장음표시 사용
11쪽
8 Dis t. I. Prooemialis Guast. II.
Deinde seeundus liber totus in quatuo elementis inde est, quba Aristot postquam in ptimo libro de
explicandis versatur. Nam . ut loquitur D. Thom. in taedictis motibus disputauit statim in secundo de Piooemio huius operis, qui considerat genus, opor elementis, prout substantialite generantur m eo tet etiam quδd consideret causas totius genetis: nam rumpuntur,&in aliis corporibus sunt causa genera- scientia per causas habetur: sic in Metaphysica,quia tionis,& corruptionis,uit.Hic vero liber in quatuot disputatur de ente in communi, agitur etiam de pri mem a iuxta ea,quae per undecim capita Philosophus m ente ab omni materia sepalato , quod est causa illatit:potest partiti in primo de primis elemento- totius genetis. Cum ergo in ordine generabilium. rum qualitatibus in secundo de mutua elementotum corruptibilium, lint quaedam prima principia, scili generatione in tertio obiter de mixtorum temper cet elementa quae sunt causa generationis , altera mentisci in quatio tandem de rerum productionetionis, o curi uptionis in omnibus aliis corporibus, agit, ut ex librorum contextu magis constabit.
N hoe opete, sieut&in libris Phys eo tum etiam, quia te breuitati, quam intendimus,m rum, nec textum Arist. ex prosella pro gis consulitur. Caeterum, ut summatim eiusdem te ponemus, nec notationibus, aut scho ius noritia praehabeatur, in unoquoque libro summaliis illum illustra mu tum , quia ex illius bleuiter adducetur curabimus tamen omnia his,quae indit putationibus illius dioen eisdem locis, ae ille , eodemque ordine , quoad fietitur, satis ea, quae in ea adducit Aristot patefient commode possit, periractare.
I hie decem arnplectilut capita quinque prioribus intendit Alistotel ostendere dari substantialem vi generat nem , media qua res naturales seeuudum substantiam de nouo producantur , simulque explicate , quae sit eius quidditas ac in quo tam ab alteratione, quam ab aliis motibus dilibrat vi ideb in eapite plumo secundo refert, salsitatis conuinei veterum opiniones circa generationem substantialem: ut enim docet idem Philolophus r. de anima cap. i. ext 8s. Recti sui, Mirarisque index est:&ide oportet, ut recte sentiens, non is A vera inspiciat, sed etiam quae ab aliis salso dieuntur, discernat. Caeterum, quia praedictae. Antiquorum opiniones, eaedem sunt eum illis, quae I Physic circa principia rerum natuialium reserti solent. ide,ab illis modo abstinemus. I cap. autem tertio quaestionem illam excitat, an nimirum generatio simpliciter , seu substantialis detur: quam ut resoluat, ostendit perpetuitatem generationis oriri ex eo,qubd genetatio unius est corruptio alterius: re deinde statuit praedictam dati generationem. In capite quarto naturam generationis, altriationis distinctionemque illarum explicat. In quinto de augmentatione 4 diminutione vi de discrimine illatum ab alii
In ultimis ver,quinque capitibus, ut natura alterationis eorruptiuae, de qua praecipue in praesenti . Vis patefiat de agente iniente praedictam mutationem , conditionibusque ad id requisitis,dissetis. Vnde in c. 6. ostendit quomodo debeant esse simul. In septimo neque esse omnino similia, nee protius dissimilia , sed secundum genus, commune subiectum, circa quod inter se pugnant, habete similitudinem secundam sormas vero specificas dissimilitudinem in tandem exponit qnomodo agens in agendo repatiatur. In octauo in nono relatis ,& reiectis veterum sententiis cite a modum agendi latiendi corporum naturalium , illum ex propria sententia explieat, quatuorque conditiones ad agens & passum requestras profert, Prim est agens,in quantum tale,esse,in actia , passum vero in potentia Secunda virumque debere se, vel mediate Vel immediare tange te. Tertia , agens iasium , prout se non esse continua. Vltima,quod eam unum,quam aliud sit indebita distantia , id est, quod pastum inita sphaeram agentis contineatur. Et denique in capite desimo de mixtione, quae est quaedam generatio selmonem instituit .vtita ex notitia illius melius in cognitionem generationis, de qua in hoc libro , deuenire possit.
12쪽
DE GENERATIONE SIMPLICITER, SEVsubstantiali in communL
ENERAT io simplieitet primarum ut saepe diximus , inter alios motus obtinet, ride,me rito primam disputationem illidamus.Consulis autem degeneratione substatiali, non quomodocumque, sed ut se in communi disputationis titulum proposuimus denotandum utique , nequaquam in ea de aliqua genetatione substantiali particulari , cuiusmodi est generatio viventium proprias cuius discussionem ad libros de Anima, tanquam ad opportuniorem locum resetuamus sed solum de iis, quae ad generationem substantialem , ut sic tam viventibus, quam non viventibus communem perti nent, sermonem ex professis instituendum esse. Et quia non aliter melius cuiusuis rei natura, quam per suas causas explicari potest, ideb ad perfectam gen rationis substantialis vise, notitiam tradendam , causas ipsius, formalem scilicet,lam inriniecam, quam exintrinsecam, materialem, effieientem & finalem explicare,atque examinare oporteret. Sed quia de essicienti, tam proxima, quam radicali 4 de omnibus ad illam pertinentibus, fuse satis lib. a. Phrs disp. t . egimus, de finalique partim in eodem libro dis i . tractauimus,partim veto acturi sumu4, dum in hac disputatione terminum totalem generationis , qui eius proximus finis est, explicuerimus rideb citra haec duci eausarum genera nihil speciale dicendum superest. Vnde duae aliae cauta duntaxat remanent explicandae, sormalis nimirum, tam intrinseca, nempe essentia ipsus generationis, quam extrinseca,scilicet eius terminus, necnonin materialisci in quibus aliisque ad id pertinentibus explicandis, postquam huiusmodi generationis possibilitas ostensa suerit, praesens disputatio consumetur. rejectu persectioris in persectior dicitur habitus respectu imperfectioris,in consequente illa secun dum hanc considerationem, scilicet quatenus ei deest maior illa persectio alte tu est ens diminutum, se icundum quid magisque accedit ad non ens. Quare cum retia collata cum igne sit species ignobiliot inera idem genus,ideo Arist. generationem eius secundum hoc rationem appellauit secundum quid licet gene ratio eiusdem , absolute, & simplicitet consideratae, si generatio simpliciter , ut explicat D. Th. in hoc
a. Et similitet quamuis aecidens absolute, tam-pliciter loquendo, sit tantum ens secundum quid,quia tamen .ut docet D. Tho de vetitate quast. . art. s. ad tertium, id quod non est absolute. mplicitet tale, potest diei simplicitet tale cum aliquo additoridebaccidens illud , quod in genere aecidentis fuerit perfectius, poterit cum hoc addito, nempe in praedicto genere entis in alto,in comparatione alterius imperfecti oti eiusdem generis dici simpliciter ens , consequentet ad hunc etiam sensum generatio illius potest dici generatio simpliciter generatio verba cidentis imperfectioris generationi persectioris comis parata erit propter oppolitam rationem, adhuc cum praedicto addito, cinpe intra ordinem generationis accidentalis, generatio secundum quid e quia accidens imperfectius dicit priuationem persectioris intra idem gcnus contenti, scut species ignobilior ing nere substantiae comparatu per modum piauationis respectu nobilioris. Quae omnia elegant et docuit D. h. in hoc lib. lcch. . his verbis. In omnis, sub intis in auidemi-bui diuersi PMurgenerari non simplitate , sed scundumq/udsecundi diuersum ordinem iniis, ad nomos , Aperfecti aiaimperfectum. Vnde anodaismovi in su=ssiviis dicisur generatio simpliciter semeretur ignis --ue i generetur terraum in qualitate dicit genervii simplicι-tcr, si generetur simiora autemsigeneratur nescisn3.
lii, quia quaestio An est debet quamlibet aliam praecederes, debptimo loco A fu generatio sun-itet inuestigamus. 3I. Explicatur uastionis titulus.
ΡRo tituli intelligentia notandum est ex D.
Thom de veritate quaest 1 l. artic. e. de spiritualibus creaturis art. I ad non uin Sinaioc libro ieci.' qudicum generatio sit via ad esse, illa tantum erit genetatio ablolute,cla simpliciter,per quam communi-ςatur esse absolute uimplicite tranare clim sola sub. stantia completa habet esse absolutea simpliciter,scilicet esse substantiale inde est illam solam generationem diei ablolute, Impliciter talem , per quam producitur praedicta substantia quia vero accidentia non sunt absoluteri simplieiter entia, Ac ita non hambent esse simpliciter, sed secundum quid scilicet accidentale,ideo neneratio illorum non est talis simpli. citer,sed secundo quid.ac propterea in titulo de Genetatione simpliciter seu substantiali inquisitum est.
Nee eontra hoc ot stat Alist. cap. 3 huius libri dixiste tum generationum ignis , esse generationem simpliciteri generationem vero terrae secundi m quid: cum tamen vitaque ad substantiam completam reseminetur: tum etiam qubd accidens perfectius generatur,&corrumpitur simpliciter, imperfectius verb,solum secundum quid. Non itaque hoc obstat , quia nihil prohibet speciem aliquem substantialem, de completam esse absolute, umpliciter, ac pioinde sine addito ens,&nihilominus collatam cum alia specie persectiori eiusdem generis dici ens, secundum quid, ut innuit D. Thom. I, 2.q. 3 3.ate. Ira ad secundum,& .PM.q. Garric. s. nam, ut optime notauit idem S. Doc y. h lib.lin. 9.species imperfectior, vocatur priuatio f. II.
3. I ron defuerunt aliqui ex Philosophis antiquiuim quos a pinsenti cap. 3.tefert.&reiiciae Muru
13쪽
Disput. II de Generationesubsant sus L
Maetentes generationem substantialem esse impossi illua namque s intaneum dieitur, quod finem suom. bilem quoium ei. tentia probari pPtimbriatione quam Atist in sa
otest qaam 'Iut in tauorem illius , de
contia se adducit. Qina si geneiatio substavitialis esset ossibilis, debet et net ex non ente simplieitet, ledo iepugnat ergo etiam illa Maior patet , nameu; tendat ad ens simpliciter, ut dictum est , debet fieii ex non e ute simpliciter, quia numquodque fit ex suo contratio, ideHque productio tibi est ex non albo,&sie de aliis Minoivei dedam constat quoniam si eucens simplicii et est simplieitet aliquid, ita non ens simplieiter , est simplicitet nihil;at ex nihilo. naturaliter loquendo , nihil fieri potest: ergo , dic. Confirmatur ratione , quam innuit etiam Phil sophus in hoe libro ea p. 3. texe. r. quamque D. T ibidem ad hane formam reducit. Id, ex quo generatur aliquist , potest diei illud, quod ex eodem generatum eli, scut si ex ligno generetur arca , potest
diei quod lignum est area: ergo si non ex ente m. obtinete non potest , saltim in aliquo indiuiduo. Nee refert, si dixeiis in hae ratione supponi , id quod probandum erat, scilicet vivens, aut quodvis aliud ens substantiale esse substantialit et corruptibile: nam si semel genetatio esset impossibilis , etiam eorruptio substantialis repugnatet, ne matella sine forisma daretur.
Non itaque hoe refert quia id supponitur , ut
eo idenii expetientia notum: nam cum videamus, uentia amittere tam operationes, de potentias vitales,
quam exteras alias proprietates, qvie semper an imam connuntur, non eget aliqua probatione , qud illa substantialitet coriumpantur, te desinant esse , imo hinc maior probatio pro nostra assertione desumitur nam euidenter expetimur, in naturalibus perire propriet tm , de operationes unius compost substantialis , de loco illatum alias nouas, praecedentibusque diuersas adveniteri quod plane indieat petipliciter gene: at ut ens, vetum esit dicere, quod noci ' re ibidem aliquam bimam substantialem a qua pe-ens est ens rinnod aperte implicat ' xeuntes illa piopi ietates dimanabant, altimque, 4. Seeundb quia alioquin genitum, d corruptum substantialii et esset idem numero,quod tamen, ut co stat est euidente falsum Patet sequela, nam cum omnis transmutatio, qualis esset generatio sustanti lia debeat habete item subiectum manens sub vir que tramino, sellie et sub forma geniti, diein rupti, iam tae duo essent unum, de idem nummo: nam, ut ex Arist. ε D.Th. intra dieemas,quae Κ
num ei materiam sunt idem numero.
uam adesse, in qua praedictae nouae proprietates. Moperationes radicati debeant, ae proinde dari cotrurrionem substantialem et desitionem Mimae substantiali praeeedentis . generationem etiam substantialem per introductionem, seu eductionem subse
6. Secunda ratio ex Atist 6 D. Thom in praese ii I Phys. etiam desumpta potest sub hae forma proponi Possibilis est alteiatioci ergo etiam generatio Terti δ: quia alias eadem entitas materiae esset mo substantialis Antecedens constat expetientia , qua ob unius speeiei de mota sterius ac proinde esset videmus aquam alterari ab igne desse de aliis Conis non esset eadem Sequela probatur , quoniam ut sequentia vel bitobatui nam cum alteratio perseo I Phyc disp. t . 1 .diximus, materia habet suam dinet ut ad generationem substantialem tanquam ad unitatem specificam a seima ergo eum data possibi finem , non erit ipsa possibilis, si generatio substan-litate generationis substantalis debeat materia neees tialis impossibilis uetit, siquidem quoties finis repu- satiδ manete subdiueisis specie Dimis fieret inde scat, toties media ad illum per se ordinata fiusti ut ipsa esset modb unius, mod3 alterius speciei. ea, imbimpossibilia sunt. Nee te seit, si dixetis tum qud illuminatio, diffu- 'sio specierum, aliae plures alterationes , non ordinantur ad generationem substantialem , t ex se constat ae proinde iam ex hoc empite ratio facta claudicabit. Tam etiam in ea supponi M, quod probandum erat, scilicet generationem substantialem esse finem alterationis, quoniam negantes illam consequenter6. III.
Dicen4um tamen est generationem simplicitet, seu substantialem esse possibilem. Amer-tionem hanc ex professo docet,de probat Arist.in hoc dicunt, aedictam alterationem solum ordinari tan ib. e. 3 ubi D. Th. 5c commvnstet omnes Philos phi .Et licet posset satis esticaeiter probari tam ex iis, quae . Phys. disp. 1.n. ro.ex Arist. 3 D. ΤΚ diximus, nempe re vela dari tria principia ad genetvionem subisitantialem requisita 6c tussicientia,nimirum,materiam. tmam,d priuationem, quam ex ibidem disp. nu. iis .dictis, scilicet sormas substantiales vete& connaturaliter educi ex potentia materiae , siquidem talis eductio est vera& substantialis generatio, ut ibidem ostendimus: im,sete omnia , quae in illo lib. dicta sunt, ad hanc substantialem generationem ostenden dam conducanici nihilominus duplici alia ratione ex Arist. de D. Thom desumpta, propositam modo su
Prim. quam uterque innuito de Anima texta ad hane serenam redaei potest. Nam vivens perfect im habet naturalem appetitum ad generandum sibi simile etgo talis generatio erit possibilis Antecedens patet quoniam naturaliter appetit perpetuit quam ad finem ad accidentalem uansmutationem rtum denique falso eolligi media esse frustranea , aut impossibilia, ex eo , quod finis fit impossibilis nam grauitas corporum est medium per se ordinatum , dea natura non frustra conceissio , ad hoc , ut omnia grauia sint in centro,ac nihilominus repugnat seruato ordine uniuersi omnia illa in eo esse , o similitet pro hoe statu nequit secundum euisum habere omnes scientias;&est in eo habitus principioium, dumen , quo
7. Non itaque haec reseiunimo quidem primum: nam Axistot d D. Thom non loquuntur de alter tione persectio, sed physica & corruptiua quae proinde fit cum eorruptione contrarii, quaeqpe eausatura corpore agente secundum rationem eorporisci licet enim illa prior, quippe procedens corpore secum dum quod attingit ordinem substantiarum separat tum, o partiei pat aliquid de modo ipsarum, quatetem in suo et se e quate cum hane nequeant habere nus infimum supremi attingitur a supremo infimi. in te, quippe elim corruptibile se appetit consequi ut docet D. Τhom de Potentia quaest. s. artic. 8 non illam in alio sibi simili, ut ita se meliori modo, quo inserat per se, ut ex vi sua transmutationem substan- potest . conseruet. Consequentia vero etiam con tialem materiae, ut in illuminatione, & diffusionestat: quia alioquin apperitus naturalis esset huma specierum contingit ; seeus tamen haec posterior saunens; siquidem non posset adipis et id quod appetit tim si fiat interqgalitates immediate acticas,quales luentae
14쪽
Disput. II de uenera. ,sulsant cussi. I. ii
illae primae, nimiium ealiditas , frigiditas , e. Et ea aliqvia sumatur a quidditate; attamen hoe nomen
ratio est aperta : nam eum per hane alterationem em desumitur ab actu essendi, seu existendi, ut aper corrumpantur dispositiones conseruantes formam te docet D. Thom. I. eontra Gentes cap. s. in fine, substantialem , consequens est, ut illis pereuntibus in ptimo dist. . quaest ir. I. de Veritate,quaest. h pereat, quippe quae sine debitis dispositionibus i. art. I. unde, id quod non habet actum essendi .seu esse nequit a pioinde noua forma substantialis me existendi ex se , sed tantum in potentia , a forma, diante Piaedicta alteratione generetur , quandoqui ut in materia prima contingit , merito vocaturi ensdem illud est medium aptam ad genetandam n ouam in potentia vi non ens simpliciter, ac sine a dito formam substan tialem , quod praeexistentem cot quamuis sit vera pars compositi substantialis, co rumpit sequeneter non sit purum nihil. Confirmatur: qi,ia dispositiones ad sol mam sub Nee obstat, si dixeris qub eadem ratione eum stantialem perie inclinant, laeterminant materiam generatur substanti aisimpliciter , . . ignis posset ad illam ergo quoties alteratio nouam inducit dis diei compositum illud fieri ex non iubitantia; quod positionem, roties denuo inclinabitur m determi tamen est fallum Sequela patet ex paritate rationis: itur materia ad aliam substantialem sotinam, Q falsitas vetb eonsequentis ex se constat, quandoquidem certum est , materiam primam, ex qua illa gene ratio fit, esse quid substantiale. Non itaque id obest,sed potius prodest concedenda est enim sequela, si substantia accipiat ut simpliciter, ine addito zquia materia non est substantia simpliciter, sed eum addito , scilicet substantia partialis: seclis veth si lubstantia sumatutito ut abstrahit a lub- consequenter praedicta alteratio per se tendit ad generationem illius.
Ex quo etiam , id quod secundo lo eo pro nostiae rationis solutione ad lucebavit, manet impugnatum: nam ex modo dictis latis constat, generationem substantialem et se finem , ad quem ex natura sua ordiis
dinatur alteratio. Hinc autem efficaciter possibilitas talia generationis cistenditur quia id, quod est im stantia simpliciter,&sine addito,&ab ea quae solum possibile , nequit elle connatui alis finis alterius rei cum addito dicitur talis. de iacto existentis,4 consequenter sicuti ex impossibilitates finis infertur impossi iliti, mediorum,
ita ex possibilitate,imbri exi sertur pol sibilitas finis. Nec tandein, quod ultimo loco adducitur , obestriam grauia non habent grauitatem, ad hoc, ut omnia 9. Ad coli firmationem initio adductam respondeis tute Atistot de D. Th. 7. Metaphysic text. 1 .anto- cedens elle verum,quando id , ex quo aliquid fit , s Pultur in concreto:&ita dictinus hoc materiale elye ignem ita tamen , ut hoc non fiat per terminuri
significantem ipsam priuationem nam tunc habenti simul sine incentio, sed ut seorsum, de sublati sim sormam tribueretur eius priuario undelicet materia pedimentis ita illo quiescant unde non colligitur, in coneteto significata possit sub hoc termino, scili- grauitatem, Ise impossibilem , aut lustra datam , ex cet, hoc uertiae, praedicari de igne,in e conir ,non eo quod grauia nequeant eise limul in centiora nam tamen lub hoc termino no ens, quia per illum signia illud solui dicitu Lustraneum , quod nequit conse matur e sile materiale.eum priuatione actualitatis pro qui suam finem, quando ubi, in quo. 1llud debet uenientis, ima vi ex modo dictis numero praece adipisci, Ex quo ei iam ad secundum exemplum satis denti onstat. constat tum quia homini noli debentu pro h via. Ad seeundum neganda est sequela ad probatio- tu omnes scientiae: tum etiam quia adhoe ut habitus nem dicendum, genitum,in corruptum habere ma- principiorum non sit impossibilis pio hoe statu, sus teriam eandem numero negative,& materialiter sum Deit,qubd medio illo aliqua, vel aliquae, imbin plures tam , non et positive δε formaliter , quia non scientiae sint naturaliter,& in hoc statu aequisibilas, habent illam, ut sigillatam ad eandem numero sorma,
etiam secundum communem curium rerum. . IV. Soluuntur argumenta initio Liam.
8 primum proptima sententia respondeturia ex Atistoti m. Thom in praesenti lect. 6.qud cum effectus, qui per generationem substantialem producitui, sit eompositum ipsum substantia-
sed ad diuersam,viri Phys.li . . n. 26.42. - .diximus. Sed de his latius in s. a.
Aa rei tium coneedenda est sequela de speeie positiva materiae in a forma ei proueniente, hoc tamen nudium est inconueniens , ut I. Pli1 sile disputa s. Dum ostendimus: nam lice res uiae, quae ex se
sunt politiue unae, non possint successive elle diuersae specieiuno insecae . t conllat bene tamen mate tia propter specialem rationem, quae in ea procedit: cum enim non trabeat exseri nisi esse unam specie ne-le habens esse in actu simpliciter satis est fieri tan gative,ut dii put. citata ostendimus, unitas specifica quam ex subiecto , ex quo forma ipsius educitur ex negativa consistat in hoc, qudd res quae sie dicitur non ente actu, seu exente potentia, scilicet ex ma una , non sit ex se plures, possit tamen aliunde plu-teria prima, ex priuatione rei genita, tanquam ex rificari , quia est unitas purae potentiae, ac proinde termino a quo. Nam ut ex dictis r. hysie disp. a. non potentis proxime esse susceptivam actualitatis num. IO. constat, haec tantum principia , scilicet existentiae, nisi speeificationem asorma recipiat: indomateria, rina,& priuatio, ad generationem substantialem desiderantur.Unde concessa maiori in sensu explicato neganda est minoi mad probationem Deis gandum est,non ens simpliciter, ac Hoinde materiam esse simplieitet nihil: nam licet ex eo quδxens smplieitet, sit simpliciter aliquid colligatur, non ens simpliciter, esse simpliciter non ens non tamen esse simplieitet,& nihil quia inret en simpliciter , nihil simplieiter, datiar medium, nempe encini gentia, seu ens per modum purae potentiae, quod est non eris simpliciter.
Et explicari potest hoc iplum ex his , quae I Physe
disputis .num. .mao.diximias,nirnuum bacifim et , ut eadem entitas materialis eiusdem materiae
materialiter sumptae possit trahi ad plures , diuersas specifieationes possitiua , iuxta pluralitatem formarum , quoniam eius essentia consstit ini tentialitate ad plures specificationes suecessive, liceae ex te nullam habeat. Caeterum , quomodo, &4α
quo sensu hae specificatio si intrinseea e
materiae , iam ibidem e plicuimus.
15쪽
Disput. II de Generat. substant. uasi IL
v AESTI II. l. sit generati substantialis. Gamuis huius quaestionis deelsi, te constet exliis quae diximus, tum 1 Phyi disput. 2. num. 7 vique ad 7. dc disputa . . num 46 6 47. tua
etiam x. Phys disput. o. 67 usque ad 34. nimi minus quia in hoc libro propriam sedem habet, pla.
euit ab illa non omnino abstineres curabimus tamen ea quae locis citatis dicta sunt ex prosella non inculis cate , sed aliqua, quae ibidem cursim tetigimus, amplisis diuicidale. g. l. Priar dicend modu/. o. DRima ergo sententia asserit genreationem ae qua loquii nur , esse actionem quandam ex parte termini lubstantialem , distinctam secluso inistellectu a tota alteratione praecedenti, per quam n retia dispoliis fuit ad nouam soranam ita Scotus in a. distin a. quaest. s. Henricus quodlib. s. quaest. 4. Auetroes . hys commento . Simplicius lib. 3. text. 3. Alensis 3 part quaest. 7. membro ' quos omnes resertis sequiturRubio in praesenti tractaturi. ques tenentque hoc ipsum Suare r. rom suae M taph. disp. 8 se l. a. a num vlque ad 19. Huri do disp. i de Generat feci. s. dc plures alii limioreν. Quae lententia posset probari pluribusine non levibus undamentis quaeri Phys. dip. o. iam citata adduxi
mus,ae diluimus. Caeterum, ne eadem repetantur, viis
sum est illam sie denuo aliis argumentis confirmare. Ptimo quia generatio est realiter elIentialiter di, stincta a tota ineratione piaecedenti, ut in hoc libro p. 4 docet Q probat Alist. 6 cum eo D. Thom. lact. o. ergri essentialiter est propria , c noua actio ad tamam substantialem terminata-Antecedens,praterquam quod est Riiit.' Angel. Doctoris loco eitat . sic potest probari r quia generatio est edoctio
nouae Himae lubitantialis realiter distinctae a termino alietationis , S mimmediate in subiecto distincto, scilicet in uiateria pinna salteratio vero in toto coi posito Consequentia autem conlint quia noua eductio nouae imae per se primo intentae , realitet distinc a ab alteratione non uotellion elle clientiais liter noua actio , quandoquidem educere eii agere, Beeductio et lentialiter est actio , o per conleqtiens noua eductio Armae lubitantialis .in iratis est generatio erit euentialiter noua actio ad talem sotarum imis mediate terminara.
Nec satis eii , u dixeris eductionem non esse ne-eestata actionem, sed posse elle naturalem resultantiam realite distinctum a tota alteratione praecedenti, quae in mareris psima subiectetur , quaeque natu.
tali tequela ad praedictam alterationem iubi equatur. Namis aeterquam . quod hec solutio satis impugna.ra est Iocis citatis , nihilominus adhuc contra illam obstat , quod eductio , ut habet rationem naturalis insultantiae . dicit aliquam veram emientiam ergo iam eductio imae uoltantulis erit cra , de noua actio distitim ab auctatione et aecedenti Patet consoquentia : quoniam vera ilicientia necessario dicit
veram actionem Antecedens aurem probatur et tum,
quin alioquin illa non esset vera resultantia Physica, sed illativa tantum, consistens in hoc, ura posito va , statim aliud propter naturale activum ponatur, sicut inter matutiam desistinam coeli,
tamen vera de Physica resultantia, tum etiam , quia alias ex Mima corrupta diceretur resultare physice forma genita, quidem ex conuptione illus lubsequitur naturaliter generatio huius. i. Secundo quia generatio substantialis, ut distincta, tora alceratione 'aecedent , essentialiter est egressas cum motu formae substantialis ab agente e so . ut distincta ab illa etit essentialiter actio ad sormam substantialem terminata. Consequentia pater,
nam ut docet D. Thom. I. pale quaest. I. artic. r. in I dillinc t. s. quaest 4 arric. . ad tertium, acti
nihil est aliud , quam motus . prout est egressus ab agente.Antecedens ver,satis liquet: nam cum fiama substantialis si effectus nouiter agressus a generante post alterationem ac terminum eius, egrediaturque immediate ex vi generationis, ut distincta ab alter tione, & tanquam viae essentialiter ordinatae ad illam, non potest non ipsa generatio esse essentialiter egressas eiusdem imae a generant , im,etiam egielsus cum motu , quandoquidem, ut 3 Physic disputiis. Num 36. ex Arist. dc D. Thom ostendimus, praedicta
generatio est motus quidam sub motu ibidem diffinito essentialiter comprehensus.
Tetri, e substantia completa praecipue intendit
communicationem suae naturae , non veth alterati
nem au dispostrones per illam productas, nisi quatenus conducunt ad communicationem naturae: ergo communicatio naturae , quae est generatio substanti
iis , erit essentialitet actis distincta ab alveratione, de per se primo teraninata ad sexbstantiam Antecedens ex se videtur norum e consequentia verbietobaturinam sient id, quod secundatio intenditur, fit secundano , et actionem ad aliud prius tendentem , ita
quod per se timo intenditur , debet fieri per diuex-ram, oc sibi proeliam actionem, pta se timo ad illud
S. II. xx. QEcunda sententia asseti genetationem sub-ostantialem non esse novam actionem distinctam a tota alteratione praecedemi esse tamen essen-Hanc , quoad primam partem tuentur plures D ctores, pro assurione nostra reserendi, ex his, quae ibidem dicemus , satis constabit. Quoad lacundam ver,desendituria Rubio in hoc libro irae i. qu. x a
Conimbricentibus c. 4 qu. . ari. . e a pluribus ex Iuniotibus ' de quoad illam probatur. Primo,nam Aristot semper distiniuit generationem substantia em per mutationem , o non qualemcunque, sed habentem terminum ad rae , scilicet tunsobstantiale essentialiter distinctum Dra,ra alterario ne
praecedentici ergo sentit eam esse intrinsece mutatio nem distinctam ab alteratione praecede ti,4 ad praedictum est terminatam Antecedens patet ex tribus
dissinitionibus, quas Philolophus tradit. Prima habetura Phys cap. 7. text. a.scilicet: ἄ- ureati si talis de non me ad ens Ita de non se
ad esse, nempe substantiale, quod est eis sita plieiter.
Secunda vero cap. 4 huius libri , text. 13. nimirum, Generatis est, tinis tollas in totum,nulis sinsibili pervi nemo, Alesi, ut explicat D. Thom ibidem secundum totam rei substantiam , in quantum materia accipitaliam imam substantialem , ita ut non maneat in quod ensibile. Tertia tandem cap. s. itisdem libriis . 13. Generario est,inratio a Mantia in potentia ad
μυ- iam in actu Consequentia veris quoad primam, alioquin Arist. diminute pro
16쪽
eessisset non assignans ellentialem dessinitioneis ge-
heiaricinis , maxime cum facile assignari pollet, siquidem eius es lentia, irincipia intrinseca ad illam requisita satis sunt nota. Quoad secundam verbiartem , etiam est lanifesta iam mutationes habentes terminos ellentialiter distinctos non polluint non elleelleluiali re diuersaeci ergo clam terminus alterati nisui accidens in generationis ille subitantiales erunt hae mutationes disentialiter se diuersae. Confirmitur mam idem Philosophus s. Phylic.text. . distinguens ellentialiter mutationem , de generationem a motu successivo, ac proinde ab alteratione, quae motus quidam sitecessivus est, ita inquit Qua igitur ex nyn subiecto , est in subιello mutatio secundum contradiationem , hoc es, de non esse ad esse , generatio est ubi D. Th. sic ait : Cum enim generatι set mmari de nis esse in esse ecundum illum modum dicitur ali qui enerari,quo ex non esse mutatur. is Secundb, quia tria sinu inertitionis principia intrinseca, scilicet materia, fornia, priuatio, ita ut materia habeat se tanquam subiectum alia verbaanquam terminus a quo ιδε ad quem Pergo generatio erit essentialiter mutatio , distincta ab alteratione. Antecedens est Atti . I Phys cap. 7. rext. 67. D. Th. ibidem, opusc. i. in principio Consequentia vet,quoad secundam partem patet ex dictis.Quoad primam autem probatur: nam ad mutationem tanti inrequiruntur illa tria, scilicet subiectum, od terminus ad quem, tu denub acquiratur, ac tandem terminus a quo privativus, qui relinquatur Gergo cum generatio essentialiter habeat praedicta prinicipia erit essentialiter mutario. Nec resere, si dicas , haec tria principia tantum esse inti inseca generationi, ut modo naturali fit, ceideb hoc tantum modo esse mutationem,non verbe silentialiter de ita si materia non suillet lubiriirati a te sorinae, de nihilominus haec de potentia eius educeretur,tunc esset vera generatio, quippe vera ed e loci non tamen vera minatio.
Nam contra hoc est , hinc fieri priuationem, non esse principium per se sene rationis, sed per accidens;
at hoc est omnino alsum: ergo dcc Sequela pater: quod enii per se conuenit alicui, debet omnibus eiusdein ellentiae conuenires ergo si priuatio non est principium cuiuscumque generationis, non erit
principium per se vel si est principium per se,necesie est cuicumque verae generationi conuenire minor ver,constat quia ut passim docet Aristot. D. Thom unumquodque per se lit ex suo contrario , ut homo ex non homine cie ex priuatione hominis, equus ex non equo, destic de aliisi . Confirmatur nain si loquamur de Generatione, prout naturali nodo,sit, itinc generatio semper,dine ellari est a forma in sermam,quandoquidem materia non potest eis denudata ab omni forma,&nihilominus forina praeexistens, de corrumpenda ,
qua transi materia, non connumeratur inter principia intrinseca generationis, ut cominu niter docentorenes Philosophi: ergo sisnum est, priuationem non assa gnari tanquam intrinlecum principium generationis, solum prout naturali modo fit, sed etiam se-
eundum se consideratae. Tandem, ellantialis ratio generationis troi con
sistit in sola eductione formae ex potentia materiae, Munione mea ergo ultra hoc requirit, quia a teria praecesserit sub priuationae eiusdem formae , die consequenter mutetur quoties illam adquirit, quippe quae transit de priuatione ad habitum Antecedens probatur , quia formae coelotum fuerui eductae de potentia materiae, innitae clim illa quandoquidem
tamen ibi non intercessit vera generatio,cdm Hrpora caelestia sint ingenerabilia Perso generatio non conssistit essentia Ret in sola praedicta eductione sormae, de nexu eiusdem citin materia. Ex quo etiam prima consequentia constat quia si semel non incit sola eductio,nihil aliud videtiir desiderari praeterptiuationem formae generandae, cide quoties adest eductio cum priuatione, sempet adest vGa generatio. g. III.
Generationem non esse actionem ab Hierarione disimeiam , aut Orarate, Iionem Thoma ostenditur.
s. Icendum est primb. Quamuis probabile sit
Ita generationem substantialem ellentialiter elle actionem distinctam a tota alteratione praecedenti, de ad substantiam inmediate ei minatam, nihilominus iobabilius est oppositum Allertio haec quoad prima partem patet exquaest.2. Physic disp. IO.n 67. diximiis, ubi etiam explicuimus quo modo,etsi substantia non sit immediate operativa, attaanen mediis accidentibus, ton aliter duplicem potest elicerti actionem , aliari rimmedive terminatam ad dispositiones, aliam ver,immediate attingentem compositum substantiale. Secunda ver aliartionis pars, lirim ibidem . 68. ut probabiliorem , ac magis contonam menti D. Th. elegimus, est eiusdem S. Doctoris opus. r. in .vnica de Anima arr. n. liorum testimoniorum vcrba disput citata a num. i. viqire ad 4 adduximus , dc expeririariis, a quibiis proinde nunc abit inendum. Eandem etiam sententiam tuetur idem S. Doctor,tum I part. q. 8 arr. 1 ad quartum , dicens, homσgenera su is ile, in quan ma per virtutem seminis eius disponitur materia ad vis eptionem talis forma: ubi nullam aliam actionem realiter distinctam ab actio ne dispolitiua ii ordine ad generationem hominis
agnoscit: tum etiam I. I. quaeli. Si art. I. ad 3 desina. dist. S. q. 2.art.ad quartum, Se in .dist.I3. q. 2 art. I. ad tertium de potentia'. I. art. 3.ad 1. 4. ac 2O. I. Me
taphys icch. i. ac tandem insignis est eiusdem S. Doctoris locus in tractati de natura materiae, ubi sic loquitur : Quia in termino cuiuslibet motus est quies qua dam secundum naturam illius motus , ide. in fine alterationis auies es inductio forma substantiaIisci alterario
igitur per quam spestatur materia a borma priori, in se requiri subiectum actu existens, quia ipsi es motus finso vero termino non requirit subiectum actu exseruem min- autem eim est generatio.Vnde generatio non req-ri subiectum, risi inpotentia tantismunde quu manife- sum est, quodgeneratio non es motus, sed mutatio. Sanctum Doctorem sequuntur Chletanus, Scitus,Fonsta, Zaiiardus ac communitet omnes Iuniores Thomistae locis citatis in eadem disput num.68.16. Ratio fundamentalis debuinitur ex eodem S. Doci arti c. la quaestionis unica de Anima iam citatae , quae quia leuiter', sicursim a Phys a nobis tacta eli, ideli aliquantulum magis in praesenti,ubi quaestio haec propriam sedem habet, est sic expendenda. Si generatio substantialis esset actio distincta ab alteratione praecedenti, iam substatuta cieat , eliciens illam , ellet immediatε operatiua ,sed hoc implicat: ergo etiam illud Mino constat ex his, quae satis susea Phys disput io a num. χχ usque ad n Wanum.ss. vlque ad 66 diximus Sequela ver probatur: nam qualis est terminus immediate , de per se prim productus, talis debet elle virius operativa, seu principium eroximiim operandi, quia unum
quodque agit secunditi quod tacti est illud
17쪽
Dissutia de Generat. sussant si uast. II
ipsum, quod immediate ab eo, Sc per se prim producitur de ita ignis non calefacit, ininitantum actu est lucidus, sectan quantum acti est calidus: ergo, si d tui actio substantialis, distincta a tota praecedenti alteratione , quae iminediate , per se prim termine-rur ad substantiam, ain virtus Operariua, seu principium operandi proximum erit substantia , de consequentet substantia erit immediate operatura. Nec refert, i Primo dixeris, qu bd sicut ex hacratione non colligitti contactarentia atoma Inter principium proxime operat iuuin, accininum per se prini, productum, ut patet ita agentibus aequi uocis, ita nec fertur conuenientia in ratione lubstantiae , autaee identis, sed solum in ratione ciuisci deside Deus operatur per suain substantiam, S: nihilominus potcst immediate producere accidens. I . Non itaque hoc refertinam praeterquam quod haec euasio non potest adaptari agentibus, ni uocis, ut ex se constat; nihilominus adluic contra illam obstat,qub , ut docent communiter Piniosophi, Sostet
dit D. Thom. I. part quaest. ὁ astic. a. ad quartam, de quaest. artic. s. in corpore,omni enerans produeit tibi simile secundum H ain , qua agit , quae est potentia generativa r ergo haec Duilitudo debet esse
intur potentiam operativam, d terminum per se prim, productum, secundum eam rationem, secundum quam formaliter terminat ergo cum nulla res creata possit terminare actionem causae secundae secundum Iationem enti ita cise , sed sectili dum aliam inferi
Iem , tragis contractam , quia nulla creatura potest producere ens in quantum ens , fit inde , quddsimilitudolinter potentiam generativam,& terminum per se primis , a causa secunda gelietatum , non possit eis praecise in ratione entis , ted ad minus in ratio. ne accidentis, aut lubstantiae eis debeat. Prima consequentia ex se patet: nam ciun viatus operativa raceius effectus debeat assimilari in ratione causae , de effectus, non potest non haec limilitudo cile inter iriam , secundum eam rationem formalem , qua agit, terminuin quo ad eam, secundunt quam sormaliter
te riuinat. Secunda ver consequentia est euidens: cquia cum esse per se , de in alio linmediate , contra hanceus, oportet ut ea, quae conueniunt, plus quaminente , sint linil in saltim in ratione accidentis vel substantiae. Conticinatur 4Mn licet darcmus, Deum agere pezactionem transcuiuem, nihilominus ideb potest at re immediare per suam substantiam, cuproducere mmediate accidens : quia accidens non terminat, nisi in quaintum est cias, vel ut rationem entis participat,
ide satis est,initia inter Deum , Se ipsum iit conuenientia in ratione cntisci ergo cum nulla creatura possit producere aliam secundum istam rationem,consequens est , ut potentia operativa, de ei caus, nonsbliini in ratione entis , sed etiam in ratione substantiae , vel accidentis debeant conuenire Antecedens patet . nam clim uniuersalissimae causae debeat corre pondere uniuersalissimus effectus, de terminus, inde
est , quM actio illa Dei , qui est uniuersalissitnuin
agens , formaliter terminetur ad ens producibile, inquantum tale, ut ad inferiora illius, quatentis participant praedictam rationem. Et quo etiam conseque tia satis eonstat: nam sicut alia agentia creata compserata cum Deo sunt particularia cita non possunt habere terminum , de effectui secundum rationem ita uniuersalem , ut Deus , ter consequens non possunt habere similitudinem , seu conuenientiam cum suis effectibus p aecise in ratione elui uin, sed insuperia ratione cubstantiae, vel accidentis.18. Nec etiam refert , si secund dixeris , ex vi huius rationis non sequi necessari , si ibstantiam esse immediate operativam et nam Laee actio substantialis non eliceretur immediate a substantia , sed mediantibus accidentibus , tanquam virtutibus instrumentariis substantiae , ita ut calor , verbi et tia , prius ratione sui calefaciat , de deinde in virtute substantiae eliciat aliam actionem altiorem realiter distinctam a tota alteratione praecedemti , per quam attingat substantiam , de sic numquam generans operabitur immediate per suam se stantiam , sed mediis accidentibus , tanquam i strumentisci quod sufficit ad hoc , ut possit substatistiam per se tali actione attingere: nam effectus
pet se prim ploductus non petit similitudinem cum principio proximo instrumentali, sed eum principilu
Non itaque hoc refert nam contra hoc est, qubdvel a substantia in accidens dermatur aliqua virtus, per quam filiciatur , de eleuetur quoties elicet illam actionem altiorem immediate terminatam ad substa tiam , es non sed sui scit inub accidens habere permanenter et se virtutem substantiae t Si primum, ergo iam substantia erat immediate operativa respectu illius nouae confortationis , per quam accidens eleuatur , curiis oppositum loco citato ex x Physic. Iate: ostendtiniis. Si ecundum Pergo non est necessaria illa noua de excellentior actio, sed suffetet alteratio, quarcinis procedita calore , V. G. ut est vi tus ignis, ec ab ipso igne , ut a cauta praecipua , ac radicati. Et ratio est: nam, ut a Phys disputario citata diacebamus, id ipsum habet calefactio in actu secundo, quod habet calor in actu pilano sed calor, ut calor est, potest virtutem propria pioducere calorem secundi im sitam speciem consideratum,4 ut virtus ignis,illique subordinatus est productilius substantiae ignis: ergo calefactio secundum sibi propria erit actualis productio caloris, 'quatentis oritur ab eodem cal re , ut virtute ignis, de consequenter ut subordinatur
igni tanquam agenti primo, de radicali, erit actualis productio stabstantiae ignis geniti. Confirmatura nam ex eo quM aqua Baptismi non producit gratiam regeneratium praecis abluendo, sed per aliam insuper actionem altiorem subsequutam ad hanc tanquam adactionem praeuiam , ideo Deus immediate causat in illa aliquid realiter distinctum ab ea , per quod eleuetur , consertetur ad praedictam actionem altiorem eliciendam ergoli calor non potest praeesse per calefactionem modo dicto consideratam producete ignem , sed indiget alia actione altior ad ignem per se primo terminata, fiet inde, ut ignis generans,debeat esse immediatesoperativus et uando, confortando calorem, vel si non requiritur talis conflariatioci sed solum, quδd calor ille sit virtus ignis , de subordinetur illi, ut principio duntaxat radicalici oportet, ut non desideretur alia actio
realiter distincta , sed sufficiat calefactio modo lata
explicato considerata. s. v. Murationem Gentiriiser non repuri ad Generationem
ry IT Icendum est seeundδ, generatio substantialiab non est essentialiter mutatio Assertio haec aperi colligitur ex his , quae docet D. Thom. 3.
part quaest. 7. artic. r. 4debeam docent comm
niter Thom istae , ut Caiet. Nuno, Maiij, qui ibi d cent dari generationem substantialem,absque eo qubdpraecesserit in materia prima priuatio formae generandae,
18쪽
randae, ut in casu statim adducendo contingit. Ean pith generationis estentialiter sumptae,quia illam it demetiam assertio item tenet Fonsecrari Metaphys trinsece componit , sed quia eam dicit ipla generatiό
cap. r. quaest. 6. ecl. t. ω . Hutrado disput. i. de habitudinem non qualitercumque, seq. ut ad termi Generat sect. I. Zanardus . Metaphys quaest. 6. ii num non pectificantem ergo satis erit ad rationein solut ad tertium de sextum Francisci uate in generationis, Ut per se petat priuationem, quam- soluta ad irreeltimam primum uis per accidens ibidem non sit. Antecedens quoad primam partem est notum , quoad secundam verbion sta , quia ibius terminus adque specificat. Consequentia autem probatur : nam terminus inspectus, de non specilicans, bene potest , quantum est ex vi huius , non est inIpenus, nisi tanquam terminus,qui connaturaliter,non ver,essentialite debeat ibi adeste: de consequenter satis erita subd,per te loquendb, debeat ibidem dati, quamuis pet accidens non detur: sicuti ex opposito, quia br-
Rationem fundamentilem innuit S. Doci in tota
sere quaest citata, quae potest sub hac sotina proponi.
Quando combutuntur species sacrainc taleS, Iut x iuris generantur vermes, tunc itiitincto ei ierationis, d ex vi praecedentis intractili conuertitur quarititas illius hostiae coiister itae iii materiai priirtim,&iis ea semel per coiiuersionem pioducta,tunc virtute agendis naturalis genei M.tur in illa igitis, alit vermes de idem conti ligeret, etiam si materia fieretri reatio iremi tamen illa generatio, cum ma lira est terminus ad Pem specificans generationem,
reciam ei priuatam Hrma substantiali nota prae ex eo qubd generata est ellenti.iliter coinmuiricatio suppoliat, quippe qua produci tui in codem instanti sotinae modo ramen alibi dicto ride nequit dari trali, accipia forum igitis, aut vermis, Hub ali generatio, quin inspiciatur forma,ut tenninus,qui de qua illarum non potest elle realis mutatio , quando facto indispensabiliter commilnicatur. qtudem ad realem mutationem saltim tequiratur Diximus.quammi est ex τι huius, quia ex aliis cartansitus a priuatione ad habituin: ergo alia dabitur Itibus prouenirc potest, terminum alicuius habitu- aliqua subitantialis generatio,quae non sit actu muta 'diiii Ilion specificantem debere necet Iarib existere adtio Coiissequentia curri mi toti satis patet Maior ve hoc, ut res illa, quae ad eum rabitudinem importat,rbetiam constat,iramcum ignis non creetur,eo'ub in rerum natura ponatur.Caetcrurn,milcneceuuaternnoli fit ex nihilo, sed ex praesupposito subiecto; nec incipiat este per conuersionem Otalem alicuius in ipsum, alias non produceretur virtute agentis natura lis oportet, ut generetur, quoniam non restat aliquis alius modus, quo in rerum iratura ponatur. De
quo videantu Expositores de discipuli D. Thom.
supra 3. pari. qu. 77 artic. I. Io, Occur untdunrores dupliciter Ptimb,'ubdadhuc in casu posito datur mutatio, quia ad muta tionem satis est materiam praecedere in aliquo instan in praesenti interuenire nullatenus probari potest.
3. V. 'sentia generationi eapIicatur. at T X quo inserendum, dicendum est ultimbin Generatio substantialis et sentialiter supta, an tutu consistit inpura quadam natizati resultantia adsormam substantialem terminata . eamque recte disiti turae, signo rationis priuatam serina, qtiate finiuit Aristotel.8 Physi cap. 7. text. a. per hoc quodnus in illo primo signo tacta fuit materia praecise sumulatio de non ente ad ens,lue de non esse adesse.Et in secundi in suam potentialitatem in ita tunc toti oblibro capite citato per hoc quod St mutatio a su intelligitur habete Limam , sed concipitur et se sub antia in psenita ad substantiam in actu Alsertionem priuatione illius in sectando velli signo producitur hancinaoad posteriorein partein tenet et omnes Phi- - , consequenteriirtelligitur materia reansire Iosbphi, tam antiqui, quam iuniores, qui gene- ab hoc , quod est secundum ses de in priori signo rationem substantialem adinittunt. Quoad priorciri non habere illam, ad habendam illam in posteriori ver tuentur eam Doctores Thomistae , quos pr, Caeteri ibi utio haec niuitis nobis impugnata fuit alsertione praecedenti retulimus I. Physic.disp. 1 num. 18. 'ne ad D.&ide in praesenti ab eius impugiratione consuli supersedemus. Secundb occuriit Rubio, id alii, negando lenem illum fier per selierationem sed per puram, ela solam
eductionen , quae est acti realiter clientialiter distincta , ram ab alieratione , tram a generatioti
Et in primis probatur prior pars manifeste ex dictis in duabus conclusionibus praecedentibus matricum sotnia in totum compositum substantiale non fiant per propriam actionem distinctam ab alteratione praecedent , sed ex vi illius modo dicto comi idctatae resultent tanquam terininus secundarius substantialici ab aIteratione quidelm, quia est edit executionis, coiit equens est, ut generatio subitantia cito Brinae substalitialis a generatioti vero, ex eo lis sit ipla naturalis resultantia utriusque disimquequbd generatio clsetitialiter est pii natione ad sol non includat talis resultantia elsentialiter mutati mam,r secus verbyraedicta eductio, quae tantili est nem, vi ostensum est fit inde, ut sit resultantia pura, ea praesupposito subiccto ratione cuius eciain a crea id est libera, tam ab actione , quam a mutarione ,ran tione disteri. qi iam ab aliquo sibi intrinleco Vtrum autem haec Sed haec etiam solutio est insufficiens. Nam sili. Daturalis relut tantia, ut distincta ab actione &nuiuantian producitur ab agente irata rata pei actio. . tatione , sit aliquis modus substantialis distinctus ne distinctam ab alteratione praecedenti, ut subor ab ipsi tarma,necneyconstar ex his quae .Physicorum dinatae idem agentilata quam principio radicali, ve disput io quaest. .am .ios usque ad Ira fatis sus ἡ nclutione praecedenti ollcn.limus , ita alteratio illa ψ qua ignis, verbi giatia , alterat hostiam conse- .cratam , est eiusdem .itioibis, α ellet si liollia illa non esset consecrat , ut ex se constat: ergo ignis ille genitus non fiet per actionem eicintiatrici distin
x D. Thom diximus ii tamen sertiata debita toportione , iuxta dictatu eadc disput a num. 29.
usque ad 83 ad praesens applicentur.
22. Secunda verbpars arsertionis, scilicet generationem substantialem recte distiniri per praedictas ctam ab ea per quam fieret, fi materia prima denuo Philosophidii inutiones, probathii nam licet genei idem producta per auquod tempus in rerum natura ratio substantialis possit ex prael hippotho miraculo Praecessisici ergo cum tunc et Iet ibi vera generatio, non afferte a mutanonem , ut in exemplo polito ita donunc,licet ex detectu priuationis nolindst mu contingit inihilomin his illam per se petit,estque vetario. ra radix illius utina, qtii clan iuxta communem PhIDeinde, nam priuatio nos est intrinsecum princi los horum sententiam priuatio it principium per se
19쪽
Di M. II de Generat subsant, cuasi IL
generae ionis substantialis tostensumque sit, tale principium non requiri essenti inter ut actu positum, inani felle sequitur requiri tanquani petitum per te
ex vi ipsius lubstantialis generationis: tuin etiamsquia ut docti Aristot i Phylla cap. s. m. Thoen.
quodqtie liue subitantiale, iue accidentales, per se
fit ex suo contrariola cum autem non rectu .itur
multoties huiusmodi contiarium eis politiuum, oportet ut ad ininus deli derctui eis quid priuatiuum generatio ergo substantialis petrae requirit priuationem Limae generanda, S consequenter
Ex quo inscrtiir, quod Qui homo recte diffiniretur per risibilitatem,quia lices pur accidens pollicelle sine illa, nihilomimis pcrde loquendo semper earn habet illamque petit sit quia gener.uio subitantialis ecundum tuam eiiciatinii conliderata est radix, vel ratio a priori mutationis substantialis, illamque, per te loquendi, semper infert, quamuis per accidens ratione praeluppolui miraculi pollit eam actu non inferre ridebOptiliae dissilii ut per mutationein materiae de non elle ad else, id est eis substantiale. seu par mutationem a substantia in potentia, ad tu stantiam in actu seu quod idem ei P per mutati nem materiae a priuatione formae substantialis, rati ne cuius est in potentia ad eandem formaor,per quam est substantia in actucim in hoc lentu generationem comprehendi sub diffinitione motus, alleluimus iulibro Physicorvin dii p. 6. n. 16.3. I. Satis fan mentis aliarum sententiarum.
13. Q primum ergo pro prima sententia benea, respondetur ibidein , qui asotina subitantialis ei terminus secundatius aecedenti, alterati nis, cita noua eductio, quae in instanti generationis fit, tantum et noua resultantia illius , non verbi oua actio eductiva, quae Ilentialiter requirit nouum terminum pii matriim. Sed de his videatitur ea quae l. Phylic dili'. io quaest.6. g. vltimo,& quaest. 7. diximus. Vnde ad iiii pugi rationem huius solutionis dicendum est resultantiam naturalein non esse veram, de ligo rosam etficientiain, sed sol inu fecitn-idum quid , de coniequenter spectantem aliquo in do ad ordinem causae efficientis, ut loco citato late explicuimus: ridebairiateria coeli non resultat sorma coeli, ut ibidem diximus , neque corruptione vilius subitantiae , cneratio alterius , quia generatio est prior i i genere causae enicientis,quan corruptio, licet in genere causae materialis sit posterior id autem , a quo aliquid naturaliter: in genere causaeelficientis dimanat debet esse prius in hoc geneIe, quam illud, quod ab eo resultat, desita generatio unius formae nequit sic resilitare a corruptione alterius. Ad secundum patet ex dictis, generationem non esse egressum alicuius etsectiis pii marii in exequutio ne, sed soli in Myesteis i , seu eluitantiam alicuius, ita ut talis quali egrelsus , seu resultantia , sic etiam terminiis praecedentis actionis, ude non elli actionem distinctam ab alteratione praecedenti inodo dicto considerata , scd per illam produci per se primi, ultimain dispositionem, secundui socinam substantialem , ut complamentum praedictae altera tionis , de termini primari illius. Quae omnia lociscitaris exa Phylle late a nobiἱ explicata sunt. Ad illud autem, quod in argumento additur , scilicet generationem subitantialem eis motum , ex co quia
mprehctitaui sub dissiliuione motus 3 Physici ab Atistot tradita. Respondetur hoc solum conuincere,qubd ipsa per se loquendo petit non quidem actionem, sed mutatione in distinctam tota ineratione praecedet ui ἰ& qubdit muratio sub praedicta dissinistione comprehenditur. Ad tertiuin concedendum est antecedens, si inte, ligatu de intentione operantis, seu naturae , non verbue intentione operis: neganda est conseque tiaci ad cuius probationem dicendum est,ad summinuconuincere generationem elle distinctam ab alteratione piaecedenti per modum naturalis resultantiae.
ex illa, de ex termino eius primario subsequutae, quia illud solummodbpetit noui iam actionem . quod est
terminus primaritis executionis, seu inuetitionis 'eris. Vnde tam id, quod secundari intendim re -ctu intentionis operantis, d operissimul, ut propitae passiones, quain quod secundari intendituri tuentione operis, seu actionis, licet intendatur 2ersei timori mentione operantis, de naturae, ut in tu
stalltta contingit, non fit per propriam actionem, sed
2 . Ad primum secundae lententiae .eius confirmatione in patet ex dictis in tertia assertione. Ad secundum constat, etiam ex his, quae ibidern alle ruimus scilice priuationem ex eo rantum dici principium, trinsecuin generatiotiis, quia ab ea peritur,4 per se loquendo semper illam infert, quam uis per accidens, de praesuppolito aliquo miraculo, postu elle linea pia. Vnde ad unpugnationem contrasblutionem ibidem adductam nefanda est tequela,
cuius probatio nihil contr*nus conuincit, nam hoc,
quod eit petere priuationem sorina generandae, ita conuenit omni generationi, ceni oppositum nulli ex generatioitibus substantialibus possit conuenire: imo si negatio consideretur secundum rationem mutationis, quam modo dicto semper habet adiunctam, implicat dati talem mutationem, nisi materia prae
supponatur priuaraserina, occidub dictum illud Arist. stitieet tia est principia intrinseca generationis debet intelligi de generatione, ut mutatiὀ, si illa principia considerantur, ut aded intrinseca, qtMI- ne illis in exequutione positis nequeat generatio
Ad confirmationem respondetur, quia loquendo
de generatione, ut naturali modo fit, sei er inuenitur ibidem transitus a forma in formam lubstanti lem, in priuatione sermae generandae in eandem Liuiam, aliter tamen, de aliter: quia primum ruinperitur ex vi generationis, ted aliunde,quia scilicet materia nequites le sine sorina, Sc ita non valet ira silea priuatione unius fibrinae ad aliam : niti transeat
etiam a sorina praeexistenti: at verb secundimi exigitur ex vi generarionis: tium, quia id ostensum ei a nobis .ilhuc. disp. 1 num in. 43. tum et un,quia
unurnquodque per se loquendo,& ex vi sua fit ex suo
contrati, ut homo ex non homines, equus ex non
equoacc.ut ex Atiit.& D. Thoma supra dicebamus.
Ad ultimum nefandum est antecedens,nam in ediis.ctione formae ex potentia materiae semper inuoluitur,qubd per se loquendo et omni secluso miraculo intercederet in ea priuatio formae subitantialis generalita rac ideo forina coeli non est generabilis , ex eo quia tisii petit dati in materia priuationem sui Nec contra hoc obest probatio ibidem adducta: tiam ad eam satis constat ex his quae LPhysic di ut A num. I. I.
20쪽
Quis sit reminus Generationis subsantialis: EXacta genetationis notitia non parum pendet extermini illius explicatione Mide,post quaestionem praecedentem hanc excitamus, ubi magis .quid-ditas generationis substantialis explicabitur.
Notationes pro eas ιcasione tituli.
MDA T quaestionis titulus melius intelligatur, n6V tandum est primh,per generationem substantialem,verbi gratiaeqiii, fieii ,1ἰu resultare inter alia, tum formam cum ira ione , tum naturam totalem ex materia, Dpi aedicta forma praecise coalescentem, verbi gratia , equinitatem, tum etiam suppositum ex natura totali,& subsistentia constitutum,tum denique compostum ex simposito, existentia: nam ut docet D.Thom quaest.unica de Anima, art.6.ad secundum,
ultima actualitas rei, S ita ultimo loco post naturam, subsistentiam aduenit. Secundb notandum est ex D.Thom in I. dist.F. q. .
art. .lcrminum generationis elle duplicem,alium qui,
alium, Cio quo prior ille est,' si titit quia posterior vero, quo,de ita non tam produci, quam comploduci dicitur. Vnde termitatis quo solet appellara temni- nussor iis,quia per illi im terminusquι constituitur. Hic autem terminus quoctu socinalis, est duplex,alius partialis,scilicet forma substantialis,alius verbiotalis, nimirum natura totalis vcrbi gratia, quin iras, per quam totum suppositum etiam constituiturin tandem Umnes praedicti termini possunt considerari,vel orditie tentionis et ordine executionis. Qvq. ergo in dubium vocainus, est quidnam exetnumeratis in primo notabili sit,iam in intentione, quam in executione terminus qui senerationis lub-uantialisci quid vero terminus quo,siue partialis uiuetotalis , non sollim quoad intentionem , sed etiam
Varia Doctorum laesta recensintur. at . T Rima sententia allerit composeum praecise ex L materia de forma, illi terminum ροι generatiOriis adaequatum, de principalem ordineqne intentionis simpliciter primum sorinain vero lilbstantialem cum sua unione, nihil aliud, quam est terminum quoptimarium simpliciter ordine executionis , ualliinin suo ordines, nempe termiui quo primum in intentione. Ita Rubio in praesenti tractatu primo, q.; de quam plures alij ex iunioribus , quibiis consentiunt
Coninabr in hoc libro c. .q. IJ.art. 2 quoad illa, generationes in quibus serma non solum, ni tui materiae,
sed eriam producitur ex vi illarum. Probatur,quoad primam partem ex D.Thon .g.part. q. δέ art. . in corp ubi sic ait Natiuitas potes alicuirribai dupliciter, uno Medo sicut sibiecto, ali, nodo sicut tarmino: sicut subιεEI quidem vitribuitur ea quod nescitur hoc aαιem proprie est spostasis, non natura. cs c.
θυμι termans atιribuitur natimita natura , termina νιμ enim intentio nainra ad formam , seu naturam
Secundb probatur rationes, nam praedictum compositum est, quod habeteile: ergo erit terminus emiadaequatus , in principalis generationis ergo etiam primus impliciter in intentione Antecedens patet, nam cum praedictum compositum si substantia b- talis , de completa, non potest non habere esse se stantiales, quod substantiis totalibus debetur. Primaver conseqtientia constat: nam sicut id,quod habetella ratione alterius , est terminus minus principalis, inadaequatus, ita quod habet esse ratione sui, ut in praedicto composito contingit, est terminus adaequa-tiis, itincipalis. Ex quo etiam secunda consequentia relinquitur aperia, siquidem id pii in intenditur, quod est terminus adaequatus, Ne princi lis ideoqtie
natura, ut consequatur hunc finem,educit sormam de potentia materiae, Producitque se minionis, quo illam materiae uniat. Confirmatur mam suppostum coalescens ex natura existenti, dc suppositalitate , est terminus temotus,ta resultans a composito ex materia de forma existentibus : rso compositum hoc est terminus qui primarius , ad aequatus, Mirincipalis Antecedens probat ut . nam cum subsistentia sit, respectu naturae modus peculialiter existendissicilicet existendi per se, supponit ipsam naturam simpliciter existentem, quandoquidem modus supponit rem , citius est modiis de ex illa ic stillat. Ex quo etiam consequentia probatur, nam ille est tenuinus qM, primarius adaequatus, Sprincipalis, ex lia caeteri alis resultant ergo sex composito ex materia forina existentibus primbresultat tibiistentia, ac proinde suppositum, de consequenter reliqua alia accidentia,iam praedictum compositiun erit terminus qui primarius adaequatus, principalis generationis. et . Nam beata Virgo non attigit saltim tanquam causi principalis unionem humanitatis Christi eum suppolitalitate Verbi ergo sippositum non est terminus qui per se primus, d adaequatus generatiotiis: crgo solum compositum ex materia de sorma habebitrationem praedicti termini. Antecede iis probatur:
nam cum illa viaio sit altissmi, supremi ordinis, scilicet hypostatici, non potest attingi tanquam a
causa principali a creatura interioris rationis, qualis est cata virgo. clina ver conseque tui paret: nam caula principaliter inquens non potest non attingere terminum primarium generationis : ergo
si Beata virgo non attigit per iriodum causae principalis nisinem ad diuinum suppositum , signum est illud non sit ille terminum prilitatium praedictae generationis. Secunda autem conse uentia liquet: nam cimi brina substantialis cum sua unione tantum sit terininus quo nihil aliud substantiale testat, quod pota trilla terminus quirrimarius principalis praeter compositum iam assignatum ex materiae
Ex ii etiam eadem sententia quoad reliquas
artes suadetur: nam ex qua partesserina si abstantia- is constituit terminum qui,scilicet,natu iam rotalem,no: potest non eis terminus sotmalis quo ex
quo capite nequit compositim resultare nisi primo
loco tarma sillim comprodiicatur, Materiae viaiatiar, ut ex se patet, oportet, ut ipsa cum sua unioties terminus prior executionis im tandem ex qua parte sola forma intenditur, constituens terminum,i, ne celle est ut sola ipsa sit terminus primarius inoc ordine, nempe termini Ao, espc'ctu intentionis
S. Secunda sententia conuenit cum praecedenti in assignando termino qui generationis, diiser a tem in termino quo illius Gnam existimat hunc non