Aelii Aristidis Declamationes Leptineae ...

41쪽

μον γενέσθαι τομ ἐν ἀνθρώποις ενεῖναι ἔτι τοίνυν οὐ 32. πάν- θ τούσδεις παρεIται, το Ἀδη καὶ φαμον ἡ δε δε παρὰ τούτο των ἀπειρημενων κεχρῆσθαι, ἀλλ' ο λυ ιαμ νεσθαι τοῖς πράγμασι πεφυκεν ἀτεχνῶς, καὶ προςεγκα-

λωντας παντας σχει, σπερ αὐτουναντίον πολλο τι

τελεὶς δη τινας ε ρηκεναι, νόμων δὲ ἄλλως σωζοντας -- ξίν, και πραγματα ἄττα ' νόμων μεν ἐκτος ὀντα, νόμων δε υδεν ηττον προης την ἀγαθην μυ--πρά- τοντα τυρον, καὶ δε περὶ βελτίονος - ' ἀρεrσθαι-ων μεσομφερόντων,- μων. πεὶ καὶ τ γεωργεω καὶ φυ- et waν καὶ τεχναις κεχρῆσθαι - ἔτι μη την ἀρχην ἐξεύρον οι νόμοι, δια τούτο και ημάς τούτων ἀπεχεσθαι λὶ αλλ' ἔτι μόνα τον των ἀνθρώπων συνίστησι βίον καὶ των, Ἀμρ πραγμάτων ἔχει τάς ἀφορμὰς καὶ τούτων χωρὶς περιεῖναι καὶ χνώλωρ - οἷον τε διὰ τομ καὶ ο χειν τούτοις παντός μελλον όμεθα χρηνα καὶ μηδοντινουν ἀφίστασθαι τρόπον ει γε σώζεσθαι μελον η μωκα μη φανερως θανατῶμεν τι υ ει - το λειτο - M. γεῖν οὐκ ἐγγεγραπται νόμοις, καθάπερ ἐκεIνα, καὶ προς- έτι τὰ τρεφεσθαι καὶ καθεύδειν καὶ ἔσω κοινότατα καί τ' της φύσεως ἐνεχεται νόμω οὐ μηνάλλ' εἴ τις, Ἀνδρες υθηναῖοι, κριβῶς τάσει, καὶ πάντας ἀληθῶς -- ρησε τους νόμους -τω περὶ τὰ λειτουργειν χοντας , ως - ἔτι τοὐς ἄλλους ἐξ, ἐκάστοτε παραινο-ι, καὶ της πολαεὶς ὁπως ἄριστα εχει ποιούντα λόγον, μετὰ πολλοs

. - . .

42쪽

του περιόντορ ἐνταμα παρακαλεῖν, ἄλλα και τούτove αε τους - ταύτα ποιειν εις λειτο πέντας , ῶς αν τις , . .

35. r. α τι δε νομους λεγειν, ἄταν καὶ Λημοσθενηeaυτὰς, ο α ων τελείας φροντίζει τὰ λειτουργειν πολεμῶν , φαίνεται μάλιστα πάντων τουτὶ βεβαιων, - μεν μηγορῶν και γράφων και συμβουλεύων, νυμ δε πρεσβεύων καὶ χορηγῶν και δια πάντων τουτωνι λειτουργῶν, και με πώποτ αυτὰς ἀτέλειαν αιτησάμενος οὐτε ταύτης πέρι λόγον ποιησάμενος ὀντινο- πλην ἐν τῶ παρόντι αὐτον ἐαυτου καὶ Σαβρίου - natδα Κτησιππον τουτονί.36. ἀνευ δε τούτων ε κατ αὐτοετο- ισχυρὰν χειν νομίζεις, οτι μη τοῖς νόμοις ἐπέγραπται, λανθάνει -δε ηττον καὶ τά γε - παιδικὰ ταύταις ποβάλλων ταῖς νηφοις. καὶ τι τούτου μάλλον εντεsθεν η της σης τελείας κατηγορεῖς - γαρ η με κατὰ νόμους, τὸ δν Ου, ἀλλ uisne καὶ ἄμφω τῶν νόμων ποστατει καὶ οὐδε παρὰ τμ ολιμ βελτίω 'ταμ ιναι καὶ χείρω καὶ αυτὰ καθ' αὐτὰ καιπρὸ ἄλληλα. Ἐπεὶ ἄλλως γε τοσούτον τελείας μεῖζον ὀ37. λειτοτργειν , Q μηδε παραβάλλειν ἐσεῖναι τὰ μεν γαρ καὶ δίκαιον καὶ Ουμφερον τι μάλιστα πολε καὶ της καλλίστης καὶ γιγνομένης αἰτιώτατον θης, καὶ προςA ἐξαρχῆς καὶ παρά πάντα 'που τον χρόνον κεκρατηκός άτε- λεια δε μη μόνον χθες καὶ πρωην εὐρεθη, ἀλλὰ καὶ τοιούτον ἐστ έ ν τὰ παράπαν, τά γε προς πόλιν πλην -- τὰ τούτο μόνον , G εφην, εἰς νησιν μεν τοῖς χρωμένοις,

τη πολεα δε-άν τουναντίον, ἄστ εἶναι πάσιν ἐντεμεν ει- κότω περὶ αὐτῶν ἀποφαίνεσθαι, την μεν ολας εχουσαν,ει δὲ τοῖς νόμοις ἐνῆν, διαγεγράφθαι χρη- καθάπαξ τῶν νόμων. ὀ τι τοιούτον, ἐξ ἀντιστρόφου πάσιν ἐρογεγράφθαι τοι νόμοις καὶ πλείστων ὁ ληξιασθαι τῶν

43쪽

. φωμάτων, ἄλλον δε νόμον αυτ γεγενησθαι. is

λογισμοου, θ' πὶ πάντας φιλόπολις ων, δεπερ ὀφλημά τι κοινὰν ἀποδεδωκει, πόλει, γράφας μηδένα τῶν πάντων τελειας μετέχειν, κἄν ει πολλάκις ευεργετῶν ε' τὴν πόλιν οὐ μόνον να και της ἐκ τουτων πρ απολαύοιουντελείας η πόλις καὶ το λειτουργεῖν ἐξ ολοκληρο γλγνοιτ αυτῆ, ἀλλ οτι καὶ δέος ἐντεμεν ου μικρον,φώρμει, μη προῖόντος ἄρα του χρόνου, καὶ της τελει- ουτω διὰ πάντων χωρούσης, ἐκλιπ καθάπαξ τὀ λειτουργεω καὶ τι πλέον τηνικαλ εσται, πόλει , περὶ τὰ μείζω μα- φλων καὶ ων ἄνευ οτιοιόν τε σεσῶσθαι φυχῆ γάρ, λει εὐλειτουρrεῖν' καὶ ς ου περιεμαι καὶ ρην πέφυκε 39. σῶμα φυλῆς εὐπαρούσης, ως 'θυε καὶ πολις μοι λαεὶ λειτουργιῶν πορ - εἰκότως ει γὰρ χρειῶν -δε- ωες ἀνθρώπων ἐλεέθεροι, πλην θεῶν, αὐται δε τὰς λειτουργίας αναγκαίας δε υκ οι εἴ τι ποι σι, τηνικα 'Orν, ω ἄνδρες Ἀθηναῖοι λειτουργιῶν οὐλησει, νίκα μηδε χρειῶν - δε χρειῶν - οὐχ οιόν τε, πῶς οἰον τελει-τργιῶν , συνιδεμ οὐκ ἐχω. ῶν διὰ τὰς Λημοσθένο ατελείας η πόλι ἐκπεσε, κινδυνεύει. ιδ. Ἀλλ' ἔδει, φησὶν, ἀναμεμενηκότα τὰ μέλaον καὶ δτην - λεα-ργεω ἀπορίαν τηνικαμα ιςάγειν τον, μον. νυη δ' οἷς πρὶν η τούτο γενέσθαι νομοθετει, ἐοικεν - ἐν καιρῶ προυχεσθαι ταλα τί - κωλύει καὶ Φάδεοῦ. μόσθενες, τοῖς αὐτοις προ σε τούτοις ἐξ αντιστε φου χρήσασθαι λόγοις, καὶ δικαιότερόν γε Ῥυο, ἐδεικα σε γ' - ν ἀναμεμενηκότα τὰ μέλλον, εἴ γε καὶ τοισε λεπὶ των - θεν μάλιοτα δηλων λέγειν ἐχρην, τηνε- κήα ἐπιχειρεῖν ἀντιλέγειν φ ο ρ ῶν , οἷς -τῶν

44쪽

ρωρ καί λόγοις ἁλίσκη, ο δεινοτατόν εοτι πάντων καλουμ- φορὰ τοῖς χοωμένοις, καὶ προς---ἐς διαφεροντως κακέ- ζεις το μετὰ τἀ πράγματα λίγω - βουλεύεσθαι χρῆσθαι, τούτου - μάς - δη χρη-- ινυς εχεσθαι πεμ νο υλλ οτι καὶ δεινόν εἷναι φάσκων, λανθάνεις σου. εμ α μὴ ξεστι φάσκων, ουτ γρο ουδεὶς, οἶμαι, των πάντων φρενῶν τρως ν , ξον ὀπως μὴ πείπεται--κάς, δε βεβουλευσθαι, ο δ' ὁπως πείσεται -- πρωμεν ἐάσας, πειν' περ παλλαγης,οιt αν βεβουλε σθαι, ὁ οὐδε -- ἴσως ἐξέστω οὐν μεις, ην --κιστ' ἀπολουμένην ἀπέλειαν ο/- ἐχ- τες εκποδων πεποι -υι, εἶτα διὰ τοὐς σοὐς λογον αναμενουμεν τὰ δελον, περ οτι ποτ' ἐστὶν ἀγνο ντες, καὶ διά τωτο της κε 42 θεν δεόμενοι πεέρος ἀνεν γαρ ἡ της πάσης παρα Q ξ ας του ἀντικρυς εἰναε περ ῶν μάλιστα σμεν --R-εντας δ - ἴσμεν, διώκειν, ἡδε τους λόγους -- ἔδει--θ' αἱρεIσθαι, γιγνωσκειν χω. ει μεν οὐν μηδεν μηδέπω περὶ ἀτελεεις σαφὲς εἰδότας παραπεμπεις

τω χρόνω καὶ τα επει- φηφοις,

χάριν τοι κατ αυτῆς δη κεκινήκαμεν λογους ελο ἐπιμαμένου ' ωὐάληθῶς ουδεν ἄλλο μοι δοκεM,Uμβου- λευειν φημῶν τῶν με - καθάπαξ ἐφθάρθαι πεποιοσθαι φροντίδα ἀλλ' οὐτε - --δ. εὐωθι, ἄν σέ τις ἀνέλη, ἔπει εἰς Ἀρειον πάγον οἰός τ' ἄν εἴη τουτονι προκαλεωθαν οὐ μῶλλον γε λοι μηκέτ' ὀντες τους --τας ἀδικίας εἰράγειν τηρ τελείας, ως ἔνην ἀνα τετραφυίας την πόλιν, ουδεν πλέον ἔσται προς του την μεν

45쪽

19μὲθ ήμων ἀνάγκη καὶ ταώτην φθάρθαι, καθάπερ τινώνόσον συνοιχομένην σωματι δετ' οὐχ ὀρω τιν' εχε λόγον ὐπερ του μέλλοντος λόγος διὰ καὶ το - ἀποχῶσομεν 43. κἀκειν ἡ ἔξομεν ουδε - οἷον τε, ς--ἐς λεγεις, ει τὰ παρόντα τις αναλωπ προ α μὴ δεδ, των ἀπόντων ἀπορήσαι προρ ἁ δει ἀλλ' ἐυς αν σωζηται, σκάφος Ἀντε μεrζονάν τε ἔλαττον , τότε χρη καὶ ναύτην καὶ κοβερνητην καὶ πάντ ἄνδρα ἐνεξης πρόθυμον εἶναι, καὶ, οπως μηδεὶς μην ἐκων μη ἀκων ανατρέφει τωτο, σκοπεωθαι- ἐπειδάν δεῆ θάλαττα οπέρσχη, μάταιος η σπου ' εἰκότως φαρμάκων, ν καὶ ποτῶν και σιτίων, πρὶν μεν ημώ στε πονηρεοσθαι το σῶμα, μετέχειν ἰομεθα δεῖν εἰς τὰ μηκέτ' ἄν ἐντα6F ἐμπεσειν α δ' ἄρα πρότερον η νόσος ἐπωο δε πῶς οἴει καὶ τυχην καὶ ημάς αυτ ρ δυχεραίνομεν καίτοι ἔταν ἁ Λημόσθενες; σωμάτων καὶ νεῶν καὶ τοιουτων - τινων, πως αIει κάλλiστα ἔχει, τοσομον ποιμώμεθα λόγον, που γε πόλεως τοσαυτης καὶ τηλικαυτηρ- ούτω δια πάντων κρατίστης, ει - θεως, ἴνα δ, πλέον εἴπω περ υυτῆς ταύτην πρὸς αλληλους ἐρίσαι, δ' ἐστὶν εἰπεI oσον ὀφείλομεν ιε. Ἀτι το - , Ἀνδρες Ἀθηναχι, εἰ μεν η - 44. ἀτελείας ἀντιποιεχθαι καὶ μηδεν ει το λειτουργεῖν βεβλάφθαι την πόλιν, μανία σαφης ν ην ταλαμωλύειν αἱρεἔσθαι, ἁ μήτε τω κοινῶ λυμαίνεται καὶ τοῖς μετα-οχ σιν ἔνεστι κέρας με Ἀνάγκη διὰ τὰ ἐν μέρει

χάριτας κοινην Φιδε ὐποστηνα ζ μὶν , πότερον βέλτιον καὶ λυσιτελέστερον, πάντων ομοφῆ λόγον λέγων δη τινων

σχεω ἄνευ δε--των, τελειῶν μεν ἐκποδών γενομενων

46쪽

οὐδὲν αὐταδ ἔπειν υπάρξει , ἄλλα καὶ το τάχιοι ἐφθάρθαι μάλλον αυταὶ προς-άρξει, ιπε ἐκ μεν τελειῶν ταIς,ολεσιν σωτηρία, ἐν δε τω ταύτας εο εχειν καὶ το ταέτ' 45 ἔχειν διδόναι, ορέσται εἶτα τούτων -τως ἐχοντων καὶ τοσαυτης κατέρων ούσης διαφοράς, ως το μὲν πλείστην ὀνησιν χειν, του πάν τουναντίον επειθ μεω Λημοσθένει πεισθέντες η of οἰνίτω καὶ φῶ, ου προ ημῶν ἐστιν ἀτεχνῶς, αλλ' ὁ καθ ήμῶν αἱρησόμεθα καὶ ο ἐξ αρχῆς μὲ της μετερας avrῶνάοναλεως τε καὶἈρονοίας ἔδει νόμον τε Ισθαι, καὶ νυν αὐ- τα πλείστου φλιν ἄξια χρηοθαι, τούτω χαίρειν εἰπόντες, την μὲ καθαιρέσει της πολιτείας τέλειαν ως πάνυ λυσιτελες νομιουμενὴς eουν αὐτην ταύτηνωρ φην, ω εχειν τοῖς φυλομένοις ἐξεσται, αλλά προς σφίσιν αὐτοῖς καὶ τηνδε προ ἀπολουσιν. καὶ τ σιν υκ ν δόξαιμεν κακοδαιμονῶν, εἰ, τ συφερον μυ παντος μάλλον εἰδότες. ημεὶς δ ἐξεπίτηδες δρωμεν ἀ παντος Φάρ μῶλλον ἐκτρέφει; 46. g. Oλως δε εἴτις εζροιθ' ωμάς, - ανδρε. - ωι, πότερον τοὶς με πο- με ζονος καὶ περιφανεστερα κα ἐμηκ δόξηρ, τῆ δε-όλει μηδ' ὀτουου δυχεροδε, πότερον τέλεια καὶ το μὴ λειτουργεω ἐτ' ἔχειν η το τυρο. χάνειν εἰκονων καὶ μεθ' Ἀρμ οδ ου καὶ Ἀριστογείτονος τονώε πρεσβευεσθαι χρονον, εὐοὶδ οτι τουτ αν φησαιτ εἰκότως τι γαρ δη βλάβος τῆ πολει, ἐὰν οὐχ ὁ διμα η ὁ διμαλ ω ἄλλ' -- πάντες ΑθηναIοι, η, εἰ βούλει, πάντες

ώς εἰπειν ανθρωποι εἰκονων ὐστεφάνων μετάσχωσι παρ' αυτῆι μελλον μεν οὐν καὶ ωὐτα πάντων κάλλι- ἐντευθεν προπίγνεται, οὐ μόνον ἐπαινος τε καὶ δόξα, οἷς τ ταυτὶ οιμωμενοι τη τε τιμωρο-όλει, ἀλλ καὶ θαυ-ς -- - ἴσα παράκλησις ἔσται. 4τε τοίνων καὶ

λ ρ ῶνι τῆ πόλει καὶ μεγαλοφυχία προς- Ἀδει κεχρη- σθαι, καὶ μηδὲ τοὐτην μηδενὶ το παράπαν βεβλάφθαι.σέι τιιι- ανύγκη κα4---οωχμετέροις αυτων ἐντευ-

47쪽

.θεν λυμάωεοθαι τε καὶ α Λημοσθένης λαμπρωρ Φανόπὲρ τελείας προωχεται , των ἀτοπωτάτων εἶναι φάσκων καὶ της ἐς ἄπαν ἀνάξιον μεγαλοφυχίας ημων, ἐὰν α δε- καμεν ἀνηλωμεθα, ταμ εις κενόν αυτω καθειστήκει οτομον τον τρόπον ουσα μόνον του εὐπαθόντας φαιρησόμεθα τουθὼ ς αυτὀ οῖεται Ουδ. ης ααρ ημῶν ἀπελαυσαν δόξης, ταυτης ἐκπεσουνται δια τον νόμον, γγ

καὶ κώλλίω και περιφανεστερα ταυτην νυν κομιουντα

δετ τελείας θαυμαστῶν τινων επιγραμμάτων καὶ εἰκόνων τυχόντες, καὶ κατὰπαντός ει πειθ' ω ξοντες δημο- σό του χρόνου - καὶ τοῖς ἐπιγιγνομενοι σαφῶς μανθ νειν ἐξεῖνὰι, ὀπόσον τι τούτοις η πόλις τις ἐς αυτήν εῖνι.ευνοίας ἐχρητο ο τινος ἀτελείας ου,εὶ νιεῖπε η μεν ου διηνεκης -δεδια πάντων ηκουσα ω γιγνώσκεοθυι--ον ἀθάν-- ως εἰπε, καὶ ουδενα των πάντων οἰον τε λανθάνειν. ου μάλλον γε η την πόλιν ἡντινουν ἐστι λα

οσον περὶ τελείας ακουσαι δεδεχθαι, ἐξὸν πολλω τινι μει- ζονι τετιμησθαι καὶ ο τους μετασχοντας παραπλησίους ε ναι δοκεῖν ποιεῖ τοῖς θεοις τους τοίνυν τότ με- iτεθεντα καὶ ο ---προς - ἐσχηκότα ευ οἶδα κώδν - μη μονον της προ υσης ἀτελείας περὶ πλείονος ἄν πεποιῆσθαι την ἐν ταD εἰκόσιν ἐπιτ αν, καὶ αυτους καιτου γ Hrῶν παῖδαρ, ἐάν, μη περιώσιν, ἀλλα καὶ τοσουτον ἡσθῆναι, ώ. καὶ πλείστην χαρεν ομολογῆσαι δη--που τη πόλει του τε ταυτὶ διανενοῆσθα του ' ἐφη- ωσθαι συμφεροντο μεν αυτῆ, συμφέροντα δε καὶ σφίσιν

48쪽

παν δυρχεραναν, εὐ- και τοις δεσιν εὐ μάλα προς- M- των γεγενηκότων νην δόξαν, αλλ' ὐε κὀρ-- ς ἀγαπησειν , εἰ μονον τηλικουτων πατερων προεπορ-- φιντο παῖδες ως γαρ το πατρός η μητρὸς -- συνειδε ναι, κατὰ τους ποιητὰς, - τους γε θρι--πλάγχνοος δουλοῖ, ουτως η τώτων εοκλεια καὶ λαμπρότης χλωτose M. ἀγαν παρασκευάζει τους ἐξ αὐτῶν. πεμ ει μεν πάντων, ων ἀξιοι τωρ εὐεργεταρ η πόλις, καὶ τωρ ἐκ τούτων ἀνάγ- πη μετεἷναι, καὶ - ω σπερ τι κληρος εις τοὐς επόνους κάτει- εἰκότα αν καὶ -τοι λέγειν δοκοῖεν τουτων στερόμενον εἰ δ' ἐπὶ μορος μεν τελειας -- ην , ειε - ει οὐδενὸς αὐτ δε νυν κάθάπαξ ἀπρηται. ο- χει λόγον τὰ τοιαύτα ζητεῖν ἐθελειν των τε της τελείας κώντοU ἄλλοις μεμνῆσθαι. ααὶ σύν γε ἔτι παραπλησιον εσταιωσπερ αν εῖ τις ολυμπιονίκου πατρῖς ἄν, ἔπειιλόγοι ἀτην φύσιν καὶ του κοτιν- μετεχειν Ἀλλ' ἀκούσεται πάντως γε τοιούτου, ς ου γενοτα αλλ' ἄθλων ἐστὶ - ερα, καὶ ὀ τούτων ἐπιθυμῶν ἐκείνοις ἐπαποδύσεται πρώτον,ούτω καὶ προς ταλα χωρησει. ει τοίνυν τἀ μι ἀ

μόνον τον τού προρέεσθαι χρόνον εχει τὰ κερδος' εἰ τοι- νυν ἐξήρα του πεφυκεναι ταμ δε οιρν τε λαμιν, κα πόνων ηγησαμένων, πῶς οἷόν τε ἀκονιτὶ ' κεκαρπῶσθμι51. v μειω και μην- α τοῖς. πατράσιν δίδοται νερα,

50쪽

μέν-ς οἶς πράγμ-ιν ἐν καιρῶ, -- μεν αμειβόμεν της σπουδῆς, μου δὲ καὶ προς το μέλλον και αντονgκα τωρ ἀλλο- ἐπὶ τὰ ἴσα καὶ μείζω παρακαλούντες, μεγίσταις τι μάλιστα καὶ φιλοτιμοτάταις δωρού- τουτουσὶ ταD τιμας, τούτο μεν χαλκως ἐπ' ἄγορῆς ἱστάντες, -- δε παρέδρους τοἔρ ἐν ἀκροπόλει θεοὶ καθιστάντες τοὐς δε μεγάλων καὶ θαυμαστων και-ῶν--ἔς θεοῖς ἀξιοέντες των προρρηματων, - ν οἷς καὶ χρηματω 'μι πλειστα διδοντες καὶ γάρ λέθρ της μεν

54. νους ρρουντο, καὶ ἄττα τοιάδε ταυτ ησαν ὲ τηνικαύτα