장음표시 사용
21쪽
τοῖ δε γ δακτύλου το γ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ὐπερκατάληκτον. το ν ἰαμβικὸs lδιροτρον αὐτάληκτον εκ τριων χορείων και πυρρι- χιον, η ἰάμβου διὰ την αδιάφορον. το ε τροχῶκον πενθηρομερες ειδε βούλαι, ἀντισπαστικὸν μονήροτρον ὐπερκατάληκτον εξ ἐπιτρίτου νκαι συλλαβης. το , ψ, ς ἰαμβικοὶ τρίματροι ακατάληκτοι. δετι 5τω τελαι παράγραψος. I 369. I 379. N τοιαῖτα εἴδη καλεῖται μονοστροφικοῦ καιμετρικὰ ἄτακτα. εισὶ δε και ἀνομοι τροφα ου γὰρ εχει σχέσιν προς το ἐξης. τὰ δε κωλα της παρούσης στροφης εἰσὶν ια'. το αἰωνικον τρίμετρον ακατάληκτον εκ τροχαλης συζυγίας, ητοι ἐπιτρίτου Φ Oν, παίωνος ν άντι ἰωνικου ἀπὸ μείζονος, καὶ διτροχαίου. το τροχαὶ κον δίμετρον ακατάληκτον. το ς ιαμβικον τρίμετρον καταληκτικόν. το ν τροχαῖκον εφθημιμ ρες Ευριπίδειον. τὸ ε δακτυλaκον τρίμετρον εκ σπονδείων. τὸ Η τροχαλον ιθυμῶ κάν. τὸ ζ ομοιον εφθημιμερες. τὸ ψ ομοιον δίμετρον ἄκατάληκτον, τοῖ ά ποδὸς 35 χορείου, τοῖ δε τελευταίου ἀδιαφόρου' ει δε βούλει, ιωνικον δίμετρον ὐπερκατάληκτον, εκ παίωνος ν - αντὶ ἰωνικου ἀπὸ μείζονος καὶ συλλαβης. τὸ ς ἰαμβικον εφθημιμερες, τοῖ ς ποδὸς χορείου. τὸ ι τροχαῖκον εφθημιμερες. τὸ ιού παιωνικὸν δίμετρον ακατάληκτον ερῶντισπάστου καὶ δακτύλου. επὶ τω τελει παράγραφος. εν εἰσλσει χοστίχος ἰαμβος τρίμετρος. I 38I.-I392. Καὶ ἡ παρουσα στροφη μονόστροφός εστι κώλωνιε. τὸ α ἀναπαιστικὸν εφθηρομερες. τὸ π τροχαλὸν δίμετρον κατάληκτον, τοῖ α' ποδὸς χορείου. τὸ ς ἰωνικον ἀπὸ μείζονος δίμ τρον καταληκτικὸν εξ ἰωνικου και χορείου, η ἀναπαιστικοῖ διὰ την ἀδιάφορον. τὸ ν τροχαῖκὸν εφθημιμ ρες Εὐριπίδειον. τὸ ε ομιον τω , τροχαῖκὸν καθαρόν. τὸ Ε ἀντισπαστικον δίματρον καταληκτικὸν εξ ἀντισπάστου καὶ κρητικου. ει δε βούλαι, τροχαλὸν ομοιον
τω ν, ἰάμβου ἀρχομάνου. τὸ ζ ἰωνικον ἀπὸ μείζονος τρίμετρον καταληκτικὸν εκ παίωνος ν, ἰωνικου καὶ - βραχεος, η βακχείου 3oδιὰ την ἀδιάψορον. τὸ ψ επιχοριαμβικὸν δίματρον ἀκατάληκτον εκδιιάμβου καὶ χοριάμβου. τὸ ν ἰαμβικον εφθηρομερες, τοῖ ς ποδὸς χορείου ει δε βούλει, ἰωνικον δίμετρον ἀκατάληκτον εξ ἐπιτρίτου γ',
22쪽
καὶ παίωνος τὸ ἱ παιωνικὸν ημιοMον ἐκ παίωνος ν και σπονδειον. το ιού τροχαῖκον ἄμοιον τω ε. τὸ ι ἰαμβικον δίμετρον βραχυκατάληκτον. το ιγ παιωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παιώνων ο δυο.το ιν δακτυλικον τετράμετρον καθαρίν. το ιέ δμοιον ἔφθημιμερὲς, ο5 καλειται λογαοιδικόν, διὰ το ἔχειν ἐπὶ του τέλει τροχα ην συζυγίαν.
ἐπὶ τω τέλει παράγραφος, ἐν εἰσθέσει δὲ στίχοι ἴαμβοι τρίμετροι , εἶτα παράγραψος. I 395.-I 2 . Καὶ ἡ παρουσα στροφη μονόστροφός ἐστι κω-
λων λ . το α ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον' εἰ δὲ βουλει,3 ο ασυνάρτητον ἐκ δακτυλικῆς και ἀναπαιστικης βάσεως. το τροχαλον δίμετρον ἀκατάληκτον. το γ ιαμβικον πενθημιμαρὲς, του πίδος χορείου. το ν ἀναπαιστικον δίμετρον ἀκατάληκτον, ἔχον συνιζησιν κατὰ τον α' πόδα. το ς ἰαμβικον δίμετρον ἀκατά ηκτον, τοῖά ποδὸς χορείου, του ν αναπαίστου. τὸ α τροχαῖκον τριμετρον i5ύπερκατάληκτον. το ἰαμβικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον. τοη ιαμβικον τρίμετρον ακατάληκτον, ἔχον κατὰ τον δ πόδα συνδροσιν. τὸ θ ἀναπαιστικον ἔφθημιμερές. τὸ ς ἄμοιον δίμετρον ακατάληκτον, του ν ποδὸς χορείου, η ἀναπαίστου διὰ την ἀδιάφορον. το
ao στικης βάσεως. η δακτυλικης δδε γάρ εισι σπονδεῖοιὶ και ἰαμβικουπενθημιμεροῖς. το ιν ἰαμβικη βάσις, ητοι μονόμετρον. τὸ ιε τροχαλον τρίμετρον βραχυκατάληκτον τὸ ι ἄμοιον δίμετρον ὐπερ- κατάληκτον. τὸ ι ιαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ ιέ ἔμοιον, δίμετρον καταληκτικὸν, ητοι εφθημιμερές. τὸ 3 μοιον τριμετρον a 3 καταληκτικον, του δ ποδὸς χορείου ' ἴαμβος γάρ ἐστι τρίματρος ἐλλιπης μια συλλαβῆ. τὸ κ ἄμοιον τω ι . τὸ κά ιαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ τριων χορείων και ιάμβου. τὸ κV λοιον ἐκ δυο χορειων καὶ ἀναπαίστου καὶ ἰάμβον, η πυρριχίου διὰ την ἀδι
φορον. τό κγ' ἄμοιον ἐκ ν χορείων. τὸ κν δακτυλικὰν δίροτρον εἰ so δὲ βούλει, χοριαμβικὸν ἡμιόλιον ἐκ Πριάμβου καὶ δύο συλλαβων
ἀδιαφόρων. τὸ - ἄμοιον τω ιη . τὸ κα ἀντισπαστικὸν μονόμετρον ὐπερκατάληκτον καθαρόν. τὸ κοῦ , τὸ κη , τὸ κ , τὸ λ , τὸ λα, καὶ
23쪽
xὸ λ ἄμιά εἰσι κατὰ πάντα, και εἰσὶν ἰωνικὰ ἡμιόλια, ἐκ τροχαλης συζυγίας, ητοι ἐπιτρίτου ν, αντὶ ιωνικου απ' ἐλάττονος. και
ἰάμβου, πλὴν το μεν κζ' κωλον ἀντὶ ἰάμβου ἔχει πυρρίχιον δια τηναδι-ορον, το δὲ λά χορεῖον. ἐπὶ τω τέλει παράγραφος, και ενεισθέσει στίχος ἰαμβος τρίμετρος. 5I 26.-I45 I. Καὶ η παροῖσα στροφὴ μονόστροφός ἐστι κα -
λων λα. το α' ἀναπαιστικον δίμετρον ἀκατάληκτον. το καὶ τογ και το δ' ἄμοια δίμετρα καταληκτικὰ, πτοι ἔφθημιμερῆ. το ετροχα&ὸν ἰθυφαλλικόν. το ς προσοδιακον δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος α , ἀντι ιωνικου ἀπο μείζονος, και Πριάμβου. το ς' ἔμοιον ioτω ε ιθυφαλλικόν. τὸ η προσοδιακον, ἐναντίον τω προρρηθέντι, ἐκ χοριάμβου και παίωνος ν, αντὶ ιωνικου ἀπ ἐλάττονος. εἴρηται γὰρ καὶ παρὰ ΓIινδάρου το προσοδιακὸν και απ' ἐλάττονος συγκείμενον,
και οὐ μόνον ἀπο μείζονος. τὸ ς ἄμοιον τω ' εἰ δῆ βούλει, προσοδιακὸ9 δίμετρον υπερκατάληκτον ἐξ ιωνικοῖ ἀπο μείζονος, χοριάμβου i5 καὶ συλλαβης. το ι ἄμοιον τω H ἐκ παίωνος ἀντι ἰωνικοῖ ἀπομείζονος, και χοριάμβου' εἰ δὲ βούλει, ἀναπαιστικον δίμετρον βραχυκατάληκτον, ἐξ ἰάμβου ἀρχόμενον. το ιαί ἀναπαιστικὴ βάσις. το ι παιωνικὸν δίμετρον καταληκτικον ἐκ παίωνος ν καὶ χορεύου, πἀναπαίστου διὰ την ἀδιάψορον' εἰ δὲ βούλει, τροχαλον πενθημιμερὲς ao ἐκ τροχαίου και δύο βραχέων ἀντι μιας μακρῶς. το ιγ' δακτυλικὸν
πενθημιμερές' εἰ δὲ βούλει, χοριαμβικον ἡμιόλιον, η ἰαμβικον δι
μετρον βραχυκατάληκτον. τὸ ιν ιωνικον ἡμιόλιον ἐκ παίωνος ,
άντι ἰωνικοῖ ἀπο μείζονος, καὶ σπονδει ου. ειη αν και ἰαμβικον πενθημιμερὲς, τοῖ ποδὸς ἀναπαίστου. τὸ ιέ ἀντισπαστικον δί- αε, μετρον ἴπερκατάληκτον, ἐκ τριων χορείων. το ις ἄμοιον. τὸ ιζ , ιη , ἐξ ἐπιτριτου α καὶ ιάμβου. τὸ κ ἀντισπαστικονδίμετρον ὐπερκατάληκτον ἐξ ἀντισπάστου καὶ κρητικοῖ. τὸ κα ιαμβικον δίμετρον υπερκατάληκτον καθαρόν. τὸ κ τροχαδειν δίμετρον ἀκατάληκτον κααρίν. τὸ π ομοιον δίροτρον καταληκτικον
24쪽
Εὐριπίδειον, τοῖ α ποδὸς χορειου. τὸ κν ιαμβικὸν διμιετρον βραχυκατάληκτον. ουτω γάρ μοι δοκεῖ ταυτα βελτιον εἶναι γραψε . τὸ γὰρ κακος Φωκεύς μόνον ἀδιάγνωστόν εστι τίνος αν εἴη μέτρου, εἰκαι δοκεῖ ἀντισπαστικόν. το κε ἴαμβος τρίμετρος ἀκατάληκτος. 5 το κ ἰαμβικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον, συνδησιν εχον ἐν τωά ποδί ει δε βούλει, εστω ό π ανάπαστος. το κζ τροχαάκὸν δίμετρον ὐπερκατάληκτον. το και το δ τροχαῖκὰ και ἰθυφαλλικά. το λ τροχα ον πενθημμ ες. το λαί ἰαμβικὸν, ἄμοιον
τω - . επι πω τέλει παράγροσος, και ἐν εισθεσει ἴαμβος τρί- Ο μετρος.
I 53. I 47I . Και ἡ παροῖσα στροφη μονόστροφός ἐστιν, κωλων δε κ . το α δακτυλικὸν η ἀναπαιστικὸν εφθημμ ες, ἐπει ἐκ σπονδείων ἐστί. τὸ ἀναπαιστικὸν δίροτρον βραχυκατάληκτον. τὸ ς δμοιο, δίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ δ' ἀναπαιστικὸν, ἄμοιον πω is δευτέρου. τὸ ε τροχα&ὸν δίροτρον βραχυκατάληκτον, ο καλεῖται ἰθυμαλκόν. το α τροχῶκὸν τρίμετρον κατομηκτικὸν, συνίζησιν εχον ἐν του γ πώδί. τὸ ζ ιαμβικὸν δίροτρον Δατάληκτον. τὸ η τροχαὶ κὸν πενθημιμ ερες. τὸ ς ἀντισπαστικὸν τρίμετρον κατάληκτον, ἐκ διιάμβου, ἀντισπάστου κώ κρητικοῖ. τὸ αὐτὸ εἴη αν κώ ἀσυνάπao τητον ἐξ ἰαμβικοῖ διμέτρου βραχυκαταληκτου και τροχαλοῖ πενθημιμεροῖς. τὸ ι τροχα-ὸν ἔφθημιμ ρες καθαρόν. το ια' ἰαμβικὸν δίμυον ὐπερκατά ηκτον. τὸ ι τροχαλὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον, Στησιχόρειον καλούμενον, εχον τὸ Πινδαρικὸν εθος, ἴαμβου δηλονότι τὸν τελευταῖον πόδα. ει δὲ μη ἐστιν δεα- ηκτον,-τοιοῖ- 25 τον γάρ εστι τὸ Στησιχόρειον,-οὐδεν θαυμστίν. τὸ ι δμοιον τω ζ , ιαμβικόν. τὸ δ τροχῶκὸν ἄμοιον τω ι. τὸ ιε' ἀντισπαστικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἀντισπάστου και δασύλου. τὸ ισἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀ-ατάληκτον, τοῖ ποδὸς χορείου. ει δε τὸ ἴαχεν εκτεταμενον βούλει ειναι, ώς ηὐξημενης της ἀρχούσης τοῖ3ο παρατατικοῖ, εἴη αν τὸ κωλον τροχα ὲν δίμετρον ὐπερκα- ηκτον,
τοῖ κώ τοῖ γ ποδὸς δακτύλου. εἴη δὲ και ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος
τρίμετρον καταληκτικὸν, ἐκ διτροχαίου, παίωνος και μολοσσοῖ. τὸ ι τροχαὶ κὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον' εἰ δὲ βούλει, ασυν--τητον ἐκ τροχαὶ κοῖ ιθυφαλλικοῖ και ἀναπαιστικης βάσεως, η δακτυ-
25쪽
Mκης. τὸ ι η ασυνάρτητον εξ ἰαμβικου πενθημιροροῖς και ἀναπαι- στικης βασέως. το ιαμβικον τρίροτρον βραχυκατάληκτον, τουν ποδὸς χορείου, του δε δ' ἀναπαίστου' εἰ δε βούλει, ἀντισπαστικὸν τρίμετρον ακατάληκτον ἐκ παίωνος ν, ἀντισπάστου και διιάμβου δια την ἀδιάφορον. το κ τροχαῖκὸν ιθυφαλλικον, του ν ποδὸς κά sτοῖ γ' χορείου. το καί τροχῶκον ἔφθημιιμ. ἐς Εὐριπίδειον. το κ
δισύλλαβον. 6 xe ἰαμβικον δίροτρον βραχυκατάληκτον. ἐπι τω τέλει παράγραφος, και εν εισθέσει ἴαμβος. Bar. 74. I I47 2. Κατα περικοπην ἴαμβος. Bar. 7
και αἱ προρρηθεῖσαι, κωλων δε λ . το α ἰαμβικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον, του α ποδὸς αναπαίστου. το ἴαμβος τρίμετρος ἀκατάληκτος καθαρός. το γ ομοιον. το ν ομοιον δίμετρον ἀκατά- i sληκτον. To ε ομοιον - δευτέρω και τρίτω. το ς ἀσυνάρτητον ἐξιαμβικοῖ πενθημιμεροῖς και ἀναπαιστικοῖ ψοιου. το Vσχαλὸν ιθυφαλλικόν. το η παιωνικὸν τρίμετρον κατάληκτον ἐκ παιώνων αδύο κῶ βακμου. το ς ιαμβικὸν Φοιον τω , τοῖ ε ποδὸς χορείου. - ἱ τροχα ὸν δίμετροs ύπερκοιπάληκτον καθαρόν. το ια ἀναπαιστι- a
κὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον, του ποδὸς χορείου. τὸ ι ομοιον δίμετρον ὐπερκατάληκτον, του ποδὸς δακτύλου. το ιγ δακτυλικὸν
τετράμετρον, του ις ποδὸς προκελευσματικοῖ τετραβραχέος. το ιν ἀναπαιστικὸν δίμετρον ααατάληκτον, του γ ποδὸς προκελευσματικοῖ. τὸ ιε ομοιον καθαρὸν ἀναπαιστικόν. τὸ ι ἀναπαιστικη βάσις. τὸ asιζ ἰαμβικὸν ομοιον τω ff. τὸ ιη ἴαμβος ἄμοιος τω V. τὸ τροχα ὶν ιθυφαλλκὸν, τοῖ α ποδὸς χορείου. τὸ κ χοριαμβικὸν ἡμι λιον ἐκ χοριάμβου και ἰάμβου. εἴη δε και τροχαῖκὸν πενθηρομερὲς, δακτύλου ἀρχομένου. τὸ κά ιωνικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐκ παίωνος δ' ἀντι ἰωνικοῖ απ' ἐλάττονος, διιάμβου και τροχαιον. τὸ 3oκ τροχαλὸν ἐφ mWρὸς, του ν ποδὸς χορείου. τὸ κγ' ἀντισπαστικὸν τρίροτρον κατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου α, διιάμβου και βακχείου. τὸ κν ίαμβος ἄροιος τω ν, τοῖ δ' ποδὸς αναπαίστου. τὸ κέ
26쪽
ἰαμβικον ἄμοιον τω ν. τὸ κ ἔμιον ἐφθημιμερές. τὸ κ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον, του ς και δ' ποδὸς χορείου ώ δἰ βούλει, ἰωνικον ἀπὸ μείζονος τρίροτρον κατάληκτον ἐξ ἰωνικου, παί
ει δὲ βούλει, ἀναπαιστικὸν δίμετρον τέσσαρες γάρ εἰσι σπονδεῖοι. τολ . το και το ψ τροχαῖκα πενθημιμερη. τὸ λ ἰαμβικον, ἄμοιον τω - . τὸ λY ἴαμβος ἄμοιος τω ν, τον ἱ πόδα ἔχων ανάπαιστον. τὸ λε ιαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ ν χορείων. τὸ
ioλ και ψ ἀναπαιστικὰ δίμετρα βραχυκατάληκτα. τὸ λη τροχαi- κον ἐφθημιμερὲς Εὐριπίδειον, του αἱ καὶ ποδὸς χορείου. ἐπὶ τῶτέλει δυο διπλαῖ, η μεν ἐν ἀρχη του κωλου, ἡ δε κατὰ τὸ τέλος, δηλουσαι ως τέλος ἔχει τα ἀνομοιο στροφα, ἀμφότεραι μέντοι ἔξω
νενευκυῖαι. ἐν εισθέσει δε σύστημα κατὰ περικοπην ἀνομοιομερὲς 5 στίχων ιαμβικων τριμέτρων α αταληκτων γ'. ἐπὶ τω τέλει παράγραφος. Bar. 74. I 88. προβολάν κάλλιον γράφειν η προβολην' ουτω γὰρ ἔχει πρὸς
τὸ μέτρον ψεις καὶ ἔν τισι των παλαιων βιβλίων ουτως ευρηται. Bar. 74.2o I 5o6.- I536. 'H αμοιβαία αἴτη περιστροφη. ητοι περίοδος, στίχων ἐστὶ τροχαiκων τετραμέτρων καταληκτικων λα , ων τελευταῖος ' παρθένον τε καὶ δάμαρτα δύο νεκρω κατόψεται ' εἰκότως δε τῶτροχαὶ κῶ κέχρηται μέτρω πρὸς τὸν του 'Ορέστου δρόμον. ἐπι τω τέλει κορωνίς. Bar. 74. 3 I537. I 538. τοιαῖτα εἴδη καλειται, ώς ειρηται, ἀνομοιο- στροφα κυρίως, διὰ τὸ μη εἶναι κατὰ σχέσιν. εισὶν οἶν της παρούσης στροφης κωλα ν. τὸ ά ιαμβικον δίμετρον ἀκατάληκτον. τὸ πτροχαὶ κὸν ἐφθημιμερὲς, τοῖ οἱ ποδος χορείου, του δε γ' δακτύλου. τὸ γ τροχαλὸν ἄμοιον πενθημιμερες, του ποδὸς δακτύλου εἰ δε3ο βούλει, ἔστω καὶ τα δύο ιωνικα, τὸ εν δίμετρον υπερκατάληκτον, ἐκουαίωιος δ' ἀντὶ ἰωνικοῖ ἀπ' ἐλάττονος καὶ δευτέρου καὶ συλλαβης, τὸ δε αλλο ἐκ διτροχαίου καὶ δύο συλλαβων. τὸ δ' τροχαiκὸν ἀκατάληκτον. ἐπὶ τω τέλει παράγραφος. Bar. 74. I 537. Iω ιὼ τύχα τύχα . οἴτω βέλτιον γράφειν τὸ αἰ τοῖ
27쪽
χοροῖ κωλον, διὰ το χασμωδίαν ευρηται γὰρ ἔν τισι των βιβλίων
ουτως ἐγράφη παρ' ἡμων διὰ την χασμωδίαν. Bar. 7 .l539. I 54O. Κατα περικοπην ἴαμβοι δύο. Bar. 74. I 54 I. M V αυτη στροφη κω ν εστὶ r. το α και ἰαμβικὰ sδίμετρα βραχυκατάληκτα εἰ δε βούλει, παιωνικὰ ἡμιόλια, δια τοκοι γ ἔχειν εν τω πρώτω ποδὶ συλλαβην, το μεν α εκ παίωνος τετάρτου και ἰάμβου. το δε εκ τοιούτου παίωνος και σπονδει ου τος ἀντισπαστικὸν δίμετρον καταληκτικον εξ ἀντισπάστου και δακτα
λου, ο καλειται Φερεκράτειον. το ν ἰαμβικη βάσις ητοι μονόμετρον of δὲ βούλει, ἀντισπαστικον μονόμετρον. επὶ τέλει παράγραψος. Bar. 74 I543. 15 44. Κατα περικοπην ἴαμβοι , εἶτα παράγραψος. Bar. 74. I 545. I 549. Η τρίτη αυτη στροφη κω ν εστἰ . το Κ I5 τροχαῖκον δίμετρον ἀκατάληκτον, του ά ποδὸς πρείου. το ν ῆμοιον πενθημιμερὲς, του ω ποδὸς χορείου. το γ' ιαμβικον τρίμετρον βραχυκατάληκτον εξ αναπαίστων καὶ ιάμβων' ει δε βούλει, προσοδιακὸν τρίμετρον υπερκατάληκτον εκ παίωνος γ' αντὶ ἰωνικοῖ απ' ελά τονος, χοριάμβου, παίωνος ς αυθις καὶ συλλαβης. το ν περίοδος εξ et oιαμβικης και τροχαλης βάσεως. το ε και τὸ Ε παιωνικὰ ημιολιαεκ παίωνος ν και ιάμβου' ει δε βούλει, τροχαλὰ πενθημιμερη, τοῖα ποδὸς χορειου. το ἀντισπαστικὸν μονόμετρον ὐπερκατάληκτονεξ ἀντισπάστου καὶ συλλαβης. ἐπὶ τω τελει δύο διπλαῖ, ἡ μεν εν ἀρχη τοῖ κωλου, ἡ δε κατὰ το τέλος, ἔξω νενευκυῖαι. Bar. 74. 35I549.-I553. Σύστημα κατὰ περικοπην εν εκθέσει των ἀνομοιο- στρόφων εἰδων στίχων τροχα ων τετραμέτρων καταληκτικων ε .
ἐχρησατο δε κἀνταῖει τω τροχα ω μέτρ' δια τον ταχύν δρόμον του Λέενελαου, καὶ διὰ το μετὰ σπουδης δραμειν την Ἐλέκτραν καὶ βοησαι τοῖς ἐν τω οἴκω οἶσι καὶ τον φόνον ἐργαζομένοις. ἐπὶ τω3οτέλει παράγραφος. Bar. 74. I 554.-I68 I. AI συστηματικαὶ αυται περίοδοι στίχων εἰσιν18. προσοδιακονJ προσωδιακον aput Κingium contra coclicis fiden , ut videtur: ti uena admodum fit prR UIO- iue constanter προσωδιααὸν εcripsit Pro προσδιακον, quod est in I.
28쪽
ἰαμβικων τριμέτρων ἄκαταληκτων ρή, - τελευταῖς Mενέλαε, κω σοῖς, Λοξία, θεσπίσμασιν. ἐχ σατο δε ἐνταυθα ἰαμβικω διατο λῆξαι Mευέλαον του δράμου και ἱστάμενον ποιεῖσθαι τους λόγους. επὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος, και ἐπὶ τω τέλει κορωνίς. Bar. 74.s I 682.-I693. Ο επίλογος ουτος του δράματος ἐκ δυο συστρο
μάτων σύγκειται. και εἰσὶ του μὲν πρωτου συστήματος τα κωλα
ἀναπαιστικὰ θ , δν τα μὰν ψ διμετρα ακατάληκτα, το δε ε καταληκτικὸν, ἡτοι ἔφθημιμερὸς παροιμιακὸν, του δευτέρου δε συστήματος τακωλα γ' τὸ Κ ἄμοιον ἀναπαιστικὸν δίμετρον ακατάληκτον, το δὸ β Ioαναπαιστικη βάσις, τὸ δε τρίτον ομοιον ἔφθημιμερές. επι τω τέλει του πρώτου παράγραφος, του δε δευτέρου κορωνις, ἡ περατοῖσα τὸ δραμα
29쪽
r. ΟΥΚ ἐστι, οὐδὸν δεινον : επειδη η του πατρος αυτης δυστυχίαυπερῆρεν απάσας, διὰ τοῖτο αυτη γνωματευομενη ταὐτά φησι καθ' αυτην. δείξει δε ώς εξ αρχῆς το γένος αυτῆς συμψοραῖς ἴπέκειτο. 5Gu. I. ῖνα μη καθ' εκαστον απαριθμηται τα συμβαίνοντα τοῖς ἀνθρωποις κακὰ, περι-μβάνει διὰ του γενικοῖ ονόματος του δεινοῖ, διαιρουμ ενου εις πάθη και συμφοράς. και πάθη μαν εστι τα συμπίπτοντα τοῖς σωροσι νοσήματα, συμψοραὶ δε αι επερχόμεναι τοῖς ἀνθρωποις θλίψεις. και το ωδ' εἰπεῖν επος διὰ τομ' εφη, διότι καθολι- ioκως ἐξενεγκεν. ἐπεὶ δε πάθος και συμψορὰν εἴρηκε, προτιμα το θηλυκον του ουδετερου, ἀποδιδους το ἔς προς το συμφρά. γίνωσκε δὲ ἔτι, Παν ευρεθωσι δυο ονόματα, αρσενικον και θηλυκον, μάλιστα μαν τοαρσενικον προτιμαται του θηλυκοῖ, συμβαίνει δε εστιν ἄτε και τοἀνάπαλιν. ο αυτος δε λόγος εστι και ἐπὶ των θηλυκων κω ουδετερον. I 5αλλὰ μην και τοῖτο πολλάκις γίνεται. κειμενου γὰρ αρσενικοῖ καιθηλυκοῖ και Ουδετερου ονόματος, ἀποδίδοται ἡ σύνταξις προς τὸ Ου- δετερον, ως εις πρῆγμα. Gu. I.
30쪽
Oi κ εστιν οὐδὲν δεινον : οἴτε ακιὴ οἴτε θέαμα ἔστιν ουτω δεινὸν ἄπερ Ουχ υφίσταται ἡ των ανθρωπων φυσις. τουτο δέ φησι παρ' ἄσον ἔκτοπον και αλλόκοτον υπέστη τιμωρίαν ὁ Τάνταλος, ἡ δια τὰς του γένους συμφορας, ἡ δι' εαυτην, ως γε τλημόνως συνυποφέρει τω
5 ἀδελφω την τύχην, η τον 'oρέστην. A. B.M. I. 'Aλλως. Ω' εἰπεῖν ἔπος : ἡγουν ώς ἐν συντόμου λόγω εἰπεῖν, ουκ εστι τι δεινὸν, ουτε πάθος ουτε συμφορὰ hς ουκ ἄν το βάρος ἡ των βροτῶν φυσις ἀπενέγκοιτο. εἰς θηλυκον δἰ εξ ουδετέρου τον λόγον ἀπέδωκεν, ἐπειδὴ
προτιμῆται του ονδετέρου τὸ θηλυκόν. Λ. B. ουκ εστιν ουδὲν δεινόν:ro ώς επέρχεται δηλονότι εἰπεῖν επος ουτως, ητοι ώς εν συντόμω εἰπεῖν,ουκ εστιν οὐδὸν χαλεπον, οὐδε πάθος και κάκωσις, ουδὲ συμφορὰ
απὸ θεῶν πεμφθεῖσα, ἔς ουκ ἄν βαστάσει βάρος ἡ φυσις αν λ
56. 59. 76. i5 2. οὐδε πάθος ζ πάθος ἐπὶ σώματος το τραυμα καὶ ἡ πληγῆ, εν ξίφει τις επλήγη η τοιουτω τινὶ, ο ἀπο μὲν του ποιουντος λέγεται πρῆγμα και πρῖξις, ἀπο δὲ του πάσχοντος πάθος, ἔσπερ το λημμα ἀπο μὲν του λαμβάνοντος λέγεται λῆμμα, απὸ δε του διδόντος δῶρον, απὸ τούτου πάθος και επὶ φυχῆς ἡ ηττα, εν ἡττήθη τις υπὸ αδικίας, χο ἡ ακολασίας, ἡ τοιουτου τινός. λέγεται πάθος καὶ αυτὴ ἡ δικία και ἡ ακολασία και ἡ δειλία και ἄσα τοιαυτα προσβάλλει ἡμῖν, ἔσπερ λέγεται βέλος και τὸ πεμπόμενον καὶ το τραυμα τὸ απὸ τῆς
βολῆς του βέλους. τουτων δη των παθῶν των προσβαλλόντων, ἡγουν τῆς αδικίας, τῆς ακολασίας, καὶ των τοιουτων, ἐπικρατειν ό λογισμὸς 25 δυναταa, ου καταλυων αυτα, ἀλλ' υπείκων αυτοῖς. τα δἰ ετερα, πιιυν