Aelii Aristidis Declamationes Leptineae ...

121쪽

g. 5. ων ἄνω καὶ κάτω διεξεισι. Dinnos n. r. p. 263 των λογων, ου ἄνω καὶ κάτω διακυκῶν ελεγε. Plato Gorg. p. ii. - οὶδ οποι στρεφεις ἐκά-οτοτε τοὐς λογον ἄνω καὶ κύτω. ubi exempla quaedam

p. 4ο3 ἄνω καὶ κάτω διορίζεται. Idem infra g. 5ι ἄνω καὶ κάτω ταυτοι λογον ποιο ται. et g. i. v ταλα λέγεις ἄνω καὶ κάτω στρέφων. caue ita dissimile est illud ἄνω κατω μεταβαλλόμενος, apud Dinaren in Dein.

P. 33. et Plat. naedon. p. o 6. ulsi non satis recto Heliad. inconstantiae putat et ery uae mutationis Valere significationeni exprimitur enim studium eius, qui rem Varie tentans non potest per lucere ad Iipiissima: id lo- eos ad Gorg. p. 8a laudatos. Pmpius alimaanto ausum

loci tales vialis Demostnenis in id. p. 43. ἄνω καὶ κάτω τους νομους, - διαιτητας, παναγ' ὁ ἄν βουλη- ται στρεφει. et a lv. liii. III. p. acto. ἄνω καὶ κατ-πεποίηκε τὰ ων Ἐλληνων πράγματα. Coni in ristoci'. p. 48o. de salsa Leg. P. 24.

οἴκοθεν και παρ της φύσεως. Sintiliter supra g. r.

οἴκοθεν καὶ παρ' ἐαυτοs. Magis etiam insignes viasdamaenetomini abundantias infra illustrabo.δια πάντων κουσαν. Sitnilia multa, ut illud vio-vie, Pro procul a initio nutus rationis legitiir, δια πάντων χωρεὶν , vin Graecis scriptoriuus omniDus, tum vero imprimis Aristidi fanuliarissima sunt. -- φρονεῖν προ αλληλους. Concordes esse anter se inoiaem. Ita necessario eorrigendum illi suit. Nihil est enim, Dod navet d. ita, avma atque usitati illamion restitui locnitio.

122쪽

apsissima veila in ea recurriant, viae in Demosthenis operiDus legitur, orat adu Phil Epist. p. 156 Lissianius

βουλονται μεν γὰρ και μάλα βουλονται. Infra g. 64. χρη με -ν, καὶ μάλιστα χρὴ. liban. maod

natura suppeditabat Dorn in hil. I. p 53 οδ αρ εστ ν, - εμιν. Idem in id. p. 53 . Irina n. in Dena. p. 8. δίκαια μεν υν, δίκαια ἐρόπον γε τινὰ πάσχει τορουνεδριον. Idem iD. P. 19 μόνως γαρ υτως, ω ἀνδρες υνηναrοι, μόνως και του ἄλλους ποιησετε βελτἰους. Atmie hic maidem, ut facille sentis, talibus repetitio nitius abundat nec tamen raras invenies apud ceterOS. δε την αρχαν πράττειν ιοντα λω. Inrano erone princiρι quidem quιcquam adgrediuntur Mus VeIetit. Immo em v αρχὴ est omnino. Qua potestate et Gρ- χῆν την αρχὴ ab Herodoto inde optimi quimi Pros mi sermonis cliptoros rem lintissime usurparunt vide iurum I. 93. VII. 26. iiD αρχὴν adiecta is particula III. 6., X. 6. τὴν ρvi IV. 5. ac fortasse V 23. , Tuin yd, VI. 56. Xenopn Oec. II. i. rato ILysia p. 265. P1orona exemplorum altem imae aliquot alia congessit ad Vigorem Belairus p. 23. Locutionis origo ac Vis Pruna xia non fugit Volsium ad Liept. p. 78. καθ' υτ . quod hic loque navet d. r. καθ αὐτώ, salsiun esso, vel praeco lentia κατὰ τῶν νεῶν docere poterant. τὴν ημῶν -- scit. γῆν, ellipsi imprimis apud hu-eydideria frequentissinis ueni quidean velut in eo uod

123쪽

prope ans litur, πολέμου ἐπιόντος , multariani Aristules

g. B. κίνδυνον μεν οὐν ἐντινο sn 6-ν, μέλειαν δ' τι πλείστην τῆ πόλει καὶ μῖν προξενοs-

σιν. Eleganter προξενεω, Maod unum est de sis vo- Dulis, Prae proprie cemia 1adam notione 1'acilitapolitica seu forensi, ad alia deinde similia translata sunt. Nam προξενεῖν 'mium pransitus esset πρόιενον εἶ ναι, ideo*- τα του προξενου ποιεῖ sive e πρόξενον ποιεis, ut iam obiecti casum sisti assumeret, sigilificatione procurandi limit ex proxeni dignitate mox de omni Procuration a te effectu usurpari coeptiun est. Certe no etiam in Demostnenicis locis valet hisce a lv. Nicostr.

p. 25ο Ἀρκέσαντι Παμβωτάδη, ν αυτὰς ιτο προυξένησεν. lv. Pantaen p. 969 λέγων οἷον ἄνθρωπον πρου ξενἈσέ μοι. Atiae ita Mnemus P. I. i. Θίσβην ποταμῶ τω γείτονι προὐξένγε. Propius vero nostro ideanor. II. 1. προξενε κέρδος. r. ΙΙ. 29. καθαράν την σκλειαν. Et I. XVI. 3. αρσας. Ecl. V. 6. πάσαν ἐαυτου σφάλειαν. Aristides vero tertim ira coni crimin. ma. n. dees T. H. p. 432. καὶ τοια τα προξενοsσιν. Eadem ratio est vectomun ιρφέρειν, χορηγειν, τελεῖν, alior irra, de viibus postlia dicam. Cetem recordari iuvatnt iocos Deoimi concilii Lilicianei, ubi O κευς ἐπρυτάνευε, καὶ προηδρευε Ποσειδῶν κτλ.g. 39. και προς φθοράν. Ex praecedent dativo mente repetendus est no nativus: καὶ ὁ προ φθo-ρὰν, more Graecorurn de Pia re acciuate divinantem consule Hermannum ad Viε. P. O . τοῖς άπασιν εὐθηνούσαν. Demostia de Cor. p. 324. -θενουντων ων πραγμάτων. de salsa ieg. p. 431. την πολιν σθενεῖσθαι. d sis at in Chereon. p. 94. του στρατιώτας ευθενεὶν. Sic quidem locis illis omniis

lais nunc cristitur ac praesert hoc heri voWεω Thomas Magister Temerarii tamen ore nostriina Iois eum ad eam norinain retorquere. Neque stata sunt illi Magistelli. Alterum e cantra, εὐθηνεῖν, unice Verum

124쪽

esse volebat ex numniis coiis mare pannentius Num. p. 36 Con1'. Fossol. IKod T. III p. 4ι. Bip. μετὰ παντος του συγκεχωρηκότος. . Putes . masculino genere ductum ut sic aliis se digna profecto erit, piae nemine Iopugnante iubeatur.' Sed neutriarii gemis sutiesse, fidem s.cit et sic nostrae orationis locus

ille Doniostlienis, qui obversari nostro poterat, in Mul. p. 35. τοσομον της ευσεβεια ἐν κύστι τι ών μῶν ἴδοι συγκεχωρηκος.

λει. Hic loque codici vel potius ilitioni pr. Diean peravi scrinen ἐνεστι, Quod tamen ori uptuni esse Plano non duinto quis enim notam Graeeus no dixit in μεν τελειας ἔνεστι Sic enim iungendum non peritinet vernum ad 4 πολει, ii dativus est continoili, grammaticorum iidem unctipatione. Ego nisi inventinaei Deaecor amore, ac levissima ineiulatione sanari

vulnus video: ἐκ μεν ἀτελείας -δ οτιο ἔν ἐστι κέρδος τῆ πολει. At pio eleganter ita locutiis est, si est rPraeivi tui praeter alios Aristoteles, ciui de Caelo II 1iτων γα πλανωμενων ἔν τιοὐ πλείους φοράς φέρεται. et Ol. VII. 3. μοίως δε -s- πάρχει καὶ καθ' ἐνὀρ-ovos των ἀνθρωπων. Frelienter vero ουδεὶς οστις - et oστιςos o dicitur unomaomi easu, io vel o tritis

notum est tibi is grammaticis.

ουδεν αυτ πλεον εσται. . . nil pri et raιna erat. Non ita usitata aes nulla lomitionis signiscatio est, sed ea Da idem valet iod τελεῖν. Sic tamen et ipso insta f. q. et Xenopn. ena. S. I. 4. 4. πλέον ουδὲν ἔχει. et Demosin Lept. p. 59. ad s. Demos'. p. III. p. 484. και τοτε φήσετε δεινὰ πεπονθέναι με με - θοὶ πλέον ουδεν ου, μω ἔσται. hin yd T 3. - πλέονι το στρατοs id Iib. eod. 4 a. g. i. μητε τριηραρχεω. Eimendavi a , persuasi in plane limens, fere non posse emo exhibet d. pr. μὴ. Scio quadem, Herodotum scripsisse set νιφs

125쪽

Miosmi locos exstare similes sed interiectini intor res mintuorvo μητe seu un*nis Vel o nusmiam in bono acriptore inveniri iovis pignore contendetiin Intelligis autem facile, litteras, a semientibus et alasor

ptas esse. sυστάσεις - τῶ, πόλεων. Manisostuiri est, hoc inve o terminari prinasin, ut sententia sit nauc nodiacere aidquam illoriit omnium, quae navinoriam Iiclem species sunt, civitatum vero cliuiuenta, Vulelsiniti milli rei emaales esse alia atque corpori et Maius neque Verha sistinxit et ita coit se civitatiun ii leni congiae Epationes nini aliud esse putatumiis quam Veluti corpus' cet. Eadem vero significatione cadet In re Ohalniliam

illiu cap. praecedente legitur: ω4υστάσεις τεχνῶς πολιτειῶν τὰς λεαουργίας εἶναι, et cap. sem ἐπὶ συστάσει της οικουμενης, OdemPλ τὰ εις μετέραν στασιν καὶ

σωτηρίαν κοντα. Sic συνωνησι βίον iuvat s. provehit vitam 1nfra g. 33. συνίστησι την τέλειαν adv. pt. g. 6. συνίστανται, πόλεις ἐκ λειτουργιῶ g. 44. Cognata

potestas, et in uia haec artior profecta videtur ea est mi ho nem adducere ad aliquem licitur imis eum cou merulare, ut Demosin a lv. inloth. p. 19 et udV.

ροαι. tute M πολεμαρχον constariter eum Oeaut Pausanias, Plutarcnus , Athenaeus, alii multi, in vute advocantem Valet enarium, 13 Perpetuum adeo cognomentisisse ipsi riseratu πολέμαρχος. Polemisoni silium

nemo pus am nuncuparit. Quamobrem, licet reperiantur quot vetemam locis commemorati proprio no mine Polomaresu, ut Athenaei III p. ii ui errorem

subesse dixeris Ophistae Piod veri parum vi lotur simile, in ve notis ima atque xviisu honianis doctrina), octo

126쪽

liendi eas, piae permam Aristidi 1aaniliares sunt recurei ea g. 34. rursus a lV. ,ept. g. 34. ς ει τις την

ἐμμενην ἐντευθεν νησιν ἀκριβῶς ἐξετασει. Adeomie Oride Mari Aeg. T. I. p. 49 de nitans imae illic sit amplit

clino splendide praedicat: τις κριβῶς απιτ απὰ της αρχῆς εἰς τελος ἐξετάζοι πανταχη. κατὰ τὰ της γνωμης δόξαν Π της γνωμη δοξαν, laod areticipium est aovisti, abundantia dictum hic illic Dria apud scriptores notae Vel Optimae. g. 24. προσέθεσθαι και σεμνυνειν . . adsti 'talari atque extollero. Infra g. 59. σεμνυνειν ταυτ εθέλειν

οεμνυνουσιν. Cons. Dorv. ia Charit p. 31ο. καὶ μην ει, - - αν φθάνοιμεν - τιθέντες.

At ero M rerum humanarasm eae pluris sunt, seque prae ceteras audes debentur quartu dia auctores sunt, non ant Oneremus munera sistra mιilibet ra alii Nulla nec stoictura nec sententia. Maius ex loci sensu,

ut violari r Sane si ea facinorum nobiliora habentur ac laudabiliora, tomun dii noDis auctores sunt, sine dubio necesse est civilia ministeria rebus otiansnus anteponere. Verum hoc in orias inesse ira docebit Nevieri terrogantis signo in fine periodi posito in contrarium Postrema licet inutare, propter formulam inlam affirmanteiri. Putabat aliquando, καὶ μὴν ι transposita esse et co rilla pro καὶ ε μη ac sane tum sententia exit non inepta sed ea parum concinne disposita. Aliacmiaerenti emendandi vias hae maxime probabilis videtur, ut post Oυ αν

127쪽

verbum aliquod censearmis sedem olim nauuisse, a 1 tenor loci pendebat, ut cra: αδίκως νουκαν αδίκως φθάνοιμεν. g. 2β. τά παρ εαυτῶν χορηγεῖν. Hanc quomielocutionem a ni iuro tublico similia ossicia omnia tranglatam esse, stipi a significavi. Sic τίς ἀνορμὰς ἡ ἐλπις εχορηγει r. adv. ,ept. tDidemque g. O., ut nostro Ioco, in vocantur χορηγοὶ τωὐαπάντων. Himer. Ori XIV. 6. χορηγουσι δε αυταI οι πάντων λογάδες. Aiulaetius etiam apiu eundem P. VIII. . χορηγία των τρόπω est a indantia virtutuni ad quem locum WornS-dornus apta conser exempla Cloinentis l. Philostras, ILibanii Pt aeivi Aesclunes in Ctes. p. 633 τως δοναῖς τGiς σαυτου χορηγεῖς. alio*1s loco deni de falsa Lieg. p. 253 των δ' ἐν πολε ρητόρων χορηγὰν αἶς κανῆμέραν δαπάναις τον πόλεμον ποιουμενων. Vid. Vesset. ad Diodomini, cui nil sere amplius sigilificat viam instri ere, T. I. p. 323. Dip. της δίχα τουτων προνοίας. Servavi maod pristobet Ed.

Pr. Paanquam nullius exempli nemini praepositioiiis medium locum inter aleticuli uri ac nomen tenentis quales nemo attulerit, transponenduin exit ita: ἴνα μη δίχα της τούτων προν. Simile tamen illud est mao I τι post aliticuliina nonnulicitiam intersicitur', ut Tων ις γνωρίμων et id genus alia de libus V. Henis ad buc. I. I.

C P. O. q. 26. κα τουτων αυτος ς π Cor rex ita confidenter potest enim de Demostnen tanti a Semno esse ac litteI semiens antecedentem gemia uani sede sua expulit.

li haec cimo in delictis nostro est, ut huius P. g. o. dicere non dissiliarii: ai ἀρουραις παντας σιπολεμων. Similia tamen apud ipsos Oratores non ita rara, ut Isaeum pro leon Her P. O. ειν, πολεμων. Demosth. I. Cori p. 36 πολεμών καὶ διαφέρεσθαι,ου-

128쪽

πικῶς Εel. III. . πόλειμ απειλεῖ και μάχην τοις νόμοις ολης τις φύσεως. et Ox. ΙΙΙ. 3. ἐμοὶ γαρ πολεμε μενῶπας λεώς, ὀ με ἐκων, - και προ ε ἐρου σύνθημα εγκλημα δε του πολεμου Οὐου θω μεν οἶδα ουδέν.

Vo bul ἐκπολεμεI exempla an eram infra a g. 3.etore et νόμισμα διαφθείρουσι. In clausula Demo-

stnenicae orationis. Maius. g. A . ναὶ, ζοί. Mimis Vero assionativae particulae usus, ut coi ruptelain dorari possis alvi exiguo quidem littorarum dispenato emendes κα φησι ὐπερ γαρκτλ. sententia Suppres. na fero: v τουτων ἐαυτὰνίξιον εἶναι. Sed cave audeas. Simillimus locus est P.

nus est huc Deiriosthenis de Cor. p. 3 o. isti post gravissimam demonstrationem sic pergitur: αὶ φησιν, ἀλλα

εὐ-ο Κεφάλου καλον, τὰ μηδεμιαν γραφὴν φυγεῖν.

Noo Diodori XIII. 26. ναι, αλλὰ - io recto iidem contra Bliodomanuum explicuit' esselingius T. V. p. 56ο.

Dip. scd u ad semiens caput petesiaci Ac prorsus eadem ratione Gorniani uti inti nostrosa aber meteriunseid ondum omnino utetur φησιν : nam nutus aetatis scriptorcs tantum absunt, ut ante vocalem litteram, ἐφελκυστικη addere neglig3nt, ut Vel ante consonanten Ρο-

129쪽

τιμὰ τ εικότα. h. g. 54 μ δεν ων εἰκότων ελλείπειν. Thucyd. I, 33. τά εἰκότα θαυμάζεσθαι.

T. 3οθa od Col. 32. Nimimini rodibant allinis aliis-mie nonnullis loque si propriolatinus ad antiquissima epicomam poetamina aecisti.

congriam esse putes deinceps se menti. . Lilyan. . pro

Arist. T. I. p. 436 τῶ περ σε φίλτρω. Cons. Gatali Ad, c. XIIII p. 82.

αυτοῖς, προς την πολιν υπῆρξεν i. o. erga cloataieni Praestitia era ita usu aptu orat'Pos Atticos se evientissimo.

130쪽

lari desidemitur meritorum conseviens imi positioni respondis Ilide sit, ut locus lacunosus sit. Nevi milii intelligat conclusionem interceptam esse nanc et munerum vioque pulvicorum ratio debet esse nulla id-Pie temninata post προσηκε protast, ita fere expositi imsaisse opinor οὐδε των λειτουργιῶν λόγον μῖν οέειναν εἶναι προ κει, να μη νό/ιους τιμῶντες νόμους ἀτιμα-

ζειν δόξωμεν. Ninaimii duplex vocoul- προσηκε - 1los uraria ex superiore versu ad inferiorem detraxit,eavioiratione totus Versus interculit via ridem ni illos vetem Iocos mutilatos esse ac depravatos ignorat nemo, mi co licum iamiliaritatem alimiam contrii xit. g. 3o. ἐστὶ σφόδρα διατεινομένων . . vehementer altaborantium. Demost h. do Cor. p. 275. τί δευντ τ ἐπηραμαι και διετεινά/νην Οὐτωσι σφοδρῶς; Id. adv. Lept. P. O . ε δε φανοσεται σπουδάζων και λα- τεινόμενος κύριον ποιμαι τον νόμον et r. in Aristog. I. o. ἔν δε τεθα-ακα ορῶν περδιατεινόμενον. Locutionis originem videas in Herodote IX. 18 οι δε ἱππέες διετείνοντο τὰ βέλεα ς ἀπησοντες. Vide Vess ad D od T. V. p. 562. Bip. g. i. κάλλιστα χε αυτό τε εαυτο - Imitatur hac quoque Aristide. Optimo Pioso1W scriptoros, uti iisPioinipaninis' nucydidem, si hoc gentis Omiendi in deli sis halint. q. 32. οὐδε παρὰ τούτο κτλ. Neque ob eam solam

rem inter ea est, quιbus interdictum est uti Demosin.

τosθ' τι οὐτε παρὰ τους ἡ μυτο λόγον ειρημένους τε πuρ τους υπ' ἐμοὐ μέλλοντας ρηθζσεσθαι τὰ τουτουὶ του ἀγῶνος δίκαιά ἐστιν πυρά. - Sic , δε αν

παρ' ενα ἄνθρωπον τούτων ἐγένετο .ycurg in Moer.

p. 382. et praeterea Dis paullo inferius. Non em1idem infitior, recte F. A. Wolfium ad L,ept. p. 36ι. negare, particulas ue propriam in uicis notionem inviam esse ro/'sor a putaverun id vis ille non elocutus

quidem es , sed olle tamen vitatur, indicari co sum.

라틴어 텍스트