Athenaeus 1

601쪽

γράφει ιτως Ἐλυπει ἐν καὶ τούτων νια υτον, ως εοικεν, ου μην ἀλλα καὶ ἄλλα γε παντελως ιυχρὰ καιταπεινά -αiνης ἐν καὶ Ααμίας Ἀφροδίτη ιερὰ, καὶ Βουρίχου και δειμάντο και ξυθέμιδος των κολάκωναντο και βωμοὶ και η α και σπονδαί τούτων κάστωκαι παιανε νδοντο, στε καὶ αυτὸν τον Λημητριον -- μάζειν ἐπι τοι γινομένως και λεγειν τι -δεω εα -

του Ἀθηναίων γεγον μεγα καὶ αδρὸς την πην. και Θηβαῖοι δῖ κολακεύοντες τον ημητρυον, ως φησι Πολεμων - τω περὶ της ποικίλης στοῶς της - Σικυῶνι, δρυσα ντοταὸν Ἀφροδῖτης --dς. ρωμεν δ' η αυτ τοτ ημη- τρῖον, καθάπερ και η λαινα τι ουν παράδοξον οι Ἀθηναῖοι ι των κολάκων κόλακες ποίησαν εις αυτον -

AUUτριον παιῶνας καὶ προσόδια δοντες φησὶ γοῖν 3ημοχάρης ν τῆ πρώτη καὶ ικοστ γράφων . πανευ

θοντα δε τον Λημητριον ἀπό της λυκάδος καὶ Κερκώ- ρας ις τὰς Ἀθήνας οἱ Ἀθηναῖοι δεχοντο ου μονον μιῶντες και στεφανοῖντες και οἰνοχόοῖντες, αλλὰ καιπροσόδια και χοροι καὶ ἰθυφαλλοι μετ' ὀρχησεως καιωδης ἀπηντων οτω, καὶ φιστάμενοι κατὰ τοτ οχλους ηδον πονενοι, καὶ πάδοντες ως ει μόνος θεις ληθινος, οἱ δ' ἄλλοι καθευδουσιν η ἀποδημοῖσιν, ἡ μεισὶ γεγονὼς δ' εἶ εκ Ποσειδωνος και Ἀφροδίτης, τω ὁ κάλλει διάφορος καὶ τη προς πάντας φιλανθρωπία κομ νός. δεόμενοι δ' υτο ἱκέτευον, πισὶ καὶ προσηέχοντο.

602쪽

κα ει-- των ἱστοριῶν καὶ ρουτον τον ι φαλλον, ς οι μεγιστοι των θεῶν καὶ φιλτατοιο πόλει πάρεισιν.ενταυθα γαρ ήμητρα καὶ ημητριον αμα παρηγ' ο καιρος.

ερχεθ' να ποιησm , ὁ δ' ἐλαρος, σπερ τον θεὸν δει, καὶ καλος καὶ γελῶν πάρεστι. σεμνὸν οθι φαένεθ', οἱ φιλοι πάντες κυκλω,10 ε μεσοισι δ' οὐδεομοιος σπερ οἱ φιλοι μῖν στερες, ηλιος δ' κεινος. εό του κρατίστω παῖ Ποσειδῶνος θεου

χαῖρε κἀφροδίτης. 15 αλλοι μῖν η μακρὰν γὰρ πέχον- θεοι,

603쪽

552 '

ἰγγα περικρατουGieν 25 Αἰτωλος οστις ἐπι πέτρας - μενος, ωσπερ η παλαιὰ, τὰ σώμαθ' ημῶν πάντ' ἀναρπάσας φέρει, κου ἔχω μάχεσθαι 'Aιτωλικον γαρ σάσαι τα των πέλας,3 νυν δ και τὰ πόρρω 'μάλιστα ἐν δ κόλασον αυτός ει ὁ μη, οιδίπουν τιν ἐριτην Σφίγγα ταυτην στις η κατακρημνML

νον, αλλὰ και κατ' Οικἐὰν οἱ τω προσκυνησαντα τον

Περσῶν βασιλεα ἀποκτείναντες οἱ τὰς ἀναρίθμους μυρι δα των βαρβάρων φονευσαντες χλεξις οὐν εν Φαρμα 254 κοπώλη Ἀρατετα προπίνοντα τινα εἰσαγαγὼν ἐνὶ των συμποτῶν και λέγοντα ποιεῖ τάδε Παλτην μεγάλη δω, πιχέας νιλίας κυάθους - των παρόντων τέτταρας 'τοις τρεις δ' ἔρωτος προσαποδώσεις στερον 'εν υντιγόνου του βασιλέως νίκης καλῶς,

και του νεανίσκου κωαθον Λημητρίου '

φέρε τον τρίτον Φίλας Ἀφροδίτης χαίρετ' ἄνδρες συμπότα ' oσων ἀγαθῶν την κουλικα μεστην πίομοι-

604쪽

θηρio χαλεπωτάτου, λυσσαν ἐμβαλουσης αυτῶν τη πόλει ην- ἐν Πωως μίαν της Ἐλλάδος ἀνεκηρυξε, πρυτα-- ν δ Ἀλλάδος ὁ δυσμενέστατος θεόπομπος, ο φησας ἐν αλλοις πληρεις εἰναι τὰς θίννας Λιονυσοκολάκων καὶ ναυτῶν καὶ λωποδυτῶν, τι δἐ ευδομαρτύρων καὶ συκο- φαντῶν καὶ φευδοκλητηρων - π πεδεομαι ς ἐπομβρία η τι δεινον εὐ οὐ την προειρημεν. πῶσα ει - γησασθαι κολακείαν περ ης καλως ὁ Λιογενης ἔλεγε πολυκρεῖττον εἶναι εὐκόρακας ἀπελθεῖν η ς κόλακας, λων- τας τι τους ἀγαθους των ανδρῶν κατωλουσι. φησι γουν καὶ λαώλας οι κόλακες εισι τῶν εχόντων υσίας

σκώληκες εις - κακον ἀνθρώπου τρόπον. εισεις καστος σειε καθημενος, - αν σπερ πυρὸν ποδε κενόν.

.nειθ' ὁ με λωμ' στὶν, ὁ δ' τερον δάκνει. Πλάτων δ' εν Φαίδρω φησὶ , Κόλακι, δειν θηρίου καὶ βλάβη μεγάλη, μως ἐπεμι ν η ροσις ὁονην τινα Ουκἄμουσον. Θεόφραστος δ' εν ω περὶ κολακείας φησὶν λμορτις μύστης ὁ Ἀργεῖος Κλεώνυμον τον χορευτην μακαὶ κόλακα, προσκαθiζοντα πολλάκις αυτ και τοις συνδικάζουσι, βουλόμενον ὁ και μετὰ τῶ κατὰ πιν πόλινενδόξων ὁρασθαι, λαβόμενος του τὸ και ελκων -- εκ ου συνεδρίου πολAῶν παρόντων ειπεν, ω ο ρείσει.

605쪽

και στρατηγὸν καὶ δυνάστην καὶ φίλους καὶ τὰς πόλεις

ανατρεπε λογω κακουργω μικρον δυνα χρόνον. νυν ὁ καὶ καχεξία τις ποδεδυκε του πλους,αὶ κρίσεις θ' ημῶν νοσοῖσι, καὶ το προς χάριν πολύ.δῶ και Θετταλοὶ καλῶς ποιησαντες κατέσκαφαν την - f λουμένη πόλιν Κολακείαν, ην Μηλιεῖς εν-οντο, ως φησι Θεόπομπος ν τῆ τριακοσ6. , 66. Kόλακας δ' εἶναι φησι Φύλαρχος και τους ἐν μνω κατοικουντας Ἀθηναλ εν ν τρισκαιδεκάτη τωνιστοριῶν χάριν γαρ αποδιδοντας τοι Σελευχου καὶ - τάχου ἀπογόνοις, πει αἰτοὐς ὁ ελευκος πικρως πιστα 255 τογενους πὀ υσιμάχου - μονον ξεiλετο, αλλὰ και τὰς πόλεις αυτοῖς πέδωκεν ἀμφοτέρας, οἱ γνόθεν Ἀθηναῖοιο μόνον ναους κατεσκεύασαν του Σελευκου λάλλα καὶ του υἱοῖ Ἀντιόχου και τον πινόμενον κῬα ν ἐν ταῖς συνουσίοις Σελευκου σωτηρος καλοῖσι.Tαύτην ὁ την κολακείαν τινἐ εκτρεπόμενοι τουνομα

ἀρέσκειαν προσαγορεύουσιν, ,, και Ἀναξανδρίδης ν

Κόλακος ὁ βίος μικρὸν χρόνον ανθά'

Gκειαν δνομ' VL. - . . . . . I

606쪽

λαξ δ οοδεὶς φησ0 διορκεῖ προς φιλίαν καταναλίσκει

γαρ ὁ χρόνος το του προσποιηματος αυτῶν εὐδος ὁ δ' εραστης κολα εστ φιώας ι ραν ἡ κάλλος. -- ει Λημητρίου του βασιλέως κολακων οἱ περὶ Ἀδείμαντον τον-μφακηνον νεων κατασκευασάμενοι καὶ γάλματα ἱδρυσάμενοι Θριησιν, νόμασαν ἐλας Ἀφροδίτης καὶ τον τόπον Φιλαῖον ἐκάλεσαν απ της ημητρίου προς ἷ-λας, ως φησι κνίσιος ὁ του ρύφωνος εν τω δεκάτω περὶ νομάτων. 67. Κλεαρχος δ' ὁ Σολεῖς πιτ επιγραφομεν Γεγγιθίω καὶ πόθεν η ἀση του νύματος των κολάκων πα-ρηλθε διηγειται, καὶ αυτὸν τον εργίθων ποτιθέμενος, ἀφ' υ λβι io εχε την ἐπιγραν , ἔν γεγονότα τὴν LMλεξάνδρου κολάκων διηγεῖται ουτως γ ῆν καακεiαν

ταπεινὰ ποιεῖν τα θη των κολακων, καταφρονητικῶν οντων ων περ αυτοίς σημεῖον ει το ἀνυπομένειν εἰδότας οἴα τολμωσι. τα- των κολακευομένων ροφυσωμενων κολακείρ, ατνους και κενοῖς ποιοῖντα, πάντων νυπερπῆ παρ αὐτοις πολαμβάνεσθαι κατασκευάζεσθαι. εεξῆς τε διηγοίμενος περ τινος μειρακίου Παφίου μίν το γένος, βασιλέως ὁ την τίχην, ,Tοῖτο φησὶ τὼ μειρά- κιον ου λέγων αυτο τουνομά κατεκειτο δι' υπερβάλλουσαν τρυφην επι ἀργυρόποδος κλίνης, πεστρωμεῬης Σαγδιανῆ τιλοτάπιδι των πάνυ πολυτελων. επεβέβλητο αὐτω

πορφυροῖ ἀμφῖταπον ἀμοργῖν καλ-ματι περιειλημμένον. προσκεφάλαια δ' εἶχε τρία μεν - τη κεφαλη βύσσινα παραλουργη, δι - μίνετο τό καυμα δύο δ' αὐτοῖς

ποσὶν πινοβαφη τῶν Λωρικῶν καλουμενωπι φ' ων τεκειτο λευκη χλαμίδι. R 68. Παραδεδεγμενοι δ' εἰσι πάντες οἱ κατὰ την προν μόναρχοι τὸ των πενων κολάκων γενος ως χρη- σιμον πάνυ γὰρ το κτημα τυραννικόν εστι καὶ τούτων okν ρεοπαγιτῶν τινων - τὀ πληθος - τὰς υνις

607쪽

εω των ἐπιφανεστατων οιδεν ουδείς. δ ρημένων δῖ διχηκατὰ συγγένειαν των ἐν Σα-μῖν κολάκων, αφ' ων εἰσι, οἱ κατὰ την ἄλλη, απρον κόλακες, τους ἐν ερ- γίνου, τους δ Προμάλαγγας προσαγορείουσιν ων οἱ ἐν 256 γωοι συναναμιγνύμενοι τοι κατὰ την πόλι εν τε τοις ἐργαστηρίοις και ταῖς ἀγοραῖς τακουστοῖσι, κατασκόπωνεχοντες τάξιν ο τι δ' αν ἀκούσωσιν ἀναφέρουσιν κάστης γερας προς τους καλουμένους νακτας οἱ ὁ Προμάλα γε ζητοῖσιν αντι - πὸ των Γεργίνων προσαγγελθέντων τι, αξιον εἶναι ζητησεως δόξη οντες ινἐ ερευν αἱ

καὶ τούτων ουτως εντεχνος και πιθαν προς παντας

εντευξις στ εμοιγε δοκεῖ, καθάπερ καὶ αυτοί φασι, παρh ἐκείνων εις Ους ω τόπους διαδεδόσθαι, σπέρμα των ἐλλογίμων κολάκων. και γὰρ υχ ιον μετρίως π τω πράγματι σεμνυνονται δια το τετιμησθαι παρὰ τοις βασιλεῖσιν, ἀλλα και λέγουσιν τι των Γεργίνων τις, απόγωνος - των θωων ἐκείνων υς ευκρος πὀ-- αιχμαλωτων κατακτησάμενος ει Κύπρον ἔχων ἀπωκισεν, λος δια της παραλίας μετ' ὀλέγων στεiλας ἐπι της Αιοώδος κατὰ πύστιν αμα και ικισμῖν η των προγόνων χωρὰς πόλιν οἰκίσειε περὶ την ρωικην Ἱδην συμπαραλαβώ - ας τω Μυσῶν η πάλαι ἐν ἀπδ του γενους ἔσσα, νυνει ἔργιθα κεκληται τούτου γὰρ ώς ἔοικε του στολου τινὰ ἀποσπασθεντες ἐν τη Κυμαία κατέσχον, ε Κύπρουτο γένος οντες, αλ λ' υκ ἐπιτης Θετταλικης ρίκκης, καθάπερ τιν/ς εἰρηκασιν, - ιατρασαι την ἄγνοιαν ω'

Ἀσκληπιάδαις Οὐτό γε νομQω δεδόσθαι. s. Γεγόνασι δἐ παρ' μῖν καὶ επὶ χοῖ του Καρὸς

608쪽

καὶ γυναικες - τὰς ἀνάσσας αἱ προσαγορευθεῖσαι κολα- κίδες. ἀφ' ων πολιπεῖς τινες ει το περαν ἀφικόμεναι μετάπεμπτοι προς τε τὰς ρταβάζου καὶ τὰς Μειetoeor γυναῖκας κλιμακiδες μετωνομάσθησαν π τοιαυrης πρα- ξεως ' ταῖς μεταπεμφαμεναι ἀρεσκευόμεναι λψακα κατ ε- εία εαυτῶν ουτως στ επὶ τοις νώτοις Οἄννην ἀνάβασιν γίγνεσθαι καὶ την κατάβασιν ταῖς ἐπὶ τωναμαξῶν ὀχουμεναις ει τοὐτο τρνφης, να υ ἀθλιότητος εἴπω, προηγάγοντο τεχνωμεναι τας φρονεστάτας τοιγαροῖ αυται ἐν ε των λiαν μαλακῶν - της τίχης μ/ε ταβιβασθεῖσαι σκληρῶς Νωσαν επὶ γήρως, α δἐ των παρ' .ημῖν ταυτα διαδεξάμεναι εκπεσοῖσαι τνς ξουσως κατηρανεις πακεδονίαν, καὶ τὰς τῶν κε κυρίας τε καὶ βασιλίδας ον τρόπον οἷς μιλίαις διέθεσαν Ουδ λεγειν καλον, πλην - μαγευόμεναι καὶ μαγεύουσαι ταυροπόλοι καὶ τρiodo.

τινες αυται προς ἀλήθειαν γενοντο, πληρεις πάντων πο- καθαρμάτων τοσούτων εοικε και τοιούτων η κολακεία κα- κῶν αιτία γενεσθαι τοις δια του κολακεύεσθαι προσδεξαμένοις αυτήν.

70 Προελθών δε πάλιν ὁ λεαρχος καὶ τάδε φησὶν

- - ηδ καὶ τῆ τούτων χρεία μεμφαι ἄν τις το μεμράκιον, σπερ ειπον οἱ ἐν γὰρ παιδες μικρον ἄπωθεντης κλίνης ν χιτωνίσκοις ἔστασαν, τριῶν δ' οντων ἀνδρῶν- ους δ νυν ὁ πῶς λόγος νεστηκε, και τούτωνοντων πωνύμων παρ' μῆν, ὁ ἐν ις επι της κυνης προς ποδῶν καθῆστο, τους του μειρακίου πόδας - τοις αντο γόνασι λεπτῶ ληδίω συνημφιακώς. ora inoὼ δη-

609쪽

25 που καὶ μη ποντος ου αδηλον καλεῖται δ' οντος ποτων Ἀγχωρειν ἰαράβυστος, δια το καὶ των μη παραδεχο- μενων μως τεχνικώτατα κολακευων παρεμπίπτειν ς τὰς ομιλίας ἄτερος δ' ην πό τινος δίφρου κειμενου παρ αυτην , κλίνην, καὶ του νεανίσκου την χεῖρα παρεικότος ἐκκρεμάμενος, ταύτη καὶ προσπεπτωκῶς κατεφηχέ τε καὶ των δακτυλων ἔκαστον εν μερα διαλαμβάνων Βλα τε καὶεξέτεινεν ωστε μν πρωτον υτον ἐπονομάσαντα μίαν ὲ, πιστόχως εἰρηκεναι δοκεῖν. ὁ δ τρίτος ὁ Θηρ ὁ γενναιότατος, σπερ ην της Πηρεσως πρωταγωνιστης, προσεστηκὼς αττω κατὰ κεφαλην μετεῖχε τω βυσσίνων προσκεφα- έων, ἀποκεκλιμένος ει αυτ πάνυ φιλικῶς καὶ τη ἐναριστερα το του μειρακίου τριχωμάτιον πικοσμῶν, τηδιξια δἐ Φωκαὶκον φυγμά τι διακινῶν ως αιωρων δυς ω, Ἀλλ' υκ ἀποσοβῶν. διό μοι δοκεῖ - αυτ δαίμων τις ελευθεριος νεμεσησας φεῖναι τω μειρακίω μυῖαν, Ο ὐαλλην η 'κείνην, ς καὶ την θηνῶν φησιν 'χμηρος νεῖναι - Μενελάι το θάρσος ουτως ν χρωμένη καὶ ἄφοβος την, γλ/ δηχθέντος ει του μειρακio τηλικουτον ν κραγεν ανθρωπος περ κείνου καὶ Ουτως γανάκτησεν ωστε δια την προς μια ευραν πάσας ε της ἰκiας ηλαυνεν με καὶ φανερος γένετο προς τούτω τεταχὼς

71 Ἀλλ' ο λυκων τοιουτος ην ὁ Ποντικις τυρα νος, ο επε συχνους των ἰλων ' σθετο σεσυλημενους ποτων τινος περ αντον κολάκων, συνιδῶν τον ἄνδρωπον ὐδια Ηοντά τινα των λοιπῶν ἐλων, πεκτεινα α' ιπε, ' σε νη τοι θεοῖς. ει μη πονηρων ανδρῶν η τυραννις

610쪽

ἐδεῖτο. ' Ἀντιτάνης δ' ο κωμωδιοποιὸς εν Στρατιωτη τὰ Ομοι λέγει περὶ της των ε Κύπρι βασιλέων τρυφης. ποιεῖ δέ τινα ἀναπυνθανόμενον-rρατιώτου τάδε ' Ἀέπρω νς, ειπέ μοι, διηγετd πολυν χρόνον Β τον πάνθ' εως ν ο πόλεμος. A. εν τῶν τόπω μάλιστα λέγε γαρ. B. εν Πάφω, ο πρῆγμα τρυφερον διαφερόντως ν ιδεῖν αλλως τ' ἄπιστον. . ποῖον; B. ἐρριπίζετο ια των περιστερῶν, α αλλου δ' οὐδενος, δειπνων ο βασιλευς. . πῶς; εάσας τἄλλα γὰρ ερησομαι σε τοῖτο, πῶς; . λείφετο εκ της Συρίας κοντι τοιουτω μόρω10 καρποῖ σὐχ οἷόν φασι τὰς περιστερὰς

τρώγειν δια την σμην δῶ τούτου πετόμεναι παρῆσαν, Γαί τ' ησαν πικαθιζάνειν επι την κεφαλην παιδες ὁ παρακαθημενοιεσόβουν επαίρουσαι δ μικρον, ου πολὐ15 του μητ' κεῖσε μητε δεῖρο παντελῶς, ουτως ἀνερρίπιζον, στε σύμμετρον

αυτ το πνευμα, μη περίσκληρον ποιειν.

248 T2. 7 Ουν αν ό του προειρημένου μειρακίου κόλαξ μαλακοκόλαξ, ως φησιν ὁ Κλέαρχος προς γαρ τω τοιουτωκολακεύειν καὶ τ σχημα τῶν κολακευομένων παχολουθοῖ ἀποπλάττεται, πaραγκωνiζων καὶ σπαργανων αυτον τοις τριβωναρίοις ἄθεν αυτὸν Ο με παραγκωνιστην, οἱδ σχηματοθηκην καλοῖσι. κατ' ἀληθειαν γαρ ὁ κόλαξεοικεν εινα τωίδεωτε λαυτός. γίγνεται γοὐ παντοδαπὸς ου μόνον κατὰ την μορφην, αλλὰ καὶ κατὰ τοὐς λόγους '