Poetae lyrici Graeci Poetas elegiacos et iambographos continens

21쪽

Οὐδ' εἰ Κυκλωπων μεν εχοι μεγεθός τε βίην τε, νικωη δε θέων Θρηῖκων Βορέην, 5 ου δ' εἰ Tιθωνοῖο φυην χαριέστερος ει η, πλουτοίη δε Μίδεω καὶ Κινυρεω μάλιον, ου δ' εἰ Tανταλίδεω Πέλοπος βασιλευτερος εῖο, γλῶσσαν δ ὰσδρηστου μειλιχόγηρυν εχοι, Ουδ εἰ πῆσαν ἔχοι δόξαν πλην θουριδος αλκης l0 ου γαρ ανηρ αγαθος γίγνεται ἐν πολεμω, εἰ μη τετλαίη μεν ορῶν φόνον αἱματόεντα καὶ δηων ὀρέγοιτ εγγυθεν ἱστάμενος. ηδ' αρετη, τόδ' αεθλον ἐν ἀνθρώποισιν αριστον

κάλλιστον τε φέρειν γίγνεται ανδρὶ νέω.

i5 ξυνὸν δ' ἐσθλὸν τουτο πόληῖ τε παντί τε δήμs , ἴστις ἀνηρ διαβας εν προμάχοισι μένI

νωλεμέως, αἰσχρῆς δὲ φυγῆς ἐπὶ πάγχυ λάθηται,

ψυχην και θυμὸν τλημονα παρθέμενος, θαρσυνθ δ' ἔπεσιν τον πλησίον ανδρα παρεστώς

20 ουτος ἀνηρ ἀγαθὸς γίγνεται ἐν πολεμω αἰφα δε δυσμενεων ανδρῶν ετρεφε φάλαγγας 32

τρηχείας, σπουδῆ τ' ἔσχεθε κῶμα μάχης

rospicit Plato Log. I 630 B: διαβάντες δ' ευ καὶ μαχόμενοι ἐθέλοντες ἀποθνησκειν ἐν τῶ πολεμω, ῶς φράζει Τυρταῖος, των μισθοφόρων εἰσὶ

22쪽

oς δ' αυτ' ἐν προμάχοισι πεσὼν φίλον ωλεσε θυμόναστυ τε και λαοῖς και πατέρ ευκλεἱσας,

25 πολλὰ διὰ στέρνοιο καὶ ἀσπίδος ομφαλοεσσης και διὰ θώρηκος πρόσθεν ἐλqλαμένος, τον δ' ολοφύρονται μεν ὁμως νέοι ηδε γέροντες,

ἀργαλέω τε ποθω πῶσα κέκ4δε πολις καὶ τύμβος καὶ παῖδες ἐν ανθρώποις αρίσημοι 30 καὶ παίδων παιδες και γένος ἐξοπίσω.

ου δέ ποτε κλέος ἐσθλὸν ἀπόλλυται Ουδ' ὁνομ' αυτos , ἀλλ' υπὸ γῆς περ ἐὼν γίγνεται ἀθάνατος,

οντιν ἀριστεύοντα μένοντά τε μαρναμενον τε

γῆς πέρι καὶ παίδων θουρος υρης ὁ λωρ :15 εἰ δὲ φύγρ μεν κῆρα τανηλεγέος θανάτοιο, νικήσας δ αἰχμῆς αγλαὰν ευχος ελνὶ, πάντες μιν τιμῶσιν ὁμως νέοι ηδε παλαιοί, πολλὰ δὲ τερπνὰ παθὼν ἔρχεται εἰς Αχην

γηράσκων αστοῖσι μεταπρέπει, Ου δέ τις αυτόν-l0 βλάπτειν ουτ αἰδους οἴτε δίκης ἐθέλει, πάντες δ ἐν θωκοισιν ομῶς νέοι οῖ τε κατ αυτόν εἴκουσ ἐκ χώρης οι τε παλαιοτεροι. ταύτης νυν τις ἀνηρ αρετῆς εἰς ακρον ἱκέσθαι πειρασθω θυμω, μη μεθιεὶς πολέμου.

V.. 23. ος δ' αυτ' scripsi, cum alite si coniueisson1 εἰ δέ τις vol ἄνδρα δ' Ος, ut V. 27. τον σ' ὁλ. κτλ. sit apodosis, vulgo αὐτὰς δ' et pleno interpungitur V. 26, Hartung ῖστις δ' . - V. 25. πολλὰ, A πολλὰ do. - V. 31-34 Ueil ex alia elegia petitos osse Oxistimat. - V. 31. οὐδέ ποτε Hormanni vulgo ουδέποτε. - V. 35. εἰ, Briinck ῆν, contra Ursiniis et Steph. φύγοι. . . pλοι. - τανηλε νέος, Vind. Τανηλεγέως. V. 36. ελη, II Qq. - V. 37. μιν orn. Λ., Selineide vi II coniecit μέν. - V. 38. τερπνὰ Α, δέρπνα vulgo. - V. 39. γηράσκων Α, vulgo γηράσκων δ', explicantur his versibus 39-42 verba πολλὰ τερπνὰ παθών. - μεταπρέπει Vin I. Tranc., vulgo μετατρέπει. - In TitoOgni deis liaeo sunt contracta et Inalo curia alienis versibus conglutinaui V. 938: Παυροις αν-

θρώπων αρετὴ καὶ κάλλος ὀπηδεῖ ὁλβιος δς τούτων ἀμφοτέρων ἔλαχεν ' πάντες μιν τιμῶσιν ὁμως νέοι οῖ τε κατ' αυτὸν χώρης εἴκουσιν, τοί τε παλαιότεροι ' γηράσκων ἀστοῖσι μεταπρέπει, ου δέ τις αυτὸν βλάπτειν οὐδ' αἰδοὐς οὐδὲ δίκης ἐθέλει. Franko v. 39-42 gutuliticios censos,

Tiliorscli Aet. Μon. III 636 existinant v. 41. 42 ante v. M. 38 collocandos, et πάντες δη ἐν θώκοισι coniecit, contra Sclineide in vulgatum ordinoniti Ietur, sed v. 37 et 38 eiicien los esse censet, iiiiod fieri nequit, nam vir soletis continuo ab omnibus, quamvis nomium ad senectutem perVenerit, Iionorari solet. Selinei lori ino asserisiis est Lieiitscli, qui hoe distichon v. 37. 38ὶ Mi innernio tribuit. - V. 42. εἴκουσ' ἐκ χώρης, Solineis leutinεἴκουσιν χώρης, Leutsch χώρης εἴκουσιν τοί τε ut est ap. Tlieo ., ego χώρης οἱ εἴκουσ'. - U. 44. θυμῶ ΛΗ, θυμόν Vitul. Voss. Trino. - μεαεὶς, Β με θεὶς. - πολέμου Ursin. et imarg. Gesn., libri πόλεμον.

23쪽

Aἴθωνος δε λέοντος ἔχων ἐν στηθεσι θυμον.

Πρὶν αρετῆς πελάσαι τέρμασιν ξ θανάτου. 325

κουροι πατέρων πολιατῶν,

λαιὰ μὲν ἴτυν προβάλεσθε, δόρυ δ' ευτόλμως βαλλετεJo μὴ φειδόμενοι τῆς ζωῆς

Ου γὰρ πάτριον τα Σπάρτα.

Fr. 13. Galen. do Hippocr. et Platon. plae . III T. I p. 267 ed. Isas. oιον καιοταν- μυσιππος) Τυρταῖον λέγοντα ' A rθωνος κτλ. oτιμεν γὰρ ἔχει ὁ λέων θυμὸν ακριβῶς ἄπαντες ἄνθρωποι καὶ πρὶν ἀκου- σαι Tvρταίου γιγνώσκομεν. otii id. : Tυρταιος δέ γε, καθάπερ Ουν καὶ πιμηρος καὶ Ησίοδος καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν απαντες Οἴ ποιηταὶ σφοδρότατον ἔχειν φασὶ τοὐς λέοντας τον θυμόν, ἁστε καὶ τῶν ἀνθρώπωνοστις δν η θυμοειδέστατος εἰκάζουσι λέοντι. Fr. 14. Plutarch. de Stoic. repug. c. 14: καὶ τὰ Ἀρταίου το πρὶν αρετῆς κτλ. - πρὶν Brunck πρίν γ .Fr. 15. Dio intra s. I 34 ed. En p.: ἔτι οἶμαι τὴν παρακλητικήν, οῖα τῶν Λακωνικῶν ἐμβατηοίων , μάλα πρέπουσα τῆ Λυκούργου πολιτεία καὶ τοῖς ἐπιτηδευμασιν εκείνοις' ἄγετ' ἁ κτλ. Κlbi Soliol. so- und. Morellium: παρακλητικὰ ἐκ τῶν Ἀρταίου. ΤΣotet. Cliti. I G92:Tυρταῖος Λάκων στρατηγος καὶ ποιητὴς υπῆρχεν Προτρεπτικὰ προς πόλεμον γράφαεασμάτων μέλη ... Aς Βίων ὁ μυσόστομος ουτω που

γράφει λέγων ' αγετ' ω κτλ. Alirons olim haec in tetrametros redigero instituit. - V. 1. Σπάρτας, V παρτα. - V. 2. κουροι, Μ κουρα. - πα τέρων CΜΛVP Tgela. , πρότερον in in inarg., πρῶtOν reli. - πολιατῶν

24쪽

TYRTAEUS.

μέσφ-κοινη καὶ ἐν παλιμβακχείω, ώς καὶ παρα Τυρταίφ

ηρωες ' οντως γὰρ ελαβε τον δευτερον πόδα του στίχου. igitur ηρωες paenultinia correpta ilixit Tyriaeus, tit saepe est apuit Pitularuna, iusdile secunda Ilexa naetri tit vi leti Ir. Hartung praeterea Tyrtaeo tril ult versus trimetros iambicos, de quibus dixi Carni. popul. VI. - G. Wou Tyrtaei nomen restiti iere

voluit apud Lyduin de mensibus p. III, ubi Εὐρυτος ο Αακεδαιμόνιος ὁ μελοποιὸς legitur de quo loco dixi p. 1014 e l. n. iion recte: nam a Tyrtaei ingenio Iluc prorsus ablioiret: nec magis proliantia Selanilatii coniectura, qui Alcmaiai vitulicavit.

νησιν , vulgoυρεως. Probabiliter Tyrtae uni reserunt, Ualchenarius Alcm.ani tribuit, quod sano scholion cod. A videtur confirmaro, ἐπεὶ 'Aλκμὰν ἐχρήσατο, Ουτος δε Λακων, sed erodo lioe grauamatici αυτοσχεδίασμα osse. - Ex Tyrtaeo conVersus vuletur versus Rp. Mar. Vici. II11r Ite o Spartae primores fauste nunc Parcas ducentes, qtiem illo falso Molossicum vorsum dicit ternereque moras Laeoni ei exercitus Parens interpretatur. Sana non ignoro plerosque existimara moramin institutum recens admodum esse, quemadmodum Schoemanu Antiquit. Gr. I 298 ad belli PeIoponnesii novissimum leui pus roseri, quandoquidem Xenophon primus commemoraverit: at iam Hermippus comicus inde tabulam Mosioας inscripsisse videtur, quae tabula initio belli docta est, vid. Conimentat. de comoedia Att. 318, estquo verisimilo Spartanos legiorios silas indoin antiquissimo tempore μοίρας si vo μόρας appellavisse, sed descriptio exercitus reique militaris vetitias subiit vicissitudines.

25쪽

λός, στιγματίης, πολυγήραος, ἶσος αλqτli 326ηλθεν κνισοκόλαξ, ευτε Μέλης ἐγάμει,ακλζτος, ζωμου κεχρημένος, ἐν δὲ μεσοισιν ηρως εἱστήκει βορβόρου ἐξαναδυς.

filivio, no1I dc advena pal asito necipiemia osso existi inni, Es. oti Rin Volchor Mylliol. III 47. Si Moles IIoinora pater intelligeruliis est, ASiiiηsoriasso Irii in ali ii reni nuptiis intervenire finxit, qua iniit iam IIoinurici Iriorigo repetenda ex iis, quao Auion. VI 259 Α resert. Cetenim non ost hoc epigrainina, sed pars maioris Cariatinis.

26쪽

'Aνδρι μὲν 'Lππαίμων ονομ' ζν, Ἀπφ δε καὶ κυνὶ Λqθαργος, και θεράποντι Βάβqς Θεσσαλος, ἐκ Κρητης, Μαγνης γενος, δῖμονος υἱός.ώλετο δ εν προμάχοις οξυν ' Aρη συνάγων.

ἐν Βαμάσκω τὰ νεογνὰ καλουσι παιδία, ἐδη δε καὶ τὰ μειράκια απὰ

τῆς παρ' αὐτοις νομιζομεν ζς Eciβιας θεου. Harturi niea in explicationem reprehenitit, nina iuni lio uorem cani aut equo tribui existini iniis patriae oriun nil lita, clii Oil in illi iani leni non est offensioni: at Dio i ipse conteri tu lineo onini R ad viruin resuromia osso, qui ex Magnesia IIiessalica fuerit Oriuitilus, clina maior res suomni Cretonsos, hilio interpri tationi nou soluin orato verbor in obstat. sed etiarn lioc rosi ligatur, quosl Magnetes non cre do illa notato ructu Tliessalis accenseri I nain etia In postea Magnetes a Coteris Thessiilis seiuncti memini. cf. Aeseliin. adv. Ctesipli. 83. His duobus arguntentis nisus olim istam proposui explicationein . Sintinnin nid unum Itippaemonem reserenda sunt, tria si uriit inoo laudari cxisti inandum est, quoniain Magnetes ex Thessalia ori uiuii olim in Creta domicilium collocavorunt, liaiud ita multo post iiis scitibus relictis novum ur in Magnesiain ad Maeant triun condiderunt: num liaec suu retipso Hippaomonis patria, non Crota. ut videtur lenanan eo l. Pal.indicare: etenim nulli oui uino Magnetus Crotam insulam videnti ir obtinui SSe, post Diani sedes suas in Λsiani transtuleriint: cf. etiam HoeelcCreta II 410.

27쪽

τεθιναίην, οτε μοι μηκέτι ταυτα μελοι,

κρυπταδιη φιλότης καὶ μείλιχα δῶρα και εὐνή, ἔσθ' ῆβqς ἄνθεα γίγνεται αρπαλέα 5 ἀνδράσιν ηδὲ γυναιξίν' ἐπεὶ δ' Οδυνηρον ἐπέλθργῆρας , ο τ' αἰσχρον ὁμως καὶ καλὸν ανδρα τίθει, αἰεί μιν φρένας ἀμφὶ κακαὶ τείρουσι μέριμναι,ουδ αυγας προσορῶν τέρπεται ἐελίου, ἀλλ' ἐχθρὸς μὲν παισίν, ἀτίμαστος δὲ γυναιξίν I0 ουτως αργαλέον γῆρας ἔθηκε θεός.

Mimnermus. Fr. I. Stob. Flor. LXIII16: Μιμνερμου τίς δεκτλ. V. 1. 2 affert Plut. de viri. mor. E. 6 s. p. n. r ἀκολάστων μεν γὰρ αῖδετωναι ' τίς δε χάρις, τί δὲ τερπνὰν ἄνευ χρυσῆς 'A. T. . . . μ έ λε ε .cf. Apostol. XVI 61 o. Huc respicit Horat. Epp. I 6, 65: Si, Misnnermits uti censet, sine arnore iocisque Nil est iumιndum, vivas in amore iocisque. ubi Sethol. Φν . ,,Mimnerinus seriptor elogioria in fluit, vii dixit nil esse iocumlum Sine RIn Oro et iocis, concoralans Epicureor in sectae . roetius illo iiiidem , quam Porpllyrio , qui dicit Mimnernui in iii eologa quadam Hieronyini corrigunt Epicui 0 sectam commeIulasse. V. I. τίς δὲ, cod. Vind. Arsen. τίς δαί. - χρυσῆς, fort. χρυσε ης, quemadmodum nune etiam Me in ko ot Hartvng scripseriint. - V. 3 ct seq.om. cod. Vind. Trino. - δῶρα καὶ ευνή, Hochor δῶρα Uιώνης, Hariungδῶρ' 'Αφροδίτης, Louincti Philol. XIX 664. μείλιχα μῆλα καὶ εὐνή.

ἄνθει. - V. 5. ἐπεὶ δ', ΛΗ ἐπεί τ', Is runck ἐπῆν δ'. - V. 6. ὁμῶς καὶ καλὰν libra, ὁμῶς καὶ κακὰν IIerniann, ομως καὶ καλὸν Doedorloin coni., qtiae coniecturae improbandae sunt, rocte se habet libroritin Ioelio; ὁμῶς τίθει eodem modo dictum est, quo Xenoption scripsit Agesil. 11, 12 ἀεὶ τιθεὶς εα τῶν φίλων ασταλῶς. Ceteriim Τίθει scripsi, V. τιθεῖ. - V. 7. αἰεί μιν scripsi, v. αἰεὶ μέν. - V. 8. προσορῶν, Grotius προσορῶν. Numeri adiecti sunt editionis Bactitahae

28쪽

φεῖς δ' οἱά τε φυλλα φύει πολυανθέος εαρος, οτ' αἶψ' αὐγῆς αυξεται ἡ ελίου,

τοῖς ἴκελοι πηχυων ἐπὶ χρόνον ανθεσιν ηβης τερπόμεθα, προς θεῶν εἰδότες ουτε κακόν 5 ουτ' αγαθόν Κῆρες δε παρεστήκασι μέλαιναι, η μεν ἔχουσα τελος γηραος ἀργαλέου, 328η δ' ετέρη θανατοιο μίνυνθα γίγνεται ηβης καρπός, οσον τ' ἐπὶ γῆν κίδναται ὴελιος αυτὰρ ἐπην δη το το τελος παραμείψεται ἄρης, 10 αυτίκα τεθναμεναι βελτιον η βίοτος πολλὰ γὰρ ἐν θυμῶ κακὰ γίγνεται' ἄλλοτε οἶκος τρυχ ται, πενίης δ' ἔργ' ooυνζρὰ πελει ἄλλος δ' αυ παίδων ἐπιδευεται, ωντε μάλιστα ἱμείρων κατὰ γης ἔρχεται εἰς 'AMην

15 αλλος νοῶσον ἔχει θυμοφθόρον Ουδε τις ἔστιν

ἀνθρώπων, φ Ζευς μη κακὰ πολλὰ δίδοι.

To πρὶν ἐων κάλλιστος, ἐπην παραμείψεται ωρη, ουδε πατηρ παισὶν τίμιος ουτε φίλοις.

Tιθωνβ μὲν ἔδωκεν εχειν κακὸν ἄφθιτον ὁ Ζευς γῆρας, ο καὶ θανάτου ἐθιον ἀργαλεου.

29쪽

Λυτίκα μοι κατὰ μὲν χροιην ρέει ασπετος ἱδρως, πτοιῶμαι δ' εσορῶν ανθος ὁμηλικίης τερπνὸν ομῶς καὶ καλον, ἐπεὶ πλέον ωφελεν εἶναι )ἀλλ' ὀλιγοχρόνιον γίγνεται ωσπερ ἄναρ5 ηβη τιμηεσσα το δ' ἀργαλέον καὶ α μορφον γῆρας υπὲρ κεφαλῆς αυτίχ' υπερκρέμαται, - ἐχθρὸν ὁμως καὶ α τιμον, ὁ τ' αγνωστον τίθει ανδρα, βλαπτει δ οφθαλμους καὶ νοον αμφιχυθέν.

Aῖ γαρ ατερ νουσων τε καὶ ἀργαλέων μελεδωνῶν 329

εξηκονταέτη μοῖρα κίχοι θανατου.

Μητε τίνα ξείνων δηλευμενος ἔργμασι λυγροῖς μνιτε τιν' ἐνδημων, ἀλλὰ δίκαιος ἐὼν)

την σαυτου φρένα τέρπε ' δυσηλεγέων δὲ πολιτωναλλος τίς σε κακῶς, ἄλλος ἄμεινον ἐρεῖ.

παρεστω

σοὶ καὶ ἐμοι πάντων χρημα δικαιότατον.

30쪽

Hιμεῖς θ' αἰπυ Πυλου Νηλγ ων αστυ λιπόντες - μερτην υσίην νηυσὶν ἀφικόμεθα, ἐς δ' ἐρατην Κολοφῶνα βίην υπέροπλον εχοντες εζόμεθ' αργαλεης υβριος ἡγεμόνες 5 κεῖθεν δ' αυτ' υλεντος ἀπορνυμενοι ποταμοῖο θεῶν βουλῆ Σμυρνην εῖλομεν Αἰολίδα. 330

οὐδε κοτ αν μέγα κῶας αν γαγεν αυτὸς γησων ἐξ Αἰης, τελέσας ἀλγινόεσσαν οδόν,

Fr. 9. Strabo XIV 631: 'Aπελθόντες παρὰ των Ἐφεσίων οὐ Σμυρναῖοι στρατευουσιν ἐπι τον τόπον ἐν ω νύν ἐστὶν ἡ Σμύρνα, Λελέγων κατεχόντων ἐκβαλόντες δ' αὐτους εκτισαν τὴν παλαιὰν Σμύρναν.... στερον δὲ υπὸ Αἰολέων ἐκπεσόντες κατέφυγον εἰς Κολοφῶνα καὶ μετὰ τῶν ἐiθειδε ἐπιόντες την σφετέραν ἀπέλαβον' καθάπερ καὶ μίμνερμος ἐν τη Nαννοῖ τρύζει μνησθεὶς τῆς Σμύρνης οτι περιμάχητος αεί' N με ῖς κτλ. - I. 1. ῆμεις oua . CVino Ald. - δ Omis

δὲ ε Ου ἐν Κολοφῶνι και ἐλεγείων ποιηταὶ τὴν ψυχρότητα αδουσιν, acido ib. VII 5. 10, ut hunc ipsuin Iomini respexerit: et in eundem modum Moinelio κειθεν παχνήεντος proposuit; illioni praetor u offundit ἀπορνύμενοι praesentis temporis participium, ii uod satis tituitur Pitulariis

Pylli. I 65 λχον δ' υμυκλας ὁλβιοι Πινδόθεν ὀρνυμενoe. - V. 6. βουλὴ, Cobet βουλῆς nulla necessitato. - Σμύρνην εῖλομενBrunck, vulgo Σμύρναν εἴδομεν. Pr. 11. Strabo I 46: εἰ δ' ωσπερ ὁ Σκήψιός Ψησι παραλαβὼν μάρτυρα Μίμν ερμον, ος ἐν τω 'Ωκεανψ ποιῆσας τὴν οἴκησιν του Αἰήτουπρὰς ταῖς ανατολαῖς ἐκτὸς πεP7θῆναί τησιν ωπὴ τοὐ Πελίου τὰν 'Iά- σονα και κομίσαι τὰ δέρος, ουτ αν ἡ ἐπὶ τὰ δέρος ἐκ με πομπὴ πιθανῶς λέγοιτο εἰς αγνῶtας και αφανεῖς τόπους, οὐδ' ο δι' ερ μων καὶ ἀοίκων καὶ καθ' ῆμὰς τοσουτον ἐκτετοπισμένων πλους Οἴτ' ἐνδοξος ουτε πασιμέλων. Ου δὲ κτλ. καὶ ὐποβάς' Αἰήταο κτλ. Apparet haec