Liber de Graecae linguae particulis;

211쪽

formam mitratos esse, non plane conuenit, cuin Exemplum est sed non qDi maxime irva rdus s. re flus inlisamois Alterum magis acce- graecam forinam proposcam: Si portoriumem e. in clii repetendae sunt voces honsim s. Quam repetitionem apud Latinos, pιoste parti- culae deberi, patet per aliud ex inplum, quod rari iam , ino rumuntur iterdum sed donii 4λ, shum Vacat is in apud Atticos merdum particula dat. haecci Gregor. ἔτι μεν ανερως ουτος ι λογος κ βαλλει τον υἱὸν τῆς Θεοτητος, Nη λέγειν.

212쪽

ponitur etiam o se in posteriori pa Me των παραβολων Ἀλλιπῶς τῶ, τως, Vt dicetur, ubi de aduςrbio inω agetur: simpliciter in post'. mori parte proportionum qualitatis vel quantitia

tis nec non ii collationibus similium et dissimilium , refert nomen, seu adverbi hin prioris partis praedictarum collationum Arist u in IV.

quemadmodum apud Latinos atq/ι particula Τ)., a pulpita resinat Gregor. Naziana. πασης τυ

213쪽

rareo. In cuiuet ni id locutionibus, si voces ad fratramaticum ordinem redigantiar, suam na-

tuam obtinebit significationem, ut, si illud Aristo-τὴς νοητους ομοίους μναι. ia e illud Theophra Sic in dissimilitudine o . a. α ντὶ των δια*ο- κων νομάτων - ἐπινλημάτων adhibetur Aris riirales diuitiae. Nisae locutio sic esses reducenda: μερ- ηγουν διαφορα sic Astu apud eundem rου τοπινα 'τερον γε των κατ1 γορ od sic reducitur, ὁ ο ἀνα κω τὸ - αατηγοριῶν ἐτεφον Quod commodius diceret ir: A Diarit inrailsimilium collatione proia, i. e. Pana accipi pis; videatiar sic Ciceronem . 4 , Oratori, particilla sum esse docet Budaeus Ingenis en

eadem veta ista, pira 'in . . .

214쪽

Vbi a copulauia pro ses in anterpretatur enim, Mid intelligat per haec verba κακῶς ἔπραττον, 'mi natu aliud sibi volunt,

voces, non Vt forinales notas, sed seiunctim ap

215쪽

ρῆ- δὲ δοκιμάσασα, χρη τοῖς λοιποῖς παρεδωκα Vbi praediistis v ibus in principio

stiperaddit iis, quae ab auctore supra dicta fue-xRΠ quae in proxinia comprehςnsione de ut . re in socinaliunt ni mero, et unica vox, non fiunt recipiendae, ut dicetur, vi deis parvcula

216쪽

iam audientem Cratippianis isse Ata; is , Interclum quoque pro κήπερ, h. qua lani, Pronu arae. vel tanteis, usurpatur haec particula, ut apud S. Basil initio omiliae nonae in exaemeron: ἡ

217쪽

haec tam verbo , quam participio. Exempla M

218쪽

τινες πη- λεχθὲν, μέγι ν αγαθον ταὶς πολε ν, τι τοὶς πόλεις ανακῆ καί τοι τόγε ἔπι- λαγαθὸν σωζω ἔκαον. In quibus κέ τοι continet lintentiani , ex qua propositio arguine rationis de citrei tur της πόλσως ἐγα Θον σύμπολιν. Deinde subiicienda est assumtori osequitur,4τι τὸ σαν ἐνῆν τὸν πόλιν ἡ αγαῖον.

stutum soluinii odo hoc etiam illa tuti m seucosi timon quarum significiitionum modo Uter , uiram, modo utramque prae se fere. Duo vis aduersaliua nonniinquam manifesta est, ut in proin imo Aristoph. exemplo. Pleminaque vero, quia ad remotiora referi ur, non adeo perspicue appa ret, ut apud Xenophonti lib. II. -ομνη, in . . . subiungit: οι τοι προς πῶρ κτημα των αλλων

παραβαλλομενος φίλος αγαΘqς, , , - πολλῶ

rus probus amictu murinusto melior apparin Z Qui hiis Intenisit Socrates damnare, quod homines illi faciunt, et simul rationem reddere, quare minI-

me faςere debeant. Nam propter vim aduem siduam destritii prae de' quippinai, eius lito positiam ponit, una mam probatione destruet NIL, in proxime licio Xenophontis loco. Vbi Cum ἐπιφωνηματικως proposuerit , mal non dos

219쪽

diuitem . si bonis i ' vita careat. In cuiusmodi situ posita . τοι particula, εα λογικλDinwnar-diani sit ip iciter exponendan a wam sentenmotiones tiani, seu i dicium et censeram de s*radictu faciendam ut mestis in locis apud Isocratem in Pa-' ςyri quorum et ille est, in quo, cum naultis in Lacedaemunt' inuectus esses, subiunot: κέ

τοιήτοις ἔργοις ἐπιχειρῶν, etc. In quibus omnibus locis et simili bira , το κέ τοι aduersaliuau alictuR

220쪽

uni est, saepe apud eundem IsocrEtena ingument in . eadem orat ne, ubi, cum de Astentensii in no-

και τοι χρὴ ευλογως μέγα φρονοῦντας , --τῆς ηγεαονίας δικαως μιφισβητῶντας , τοιαύτην τὸν αρχήν τῶ γενους ἔχοντας φα νωγα . In quibus implicite continetur conclusio annexa, tori propositioni, in supradictis verbis contentae ora leni originen habiιmurit. xiii propositioni adden 'da est assontio, siue minor ex supradictis Athe ninses vide icet huiusmodi originon habus. Ex 'ιmperiunt Et infra antiquam nobilitatem 'Ameniensium probans: κα τοι Ῥ τίνων χρη μοι tanficitur maior, seu propositio argumenti hoς

Ium,insitate diectis , Mariniani fari hia dum Sic plurimis aliis in locis, viae om