰ δεινότατα ad
διαπειλῆ της κριβείας μελησαι καὶ γὰρ δεύτερα θερο τυς
προς αὐτόν τιμίας τὰ πάντα νομίζεται, ὁσα τις φανείη πλημμελήσας ει δἐ καὶ αἴσixησιν τοῖς κρέασι καὶ τοι δεινοῖς πεοιώπτειν τά γε τυς ποιήσεως βούλεται, λλ' ἐκεῖνο προ του
παντὸς δεῖξαι βούλεται, ς καὶ πῶσα ἐν ἐσχίων πρῆξις 35
373쪽
πανταχου μ την του ποιησαντος παρανομίαν, γ δ πων ἐπιόρκων καὶ ιεροσυλων τοσούτω μάλιστα, υσω καὶ ἐς μυλτο θελ αναφόρει το δεινόν. καν ποτε μη παραστώ ς ἀτης δίκης ερυ, ὰλλ' οὐ πολύ γε ἴστερον ἐξήκει, σπε καὶ Φανόντες μαρτυροῖσιν οι του δυσσόως ναυαγή σαντος
νον τινα καὶ παγχάλεπον θλον ποστηνα τον βυσσόα
κατὰ την άρυβδιν της γαρ νεὼς αυτ θεηλάτω διωρον - 10 είσης μηνιδι προς τοῖς ἐταίροις ἐξ μηχανίας τον στον τῆτρόπει ἰσχυρῶς συνδησαντα ἐπινήχεσθαι ἄνεμον ὰ μως γενέσθαι νότον φ νδρὶ ντίπρωρον, στε καὶ αυγες μα- σθηναι διαμετρησαι την λάρυβδιν καί τοί γε προ αυτωδη μάλα οντο τ δειν ἀναρροιβδησαι την θάλασσαν, ςlb εἰώθει, το δ αυτίκα ἐπαρθονα τψ μεγάλω κύματι προς το μέγαν ἐρινεόν, φνρημόνον την σχεδίαν, καὶ σπερ τινὰ
νυκτερίδα τούτω προσφῖναι, ἴτε πη ἔχοντα στηρίξαι τους σφετέρους πόδας ου ἐπιμναι μακρὰν γαρ ιναι τὰς ἐκει- νου ρίζας τους ὁ κλάδους μακρούς τε καὶ αυτοῖς ροωρη- 20 μόνους την Σάρυβδιν κατασκιάζοντας ν δ καὶ ασφαλῶς μάλα ἔχεσθαι, ε ως, οπισθεν τὰ κατὰ του βυθου εἰσδύντα ξύλα ἐξεμεθείη οφ δἐ καὶ ταυτα φανηναι - δη ἐκεῖνον ἐπικαθιζόμενον οἷ τισι κώπαις ταῖς χερσὶ την θάλατταν ἐρέττειν, την μοτοι Σκύλλαν παρελθεῖν υδαμῶς μῶ σαν 25 ἐκ θείας δηλαδ προνοίας και οἴτω δη ἐννημα τ πελάγει ἐμφέρεσθαι, πάντα τὰ δεινὰ ἐκ ναυαγίου φιστώμενον καιωμόν φησιν η ποίησις τοιαυτα νοεῖν ὁ πάρεστι κἀνθάδε υδυσσέα ἐν τον κατὰ τοὐς λογισμοῖς ναυάγιον πομεμενο- κοτα ανθρωπον καὶ τὼ δεινὴ αρύβδει των της σαρκὰς θ ἐπιθυμιῶν νοητως προδεδομόνον, τις συχνάκις ὰναβρασσο μόνη καὶ φοῖ τὰ πονηρὰ των παθῶν τινάσσουσα κύματα ἡποβρύχιον ποιει τον υ αὐτης κλυδωνιζόμενον ὰλλ' ἐκατ οδυσσόα παρ αὐτὰ γεγενημένος τὰ δεινὰ σωφρονεστ
ρους πισμοῖς ἀναλάβοι, αυτίκα ψ κινδύνF ἀντικαθίστα-
374쪽
DE MXIS ERRORIBUS X. XI. 343ται καὶ τῶν πονηρῶν κυμώτων αἐρομένων ουκωργῶς λοιπὰν αὐδ' πραγμόνως ἔχει, ἀλλὰ πρὶν βία κατασπασθιναι αὐτῆς ἐνύγρο των παθῶν φλογὰς καὶ εἰς βυθόν κακιας νεκυηναι, σχυρῶς αντιλαμβάνεται θείου φόβου καὶ δικαιοσύνης, περ iu hλου τι πονηρι αντικείμενα σπερ η ἐρι- γνεὼς ὀρόγε ἄντικρυς χεῖρα τοι τῶ κλύδωνι κατασχεθεῖσι των φαυλων της σαρκὸς κινησεων ' οὐκοῖν καὶ - πρότερον
βίον απώλεσε σεμνόν τε καὶ θεῖον καὶ μεθ' υ τον κατὰ τον βίον στενωπον διέπλει, αναλαμβάνει αὐτίκα. Ἀλν εν- τευθεν κούφως τε καὶ κιν TOις των πειρασμων κύμα- 10σιν ἐπινυεταε, ἐναγώνιος μέντοι καθιστώμενος δεε καὶ ποπτος, ως ον της σαρκὼς διέρχεται πλουν, καὶ προς τὰ κυμαίνοντα υρα τις κακια πνευματα. ἴτω δ' ἔχων καὶ περι- δεης τις ιν ι θ τι πάθοι των δεινῶν π τῶν αισχρῶν κεμνων ἐπιθυμι υν, ἐκιστα σπαράττεται τοις ὀλυσι τις περη-l5 ανου πPOαιρε σεως, καν λύσων παροικουσα φοβερόν τι υλακτῶν καὶ γοιον καὶ μετεconιζειν ἐγχειnῆ ἐπὶ τον σκόπελον
κατὰ την Σκυλλαν. -υδ γωρ τοῖς χλοὶ μόνοις π του σφοδρου κείνου κλύδονος τῶν τις σαρκὼς παθῶν ὁ κακὰς ἐκεινος σκόπελος τις περWhανίως λυμαίνεται, λλὰ τον ἐν20 χερσὶν νορωμόνους κίνδυνον κώτω πείθει διαβλέπειν καὶ
XI. Περὶ Καλυνοῖς, Ἀλκινί, καὶ ἐπιβολης τύς
πατρίδος του δυσσέως Καὶ τοιαύτην την πλάνvνra προσπλάττεται ἡ ποίησις τῶ δυσσεῖ ναυαγησανre , πηνίκα γυμνός τις καὶ 2. rh εις τυν γυγίαν πενήξατο νησον.
375쪽
κτίσασθαι την συμφοράν, καὶ αυτίκα πέμφαι τῶν κωλυet Oiτον Ερμῆν, χην ἐκπόμφαι τον ἄνθρωπον ἐκ της -υ σου
ταχέως συν οὐδενί τω κακν η καὶ αυτὴν τὰ χείριστω πει- σεσθαι προς των λῶν κατελπίζειν προς ταυτα, εἰ κω συνναηδία, ελξασαν δ υν ὁμως τ κελεύσματι, ἐπεὶ ἡ ναυς παρῆν, ἐπὶ σχεδίας εὐτρεπίσαι τον δυσσεα ναβῆναε, και καλῶς τόν τε πλουν διαγεῖσαν καὶ τὰ τὸν πομπὴ προσήκων αἰναστρέφω ἐπὶ λώντρον τυ δε ρξάμενον πλεῖν ἐπιβεβουλεῖσθαι προς του ἐξαρχῆς ὀργιζομένου δαίμονος, καὶ πόν10μἐν σχεδίαν κατὰ μόσυν ἐκτιναχθῆναι τὴν θάλασσαν σφω- βροτέροις τοι πνευμασιν αυτὀ δἐ ε ἐν ξύλω τις σχεδHως πεσόντα καὶ τὰς χεῖρας ἐπὶ τὰ πέλαγος πετάσαντα πλεῖν, φὰδ πολλὰ παθόντα κατὰ τὴν λάλατταν γυμνὰν καὶ αυδ ις καὶ παντοῖα περικείμενον συμφορὰς εῖδ ἐπὶ τὴν των Φαιώ-l5κων γην ἐκριφῆναι δεῖ ἐκεῖ ξενίας π τυχης τετυχηκότωπαρὰ της του βασιλεύοντος θυγατρὸς Ἀλκινόου, εἶτα καὶ παρ αυτου τε Ἀλκινόου καὶ τις γυναικός, καὶ πολλοῖς γε δώροις φιλοφρονηθόντα ἐκειδεν ἀπήμονα κατειληφέναι τον πατρίδα μετὰ των νιλτάτων, καὶ Ουδε ταυτα- πονητ ὰπο- 20 λαβόντα, ἀλλα συν-γῶνι μάλιστα Ουκώγεννεῖ ἀπεκτονότατους βιαίους καὶ δίκους μνηστῆρας τις σώφρονος Πηνελόπης καὶ τῆς ἐπιβουλῆς ἐκείνων ἐξαρπώσαντα καὶ ταDτα μεν μῖδος ὁ νους δ ἐγωμαι, δυσσέα βουλεται εἶνα πάντάνθρωπον π συμφορὰς τι τετολμηκότα τῶν φαύλων καὶ
25 αισχρῶν ἡδονῶν, οἰμώζοντα δ' ὁμως ἐπὶ τῶ πάθει καὶ εὐγεώνακλαιόμενον ἐπὶ τὴν σύντροφον σωφροσύνην καὶ τὰ τῆς φυχῆς ἐθη ἐπανελθεῖν, μόλις ὁ θειοτόρα ἐπιτετ*ηκότος ν
376쪽
I. ἱν εὐοῖκοι ανάστατοι διὰ γυναῖκας ἐγένοντο.
ο μεν ιρακλέους διὰ την ἐπιγαμίαν ύλης της Εὐρύτου θυγατρός, καὶ ο υρύτου διὰ την θυγατέρα. ὁ Θησέως διὰ τον ἐν Ἱππολύτω φαίδρας ἔρωτα ὁ Ἀθάμαντος διὰ την Θεμιστοῖς της φόως ἐπιγαμίαν. ὁ δ Σάσονος διὰ 5 Γλαύκην την κρέοντος. ὁ ηρέως διὰ την Φιλομηλας θο-οάν. ὁ Ἀγαμέμνονος διὰ την κλυταιμνήστραν ὁ Πρίαμου διὰ την λήνης παρουσίαν ὁ Ἀμφιορε διὰ την ριφύλην. II. Φιλάδελφοι Ἀγαμέμνων και Μενέλαος. λέστης και Πλεκτρα Κάστωρ και Πολυδεύκης Ζῆθος και --l0φίων. Κλέοβις και Βίτων Ἀντιγόνη και Πολυνείκης.Tόννης καὶ ψιθέα Πρόκνη και Φιλομηλα αἱ Μελεάγρουὰδελφαί, Φοίβη, Εὐρυδίκη, Μενεστώ, ρατώ, Ἀντιόπη, Ἱπποδάμεια αἱ Φαέθοντος δελφαί, Αἴγλη, αμπετίη, Φαέθουσα Ἐλλη και Φρίξος Μακαρέα φώρακλέους πi iaτων δελφῶν θηριμάχου, αμαίου Λιοπείθους, Κρεοντιάδου σφάγιον αυτην ἐπιδοῖσα αἱ οεχθέως θυγατέρες κρέουσα και θονία δι Πρόκριν την δελφ6 μη πομεμνασαι ζῆν ἐκείνης σφαγιασθείσης υπὸ Ἀθηναίων. III. Φιλέταιροι Θησεν κα Πειρίθοος Ἀχιλλευς 20 καὶ Πάτροκλος Ἀδομενεῖς καὶ Μηριόνης Ἀχιλλεῖς καὶ
377쪽
346AΝ0ΝYMI Ἀντίλοχος. Θέστης καὶ Πυλάδης Αιομήδης και --ελος Φίντης καὶ Λάμων Συρακούσιοι, Πυθαγόρειοι ἄν που ἐτήρου κατακριθέντος π Αιονυσίου ὁ τερος ἡγγυήσατο ἀποθανεῖν, ἐὰν ἐκεῖνος, ἐλδ τῆ ρισμόνη μόρα ὁ ε τὰ περὶ τὰ δια διαταξάμενος ἐλθὼν της ἐγγυη τον φίλον
ηλευθέρωσε θαυμάσας ἡ ὁ τύραννος κὰκεῖνον απέλυσε καὶ τρίτον ἐαυτὸν αὐτοῖς φίλον συνηρίθμζων.
IV. Φιλομήτορες. πιέοβις καὶ Βίτων Ἀργεῖοι τὴν μητέρα ἐπὶ μάξης εῖλκυσαν π της πόλεως ως του ναoslντος Πρας, μη ἔχοντες βους. V. Ἀσεβεῖς. λτυέρσης Μίδου υἱῖς νόθος, ὁ διρακλης ὰνεῖλεν ὁντα κακόξενον. νάγκαζε γαρ τους ξόνους συνθερίζειν αὐτω, εἶτα ευωχῶν πεκεφάλιζε, τα δἐ σωματα ἐκόμιζεν ἐν τοῖς δράγμασιν ς παραλελογισμένων ἐστορεTib ταντα κατὰ μέρος Σωσίθεος ἐν αφνίὁ λέγων ούτως αἱ δ' αἱ Κελαιναί, πατρίς, αρχαία πόλις, Μίδου γέροντος, στις, ἔχων ἔνου ηνασσε καὶ νουν φωτὸς εὐηθους ἄγαν.ουτος δ' ἐκείνου παῖς, πατρὶ πλαστὰς νόθος,20 μητρὸς δ' ὁποιως η τεκοῖ ἐπίσταται, ἔσθει ἐν ἄρτου τρεις δνους κανθηλίους τρι τυ βραχείας ημήρας πίνει θ' ἄμακαλῶν μετρvτην τον δεκάμφορον πίθον.
ἐργάζεται δ' ἐλαφρὰ προς τὰ σιτία, 25 Θμους θεριζων τ μια δ' ἐν μόρα όνυσον ἔμπνη συντίθησιν ἐς τέλος. χωταν τις ἐῖθη ξεῖνος η παρεξίν,
φαγειν ἔδωκεν, ιτα κὰπεχόρτασεν, καὶ του ποτοὐ προύτεινεν, ῶς αν ἐν θήρει,
378쪽
MISCΕΙΑ. IV Vl. 347 πλέον φθονεῖν γὰρ τοι θανουμένοις ὀκνεῖ. ἐπισκοιπῶν δὲ πεδία Μαιάνδρου θοαῖς κηπευμάτων ρδευτὰ δαφιλεῖ πότω, τυνώνδρομηκ πυρὸν ηκονημόν' αρπην θερίζει τον ξένον δὲ δράγματι βαυτω κυλίσας κρατὸς ορφανον φόρει γελῶν θεριστην ς ἄνουν ρίστισεν.
Oτι δ' πέθανεν υ μωκλέους φησὶ λόγων A. θανών μεν εἰς μίανδρον ἐρρίφη ποδός ώσπερ σόλος τις. ην δ' ὁ δισκεύσας νὴρ - B. τις A. πύθοἱών τὰ γαρόνθ' Ηρακλέους:Φιλάνθρωπος ὁ τύραννος το ἐν ολυμπια ερον ἐμπρήσας ἐπὶτω μ κατα γνώμην αυτου τὰς ευχὰς τελεισθαι, ποστρέφωνεὶς Πλιν οὐ μόνον αυτὰς ἐκεραυνώθη, ὰλλω καὶ οἱ συν αὐτ9οντες τριακόσιοι. Ἀλφαιὼς ὁ Σαγγαρίου του ποταμολυώς i.
Ἀθηναν αὐλητικυν διδάξας καὶ βιαζόμενος την γε ὀν πῖΣιὰς ἐκεραυνώθη Ἀρδυς ειποκόωντος υίος φαν ἐς Αργος πορευομένην βιαζόμενος υπὸ Λ ὀ ἐκεραυνώθη Φόρβας Θεσπρωτὀ. μητρὰς ἐρασθεὶς καὶ βιαζόμενος την θεὸν υπὀ ὀ ἐκεραυνώθη Οὐαλέριος Οὐεστῖνος ἐτυφλώθη πὀ20Aευκίου Οὐμβρίου δια τον του λυ μυστίκου θάνατον ον
παρακαταθήκvν παρὰ Οὐμβρίου λαβών ὰνεῖλε δια τὰ μετ
VI lΜεταμορφωθέντες.J υκάων ὁ βασιλεῖς μετεμορφώθη εις λύκον διω- τω - παραθεiναι ἐπὶ τ ς τρα- οπόζης κρέα νθρώπινα παρ' αὐτω ξενο μένω υργος Πανόπτης οὐ φύλαξ ναιρεθεὶς φ Ερμου ἐς ὀρνεον ταῶν μετέβαλε κατ λεον Πρας Ου διὰ των πτερῶν ἡ πολυπληθία των μάτων φαίνεται Σύριγξ νύμφη διωκομόνηυπὸ Πανός ἐς το - να ποταμὸν αὐτην ἔρριφε, καλάμων 30 δ φυόντων Πὰν τεμῶν καὶ ἔργανον τι κατασκευάσας σύριγγα προσηγόρευσεν εις τεμην τις προειρημούς νύμφης Κύκνος Σθενέλου υιος διὰ τὼ Φαέθοντο πένθος εις ὀμώνυμον
379쪽
5ελεον Αθη i/ῶς εις γλαυκα μετεμορφώθη 'Hλιος λυκοθῆτὴ ρχομενου μιγῆναι θελήσας ει τη μζτό ω τῆς προειρη- μόνης μετεμορφώθη ταύτην ὁ πατηρ ζῶσαν κατὰ Ουξεν ιλιος δε εις δένδρον λιμνοφόρον μετεμόρφωσε, ποευσας ἐκ του τάφου αυτῆς Γναι, την δε ἀδελφὴν αυτῆς ἐς πόαν ιλιο ει
10 πιον δια το κατηγορησα αυτῆς.
VII. -υκώνη κυανίππου γυνη, φιλοκυνήγου του αν ἐς υπάρχοντος ζηλοτυπουσα καὶ ποπτεύουσα προς έτερα αντον πορεύεσθαι γυναῖκα αυτῆς μελοῖντα, νυκτός κολου- δη σασα καὶ λάθρα ει τὴν ἴλζ ἐγκρυφωα πω τωνδε νl5ένδρος κυνῶν διεσπάσθη Πολύυμνος 'Asγεῖος ιονύσου ἐρασθεις πεσχετο ζητουντι ιν εις Ῥιδου κώθοδον μονίσειν, ἐὰν αὐτω τῆς ρας ποχαρίσηται ἐπαγγειλαμένου- τον δεου μηνυσε δια τῆς Αἐρνζς ἴσης βύσσου. ναγαγών, την Σεμελην ευρε τον Πολυυμνον τετελευτηκότα, θέλων δε 20 εὐορκεῖν, ἐλθὼν ἐπὶ τον, φον του ἐραστου συκίνω φάλλητιπεο εκυλίσατο δια τοῖτο ἔνιοί φασι στασθαι τοι θεψvάλλους πομνήματα τῆς εὐορκίας.
380쪽
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΛΩΛΕΚΑ ΑΘΛΩΝ ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ
ν ἐν πεμέα λέοντα, δραν, ἔλαφον, κάπρον, κόπρου Αὐγείου κάθαοσιν ορνιθας Στυμφαλίδας, ταῖρον τον Κρήτηθεν, ἱππους Θρακικὰς Λιομζδους, ζωστηρ Ἱππολύτης τε βόας τε Γηρυόνου, μηλα τα Εσπερίδων τε Κέρβερόν τε τον κύνα βλιρακλης τετέλεκε δύο καὶ δεκαέθλους. I. Περὶ του ἐν Νεμέα λέοντος Ε μηνε τον ιος
Πρακλῆ τὰ τη 'πιρα ζηλότυπον. ἐς δε Πυθὼ μολών,
οπως ἀνανηφει της μελαγχολίας, πυνθάνεται, καί ι ρμτο δαιμόνιον υρυσθεῖ τε λατρεύειν φ ἐκ Περσέως ἰνόκα- 10θεν καὶ τὸ προσταττόμενον παραιτύπως ἐκτελεῖν καταλαμβάνει τοίνυν την ίρυνθα, καὶ δουλαγωγούμενος Εὐρυσθεῖ τον του πεμεαίου λέοντος φόνον πρῶτον θλον τελεῖν