Aelii Aristidis Declamationes Leptineae ...

171쪽

viseetinui offertantur pro egredi proclamentur έρμείοις.

Mutum est, saepiusque dictum, inenienses invento uamelius ipsis uti resus posse. Ceterum ori naeo annotavit. Aristides orat Sicula priori . I. pag. 364. ἐστεγα σοφωτατοι - Ἐλλήνων, υτοί τε υ νῶν - των λογίσασθαι τὰ δέοντα, καὶ τερον λέγοντος κριναι. Et in Leuctricii secunda et M. p. 44. λόγος ἐστι παλαιὸς, καὶ γνῶναι τὰ ἐλτιοτα καὶ πράξαι πάντων μαρ ξυτάτους εἶναι. Et in teuctrica terii T. I. p. 453. noλὐμάλλον την μετέραν πόλιν η την. ακεδαιμονίων εἰκόeωτι - νυ δεδιέναι, και διὰ φρόκημα καὶ δι ἐμπειρίαν πραγμάτων κα δ ορύτητα καὶ την ἐπὶ ποσι παρουσίαν ἀοκνον. ει Νελιτέας εντάττεις. cessit in prove iuni a Gaida allatum fatuitas Melitissis de vi Scnouus in Ad g a Graecomitia in ahas Anisex in impressa. Script xinus a Sunotio allatis Apuleiiis accedin euius naeo, Apologia ex Da sunt iuxta in ei e sitionem p. 28 ubdimmie Floridi Oper. r. 444. Mud socorcsissimos Scritnas Anachai sis apiens natus est apiu Atnenienses catos Μelotides fatuus. Quo in loco Me itides iam olim restis tuerat M. Antonius Flaminnis in Annotationum viris, viae veteri manu scriptae apud me sunt et aman simi, dein in posteriori, Capite exis, surivita , Apulei verba haec sunt udisocordissimos Scythas Anacharsis sapiens natus est apud Athenienses V m eides fatus. Interpres Aristopnastis inmanis Melitiden inter nominἡs stultitia inclutos censet quam ubi legeDatur merideaiam , in meo periculo Melitides fatuus repono.' Ἀλημά προρεκτέον. io at Sinisu caret Venera lectioημῶν. Veriun coniectiva io quomi assecutus est misreuius, ita emens et , uuis nos animum Meriere vom

172쪽

νων ἀπέχεσθαι. Inde φληναφῶν ανω κάτω Alexis

'naei p. 338. E. τὴν πάντων μαρτυρίαν. Sio etiam sine sob

hendunt fuerat.

προτιμοτέραν της εν μέρει - Est haec inter praestan tiores lectiones a Vaticatio suppeditatas. Morellius in et iam nihil nionuit, haesisso tamen videtur, si Veisionem eius respicias , allie Ortiniuin, siae in mundo sunΝ

longe praestruatissitatum revera existimare.'φημην θεὸν προρειρησθαι. Famae divinitas iam indoab nesiodo testimonium accepit Oper et Dier V. 63. μη δ' ουτις πάμπαν ἀπόλλυται, ηντινα πολλοὶ λαοὶ φημίζουσι θεός νυ τίς εστι καὶ - .Hinc Demosaene de Falsa Leg. T. I. p. a . et Aristides in Oratione Platonica secunda . . p. 15o. Hesiodo auctore Famam eam Praedicant Inuno vero Aeschines in Timarchum T. III. r. r. p. 4 i. Dc teras Famae Iaatiles assilit, apud Atnenienses et g προ

νοτοῦ Φήμης, ως θεον μεγίστης, βωμὀν Πρυμένου. M o r. Cap. . . q. φαυλους ποιεωθαι. VAλλὰ καὶ φνἰσματα πολλὰ πολλάκις ἐξαπατηθεντες κεχειροτονήκατε, καὶ συμμάδου ἐδη τινὰ ηττους ἀντὶ κρειττονων ἐρομοθητε λέσθαι. Demosin in Lept. T. I. p. 457. d. Reisti. mi P. δια τί; qmοstnenim soranula, Da attentos atauo alacres servana auditoritan animos, nonnullamvi inoria partem orationissius suas insundit. Stiussos talia conae latur Aristides.

παρὰ τὴν των προγμάτων ἀνωμαλιαν. Non aptum

est, Mod nabet M. Ven. ἐπι Praepositio, onio ea significatione posita est, quam explicui ad Or pro Lepti ibas. Propter o rτατ, υτω. Correctum a Volso vinosurn αυτ eonumnavit liber Vaticanus. μηδεν ων βουλομεθα γεγονε. Cod. m. νερονεναι:adoriem locum nae Morellius: Ita codex versione

173쪽

suppleas , - ἐγ- legere malis.' o iam exhibet Cod. M. Possis vero inde coniicere: - ρογονε, νάι ν -- αιτω. Sed nescio an idine eius usus exempla desiderentur. Illud certius Videtur, scriuendum esse

ἐβουλόμεθα. g. 3ο --πosim Praeserendum hooralita alteri

ἀπέβη, ioniam ci cum indicativo nonnisi ab recentissismis scriptoribus ponitur V. Senaofer ad Appendi bd Basti Epist erit. P. 26. et in ed. Aristopn. lut p. XXXVIII. si quod statim emittur, κατoo i, et Volnus conexi et in Vat recte scriptum est. του δικαίου νικῶντος. Aristidea lomitio, piau, innae ipsa oratione sub finem: του κοινῆ δια πάντων λυσιτελούντος, θεῶν βουλομένων, αι. ποτε νικῶντος. et in Platonica seeunda T. I. p. 258 του, εικότος νικων- τος. M o r. Sinullinae infra g. 43. του κοeto ἀεὶ νικῶντος. Frevienter hoc Vero Oratores utuntur, uti mosinenes in Timoer P τοδ το ψηφισμα το νικησαν

σειν. Acscnines in Ctes. . 46a. καὶ τελος, - ἐνίκα. Processit hoc a Poetis, niaxime tragicis. Reco are modis Aes vleuna Iλινον, αἴλινον εἶaε, το δ ευ νικάτω. g. i. α με ημῶς ευρyς. Optativum vροις, via est in Ven. reiiciendum iussicari quan patini enim Tho-inas Mag. p. 276. hanc particulam a intrerdum cum opistativo iungi firmet, paucissima tamen ea exempla sunt, ut iure dimitare si hoc praecepto possis: έκασταχόσε χωρεῖν. Tritum attamen est vetus provom blati, de Megoias inconsuli temeritate ineniensium, quos eo notane Aristopnanes in uotous v. 58 . exagita ac, vβουλους μεταβουλον in chartiensibus vociuta v. 63ο et 63a inde Suidas T. I. p. a. ceu ulmum adagium asseri r το κακῶς βουλευεσθαι Ἀθηναιοις ἐσκητο.Εiuscemodi viovie vitium AetneniensiDus Isocrates Diicie in Oratione Pace . II. D. 2o5. d. Augelii Hano in rem alia tanti Erasmus Adagior Cniliad. I. n. 44. M o P.

174쪽

τρός. Aesc liis Elini. q. ,,quae Plioebo pater IniitPotens, milia Phoebus Apollo Prine lixit.' VirMl Aon. III. 25i. g. 22. -υ μόνον. Hoc utpote doctius anteponendum ratus sum Martianae lectioni o μόνον υκ Nec tamen Equidem linteor, fallere in talibus ipsani rationem faciIEposse. quod alam fiet, non fiet certe cum magno sit

te Iar'um detrimento.

miidem ita se nabet, et iis quo adeo nilii in eo reperitur. V Sic vertit Morellius, verbis ingenio, ut solet, su eorrens. Nam praeterquam pio male naeo copulantiar: formula enim est καὶ τουτ με δη τοιoλον, nec no narocipit desinitionem nullo scriptorum loquendi usu om- probata est haec vecti 4ἰποφθιωθὲν potestas. Alterum vero ἀποφανθε explicat tantun τοιούτo illitae, novi a perinducit nihil.Ωασσοὐσθαι, πολε t. Iaii temere Leptineae legisve a nonnulla ioc loco nunc prinum Prossire, Ila piam sit, persita leat. M o r. Non tamen sibi persuasit

Volsus Prolog. p. LXV. not. εἴπερ τov. liber Marcianus εἴπερ τούτου. Ad uod in nota Moxollius: f. εἴπέρ του δεῖ', ii in posteriore exho iaci opus. περ του notavit Maius et Ioa

ως Ουδενὰς τούτων πάντων. Quaenam ea Tαλα πάντα. sint, nemo indiciant. Bepone g ουδενὰς ων

παντων.

-υτὀν εὐ ἐσθι, λανθάνεις. Et iacilitate et vigor. ineo structura praes- alteri ad A, σαυτον λανθάνειν. g. λειτουργέας περιουόπτων. Similiter Munia ei

175쪽

rumcidere, quod me praecipue de ratule dicitur. Sic infra g. x το μάλιστ αυτοις σπουδασθεν περικόφαι. g. 4. και πάντ ξε-ι. Ad codicis sui lectionen, και λειτουργεὶ μεν οὐκ ενι τ ξεστ haec Morellius:

,, ηαὶ λειτουργιῶν ἄνευ ου ενι τι πραττειν. COIiiiptarn Iectionem ita restituerem; et namque ξεστ ex margine in textuni irrepsisse videtur, Voci ενι explicandae gratia. 'Acute iidem ille sed noc est illi ut, io inbdo sic Latia sallei e rationem. Restitui locum ex vat Cori'mpleta inde profecta est, iod Drarius aberravit proxime sequentia: εἴπερ λειτο γεῖν μεν υκ ενι. ο την ἀτελειαν αναιρων συναναιρεῖ. Emendavi ita ex ingenio, ianPiam odiees et arcianus et Micanusnineant: συναιρει emendavi autem et vecto uni fretus compositione et loco orationis contrariae . hoc: της

ατελείας ναιρουμένης συναναιρησεται πάντως καὶ τουπερ αυτῆς ἐθέλειν οντινων προθυμεῖσθαι. g. 25. πω τα-ημάς ἄριστα ἔχειν. . Particulae

Oπω mani infinitivo, naud ex cum s iunctivo comatiniciae exempla ex idoneis auctoribus in promptu sunt

apud Vesselingium in Diodorem T. II. . 4o8. Abr actum in Aeschulum p. 39o et alios mi r. καὶ ως εὐεργετα - καλου μεν. Nescio si siDi velit particula comparativa g. Malo iterata est, ni fallor, ex selientiolis orς δε ως ὀφειλεταις, ideoli exstirpanda.

πόλει. Locutio αυτ τομο μονον conaeret cum Vectoόνησις, quod concedet si Oram meminerit Iae non Hait r. p. Lept. q. 4. Hinc solitarius est articulus etων.

Qui etsi possit accipi pro τούτων con ad Or pro Lept.

g. 70, tamen respondein semiens menstriam orδε. quamobreti reanspositis verbis scribendum παρὰ τῶν μεν. g. 26. κτησομεθα correxit et conMinat Cod. M., eoque certe opus est. τούτους, ην νυν ἀγνωμονουντες φονῶμεν, της προθον ας. In codie τούτους transfertur of φανῶμεν; id tamen si uinis manu, nain a congrati cum ed.

176쪽

Μ citis. Factum ut a grammatico, vi respondens men brum antecedenti redidere consentaneum volebat . Cap. o. g. 28. εξουσι ταύτην. Possit quidem lati dictum Accipi Morellianum asτα praestat ante haud dissito Vaticanum ταύτην. Proxime apud Voluum typo

textum inculcari potuerit ne me Vi caret sua. Bene vero Prodi consequens loque meniorum 3 εω π satis Canus instauravit. - iguum tamen Vitium fortasse adhuc su si esχομεν enim non satis aptum, sed remur tui Ἀχομεν. Illiu non multum desseret, utriun ευποιουν- τες ευπάσχοντες. Soranatur cum en et Vati, an noιο τες ευ πάσχοντες - 'Volsio. τοὐς φίλους ἐκτῶντο Οὐχα πάσχοντες ετ δελαδο τερ, κτώμεθα τοὐς φίλους. ait Pericles in funebrisendatione apii l nucvdulem iiD. H. Ina H. cap. 4o. EL Diaeei p. 22. Aristites vero in anactenalca: ευγα ποιεῖν, -- πάσχειν πεφυκότες δεσαν. . . p. 45. Mi P. τὰς - εις μει φελείας. Solet Aristides plenioro

ἀμφοτέρου και γάρ. Copulani optime insemit Vat. Neque pira est Morelli coniecturi d/ιποτερος. Befertur υμνοτερους- ημύς- ἐκείνους notissimum est ita potitum, Diomer inde , ἀμφοτερον.

g. 29. καὶ ποσων κρη'ῶν καὶ βαράθρων ταυτ αξιαπρημνος βάραθρον supplicia duo erant apud Ath

nienses altero rei ex edito loco praecipites detrudeoam tur altero in fovea. profundam praecipitabantur. De Postea tori, post arpocrationem vi auctore1 λέξεων ρητορικῶν apud Montfiuconium in Bibliotnec Coistini, nap. 49 se potissimum disserunt Metimus Lection Atticari

177쪽

Lal, I. cap. 25. Valesius in Harpocrationem p. 4 et Hariesius in Aristopnanis Pliatum v. 43 i. Hor.

καὶ δόξωμεν με φρίπου χωρεῖν. Notissis assi

proruerbium afra Euripi Chalcidici reciprocatio . Pinna infra unius diei atque noctis spatiu i septies contingere pernibent de a Isaacus ossitis ad Pomponium Melam p. 63 Essit. 748. Nevi minus fremiens Uiu scriptores Graecos , ubi inconstantes ac luDrica fidei hominos donotare Velint, mentio eiusdem Plato in ' Pnaedone

P. 242. d. orateri 1 45. σπερ ἔν υρ, αν καὶ κάτω φερεται. Aristoteles thicor Iust,. IX. cap. 6. καὶ τοιούτων γα μένει τα βουληματα - καὶ - μὴταμε ώσπερ υριπος. Aescrines contra Ctesipnontem do Callia Cnalcidens ait T. III. P. 48s oris. Misis.) καὶ πλειους τραπομενος τροπὰς του υρλου, παρ' ον κει. Misim

des 1οP1e, .ut alios praeteream, nedum haccin oratione semel tuae iteritu eiusnurali comparatione initiar; sed tin alia de Concordia ad Bhoilios invisiun eum esse nonu

nem ait: οστις μην αυτὰς οἶδεν ὁ βούλεται, αλ ωσπερ Ευριπος ἄνω καὶ κάτω φερεται, πολεμων καὶ στασιαζων τος αυτῶ T. I. p. 56o. Mor. iiDanius Pist. 33.

gata Protei iovie noui est, eiusma ad mutauilitassem voluntatis designandam usus frequentissimus. narium Proteum Aristides appellat aevi ac Iulius Pollux apud Philostratrum de Vitis Sophistariun GD. . cap. a. APOLIonitas anili Danaeus apiti Pndostratum eundem in ita ipsius Lin, III cap. 4 aieDM ἔστι μοι καλυβη πονηρὰ περὶ την νησον την Φάρον, - δετε ὀ IIρωτως, κει. Confer Heraclidem in Allegoriis Homericis p. 488. et seq. Opuso Myth Galae M. 683. Mor. ἐξαλλάττειν, *aod dedit at , usitatius hac significastione est Maam Marcianum διαλλάgνειν - τε ρο ταυρο, hac ra- cap. 3 i. g. 3ο. μισθος ρεπης ὐφημίαι, quoi in Plurali Munero hoc vocat ulmi usurpari solet, utantinae

178쪽

Mudes, Vaticano obsevisndum esse hixi, x mγν- rexit Volnus ninu notavit Maius. του /ωρ μῶν ἀποφαναντας σπουδαίους. mra: confusione tui Datus iurarius δικαίους σπουδαέ- pex mutavit Verum suppeditavit Vat. Λικαιοσύνη nulla Hopars erat: erat σπουδῆς. Terminatio fovit confusionem

totus in Veneto est, ita ut in Vari lecti eum e-μΦui ptibus tamen ἀπολαύουσαν οressio deDelair, via participium cum suDstantivo reconciliare voluit, iunnoc, non illud, in culpa esset eodicem enim nabore απολαυουσα, annotarit ipse contra egrime viui ἀπορρουιτι emendandum esse ita ' ut fieret ἀπορο τα, Mut nunc feliciter comprobavit, ut cetera libertiliter privi,iin, de Vaticanus. g. i. τὰ - προσηκον ἀμφ Non videmim, Ioa sui particula με in lectione Vati ni, mox nini naDeat sibi respondens , ideoli stare malui a Veneto la sequentibus autem legex Velim βασκάνου, aut, si prae- placear, in prioribu προς ἀγαθων, ut non desit concordia . Praeterea UVerte uinium ad rariorem mictura αυτὰ τούτων ἀποστερεῖν.κῶν ναρ αυτ ἰδών τεταράχθαι δ καὶ ὀναρ μοε

conigendum fuisset. Cap xv. g. 3S. ἐπεδ τοττους - , Otonim nos prinvari munerinus inius necessarium censes.' Rectissimo sto vertit oressius, nec tamen correxit vitiosam aperie lecti ne- τουτοτ nevae magis volnus 'ore tum tisiuit Vati εἰ δὲ ταυτην. Coniecit sic scrinendum orellius, vitio. tionis aiτα manifesto ac nimiam modestiani dicas,

quod non recepit Molfius. Sed is , qui Ioiasin tumperavit. Nun dubia vivolsit Vat.

179쪽

τοις πραγμασι διαντ . Hae locutio et proba est et usitata ut nihil sit Vaticanun διαιτάν. Sed somniasse omnino 'u' librarii ni pauxi- ἀπεύξαι- evincitur. ὐφ' πάντων plenius miriusmi visum in sententiae fino est orelliano - πάντωm solet Aristides.

non adest nomen, ponere παντες, οὐπάντες.

του ἄλλους πλωρ. gregiam lectionem suppedit vit Cod. Vati omni caret vi phonomen αυτους. κατ ορυβατον Γλν. Ominem improDummurvbatum appellare, et v βατευεσθα pro pravis esse moribus Meere, solemn 'aP- ωaecos est; ducto provervio Eua Dato nomine perfido et nequitia incluto. Satis multanae Te sunt apud Diodorum Siculum T. II. p. 553. Ε M., arpocrationem; uitam, et Micnaelem Apostolium Provem. Celit. IX. n. 33. M o r. Me rasin. P. 3ο8. Cons. 4Dan. p. 49. Per Hiravemini autem talia

ex omoedia naa ime, et Iaedam ex oratorinus.

g. 33 τι πλέον - ἔσται i. e. quid lucri eri r utitatior in hic potestas valet, non insolentior illa reliquum erit, quam tetigi ad Or. x Lept. g. 4s και φίλους. Vide luculentum exemplum ingentis lacunae cuius in odice Veneto ne ullum Piidem vestigninae a pei est verba καὶ φίλους - τηρήσαι felicissime asservavit liber Vat. insimam ab extremis sullatus veru ἀποστερῆσαι ibi ami oculus desilirit ac, si coniicere ea ratione fas est, is ortasse illa ρησαo initiim versus secerant.

καλοὶ κἀγαθοὶ Sic Vat. , a forma uti Aristides solet Vide paullo mox. Cap. 3. g. 34 περ γ' - . Festinantia Dadam, apud Volfiunii impressum videtur . α ιρεὶ σθαί φησι. Betinenda utique haec lectio erat

Marciana Vaticana enimnεrra confusione notioniti exsequenti iam orta Vice versa duoDus interiectis versibus λαμβάνουσι, Ῥaod aDet Morellius, natum videtur ex aemiali terminatione v D παρεχουσιν. Iani vero etiamo alliculus 'eo relativi ex emendatione erat restitue dus , pianquam de eo nini Maius.

180쪽

cum do ioptinis lege inroganda uelaitur , vix quinmie

tur, Demostnen manifesto affirmante in Leptinea P. 463. Iisdem vox nonnisi a munerinus publicis tempore Pacis immunes esse licebat: τῶν γαρ εις τον πόλεμον καὶ την

ώωτηρίαν της πόλεως πασῶν ειςφορῶν καὶ τριηραχῶν g. τριηραρχιῶν r. ὀρθῶς και δικαίως Ουδείς ἐστ ατελης

ἐκ τῶν παλαιῶν νομων. Dentosin si, P. 462. vo r. ἐπιλιόναι. Becepi hoc ex Vat. Piod solemnes sunt locutiones r ς ἐναι, ερχεσθαι, Τ. g. 35. του ἄν εο ὶ ὁτι φησαιτε. neno no in Var. in protas enim εἴ τις εροιω est Mox -κOs co rexit Volsius id si plane necessarium est, etsi init

Maiias imς θωIMxι τοσουτον δεόμενοι, σολ quae . . praebet Vaticanus, ωμαι, τοσομο, σο, e Stanter hoc modis scripta habetis ac potest iis ini domonstrarx

unplius, Diana librarium sic ea scriDei solitum fuissio: grammaticum briasse aliquem, ii sitiun suaeve aetatis consuetussin ii in antiora tempoxa transiareDat.

νός. Non potest verbo finito carere coniunctiva Particulaώς, nec sufficit solum participiunt. QuamoDxeni levi manu corrigo ως - Οὐδ' ἄν του - γεγονός. Nam et nolo Corruptela irepsit per pravana litteram pronunciandi

consuetudinem, et frequenter nac ratione Aristidea Verbum My cum Participio copulat, pio omnino ainant acriΡt res Graeci, proprie ad designandum statum alitiem perdui anteiri ir pro .ept. g. M. αν τι μη καλῶς χονiD. g. 38 κἄν εἰ πολλάκις ευεργετῶν εἴη την πόλιν. iv. g. 37 του μ γαρ καὶ δίκαιον καὶ σνμφέρον και -

ῶτιώτατον καὶ - κεκρατηκός. το γερῶν ξιῶσθαι ' Articulus ad infinitivum neem sarius est, ad suusqntivum redundat Parere livens accepi quod Diulit M. ο πομπικοὶ στέφανοι. Sane tanta in in laicae victoria laus, ἴστε τον νικησαντα αυτῶν ισόθεον νομίζεσθω , iuina Lucianum ibi Gymnasiis T. II p. 9o edis

라틴어 텍스트