장음표시 사용
31쪽
αἱ πληγαὶ και αἱ hrrαι αἱ ἴπο τούτων, μανίζεται ἰατρευόμενα, ῶς μηδε ουλὴν και ἴχνος τι αὐτων καταλείπεσθαι. ενταῖθα δε πάθος λέγει σωματος ἡγουν πληγὴν καἰ κάκωσιν. Gr. I. οὐδε πάθος : πάθος λέγεται σωματικον νόσημα, οῖον λωβη και ἔτερα, ἄσα απὸ του σωματος ἀ- δίδονται' συμφορα δε θεήλατος ἡ 5 ἀπο θεοῖ πεμπομενη, οἷον λοιμικον νόσημα, λιμος και επιδρομὴ ὐετοῖ. οὐκ ἔστιν οὐδὲν δεινον και χαλεπον πραγμα, ουδε πάθος, οὐδε συμφορα θεήλατος και ἐκ θεώῖ ελθουσα, ἄπερ οὐχ ὐφίσταται ἡ των ανθρώ πων φύσις. H. 59. θεήλατος : θεόθεν επερχομένη. Λ. απὸ
θεοῖ πεμπομενη. FI. 6. 9. I7. 2I. 34. 56. 59. 76. Gr. εκ πα- IOραγενομε . Gu.ουδε συμφοραν θεήλατον : γράφουσί τινες οὐδε συμφορα θεήλατος, ἄγοοῖντες δε ' ἀπο κοινοῖ γαρ ληπτέον το εστιν εἰπεῖν. M. 3. ης . δια τί εἰρηκως επος και πάθος προς το θηλυκον τα εξης συνέταξε, φάσκων ρο ης οὐκ αν αραιτ αχθος ' φαμεν ουν ἔτι προτι- 15 μαται τοῖ οὐδετέρου το θηλυκον και δια τοῖτο προς αὐτὸ εποίησε την σύνταξιν. A. M. Fl. 33. αχθος'. αχθος επι σωματος, αχος επι ψυχῆς. H. 6. 9. I7. a I.
θυμον θεσαν ἀνθρώποισιν. Gu. a 4.-I4. ο μακάριος . προδιόρθωσις. Gu. ο γαρ μακάριος Τάνταλος,-και Ουκ ονειδίζω τας τύχας, γεννηθεις, ως λέγουσιν, ἀπο τοῖ Διος, φοβούμενος την πέτραν την ἴπερκειμένην της κεφαλῆς,
2. πάθος λεγει σώματος ηγοιοὶ πάθη λέγει σώματος την I. I a. συμφορὰν θεήλατονJ Sic A. M. in textu. conectum tamen in συμφορα θεήλατος in M., superscriptum ci et O; in A. 3. εστιν εἰπεῖν correxi pro οὐκεστιν οὐδεν δεινόν. Brevius scholion in B. mii in textu συμφορα θεήλατος lia et, etsi a manu recentiore ita rescriptiun ut scriptura vetus dignosci nequeati N. και οὐδε συρογραθεήλατος. ἀπο κοινοῖ δε ληπτεον το οὐκεστι:-Frsgmentum scholii est in m. 33. ἀγνοοῖντες δε ἀπο κοινου γὰρ
ληπτεον το οὐκ εστιν οὐδεν δεινόν.
32쪽
V- ται εν τρ αέρι, και δίδωσι ταύτην την τιμωρίαν, ώς μεν λέγουσιν, ἔτι ανθρωπος ων, εχων αξίωμα κοικῆς τραπέζης ἴσον τοῖς θεοῖς, εσχε γλωσσαν ἀκράτητον, νόσον αια. v καὶ χαλεπωτά ν.
Obτος ό Τάνταλος ἐγεννησε Πέλοπα, και απὸ τοῖὸε ἔφυ ό Ἀτρους,5 ω 'Aτρεῖ ἡ Μοῖρα ἡ Κλωθω ξήνασα και κατασκευάσασα, ητοι παρα- ροῖσα, τα στέμματα και την βασιλείαν, επέκλωσε, καὶ ειμαρμένον ἐποίησε, θέσθαι και ποιῆσαι ἔριν πόλεμόν τε τω Θυέστη, ἄντι συγγίνω και δελφα Ι.ο γὰρ 'κάριος οῦ κατασκευὴν ποιουμενος ὁ ποιητῆς της ἰδίας Io προτάσεως τῆς ἔτι πάντα φέρει τα δεινὰ ἡ ἀνθρωπότης επιφέρει ἔτι και αυτοι οἱ μακάριοι και Γλβιοι δόξαντες ἄνθρωποι ουκ ἄμοιροι συμφορων καὶ παθων γεγόνασιν. εξ ενὸς δε του Ταντάλου και ἄλλους παραδηλοῖ τον Τάνταλον δε και Ουκ ἄλλον τῆ υποθέσει προείληφε διὰ το ἐξ εκείνου του γένους και τον 'Ορέστην κατάγεσθαι. A.
3 5 μακάριον γὰρ αυτὸν καλω, φησὶ, και ου δυστυχῆ, ἴνα μὴ ονε βίσω αὐτῶ. Αλλως. ὁ ποτὲ Μκάριος. ου γὰρ ονειδίζουσά φησιν, ἀλλα βουλομένη παραστῆσαι ἔτι πάντα τὰ δεινὰ ἴφίστανται ἄνθρωποι ' καὶ 'ομηρος τλητὸν γὰρ Μοῖραι θυμὸν θέσαν ἀνθρωποι σι. καλως δε τὸ μ ως λέγουσι ' προσέθηκεν' ου γὰρ πείθομαι τον Δία ao τους ἰδίους παῖδας ουτως αἰκίζεσθαι. A. B. M. I. ό γὰρ μακάριος : επανεῖταί τις ἐφ' οἱς ποιεῖ καλοῖς καὶ ψέγεταιεφ' οἶς ποιεῖ κακοῖς' -καρίζεται δε ἐφ' οh εχει καλοῖς, ἡ ἀπολαύει. ἀφ' ου μακάριος ὁ μακαρισμοῖ ἄξιος εφ' οἶς ἔχει καλοῖς, ἡ απολαυει. καὶ μακάριον τέλος οἶ ό τυχὼν μκαρίζεται. και μακά-a5 ριον εργον ἐφ' ἁ ό ἐργασάμενος μακαρίζεται. ενταυθα δε τὸ μακά-
γοῦμεν. πλητον γὰρ μοῖραι θυμῖν θεσαν ἀνθρώπιανι. Qita riun priora ad 3ειμώνων εimilibus vectis adscripta illic in alio codice. I9. τον Δ, τους ιδA J φησὶ τονδια τοῖς οἰκείους Α. In eodem infra et in M. C. separatiun sela Olion est V. 5.) ώς λέγουσιν; καλῶς τα ῶς λέ
γουσιν' - γὰρ πείθομαι τον δία τους Rίους παιδας ἀτως αἰκIζεσθαι.
33쪽
ριος κατ' εὐφημισμον λέγεται ου γὰρ ἀπέλαυσεν ό Τάνταλος καλων, ἶνα διὰ ταῖτα μακαριζηται, ἀλλα κακίσεων μαλλον και κολάσε astu.Gr. I. μακάριος ο εὐδαίμων δια την των θεῶν συνηθειαν. Gli.
ονειδει του πάππου προφέρουσα ταυτα λέγει, ἀλλ' ἶνα νης ἀνθρω- 5πείας φύσεως ἐκ πιῆς ἐβοξότητος τούτου ἀπὸ δείξη το ευτελες, καιοτι πας ἄνθρωπος πάθεσι και συμφοραῖς ἴπίκειται. A. και οὐ λέγω ἄθλιος και ταλάντατος, εις ονειδισμον προφέρουσα τὰς τύχας ἀπο γὰρ των συμβεβηκότων αυτω ἄθλιος μαλλον ην και ταλάντατος. Gr. Fl. 6. 9. 2I. 56. 59. 76. Io5. Διος πεφυκώς Τμωλου και Πλουτοῖς υιος ὁ Τάνταλος, Γαν
τάλου δὲ και Εὐρυανάσσης Πελοψ, Ηροτέας, Νιόβη ' Πέλοπος δε
και Ἱπποδαμείας Ἀτρεοῦς, Θυέστης, Δίας, Κυνόσουρος, Κορίνθιος, Ἱππαλμος 'Iππασος, Κλέων, Ἀργειος, ' κάθους, Ἐλειος, Πιτθευς, Τροίζην, Νικίππη, Λυσίδίκη, και ἔκ τινος Ἀξιόπης νόθος Xρύσιππος. τούτω i sφθονοῖντες οι λοιποι ΙΠελοπιδαι, ως προκρινομένω παρὰ τοῖ πατρὸς, ἀναπείθουσιν ἄμα τη μητρὶ τους πρεσβυτάτους 'Aτρέα και Θυέστην ἀνελεῖν τον παῖδα. οι ἀποκτείναντες εις φρέαρ ἐνέβαλον. ὁ δὲ Πελιψ υπόπτους ἔχων τοῖς παιδας ἐκβάλλει πῆς πατρι2ος ἐπαρασάμενος. τούτων ἄλλοι μὲν ἄλλη ωκησαν, 'Aτρεὰς και Θυέστης et o ἐν τῆ Τριφυλία κατωκησαν ἐν Μακέστα και 'Aτρεῖς μὲν Κλεόλαν την Δίαντος ἀγαγόμενος ἔσχε Πλεισθένη το σωμα ἀσθενη, ος Ἐριφύλην γημας ἔσχεν Ἀγαμέμνονα και Λέγελαον και Ἀναξιβίαν. νέος δὲ τελευτων ό ΙΠλεισθένης καταλύπει τω πατρὶ τοῖς παῖδας.
34쪽
Θυέστης δε λαβων Λαοδάμην ἔσχεν Dρχ'μενον, Αγαυην, Κάλλαιον. των δε Ῥρακλειδων καταπάντων την ΙΙελοπόννησον ἔχρησεν ό θεος αυτοῖς μεν ἀποστηναι Λακεδαίμονος, τοῖς δε Πελοπίδας βασιλεῖ σαι.
5 Διος πεφυκως: Zεῖς, Τάνταλος, Πελοψ ου 'Aτρεἰς και Θυέστης' ἐκ του Ἀτρέως 'Aγαμέμνων και 11ενελαος ' ἐκ τοῖ Θυέστου
'Aγλαος, ' μενὶς, Κάλαος' ἐκ τοῖ 'Aγαμέμνονος ἹIλέκτρα, Xρυσόθεμις, Ἱφιγένεια, 'Ορέ- ς' ἐκ τοῖ Mενελαου μόκη ἡ Ἐρ- μι . Gu. ώς λέγουσι : οὐκ ἐνδοιάζουσά φησιν εἰ παις ην τοῖio Διος ό Τάνταλος, ἀλλ' ὀνειδίζουσα τω δαίμονι ἴτι τοὐς ιδιους
ἐκγόνους τολῖτιν ἐν ταις δυσδαιμονίαις παρορα. A. B.C.M. I. Tάνταλος : ἀπὸ τοῖ rάλας Τάυταλος ωνόμασται, οἱονεὶ ταλάντα τος' ἀθλιωτατα γὰρ πέπονθεν. Fl. a I. 6. κορυφης-πέτρον ζ ἄνω κειμενον. B. τον ὐπεράνω της κορυ- i5φης δεδοικως πέτρον. Gr. Fl. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. ὐπερκείμενον. M. ἴπερ εμάμενον, ἀναφαινόμενον. Gu. δειμαίνων:
φοβουμενος. B. ἐκ τούτου παροιμία Ταντάλου φόβον φοβοῖμαι, ἔτι τε προς την ἐτέραν ἱστορίαν Ταντάλου δίψαν διψω. Gu. 7. ἀέρι ποτῶται : τινὸς μέν φασιν, ων ἐστι καὶ Κυριπίδης, ἐν
ao αερι τον Τάνταλον κρεμασθαι, κἀνταῖθα την δίκην υπέχειν ών εξημπρτεν, εξειπων τοῖς βροτώῖς τὰ των θεων απόρρητα τοῖτο γάρεστι το ακόλαστον ἔσχε γλωσσανὶ και της αμβροσίας μεταδους.
est Ta ως λεγουσι προσέθηκεν ου γὰρ πείθομαι. ου γαρ έ,δοιάζουσα φησὶν etc. vectis vροσεθηκεν ου γὰρ πείθομαι, Pane ex scholio ad v. a. prraecedente per errore in repetita sunt, punctis notatis. In C. est ω: λεγουσι. κα- λωι το ὼς λεγουσιν. ου γὰρ νείθομαι τον δία τοιή RAH κα δας ιυπως αἰκίζεσθαι.ὐλλα το ωή λεγιανι μκ ἐνδοιάζουσα φησι, ἔτι ρυκ εστι του διος ὁ T. etc. In B. I. ud v. 4. - λέγουσιν Ουκ- παρορβ. Cum C. partim consentit
35쪽
7τεροι δε λέγουσιν εν ' Αιδου τολον κολάζεσθαι, ἱστάμενον μέσονυδατος -τώῖ πώγωνος και διψῶντα. νίκα δε ἐπιχειρησει πιεῖν, ἀθρόον το τε υδωρ ἀφίσταται, και ὁ ἐν τη κεφαλη πέτρος κάτεισι ώς δηθεν πατάξων αυτόν. ου μόνον δε οἶτος ἐν 'Aιδου κολάζεται, ἀλλακαι Σίσυφος και Τιτυος και ηξίων και αἱ Δαναου παῖδες. Gu. I. 5ῶέρι ποτῆται : ἐπει δια γλωσσαλγίας ημαρτεν ό Τάνταλος, σιωπηαυτον κολάζει ο Ζευς θεός. ου τε γὰρ ἐν τω οὐραγω αυτον τιμωρεῖται, ἶνα μη συνδιαλέγηται θεοῖς, η λαλούντων ἀκονη. ουτε ἐπι γης, ἄπως μη ἐξείποι τοῖς ἀνθρωποις ἄτινα εἰδεν ἐν τω ουρανω, ουτε καθ' Αιδου, ώς μη και αλλους όρων κολαζομένους αμαρτωλους παραμυ-
λῖτο, ἀλλ' ἐν ἀέρι μετέωρον, ἄπως μηδενὶ φθεγγόμενος μαλλον ἀνι-
άερι ποτῶται : κατὰ τον ἀερα κρεμαται. Gr. εξηπλωται, μή - τεωρίζεται, Φερεται ωσπερ πτηνός. Gu. τίνει : δίδωσι. Gr. gιτα- ποδίδωσι. Gu. 358.-IO. ως μεν λεγουσινο ιυκ gπεδωκε τω μευ τιν δε. M. ἔτι ανθρωπος ων, εχων αξίωμα κοινης τραπεζης ἴσον τοῖς θεοῖς, ε σχεγλωσσαν ἀκράτητον, λεγω νόσον αἰσχίστην και χαλεπωτάτη . I. 9. κοινης τραπέζης ἀί- εχων ἴσον ζ παρὰ το δαιτος εισης. M. xοικῆς τραπεζης ἀξιουμενος ωφειλεν εἰπεῖν. επεἰ δὲ η κοι eto τράπεζα την αυτην τιμην τοῖς μεταλαμβάνουσιν αυτῆς δίδωσι, διατι-ο εἴπει ἀξίωμ εχων ἴσον. Gr. I. ἴσιν : ἄρα ειταιθα οπως χρηται ο ποιηπης το ἴσον το ι ως βραχύ. οὐ γάρ ποτε εν τελει στίχου πιυς ευρίσκεται συγκείμενος εκ μακρου και βραχεος, ἀλλὰ του- ναντίον. Gu 25 Io. ἀκόλαστοι : επει ακολάστω τινι λόγω φασὶν αυτον κολά-
36쪽
ζεσθαι. εἰ γὰρ μετίδωκε της αμβροσίας κατὰ τον Πίνδαρον τοῖς βροτοῖς, μαλλον αν της ψιλανθρωπίας παρὰ θεων εθαυμάζετο. αἰσχίστην δε νόσον την γλωσσαλ ίαν φησὶν, ἔτι πορνεία μῆν καὶ γαστριμαργία καὶ τα λοιπα πάθη συν τη βλάβη πουσί τι καὶ τερπνον, ἡ 5 δε γλωσσαλγία καὶ τούτου ἐστέρηται, καὶ ἐτι τα μοῦν ἄλλα πάθητον Πωμενον βλάπτει, αυρο δε κατὰ του θείου όπλίζεται. A. B.M. I. ἀπαίδευτον. Gr. ἄσεμνον, υβριστικὸν, ἄτιμον, ἀνουθέτητον. κολάζω κατὰ 'Aττικους τὸ νουθετω. Gu. εξέδωκεν τα μυστηρια. Fl. a I. ἄσεμνον. M. αἰσχίστην κακίστην. οὐδὲν γὰρ ἀθυρογλωσσουιο φαυλότερον. Gu.
II. Obτος φυτεύει Πελοπα: ἐξ Εὐρυθεμίστης της Ξάνθου, η Κλυτίας της 'Aμφιδάμαντος, ως ἱστορεῖ Φερεκύδης δε ἱστορεῖεξ Ευρυανάσσης της ΙΠακτωλου. H. M. εξ Εὐρυθεμίστης της Σάνθου, η Κλυτίας της 'A ιδάμαντος, ως ἱστορεῖ Φερεκύδης, ό Ταν-is ταλος ἐγέννησε νὶν IIελοπα. I. αντὶ νοῖ γεννα. μεταψορικως απὸ των ε νύδρων. M. γεννα. αντὶ τοῖ ἐγέννησε. Gr. m. 59. 76. I 2. ῶ στέμματα ξηνασα : τοῖτο φησιν ἔτι ἡ Mοῖρα βασιλεία, μελετησασα τω 'Aτρεῖ οὐ καθαρὰν ταύτην αὐτου εχαρίσατο, ἀλλα διὰ της ἀδελφι ς συμφορῶς. δύο γὰρ ἔντοιν ἀδελφοῖν Η ελοπίδαιν αο Θυέστου καὶ 'Aτρέως, της βασιλείας οφειλομένης τω Θυέστη ως
tum pars scholii usque ud γαστριμαργία legi pote8t, reliqua prope tota ol literata. In A. in duo est
ili vis uni, ἀκόλαστον δε γλωσσαν την γλωσσαλγίαν φησὶ αἰσχίστην νόσον, ἔτι πορνεἰα καὶ γαστριμαργια και τὰ λοιπὰ
πάθη συν τη βλάβη ἔχουσί τι και τερπνὸν, η δε γλωσσαλγία και βλάβην
φέρει καὶ του τερπνώυ ἀπεστέρηται, καιστι τἀ μεν πάθη και τον πλιζεται. ἄλλας. ἐαεὶ ἀκολάστω - παρά θεων ἐθαυμάζετο.
C. ἀκόλαστον γλωσσαλγίαν αἰσχίσrην νόσον φησὶν οτι ἱκορνεία corrige ηπορνεία και η γαστριμαργια και παλοιπὰ πάθη συν τη βλάβη ἔχει τὸ τερπνὸν, αίτη δε καὶ τούτου ἐστέρηται καικατἁ του θείου πολλάκις ὁπλίζεται.
4. συν τη βλάβη addidi ex A. 5. καὶ τούτου εστέρηταιὶ καὶ βλάβην φέρε ι καὶ του τερπνου ἀποστέρηται sic A. I a. Post Φερεκυδηc in B. quinque vel sex literari m lacuna est, in M. ultinia post Φερεκύδης verbuscholii. quae dini illiani expleverunt versus partem, obliterata sunt, ita tumen ut post Φερεκυ e literae Dagnosci possint. Itaque non dubit situluin videtur il uin post Φερεα ης ἐν nota numeri . ad quem libriam haec rettulit M uelleriis Vol. I. P. 93.3 et nomen exciderit ' λάνικος. quem de Pelope in Argolicis dixisso novimus ex s h l. ΙIOm. I l. a. IO5. Εὐρυά,ασσα Pelopis mater nomin tur in scholio V. 5. 3. ΕυρυθεμίστηςJ ειρυσθεμίστης I. I 6. εγέννησεJ ἐφυτευσε T. I 7.
37쪽
πρωτοτόκω, ταύτην ἡ Mοῖρα τω δευτέρου 'Aτρεῖ προσεποιήσατο. εκεῖνον μαν γὰρ ἡ φύσις ἐκάλει προς την αρχὸν, τολον δε ἡ πονηρια καὶ επιτέχνησις εἰς το κράτος ἀνηγαγε. ταύτην γὰρ την πονηρίαν καὶ επιτέχνησιν Λ οψαν ἐμυθεύσαντο οἱ σοφοί' μόρος γὰρ λέγετα ἡ κακοπάθεια καὶ μορεῖν το κακοπαθεῖν' ἄθεν προσλήψει τοῖ ιωτα μοῖρα' ἡ 5 γὰρ πονηρία μετὰ πλείστης κακοπαθείας καὶ μόχθου νικἀ την εὐθύτητα διὰ τοῖτο καὶ λέγεται ἡ Mοῖρα κλώθουσα καὶ ξαίνουσα. A. ώ στέμματα : τον τῆς αρχῆς στέφανον. Αισχίνης γὰρ στέμματατα ἔριά φησιν απο του στέφειν τὰς ἐλακάτας' ἐξ ἄν γίνονται οἱ στέφανοι των βασιλέων. ξήνασα δε ἀντι τοῖ προξε σασα καὶ παρα- Ι οσχομένη, ἡ αντὶ τοῖ εριουργησασα, κατασκευάσασα. ὁ δε νοῖς, ἡ τω Ἀτρεῖ περιποιησαμένη την βασιλείαν θεὰ πόλεμον καὶ ἔριν προς τον αδελφον ἐπέκλωσε. γράψεται δε καὶ Ερις, ἴνα η, ἡ θεὰ Ερις τον πόλεμον επεκλωσε Θυεστη καὶ 'Aτρεῖ. οὐ παράλογον δε καὶ ἄλλον θεον επικλώθειν, ώς καὶ τὰς Mοίρας. 'Oμηρος γάρ φησι τω οἱ rsεπεκλώσαντο θεοὶ οἶκόνδε νέεσθαι. V A. B.M. I. εῖς εἰσι Μοῖραι, Κλωθω, Λαχεσις καὶ 'Aτροπος. τουτων ἡ μεν Κλωθω τα ἐνὶ εκάστω μέλλοντα συμβήσεσθαι κλωθει καὶ κατασκευάζει, ἡ δε Λάχεσις λαγχάνει καὶ κληροι καὶ ἐπικυροῖ τάντα και οῖον επισφραγίζει, ἡ δε 'Aτροπος ἄτρεπτα καὶ αμετακίνητα καὶ ίς οὐκ 2oἄν ἄλλως γενησόμενα τίθησιν. Gu. Ι. στέμματα ζ βασιλείαν. Gr. ἀπο συμβάλου το κυριον. Gu. ξήνασα ζ κατασκευάσασα. Gr. προ- ξε σασα, εριουργησασα. Gu. τὸ δε ξενασα δια τοῖτο προσέθηκε, διότι ἐπέκλωσεν εἶπε ' ξαίνουσι γὰρ πρωτον τὸ ἔριον αἱ βουλόμεναι νῆμα κατασκευάσαι γυναῖκες. Bar. Gu. ἐπέκλωσεν : εἱμαρμένον εποίησε. 25
8. τον τῆς ἀ. T. 4 τῆς ἀ. το. I. IO. προξενήσασα καὶJ ξενήσασα M. OIDIRAO καὶ, Omissisque illis ἀντὶ του-κατασκευάσασα. In C. ξεινασα ἀντὶ του ξενήσασα και παρασχομ m. ἡ δενους ω rω ἀτροῖ τα βασίλ ια ποιησαμένη ἡ θεὰ όμου και εριν προς 1ον ἁδελφον ἐπέκλωσεν. Idem vero in gl. interi. και προσεξένησα i. e. προξενήσασα τον ἀτρέα επεθηκε, κατεσκευασεν η ερα καὶ πόλεμον ἐριστικόν . In A. ξ νασα δε
ἀντὶ του εριουργόσασα και κατασκευάσασα, ἡ ἀωτὶ του προξεν σασα καὶ πα
38쪽
I 3. εριν Θυέστη πόλεμον ζ πολέμιον, Ῥιστικώ. C. ἀρσενικον, τον εριστικὸν, ώς το Ῥσιόδειον μαλλον δε κακων ρεκτῆρα και υβριν ἀνέρα τιμήσουσιν ' C. Θυέστη : αντι τοῖ Θυέστην ἄντα σύγγονον θέσθαι. M. 5 Iq. θέσθαι : ἀντὶ τοῖ την αιτίαν της φιλονεικίας αυτων. M.
N τἄρρητα: επειδὴ ἡ ἔρις τοῖς ἀδελφοῖς γέγονε δια την μοι - χείαν τῆς Ἀερόπης, εν γυναῖκα ουσαν 'Aτρέως ό αδελφος αυτου
Θυεστης ἐμοίχευσε. καὶ ύφειλεν ενταυθα λαληθῆναι το τῆς εριδος Io αἴτιον, διὰ δε το αρρητον και ἄφραστον τῆς ἴποθέσεως και μηδε πρέ
πον διὰ κόρης τῆς Ηλεκτρας ἐκλαληθῆναι φησὶν ό ποιητὴς δι' αυ- τῆς Ρ τί τἄρρητ ἀναμετρήσασθαί με δεῖ εγουν τί με δεῖ τα μη
εἰρημένα λαλεῖσθαί τινι και μάλιστα ἐμοὶ ως παρθένου ἀναμετρήσασθαι και ἀπαριθμῆσαι χρεων, ἡ το ἀπαριθμῆσαι εν τω αριθμωis των λεγομένων ἐκθεῖναι. A. αντὶ τοῖ εις μέτρον θεῖναι εμὲ παρθένον ουσαν τα ἄρρητα, ἡτοι τα μη πρέποντα λέγεσθαι ώς αισχρά. I. ἀναμετρήσασθαι : ἀνεμέτρει τι χωρίον' παρ' Ἀριστοφάνει ἀντὶ τοῖ διεμέτρει' ἀναμετρήσασθαι δὲ ενταυθα ἀντὶ τοῖ ἀναλαβεῖν καιδιηγήσασθαι, ἀπὸ μεταφορὰς των τα μετρηθέντα εξ ἀρχῆς ἀναλαμ-ao βανόντων και μετρουντων. καθὸ λέγεται και το ἀνακοινωσωμεθα τον
λόγον παρὰ Πλάτωνι αντὶ τοῖ εξ ἀρχῆς ἀναλαβόντες κοινωσώμεθα. το εξῆς, ῶ παρθένοι μεν τρεῖς εφυμεν ἐκ μιας μητρὸς ἀνοσιωτάτης,ἡ Xρυσόθεμις και ἡ Ἱφιγένεια και εγὼ ἡ Ῥλεκτρα και ἄρσην ό 'Ορέστης. Gr. I. 25 ἀναμετρήσασθαι : διὰ τοῖ ἀναμετρήσασθαι το πλῆθος των κακῶνεσήμανεν. ἡ ουν ώς πολM, ρ ῶς ἄτοπα παραπέμπεται, ρ ῶς παρθένος παραιτεῖται λέγειν, διὰ την μοιχείαν Θυέστου, ἡ τον ἄθεσμον Αἰγίσθου γάμον. ουτος γὰρ ὁν παῖς Πελοπείας τῆς θυ-
39쪽
γατρος, ἡ Στερόπιδος, δι' ἔς ἐποίησεν αὐτον Θυέστης. A. B.
C. M. I. τἄρρητα: τα μη πρέποντα λέγεσθαι, ως αισχροά. λέγει δε τατης μοιχώας του Θυέστου. Gr. μη δυνάμενα ρηθηναι διὰ το πλη-
θος, η διὰ το εἶναι δύσφημα. Gu. ἀναμετρήσασθαι : ἐξαριθμῆσαι, 5
καταλέξαι, έἰπεῖν. Gu. ἀναλαβεῖν και διηγήσασθαι. GiI. 5. 27. εδαισε δ' ουν νινο ευωχησεν αυτον τον Θυέστην ό Ἀτρευς, τα τέκνα αυτοῖ δηλονότι αποκτείνας. ἀπο του Ἀτρέως δὲ-τας γὰρ ἐν μέσω δυστυωας σιγω,-ἔφυ ὁ κλεινὸς 'Aγαμέμνων, κλεινος μὲν, ως υπὲρ της Ἐλλάδος εἰς Τροίαν στρατευσας' εἰ δὴ io κλεινος, ώς ἀθλιως ἀποθανων και την της γυναικος ὐποστὰς μοιχείαν, ό Μενέλφως τε ἀπὸ μητρος Κρητικης της 'Aερόπης. εις γυναῖκα δε ἔλαβεν ό μὲν Λέενελαος τὴν Ελένην, την μισουμένην ἴπο των θεων, όδε Ἀγαμέμνων ό ἄναξ το λέχος της Κλυταιμνήστρας περιφραστι- κως αντὶ του την Κλυταιμνήστραν) το ἐπίσημον καὶ διάδηλον, δι- i5τον φόνον δηλονότι, εἰς Ἐλληνας' ἁ 'Aγαμέμνονι παρθένοι μὲν τρεῖς ἐγεννήθημεν ἐκ μιας ἀνοσιωτάτης μητρος, Xρυσόθεμις, Ἱφιγένεια, καὶ ἐγω ἡ Ἐλέκτρα, ἄρσην τε υρέστης' ἡτις Κλυταιμνήστρα
περιβαλουσα καὶ περικρύψασα τον ἄνδρα ἐν ιματίω κυκλοτερεῖ, μηεχοντι διεξοδον, ἔκτεινεν' ἄν δε χάριν, ἔκτεινε δηλονο τι, ου καλόν a o ἐστι παρθένου λέγειν, τουτέστιν ἐμοι τῆ παρθένου ' ἀφίημι τουτο ασαφὲς καὶ ἄρρητον σκοπεισθαι ἐν του δήμου. I. I 5. εδαισε : ἐδείπνησεν. C. M. ἐπειδὴ μετὰ τὸ ψωμισθῆναι τὰ τέκνα τον Θυέστην ἐχρήσθη ἐν τη Πυθία ἐρωτων πως τιμωρήσαιτο τον ἀδελφον μιγῆναι τῆ θυγατρὶ Πελοπεία καὶ τον ἐκ ταύτης τεχθη- 25 σίμενον δεινὰ κατεργάσασθαι τους Ἀτρείδας. ουτος δ' ἔν Α ἴγισθος.
40쪽
A. B.C. Fl. IO. 33. και--αυτον, ἐδείπνισε τα τέκνα αυτοῖκαι αντον τον Θυέστη , εδωκεν αἰτρ ἐστιασαι τα εαυτοῖ τέκνα και
I 6. τας γὰρ ἐν μεσω : επε ι κακης πράξεως ἴπεμνησθοδιαs τουτο οὐκ εἶπεν ό πάππος ό εμος, ἀλλ' Ἀτρεύς. C. M. ηγουν τασυμβάντα προς ἀλληλους κακὰ, και την της γυναικὸς αυτοῖ προς Θυέστο μοιχείαν, και ἔτι δια τουτο κατὰ θαλάσσης ταυτην ἀφηκεν Bar. Gu. εν μεσω τύχας λέγει την μίξιν του Θυέστου την μετὰ της αυτοῖ θυγατρος Πελοπείας, ἀφ' ης ετεκε τον Αἴγισθον τον μοι - Ο χον της Κλυταιμνηστρας. H. 59. την μοιχείαν Ἀερόπης αινίττεται, η την γυναῖκα Πλεισθένους, ον ἀνεῖλεν Θυεστης. Fl. Io. I 8. Κρησσης : οὐ γὰρ αν Ἐλληνις γυ τοιαῖτα επραξε. τουτοουν προσέθηκεν ελευθερων μεν τὰς Ἐλληνίδας, κωμ3δων δὲ τας Κρησ- σας. A.C. I. το αρσενικον Κρης, καὶ κλίνεται Κρητός τα γὰρ 35 εις ης οξύτονα μονοσυλλαβα περιττοσυλλάβως κλινόμενα δια του τος,
οἷον Κρης Κρητός, βλης βλητός, σης σητός. H. a I.
Ἀερόπης ἄπο : πάλιν την μοιχείαν Ἀερόπης αινίττεται η την γονην Πλεισθένους, ον ἀνεῖλε Θυεστης. C. M. ο μεν Ἀτρεῖς εφόνευσε τους παιδας του Θυέστου, εἰθ' ουτως παρεβαλε τρ Θυέστη, χο και εφαγεν αυτούς. o δε Θυεστης εγημε την γυναῖκα του Ἀτρέως, ητις ην Ἀερόπη. C. θεοῖς στυγούμενον : ουχ ως μισουμενην παρὰ θεων προφανως ἡ λεκτρα εἶπεν, ἀλλ' ως εν εὐχης τρόπε καὶ ώς εὰν ουτως εἶπεν, ην μισησειαν οἱ θεοί. A. την θεομίσητον. GI'. διὰ το πολλῶν κακων25 αιτίαν γενεσθαι. Gu.2Ι. επίσημον : το επίσημον επι σωφροσύνη ἔφη, ώς και πιμηρος
Hoc scitolion in M. etiam supra legitur tui v. 9. post verba δαιτὸς ἴσης. In A. C. est Oυ γὰρ ἄν ελληνικη
8. γο-γJ γυναῖκα lin. I l. 26. το ἐπίσημον-J Hoc scholion negligenter excerptum in Fl. 33.