Aelii Aristidis Declamationes Leptineae ...

61쪽

ε αφώνως νυνὶ δε ανύποπτος η μαρτυρία - - των βελτίμων καὶ λυσιτελεστάτων ἀνήρ, τ καὶ παρο των

62쪽

s. a. E περ τι των παντων δάνδρες Ἀθηναrαε, προρτὰ κοιν λυσιτελουν χον τη πόλει καὶ φερον ἐὰνὐεωτον ευ ξαν καὶ τον του Λεπτίνου νόμον, ω ou Miseeoνθ Ἀμω, ἐκποδων πεποιῆσθαι. ε γάρ ὁ μὲν λ ων γράφει καὶ νομοθετε Ουτ πα- άπασιν ἀτελειαν ἀναιρει λωτοτ τοὐς ἴχοντας αὐτην ἀφελέσθαι, ἀλλα καὶ ημάρσυτου το μηκεν Οιους, εἶναι ταύτης ὁντινουν ἀξιωσαν-r δὲ λ αυτῆς ταύτης τὰ κρατιστα - α πάντων μετὰ σους θεους παντρ ου μόνον α καθ' ημων ἐστιν ἀτεχνως, τούτοις ' ὀπωρτιοτ ημει χρῆσθαι προσῆκεν ina xuiτον -- εἰργασμένον κολάζειν τε καὶ μισεω καὶ τηρ πο- 2 λεως σπερ τινἀ κῆρα παντάπασιν ξελαύνειν ' δε πρπου δυοἶν θάτερον, ἄλλον ει πάσα ανάγκη , μἐν ημῶν

αὐτῶν δε ἀληθῶς ποιούμεθα λόγον, μηδένα τούτω τὸ

63쪽

δ' ἄπως τί Ῥότερα αυτῶ εξει κακῶς, πολύν τινα λογον ποιεωθαι. καὶ τις αν ἡτα φησειε καίτοι ει το πρὸς .την πόλιν ἐρραστωνεέσθαι καὶ, την γιγνομένην --τηοὶ προνήιαν σχειν - ἀγαθου τινος - δημοπικού φα-οκομεν εἶναι πολίτ- όταν τις προς αὐ- τούτω καὶ ἄχαυ- καθάπαξ λυμαίνεται, ταύτα γράφειν καὶ νομοθετειν ἐκ περιουσίας μἱρεIται, οὐ τουτονὶ νωμεν ως μεν οὐν πανοHργο ημω, ω ἄνδρες Αθηναιοι, καὶ δ νους καὶ -

τροι-- ροτινης, καὶ ως της ἀγαθη καὶ την πόλιν ἐξορχης ποώσης ἀν-αλος τύχης, ἐν στερω καὶ δὴ σαφῶς ἐπιδεί ωρ , οὐδε των δεόντων καὶ ων τοὶς-ράγμασι μάλιστα δει, ἀλλ α μὴ χρη, υμβουλεύει, καὶ παρὰ i

si Πρῶτον. μεν οὐν ω ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἐκειν ἀμαθεν ἡμεῖς δει, τι τοσούτων καὶ τηλίκούτων ἀνωθεν, ουκι θηροσι μόνον αλλὰ καὶ πάσι τοὶς Ἀλλησι συμβού

64쪽

νης αμφοτέρων τουτωνὶ ποιήσασθαι λόγον,, καὶ ἀμφωτέρων τούτων δι οὐ γραφα νόμου την πόλιν οποσουὲρεω, 6 ἀτέλειαν ἔκ μέσον τιθείς. αλλὶμ πω τούτο HVGetam G μόνω των πάντων ἀναιρεῖν ταύτην πεὶρμαὶ, καδμως μηκέτ' ἐζσται - λοιποεποσαλειςφέρει σπονδην διατούτων ου ηκιστα η πάντων συνίστησι ταύτην, και Meg. h απαν σται κατασκευάζει σαφῶς. ταν γὰρ ταύτη ουσηντινο- μωφιν ἐπάγη, Hy Φοριάειν κακῶ Q. 'Lαναξωυς δε τινας φάσκει ταυτησὶ μετασχοντας τῶν λειτοτ ροῶν η ἀποσχέσθαι, ἄμφω ταυτ μαρτυρες, καὶ τήν τέλειαν ώρ κάλλιοτα εχειν καὶ ρναι ταυτην ἐςὰει παρ --MεIν τῆ πολει, και προ γε τι- μηδάν άψτὀ ἔπι νομοθετεῖν κεκινησθαι, εἰ τοὐς μετέχοντας ξιουρ έωρα - τοίνυν ου αὐτομ ἔδρα, εἰ μηδεις νάξιος ει , οὐκ

65쪽

της δωρεας ανάξιοι γαρ κατὰ τον σὰν τυγχάνοντες λόρον,

66쪽

lv l

67쪽

κοινως των πραγμάτων σωτηρας μετὰ τους θε λαπαν-τε ώμεν ἀλλα καὶ - τοσούτων καὶ τηλικώντων ως φην, πόλει δεινῶν, ἁν μεὶς, ω ἄνδρες Ἀθηναῖοι, προς- ησο αντον πιτιον αν εγενημαι. . . g. --καὶ Λεπτίνης αυτος - τοσούτον οις λεγε 15. θαρρεῖ ' δείκνυσι δηπως δι - του, εἰρέπειτα πρόνοιαν

ἴσχει , καὶ τοῖς μου δ' ἀτελείας αὐθις θη-- νόμον

θανάτου τιμάται, οὐδενὸς των νομοθετῶν , ως παντες ισασιν, ουδεν τι τοιούτον προρθέντος τοι νόμοις ναὶ ,

68쪽

κρεισσου παθῶν ἐπεστάτουν θεοὶ, νωνι δ' ἐπεὶ δημαγωγεῖν ἐχουσιν ἀνθρωποι καὶ ταὐτψτὼ κοινὰ διωκειται,-χον-

ραν πει του φενακισμού αλλ' οὐκ αν εἰπεῖν πως δελὼ οἶμαι τῶ δ μηδ' ὀτιον φλαυρον, αλλὰ πάντα τὰ βέλτιστα ξυνειδέναι τοι αυτῶν νόμοις, τοI μὰν ουλμιῶς τινος τοι της ἐμέλησε της προς κης σοὶ δὸ οἷς, τηρ ἐμέλησεν, δειξας ου σφόδρα τοὶς νόμοις, οἷς λέγεις, θαρρετ 16 p. Xωρὶ τούτων ε μεν οδωιν ἄλλοις , μονφε ἐνην - δήμω περὶ πάντων ἔχειν φηφίζεσθαι -δ' -- τως ν ην παράκρουσιν -τινων φοράσθαι, δια τὰ τον δῆμον των Ἀθηναίων των παρ' ἄλλοις δικαστῶν ωαι βελτέω, καὶ οἷον εἰκὰς τον της Αθηνῆς τρόφιμον. σως δ' - και τι τοιούτον- ξωνηνεχθη. τ δε καὶ βουλητις οἶν θαυμαστὴ καὶ πάνθ' ὐπρό κεν αἱρούμενος δημος καὶ δικαστῶν πλῆθος καλον τε κἀγαθὼν καὶ τ περιτον,ν-- ἀκριβεία ' καὶ τον Ῥωδάμανθυν αν παρεόντωw-ῶ οιόν, ἀπάτην δια τοσούτων καὶ τηλικούτων 17 χωρῆσαι, η πῶς αν μοὐ πάντας ελαθε γεγονυῖα καὶ μηνε μεν ημών -- ' κρατεI, καὶ προς- πά e reo

μως χομεν, ἐδει δήπου κἀν τῶ παρόντι σουν ποσοὐ πεπονθεναι νυν δε περλωνή - - εἰράνεια πωτῶνεμάς ἐπιχειρῶν, ως ἄρα των βελτίστων τ αυτ ἐστι - τῆ πόλει , τοσουτ αππεις ὁ βούλει αδίω εἰργάσθαι,, καὶ - μὴ βουλοι ἐπιδίως περιπεσεὶν , κακουργια να Ουκοφαντίας ἀτεχνῶς ἀλισκόμενος. - νυν ει διαρρη νμεν παρὰ πάντων ομολογεῖται, δεινούς τινας Ἀθηναίους μάλιστα πάντων τὰ δέοντα ξυνορῶν, καὶ ὐτοέτου κάλλιον, τῶν ευρόντων δ' ἄμεινον χρῆσθαι οὐδ' οἷ αυτους φάσκει προς ἐξαπάτιν ἔχει λοέμως, ις πιλιτίδας ἐν

69쪽

τάττεις ηδέως ἄν σε ἐροίμην, ποτέροις π τισιν ημῶ προς-τεον τον νουν, πότερον πάσι-οχ αλλοω, σοί γε νου γαρ ἀμφοῖν, οἶμαt φησεις, ουν οἷόν τε, αλλ' ἀνάγκη 18. o, θάτερον η πάντας ἀνθρωπον ου ἀληθῆ περιημῶν φάσκειν νομίζειν. εἰ των ξαπατωμένων αδίως, κατά τονθον λόγον, μεὶς η μηδενος λόγου τοὐλοουρπυιεωθαι φληνάφους, εἴγε την ' πάντων μαρτυρέαν καὶ φῆφον τοσουτον τῖουσαν ἴσμεν το συγκεχωρηκὸς , eeMη μονον κασταχον των προμάτων ταυτην χρηεαι διώκειν, καὶ προτιμοτέραν της ἐν μέρει πολλήτω οντι δ'' νομίζειν , αλλὰ καὶ τῆν εντεόθεν χνην θεὸν προςειρῆσθαι. καὶ τούτου μάρτυς αυτὰς, ου ἔνα καὶ δύο, ἄλλ' Ἀ-- ναιους πάντας, καὶ δι αυτων πάντας ανθρωποπις --φηφους καὶ συναγωνιστὰς λαβειν ἐθέλων οὐ νω- - την ἐν μέρει μαρτυρίαν Ουδεν --ν μῆ- ουσης ἐκεινης.

v Ἀηημετερα απάτην νομίζεις, γυαὶ των φη-- 19. τι-στων τε ' καὶ ξυμμάχων, καὶ ὁλως περ ἁ ν πρόκει-- σκίφις, στιν τε παρὰ τὸ εἰκὼς μrν πανταμ ρεως με ἀντ αγαθῶν φαυλους ποιεῖσθαι, τοὶς Ἀτέρως προυθέμεθα χρῆσθαι τἀ οὐκ οντα δοξάζειρ δι τίνοτι - παρ την ἐμετέραν διαγνώμην καὶ φῆνον, δν ἔτι περ, ἁ προσῆκε, περὶ τώτων ειδότες, εἴθ' ἐκοντες ταυτ ἀφέντες δ μη προσηκεν εἷλόμεθα, ἀλλὰ παρὰ τῆν των πραγμάτων ἀνωμαλέαν καὶ τως καιρους, καὶ δει-ε τομ εἴποι τις - ταυθ' ' ουτ ευνέβη - μεῖς μεν μως βέλτιστα ταυτ εσται, πάντα καὶ πωεὶν καὶ χθειν

νηθημεν δεῖν' ενδε μηδεν βοτλόμεθα γέγονε τρω

70쪽

των ξυμπεσοκτων νάγκην, μὴ αἰτιῶ. -σπερ γαρ τοι πράγμασι κεχρημένος μυλως την ἐν ἐντευθεν ἀηδίαν μόνος εἰκοτως νερεται αν δε τι χρηστὸν ἀπο- βῆ ἔδεέρωθεν δε την αἰτιαν ζητεrW -τως, μετὰ βουλης τι πλεωτηρ ἐῶ τὰ ργα χωθων κατορθοῖ υ μεν,

ως το εἰκος, αιε δήαοτε, καὶ ων ἐλλει τυγχανηι α δὲ που κυ σφαλῆ τυχ τινὶ, καὶ ουτως ἐπαίνων ἄξιος σν - , που δικαίου νικῶντος το γουν εἰς αὐτον ήκον, ἄπαντ εχε καλῶς, καὶ προνοια εῖνεκα καὶ σπουδῆς καὶ

του μηδεν των γιγνομενων ἐλλείπειν. - ἐωρ α ρ o τὰ βέλτισε αἱρεῖσθαι, ουνών εις ἐκων παπώμενος ε', ως η ἐγὼ νομίζω, κἀν μυριάκις ἀποτυχη - τελο - καὶ - τοίνυν σκοπῶν α με ημῆς ευρης ' σκιφεως ἀδεριμυς καὶ βοτλῆς ἐν οἷς ξεστιν ἀμελουντας καὶ μηλογισμῶ,u κρίσει το - ἐνδίδοντας, αλ απλῶς ουτωχρωμενον τοIς πράγμασι τοτ δη κά ραδίον ημῶ ε νω. φάθι καὶ ττους ἀπατηρ. . εἰ δὲ προ πάσιxτοτ α λοις καὶ του Ἀθηναίων ἐπίσημον, δειλαὶ καὶ δίκαι καὶ το μετὰ πλείστων τε καὶ Μαλλίστων των ψισμάτων ἐκ-ταχόσε χωρειν' ο γε καὶ τους στρατο λαοτοτ οὐ

μονον εντευθεν αἱρουνται, αλλά-πὶ πεπανον- εἰς- νας ἄγουσι πῶς οὐ παραπλήσιον ποιευ εἰς, εὐκολίαν τουτουσὶ διαβάλλων, σπερ αν εἰ καὶ ἐν Πυθιον κααὐ ιν μου, ς ουδεν των δεόντων ἐπίσταται, οὐ καὶ του

oσον πατάσθαι Μόδιοι, αλλὰ καὶ τοὐς απατωντας παντος

μἀλλον ἐξελέγχειν δεινοί - δε οἷς λεγεις - μονον '