장음표시 사용
181쪽
Μνημα τόδ' Ἱππάρχου ' στεῖχε δίκαια φρονῶν.
Μνημα τοδ' Υππάρχου μη φίλον ἐξαπάτα.
πάτα. - eetoriana ex uinym cheo nti lito opiman nante listitit lubie servatus ost vorsus in titillo Altico in Corp. Insor. Vol. I l2 cuius uoti luna certa cineri latio extat: lscio lili scripsit:
182쪽
Εἰμὶ νεκρός, νεκρος κόπρος, γq δ' η κόπρος εστίν, εἰ δε τε γη νεκρός εστ ου νεκρος, αλλὰ θεός.
erani ει ὁ ἡ γῆ κόπρος ἐσt'. liartung εἰ δ' ἡ γῆ κόπρος, εἰμ'. Ceto minili Og παίγνιον utrum ali ipηO Epicli arano an ab alio quo sit compositun ,nni bigris: poterat erit ut liuic poetae tribui, quoniam illo in comoediis a lovitilo In nio linia ac uintilatione tuti sole bat. Non recto Haripi, is ut ile lioe pi r. itisputavit in Lect. norol. prooem. 186i, HI sepulcro inscriptuni misso existia ant, citio 1 ni, alui dii te inporis confusitudine abliorret, quam- qiuaui novissimis eiust nodi liistis tralaticio more monitinento ad Hpoterat.
183쪽
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΛΙΑΡΑΘΩΝΙ ΤΕΘΝΗΚΟΤΑΣ.
I liot. dii a st. Suilii, . I 10, 3: Γαυκίας δε ὁ Φήτωρ καὶ το δεξιον κέρας Αἰαντίδαις τῆς ἐν Mαραθωνι παρατάξεως αποδοθῆναι, ταῖς Αἰσχύλου εἰς τqν μεθορίαν ἐλεγείαις πιστούμενος, ζγωνισμένου τqν μάχην ἐκείνην ἐπιφανῶς, ut, i scri lieniluni videtiir ει την μαραθωνίαν ίμαχηH, Xylan terrοῖς Αἰολυλου μετα την ἐζορίαν ἐλεγείοις scri-liere voliti t. uecker II 52 τοῖς Αἰσχυλου εἰς το μεθόριον vel ἐντω με ρωὶ
ἐλεγείοις intersiretatus iii epigra nullate quo i inscriptiuia sui Heria ilio. Illo Acaiit illaruni trilitis a tritui contemni ira egeliing eliatur, Vel cicer Sst. M lnillil villi si illesse censet, Sciat ictile vin tria liaec vertia εἰς την μεθορίαν pliatur ile nieiliu tollentia atq,itratiir. Goetiling in conitia. acalleni. lM0ὶ μεθοριαν interpretatur pereorariationem. atque ita plitat carinen Plegia cuni inscriptiam suisse. utile omnes liae reli ilitiae . elia ita epigr. l. sint petitae. A l lianc elegiana spe elat scriptor vit. Aesch. p. tau ed.
Vos lemn.: κατα ὁ ἐνίους ἐν τῶ εις τους Μαραθῶνι τεθνqκ0rας ἐλεγείω ησσηθεὶς Σιμωνίδν τὸ γαρ ἐλεγεῖον πολυ τῆς περὶ τοσυμπυθες λεπτοτητος μετέχειν θέλει, ο του Αἰσχυλου, ως ἔφαμεν,
ἐστὶν αλλότριον. IVelchoi' et IIecker epigi antina . non elegi; ni sitisselioc carinen Qxistiniata l. ita et lain Goeltling, ne pie vero ad inon in en-llini Marat liuii iuui refert, seil ait latililatii picta iii iii porticu ποικίλ)i. iiiiic antem picti irae sitisse sui,scriptum Si innia illis epigr. 9 l. citi postlial lilles sit Aeschultis, citius epigi alii nia silerit: Mνὁρες Ἀθηναῖοί τε
Πλαταιῆς τ' ἐν Μαραθῶνι μυσοφόρων Μήδων ἐστόρεσαν ὁ υναμιν.
Tυρσηνῶν γενεάν, φαρμακοπῶν ἔθνος.
184쪽
Rυανε η καὶ τουσδε μενεγχεας ωλεσεν ανδρας μοῖρα, πολυρρηνον πατρίδα ἐυομένους. ζωον φθιμένων πελεται κλέος, οῖ ποτε γυίοις 4bT τλημονες υσσαίαν ἀμφιεσαντο κόνιν.
Λἰσχυλον Ευφορίωνος 'Aθ ναῖον τόδε κευθειμνημα καταφθίμενον πυροφόροιο Γελας - ἀλκην δ' ευδόκιμον Μαραθώνιον αλσος αν εἴποι καὶ βαθυχαιτηεις Μηδος ἐπιστάμενος.
χαῖται om. κεν) Μῆδοι ἐπιστάμενοι. Ceterum non de emant, qui ab ipso poeta hoc epi an Ina prosectum esse Fr. 5. Plui. de sort. Alex. c. 1: καὶ κατα τον Αἰσχυλον ' βριθυς κτλ.Dsitium affert etiam Sympos. Quaest. II 6, integrum versum aino pootae n. de sortii. Rom. o. 3 et Compar Cie. et Demostli. c. 3, denique Eust. I l. 513, 33 ubi ἀντιμάχοισιν). Ad epigrammata rovocavi propter doricanidia lectum. - Quod Servius dicit Virg. Aon. X 737r ,,Tamon Paean Rcamen esse victoriae Aeschylus docet, quod ideo Apollini dientum est, qt Ia malorum avertendoriam potens est A noqilis roserat ad Aesehyli Paeanem lo quo vid. ad Tynnielii fr. 1 . nionendum est, locum ali Ilioni ex tragoedia . sori. Sept. 635 respici.
185쪽
'Αρχέλεως ην γὰρ συμμετρον ίδε λέγειν.
l Iarpo mitio 36. Ib: Aρχη ἄνδρα δεικνυσι, Λ μοσθένης προοιμίοις δημηγορικοῖς ' Σοφοκλῆς μεν ουν ἐi ταις ἐλεγείως Σόλωνός φροιν αυτο εἶναι απόφθεγμα, Θεόφραστος ὁ ' εν τῶ περὶ παροιμιῶν καὶ 'Αριστοtέλης Βίαντος E pro lairs exit illel: Σόλωνος δε εἶναί φασιν αὐτο απόφθεγμή. t e lioc provectio es. Dio ton. II 04 iiiiii. iii torpi . Apostol. IV l. XVIII 32 et I,etitscli T. II p. I 0 l. Ceterii iii Iustitis ii oli in IIarpocratio itis locii in rion integrum esse existiniavit: Aq- μοσθένει Προοιμίοις ὁημηγορικοῖς, τοκλῆς 'Aντιγόν ii) μεν ουν ἐν ταῖς ἐλεγείαις Scribens. ut grauὶnlaticlis Soplioclis versus
ηττικῶς, ου Το κοινὰν αὶ ρηστον ἡρωικω με τρω, ηγουν το Πονέλαος. τοιουτον καὶ το Ἀρχελεως Γραχινίαις. Ea aut in vertari, climibus Hopla aestio utitur, Si noli r optioelis sitiit, corio ex nitiis poetae loco ii l-lii bita: ἐχχωρειν Ουτ' εἰς επος ου τ' ἐλεγειον. Coterunt Et liocis. ot ei init uer fr. 2 et 3 sole iit referri nil Sopho istim minorem, si turn clo-ginfi Composuisse ni ictor est Suillas: Σοφοκλης 'Αρίστωνος, υἱωνος Του προτέρου .Σοφοκλεo 1ς . . . ἔγραψε καὶ ἐλεγείας. Sed ignobilem luine poetam a grainnanti eis diligentilbus testem n illiberi prnesertini non clito ό νMoτερος parum est verisi inito, nec fide caret, Sophocloni trugi corii ni pritici hem elegias scripsisse, certe ipse Suillas: κHεγραρεν ἰ λ ε - γείαν τε καὶ παιῶνας, qui quod Ringulari numero usus ελεγειαν dixit.uo non est ubi Itendum, ut conipli Ira carmina Elegiaca tragicum clarissi-mmu reliquisse nego Iutis, siqui leni ipso Suidas Si inoi sidoni Ainorginum licit seripsisseἐλεγείαν ἐν βιβλιοις ita eniim ipso scripsisse eonfundiis est, quam qua in soria o a vero alborraris: hic auteni etiam librarii ite-gligentia sλεγείαν pro ἐλεγείας poturi stibstituere. Paratim recto Leuisci Sophoclem maiorem unam tantaria o legistin, minore ni complures seripsiSse existimat, ua quo fr. 3, ulbi ἐν ἐλεγεια legitur Mnaiora, contra D. 1 et 2 minori viri liuare vult.
186쪽
ex Antigone 175 seq. respexerit et ilei nile ali iis poetae nonien excitierit. liii lioc a poplite glitia Sololii trilii ierit: postea viiletiir ipse lianc coniecturalia, spialia Asclierson proliavit. retractare, es. Plii lol. XV IT. 225.68 l.
Erotian. 390: χάριτες, αἱ χαραί, καὶ Σοφοκλῆς ἰν ἐλεγεία.
p. 9: διὸ καὶ σοφός τις ελεγε ψυχῆς γαρ δγαλλομέν ς θάλλει πρόσ
Ηλιος ην, οὐ παῖς, Κυριπίδη, ος με χλιαίνων γυμνὸν ἐποίησεν σοὶ δὲ φιλουνθ' ετέραν Βορρῆς ώμίλησε συ δ' ου σοφός, ος τὸν φωτα, ἀλλοτρίαν σπείρων, λωποδυτην απάγεις.
'Qιδην υροδότω τευξεν Σοφοκλῆς ἐτεων ωναμα' ἐπὶ πεντήκοντα
Fr. 4. Athon. XIII g04 I : Ααὶ Ιερώνnsioς δ' ὁ 'Pόδιος ἐν τοῖς to- ρικοῖς υπομνήμασί φησιν, ὁτι Σοφοκλῆς ευπρεπῆ παῖδα ςξω τείχους ἀπηγαγε, χρησόμενος αυτω' ὁ μεν ουν παῖς τὰ ωιον ιμάτιον ἐπὶ ταπώ υπέστρωσε, τὴν δε του Σοφοκλέους χλανίδα περιεμύλονto' μετουν τὴν ομιλίαν ἡ παῖς ἡρπάσας τό του Σοφοκλέοvς χλανίδιον ωrετο, καταλιπών τω Σοφοκλεῖ τὼ εαυτοv παιδικὸν ιμάτιον οἱα δὲ εἰκὼς διαλαληθέντος του συμ ρεβηκότος, Εvριπίδqς πυθόμενος καὶ ἐπιτωθάζωντο γεγονός, καὶ αυτος ποτε λη τουτω κεχρησθαι τῶ παιδί, ἀλλα μηδὲν προσbεμαι ' τον δε Gτοκλέα διὰ την ἀκολασίαν καταφρονηθῆναι. Καὶ ὁ Σοφοκλῆς ακουσας ἐποίησεν εἰς αυτὰν τοιοὐτον ἐπίγραμμα, χρησώμενος τω περὶ τοὐ 'Hactv καὶ Βορέου λόγω, καὶ τό πως μοιχείαν
αὐτοὐ παραινιττόμενος ' χλιος κτλ. - V. 2 1' φιλο-ντι ετ ραν, II φιλουντι εταῖραν. - V. 3. BOρφῶς, Ι βορῶς. - V. 4. σπείρων, Heehor πειρῶν. - IIieronymus peripateticiis, ex quo Athenaeiis haec deseripsit. non vidotiir satis locuples auctor esse, ili Iaro si quis ot ti Rrruti inculanificiani et ep gramma soo Rubiliticium corisoat, linitii advorsabor. Fr. 5. Pliit. nn seni sit resp. gor. e. 3: τουτὶ δε ομολογουμένως Σοφοκλέους ἐστὶ τὰ ἐπιγραμμάτt of Ωιδῆν κτλ. Se i num reis si, lit veris initio est, nil poetao aetatem pertinet, de vitio si speetiis est, nain de Bene Soplioelo geratio sit, necesse est; cum olim πέντε καὶ ὀγδώκοντα ooniecissem, Posten proposui: ἐτέων ων
187쪽
Plii tostr. Iun. Inaas, . 13. libi Soplioelis clescriliit imaginent apit,iis circii navolitati tibiis: Aσκληπιος δε οἶμαι Ουτος ἐγγυς παιῶνα που παρεγγυῶ ιρ γραφειν και Κλυτομητqς 0 κλυτομῆτις) Ουκ απαξιων παρα σου ακουσαι βλέμμα τε αυτου προς σε φαιδροτροι μεμιγμένοντας παρα μικρον υστερον ἐπιξενωσεις αἰνίττεται. illai scribenili imκλυτόμητις, iit est in IIvinno IIoium ico XX 1: Ἐφαιστον κλυτόμη τιν ἀείσω. Aniliol. Plan. IV 43, 1 et epigraitima Mega ineunt L. I iis r. II AEG. Aperte igitur Plii lustraliis liniteat lioc notiti ne Aesculapiuiu a Soptio te in paeane oritatuita esse. Cornpat an ius tituliis . ilui sextiit
Se titiis sitim, ii ibi Frang parii in pi oliat, iliter τρομέει τε πάλιν καὶ Tάρταρος Πἰνυς . . . Nuγρια νουσων . . . φερεσσιπονοισι βροτοῖσιν. Praeterea v. 6 γενέτας scripsi, lilii FraliZ γενέταν τε καὶ αγ λαα t., Veleher γενεrῆρα καὶ ἴλβια τ. V. 7 de naea coniectura redintegravi, ut, i scriliunt ακεσώδυνε, σῶζε, Πατρώνου. At illioli in lapille legiti irversii R ΠΛ AZIAOP noli ait v. T est reserem iiiii, seti no inen Patmιini vi l. it,id. n. 06l9ὶ suit stil,scriptii ni, sive is ileilicavit , sive sciit psit Aesculapii signi ini. Cotilicias eiiu . ilui lios vel sus cornposuit. suptio lis Paeanent inlitatuna esse, erit lite surtasse. tui suspicetur integros lios versus ex ipso Soplioclis carnaine petitos esse: nana illuit illii-ilein certilin, Patrii intini istuna non esse aiictorem Iloriana versi Iulii, se lpotui iste ex ali lito liyirino in Aesculapiunt, cultis generis cariti ina plin aiatililli ut is serpinanti ir, velut extat talis ii nuntis iap. 0rigen. ait v. IIaei' l. 4ni
p. 68. Alitis Itynini particilla extat in titulo Attico Corp. Inser. I 5lo :Ἐσρεο. Παι ψων Ἀσκλήπιε, κοίρανε λαῶν, Λητο&ου σεμνῆς τε Κορωνίδος ηπιοφρων παῖ'vol si lioxnnie tris constabat opigram Irin: πέντ ἐπὶ πεντηκοντα φίλος. potuit nitiona facile φίλος apii l Plut . excidere, cum continuo se litat irΦιλήμονα δὲ τὰν κωμικόν κτλ.ὶ, ut Sopliocles liaec scripso rit grainil Re-vus sub finona licui I eloponnesia sorinsso in incinoriam niortui Riali illipsi in te in pu IIcrodoti, quoculii iuvenis anaicitiani contraxerat et per iii inquaginta. spitii liae renitos servavorat. Vortina itinii R ine orta ii Recorannia, satilis lite Pst conio turis abstinoro. otoria in es. qu ne in coni-inoiit stilotio ite Soplioclis vitii p. XII lixi.
188쪽
υπνον απο βλεφάρων σκεὁάσας ευχῶν ἐπάκουε σῶν μερόπων, οῖ πολλα γεγηθότες ἱλάσκονται σὸν σθένος. ηπιόφρων Ἀσκλήπιε, πρῶτον, Ῥγείαν. ἔγρεο καὶ τεον υμνον γε, κέκλυθι, χαῖρε.Versus lii non inelegantes, non tamen satis anti liii. iii quod maxillae arguit v. 4: σῶν μερόπων Piocuin comporias Lucian Trago lopo l. v. 193:Κλυε σῶν ἱερῶν μερόπων ἐνοπάς, μέγα σον κράτος, ὀλβιόφρον ποδαγρα) et v. b Tγείαν, Iliani quam lilc lapicillae error sul esse vi letiit'. naiii poeta scripsemat opinor δῶτορ υγείας luoil etiani Ilerniarin eoii- iecit, et v. si non χαῖρε, sed κεκλυθι χαίρων, ut eliani Boeckii coniecit. Fortasse lii sex versiis ex Isodemi Itynino petiti sunt. de illio coiis. Lii ian. Εneon . Den OSth. c. 27. ex quo loco nequaquam conficias in anti Iii ortitu poetarum ininierunt ieserenduin esse Iso lenium. Itine Soplioclis I)aeanent in Aesculapium non soli ina Pliilosti'. vii
Τροιζηνίου καὶ Σοφοκλέους αδεται. qui locus mire corruptiis sui l. var. leci. ap. lacolit leti uin sic vi teli it coi m gerulus: εἰ μὴ προσιόντων τῶν εἰς αυτυν ποινισάντων παιῶνα, τα Λοὐ μου του Tροιζηνίου καὶ Σοφοκλέους αδεται , vel eliani reσματα τα Ἱσοδ. Nani lioe ilicit Luciantis: non ni inuitui' Aesculapii lionor si quan IO ilesunt poetae, qui novos paeanes in illuna conlposlleiunt, et anti sua Isuilenti et Soplioclis carinina repetunt iu': quoil stiriuant ea iIuae sequuntiir. illiae ita sunt scribetula: κaι τῶ χιονυσω το μεν ποίησιν καιν ν ποιεῖν ἐκλέλειπται, τα δε προτέροις συνetεθέντα τοῖς νιν εἰς μεσον ἐν καιρω κομιζουσι χάρινουκ ἐλάττω φέρει τῶ τον θεὸν δοκεῖν τετιμηκέναι. atque Plitiostratus illi aque testatur liti ne paeaiiein Ptiani iuni cani Allienis Aolitu in ess . Fortasse auteni Sopliocles ilina compositi t. cii in Allienae pestifero ni ortiolat orarent, cI. Ded. Reg. v. l87: Παιαν δὲ λαμπει στονόεσσά τε γῆρνς ομαυλος. Et liinc orta sal, illa ite Ausculapio poetani visente et liospitaliter excepto, vul. praeterea Plui. Ni in . c. q. fit. M. 256,, b el ipiae ipse ilixi in vita Sopian iis p. XX. - Sit istas eunt pili res paeanes Potnni in Oret. liue sol tasse specta l. quo i ilicit Plii tostr. vit. Apoll. VIll η:
τῆς ἄρος υπερπνευσαντας. ut is paeanem ait placandos ventus coni postierit: cs. quae dixi in conina sentatione ite vita Sopli. p. XXI n. M. Ex Soplioclis aliquo carnaine petiti sunt versus ap. Clem. Al. Str.
non se luit ili' liaec ex tragostilia Petila osse. Naupli silluli lirios conspillos versiis. seil nillil inost. ipioil antiis in poeta sit initis, nulla. - s e-
189쪽
tu in esse anonyinuni fragine litu in viile infra Prag. a lespot.ὶ ap. Sti l . Ε l. Pitys. I 5, 12, iii, i VA praena illiint Σοφοκλεους εκ Φαιδρας : nati et in proxi in ulla D. sit ex liae ii ago ei lia, possis coniicere ἐκ Φαίδρας teniere liuc irrepsisse, et si impliciter Σοφοκλέους scribe nil una. Atque Parcae poterant coi lino te invorari in livnino, qui Forti inae erat ilestinatiis. Exstant api ut eunt leni Stoliae uin il . t 0. I 3 versiis in Fortii nastlion ore ni l 3Ticis ni inieris coni positi. liii Aes clivit ilo inen prae se seruiit,n ei litis ingonio plane aliti orient . itali te olini Aristoteli ilhili, niinc interis. alles pota recepi. Possit fortasse ali illi is sit spicari tibi heselluli et Soptio elis nona ina esse conliis a. iii illi Oil alias illic pie aiaei lit, iit illi versiis lillic lirnino in Fortuna ui ait scivi antiir: veritur liuic coniecti iraeconi pilii a Diastant. - Plane alieni sunt versiis lieroici, illius Allien .
XIII b92A Soplioeli trit, uit: Σοφοκλῆς ὁ ο τραγωdoποιος ηὐχὶ γέρωνων ηρασθq Θεωρίδος τῆς εταίρας ' ἱκετευων ουν τῆν Αφροδίτην φησί 'Κλυθί μευ ευχομενου, κουροτρόφε' δος δε γυναῖκατθνδε νέων μεν αναίνεσθαι φιλότητα και εὐνήν, η δ επιτερπέσθω πολιοκροτάφοισι γέρουσιν,
ων ἰσχυς μεν ἀπήμβλυνται, θυμος ὁὲ μενοινῶ.
nain vetusta liaee est cantilena, qtiae ii algo ait ilo in emi in refertur vii.llona. p. lo . Ilia in seci in illina illa in sal nil areni narratione in Soplioclesili suuna usitim vertisse ilicitur. Ceterum in vita IIona. v. 4 legit tir: ων ωρ η μεν, Lustatii. alite in Oil. I968. 4l: το αἰθοῖον . . . κGι Ουρό' . . . δηλοῖ δ αυτο καὶ ο ελων ως των γερόντων Ουραὶ μεν απ. O. ὁ ε μενοινα. ne illle illinen lluc retulerina illi Oil Pliotius ilicit 36l. 16: οὐραν αἰδοῖο Σοφοκλῆς , se i puto li0e ex cira inate satyrico petitum esse.
190쪽
. . Θυρσοφόροις μεγα πρεσβευων Λιόνυσος αυτ η γαρ προφασις παντοδαπῶν λογίων,
αῖ τε Πανελληνων ἀγοραὶ θαλίαι τε ἀνακτων, ου βοτρυόεσσ' οἰνὰς υποχθόνιον 5 πτορθον ἀνασχομέν ο θαλερψ ἐπτυξατο πηχει αἰθερος ' οφθαλμῶν ἐξεθορον πυκινοι παῖδες φωνήεντες, οταν πεMi αλλος ἐπ' αλλω, πρὶν δὲ ειωπῶσιν παυσάμενοι δὲ βοης
νεκταρ ἀμελγονται μόνον ολβιον ανθρωποισιν, l0 ξυνον του χαίρει ν φαρμακον αυτοφυές του θαλιαι φιλα τεκνα φιλοφροσυναι τε χοροί τε