Aelii Aristidis Declamationes Leptineae ...

151쪽

I vero ac omne solvetur, si ex Mileto pago oriundum

Tyrtaeum fuisse pones, eamque notitimn a Vetere Muthio Scriptore prositam, a ipso non intellectam Suida in eius fiam agine hodieanae superesse. - Itaque ac ratione antineam fuisse Diotiniam existimo, perductam vero Athenas natatavisse in pago Mileto. Ceteriina non eo ut Dan nita progrediendum esse, ut inιχ ο scrinerem: nam etiam Mλγιo in inscriptioninus Sponsi dicuntur. ἐκ τευ ὁπως - ravissisna ditionis v. distin tione deceptus locum cor'ruptum putans intactum relique Tam ouem nunc recte disponens sanavi, ita re nrnedio in memnis ea ration positum sit, iam tetigi g. 5. Ceterum nanc Vatis modestiam a novum nulli*1s ceterorum indicatum έρμεIo is no loco lucramur.-R των λόγων ἐπωδαD. Sunt ei Da et Voces, viDiis nunc lenire dolorem possis.'

τούτου ἐλαύνειν . . pressare, eontumeliose tractari Demosin de Cor. P. 24 εἶ ἐλαυνο μναν καὶ

υβριζομένων καὶ τί κακὸν υχὲ παποντων πάσα - κυτμενη μεστὴ γεγον προδοτῶν. aeui in id. V. V.,

isti III p. 48I. θεοὶ καί νόμοι. . Quaesitum no Pioque est, et ad oratorem exemplum excogitatum. 1 inarenus in Demosis P. 29. ω δεσποιν Ἀθηνά καὶ εὐσωτερ. Demosin adis Lept. P. 486 ω γῆ καὶ θεοὶ Aristid. ολ . . I. p. 4 4νωριζομενους, ω δαίμονες - . προπίνων ἐντεοθεν Κτησίππω ν ταυτης συμφερον. Demosin de Cor. p. 324. τὴν ἐλευθερίαν προπεπωκότες

πρότερον μεν Φιλωπα νυν δὲ Ἀλεξάνδρω. Non antem sine ioeo iustivae id in iis falsa eg p. 334. μετὰ ταύταἐν θυσία τινὶ καὶ δείπνω πένων καὶ ψιλώνθρωπετόμενος

- ἄπιτους ὁ Φίλιππος ἄλλα τε δη πολλὰ οἷον αἰχ--λωτα καὶ τοιαμα, καὶ τελευτων ἐκπωμα ἀρρορ παιχρυσῶ προυπινεν --le Sentis autem tacite, inesse huiu

152쪽

mosin or exor l. . Lua. Eiua autem ieeuo ἀνειροκειstare non poteriit deieci ergo, acri sinu veram.

na locutione docte disputia Morellius in sua aristidea P. I 26. n. I. Maius. - nostrae edit. Niminiin, Pio iam monui, vocaDulum sorense est δίκην τινὶ λα- λεῆν, addito genitix criminis, κα-σεως γόνεων, κακηγορίας. viod uni sit, omittim saepe vox δίκην, ut nic. Ex Missius apparet, OG et 3 6 νομ' non esse cum muligenda, sed dativum refere ad λαχεω , genitivum,mo homo ipse aulicatur, cum is os comerere: a necesse est nullis nominis legi i licium intendere de e pulsione e legibus V itii iunctitra si cui durior vid Utiis non uno nomine, ego sane non lucuibo eum eo si τῶδε corrigere Velit. Ceterim habet ni Aristides sua

ipsius fere VerDa ecl. I. . ii ii '. . . . l.

nescio prorsus Iae structura sit, αν καὶ κατω μεταβαλλόμενος. Maius, ut solet, sensum interpretatur, nec sine extorinus iisPae non levissimis, io non pla et castore . Nisi omnia falluist, nae genuina laci schin Pinx- καρ - πάντα - τοιαν αντοὶς ξεστι νεμειν.S3llabam et praecedentis verisi extrema Dsorptam esse vel non monitus intelliges. . . . .

. ταῖς ἀληθείως. mirans numerus et ni vi g. 63. eodem modo pro singulari positus, 1 in forinincola, G ἰν, quinus supra. Mo mo adorarit p. 307. i. . cap. 25. . N. ουδεὶς γὰρ τῶν νομοθετῶν περ α νεθεσαν νόμων ταυτην ἔσχον την γνωμην. QNon valde

153쪽

το εἰραέθις. Quod d. r. praevet, laαμις, ita potius IliἔiI-ἐραέθι mutare malui, propterea pio dilla vecti forina , non ac uti Aristules consuevit ac videtur Iuli' n e typographi-MMUa intercidisse. εους ἐς νέωτα - ἐσομένους. eapse Demosinones alimmie nonnulli ost annum a lege lata L,eptinem accusaverunt, ut ait auctor demostnenicae rationis. Maius, Cons. Volf ad Lepti Proteg. P. LII. εἰκὰς γαρ - Fieri non potest, ut in codice Vaticano scriptum sit, uul impressum est in Ed. ita, ικὰς γαρεικὼς. Nam corte no non indotatum docta alivia Dservatidne aliis dimisisset. SuSPicor a It en Propter sonum sui exprimitur legendo, non exstirpandum esse posterius εικος, sed scriptum fuisse ικὸς γάρ ἐστι. τι παρὰ τούτο - Non abet hoc mi reseraturi Nemie tantum statui potest anacoluinon, ut O πη- κω plane negligatur, ovis sententiam tantum pertia

154쪽

Ed pri exhibet, casum nemi vis praepositionis fert, De Diod sequitur respondens membrima vπὲρ Λεωπίνου. okἈτι - θεμνυνεις οἷ est eo quod quid ergo ἔτι Αdscriptum, puto, ad mai giuem, a lectore quieohtoriam Io pieridi formulam explicare studebat, Helendum*1 igitur foret animo. καί τις ἀρηκε. His iovi levi trudiuram macula depravatam dixerim viam lenite absterges si scripseris i. e. καὶ αν τις αφ με. ω αρα - α ρ. Requiri videatii articulus , Priameipue adiunet genitivo Sed primum in eiusmodi rebus, vine sistilioris sunt Mammaticae, sortasse non tibinis

tam presse antimios recentiores secuti sunt ac magna est apud hos Ibeorum Eatem cooriun a pribus in famili strine-

aura reticulus abest. ' Deinde Hero ipsi tomi Attiei. etiamsi de ceret Do Iani homine dicitur, ἀνηρ Pro ἀνηρ usurpamni id vio recte coinprobavit veiti Iob ius, Phaedon p. 13a , illudravii pie comparatis similibus

155쪽

ua ex istina orationis historia cognoscenda lectorigunt, ut ex ipso fonte possit aurire, excerpta apponam ex praefatione orellii, iam Ineditor ni Venetorii in editioni Praemisu, adiectis simia aut rectius aut planitia orationem adversus Leptinem se scripsisse, e mi Demosthenicam illam celebratissimam se aemulatum

filisse , Aristides ipse initio Orationis Platonicae tertiae ad Caphonem nisco verbis declarat Tom. II. p. 315. e l. Ieb. ' των ε της γερουσία των ζει μα/ων,

βουλει φασὶ δε οἱ ταλα δεινοὶ κα ρητορα αυτὴν ἐν πρωτο ς εὶναι Ῥωμαίων Ἀλος τοῖς τε Λημοσθένου λόγοις προ κειτο περφυῶς, καὶ ου οἶδ' ντινα τροπον καὶ τοις μετεροι ἐάλω τούτοις και δὴ οἷ συμ φοιτων τε εἰς Ἀσκληπιο καὶ φιλοκαλία ελλείπων οὐδὲν συνῆν ἐμοὶ κα ἐκάστην μερα κατ τοὐς λόγους' - τι καὶ περιειργασάμην προς αὐτον π το τοιούτου. τυχερορ μοι λόγος τις πεποιημένος ἐκ τρίτων πρὀς Λεπτίκηνε αρχῆς τοιάρει εἶχον ἐν χερσὶ τον λογον ον του Ἀζμωθένους, καὶ ως ἐγενόμην επὶ τῶν κεφαλαίων, τοὐ Λεπτίνου μελλοντος ἐρεIν πετέμνετο , ποστήσας ἐω-τὀν το Λημοσθενους, - ἐμαντο τι συνεώρων.ω δε ευρον καὶ δύο καὶ τρει των χρησίμων ἐνταμα, πάλιν - ἐπ' ἄλλο τι χωρουν. καί μοι ιρωμέν- τὰ

156쪽

tissumis , in aliat sententiam ire maluit Antimadvora ad Graec Auct T. III p. 51 .)ῆ τρίτων videlia signita cave quasi textiani quali tam in bac causa personam sustis axens post diaetis illas Superiores, maae dudum hanc a Sam ege1MM. Prianam Demostuenes, alteram Iupptinos reiis tui tiam nunc Aristules exemiti cinis commentanis erat:

1 Qtiae hic sequitur anter interpretatio Latina, eam abesse 2 Aberraveriant et Scholiasta et ReisHus rimi haud dubia vidit volsius Proles ad I t. p. XXXIV. not., qui haec disputat et , Et satio ante latine oreαγωνιστη Aristidem in ea ausa datis oratum rat. thobus uim P, ranion et Demostheni, ii tam Leptineam impumarahi, ut in im

157쪽

At enim nescio viσηMo,' 'rte inripio, cum Aristi idis opera vel in ipsa deterrima litteramum Graecamin forinna imagno in pretio habita sint, laippe pia in omnitius Metrinasias versarentur; naec ratio tamen ascine adeo

neglecta est, ut ex antiqvis novisque scriptoribus nersio viantum salvem ego ideo, eam se legisse prodiderit, eandem sillini superesso innb tuerit hinc avi md itissimo miovi Fabricio Bibl. r. T. IV. p. 39o. Oimisonibus deperditis clarissimi hiritis Sopnistae annumeratarnsuisse, haud sane mirium. Si pia tamen ex Aristidisti Miloni,1 ut exinaret ac in lucem proferretur, optare par erat. des laui utique vota iiusmodi seri praestatiati Neiripe vianini ille ingenio et elocialentia valeret in argumento tractando, in rivo, Ciceronis orati, BruCn. 31. , ac Dionvsu Halicarnassensis Epist ad Animaeunin. 4. iii licio, subtilitatis atque elegantia suae vires Deam inenes marini exercuerat nae ipsa deelarat ad tanto se iovi ariisicio Conantumlat, ut si iidem cum ea conferas, piae ab oratorum Principe procliit, tantum sane ab ea distare ideas, tanturm lovientia tribratilis germana, et quantivo, ut ita sicani, Aristules a Do-mosine se distat si Vero eum ceteras Aristidis alior inimo Sophistar in cornponos, nulli eandem concedero intelliis gas. Cum vero factum forte osset, ut nanc in Codino

Marciano CCCCXIX. . oflenderem, nediim sino insemptions ulla inveni, quemadmodiu etiam in Indice odietini Bibliotneca Marcianae relata est; sed fine 1omae suo inliniam nevis id omen, quod a Codice abscissum vii Depiam ierit, Vel negligentia deperierit Dene vero quod motus Godex, de Do exemplum Marcianum sumptum est, neque is integer iacile acrit, o multa tamen deos videantur, Orationis prolixitas ipsa suadet. Porro Cbδ-Μareianus, 1 ex pulcnerrimo atque eleianitissimo Bes

qtias subscriptorern se adiunxit, it Declamatio emoti Asellius lani loco lai, eri debeat. Eo ipso reser locunt ante Iaii datu' Ἀτυχε γαρ μοι λόγος τις πεπιοιημένος τρίτων

158쪽

sarionis Cardinalis munere nobis obvenit, initio saeculi XV exa tua est, ac nonnullas Demostneni et Aristidia orationes continet; inptinea vero Oratio pistin eod D, Pa plexummie Codex xilivius, partim adis naxactere, ei dein tamen aetatis, id calcem adiecta. Hunc nessalonicae, in viis litteramini studiis per ea tempora florenat Io. Comentata de Lxculio Thessalon. p. 326. to emetr Cudonius onod. Occis. Tnes t.

p. 336. Scriptor post Theophaneni Ed Paris. 685. ,

scriptiun fuisse , ex eo ortasse coniici Potest, vim anteliam in Bessarionis potestatem idem veniret, elem Balsamopulum nessalonicensem spectasse, haec tertia Pindani ianu, extremo solio, saeculo pso M.

ο- βψλω, ἐχέτω - πάντων ων μων πατέρων καὶ του σίου καὶ θεοφόρου πατρος μῶν Ἀντωνίου του μεγάλου. v μητρι τριρμάκαρ Θεσσαλονίκης κλέος

τους ορτάσαντας φυλαττε ει αἰῶνας, ἐν π παρον αἰῶνι, καὶ ἐν τι μελλοντι. ου πανεπενεστάτου καὶ τετιμημεν- άρχοντος κυρουμανο ντου Βαλσαμ---λου πολλὰ τὰ ἔτη. ἐλεημων θεὸς ἀ ευεργησε. πορονους πολλοψ καὶ καλοψ την , γενιαν σου κυρι--νουὴλ Βαλσαμοπουλε Λημητρι παμμάκαρ Θεσσαλον. κης ερμα οἴκτειρον τον παρόντα μνo a Bαλσαμόπουλον Ἀντώνιος γέγραφα τάδε.

Etsi verra inscriptione inpio adeo auctoris nomine omnino armat oratio, Aristidi tamen ut sidenter a si timcari possit, stilus potissinium es t Sopnistae huic ni xime proprius, aliis vero scriptoribus maesus alienus; ianviam et illud in ano rem nonnini consert, quod Aristidis Orationilnis aliis in Lodice noe adscripta fuerit. Sane ea omnia, ex missius proprius Aristissis characto exstat, Demosthenicae imitationis conse vio, Atticae locutionis usua exquisiius, stili suavitas, nimia in arguanetistis suntllitas, et sententias sententiis creberrime inserendi connectendive sutilium , obscuritatis es leuatae paene dis

rimis alia taee, inviam, omnia, seu ad Iaudem, seu

159쪽

ad reprehensionem faciant, haud minus rationi Leptuneas insunt, uniana veliviis, ias iam Aristidis esse cor Perium est. Accedit viae Aristides in editis, potissimum vero in Panatnenaica oratione haDet, eadem ipsissimis quando pie vernis et in ac Leptinea sunt auod ob oculos ponere eum studuerint in annotationibus, foditasse nimius alimaando si se videtior seri id tamen de auctore Minando, tum de textu recensendo sollicitus. teram multa ne annotarem cari, iis tantiimmodo contentus, Piso res prodammodo poscere videnatuae ali mala enim quam multis annotationinus non locum feeisset Oratio, piae eriti Graecamin adeo si ecpientem ingeramentionem, quaePie insolenti dicendi tantopere abundat 2 Senolia Aristidis inessita identidem adduxi, ad fidem diem Marcianorum eadem omnino, diae ab accire tissimo auctore profecta Politianus dixit Miscellan. v si . . Mucii vero contemnenda esse Erasmus Pronunci

Cianis, ut puto, adlid itis.

Qua de ni Scuolus orellius a div relusia, mea

non intererat apponere: Ia iam eorum nonnulla alia Mi in pretio esse potuissent nuper horun Senoliorum

editori, o non videtur ipsam Morelli editionem manu usurpasse. Ceteriun Dod ad auctorem orationis, plano Eonsentit . . 'vinitas I. L de virtute cum Aristalis

omnino, tum vero Praecipue amam orationum in praelatione pinetam a nouis exposita sunt. Ac sane, Aristis elis nano orationem esse, Morellii Viceriint argumenta. Nunc vero splendide id eoussiri in codwe Vaticano , in vo eam Postumorem adscriptam reperisse testatur An-geIiis Maius in praefatiuncula ea, iam Variis huius or tionis Iectionibus praemisit. Non enun sani quidquam d hii, licet nomen scriptoris non ad litum sit, insculptio Te-

Iincinit sic o ἐναντίον οπὲρ τελεως. Atmis vel nocans it ut Horellium non esse ilignum intelligos, Demnas Maius suspenderet adunco quid quod plurimi huius

orationis loci sunt, quos Morellius coniecturis sanavittativus, via nunc veras Mesementitioncs Vaticanus Issisi

160쪽

anto vini os ponit Pias inter nonnullae sunt plane egregiae. Relilii illo sidem uor Iura sed non unius est consi cere omnia. Cuius ' insigne documelitinii ipsius prioris orationis editio est. Post Moxollitam hancoxationem Wolfius vulgavi phimus in Germania, consitem Demostheiticae suae assiungetiar praeter Dian1, quod Sciam, nemo. ut iidem et paucissima mutare Mis halniit, eo uiuia, quum seviit, lectorem ea super re admouint; id nunc a no iugulis locis memoratum est. Vaticanus xero eo lex Iantuin miastet Maeiano, OVarillae liuius orationis recensionem stag'tavit, et Giter inspicienti unib

Iiulicem orationis Morellius seest 'Aριστει δου προρ Λεπτίνην λογος, nomen certe auctoris de Suo apponens: Vaticanus codex D το εναντίον υπὲρ τελεια, viod grammatici alicuius ingenium prae se fori mani sto. Ego licia exhibiti rei apturae putavi, tantiu reputans his invebus granunaticorum deberi ai Diu rio, vix ut iidviam certo antrinare audeas.

Cap. i. g. 1. Ad Principiunt orationis Iu argumento haec annotavit orellius in quit iis, ut istit e, lite retationem quali addidit inaria usurinxi quod Athenien- aium Iispialica oririn, ii nunei ais lici obaxem, iu-opia linoxare videretur, legem tulit ac pertini Nptines, ut omne ex elao adem iacere tenet entiir Ui vero immunda*em essent Me uiui , ea leni ex dexent, iis qui marinussio e Aristogiton q ut, et nquem Archontibus dumtaxat exceptis, Iura anonyinum lictoream mu- menti in orationem Dentosthenis leptui ni bisse verbis lata ex kt: πως ν Ο πλουσιωτατοι λειτουργῶσι. μύζ-

라틴어 텍스트