Muthografoi

351쪽

ΠERΛCLIT DE INCREDIB. XXXlX. ἐμίγη αὐτῶ. εἴη δ' ἀν ὁ ἐν νδυμίων ποιμην πειρος γυναικός, ἐπιθυμητικῶς δὲ σχοῖσα - αὐτοῖ, ἐρωτνθεισα παρά τινος τὰ , ἔφη Σελήνη. XXXIX. Περὶ των Πλίου βοῶν Περὶ τούτων Ου- τως ερον ὰλληγορημένον ἐνολιάδι. οὐκ ἐξιν τοῖς αρχαίοις ἱεροθυτεῖν βοῖς ἐργάτας καὶ τοὐτό φησι ἐν καὶ Ἀρατος, δηλον δ. καὶ ἐξ αὐτῆς της ποιήσεως φησι γαρ κάβη προς Ἀθηνῶν σοι δ' υ ἐγὼ ρήξω βοῖν νιν εὐρυμέτωπον, i Ἀδμήτην, ν οἴ- ιπὰ ζυγον γαγεν νηρ. οὐ μόνον δὲ Ἀλλα καὶ ιλίου βόας τούτους ἐκάλουν οτην γῆν ἐργαζομένους καὶ μῶς τρέφοντας. οἱ δὲ τολυμ- σέως ἐταῖροι οὐκ Ἀλίου βοῖς, ἀλλα τους ἐργάτας θοινν-

θέντες

352쪽

I Περὶ τῶν αρχαιοτάτων ανθρώπων. στέον μιαρχαιοτατον ανθρώπων οἱ ἐν νυπτίους, οἱ δὲ Φρύγας φασίν, λληνων δὲ αρχαιοτατους Ἀθηναίους και τους πριν Πελασγούς, νυν δὲ Ἀρκάδας ἐν δὲ πόλεσι την τε Ἀθηναίωνὰκρόπολι υ Κέκροπος του αυτόχθονος κτισθεῖσαν του 5 διφυους, και δευτέραν την υπὸ Φορωνέως του νάχου κτισθεῖσαν, τρίτην δὲ Ητωνος ἐν Θεσσαλία υπὸ Λευκαλίωνος του Προμηθέως.

II. ἐπτὰ θεάματα. α ὁ ἐν 'Oλυμπία ιυς πη-χεων λς β ὁ της φεσίων Ἀρτέμιδος ναός, ο ἐνωήλω κε- 10ράτειος βωμἡς, ὁ λέγεται γενέσθαι ἐκ θυμάτων του θεουμιας μέρας δεξιῶν κεράτων δ το Μαυσώλειον τὼ ἐν Ἀλικαρνασσ0 ε αι ἐν ἐγυπτον πυραμίδες - η μείζων πήχεις ἔχει τετρακοσίας ς τὰ Βαβυλώνια τείχη, ζ ὁ ἐν Ῥόδωκολοσσὸς πήχεων ἐβδομήκοντα, ον ἐποίησε χώρης ὁ Ἐνδιος. 15 τινὸς δὲ τάττουσι και τον ἐν επιδαύρω Ἀσκληπιὸν και τον ἐν Παρίω βωμὸν και τους κρεμαστοῖς κήπους και την ἐστα- μέν, Ἀθηνῶν ἐν Ἀθήναις και τὰ κέρου βασίλεια. ΙΙΙ. Περὶ του χρυσου δέρους τι τι ἐν Κόλχοις φυλασσόμενον ου ἐν δόρας ληθῶς χρυσολ τοῖτο γαρ 20

353쪽

ποιητικευόμενόν ἐστιν), αλλὰ βιβλίον ἐν δέρμασι γεγραμμή- νον περιέχον ὁπως δει γίνεσθαι διὰ χυμείας χρυσόν. ἐκέ- τως - οι τότε χρυσοῖν νόμαζον αυτ διὰ την ἐξ αὐτουἐνέργειαν.

IV. Περὶ Ἱλίον τι τον Ἀπόλλωνα καὶ τον Ποσειδῶνα λέγουσι τειχίσαι την Ἱλιον το δὲ οὐχ ουτως ἔχει, ἀλλ' ὁ αομέδων ἐτείχισε την πόλιν ου ὁσίως ην δὲ ἐν τῆ ἀκροπόλει ερον Ἀπόλλωνος καὶ Ποσειδῶνος διαφερόντως τιμω - μενον, θεν συλῶν, λισκε τὰ χρηματα εἰς την του τείχους

Η κατασκευήν.

V. Περὶ Ἀχελωου ' τι φασὶ τον Πρακλῆ μονομα- χησα τω Ἀχελώω ἐχε δε-υτω. ρέων ὁ ψελῶος μεταξὐ Θεσπρωτῶν καὶ κουρητων πολλὰ της χωρας πετέμνετο, ποτὲ ἐν τούτοις ποτἐ δἐ ἐκείνοις προστιθείς, ἐφ ω καὶ νει-l5κος ν κατόροις κρατερόν. ρακληλουν ἐλθὼν ἐπίκουρος τωλοῖς πέρτερος των κουροτων ἐγένετο, καὶ τον ποτω- ν κατακλείσας ἐς εὐρεῖθρον καὶ μιαν ἐκβολην ἐκρατύνατο τοις ἐτωλοῖς την γῆν καὶ την ἐνέως ηιάνειραν λαβεν.

20 βασιλεῖς Θεσπρωτῶν, ὁ νυκτὸς φελόμενοι κλῶπες κὰ σπηλαιον ἔκρυφα ὰφεγγές. o DNρακλῆς τοῖτον νελύ- μενος Εὐρυσθεῖ ἔδωκεν. VII. Περὶ Πασιφάης Πασιφάη ἐρῶσα νεανίσκου

ἐπιχωρίου ξυλληπτορα ποιεῖται τον-αίδαλον καὶ ὐπουργόν 25 ποιεῆται τρο ἔρωτι, καὶ εἰωθυῖα καὶ πρὶν τε τι ἐργάζοιτο ἐπισκοπεῖν, ε δωλον βοὸς τεκταίνοντος περικαλλὸς καὶ ἐς τἀμάλιστα ζώση ἐοικός, συνετῶς ει τον Λαιδάλου οῖ- ἐοῖσα

καὶ τοτε δια θων της βοὸς ξυνῆν τω ἐρωμένφ, στε ἐπώἷ- στος ἐγένετο τὰ α στοροώμενα μυθικὰ.a VIII. Περ της ιμαιρας Περὶ τυς φωρας οντωφησὶ Πλούταρχος ἐν τρο μονομ φ τω περὶ ρετvς γυναικῶν την Φαιραν δρος ν λιον γεγονεναι φοσί, καὶ ποιεῖν ἀνακλώσεις καὶ ἀνακαίσεις ἐν φ θέρει χαλεπὰς καὶ πυρώδεις ἡ ωνών το πελον σκεδαννυμένων μαραίνεσθαι τους

354쪽

D INCREDIB. IV XI. 323 καρπούς, τον δε ελλεροφόντην συμφρονήσαντ δια φαιτου κρημνου το λειότατον καὶ μάλιστα το τὰς νακλάσεις

ἀποστέλλον.

υδατι την ἐαυτο σκιὰν δῶν και ἐρασθεὶς λατο ἐς το ουδωρ, ἐφ ν την αυτου σκιαν περιπτύξασθαι, και υτως ἀπεπνίγη ουκώληθὸς δή τουτο ου γαρ ἐς δωρ ἀπεπνίγη, ὰλλ ἐν τῆ ευστὴ του ἐνυλου σώματος φύσει την ἐαυτου θεασάμενος σκιάν, τοι την ἐν σώματι ζωήν, τις ἐστὶτ ἔσχατον εἶ λον της οντως σης, και ταύτην ς οὶκείανId περιπτύξασθαι σπουδάσας, τουτέστι την κατ αυτην λην

ἀγαπησας, πεπνίγη γεγονὼς ποβρύχιος, ο φθείρας την

βίον ὁθεν κω παροιμία τις φάσκει, δεδιὼς την σαυτοὐ σκιάν. διδάσκει δὲ δεδιέναι την περὶ τα ἔσχατα ς πρῶταυσπουδην ὁλεθρον μῖν ἐνάγουσαν της πης ητοι ἀφανισμὸν της ἀληθοῖς των πραγμάτων γνώσεως και της προσηκούσης αὐτ γ κα οὐσίαν τελειότητος. -υτως ὁ εἰς τὰς παρὰ Πλάτωνι παροιμίας γράφας. X. Περι Ἀλεξάνδρου. Ἀστέον οτι Ἀλεξανδρος ὁ και20 Πάρις υκ ἔκρινε τὰς θεάς, ἀλλα σοφὰς γεγονὼς ἐγκώμιον εἰς αὐτὰς ἐποίησεν, θεν ἐδόθη μυθος κρίνα αυτὸν μεταξὐ Παλλάδος καὶ Πρας καὶ Ἀφροδίτης. XI. Περὶ Πωνες Φησὶ Πολύαινος ἐν τοις στρατηγμκοῖς, τι πρῶτος υτος τάξιν ευρε καὶ φάλαγγα νόμασε 23 καἱ κόρας ἔταξε δεξιὸν και λαιόν. ταύτη ἄρα κερασφόρον πλάττουσι. καὶ πρῶτος πολεμίοις φόβον ἐνέβαλε σοφία καὶ τόρον μετὰ γὰρ μυρίαν χεῖρα πολεμίων ἐπάγεσθαι φυιο-

νύ ἐκ των σκοπῶν του Λιονύσου δείσαντος αυτ Ἀμως Ουκ ἔδεισεν, αλλ' ἐσήμαινε νύκτωρ πιν ιονυσιακχν στρατιθ30

ἀλαλάξαι μέγιστον οἱ ἐν οὐν ἐσάλπισαν καὶ λάλαξαν, αντηχησαν δ αι πέτραι καὶ το κοιλον της νάπης - μὸν Ουν πολέμιοι φόβω πληγέντες ἔφυγον του δὲ Πανὸς τὰ στρατή

355쪽

324 AN ONYMIγημα τιμυντες την ψώ τῶ Πανι φώλην ἄδομεν καὶ Οὐονυκτερινοὐ φόβους Πανικον κληίζομεν. XII. Περὶ νδυμίωνος. τι πρῶτος νδυμίων , περὶ τους αστέρας ἐσχόλασε θεωρία, ς ἀγρυπνεμ πον πλsσαν νύκτα και τὰς μέρας ἐπὶ πλεῖον καθευδεεν δι καὶ ἐρώμενος εινα λέγεται της Σεληννς, λυπάρχων ωυτὴ τον-

καὶ εἰς πόλαγος κατηνέχθη βύσσων πραγμάτων, δν Ἐλλη- 20 ε ἄλλως μυθολογοῖσι, καὶ κόλπον ὰπ αὐτου ' κώριον

πλάττουσιν.

23 μείζων καὶ καλλίων αὐτης ἐφαίνετο, ῶς καὶ βοῖς πὰ τῶν γείων ἐπονομάζεσθαι ἐχαλέπαινέ τε καὶ ἐν φρουρα εῖχεν αυτην, φύλακα ἐπιστησας αὐτ γ τον της μητρος δελφῖν Ἀργον. καὶ ὁ ἐν Αργος ὐπνος ν καὶ πάντη φυκτος Ουδαμῶς αὐτην νίει, θεν καὶ Πανόπτης ἔσχεν ἐπίκλησιν. 30 των δὲ ἐπιχωρίων ρμάων βουλομένης οὐ λαθών κτείνειτον Ἀργον η MI ἐλευθερωθεῖσα φεύγει συν τοις πρώρα- σιν ἐπιβῶσα νεῶς φορτίδος, υπωδὸ χειμωνος φορο θεῖσα μὰ

το πέλαγος, ο καλεῖται Σύνιον, καὶ πολλαχοῖ προσπελασθεῖσα

356쪽

DE INCREDIB. Xli XVili. 25εις ερίαν ἐκομίσθη καὶ θεὰς ἐνομίσθη διὰ τὰ κάλλος. ουτ Xώραξ ἐν Ελληνικοῖς. XVI. Περὶ Λιονύσου χάραξ υτ φησίν, τι εμόλη G θυγάτηρ λεγεται κυησαι προ γάμου ' ἐν δὲ ταῖς γοναῖς κεραυνου κατασκηφαντος αὐτὶ νήφανίσθη, οτο δὲ βρόφος περιεγένετο ἐκείνην ἐν οἶν, ὁποῖα ἐπὶ τοῖς διοβλήτοις λέγεται, θείας μοίρας λαχεῖν φηθησαν και Θυώνην νόμασαν, τον δὲ παῖδα θειότατον οντα ὁ Κάδμος, διότι ἐκ πυρὸς ἐσώθη, περιεῖπε, και τίθεται αὐτω Αθυπτίου Λιονύσου πάτριον νομα. Ἀλέξανδρος ει ὁ Ἀφροδισιεῖς ἐν τοιςI0 φυσικοις υτ φησίν, ς οὐκ ἀσκόπως μυθεύονται, ἔπεσθαι Βάκχη τω ιονίσω διὰ τvν ἐκ του οἴνου χρείαν, Σατύρους δἐ διὰ την εὐκινησίαν, υδοὐ δἐ διὰ τό τινας ἐξ αὐτοῖ ἐκλύεσθαι, πάρδον ὁ διὰ την πολυποίκιλον φαντασίαν των οὶνωμένων διάφορον γὰρ ἔκαστος καὶ ποικίλον ναδόχε-loται λογισμὸν πό του οἴνου κινούμενος, πολύστικτος δὲ

καὶ ἡ δορα του ζώου μίαν δ Βάκχην μανεῖσαν δράσαι φόνον πολλοι γὰρ μεθυσθόντες ἐφόνευσαν, σφαλεροὶ δέ

τινες ειναι διὰ την ὰπ του οἴνου φανέρωσιν των πινόντων

του λογισμos ποδισα δἐ Ἀφροδίτην καὶ Ἀριάδνην, ὁτι 20 τοῖς ινωθεῖσι παρέπεται πλείστη των γυναικῶν ἐπιθυμία, καὶ ' ἐρημοῖ τε καὶ βλάπτειν καὶ μαραίνειν τό σῶμα τοναολὴν υκ πυρὸς ὁ κεραυνωθηναι και ἐν μηρῶ βληθῆναι, τι πολλάκις λοινος λιαζόμενος τελειοῖται τὸ κρα- σει και δυνάμει τοι κεραμίοις κρυπτόμενος τέσσαρας ἐ25 γυναῖκας εῖναι αὐτ ὰδελφὰς διὰ τὰ τέσσαρας τροπὰς ἔχε καὶ μεταβολὰς τον οἶνον.

XVII. Περὶ τι παρ μηρω σειρῆς. - Ηουσι δέ τινες μηρον σειρὰν λέγειν τὰς μέρας καὶ τὰς του λίου

ἀκτῖνας. 30XVIII. Περὶ Κρόνου. ὀ δἐ καὶ τον Κρόνον αδ αδ δεθηναι οὐκ ὰληθές, αλλὰ φέρεται ὁ Κρόνος την ἔξω φορὰν πολὐς ὰφ μῶν η δὲ κίνησις νωθης καὶ οὐ ραδία

τοῖς ναρώποις φαίνεται, δι ἐστάναι αὐτόν φασί πως πε-

357쪽

λέγεται.

XX. Περὶ του ,μέγα δ' ἔβραχε φήγινος ἄξων. μέγα Ἀβραχε φηγινος ἄξων

βριθοσυυ. 15 καὶ πῶς βαρυτητος αἴτιον το - ές φασὶν ουν τι, ποῖον ἄν ν το μετέχον, τοιοῖτον νάγκη φαίνεσθαι καὶ το μετεχόμενον-ἐνῖς ' οντος το μετεχομένου θεοῖ ν η ἐναλλως, νους ει αλλως φαντασία ἄλλως καὶ αἴσθησις ἄλλως μετέχει, η ἐν νειλιγμένως, ὁ διώμερίστως η δε μορφωτι- ο κῶς η δὲ παθητικῶς. καί ἐστι τὸ μετεχόμενον μονοειδἐς ν καὶ κατὰ την παρξιν πολυειδὸς δὲ κατὰ μέθεξιν, ἄλλοτε ἀλλοιο δια την αυτῶν σθένειαν τοι μετέχουσι φανταζόμενον καὶ Οὐμμον ταυτα, ἀλλα καὶ βάρους τλὰβαρὸς

25 XXI. Περὶ σολοικισμου. μι Κροῖσος μετὰ τηντο Σόλωνος ἐρώτησιν ἐν Κιλικι γεγονώς Σόλους πόλεωωκησεν, ἐν ν καί τινας τῶν Ἀθηναίων κατωκισεν ο χρόνω βαρβαρωθέντες ἐλέγοντο σολοικίζειν, ' ον καὶ σολοικισμός. a XXII. Περὶ σεισαχθεέας τι Σόλων ὁ Σαλαμώνιος πρῶτος Ἀθηναέων την σεισάχθειαν ἐσπησατο. τὀ Mην λυτρωσις σωμάτων καὶ γὰρ ἐπὶ σωμασιν ἐδανείζοντο και ἀποροῖντες θητευον.

358쪽

Επεὶ περὶ ιὰς καὶ Ιτων λοιπῶν ἀλληγορουμεν, δειπρῶτον εἰπεῖν, ποσαχῶς τὰ θεὸς ἐκλαμβάνεται. το θεὸς ἀνων ως κείμενον ἐπὶ πέντε σημαινομένων λαμβάνεται. σημαίνει γαρ σοφους, βασιλεῖς, τὰ στοιχειω πυρ, δωρ, ζν καὶ ἀόρ , την ἐλαστόρων φαρμένην η αὐτους τους αστό 5ρας, καὶ ε τὰς νυχικὰς δυνάμεις καὶ τὰ πάθη οἷον φρόνησιν, γνῶσιν, ἀνδρείαν τοι τόλμην πάθη λ οἷον ὀργην, ἐπιθυμίαν καὶ τὰ τοιαυτα σημαίνει δὲ καὶ ς την φυσιν. αλλ' ἐγὼ οὐκ ἐθέλω διαμάχεσθαι πεδοκλέει φυσικν λόγοντι, μν εῖναι φύσιν τὸ παράπαν, αλλὰ μίξιν διάλλαξί τε μιγέν-10των. πέντε ἐν Ουν οντως νων ως κείμενον το θεὰς σημαίνει ἔν δ ὲ καστον νομα τῶν θεῶν κείμενον ς ἐπὶ τὰ πλεῖστον γ σημαίνει. v πραγματικῶς η φυχικῶς η στοιχειακῶς νοειται, οἷον Πρα, Ἀφροδίτη, Ἀθηνῆ, ρμης, Ζευς, μόνος, Ἀπόλλων, Ποσειδῶν, πιφαιστος καὶ τὰ λοιπὰ τῶν 5oνομάτων πραγματικῶς με η βασιλεῖς η πλῶς ἀνθρώπους αυτοῖς εῖναι δηλουσι νυχικῶς δἐ Πρα νοεἷται v, Ἀθηναχ φρόνησις Ἀφροδίτη v ἐπιθυμία, ρμης ὁ προφορικὰς λόγος, Ζευς ὁ νους, μόνος η νοησία καὶ του νου συνθόλωσις Ἀπόλλων ὁ ηλιοει ς καὶ τετεχνασμένος καὶ λαμ- etsi προς καὶ ρητορικώτατος η φιλόσοφος λόγος, Ποσειδῶν

359쪽

αλόγιστος καὶ φονικός, μαιστος η ἐκ του αιματος,ναγυ- μίασις ερώδης καὶ καθαρωτάτη, τις νερχομένη δια των καρωτίδων πελέκει πλήττει την κεφαλην του ιός, καὶ πυνξ Ἀθηνῶν παρασκευάζει γενναν, τουτέστι τον ἐγκέφαλον ποιεου ἐξάγειν τὰ φρονηματα - στοιχειωκῶς δὲ Πρα νοεῖται

λεπτομερις ήρ, γουν ὁ ἐθήρ, Aiλην ὁ πρόσγειος και παχύτερος ήρ ὁ πῖ σελήνης μέχρι γης διικνούμενος, Ἀγροδιτ η στοιχειωκὴ κρασία, ρμης καὶ Ἀρης τὰ ἐν τω αέριl0 διατρέχοντα πυρώδη σέλα, δε κομῆται καὶ τὰ τοιαυτα, Ζευς ὁ καθαρος ζ καὶ τ ὰν ἡμισφαίριον, Κρόνος φώδης η και το κάτω μισφαίριον Ἀπόλλων ὁ λιος, Ποσειδῶν ἡ θάλασσα, ς και ότι καὶ Πηρεὴς καὶ Φόρ-

κις καὶ ρίτων καὶ Ἀμφιτρίτη καὶ ιδυς καὶ τερα, μαι-l5στος τὰ καθαρὰν πυ καὶ καθαρτικὰ καὶ κεραστικὰ τις των στοιχείων συγχύσεως, ο καὶ ἐρως καλεῖται. καὶ τούτων rὰ πλείονα ουτως ἐπεῖν τρία σημαίνει τινὰ δὲ καὶ πλεοναχῶς νοεῖται ὁ Ζευς γὰρ σημαίνει προς τοι τρισὶν ἶς εῖπον καὶ τον στέρα τον πλάνητα καὶ αυτὰ τον λιον, και τον20ολον οὐρανόν, καὶ τον ἐθήρα μόνον, καὶ τον έρα, ποτὸκαὶ τὼ νεφῶδες κατάστημα, καὶ αυτὴν την εἱμαρμένζν, ςὰρέσκει τοις τωικοις δέον υ ταῖτα καλῶς ἐδόναι σε πόσα τούτων τὰ σημαινόμενα, καὶ προς τὰ οἰκεῖον ἀλληγορεῖν, καθέκαστον καὶ ου αν διαμάρτοις πραγματικῶς 25 μεν, πραγματικόν, νυχικῶς δε- νυχικόν, καὶ στοιχειω-κῶς πώλιν τὰ στοιχειωκόν. ρκεῖ γὰρ τουτο καὶ μόνον διδάξαι σε τὼ χωρίον τὰ περὶ των θεῶν λληγορεῖν, ε προ εκτικώτερον ἐπιστήσεις τον νουν, καὶ μὴ παρέργως αυτὼ παραδραμενῶς περιττόν.

-- ... . . . .

360쪽

Προθεωρία. - ἀλόγως, δαι, πάντα τῆ ποιησει ἐκτέθειται, - τινὸς ἱστόρηνται παρ μηρφ τοι παθόντες , καὶ γενναιον ἐξ ανάγκης τι δράσαντες καν γαρ προς το δραματικώτερον εἰργάσθαι δοκῆ, μως ἔχει και λόγους τινὰς ἀριστον τοῖς μύθοις ποκαθημένους, ἐφ' υς ανάγει 5 σοφιστικώτερον ὰπὸ του φαινομένου την αδσθησιν και κατὰ το λελη ς υποτίθεται. χρεὼν προ των μύθων τους νέους εὶδέναι σωφρονεῖν βουλομένους και η βελτίονι μοίρφπροστίθεσθαι ἀλλ' εἴπερ που τοῖθ' ὁ μέγας ἐν ἀνθρώποις ηρως ἐπραγματεύσατο, καὶ δ και ἐν δυσσεί μάλιστα. 10τον γὰρ 'Oδυσσέα προστησάμενος υπόθεσι του βιβλίου πολλ- άττα ρητά τε καὶ ἄρρητα τι ποιητικὴ διέξεισιν ἐξουσίρ, καντοέτοις οἷς μιν καὶ φανερῶς καθιστάμενος τὰ κάλλιστα παραινεῖν και ἄγε βουλεται τον σκοπὰν κατεργάζεται, οἷς ἐ