장음표시 사용
161쪽
P0ETAE ELEGlΑ .l. τερπνον ὁμως καὶ καλόν, ἐπεὶ πλέον ωφελεν εἶναι 1020 ἀλλ' ὀλιγοχρόνιον γίνεται ωσπερ ἔναρηβη τιμήεσσα τὸ δ' Ουλόμενον καὶ αμορφοναυτίχ' υπὲρ κεφαλῆς γῆρας υπερκρέμαται. Ουποτε τοῖς ἐχθροῖσιν υπὸ ζυγὸν αυχένα θησω δυσλοφον, ουδ' εἴ μοι 'ῶλος ἔπεστι καρη. 1025 Λειλοί τοι κακότητι ματαιότεροι νόον εἰσίν, 437των δ' αγαθῶν αἰεὶ πρήξιες ἰθυτεραι. 'rδίη τοι πρῆξις ἐν ανθρώποις κακότητος του δ' ἀγαθου χαλεπή, Κυρνε, πέλει παλαμη.Tόλμα θυμὲ κακοῖσιν δμως ατλητα πεπονθώς' 1030 δειλῶν τοι κραδίη γίνεται ὀξυτέρη,
μηδὲ συ γ' απρήκτοισιν ἐπ' ἔργμασιν αλγος αέξων ἔχθει, μηδ' ἄχθου, μηδὲ φίλους ανία, μηδ' ἐχθρους ευφραινε. θεῶν δ' εἱμαρμένα δῶρα κ αν ὐηῖδίως θνητὸς ἀνὴρ προφυγοι,1035 Ουτ' αν πορφυρεης καταδυς ἐς πυθμένα λίμνης, οὐθ' ὁταν αυτὸν ἔχρ αρταρος ῆερόεις υνδρα τοί ἐστ' αγαθὸν χαλεπώτατον ἐξαπατῆσαι,ώς ἐν ἐμοὶ γνώμη, Κυρνε, πάλαι κέκριται.
Aφρονες ανθρωποι καὶ νήπιοι, οῖτινες οἶνον
1040 μὴ πίνουσ' αστρου καὶ κυνὸς ἀρχομένου.
162쪽
Λευρο συν αυλητῆρι ' παρὰ κλαίοντι γελῶντες πίνωμεν, κείνου κήδεσι τερπόμενοι.
Κυδωμεν φυλακη δὲ πόλευς φυλάκεσσι μελήσεια στυφέλης ἐρατῆς πατρίδος ἡμετέρης.i045 Ναὶ μὰ , εἰ τις τῶνδε καὶ ἐγκεκαλυμμένος ευδει. ἡμετερον κῶμον δέξεται ἀρπαλέως. 438Νυν μὲν πίνοντες τερπωμεθα, καλὰ λέγοντες ἄσσα δ' ἔπειτ' ἔσται, ταυτα θεοῖσι μέλει.
ὶ δ' ἐγω οἱά τε παιδὶ πατηρ υποθήσομαι αυτός 1050 ἐσθλά συ δ' ἐν θυμῶ καὶ φρεσὶ ταυτα βάλευ μή ποτ' ἐπειγόμενος πρηξρς κακόν, ἀλλα βαθείρισῆ φρενὶ βουλευσαι σφ τ' ἀγαθόν τι νόφ.
τῶν γὰρ μαινομένων πέτεται θυμός τε νόος τε,
βουλη δ' εἰς ἀγαθον καὶ νόος ἐσθλος ἄγει.i055 υλλὰ λόγον μὲν τούτον ἐάσομεν, αυτὰρ ἐμοὶ συαυλει, καὶ Μουσῶν μνησόμεθ' ἀμφότεροι. αυται γὰρ τάδ' ἔδωκαν εχειν κεχαρισμένα δῶρα σοὶ καὶ ἐμοὶ καὶ μην ἀμφιπερικτίοσιν.
v. 1050. βαλ A, βάλλε l, βάλε - v. 1051- 4 viilgo separantur. πρῆξης, πράξης AK. - βαθεδεν, βαθείης λ. - U. 1052. βούλευσαι, elβεβουλευσαι. - σω τ' ἀγαθόν τι νόω scripsi cum Ahrensio, vulgo σῶ
163쪽
POETAE ELE ἰIΑCl. I αγόρα, πολλῶν οργην ἀπάτερθεν ὁρῶντι l060 γινώσκειν χαλεπόν, καίπερ ἐοντι σοφώ. οἱ μεν γαρ κακότητα κατακρυφαντες ἔχουσιν πλουτφ, τοὶ δ' αρετην ουλομένlὶ πενίli. Ἐν δ' ηβi; πάρα μὲν ξυν ὁμήλικι καλ λῖθ' ευδειν, ἱμερτῶν εργων ερον ἱέμενον, lon5 εστι δε κωμάζοντα μετ' αυλ ῆρος ἀείδειν. τούτων ουδέν τοι ἄλλ' ἐπι τερπνότερον 4 suανδράσιν ηδὲ γυναιξι τί μοι πλουτός τε καὶ αἰδώς;
τερπωλη νικα πάντα σὐν ευφροσυν ι. 9 φρονες ἄνθρωποι καὶ νηπιοι, οῖτε θανοντας
l070 κλαίουσ', ου δ' ηβης ἄν ς ἀπολλυμενον. ρνε, φίλους πρὸς πάντας επίστρεφε ποικίλον ηθος συμμίσγων οργην οἰος εκαστος εφυ. νυν μὲν τβδ' ἐφέπου, τοτε δ' ἀλλοῖος πέλευ οργῆν κρεῖσσόν τοι σοφίη καὶ μεγάλης αρετῆς. l07b IIρήγματος απρηκτου χαλεπωτατον ἐστι τελε =rqν γνῶναι, οπως μέλλει τοὐτο θεος τελέσαι ορφνη γὰρ τέταται προ δὲ του μέλλοντος ἔσεσθαι Ου ξυνετὰ θνητοῖς πείρατ' ἀμηχαrνίης.Oυδενα τῶν ἐχθρῶν μωμήσομαι ἐσθλὸν ἐόντα,
164쪽
ls 80 οὐδὲ μὲν αἰνήσω δειλον ἐόντα φίλον. Κύρνε, κύει πόλις ηδε, δέδοικα δὲ μη τεκρ ανδρα υβριστῆν, χ λεπῆς ηγεμόνα στάσιος. Ουτω χρη τον γ' ἐσθλὰν ἐπιστρέψαντα νόημα εμπεδον αἰὲν εχειν ἐς τέλος ἀνδρὶ φίλω . iura Mημῶναξ, - δε πολλὰ φέρεις βαρυ γαρ επίστρ
Κάστορ καὶ Πολυδευκες, οῖ' ἐν Λακεδαίμονι δίρναίετ' ἐπ' Ευρώτα καλλιρόφ ποταμω, εῖ ποτε βουλευσαιμι φίλω κακόν, αυτὸς ἔχοιμι lu κi εἰ δέ τι κεῖνος ἐμοί. δὶς τόσον αυτος ἔχοι.υργαλέωρ μοι θυμος ἔχει περι σῆς φιλότητος ουτε γαρ ἐχθαίρειν Ουτε φιλεῖν δύναμαι,
γινώσκων χαλεπὸν μεν, ὀταν φίλος ἀνδρὶ γένηται, ἐχθαίρειν, χαλεπὸν δ' ουκ ἐθέλοντα φιλεῖν.l095 Σκέπτεο δη νει ἄλλον, ἐμοί γε μ ἐν Ουτις ἀνάγκη
τοὐ θ' ερδειν, τῶν μοι πρόσθε χάριν τίθεσο. Hδη καὶ πτερυγεσσιν ἐπαίρομαι ἄστε πετεινόν
165쪽
ἐκ λίμνης μεγάλης, ἄνδρα κακον προφυγών, βρόκχον ἀπορρήξας' συ δ' ἐμῆς φιλότητος αμαρτών
1100 υστερον ημετέρην γνώσ9 ἐπιφροσυνην. πιστις σοι βούλευσεν ἐμευ πέρι, καί σ' εκέλευσεν οἴχεσθαι προλιπόνθ' ημετέρην φιλίην. βρις καὶ Μάγνητας ἀπώλεσε καὶ Κολοφῶνα καὶ Σμυρνην. πάντως, Κυρνε, καὶ υμμ' ἀπολεῖ.
ii 05 Εἰς βάσανον δ' ἐλθων παρατριβόμενός τε μολίβδροχρυσος ἄπεφθος ἐὼν καλὰς ἄπασιν ἔσp. γδ μι ἐγὼ δειλός καὶ δη κατάχαρμα μὲν ἐχθροῖς, 4 l
τοῖς δὲ φίλοισι πόνος δεινὰ παθὼν γενόμην. ρν , οἱ πρόσθ' ἀγαθοὶ νυν αυ κακοί, οἱ-κακοὶ πρίν 1110 νυν ἀγαθοί τίς κεν ταυτ' ἀνέχοιτ' ἐσορῶν, τους αγαθους μεν ἀτιμοτέρους, κακίους δε λαχόντας τιμῆς , μνηστευει δ' ἐκ κακου ἐσθλος ἀνήρ.
ἀλλήλους δ' ἀπατῶντες ἐπ' ἀλλήλοισι γελῶσιν,
ουτ' αγαθῶν μνήμην εἰδότες Ουτε κακῶν. iii 5 χρήματ' ἔχων πενίην μοι ονείδισας ἀλλα τα μέν μοι εστι, τα δ' ἐργάσομαι θεοῖσιν ἐπευξάμενος.
ρην. Hauci ili bio aliquot versus ex illori ni, euin IlIne sequuntur si Pert
repetunt A Olmn v. 619-2O. - V. 11 15. μοι ονείροισας empsi, quod etiam Einperitis proposuit, vulgo μ' ἁνείδισας, sed poetam sine causa idonoa elisione pronominisμοι tisum esse, non est credibile, duplex auteni Rectigativus hoc loeo foret nequit. - τα μεν μοι, Α τεμεμοι, ΚΟ τὰ μέντοι, f ταυτα μέν μοι, Alarenη τὰ μέν τοι. - V. 1116. επευξαμε-ς, olεπευχόμενος.
166쪽
Πλουτε, θεῶν κάλλιστε καὶ ἱμεροέστατε πάντων, συν σοὶ καὶ κακὸς ων γίνεται ἐσθλὰς ἀsήρ.
φης μέτρον ἔχοιμι, φιλοῖ δέ με Φοῖβος πόλλων
1iPν Λητοίδης καὶ Ζευς, ἀθανάτων βασιλευς,οφρα βίον ζώοιμι κακῶν εκτοσθεν ἀπάντων, ηβη καὶ πλουτω θυμον ἰαινόμενος.
Μή με κακῶν μίμνησκε ' πέπονθά τοι οἱά τ' 'Οδυσσευς, οστ' Ἀχεω μέγα. δῶμ' ηλυθεν ἐξαναδυς, lira ος δ καὶ μνηστῆρας ἀνείλετο νηλεὶ θυμῶ Πηνελόπης εμφρων, κουριδίης αλόχου, ῆ μιν δήθ' υπέμεινε φίλ' παρὰ παιδὶ μένουσα,οφρα τε γης ἐπέβη δειμαλέους τε μυχους. Ἐμπίομαι, πενίης θυμοφθόρου ου μελεδαίνων, 442lim δ' ἀνδρῶν ἐχθρῶν, οῖ με λέγουσι κακῶς.
ἀλλ' ῆβην ἐρατὴν ολοφυρομαι, ὴ μ' ἐπιλείπει, κλαίω δ' ἀργαλέον γῆρας ἐπερχόμενον.
Κυρνε, παροίσι φίλοισι κακου καταπαύσομεν αρχήν,
ζητῶμεν δ' ελκει φάρμακα φυομένω.1ia5 Ελπὶς ἐν ἀνθρώποις μυνη θεος ἐσθλὴ ἐνεστιν, ἄλλοι δ' Ουλυμπόνδ' ἐκπρολιπόντες ἔβαν
167쪽
Σωφροσυνη χάριτές τ', ω φίλε, γην ἔλιπον' ορκοι δ' ουκέτι πιστοὶ ἐν ἀνθρώποι τι δίκαιοι, ira 3 ουδὲ θεούς ουδεὶς ἄζεται ἀθανάτους ευσεβέων δ' ἀνδρῶν γενος ἔφθιται, ουδὲ θέμιστας ουκέτι γινώσκουσ' οὐδὲ μὲν ευσεβίας. αλλ' ὐφρα τις ζωει καὶ ὁρα φαος ηελίοιο, ευσεβέων περὶ θεους, 'Ελπίδα προσμενέτω, ill5 ευχόμενός τε θεοῖσι, καὶ αγλαὰ μηρία καίων
Ελπίδι τε πρώτρ καὶ πυμάτρ θυέτω. φραζέσθω δ' ἀδίκων ἀνδρῶν σκολιον λόγον αἰει, δεῖ θεῶν ἀθανάτων Οὐδεν ὀπιζόμενοι αἰεν ἐπ' ἀλλοτρίοις κτεάνοις ἐπέχουσι νόημα, libo εσθλὰ κακοῖς ἔργοις σύμβολα θηκάμενοιiΜή ποτε τον παρεόντα μεθεὶς φίλον ἄλλον ερεύνα, δειλῶν ἀνθρώπων ὐήμασι πειθόμενος.
Εὐη μοι πλουτευντι κακῶν ἀπάτερθε μεριμνέων
ζώειν ἀβλαβέως, μηδεν ἔχοντι κακόν.
i55 Oυκ εραμαι πλουτεῖν Ουδ' εἴχομαι, αλλά μοι εἴη 44 3 . ζῆν ἀπο τῶν ολίγων. μηδὲν εχοντι κακόν.
168쪽
Πλουτος καὶ σοφίη θυητοῖς αμαχώτατον αἰεί
ώς, δ' αυτως σοφίην ὁ σοφώτατος οὐκ ἀποφευγει, ii 30 ἀλλ' εραται, θυμον δ' ου δυναται τελέσαι. Οὐδένα θησαυρὸν κατα σειν παισὶν αμεινον
αἰτουσιν δ' ἀγαθοις ανδράσι, Κυρνε, δίδου.υφθαλμοὶ καὶ γλῶσσα καὶ ουατα καὶ νόος ἀνδρῶν 'εν μέσσφ στηθέων ἐν συνετοῖς φύεται. lliri Toῖς ἀγαθοῖς συμμισγε, κακοῖσι δὲ μή ποθ' ὁμάρτει, ευτ' ἄν οδοὐ τελέρς τέρματ' ἐπ' ἐμπορίην.
Tῶν ἀγαθῶν ἐσθλη μὲν ἀπόκρισις, ἐσθλα δε ἔργα
τῶν κακῶν ἄνεμοι δειλὰ φέρουσιν ἔπη.Ἐκ καχεταιρίης κακὰ γίνεται' ευ δὲ καὶ αυτός ii 0 γνώσρ, ἐπεὶ μεγάλους ηλιτες ἀθανάτους. Γνώμην, Κυρνε, θεοὶ θνητοῖσι διδομιν ἄριστον 144 ἀνθρώποις ' γνώμη πείρατα παντὸς ἔχει.
169쪽
ω μάκαρ, οστις δή μιν ἔχει φρεσίν, ' πολὐ κρείσσων
υβριος Ουλομένης λευγαλέου τε κόρου 1lTb ἐστι κακον βροτοῖσι κύρει, τῶν Ουτι κάκιον κἀσα γαρ ἐκ τούτων, Κύρνε, πελει κακοτης.
Εἰ κ' εἱρς ἔργων αἰσχρῶν ἀπαθης καὶ ἀεργός,
Κνονε, μεγίστην κεν πεῖραν εχοις ἀρετῆς. ' Κυρνε, θεους αἰδου καὶ δείδιθι τούτο γαρ ἄνδρα Il80 εἴργει μηθ' ερδειν μήτε λέγειν ἀσεβῆ.Aημοφάγον δε τυρανivν, οπως ἐθέλεις, κατακλῖναιον νέμεσις προς θεῶν γίνεται Ουδεμία. Νους ἀγαθὸς καὶ γλῶσσα, τά τ' ἐν παυροισι πεφυκεν ἀνδράσιν, οῖ τούτων αμφοτέρων ταμίαι.
11M Οὐδένα, Κύρν', αυγαὶ φαεσιμβρότου ἡ ελίοιο ανδρ' ἐφορῶσ', p μὴ μῶμος ἐπικρέμαται. Oυτις ἄποινα διδους θάνατον φύγοι οὐδὲ βαρεῖαν δυστυχίην, εἰ μὴ μοῖρ' ἐπὶ τέρμα βάλοι. Ουδ' αν δυσφροσύνας, οτε δὴ θεος αλγεα πέμποι, lim ητος ανζρ δώροις βουλόμενος προφύγοι.
170쪽
κ ἔραμαι κλισμ- βασιλη ἐγκατακεχθαι 44bτεθνεώς, αλλα τι μοι ζῶντι γένοιτ αγαθον.ασπάλαθοι δὲ τάπησιν ὁμοῖον στρῶμα θανόντι 'το ξυλον η σκληρον γίνεται, η μολακόν.IIAE A1φι θε ς ἐπίορκον ἐπόμνυθι' Ου γὰρ ἀνυστόναθανάτους κρυψαι χρεῖος ὀφειλόμενον. ορνιθος φωνην, Πολυπαῖδη, ὀξυ βοώσης ηκουσ', ε βροτοῖς ἄγγελος ηλθ' αρότουωραίου καί μοι κραδίην ἐπάταξε μέλαιναν,1200 oττι μοι εὐανθεῖς ἄλλοι ἔχουσιν ἀγρους, δέ μοι ημωνοι κυφων' ελκουσιν αρότρου, τῆς ἄλλης μνηστῆς εῖνεκα ναυτιλίθῆ. κ εἶμ', οὐδ' ὐπ' ἐμου κεκληγεται, ουδ' ἐπὶ τυμβφοἰμωχθεὶς υπὸ γῆν εἶσι τύραννος ἀνήρ. 1205 ουδ' ῖν ἐκεῖνος ἐμου τεθνηότος ουτ' ἀνιμο,
ολε κατὰ βλεφάρων δάκρυα θερμὰ βάλοι.
τε σε κωμάζειν ἀπερυκομεν ἀτε καλουμεν
άρπαλέος παρεών, καὶ φίλος, ευτ' ἰν ἀπῆς. Αἴθων μὲν γένος εἶμί, πόλιν δ' ευτείχεα Θήβην
scripsi, vulgo ἀργαλέος, g ἀργαλεως. παρεων Cainorarius, libri γὰρ ἐων. - v. 1209. Hecker coni. Ἀλκαθόου γενος εἰμί, Emperius Azμων